Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Πόσος Είναι Τέλος Πάντων ο Δημόσιος Τομέας;


Έχω επισημάνει αρκετές φορές, την τάση που έχει ο δημόσιος λόγος να διακινεί και να αναπαράγει στερεότυπα, τα οποία, προτού τα διασπείρει, δεν μπαίνει καν στον κόπο να διασταυρώσει και τα οποία εν πολλοίς βασίζονται σε λανθασμένες αρχικές πληροφορίες από αδήλωτες ή ανύπαρκτες συχνά πηγές.

Συγκεκριμένα, σχετικά με την απαξίωση του εκπαιδευτικού έργου του ελληνικού πανεπιστημίου και την απόδοση της δυσκολίας των νέων αποφοίτων να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, στις ελλειμματικές σπουδές, δείξαμε με τη δημοσίευση αποσπασμάτων έκθεσης του ΙΟΒΕ ότι ο κύριος λόγος της παρατηρούμενης ανεργίας είναι η παραγωγική διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και η έλλειψη χαρακτηριστικών απασχολησιμότητας των αποφοίτων που δεν έχουν να κάνουν με αυτές καθ’ αυτές τις τεχνικές δεξιότητες. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται και τα συμπεράσματα της έκθεσης της καθ. Μ. Καραμεσίνη.

Ένα άλλο αρκετά διαδεδομένο στερεότυπο, το οποίο σχετίζεται ευθέως με την εργασιακή ηθική του έλληνα και τη ροπή του προς τη «λούφα», είναι και η συνεχής απαξίωσή του αναφορικά με την ιδιοτελή προτίμηση που τάχατες δείχνει προς τον δημόσιο, σε σχέση με τον ευγενή και αγνό, αλλά φευ, απαιτητικό ιδιωτικό τομέα. Πριν όμως συγκρίνουμε τη μέση αμοιβή στον δημόσιο, σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, την εργασιακή ασφάλεια και τα benefits στον ένα, σε σχέση με τον άλλον, σύγκριση που a priori θα δικαιολογούσε μια τέτοια προτίμηση, ας κάνουμε τον κόπο να δούμε από κοντά πόσο είναι το ποσοστό των εργαζομένων στους δυο αυτούς τομείς της οικονομίας.

Τα στοιχεία που παραθέτω είναι από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (International Labor Organization).

Για το έτος 2006, το οποίο είναι το τελευταίο για το οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την Ελλάδα, σε συνολικό αριθμό απασχολούμενων (σε χιλιάδες) 4452.8, οι 3447.9 , δηλαδή το 77%, απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, ενώ οι υπόλοιποι 1004.9, (το 23%) στον Δημόσιο. Σαν Δημόσιο δε, λογίζονται η Κυβέρνηση, οι ΜΚΟ και οι Δημόσιες Επιχειρήσεις.



Παραθέτοντας στοιχεία και από άλλες χώρες της Ευρωζώνης βλέπουμε ότι:

Γαλλία, (2004): Δημόσιος 30% , Ιδιωτικός 70%

Φιλανδία
(2006): Δημόσιος 27%, Ιδιωτικός 73%

Γερμανία (2005): Δημόσιος 14%, Ιδιωτικός 86%

Ιταλία (2006): Δημόσιος 15%, Ιδιωτικός 85%

Ολλανδία (2005): Δημόσιος 27%, Ιδιωτικός 73%

Σουηδία (2006): Δημόσιος 34%, Ιδιωτικός 66%

Μ. Βρετανία (2006): Δημόσιος 20%, Ιδιωτικός 80%

ΕΛΛΑΔΑ (2006): Δημόσιος 23%, Ιδιωτικός 77%



Επομένως, αντιλήψεις περί ενός διογκωμένου δημόσιου τομέα, μάλλον δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική πραγματικότητα! Αντ’ αυτού δικαιούμαστε να κατηγορούμε μ' όλη μας τη ψυχή τους τεμπέληδες Σουηδούς , να μην πω και τους Γάλλους!


Επικαιροποιημενο ποστ ΕΔΩ

40 σχόλια:

Swell είπε...

Ρητορική η ερώτησή σας αγαπητή. Eίναι ακριβώς τόσος όση και η ηλιθιότητα. Αμέτρητοι και οι δύο.

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα, στα ποσοστά αυτά εμπεριέχονται οι εταιρείες που ελέγχει πλέον το δημόσιο; Π.χ. Άλφα, Eurobank, Εθνική, Πειραιώς, Αγροτική, ΤΤ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ (;), ΟΛΘ, ΟΛΠ, ΕΥΑΘ και ίσως άλλες που ξεχνάω τώρα.

Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο άμεσα ή έμμεσα μέσω των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν ψήφο ελέγχει τη μισή και παραπάνω από την ιδιωτική οικονομία. Βάλε τώρα και ότι οι περισσότεροι άλλοι ζουν από το δημόσιο π.χ. όλοι οι κατασκευαστές που όταν από το 2004 και μετά δεν πληρωνόταν από το δημόσιο πήγαν ομαδικώς για κλείσιμο.

Παρά όμως αυτών που γράφω παραπάνω δεν θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι όλα αυτά (ίσως είναι και αυτά). Αν δούμε την κατάσταση των οικονομιών διεθνώς στις χώρες όπου οι οικονομίες ήταν εντελώς νεοφιλελεύθερες και ο δημόσιος τομέας πολύ μικρός θα δούμε ότι κοντεύουν να χρεωκοπήσουν και βαθύτερα έχουν τα ίδια χάλια με εμάς.

Απλά εδώ έφαγε και λίγο ψωμάκι ο λαός ενώ εκεί τα έφαγαν όλα στα ανώτερα κλιμάκια των διοικήσεων.

Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο σε τέτοιο βαθμό που να αναρωτιέται κανείς αν η υποτιθέμενη εξοικονόμηση πόρων που έκαναν οι πολύ ανοιχτές οικονομίες είχαν κάποιο αποτέλεσμα εφόσον είναι στα ίδια χάλια με εμάς.

Μάλιστα έχουν έρθει έτσι τα πράγματα που σε μια φάση πολύ παρατεταμένης ύφεσης οι Έλληνες θα έχουν λιγότερες αρνητικές συνέπειες από πολλούς άλλους πρώην νεοφιλελεύθερους λόγω του μεγάλου δημόσιου τομέα. Απόδειξη ότι όλοι αυτή την εποχή στο εξωτερικό προσπαθούν να μας μοιάσουν κρατικοποιώντας μανιωδώς τράπεζες και δίνοντας άπειρα χρήματα που δεν έχουν.

Η μόνη εξαίρεση ήταν μόνο η δική μας κυβέρνηση που πίστεψε υπερβολικά στις βλακείες της περι μαζικών αποκρατικοποιήσεων και μαγικού χεριού της αγοράς. Τώρα που το χέρι κόπηκε η κυβέρνηση εκτέθηκε και προσπαθεί να δει τι μπορεί να μαζέψει την ώρα που ο η Ευρώπη σε 9 μήνες αν συνεχίσει όπως πάει δεν θα έχει να ζηλέψει σε τίποτα την Κίνα της εποχής του Μάο...

Ανώνυμος είπε...

Οσος και ναναι ο Δημόσιος Τομέας σε αυτόν προστρέχουν και από αυτόν απαιτούν οι ορκισμένοι εχθροί του να τους σωσει.

Ανώνυμος είπε...

καταπληκτικά στοιχεία! Όμως δεν έβαλες στοιχεία από τριτοκοσμικές χώρες και προτεκτοράτα..Με αυτά θέλουν να μας εξισώσουν..

cynical είπε...

Αγαπητέ Swell, μαλλον εχουμε προσλαβει διαφορετικα τα νουμερα. Αντιθετα με ο,τι λεγεται ο δημοσιος τομεας καθε αλλο παρα διογκωμενος ειναι. Ειναι κατα πολυ μικροτερος τοσο της Γαλλιας όσο καιολων των σκανδιναυικων χωρων στις οποιες ολοι θελουμε να μοιασουμε. ΤΟ 23% ειναι μικρο σχετικα.

Οδηγηθηκα σε αυτη τη mini ερευνα, οταν στην εν λογω εκθεση του ΙΟΒΕ διαβασα τα παραπονα των επιχειρηματιων οτι η δημοσια οικονομια δεν απιρριφαει αρκετους πτυχιουχους. Και μου εδωσε την αισθηση οτι ειναι πολυ μικρη. Ετσι οπως λεγεται καθημερινα, κανεις μενει με την εντυπωση οτι το δημοσιο απορροφα τουλαχιστον το μισο του εργατικου δυναμικου.

une enfant gâtée είπε...

Cynical, αν δουμε μονο ta ποσοτικά στοιχεία, απο αυτό το περίπου 1.000.000 εργαζόμενων στο Δημόσιο, πρέπει να διακρινουμε κάτι.
Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν ξεπερνούν τις 450.000 ενώ οι υπόλοιποι ναι μεν έχουν εγοδότη το δημόσιο, αλλά όχι με σχέση μονιμότητας, όπως τουλαχιστον αυτή οριζεται συνταγματικά.
Ομολογουμένως δεν έχω προχειρα τα στοιχεία, πόσοι απο τους εναπομειναντες σχεδόν 600.000 είναι αορίστου χρόνου και πόσοι με συμβασεις κάθε είδους(έργου, εργασίας, χρόνου).... συμβάσεις που δεν βάζει ο νους του ...ανθρώπου (μονο των πολιτικών).

Αν είναι να συνεχίσεις τις αναρτήσεις με αυτό το θέμα, δηλαδή την απασχόληση στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δεν θα επεκταθώ, για την αποτελεσματικότητα του, και τους κυριους λόγους πολύ χαμηλής παραγωγικότητας (που θα ήθελα να επιχειρηματολογήσω ότι δεν είναι η ...γονιδιακή τεμπελιά, ουτε η μονιμότητα για ελάχιστους πια, των υπάλληλων ο κύριος λόγος).

Αλλά αν δεν συνεχίσεις πάνω στο θέμα, πραγματικά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, το ...τι φταίει για την αποδεδειγμένα τόσο χαμηλή αποτελεσματικότητα του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Άρα ...να πω ότι ζητάω από τα ...προσεχώς.....

nelly είπε...

βρε σηνικαλ ασε τις ερευνες και πιασε τους Οδηγους. "Πως να γινεται δημοσιος υπαλληλος εν μια νυκτι" ή "1000 και ενας τροποι να μπειτε στο Δημοσιο" κτλ... αυτα ειναι τα πιασαρικα τη σημερον ημερα!
(αντε μπας και δουμε ασπρη μερα κι εμεις οι σκληροτραχηλοι του Ιδιωτικου γιατι να ξερεις, το Δημοσιο Τομεα πολλοι εμισησαν, τη Δημοσια Θεση κανεις)

Ανώνυμος είπε...

Σε αυτές τις χίλιες χιλιάδες συμπεριλαμβάνονται και οι στρατιωτικοί?

cynical είπε...

@Rider

κανω copy paste με το τι εννοειται Public sector employment. Χοντρικα ειναι αυτα που ανεφερα σο κειμενο.
Αναλυτικα οι ορισμοι στο http://laborsta.ilo.org/applv8/data/sectore.html

Definitions
The total public sector employment covers all employment of general government sector as defined in System of National Accounts 1993 (see Annex) plus employment of publicly owned enterprises and companies, resident and operating at central, state (or regional) and local levels of government. It covers all persons employed directly by those institutions, without regard for the particular type of employment contract.

The central government units consist in general of a single institution composed of departments or ministries, of autonomous agencies carrying out special functions, and of all NPIs which are controlled and mainly financed by public authority. Their fiscal, legislative and executive authority extends over the entire territory of the country. The administration units which provide some services to local residents but which are directly dependent on central units should be an integral part of central government unit (see Annex, paragraphs 4.117 to 4.122).

The state government units (or regional government units) consist of "state governments which are separate institutional units plus those NPIs that are controlled and mainly financed by state governments". Their fiscal, legislative and executive authority extends to the territory of the "state" (or region) into the country. They are often own autonomous agencies for special functions. (see Annex, paragraphs 4.123 to 4.127).

The local government units are institutional units whose fiscal, legislative and executive authority is generally much less than that of central or state (or regional) governments. They typically provide a wide range of services to local residents and often depend on grants or transfers from higher levels of governments. (see Annex, paragraphs 4.128 and 4.129).

The general government sector employment is the total employment of all government units, social security funds and non-market Non Profit Institutions (NPIs) that are controlled and mainly financed by public authority.

The government units carry out government functions and have fiscal, legislative and executive authority, which extend to their competent geographical areas.

The Non Profit Institutions (NPIs) are legal entities which are autonomous from government units. They are classified under the general government only if they are non-market, as well as financed and controlled by public authority.

The social security funds are "social insurance schemes covering the community as a whole or large sections of the community, and are imposed and controlled by government units". They can operate at each level of government (see Annex, paragraph 4.130).

The employment of publicly owned enterprises and companies is the employment of all units producing goods or services for the market and which are mainly owned and/or controlled by government units.

Αναλυτικο breakdown για το ποσοι εργαζονται σε συγκεκριμενους τομεις του δημοσιου εδω: http://laborsta.ilo.org/STP/do

Δίνει 17 διαφορετικες κατηγοριες.
Μπορεις να βρεις μονος σου που υπαγεται καθε μια απο τις επιχειρησεις που αναφερεις. Ειναι δουλεια....



Κοιταξε Rider, εμενα περισσοτερο μ' ενδιαφερουν τα συγκριτικα στοιχεια μεταξυ χωρων για να εχω μια αισθηση της σχετικης μας θεσης, οπου ολες οι μετρησεις γινονται με τον ιδιο τροπο.
Τα απολυτα μεγεθη ειναι πιο δυσκολο να τα εκτιμησεις.


Με τα συγκριτικα στοιχεια που παρεθεσα, νομιζω οτι ειναι φανερο οτι ο δημοσιος τομεας δεν ειναι μεγαλος στη χωρα μας οπως τον κατηγορουν. Στη Γαλλια και Σκανδιναβια ειναι πολυ μεγαλυτερος. Αυτο ηθελα να πω.

Μου εκανε εντυπωση που η Ιταλια που εχει μικρο δημοσιο τομεα οπως και η Γερμανια. Δεν ξερω παραπανω για να τα εξηγησω. Για τη Γαλλια το περιμενα. Ακομα και η Αγγλια εχει ενα 20%, που ειναι λιγο μικροτερο της Ελλαδας.

cynical είπε...

@Ανώνυμε στο:

http://laborsta.ilo.org/STP/do

αναφερει οτι στο
Public Admin + Defence ειναι 373,000/1,005,000= 37% των εργαζομενων στο δημοσιο τομεα

cynical είπε...

@De Profundis,

o δημοσιος τομεας ειναι περισσοτερο ελκυστικος απο τον ιδιωτικο. Δεν ειναι παραλογο που ολοι ψαχνουν εκει δουλεια. Πρωτα πρωτα εχει μεγαλυτερες αμοιβες κατα μεσο ορο. Θ ψαξω και θα βρω συγκριτικα στοιχεια. (Καλα μην βαρας με τα νουμερα)

cynical είπε...

Αγαπητη @u.e.g.

Δεν θελω να μπω σε πολυ βαθια νερα συγκρινοντας παραγωγικοτητες και εντοπιζοντας αιτιες.

Εγραψα αυτα τα πραγματα για να σταματησω το μυθο του διογκωμενου δημοσιου τομεα και οτι ολοι οι νεοι θελουν και πανε τελικα εκει να εργαστουν.

Παντως αμα θελεις εσυ ν'ασχοληθεις, μετα χαρας θα σε διαβασουμε !!!!

Ανώνυμος είπε...

Θα έλεγα ότι στον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα στοιχεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αυτό αφορά τόσο την απασχόληση όσο και το μερίδιο στο ΑΕΠ.

Βασικά πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει από τους σχετικά μικρότερους δημόσιους τομείς με την ευρεία και με τη στενή έννοια. Ποτέ όμως δεν είχε κάτι μεγαλύτερο από τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Και αυτό όχι γιατί δεν ήθελε αλλά γιατί δεν μπορούσε.

Δεν γνωρίζω τον αριθμό των απασχολουμένων από το κράτος προσώπων έξω από αυτούς που καταγράφονται τυπικά ως δημόσιοι υπάλληλοι. Η Κούνεβα π.χ. όταν καθάριζε τα τζάμια του υπουργείου ήταν ΔΥ; Οι εργαζόμενοι στα ΣΔΙΤ τι είναι; Ο αλβανός που σκάβει για συνεργείο των δρόμων υπεργολαβικά είναι ΔΥ; Ο «μπλοκάκιας» είναι ΔΥ; Εγώ όταν γράφω και αμείβομαι από ΝΠΔΔ είμαι ΔΥ; Ο «ιδιώτης» ερευνητής-επιστήμονας που αμείβεται επί χρόνια από κρατικά προγράμματα είναι ΔΥ; Ο εργαζόμενος με stage που αμείβεται από λεφτά των εργοδοτών και εργαζομένων του ΟΑΕΔ και απασχολείται σε ΝΠΔΔ είναι ΔΥ; Και τώρα οι άνεργοι που θα προληφθούν στο δημόσιο μετατρέποντας το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ στα 2/3 του μισθού τους θα είναι ΔΥ; Και όλοι οι ταλαίπωροι των 500 και 700 ευρώ που σκυλοαπασχολούνται με λεφτά του κράτους ή ΝΠΔΔ τι είναι;

Τέλος πάντως ποιος θα τα καθαρίσει όλα αυτά; Και πόση σημασία έχουν σήμερα; Τι νόημα έχει να λέμε έχουμε 1.000.000 ΔΥ; Είναι όλοι οι άνω των 450.000 μονίμων ΔΥ τόσο ευτυχισμένοι και λουφαδόροι ΔΥ και ζουν τόσο καλύτερα από τους 700σάριδες και 500σάριδες του ιδιωτικού τομέα;
Φυσικά δεν πιστεύω ότι έχουμε 1 εκατ. ΔΥ αλλά λέω τώρα και να είχαμε τι θα γινόταν; Καλά θα περνούσαν όπως π.χ. οι «μπλοκάκιδες» και οι του stage; Όμηροι μιας αμφίβολης υπόσχεσης και τύχης είναι και τα δίνουν όλα για τη τύχη τους!

Αλλά για να αποκαταστήσουμε λίγο τα πράγματα οι προσωρινοί και έκτακτοι ΔΥ πάσης μορφής δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Εισαγόμενο και μάλιστα με πίεση από την ΕΕ για τέτοιες μορφές μερικής, προσωρινής και ελαστικής απασχόλησης είναι. Τη λέξη "αποσχολήσιμος" δεν τη εφεύρε ο Σημίτης αλλά την είχαν ήδη εφαρμόσει Άγγλοι, Γάλλοι Ολλανδοί κ.α. πριν τη πει. Έ, ό,τι ισχύει στην Ελλάδα για έκτακτους ΔΥ ισχύει πολύ περισσότερο για τους άλλους οπότε οι βασικές αντιστοιχίες των δημόσιων τομέων δεν αλλάζουν.

Αν πάμε στις ΗΠΑ φαινομενικά έχει απλώς έναν μεγάλο δημόσιο τομέα στη απασχόληση (8-9% του συνολικού πληθυσμού). Αν όμως δούμε στις ΗΠΑ σχεδόν όλες τις παραπάνω μορφές που εφαρμόζονται και εδώ αλλά κυρίως αν προσθέσουμε τις μόνιμες κρατικές εργολαβίες και υπεργολαβίες σε έρευνα, υπηρεσίες, εφαρμογές, παραγωγή θα τρελαθούμε. Θα βρούμε επιστήμονες και εργάτες με 30 χρόνια δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα που το σύνολο των μισθών που έλαβαν ήταν κρατικό χρήμα. Και αυτό γιατί ποτέ δεν δούλεψαν ιδιωτικές παραγγελίες. Αυτό γίνεται κατά κόρο με τη πολεμική παραγωγή (και τι παραγωγή ε!!!) με έρευνες, με τη ΝΑΣΑ, με την ιδιωτική αστυνομία που εκτελεί δημόσιο έργο, με τις ιδιωτικές φυλακές, με τους εκατοντάδες χιλιάδες μονίμως αμειβόμενους από μυστικά κονδύλια κλπ, κλπ. Θα βρούμε έναν τεράστιο μισθοφορικό στρατό και στρατιές ιδιωτών που εκτελών δημόσιες αποστολές.

Από την άλλη έχουμε μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα που εκτελεί δημόσιο έργο χωρίς κρατική χρηματοδότηση όπως π.χ. οι πολεμιστές – ιδιωτικοί αστυνομικοί στο Ιράκ που αμείβονται από δοτά κέρδη εταιρειών τα οποία πληρώνουν οι ιρακινοί με το πετρέλαιο που ληστεύεται. Το ίδιο ισχύει για μη κερδοσκοπικά ιδρύματα κυρίως κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας, υγείας και παιδείας που επιβιώνουν με χορηγούς ή ιδιωτική χρηματοδότηση. Έτσι απαλλάσσεται ο προϋπολογισμός από σειρά δαπανών και φαίνεται μικρότερος του πραγματικού γιατί το κράτος περικόπτει σημαντικά κοινωνικά κονδύλια.
Στις ΗΠΑ ο κρατικός τομέας στην ευρεία έννοια ξεπερνά κάθε φαντασία ακριβώς γιατί η σύμφυση κράτους- μονοπωλίων στην οικονομία και τη διοίκηση είναι τεράστια, πιο προχωρημένη από κάθε άλλο κράτος. Εκεί δεν ξεχωρίζονται εύκολα οι ρόλοι τους. Αναρωτιέται καμία φορά κανένας ποιος είναι ποιος. Τι είναι π.χ. η «ιδιωτική» Λόκχηντ που διαφυλάσσει κρατικά μυστικά αεροναυπηγικών κατασκευών και κρατά σημαντικό μέρος της πολεμικής παραγωγής του κράτους; Όταν πουλά στο εξωτερικό πολεμικό υλικό ως ιδιωτικό εμπόρευμα με πλήρη έλεγχο, στήριξη και συνεργασία του κράτους τι λειτουργία εκτελεί δημόσια ή ιδιωτική; Και παρά το ότι ο κρατικός προϋπολογισμός είναι κάτω από το 1/3 του ΑΕΠ (περί τα 3 τρισεκ. Δολ.)στην ουσία δεν μπορούν να εξαχθούν αντίστοιχα συμπεράσματα για το μέγεθος του κρατικού τομέα λόγω ακριβώς αυτής της σύμφυσης κράτους μονοπωλίων και μειωμένων κοινωνικών δαπανών.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,

τάπαμε όλα για το Δημόσιο. Μόνο να θυμίσω ότι το κράτος είναι "όργανο". Υποθετικά μαλακώνει την πάλη των τάξεων και ιστορικά γέρνει προς το Κεφάλαιο. Στο ασταθές αυτό παιγνίδι, δίνει και κάποιες παροχ-ες (-ούλες) και προς το λαό (εκλογές που έρχονται). Ό,τι περισσότερο μπορεί να κάνει, είναι να εφαρμόζει το εκάστοτε "Κοινωνικό Συμβόλαιο", συνήθως υπέρ του Κεφ.

Στη χώρα μας, τριτοκοσμική με ...ευθιξία, ούτε αυτό μπορεί να κάνει επιτυχώς, κι έτσι είναι ένα πεδίο κανιβαλισμού και αρπαχτών.

Μα και οι "πολιτισμένοι" - ΗΠΑ πχ έτσι προχωρούν. Διπλωματία του κράτους και εισβολή των εταιρειών. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από παγκόσμια δικτατορία των πολυεθνικών. Σε αφανή και αντιδημοκρατικά γραφεία αποφασίζεται το μέλλον.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,

τάπαμε όλα για το Δημόσιο. Μόνο να θυμίσω ότι το κράτος είναι "όργανο". Υποθετικά μαλακώνει την πάλη των τάξεων και ιστορικά γέρνει προς το Κεφάλαιο. Στο ασταθές αυτό παιγνίδι, δίνει και κάποιες παροχ-ες (-ούλες) και προς το λαό (εκλογές που έρχονται). Ό,τι περισσότερο μπορεί να κάνει, είναι να εφαρμόζει το εκάστοτε "Κοινωνικό Συμβόλαιο", συνήθως υπέρ του Κεφ.

Στη χώρα μας, τριτοκοσμική με ...ευθιξία, ούτε αυτό μπορεί να κάνει επιτυχώς, κι έτσι είναι ένα πεδίο κανιβαλισμού και αρπαχτών.

Μα και οι "πολιτισμένοι" - ΗΠΑ πχ έτσι προχωρούν. Διπλωματία του κράτους και εισβολή των εταιρειών. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από παγκόσμια δικτατορία των πολυεθνικών. Σε αφανή και αντιδημοκρατικά γραφεία αποφασίζεται το μέλλον.

cynical είπε...

Καπιταλιστικό Κομμούνι καλημερα!

Είναι δυσκολη η συνδεση σημερα με τη LABORSTA για τα στοιχεια που ζητας. Το συστημα δεν ανταποκρινεται. Αμα θελεις να σου δωσω οδηγιες πώς να τα βρεις, γιατι ειναι λιγακι μπερδεμενα. Το link που εδωσα δεν κανει απ' ευθειας συνδεση, δεν γνωριζω ομως το γιατι.

cynical είπε...

Καλημέρα Νέλλη.

Στα κολπα δεν ειμαι καλή. Αλλά μπορώ να βρω γιατι ειναι θεμιτο καποιος να θελει να δουλεψει στο δημοσιο!

cynical είπε...

Καλημέρα @Cirut.

Να ωραιο θεμα για διερενηση. "Η κρατικοδιαιτη αστικη ταξη" από τις απαρχές του ελληνικου κρατους και εντευθεν. Υπήρξε αραγε ποτέ αυτονομη επιχειρηματικη ταξη στην Ελλαδα;

cynical είπε...

καλημέρα @Στέργιο.

Κοιταξα τους ιδιους πινακες για την Αμερικη και δινουν ενα 16% για τον δημοσιο τομεα.

Η καταταξη των εργαζομενων σε κατηγοριες πρεπει να ειναι τυποποιημενη και οι στατιστικολογοι δεν ειναι δυνατον να μην ξερουν τα βασικά. Αυτο που μ' ενδιαφερει ειναι οτι οι ίδιες καταταξεις ισχυουν για ολες τις χωρες.

Στο σχόλιο μου στο σχολιο του @Rider αντιγραφω τον συνοπτικο ορισμο του Δημοσιου τομεα, και πιστευω ότι σε αλλο σημειο του ILO θα υπαρχει μια εκτενης και αναλυτικη παρουσιαση της μεθοδολογιας που θα ειναι ενιαια, το τονιζω, για ολες τις χωρες.

Δεν εξεταζω, (πώς αλλωστε) αν το κανουν σωστα. Πιστευω οτι το κανουν. Τι διάολε!

Νοσφεράτος είπε...

Καθε προπαγανδα ειναι ενα περιεργο Μειγμα αληθειας και ψεμματος

Αληθεια ειναι οτι το Δημοσιο εχει χαμήλή παραγωγικοτητα
(ομως το ψεμμα που λανθανει πισω απο αυτή την σχεδόναυταπόδεικτη αληθεια ειναι οτι ο Ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα εχει δήθεν Υψηλή..παραγωγικοτητα( και ουχί το πρωταθλημα στην διαπλοκή με τον Δημοσιο τομεα )
-Αληθεια ειναι οτι πολλοι θα ηθελαν μια μονιμη θεση εκπαιδευτικου π.χ στα δημοσια σχολεια
(γιαυτό διαγωνιζονται και στον ΑΣΕΠ με αναλογια επιτυχόντων σε ορισμενους κλαδους 1:40
(το ψεμμα που λανθανει ειναι οτι δηθεν πανε εκεί για να λουφαρουν ..και οχι να αποφυγουν τις συνθηκες μισθωτής σκλαβιας και Ταπεινωσης που υφιστανται οι εκεπαιδευτικοι που δουλευουν στον ιδιωτικό τομέα (π.χ Φροντιστηρια)

-Αλήθεια ειναι οτι πολλοι απασχολουνται στο Δημοσιο

ψεμμα ειναι οτι ολοι αυτοι ειναι μονιμοι (και οχι ενοικιαζόμενοι απο εταιρειες με συθηκες απιστευτης παραβιασης των εργασιακών τους δικαιωματων )


Και φυσικά η Νεοφιλελευθερη προπαγάνδα δεν παραλειπει να χρησιμοποιει το γνωστον συνθημα : ''Συκοφαντειτε , Συκοφαντειτε κατι θα μεινει ''
Ουτως ωστε να ξεπουλήσει οτι εχει απομεινει απο την Δημοσια περιουσια και τα ασημικά ολων μας ..

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα. Νομίζω ότι στην Ελλάδα γίνονται πολλές παρεξηγήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν είχαμε σωστούς ορισμούς και στατιστικά. Πολύ σημαντικοί οι ορισμοί που παραθέτεις, δεν είχα ιδέα.

cynical είπε...

Αγαπητέ Νοσφεράτο τα θέτεις πολύ ωραία.
Σχετικά με τη χαμηλη παραγωγικότητα του Δημοσιου (αν ειναι πραγματικα ετσι) υπάρχει καποια μελέτη για να δει κανεις πού οφείλεται, στους εργαζόμενους ή στο συστημα οργάνωσης, στη νομοθεσια στις επικαλυψεις ή αλληλοαναιρέσεις οδηγιων;
Φυσικα και το Δημοσιο ειναι πιο ελκυστικο για εργασια, κατα μεσο ορο παντα. Τα ξαναειπαμε αυτα, μονιμοττα, υψηλοτεροι μισθοι και επι πλεον προνομια, (κατασκηνωσεις, παιδικοισταθμοι), καλυτερηπεριθαλψη, αλλα και μονιμοτητα. Λιγα ειναι αυτα;;; Γιατι το να θελει καποιος να τα αποκτησει, να θεωρειται καπως σαν καταρα;; Πώς γινεται και οι κατηγοριες προερχονται κατ' εξοχην από τον κυκλο των ωφελιμιστων και ορθολογιστων;;; Εδω σε θελω μαγκα μου!!

cynical είπε...

@Rider καλησπερα.

Οι ορισμοι υπαρχουν. Καθε στατιστικη μελετη στα επισημα sites, και τη μεθοδολογια της αναγραφει και τους ορισμους δινει. Αλλά δεν τους διαβαζουμε.

navarino-s είπε...

@cynical σε συγχαίρω για την ανάρτηση! Γιατί στο θέμα υπάρχει ακόμη ένα μύθος. Από το 1992 με το Νόμο Σιούφα που επέτρεψε ωρομίσθια απασχόληση στο Δημόσιο και από το 1998 με το Νόμο Ρέπα που εισήγαγε την με σύμβαση μηνών απασχόληση έχουν έρθει τα πάνω κάτω! Ο κόσμος ο πολλής έχει μείνει στην επί Α. Παπανδρέου εποχή των παχιών αγελάδων για το Δημόσιο. Πάνε αυτά περάσανε η τελευταία χοντρή παρέμβαση είχε γίνει το 1991 από τον Μητσοτάκη με τη μονιμοποίηση 5.500 υπαλλήλων στη ΔΕΗ. Τώρα μόνο οι προκλητικές συντάξεις των παλιών του Δημοσίου έχουνε μείνει για να θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν! Ο Παυλόπουλος το καλοκαίρι ψήφισε νόμο που θα μπορούν να γίνονται διευθυντές και οι έκτακτοι.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο γράφων είναι χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ.

cynical είπε...

Καλησπέρα Navarino-s,

Μ' εντυπωσιαζει η μνημη σου, αλλά για να ειμαι ακριβης, οχι η μνημη, αλλά η λεπτομερης γνωση σου των πολιτικων πραγματων της χωρας.

Παράλληλα στο site tou ILO που εψαξα μπορει κανεις να βρει και την κατανομη των υπαλληλων σε υπο-κατηγοριες. Βαρεθηκα να το κανω, αλλα φανταζομαι ότι αυτο θα κρυβει πολλες επίσης εκπληξεις.

Θυμαμαι οτι πριν απο καμμια εικοσαρια χρονια είχα την εντυπωση ότι το Δημοσιο ειχε πολυ χαμηλοτερους μισθους απ' οτι ο Ιδ. τομεας. Ολοι τοτε τον ειχαν περι πολλου, και το θεωρουσαν τιμη τους και καμαρι τους να δουλευουν στον Ιδ. τομεα.

Πριν απο μερικα χρονια ίσως και δεκαετια, μου πηρε χρονο να πιστεψω οτι τα πραγματα ειχαν αρχισει να γυριζουν απ' την αλλη μερια.

VAD είπε...

Στην Ελλάδα τα πάντα είναι δημόσιος τομέας,δημόσιοι υπάλληλοι,προμηθευτές κάθε είδους,εργολάβοι δημοσίων έργων,επιδοτήσεις δανεικές κι αγύριστες,ακόμα κι αυτοί που ρητορεύουν εναντίον του δημόσιου ψάχνουν την ευκαιρία να εισπράξουν απ'αυτό!

marios είπε...

Προφανως η δυσαναλογια βρισκεται στην σχεση διοικητικων/παραγωγικων σε τομεις παιδειας, υγειας κλπ με την Ελλαδα να εχει υπερτροφικο το πρωτο κομματι.

ikor είπε...

Καλησπέρα cynical!

Νομίζω ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι το μέγεθος, αλλά η οργάνωση του Δημόσιου Τομέα.

Χρειάζεται τόλμη για να γίνουν νέα οργανογράμματα σε ΟΛΕΣ τις δημόσιες υπηρεσίες!

Να αξιοποιηθεί το διαδίκτυο ώστε να απλουστευτεί η ζωή των πολιτών.

Και να δημοσιεύονται όλες οι δαπάνες του δημοσίου (μισθοί, μπόνους, εκδηλώσεις κλπ. κλπ.)

NdN είπε...

Καλησπέρα Cynical,

Κι όμως ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι διογκωμένος. Το ζήτημα δεν είναι πόσοι είναι, αλλά πόσοι χρειάζονται και για ποιον λόγο. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον δημόσιο τομέα της Αγγλίας και της Ελλάδας. Στην Αγγλία δημόσιος τομέας είναι οι GP (γιατροί), οι εργαζόμενοι σε Councils και οι υπηρεσίες ασφαλείας (στρατός αστυνομία πυροσβεστική). Το ποσοστό είναι διπλάσιο στην Ελλάδα καθότι έγραψες ότι μαζί με σταριωτικούς φτάνουμε στο 37%. Σαν νούμερο και πάλι όμως δεν λέει τίποτα. Για να δούμε αν είναι διογκωμένος πρέπει να δούμε τι ποσοστό εργαζομένων σε κάθε υπηρεσία αντιστοιχεί στον πολίτη. Κάπου είχα διαβάσει ότι για καθε GP αντιστοιχούν 40 κάτοικοι και σε αυτό το νούμερο δεν υπολογίζονται οι γιατροί στα Αγγλικά νοσοκομεία. Αν βάλεις και αυτούς θα αντιστοιχούν σε κάθε σημόσιο γιατρό 25-30 Αγγλοι. Το αντίστοιχο στηνΕλλάδα θα είναι 250-300 Ελληνες. Το ίδιο και χειρότερο θα είναι το ποσοστό και στην αστυνομία που εδώ ανήκει στα Councils (Metropolitan Police). Αντίθετα αν πάμε σε εργαζόμενους στην πολεοδομία, Υπουργεία κτλ η αναλογία λέω εγώ ότι είναι 1:20 (και λίγα λέω) από την ανάποδη πλευρά. Το ζήτημα δηλαδή είναι ότι μπορεί αν έχουμε στον δημόσιο τομέα λίγα παραπάνω άτομα από τους άλλους λαούς αλλά τους έχουμε σε τέτοιες θέσεις που ουσιαστικά δεν προσφέρουν έργο στον πολίτη.

Ενα νούμερο δεν λέει κάτι Cynical το ζήτημα είναι ότι αυτοί έχουν από το 20% τους μισούς στα νοσοκομεία και εμείς από το 37% έχουμε το 3,7% στα νοσοκομεία. Αν είχαμε το 18,5% δεν θα πείραζε.

cynical είπε...

@VaD, πλάκα πλάκα και στην Αμερική δεν ειναι και πολυ διαφορετικα. Πολλες εταιριες ζουνε απο προγραμματα κυριως του στρατου. Το επισημαινω, γιατι μας τα εχουν πρηξει με την ιδιωτικη οικονομια. Οταν σταματησε ο πολεμος των αστρων, πολλες μεγαλες εταιριες απολύσανε στρατιες προσωπικου και μαλιστα εξειδικευμενου.

cynical είπε...

Μάριε, συμφωνα με τα στοιχεια του ILO,
το 37% των δημοσιων υπαλληλων εργαζται στο Public Admin+Defence+Compulsory Socia Security

to 23% στην Εκπαιδευση

το 15% στην υγεια

το 7% στο Transportation+Storge+Comunications

κι το υπολοιπο 18% ειναι διεσπασμενο σε αλλες 13 ειδικοτητες.

cynical είπε...

@Ikor καλημερα

συμφωνω απολυτα σε αυτα που λες. Θελει οργανωη και συμμαζεμα και επι πλεον προσωπικο εκει που χρειαζεται και απ' όπου λειπει, δασκαλοι, νοσηλευτες, κ.λ.π.

cynical είπε...

ΝdN καλημέρα,

το 37% που εδωσα αναφερεται απι του συνολου των δημοσιων υπαλληλαω και οχι επι του συνολου των εργαζομενων. Δες και τα υπολοιπα ποσοστα στο σχολιο του Μάριου. Το ποσοσο των δημοσιων υπαλληλαω ειναι 23% στην Ελλαδα και 20% στην Αγγλια.

Αυτα υπολογιζονται με κοινα μετρα και σταθμα και δεν εχω κανενα λογο να τα αμφισβητησω, because this is the best information I have!.

Για Αγγλια πάντα:

το 29% των δημοσιων υπαλληλων ειναι Public Admin + Defence + Compulsory Socia Security (Ελλάδα=37%)

το 24% των δημ. υπαλλ. ειναι στην Εκπαιδευση (Ελλάδα=23%)

το 33% των δημ. υπαλλ. ειναι στην Υγεια (Ελλάδα=15%)

Συνολο=86% απασχολουνται στους ως ανω τρεις τομεις. Υπαρχουν classified αλλοι 14.

Οντως, αυτο που λες για την αναλογια γιατρου ασθενων, εχεις δικαιο εστω και χοντρικα. Απο τα ποσοστα και μονον των εργαζομενων στην Δημ. Υγεια βλεπεις χοντρη διαφορα αναμεσα Αγγλια (33%) και Ελλαδα (15%).

ΤΟ θεμα ειναι (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΠΟΥ ΔΙΝΩ) οτι δεν εχουμε μεγαλο δημοσιο ομεα. Μικρος ειναι! Και σε σχεση με την Αγγλια, κοντα ειματε. Δες Γαλλια, Σκανδιναβια τι γινεται!

Οσο για την αναδιοργανωση, αυτο ειναι εκ των ουκ ανευ! Αλλα οι δυνατοτητες μου σταματουν εδω.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον cynical,
(λόγω παρατεταμένων απουσιών, τα διαβάζω τώρα όλα με καθυστέριση).

Ήθελα να προεσθέσω 2 σκέψεις:
1) Μαύρη εργασία, δηλ. αδήλωτος εργαζόμενος, δεν υπάρχει στον Δημόσιο τομέα. Υπάρχει όμως στον ιδιωτικό. Άρα, λογικά, η πραγματική αναλογία Δημόσιου / ιδιωτικό τομέα είναι ακόμη μικρότερη.

2) Θέλω να σχολιάσω το 14% της Γερμανίας. Δεν ξέρω πώς έχουν εξελιχθεί οι μισθοί εκεί την τελευταία δεκαετία, πάντως μέχρι το 1998, ο μέσος καθαρός μισθός του δημόσιου υπαλλήλου, ήταν περίπου διπλάσιος ενός καλού καθαρού μισθού στον ιδιωτικό τομέα.

cynical είπε...

Ευτυχώς που τα διαβασες, @NP, έστω και καθυστερημενα, γιατι ειναι θεματα SOS.

Στην Ελλαδα ο νεοφιλελευθερισμός αρχισε να γινεται ορατος κατα τη δεκαετια του '80. Εκεινη την εποχη αρχισε και η αναβάθμιση του ιδιωτικου τομεα στην εθνικη συλλογικη συνειδηση και η συστηματικη απαξιωση του δημοσιου. Τοτε κυκλοφορουσε και η φημη, που μπορει να ηταν και αληθινη, οτι ο ιδιωτικος τομεας πληρωνε περισσοτερα και οτι οι αξιοι στρεφονταν προς τα εκει.

Πολυ αργοτερα, προιόντος του νεοφιλελευθερισμου και των ποικιλων απορρυθμισεων, η ζυγαρια αρχισε να γερνει προς την αλλη μπαντα. Μου πήρε χρονο να το συνειδητοποιησω, και στην αρχη δεν το πιστευα οτι συνεβαινε. Φανταζομαι οτι κατι τετοιο θα συνεβαινε και στη Γερμανια.

geokalp είπε...

γεια στο πληκτρολόγιό σου!
τα λέω και δεν με ακούει κανένας!!!
και τα νούμερα είναι ολόσωστα όπως άξια και η πηγή σου!
κατά τα άλλα, το τι λένε οι κάθε "νεοφιλελεύθεροι" αλά Χατζηεμανουήλ-ΟΠΑΠ είναι για δικιά τους ..κατανάλωση!!!
τι έτσι τα λένε;

cynical είπε...

Καλημέρα @geokalp,

στην ελλαδα εχουν γίνει σημαντικες μεταβολες τα τελευταια 25 χρονια, μεσα σ' αυτες ηταν και η αλλαγη στο τοπιο εργασιας. Δυστυχώς δεν το εχουν αντιληφθει πολλοι αυτο, ή μαλλον το εχουν αντιληφθει, αλλά αποσπασματικα και βασει των συνεπειων στον κοντινο τους περιγυρο. Απο την αλλη μερια ο δημοσιος λογος ειναι και αυτος αποσπασματικος και ανυποληπτος, και οποια σοβαρη αναλυση και αν υπάρξει αυτη θαβεται και δεν αξιοποιειται.

Αγνοω τον κο Χατζηεμμανουηλ, και το τι ειπε-ξειπε. Τωρα τον εμαθα! Αλλα περα από αυτον΄ο περισσοτερος κοσμος πιστευει οτι το δημοσιο ειναι διογκωμενο, πραγμα που δεν αληθευει.

geokalp είπε...

μα δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση ότι οι συντηρητικοί ανέλαβαν τη εξουσία ώστε να επαναφέρουν την αξιοκρατία και ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να φτάσουν τους δημοσίους σε 1εκ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ!
κατά τα άλλα, να μειώσουμε το δημόσιο τομέα - τουλάχιστον κάποιοι άλλοι το έχουν στόχο ζωής να βολέψουν τους πάντες...

cynical είπε...

ΥΠάρχει εστω και κανεις που να δινει βαση πια σε εξαγγελιες πολιτικών;

Ανώνυμος είπε...

Ένα άρθρο που βασίζεται σε στοιχεία που δίνει μάλλον η στατιστική υπηρεσία. Εντάξει τώρα τι να κοιτάμε αριθμούς κουκουρούκου η την πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά; Το θέμα φίλε μου είναι το δημόσιο να παράγει έργο με ένα επίπεδο υπηρεσιών. Εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τον αριθμό των υπαλλήλων ή τους μισθούς τους, εφόσον "βγαίνουμε". Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι σπάνια μπορείς να αντιμετωπίσεις το ΤΕΡΑΣ και πολλές φορές βρίσκεις απέναντι σου κολλημένους ευθυνόφοβους. Τώρα τι να λέμε η συζήτηση με χρήση στοιχείων & στατιστικές δεν μου λέει τπτ, αρκεί να κάνεις έναρξη σε μια ΔΟΥ, κάτι στην πολεοδομία (έχετε δει αρχείο πολεοδομίας?), να ζητήσεις κάτι από ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κλπ κλπ. για να καταλάβεις. Το θέμα λοιπόν είναι ΠΩΣ θα οργανωθούν οι κρατικοί φορείς ώστε και οι υπάλληλοι να έχουν καλύτερο περιβάλλον εργασίας και οι πολίτες να εξυπηρετούνται.

Τα άλλα περί ΕΣΟΔΩΝ που χάνονται και τέτοια είναι επιχειρήματα γηπεδικά διότι δεν μπορείς να ζητάς αυτό που δεν έχεις και δεν σου ανήκει και δεν γνωρίζεις καν αν υπάρχει :-)

καλημέρα σας.