A Treatise on Sexo-Economics

Δεν ξέρω πως, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά μου φαίνεται ότι η ανθρωπότητα ανέκαθεν είχε με το χρήμα μια σχέση έρωτα, μίσους και διαστροφής. Δηλαδή, από την μια μεριά έτρωγε τα λυσσακά της για να το αποκτήσει, κι από την άλλη το έβαζε τελευταίο, για να μην πω και καθόλου, στη λίστα των αξιών της. Άσε και που ντρεπόταν να το πει ανοιχτά, ούτε ότι το επιθυμούσε, ούτε όταν το αποκτούσε.

Το χρήμα είναι μια περίεργη και αμφιλεγόμενη υπόθεση. Είναι «στίγμα» όταν το έχεις. Και στίγμα ακόμα πιο μεγάλο, όταν σου λείπει. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση ο καθένας για δικούς του διαφορετικούς λόγους, δείχνει να επιθυμεί να το κρύψει, με το να επιστρατεύει ιδιότητες δανεισμένες από άλλα αξιακά στρατόπεδα. Για παράδειγμα, αυτός που το στερείται, για να τ’ αναπληρώσει θα πρέπει να αναδείξει ας πούμε, την καλή του την καρδιά, την τιμιότητά του και αξιοπρέπεια, αυτός δε, που το φυσάει θα πρέπει να το αντισταθμίζει με φιλανθρωπία, απλότητα και καταδεχτικότητα. Η νεοσύστατη δε κατηγορία των νεόπλουτων, η οποία φέρεται να είναι απαλλαγμένη από τις ενοχές της κραυγαλέας επίδειξης, δεν βρίσκεται και πολύ ψηλά στην εκτίμηση των συμπολιτών της, ούτε μάλιστα και μεταξύ των ομοίων της.

Το χρήμα δεν είναι παρά πρόσφατο στην ιστορία του ανθρώπου, παρ’ όλα αυτά η χρήση του πρόλαβε και συνοδεύτηκε από ποικίλα ταμπού. Δεν μπορείς για παράδειγμα να ρωτήσεις νέτα σκέτα κάποιον πόσα λεφτά κερδίζει, δεν μπορείς να βγάλεις εύκολα το μάτσο από την τσέπη και να πληρώσεις ένα φίλο για κάποια εξυπηρέτηση που σου έκανε, δεν μπορείς να δώσεις εύκολα φακελάκι, γιατί υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της προσβολής και της διατάραξης των κοινωνικών σχέσεων, ούτε επίσης μπορείς να βγάλεις χρήματα και να πληρώσεις hard cash το έτερόν σου ήμισυ για τις ιδιαίτερα θερμές περιπτύξεις της προηγούμενης νύχτας. Ειδικά για το τελευταίο, πάντα βρίσκεται κάποιος άλλος τρόπος, περισσότερο μάλιστα κομψός.

Σαν το μεγαλύτερο όμως, απ’ όλα τα εγκλήματα, λογίζεται η υιοθέτηση μιας κλίμακας ανταλλαγής ανάμεσα σε χρήμα και αισθήματα, και ειδικά με αυτό του έρωτα, πράγμα που θεωρείται ότι υποβιβάζει το κορυφαίο αυτό συναίσθημα σε μια απλή μετρήσιμη και άρα χρηματικά ανταλλάξιμη ποσότητα.

Δεν είναι λίγα τα μυθιστορήματα και οι ταινίες, όπου ο κεντρικός ήρωας, που τυχαίνει να είναι και πλούσιος σκαρφίζεται ένα σωρό ψέματα και μπλέκεται σε ένα σωρό περιπέτειες μόνο και μόνο για να σιγουρευτεί ότι η αγαπημένη του τον θέλει για τα ωραία του μάτια και την τρυφερή του καρδιά μόνο, κι όχι για τα καράβια και τ’ αεροπλάνα του. Συνήθως βέβαια η εν λόγω κόρη τα γνωρίζει αυτά πριν από μας, για μάς και τον δουλεύει, αλλά αυτό δεν έχει καμιά πρακτική σημασία. Το δίδαγμα είναι ότι ο έρωτας και τα λεφτά είναι δυο εντελώς αποκλίνουσες οντότητες, δεν πρέπει να έρχονται καθόλου σε επαφή και ότι τα δεύτερα επ’ ουδενί λόγο πρέπει να μαγαρίζουν τον πρώτο.

«... Θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου για να δω αν την καρδιά μου ή το χρήμα αγαπάς...» λέει το λαϊκό άσμα και μαζί του συντονίζεται άμα λάχει, σύμπασα η ανθρωπότης. Βέβαια, όπως πάντα, άλλο πράγμα το τι χορεύει, κι άλλο το τι κάνει στην πράξη, η ανθρωπότης. Γιατί, μπορεί μεν μεγαλόφωνα να διακηρύττει ότι βάζει τον έρωτα στα πάνω πάνω, κορώνα στο κεφάλι της που λέμε δηλαδή, αλλά ενδόμυχα και ποτέ στα φανερά, καλεί και τη λογιστική να πει τον τελευταίο λόγο. Η συλλογική εμπειρία λέει ότι ένας έρωτας έχει περισσότερες πιθανότητες ν’ ανθίσει σ’ ένα πλούσιο χρηματικό περιβάλλον, παρά σ’ ένα ισχνό. Κι αυτό, γιατί για ν’ ανοίξει η καρδιά θέλει ευρυχωρία, πράγμα, που όπως είναι λογικό, επιτυγχάνεται σε χώρους ανάλογους, κι όχι σε στενόκαρδα κι ανήλιαγα δυάρια. Άρα το χρήμα παίζει και παραπαίζει το ρόλο του, άσχετο αν κανένας δεν τολμάει να το παραδεχτεί ευθαρσώς και στ’ ανοιχτά.

Έχει σχέση το σεξ με το χρήμα; Πολύ μεγάλη, θα σου απαντήσουν, έως και οι γάτες. Όποιος έχει χρήματα μπορεί να έχει τον καλύτερο ή την καλύτερη. Βέβαια, σύμφωνα με την τελευταία ηθική παραχώρηση της σεμνότυφης πλειοψηφίας, δεν μπορεί παρά να τον/την έχει τύποις μόνο και όχι ολόψυχα, το κορμί του/της μόνο κι όχι την ψυχή, αλλά απ’ ότι φαίνεται η σεμνότυφη πλειοψηφία για ακόμα μια φορά πιάνεται στον ύπνο. Η πλειοψηφία μεν υπνώττει, η Επιστήμη όμως καιροφυλακτεί, επανορθώνει και απελευθερώνει!

Χάρις λοιπόν, στις τελευταίες επιστημονικές μελέτες του πανεπιστημίου του Newcastle που διεξήχθησαν σε σύνολο N τιμίων γυναικών, που για καλό και για κακό και για να διαφυλαχτεί η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων, πέρασαν πρώτα από ορό αληθείας, μάθαμε επί τέλους την αλήθεια, ότι το καλύτερο σεξ γίνεται με τα γεμάτα παρά με τα άδεια πορτοφόλια. Και όταν λέμε καλό σεξ εννοούμε όχι σεξ γιαλαντζί, αλλά πιστοποιημένο, μετά πολλαπλών και veritable παρακαλώ οργασμών, με pedigree, ISO και με τη βούλα της αστυνομίας, για καπάκι.

Καινοφανές και ανατρεπτικό το επιστημονικό αυτό αποτέλεσμα, και μάλιστα ενάντια στη κοινή πεποίθηση που θέλει το σεξ με τη μεγάλη τσέπη να είναι ιδιοτελές, ιμιτασιόν και υποβαθμισμένο. Το χρήμα λοιπόν, και με τη έγκυρη σφραγίδα της επιστήμης, αποδεικνύεται το μέγιστο των αφροδισιακών, καθώς εκτός των άλλων, μπορεί να κινητοποιεί και τους ορμονικούς υποδοχείς των γυναικών, γεμίζοντάς τους με ανείπωτες ηδονές. Έτσι, το τρίπτυχο έρωτας-σεξ-χρήμα μπορεί κάλλιστα πλέον να απενοχοποιηθεί, μιας και η ερωτική διέγερση από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του παρτενέρ, δεν μπορεί παρά ν’ αποδοθεί σε δαρβινικές αφετηρίες φυσικής επιλογής του τύπου «γερό πορτοφόλι-γερά παιδιά» και ν’ αποδώσει.

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι η φύση τράβαγε προς την κατεύθυνση της ρώμης, της τόλμης, του σφρίγους, της προσαρμοστικότητας κ.λ.π., χαρακτηριστικά με τη βοήθεια των οποίων οι άνθρωποι επιβίωσαν και πολλαπλασιάστηκαν. Η συγκεκριμένη όμως μελέτη, για πρώτη φορά στην ιστορία, περιλαμβάνει και το χρήμα μέσα στους εξελικτικούς παράγοντες, επιτυγχάνοντας, παρά τα τόσα λίγα χρόνια που πέρασαν από την εφεύρεσή του, τη φυσικοποίησή του και την ανάδειξη του σε κεντρικό παράγοντα της ανάπτυξης και της ισορροπίας του οικοσυστήματος!

Αν λοιπόν μέχρι τώρα, το χρήμα μπορούσε ν΄ αγοράσει τα περισσότερα, εκτός από τα ολίγα, για τα οποία, όπως έλεγαν, δεν υπήρχε καν τιμή, τώρα θα μπορεί πλέον να το κάνει μέσα από μια εντελώς τίμια και άκρως συμφέρουσα για το μέλλον του είδους μας, συναλλαγή...