Οι λόγοι που η τηλεόραση, κρατική και ιδιωτική μας κάνουν πολλές φορές να εξαγριωνόμαστε είναι πολλοί. Ο καθένας μας έχει και τον δικό του και δεν θα δώσω άδικο σε κανέναν, όποιες αιτίες και να προβάλλει.
Τα δελτία ειδήσεων ειδικά, λαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος από τη συνολική δυσαρέσκεια, εξ αιτίας του τρόπου που παρουσιάζουν τις ειδήσεις, εξ αιτίας του τρόπου που επιλέγουν αυτά τα οποία συνιστούν είδηση και εξ αιτίας της ανεπάρκειας ή της έξωθεν κακής μαρτυρίας αυτών που τις εκφωνούν και τις σχολιάζουν.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση, πως όλα τα γεγονότα, (τα 10, 15, όσα είναι τέλος πάντων), που επιλέγονται να παρουσιαστούν στα δελτία ειδήσεων της βραδινής ζώνης είναι εντελώς πανομοιότυπα, σε όποιο κανάλι και να σταθείς. Αυτό, ως ένα βαθμό, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, μιας και κάθε μέρα συμβαίνουν γεγονότα, που είναι όντως σημαντικά και τα οποία δεν θα ήταν δυνατόν να αποσιωπηθούν, αλλά παράλληλα, η ίδια απελπιστική ομοιομορφία απλώνεται και σε γεγονότα δευτερευούσης και τριτευούσης σημασίας, όπως, για παράδειγμα, το μικρό ελεφαντάκι που έχασε τη μαμά του, πράγμα που σε κάνει πολλές φορές να αναρωτιέσαι αν υπάρχει ένα υπερκείμενο κεντρικό γραφείο διαχείρισης πληροφοριών, που αποφασίζει τι συνιστά είδηση και τι όχι, και το οποίο εκ των πραγμάτων καταλήγει να στραγγαλίζει κάθε περίπτωση αυτενέργειας και αυτόνομης επιλογής. Η ανυπαρξία, προφανώς, ενός τέτοιου κεντρικού σχεδιασμού, κάνει το πρόβλημα ακόμα πιο περίπλοκο, καθώς δεν μπορώ να φανταστώ την αιτία που θα δικαιολογούσε αυτή την τόσο επίμονη ομοιομορφία.
Το μόνο δελτίο ειδήσεων, που «τολμά» και ξεφεύγει, φλερτάροντας επικίνδυνα με το σουρεαλισμό, είναι το εναλλακτικό δελτίο του Star. Η ακραία όμως, αυτή εκδοχή του διαφορετικού, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επικυρώνει τα υπόλοιπα straight δελτία, που εξ αιτίας αυτής της κραυγαλέας αντίθεσης εμφανίζονται ως οι περίοπτοι θεματοφύλακες του ορθού.
Για την ετεροβαρή παρουσίαση των γεγονότων που συμβαίνουν στην ενδοχώρα και τον υπόλοιπο εξωτερικό κόσμο, έχουν γραφτεί πολλά, όπως και πολλοί εμίλησαν περί απομονωτισμού, κοντοφθαλμίας, εγχώριας κοπρολαγνείας, και ασφυκτικού αυτο-εναγκαλισμού.
Τα δελτία, εδώ και καιρό έχουν πάρει τη θέση ψυχαγωγικής εκπομπής, καθώς αποτελούν μια βραδινή εκδοχή των ανάλογων πρωινών και μεσημεριανών εκπομπών, όπου διάφοροι επαΐοντες και μη, μπαινοβγαίνουν για να καταθέσουν τον πόνο τους, να ψυχαναλυθούν και να ψυχαναλύσουν, να κλάψουν, να αναθεματίσουν, να αναγνωριστούν, να προβληθούν, ή ακόμα πιο πιθανό, να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Η ανάγκη να βολευτούν σε στενά χρονικά πλαίσια, όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι επισκέπτες, οι δήθεν διαφωτιστές, όπως και ο ολοένα διογκούμενος εσμός τηλεαστέρων δημοσιογράφων, που η μοίρα τάφερε να στερούνται προσωρινώς, αυτόνομου και ιδιωτικού καπετανάτου, έχουν συντελέσει στην σημαντική χρονική τους επιμήκυνσή. Επειδή, ψυχαγωγική εκπομπή χωρίς συναίσθημα δεν είναι δυνατόν να σταθεί, ρεπόρτερς και παρουσιαστές κάθε βράδυ επιδίδονται σε ένα σκληρό αγώνα επίδειξης του δραματικού τους ταλέντου.
Η παρουσίαση των ειδήσεων, χρόνια τώρα, από τα ίδια και τα ίδια ανακυκλούμενα πρόσωπα, τα οποία, λόγω της χρόνιας πλέον έκθεσής τους στο κουρμπέτι και της αναντίρρητης συμμετοχής τους στο αλισβερίσι των συγκροτημάτων και των συμφερόντων, έχουν χάσει την αξιοπιστία τους, έχουν συντελέσει ώστε οι ειδήσεις να μην αναγιγνώσκονται απ’ ευθείας από τους τηλεθεατές, σύμφωνα με αυτό που αποκαλύπτεται, αλλά εμμέσως, από αυτό που βρίσκεται πίσω από τις γραμμές και το οποίο αποκρύπτεται. Στη διαιώνιση της αναξιοπιστίας δε, συμβάλλουν τα μέγιστα και αυτοί οι οποίοι διοχετεύουν τις ειδήσεις στα δελτία. Έτσι, τόσο οι παρουσιαστές όσο και οι τηλεθεατές επιδίδονται κάθε βράδυ σε αγώνες αποκρυπτογράφησης και εικασιών, μειώνοντας έτσι, τον κύκλο εργασίας των καφετζούδων.
Αυτό όμως που με πειράζει κάθε βράδυ πιο πολύ, όχι μόνο στα δελτία, αλλά και στα διάφορα πάνελ που στήνονται μετά, για να χωρέσουν αυτούς που δεν χώρεσαν την προηγούμενη ώρα, είναι η ασυδοσία των συμμετεχόντων να εκστομίζουν αβίαστα ό,τι θέλουν, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας συγκροτημένος συντονιστής με τα απαιτούμενα κότσια να τους αποστομώσει, να απαιτήσει απ’ αυτούς, με κατάλληλες ερωτήσεις, τουλάχιστον λογική συνέπεια και αληθοφάνεια στα λεγόμενά τους, να εκμαιεύσει ένα συμπέρασμα, μια καθαρή πρόταση, μια ολοκληρωμένη άποψη, διαιωνίζοντας έτσι την ίδια ασάφεια, θολούρα, μεγαλοστομία, κενότητα, αποσπασματικότητα και υπεκφυγή που υπάρχει και σε όλο το φάσμα του κοινωνικού και πολιτικού βίου.
Τα δελτία ειδήσεων ειδικά, λαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος από τη συνολική δυσαρέσκεια, εξ αιτίας του τρόπου που παρουσιάζουν τις ειδήσεις, εξ αιτίας του τρόπου που επιλέγουν αυτά τα οποία συνιστούν είδηση και εξ αιτίας της ανεπάρκειας ή της έξωθεν κακής μαρτυρίας αυτών που τις εκφωνούν και τις σχολιάζουν.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση, πως όλα τα γεγονότα, (τα 10, 15, όσα είναι τέλος πάντων), που επιλέγονται να παρουσιαστούν στα δελτία ειδήσεων της βραδινής ζώνης είναι εντελώς πανομοιότυπα, σε όποιο κανάλι και να σταθείς. Αυτό, ως ένα βαθμό, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, μιας και κάθε μέρα συμβαίνουν γεγονότα, που είναι όντως σημαντικά και τα οποία δεν θα ήταν δυνατόν να αποσιωπηθούν, αλλά παράλληλα, η ίδια απελπιστική ομοιομορφία απλώνεται και σε γεγονότα δευτερευούσης και τριτευούσης σημασίας, όπως, για παράδειγμα, το μικρό ελεφαντάκι που έχασε τη μαμά του, πράγμα που σε κάνει πολλές φορές να αναρωτιέσαι αν υπάρχει ένα υπερκείμενο κεντρικό γραφείο διαχείρισης πληροφοριών, που αποφασίζει τι συνιστά είδηση και τι όχι, και το οποίο εκ των πραγμάτων καταλήγει να στραγγαλίζει κάθε περίπτωση αυτενέργειας και αυτόνομης επιλογής. Η ανυπαρξία, προφανώς, ενός τέτοιου κεντρικού σχεδιασμού, κάνει το πρόβλημα ακόμα πιο περίπλοκο, καθώς δεν μπορώ να φανταστώ την αιτία που θα δικαιολογούσε αυτή την τόσο επίμονη ομοιομορφία.
Το μόνο δελτίο ειδήσεων, που «τολμά» και ξεφεύγει, φλερτάροντας επικίνδυνα με το σουρεαλισμό, είναι το εναλλακτικό δελτίο του Star. Η ακραία όμως, αυτή εκδοχή του διαφορετικού, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επικυρώνει τα υπόλοιπα straight δελτία, που εξ αιτίας αυτής της κραυγαλέας αντίθεσης εμφανίζονται ως οι περίοπτοι θεματοφύλακες του ορθού.
Για την ετεροβαρή παρουσίαση των γεγονότων που συμβαίνουν στην ενδοχώρα και τον υπόλοιπο εξωτερικό κόσμο, έχουν γραφτεί πολλά, όπως και πολλοί εμίλησαν περί απομονωτισμού, κοντοφθαλμίας, εγχώριας κοπρολαγνείας, και ασφυκτικού αυτο-εναγκαλισμού.
Τα δελτία, εδώ και καιρό έχουν πάρει τη θέση ψυχαγωγικής εκπομπής, καθώς αποτελούν μια βραδινή εκδοχή των ανάλογων πρωινών και μεσημεριανών εκπομπών, όπου διάφοροι επαΐοντες και μη, μπαινοβγαίνουν για να καταθέσουν τον πόνο τους, να ψυχαναλυθούν και να ψυχαναλύσουν, να κλάψουν, να αναθεματίσουν, να αναγνωριστούν, να προβληθούν, ή ακόμα πιο πιθανό, να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους. Η ανάγκη να βολευτούν σε στενά χρονικά πλαίσια, όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι επισκέπτες, οι δήθεν διαφωτιστές, όπως και ο ολοένα διογκούμενος εσμός τηλεαστέρων δημοσιογράφων, που η μοίρα τάφερε να στερούνται προσωρινώς, αυτόνομου και ιδιωτικού καπετανάτου, έχουν συντελέσει στην σημαντική χρονική τους επιμήκυνσή. Επειδή, ψυχαγωγική εκπομπή χωρίς συναίσθημα δεν είναι δυνατόν να σταθεί, ρεπόρτερς και παρουσιαστές κάθε βράδυ επιδίδονται σε ένα σκληρό αγώνα επίδειξης του δραματικού τους ταλέντου.
Η παρουσίαση των ειδήσεων, χρόνια τώρα, από τα ίδια και τα ίδια ανακυκλούμενα πρόσωπα, τα οποία, λόγω της χρόνιας πλέον έκθεσής τους στο κουρμπέτι και της αναντίρρητης συμμετοχής τους στο αλισβερίσι των συγκροτημάτων και των συμφερόντων, έχουν χάσει την αξιοπιστία τους, έχουν συντελέσει ώστε οι ειδήσεις να μην αναγιγνώσκονται απ’ ευθείας από τους τηλεθεατές, σύμφωνα με αυτό που αποκαλύπτεται, αλλά εμμέσως, από αυτό που βρίσκεται πίσω από τις γραμμές και το οποίο αποκρύπτεται. Στη διαιώνιση της αναξιοπιστίας δε, συμβάλλουν τα μέγιστα και αυτοί οι οποίοι διοχετεύουν τις ειδήσεις στα δελτία. Έτσι, τόσο οι παρουσιαστές όσο και οι τηλεθεατές επιδίδονται κάθε βράδυ σε αγώνες αποκρυπτογράφησης και εικασιών, μειώνοντας έτσι, τον κύκλο εργασίας των καφετζούδων.
Αυτό όμως που με πειράζει κάθε βράδυ πιο πολύ, όχι μόνο στα δελτία, αλλά και στα διάφορα πάνελ που στήνονται μετά, για να χωρέσουν αυτούς που δεν χώρεσαν την προηγούμενη ώρα, είναι η ασυδοσία των συμμετεχόντων να εκστομίζουν αβίαστα ό,τι θέλουν, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας συγκροτημένος συντονιστής με τα απαιτούμενα κότσια να τους αποστομώσει, να απαιτήσει απ’ αυτούς, με κατάλληλες ερωτήσεις, τουλάχιστον λογική συνέπεια και αληθοφάνεια στα λεγόμενά τους, να εκμαιεύσει ένα συμπέρασμα, μια καθαρή πρόταση, μια ολοκληρωμένη άποψη, διαιωνίζοντας έτσι την ίδια ασάφεια, θολούρα, μεγαλοστομία, κενότητα, αποσπασματικότητα και υπεκφυγή που υπάρχει και σε όλο το φάσμα του κοινωνικού και πολιτικού βίου.
Το αποτέλεσμα είναι τόσο η ενημέρωση όσο και οι μετέπειτα "αναλύσεις" να έχουν χάσει πια το νόημά τους. Απορώ, γιατί καθόμαστε ακόμα και τους βλέπουμε και τους νομιμοποιούμε.
34 σχόλια:
Αγαπητή Cynical, κάνεις λάθος όταν ισχυρίζεσαι ότι οι ειδήσεις που προβάλλονται είναι πανομοιότυπες. Η κα Μαριάννα "παίζει" μόνο σε MEGA και STAR. Γιατί αυτό της ταιριάζει. Το πρώτο ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΣ ΟΠΩΣ Η ΙΔΙΑ και το δεύτερο είναι για τα πανηγύρια, όπως πάλι η ίδια.
Όπως έλεγε ο Λένιν, τα ΜΜΕ δεν έχουν ρόλο ενημερωτικό αλλά: προπαγανδιστικό, agitacia (δεν ξέρω να το πω ελληνικά)και οργανωτικό. Αυτό το κατάλαβε καλά το κατεστημένο, ενάντια στην πρόοδο όμως τοεφαρμόζει. (Το ίδιο συμβαίνει και στη Σλοβακία.) Τι άλλο;
Για βοηθήστε με.
Εγώ την έχω και παίζει εκείνη την ώρα και κάνω παράλληλα δουλειές άλλες στο σπίτι.
Να χάνεις το χρόνο μόνο για τα δελτία, ε τους πάει πολύ.
PS. τους βλέπω (ακούω δηλαδή) και για να δω που θέλουν να "το πάνε" το κάθε θέμα.
Δεν μπορούμε πια να μιλάμε για δελτία ειδήσεων, αλλά για δελτία σχολιαστών των ειδήσεων.
Βγαίνουν σε κάθε κανάλι οι ίδιοι δημοσιογράφοι κάθε μέρα, διαβάζουν 3-4 παραγράφους που έχουν γράψει και τέλος.
Προσπαθούν μάλιστα να εκφράζουν πολλές τάσεις, για να έχουν και ευρύ κοινό.
Επικοινωνιακά είναι πολύ μπροστά! Απλά δεν είναι ειδήσεις. Ειδήσεις μόνο στο internet μπορείς να βρεις!
@Swell, σ'ευχαριστώ που μου επεσήμανες το λάθος. Το πρόβλημα μου ειναι πως αδυνατώ να τις ξεχωρισω φατσικα.
Γεια σου @Πανόπτη.
Και μεις εδω αγκιτάτσια το λέμε(!) Τι άλλο κάνουν; Φερνουν τα γεγονοτα στα μετρα τους!
Ξερεις πόσο ρευμα καις εκεινη την ωρα @Matrix;
Και μολύνεις αδικα τον πλανήτη; Για σε παρακαλώ! Σκεψου λιγο οικολογικα!
Αυτο ειναι τα δελτια. Αστυνομικα για να λυνουμε τους γριφους τους.
Καλησπέρα cynical.
Βλέπουμε ειδήσεις γιατί τις βλέπουν και οι άλλοι. Ενώ δηλαδή δεν τις γουστάρουμε τις βλέπουμε γιατί είναι κάτι που μεταβάλλει την κοινή γνώμη και άρα αν τις παρακολουθούμε βλέπουμε προς τα που την πάνε.
Αντί να λέμε ότι ο λαός θα πρέπει να πάρει στα χέρια του τις πλουτοπαραγωγικές πηγές θα έπρεπε να λέμε να πάρει στα χέρια του τα ΜΜΕ, τίποτε άλλο.
Υπάρχει μεγαλύτερη εξουσία από αυτήν των καναλιών; Μεγαλύτερη και από αυτή των κυβερνήσεων, με τις οποίες διαπλέκονται, καμιά φορά ψιλομαλώνουν αλλά πάντοτε αλληλοϋποστηρίζονται.
Δείτε για παράδειγμα ότι όταν βγήκε ο Καρμανλής και την πρώτη φορά στην Τιβι ζήτησε λάιβ τη βοήθεια και συναίνεση όλων κατά των επεισοδίων τότε πρώτο το μέγκα υπάκουσε αμέσως και έφτασε σε σημείο τώρα να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν επεμβαίνει για πιο βίαιη καταστολή, και έτσι δήθεν της κάνει αντιπολίτευση...Κάνοντας δηλαδή στον υπερθετικό βαθμό αυτό που ζήτησε την πρώτη φορά ο Καραμανλής.
Η διαπλοκή τους είναι μεγαλύτερη από ό, τι φαίνεται. Αυτό το δικέφαλο τέρας (πολιτική εξουσία+εξουσία ΜΜΕ) είναι το τέρας που κατασπαράζει τα πάντα ανελέητα.
Γεια σου @Ιkor.
Σωστα το επισημαινεις, οτι ειναι σχολιασμος και οχι ειδησεις. Στην πραγματικοτητα ενα τσιρκο ειναι και καφενειο. Μου θυμιζει γαμο με πολλους κουμπαρους. Από ενα δημοσιογραφο που παρουσιεζε τις ειδησεις τωρα θελουμε πεντε σε καθε καναλι, και ολοι μαζι. Δεν ειναι για τον πλουραλισμο της ενημερωσης, αλλα για τον πλουραλισμο των συμφεροντων. Καθε ταση , και ενα συμφερον απο πισω που εξυπηρετειται.
@Rider καλησπέρα,
Νομιζω οτι τις βλεπουμε, για να μαντευουμε τις αλλαγες συσχετισμων των συμφεροντων, αναλόγως τού τι λεει ο ενας και ο αλλος εκπροσωπός τους. Ετσι, όπως διαβαζουμε και τα αστυνομικα για να βρουμε το δολοφονο.
Παρακολουθεις σε αλλη χωρα δελτια, και δεν τα αναγνωριζεις. Νομιζεις οτι το μετρο ειναι αυτο που συμβαινει στην ελλαδα.
Τα ΜΜΕ οντως διαμορφωνουν την πραγματικοτητα. Για παράδειγμα, τον πολεμο στη Γιουγκοσλαυια τον εβλεπα στην Αμερικη που ημουν εκεινη την εποχη. Οταν γυρισα στην ελλαδα, νομιζα οτι μιλουσαν για αλλο πραγμα. Τελειως αλλη σταση και παρουσιαση των γεγονοτων. Ηταν συγκλονιστικο.
Οταν εισαι μεσα δεν το καταλαβαινεις. Εθιζεσαι. Οταν το ιδιο γεγονος το δεις απ' αλλου τοτε σε σοκαρει πώς κατασκευαζεται η "αληθεια".
Αλλο κραυγαλεο παραδειγμα. Μεσα στις κυριες ειδησεις του flash ηταν παντα καποια δραστηριοτητα του Κοκκαλη. Καποιος ανηξερος για τη σχεση, θα εβγαζε αλλα συμπερασματα. Εγω φοβαμαι για το ποσα καταπινω καθε μερα που δεν μπορω να αξιολογησω.
Απορώ, γιατί καθόμαστε ακόμα και τους βλέπουμε και τους νομιμοποιούμε.
Μα αν δεν τους βλέπαμε που στο καλό θα βρίσκαμε θέματα για αναρτήσεις?
Εξαιρείται το δελτίο του STAR αυτό το βλέπουμε καθαρά για ενημέρωση.
NP:
Γράφεις, φίλη Cynical:
"...αναρωτιέσαι αν υπάρχει ένα υπερκείμενο κεντρικό γραφείο διαχείρισης πληροφοριών, που αποφασίζει τι συνιστά είδηση και τι όχι, και το οποίο εκ των πραγμάτων καταλήγει να στραγγαλίζει κάθε περίπτωση αυτενέργειας και αυτόνομης επιλογής. Η ανυπαρξία, προφανώς..."
Θεωρείς προφανές ότι δεν υπάρχει ένα τέτοιο υπερκείμενο κεντρικό γραφείο. Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσεις την άποψή σου.
Έχω ακούσει και διαβάσει πολλές φορές τον Στέλιο Ελληνιάδη να αναλύει πως ακριβώς δουλεύει το σύστημα των main stream ειδήσεων.
Είναι εξαιρετικά συγκεντρωμένο (όχι μόνο σε εθνική αλλά και σε παγκόσμια βάση).
Γενικώς, είμαι φανατικά εναντίον των θεωριών συνομωσίας, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν έχω αμφιβολίες.
Η μόνη λύση είναι η ενεργητική ενημέρωση. Αυτή που κάνουμε όσοι ψάχνουμε στα Blogs, στα links, και σε ανεξάρτητες πηγές.
Η παθητική ενημέρωση, αυτή δηλ. που εισπράτει έτοιμη ο τηλεθεατής είναι τελειωμένη υπόθεση. Ο μόνος λόγος να την παρακολουθήσεις, όπως λέει και ο GR, είναι για να δείς "που το πάνε"
αγαπητή cynical,
κάποιος άλλος θα το έθετε διαφορετικά το θέμα από εσένα, χωρίς να σημαίνει ότι έχει δίκιο.
1)αντί να γράφεις κείμενα όπως αυτό το post, καλύτερα αγνόησε τα δελτία των 8, ή γράψε τρεις γραμμές με πολύ έντονο ύφος.
2)είναι χρήσιμο να θυμίσεις στο κοινό σου ότι στην Ελλάδα λειτουργούν 4πλάσια κανάλια απόσα αντέχει η αγορά (όπως και να την μετρήσεις).Πώς τρέφονται; Πώς επιβιώνουν;
3)από την ενέργεια που αφιερώνεις να κάνεις κριτική στα δελτία των 8, δώσε ένα μέρος της σε άλλα Μέσα που έχουν το στοιχείο της δημιουργίας και της προοπτικής..
Από την πλευρά μου, για να τηρήσω τα παραπάνω, θα χρησιμοποιήσω το προηγούμενο post σου περί ενέργειας (με link σε blog). Πολύ δημιουργικό, σε μια χώρα όπου η αντιμετώπιηση της φωτοβολταϊκής ενέργειας αγγίζει τα όρια του εγκλήματος... \καλές γιορτές
Η ''ομογενοποιηση'' των δελτίων ειδήσεων εχει επισυμβεί εδω και πολλα χρόνια μαλιστε δε χρησιμοποιουν και τα ιδια τρικ,δραματοποιηση στην παρουσιαση των θεμάτων κλπ,για να κρατήσουν τον τηλεθεατή
Νομιζω πως οποιος θελει να μαθει τις ειδήσεις της ημέρας πολυ απλα να ακουει ραδιοφωνο
αν θελει να δει επιθεώρηση, ας ανοιξει την ΤV
Φίλη cynical,στην απάντησή σου προς τον ikor συγκρίνεις τα δελτία ειδήσεων με τα καφενεία.
θα μου επιτρέψεις μια μικρή διόρθωση.Ως θαμώνας του καφενέ σχεδόν από γεννησιμιού(η πλατεία του χωριού ήταν στα δέκα μέτρα απ'το σπίτι μου)ξέρω ότι καθε νεοελληνικός καφενες αποτελεί μια μικρή Βουλή απείρως ανώτερη από την εκλεγμένη,εκεί αφουγκράζεσαι κάθε μέρα το σφυγμό της κοινής γνώμης.
-Εχω απεξαρτηθεί από τα δελτία ειδήσεων της tv,έχασα και τα μάτια της Ελλης,εγω δεν ειμαι Γουλανδρής,γέρασε και η Τρέμη,ξέχασε τα ελληνικά της,εκσφενδονίζει κάτι κοτσάνες,Παναγία βόηθα, κάθε μέρα ελέγχω το σύνδρομο πρετεντερο-στέρησης,δόξα τω θεώ πάω καλά!
Καλο Σαββατοκύριακο,μακριά από Χατζη-Καψη-Πρετεντέρηδες
Για όποιον έχει την ευχέρεια χρόνου και θέλει μια καθημερινή τηλεοπτική ενημέρωση, εγώ προτείνω το δελτίο της ΕΤ1 στις 11μμ. Με δυο σοβαρούς δημοσιογράφους τον Προκόπη Δούκα και την Αγλαϊα Κυρίτση και πολλές εξωτερικές ειδήσεις. Νομίζω μάλιστα ότι από εκείνη την ώρα και μετά αξίζει να βλέπει κανείς τηλεόραση. Για τις προηγούμενες ώρες η πιο αξιόπιστη λύση είναι το ραδιόφωνο που μπορείς ταυτόχρονα και να γράφεις και να διαβάζεις και να blogάρεις.
Όσο για σένα ρε cynical όταν συσταθεί blogοδικείο θα σε πάω κατηγορούμενη γιατί κοντεύεις να μας ξεκάνεις: ανεβάζεις τις αναρτήσεις σου με έναν ιλιγγιώδη ρυθμό που δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα! Έχεις το χάρισμα να γράφεις τόσο ωραία που δεν μπορούμε να τις παραβλέπουμε.Βάλε ένα φρένο κορίτσι μου!
μη βλεπεις τα κεντρικα δελτια. Βλεπε τα... περιφερειακα.(Λιγο καλυτερα)
ε τώρα... σουραλιστική ερωτοτροπία του STAR... νομίζω ότι εξευτελίζουμε τον υπερρεαλισμό... φυσικά σε κατανοώ ... έτσι το λέμε πια... αδεία λόγου... γι αυτό σας συγχωρώ...
Γεια σου cynical!
Εγώ σπάνια βλέπω ειδήσεις. Όταν υπάρχουν τόσο εξαίρετα μπλογκς όπως το "Cynical" και επίσης τόσες και τόσες ειδησιογραφικές ιστοσελίδες, για ποιο λόγο να δεις ειδήσεις; Κάποτε έβλεπα το mega διότι ήμουν εθισμένος με τον Πρετεντέρη. Μου άρεσε να τον βλέπω, να εκνευρίζομαι και να τον βρίζω. Βίτσιο κανονικό...
Από κει και πέρα, άλλο ειδήσεις και άλλο σχολιασμός επί των ειδήσεων. Ήθελα ναξερα ποιος κερατάς σκέφτηκε αυτήν την πατέντα με τους "σχολιαστές". Νομίζω από το mega ξεκίνησε
Ναι, ναι @de Profundis. Υποπτεύομαι οτι το ενδιαφερον σου για τις ειδησεις, αυξηθηκε από τοτε που την ενημερωση την ανελαβε η Τζούλια
@ΝΠ καλημερα,
αν δεχτούμε οτι τα μεγαλα πρακτορεια ειδησεων, αυτα που διακινουν τον μεγαλυτερο ογκο πληροφοριων, ειναι ελαχιστα, πιθανον να ειναι δυνατον και να ελεγχθούν. Οποτε αυτα που λες να ειναι πιθανα.
Παντως αυτες τις μερες, αν καποιος ηθελε να δει τι ακριβως γινεται ανα πασα στιγμη, μονο στα βλογς θα το εύρισκε. Εδω, σε αντιθεση με τα επισημα μέσα, οι πληροφοριες ερχονται απο πολλους και απο πολλες μεριες την ιδια στιγμη που κατι συμβαινει. Εντυπωσιακο
@Στάθη Χαικάλη, καλησπέρα,
ένα ποστάκι έκανα κι εγω για τα κανάλια, στα τοσα που εχω γραψει συνολικα. Λιγη επιείκεια , please...Και η αφορμή ήταν η αγανάκτηση που νοιώθω οταν δεν βρισκεται ουτε ενας δημοσιογραφος να πει καποια στιγμή ότι: "λέτε βλακείες κε. Ταδε γιαυτο και για κεινο το λογο".
Πώς συντηρούνται τα κανάλια; Να αφησω τη φαντασια ελευθερη;
Σχετικα, με τα Φ/Β , ευχαριστω για το link. Θα επανέλθω κι αλλες φορες στο θεμα.
Γεια σου @Πεντανόστιμη.
Ενα απο τα καλα του ραδιοφωνου ειναι οτι στις συζητησεις, εκτος του δημοσιογραφου, αντε να συμμετεχουν αλλοι δυο. Εκει, μπορει να βγει και καποιο συμπερασμα. Και ο χρονος που διατιθεται για τη συζητηση ειναι πολυ μεγαλυτερος.
Δεν μπορω ομως να εξηγησω γιατι η θεματικη των δελτιων ειναι τοσο πανομοιοτυπη ακομα και σε ουδετερα θεματα. Μηπως ειναι μια κοντοφθαλμη αντιληψη περι ανταγωνισμου; Καποιο καρτελ;
@VaD καλησπέρα,
Συγνωμη, συγνωμη, τα καφενεια ειναι πολυ ανωτερα. Το παιρνω πισω που τα συνεκρινα με τα δελτια!
Ο Πρετεντερης ειναι άπαιχτος! Τοση αλλαζονία; Πραγματικα δεν μπορω να τον αντικρυσω. Α! είναι και εκεινο το παχυ "ζζζ" της Τρεμη οταν προφερει λεξεις σαν "ρεπορταζζζ" ή "γκαραζζζ".
@navarino-s καλησπερα.
Δεν ήξερα καν οτι υπηρχε δελτιο στις 11 στην ΕΤ1. Συνηθως παλευω με εφημεριδες και ιντερνετ.
Αυτες τις μερες, ναβαρινο-ς, λογω γεγονοτων, συγκινησης και οργης, επιταχυνα λιγακι τις αναρτησεις, αλλα, όμως θα εκτιμησεις το γεγονος ότι τις κοντυνα σε μηκος!
Καλα δεν θα σε εξετασω στο τελος!
Παντως απο δω και περα, θα επανερθω στους κανονικους ρυθμους, εκτος απροοπτου, βεβαια.
Γεια σου Νελλη,
Εγω, μωρε δεν τα βλεπω. ΟΛη η υπολοιπη ελλαδα τα βλεπει. Βεβαια αυτοι που τα βλεπουν, δεν διαβαζουν βλογς, οποτε τι εκανα; Μια τρυπα στο νερο!
@akrat, θα μπορουσες να δικαιολογησεις λιγακι τον χαρακτηρισμο "σουρεαλιστικό", απο το γεγονος ότι και αυτο που δειχνει το Star δεν αντιστοιχει παρά σε καποια αυθαιρετη αναπαρασταση της πραγματικοτητας στην Ελλαδα.
Γεια σου @Αλέξανδρε,
Αν γινουν βλογο-καλλιστεια, θα με ψηφίσεις, έτσι; Υπάρχει άραγε ενας που να τον συμπαθει τον Πρετεντερη; Εκτος απ' τον Λαμπρακη, φυσικα. Τοτε γιατι τον κρατουν; Υποπτευομαι οτι τον κρατουνε για να ερχεται ο κοσμος να βριζει και να ξεθυμενει. Κοινωνικο εργο επιτελει ο μπαγασας.
Μου φαινεται πολυ αστεια η εικονα με ολους αυτους τους σχολιαστες κρεμασμενους γυρω γυρω. Θαρεις και παραμονευουν ποτε θα φυγει ο κεντρικος παρουσιαστης για να πηδησουν στο μεσαιο μεγαλο παραθυρο.
"Πώς συντηρούνται τα κανάλια; Να αφησω τη φαντασια ελευθερη; "
................................
Εύλογη η απορία του φίλου Σ.Χ. !
Εγώ έχω την απάντηση .
Εξαργυρώνουν τα αργύρια της προβοκάτσιας που σερβίρουν κάθε βράδυ οι άθλιοι υπάλληλοί τους .
Αγαπητή cynical,
Είδα το post σου και τα σχόλια (ευχαριστώ τον navarino για τα καλά του λόγια)με καθυστέρηση...
Δεν ήξερα κι εγώ το blog σου, συγχώρεσε με, αλλά δεν κατέχω πολύ από το χώρο της blogόσφαιρας... ;-)Είμαστε και "συνάδελφοι", αν και εγώ εγκατέλειψα το Φυσικό για το Πολυτεχνείο - και μετά με κέρδισαν τα media.
Η συζήτηση που άνοιξες είναι πολύ ενδιαφέρουσα - αν πραγμάτικά θέλεις, μπορώ (ως ο "από μέσα") μπορώ να βοηθήσω στην κατανόηση πολλών από τα φαινόμενα στην τηλεόραση μας και ειδικά στα δελτία ειδήσεων. Η εξήγηση δεν είναι μονοσήμαντη - πολλά από αυτά που λένε οι σχολιαστές σου ισχύουν, αλλά υπάρχουν κι άλλα.
Με πολλή χαρά, αν θες, να τα ξαναπούμε - με την ευκαιρία ίσως ενός νέου ποστ;
Πολύ φιλικά
Αγαπητέ Προκόπη Δούκα,
Καλωσόρισες στο «Cynical» και Καλή Χρονιά,
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και προτίθεμαι να σε συγχωρήσω ...που δεν γνώριζες τόσο καιρό το blog μου, αυτή την «κολοσσιαία γωνιά» της δημοσιογραφίας!
Με το να έχεις περάσει από θετικές σχολές, επιβεβαιώνεις αυτό που μού περνούσε σαν υποψία απ’ το μυαλό, ότι οι των θετικών επιστημών, (κυρίως λόγω εκπαίδευσης), διαθέτουν μέθοδο, συγκρότηση και αναλυτική ικανότητα , που αποτυπώνονται σε ο,τιδήποτε ασχοληθούν.
Διατηρώ blog εδώ και ένα χρόνο και με έχει απορροφήσει ολοκληρωτικά. Ό,τι καλύτερο...
Με τον τομέα των ειδήσεων δεν έχω καμιά σχέση, και μου λείπουν οι στοιχειώδεις γνώσεις για το πώς λειτουργούν. Από τα χιλιάδες συμβάντα που λαμβάνουν χώρα καθημερινά στον κόσμο , φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν μερικά κριτήρια με τα οποία συγκεκριμένα γεγονότα θα βγαίνουν από το σωρό και θα αναδεικνύονται σε «είδηση». Η επιλογή δεν είναι όμως ουδέτερη, διότι και αυτή ακόμα από μόνη της σηματοδοτεί το «σημαντικό», το οποίο με συνεχή προβολή μπορεί να καταστεί και το «σημαντικό» μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τουτέστιν, δύσκολη και περίπλοκη δουλειά το να διαλέγεις ειδήσεις από πολλά καλάθια. Αν κάποιος, βέβαια, από πάνω σου επιβάλλει με εύσχημο τρόπο, συγκεκριμένα καλάθια, τότε η δουλειά απλοποιείται, αλλά με κάποιο μεγάλο κόστος, το γνωστό της αξιοπιστίας και του σεβασμού του πολίτη.
Έχω κάποια τεχνικά ερωτήματα , όπως για παράδειγμα:
1. Πόσα είναι , κατά μέσο όρο, τα ειδησεογραφικά πρακτορεία με τα οποία είναι συμβεβλημένο το μέσο κανάλι;
2. Πόσο διαφέρουν μεταξύ τους, (τα ειδησεογραφικά πρακτορεία), στο περιεχόμενο των ειδήσεων;
3. Ποιος διαλέγει τις κατηγορίες ειδήσεων που θα εκφωνηθούν και κατόπιν τις συγκεκριμένες ειδήσεις κάθε κατηγορίας;
Προσωπικά, πιο πολύ με ενοχλεί που η πλειονότητα των μέσων διαιωνίζει την ευτέλεια της πολιτικής με το να δίνει λόγο στους ίδιους κάθε φορά ανόητους και τις κενολογίες τους, με το να προβάλει τα ίδια και ίδια στερεότυπα τσιτάτα των πολιτικών, νομίζοντας ότι κάνει πολιτική ενημέρωση και κυρίως, που δεν βρίσκεται ένας, που να αποκλείει από τα δελτία όλους όσους δεν έχουν κάτι ουσιαστικό και συγκροτημένο να πούνε. Ή έστω να τολμάει κάποτε-κάποτε να τους στριμώχνει. Η ενημέρωση τότε γίνεται παρωδία ενημέρωσης.
Όπως ανέφερα προηγουμένως,, δεν ξέρω τίποτε από τα «μέσα» των δελτίων, οπότε θα μού ήταν ευπρόσδεκτες κάποιες επισημάνσεις για τομείς στους οποίους θα μπορούσα να στραφώ και να τους κοιτάξω με μεγαλύτερη προσοχή.
Σκέφτομαι κάποια μέρα να πάρω τυχαία ένα δελτίο των 8, από ιδιωτικό κανάλι και να το αναλύσω, τόσο σαν δομή όσο και σαν περιεχόμενο. Να δω τι συμπεράσματα θα βγάλω. Ίσως να ψάξω δουλειές άλλων που να έχουν κάνει τα ίδια στο παρελθόν.
Και ‘γω θα χαρώ να τα ξαναπούμε
Με εκτίμηση
Cynical
Καλή χρονιά! (αμέλησα να πώ)
Πρώτα-πρώτα να σου ξεκαθαρίσω και τη δική μου άποψη οτι τα δελτία των 8 έχουν εκτραπεί τελείως από την έννοια "δελτίο" - άσε η ποιότητα πολλών από τους ανθρώπους που τα στελεχώνουν. Νομίζω οτι η πρόσφατη εξέγερση έχει να κάνει και με αυτό τον εσμό δημοσιογράφων-"εκδοτών" (πολλές φορές εκβιαστών, μη βλέπεις που μόνο ο Μιχαλόπουλος είναι μέσα), ανεκδιήγητων πολιτικών (δυστυχώς με την ψήφο μερίδας του ελληνικού λαού) και διαφόρων άλλων, όπως άθλιων μεγαλοδικηγόρων κλπ.
Δεν θα βγάλεις λοιπόν άκρη με τη δομή τους. Όσα κάπως σέβονται τον εαυτό τους, δεν παραλείπουν τις πολύ-πολύ σημαντικές ειδήσεις της ημέρας, αλλά όχι με τη σωστή ιεράρχηση και διαθέσιμο χρόνο (όλα μετράνε).
Για να μη θεωρηθεί οτι δεν έχω συναίσθηση, σπεύδω να πω οτι τα κρατικά κανάλια έχουν άλλες "ασθένειες", από αισθητικές ως δημοσιοϋπαλληλικές - και βεβαίως το φιλοκυβερνητικό πολιτικό τους "μπατάρισμα".
1. Τα πρακτορεία είναι 3-4 max (κανέναν δεν συμφέρει να πληρώνει παραπάνω), με καλύτερο το Reuters και το Associated (APTN). Κάποια ιδιωτικά έχουν και σύμβαση με το CNN και κάποια γαλλικά. Γενικά, όλοι έχουν τις "μεγάλες" ειδήσεις - και μετά υπάρχουν οι επί μέρους διαφοροποιήσεις. Για τις ελληνικές ειδήσεις (χωρίς εικόνα) υπάρχει το ΑΠΕ.
2. Την επιλογή την κάνουν οι αρχισυντάκτες που προτείνουν σε άλλους αρχισυντάκτες, διευθυντές κλπ. Γενικά γίνεται μια "ζύμωση" ή "μάχη" κάθε μέρα και σε κάθε δελτίο, κατά την οποία κάποιες ειδήσεις εγκρίνονται και οι υπόλοιπες κόβονται.
Οι ελληνικές ειδήσεις έχουν "γυριστεί" από εγχώριο συνεργείο (του καναλιού ή ενός άλλου, με ανταλλαγή), οι διεθνείς παρέχονται από τα πρακτορεία - εκτός αν έχουμε ανταποκριτή, οπότε γίνεται και συνδυασμός.
3. Στην πολιτική, οφείλεις θεωρητικά να παρουσιάσεις όλες τις δηλώσεις. Είναι πολλές - και όλοι πιέζουν για την εμφάνιση τους. Ούτε στην ΕΡΤ δεν το πετυχαίνουν όλοι.
Τώρα, σου εντοπίζω προβλήματα:
1. Η τηλεόραση υπάρχει (σε σχέση με άλλα μέσα) για να δείχνει εικόνα. Έτσι, ένα φλεγόμενο τάνκερ, που στην εφημερίδα θα αποτελέσει "μονόστηλο", στην τηλεόραση είναι "θέμα", γιατί έχει εντυπωσιακή εικόνα.
2. Τα πρακτορεία διεθνώς έχουν μια αντίληψη τι είναι είδηση, σχετικά ενιαία. Η διαφορά στην Ελλάδα είναι οτι οι απαίδευτοι δημοσιογράφοι και το απαίδευτο κοινό "τσιμπάει" μόνο στα κοντινά και στα "ελληνικού ενδιαφέροντος". Έτσι το BBC World θα παίξει πρώτη είδηση Αφρική, η ελληνική τηλεόραση ποτέ.
Η ΕΡΤ, από παράδοση και προς τιμήν της κάνει πολλές φορές πρώτο θέμα διεθνή είδηση (με μόνο "ακόλουθο" καμιά φορά το Μega). Όμως πολλές φορές, όχι όσο πρέπει - η εκάστοτε διεύθυνση δεν είναι πάντα αρκετά καλλιεργημένη. Εγώ προσωπικά δίνω κάθε βράδυ μάχη για τα διεθνή - αλλά "πετιώνται" πολλές φορές, γιατί υπάρχουν πολλές "υποχρεώσεις", δηλαδή θέματα με υπουργούς ή "αιτήματα"-ρουσφέτια. Στα ιδιωτικά μιλάμε για το χάος: Όταν διευθυντές και βασικά στελέχη δεν ξέρουν ούτε αγγλικά και δεν ξέρουν τίποτε παραπάνω από τα "κουτσομπολίστικα" και την "κατσίκα στο χωριό" τι περιμένεις; Κάποτε πήγε φίλη από εξωτερικό δελτίο και είπε σε διευθυντή ειδήσεων - εγκληματία της αισθητικής και του είπε οτι πέθανε ο συνθέτης Ηenry Mancini. Νομίζεις οτι τον ήξερε;
3. Στα ελληνικά ΜΜΕ επικρατεί η "ομοιογένεια από φόβο". Οι ρεπόρτερς "ευθυγραμμίζονται" μεταξύ τους, για να μη τους πει ο διευθυντής τους "γιατί δεν το έχω εγώ αυτό το θέμα;". Γενικώς τα στελέχη έχουν αναπτύξει μια κοινή αντίληψη για το ποιά είδηση ενδιαφέρει το ελληνικό κοινό. Πολλές φορές βέβαια και το διαθέσιμο οπτικό υλικό υπαγορεύει ποιά θέματα θα γίνουν βίντεο-ρεπορτάζ.
Μετά από όλα αυτά, καταλαβαίνεις οτι στο ερώτημα "αν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία", η απάντηση είναι όχι. Και μόνο η επιλογή, η ιεράρχηση αποτελούν μια εντελώς υποκειμενική διαδικασία. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι (άγραφοι και δεοντολογικοί) κανόνες που μπορούν να εξασφαλίσουν μια "αμερόληπτη δημοσιογραφία". Εδώ στην Ελλάδα, είμαστε συνήθως πολύ μακριά από αυτό...
Έλα ένα βράδυ, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις πώς διαμορφώνεται ένα δελτίο... :-)
Y.Γ. Παράλειψη, ξέχασα και την EBU (Eurovision), που παρέχει εικόνα μεταξύ ευρωπαϊκών κρατικών καναλιών - και δεν είναι μόνο φεστιβάλ τραγουδιού... :-)
Καλημέρα Προκόπη,
Σ'ευχαριστω για την αναλυτική ενημέρωση. Δεν εκπλήσσομαι για την αμορφωσιά και την τάση ομογενοποίησης, καθ' ότι η διαφοροποίηση θέλει και τα αναλογα κότσια.
Αμα δούμε ποιοι κατά καιρούς διοικούν νοσοκομεια, και ποιοι γίνονται διευθυντες ή γεν. γραμματεις στο Υπ. Παιδείας, για παράδειγμα, εκεί φαίνεται το πελατειακό σε όλο του το μεγαλειο.
Αλήθεια το λες να ερθω στην ΕΡΤ και να δω από κοντά πώς γινεται ενα δελτιο; Θα πετάξω απ' τη χαρά μου!
Όποτε αυτο ειναι δυνατον, στειλε μου σε παρακαλώ ενα e-mai στο vcynical@gmail.com
Ευχαριστω θερμα
Δημοσίευση σχολίου