Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Έχει ο Εγκέφαλος Αμμόλοφους;


Όσοι είχαν την υπομονή και το θάρρος, εν μέσω καύσωνος, να διαβάσουν την προηγούμενη ανάρτηση (Ο Θαυμαστός Κόσμος των Αμμόλοφων), για τον τρόπο που λειτουργούν οι συμπαθείς αμμόλοφοι, θα εκπλαγούν όταν μάθουν ότι και ο ανθρώπινος εγκέφαλος μοιράζεται αρκετά κοινά στοιχεία με αυτούς. Ποιο είναι το κοινό τους χαρακτηριστικό; Ότι αμφότερα τα συστήματα εντάσσονται σε αυτό που ονομάζεται αυτο-οργανωμένη κρισιμότητα, (self-organized criticality). Τουτέστιν τόσο ένας αμμόλοφος, πριν πέσει επάνω του αυτός ο τελευταίος κόκκος άμμου που θα τον καταστρέψει, όσο και ένας εγκέφαλος, προτού γίνει αυτή η μοιραία μετάπτωση που θα κάνει όλα τα «λαμπάκια» να πάρουν φωτιά, βρίσκονται σε μια τακτοποιημένη και σταθερή κατάσταση, με τον μεν τον αμμόλοφο να καλοδέχεται και να χωνεύει αδιαμαρτύρητα τον κάθε νέο κόκκο άμμου που τού ‘ρχεται στο κεφάλι, με τον δε εγκέφαλο να εκτελεί το έργο του με ηρεμία και λογική.

Όπως ένας αμμόλοφος βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, έτσι και ένας εγκέφαλος δουλεύει πάντα στα όρια του χάους. Ενώ η σταθερότητα συνεπάγεται την λογική και δομημένη σκέψη, το χάος απ’ την άλλη μεριά εκφράζει την απροσδόκητη σκέψη, ίσως και τη διάνοια. Άλλωστε και η κοινή λαλιά έχει βρει τρόπο, χωρίς να το γνωρίζει, να περιγράφει λεκτικά αυτές τις χαοτικές, αλλά άκρως δημιουργικές εγκεφαλικές καταστάσεις, ονομάζοντάς τες «brainstorming». Ελληνιστί, «τρικυμία εν κρανίω», αλλά με την καλή έννοια! Δεν μπορεί, όλοι θα το νοιώσαμε κάποτε αυτό, στα καλά καθούμενα, εκεί που τηγανίζαμε γαύρο ας πούμε, να μάς έρθει από το πουθενά κάτι σαν ηλεκτροσόκ, να σηκωθούμε ορθοί και να αναφωνήσουμε, «Ναι ρε γαμώτο!, Αυτό είναι!». Και φυσικά να μην αφορά τον γαύρο και πώς τηγανίζονται καλύτερα οι ουρές του.

Όπως η αμμοστιβάδα αποφορτίζει τον αμμόλοφο, όπως ο κεραυνός αποφορτίζει τη ατμόσφαιρα, έτσι και μια ξαφνική ηλεκτρική εκκένωση μπορεί να ξεκινήσει από ένα νευρώνα, ο οποίος να δώσει πάσα σε έναν γειτονικό του, και αυτός σε έναν άλλο, κ.ο.κ, με κατάληξη ένα ολόκληρο νευρωνικό κύκλωμα να πάρει φωτιά από το πουθενά. Αυτή η ηλεκτρική λοιπόν χιονοστιβάδα, λέγεται ότι γεννάει τη μεγάλη σκέψη, που πιθανόν να κυοφορούσαμε καιρό, αλλά τεμπέληδες καθώς ήμασταν προτιμούσαμε την ασφάλεια της σταθερής περιοχής με τις μικρούτσικες, λογικούτσικες σκέψεις, αποφεύγοντας να κοιτάξουμε κάτω στο γκρεμό που δίνει και τα ωραία και τα μεγάλα. Εγκέφαλος, κοινώς, χωρίς αστάθειες και τυχαιότητες, είναι ένας κοινός και άχρηστος εγκέφαλος!

Και για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις ότι ο εγκέφαλός μας δουλεύει διαφορετικά από ότι ένας αμμόλοφος, μετρήσεις του μεγέθους τέτοιων ηλεκτρονικών καταιγίδων στον εγκέφαλο ιδιαιτέρως έξυπνων ποντικών έδειξαν, άκουσον-άκουσον ότι και αυτές ακολουθούν την γνωστή μας κατανομή (Power Law). Και το καλύτερο είναι ότι κάθε νευρώνας που διεγείρεται ηλεκτρικά, διεγείρει μόνον ένα γειτονικό του και όχι περισσότερους, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον κόκκο της άμμου, έναν δηλαδή κάθε φορά.


Να δείτε τώρα πώς η φύση έχει μάθει καλά το μάθημά της. Αν ένας νευρώνας διέγειρε περισσότερους από έναν γείτονές του κάθε φορά, τότε σίγουρα θα είχαμε μεγάλους μπελάδες, διότι το σύστημα θα έπεφτε στο βαθύ χάος και άντε να ξεμπερδεύεις. Εικάζεται ότι αυτό συμβαίνει σε μια επιληπτική κρίση, δηλαδή όταν από υπερβολικό ζήλο κάθε νευρώνας πυροδοτεί περισσότερους από έναν γείτονές του. Αν, από την άλλη μεριά πυροδοτούσε κατά μέσον όρο λιγότερους από έναν, τότε θα ήταν ένας ανιαρός και ίσως ατροφικός εγκέφαλος.

Υπάρχουν και πολλές άλλες ενδείξεις ότι ένας εγκέφαλος έχει πλεονέκτημα να δουλεύει σε τέτοιου είδους κρίσιμες καταστάσεις, στα όρια δηλαδή του χάους, διότι έτσι μπορεί να μεταφέρει πληροφορίες σε απομακρυσμένες εγκεφαλικές περιοχές, χωρίς να κινδυνεύει να πέσει στο πηγάδι της αταξίας και να χάσει τα μυαλά του. Καθώς επίσης και να μπορεί να προσαρμόζεται σε νέες καταστάσεις αναδιατάσσοντας ταχύτατα τα νευρωνικά του δίκτυα. Και δυστυχώς αυτό μπορεί να το κάνει μόνο κινούμενος οριακά. Μεταξύ μας, αυτό το βίτσιο μού θυμίζει κάποια παιδιά που δεν αποφασίζουν να ανοίξουν βιβλίο, παρά μόνον αν έχουν φτάσει τα πράγματα στο παρά πέντε. Μην ανησυχείτε λοιπόν, Φαίνεται ότι έχουν έναν πολύ ζωηρό εγκέφαλο!

Η τάση των εγκεφάλων να κινούνται στα όρια μεταξύ σταθερότητας και χάους ίσως δίνει εξήγηση και σε αυτό που πάντα γνώριζαν οι άνθρωποι, ότι δηλαδή μια μόνο λεπτή γραμμούλα χωρίζει την τρέλα από την μεγαλοφυΐα. Και για του λόγου το αληθές ας θυμηθούμε τον Νίτσε και τον Gödel, και τους δικούς μας Βιζυηνό και Χαλεπά.


Περισσότερα γιαυτά στο άρθρο του New Scientist: "Disorderly genius: How chaos drives the brain"

29 σχόλια:

Unknown είπε...

Ομολογουμένως πρέπει να σου λείπουν οι παραλίες αυτές τις μέρες...

vripol είπε...

Ασε..Από την προηγούμενη ανάρτηση, έχω εγκατασταθεί στην παραλία, και ρίχνω έναν-έναν τούς κόκκους άμμου, και ακόμα να φτάσω στον κρίσιμο κόκκο ώστε να καταρρεύσει ο αμμόλοφος..
Πάγματι, τό βλέπω πιό δημιουργικό από την δουλειά μου..
Τώρα ψάχνω γιά χρηματοδότη..
Εχεις καμιά ιδέα;
Μήπως ενταχθώ σε κανένα ερευνητικό πρόγραμμα;
Εξ άλλου, η έρευνά μου , μάλλον δεν θα είναι και από τίς πλέον γελοίες πού θα τύχουν χρηματοδότησης..

de profundis είπε...

Δεν γνωρίζω κατά πόσον ο εγκέφαλός μου εχει άμμο ,άλλωστε δεν έχω και κανένα λόγο να σας αμφισβητήσω,το μόνο σιγουρο όμως είναι οτι το πορτοφόλι μου έχει πιάσει αράχνες.

Swell είπε...

@De profundis: Nα μη σου πω για το δικό μου πορτοφόλι...

Sophia Kollia είπε...

Tα διαβάζω τι να κάνω?
Μήπως και καταλάβω τι γίνεται στο τσερβέλο μου,,Πάντως αυτό το...ξαφνικό να αναφωνείς..κλπ. το παθαίνω συχνά, απλά μετά, δεν μου φαίνονται και τόσο έξυπνα, άσε που όλα τα έχει βρει, η πει κάποιος άλλος...
καλημέρα

cynical είπε...

Γεια σου @Darthiir,

Δηλαδη, εννοείς ότι είναι πλεον εμφανες ότι εχω φτασει σε μια άκρως κρισιμη κατάσταση; Αμα δεις και πιανω τα τσουναμι, τοτε φωναξτε γιατρο!

cynical είπε...

@Vripol, ανησυχω! (για το πειραμα οχι για σενα!)

μηπως ειναι βρεμμενη η αμμος και δεν πιανει; Μηπως καποιος τη ματιασε;

Συνεχισε ομως, μπας και βρεις κανενα ψηγμα χρυσου. Πού ξερεις; Τοτε δεν θα τον χρειαζεσαι τον χρηματοδοτη! Μια ερευνητικη ιδεα ειναι να εξετασουμε πώς η αμμος επειρεαζει τις εγκεφαλικες λειτουργιες. Ή αν π.χ. η ερημος μπορει να σε τρελλανει και λοιπα.

cynical είπε...

Αυτο ειναι πολυ θετικο Swell και de Profundis.

H πενια ως γνωστον τεχνας κατεργαζεται, οπότε ειστε στο σωστο δρομο για να ξεαραχνιασετε!

cynical είπε...

Γεια σου Sofia,

κοιταξε, σημασια εχει οτι τα βρισκουμε και τα αναφωνούμε πρωτοι εμεις, ασχετο αν μετα ανακαλυπτουμε οτι τα εχει πει και καποιος αλλος. Ισα ισα, εξομοιωνόμαστε με αυτους τους αλλους τους σοφους!

Sophia είπε...

The mapping of chaos... εξ' ορισμού αντίφασις?
;-Ρ

Unknown είπε...

Τρικυμία στην ακτή...

cynical είπε...

Να και μια άλλη Sophia! διπλα διπλα με τη Sofia. καλημερα σου!

το mapping δεν ειναι παρα μια αντιστοιχία, μια συνάρτηση, που παιρνει ενα σημειο στο χώρο, ενος δυναμικου συστηματος και βασει καποιας σχεσης το παει σε καποιο αλλο. Τώρα αν το δυναμικο συστημα εμπεριεχει και χαοτικες περιοχες, το mapping αυτο θα τις δειξει, με τη βοηθεια τροχιών.
Ο Poincare χρησιμοποιησε αυτη την τεχνικη απεικονιζοντας τα ιχνη των τροχιων σε καποιο επιπεδο που το διατρυπουν. Στην απεικονηση αυτη οι χαοτικες τροχιες αφηνουν ακαταστατα ιχνη, ενω οι ημι-περιοδικες φτιαχνουν ωραια νησια.

Γνωστο ειναι το Henon-heils map.

cynical είπε...

@Darthiir

τρικυμια εν κρανιω..

Θανασης Ξ. είπε...

cynical καλησπέρα..
Είναι κρίσιμο να μας πει η Σοφία εάν αναφωνεί κι εκείνη την στιγμή του τηγανίσματος γαύρου. Μήπως έχει υποτιμηθεί η συμβολή του γαύρου στην διαδικασία !

Τώρα στα σοβαρά, είμαι κάπως σκεπτικιστής, σε ότι έχει να κάνει με την σύνδεση της βιολογικής λειτουργίας του εγκεφάλου με την σκέψη. Όταν για παράδειγμα μιλάς εδώ για 'ηλεκτρική εκκένωση στους νευρώνες' αυτό είναι πολύ 'μικροσκοπικό' για να μπορέσω να το συνδέσω με κάτι τόσο 'μακροκοσμικό' όπως είναι μια σκέψη του τύπου 'το βρήκα' κλπ.
Το ίδιο μακρινό μου φαίνεται επίσης πχ να μετρήσουμε τον αριθμό, ή τον ρυθμό, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο των εκκενώσεων αυτών (πράγμα που μπορούμε να το κάνουμε) και να το συνδέσουμε πχ με ένα συναίσθημα πχ χαρά, λύπη, αγωνία κλπ.
Θα μου πεις πως τώρα μπορεί να ακούγομαι λιγάκι σκοταδιστής εκμεταλλευόμενος ίσως το πρόωρο των ερευνών κλπ, αλλά όχι δεν είμαι αντίθετος στην προσπάθεια και την έρευνα, αντίθετος είμαι στο να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα.
Επίσης μυστήριο παραμένει -τουλάχιστον σε μένα- το φαινόμενο της μνήμης, δεν ξέρω αν έχουν γίνει προσπάθειες έδρασής του σε βιολογική βάση.
Ξέρεις, υπάρχει τελευταία μια κάπως 'αγοραία βιολογία', που προσπαθεί να εξηγήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Για παράδειγμα στις μέρες μας είναι πασιφανής ο ναρκισιστικός έρωτας των επιστημόνων με την έλικα του DNA. Όλα μα όλα θα τα ερμηνεύσουμε με τα γονίδια. Έρωτας είναι, θα περάσει, θα μου πεις, αλλά ας κρατάμε κι έναν σκεπτικισμό κάπου-κάπου.
Από πλευράς ..ρομαντικής, τέλος, προσωπικά δεν ξέρω αν θα μου άρεσε να ξέρω ακριβώς γιατί αναφωνείται το 'εύρηκα' υπο την εξαίσια μυρωδιά του γαύρου...

μ είπε...

Πολύ ενδιαφέρον.
Η τρέλα ή η μεγαλοφυΐα είναι αποτέλεσμα μιας φάσης αστάθειας του εγκεφάλου ή μήπως μιας μόνιμης κλίσης προς τη μια ή την άλλη πλευρά;.. Τι λέμε τώρα καυσωνιάτικα! :)

Sophia είπε...

Αυτά διαβάζω και μου έρχεται να ξανασπουδάσω!!! Βέβαια, θα μου πεις, η χαρά του ενήλικα που επιλέγει την κατεύθυνση των αναγνωσμάτων του μόνο με την χαρά της γνώσης χωρίς το άγχος εξετάσεων και βαθμολογιών, είναι απέραντη, απεριόριστη και άκρως ικανοποιητική... Αλλά, βρε παιδί μου, λίγο καλύτερες βάσεις στο οικοδόμημα, δεν θα με χαλάγανε καθόλου!
;-)

cynical είπε...

Γεια σου θαναση Ξ,

θεματα υψηλών λειτουργιων του εγκεφαλου οπως μνημη, συνειδηση σκεψη κ.λ.π. ειναι αγνωστο πως προκυπτουν. Σιγουρα ομως ολα αυτα εχουν υλικη βαση και προερχονται απο νευρωνες που μεταδιδουν ηλεκτρικους παλμους, των οποιων γνωριζουν και την ενεργεια και συχνοτητες. Το προβλημα ειναι η οργανωση των νευρωνικων δικτυων και σε τι αντιστοιχει καθε μια απο αυτες.

Αυτο ειναι αγνωστο και γω σατιριζω συχνα δημοσιευσεις του κλαδου που λενε βαλαμε τοσους εθελοντες να κανουν κατι το στοιχειωδες, πηραμε και ενα εγκεφαλογραφημα που εδειξε καποιες περιοχες να δινουν σημα και αμεσως βγαζουμε βαρυγδουπα συμπερασματα ακομα και για κοινωνικες συμπεριφορες. Τα περισσοτερα δεν στεκουν.

Για τη μνημη δεν εχω ασχοληθει ιδιατερα, αλλα εδω παιζουν διαφορα σεναρια, μεχρι κβαντικης φυσικης ή ολογραφικης αποτυπωσης. Αλλα θα το κοιταξω. Υπαρχει υλικο.

Αυτο ομως που εγραψα για τις κατανομες των ηλεκτρικων εκκενωσεων εχει βαση και πιστευω οτι ειναι σωστο, για το λογο που συμβαινει καισε αλλα συστηματα με φρακταλικη βαση. Στην περιπτωση του εγκεφαλου ειναι τα νευρωνικα δικτυα και στο αρθρο που αναφερομαι στο τελος αναφερονται και οι τυποι δικτυων (small world networks) που δινουν τετοιες κατανομες.

cynical είπε...

Γεια σου Μανο,

Στις σχιζοφρενικες καταστασεις ισως ο εγκεφαλος να εχει πεσει σε καποιον παραξενο (χαοτικο) ελκυστη!!

Θα το ψαξω γιατι ειναιενα θεμα που αφορα ολους

hristos_g είπε...

γεια σε ολους. cynical σε βρισκω σε μεγάλη φορμα.

Η μελετη του ανθρωπινου εγκεφαλου ριχνει πολλυ φως στην υποθεση.Η προοδος που εχει γινει τα τελευταια τριαντα χρονια στον τομεα της νευροβιολογιας ειναι απιστευτος.
Το οτι φτανεις στο ευρηκα την ωρα που τηγανιζεις ή κανεις μπανιο συμβαινει επειδη επιτελειται μια διεργασια την οποια εσυ εχεις θεσει σε λειτουργεια.Ή μαλλον ειναι ο τροπος με τον οποιο λειτουργει ο ανθρωπινος εγκεφαλος.Αποφασιζει με βαση αυτα που ήδη γνωριζει.Ετσι , εχοντασ φτιαξει το γνωστικο υποβαθρο και εχοντας θεσει τα καταλληλα ερωτηματα φτανεις στις απαντησεις.
Οι νευρωνες ειναι σαν τους μυς.Οσο περισσοτερο δουλευονται τοσο περισσοτερο αυξανουν σε μαζα.Ειναι εκπληκτικο.Οι εκεφαλικες διασυνδεσεις
ειναι το συστημα των ιδεων,των αξιων και γενικοτερα των αντιληψεων μας.Προκειται ακριβως για την μετατροπη της σκεψης σε υλη.Ειναι εκπληκτικο και ας μην το φοβαται καθολου ο Θανασης Ξ γιατη η επιστημη πλεον εχει αποδειξει αρκετα απο αυτα και πολλα περισσοτερα.Για μια πραγματικα διαφωτιστικη αναλυση προτεινω το "Αναζητωντας το χαμενο χρονο-μια νευροβιολογικη αναγνωση" του Θαναση Ντινόπουλου απο τις εκδοσεις Παρισιάνου.Ειμαι σιγουρος οτι θα το απολαυσεις.Ειναι σαν να παιρνεις αναφορα απο το μετωπο των εξελιξεων.Πολλη γνωση σε λιγες σελιδες.Επισης υπαρχει το "Νευροηθικη" του ίδιου που θετει ερωτηματα τα οποια γενιουνται αναποφευκτα μεσα απο την κατακτηση της γνωσης που δυστυχως ειναι αγνωστα σε πολλους
Μου αρεσαν επισης ιδιαιτερα οι αναφορες σου στο πως αναφερομαστε σ'αυτες τις εννοιες στην καθομιλουμενη καθως και η αναφορα σου σε Nιtsche κ.λ.π.Γιατι αυτες οι αναφορες μας λενε οτι δεν προκειται για κατι θεωρητικο και απιαστο αλλα για την ιδια μας την καθημερινοτητα.
Τελος , αυτο που ο Ξ. ονομαζει μακροκοσμικο βρισκεται μεσα στο ιδιο του το κεφαλι και ειναι καλο να γνωριζουμε οσα περισσοτερα γινεται για τον τροπο που λειτουργουμε ως ανθρωποι.Δημιουργουμε προυποθεσεις πραγματικης επαναστασης.
Καιγι'αυτο cynical , σ'ευχαριστω.Μας χαρισες ψυγματα οικουμενικοτητας και αδιαιρετου της σκεψης

hristos_g είπε...

Παλι τα ιδια . Το σχόλιο βγηκε καπως μεγαλο. το δημοσιευσα και στο cglarisa.blogspot.com

Διαλεγεις και παιρνεις

VAD είπε...

Αντε,πάλι,τι σ'επιασε ,παιδάκι μου,καλοκαιριάτικα με τους αμμόλοφους;Τι κόλλημα ειναι αυτό;Μπας μιλάει καμιά βεδουίνικη φλέβα;:))
Λοιπόν,οταν πέσεις σε αμοθύελλα στην ερημο,σχηματίζονται και διαλύονται μικροί αμμολοφοι ενός δυο μέτρων εν ριπή οφθαλμού,χωρίς πολύ ανεμο εχω δει αμμολοφους μέχρι και πενήντα μετρα ύψος,βαθιά στην έρημο ίσως ειναι και ψηλότεροι,δεν ξέρω αν βοήθησα...

cynical είπε...

Καλημερα @Sophia,

κι εγω ετσι λειτουργω, να παιρνω χαρα μαθαινοντας κατι που δεν οφειλω να το μαθω και απο τη γνωση του οποιου δεν θα παρω κανενα ανταλλαγμα.
Ισως μια καλοδεχουμενη αναρτηση!

cynical είπε...

VaD,

πληρως ικανοποιημενη με την απαντηση! Αυτο το 50 υψος, θα ηθελα να το εβεπα (εκ του ασφαλους). Πηγες ερημο ε! Επιθυμω ανταποκριση.

cynical είπε...

Γεια σου hristos-g

σ' ευχαριστω για τα βιβλια. Θα μπουνε και αυτα στη σειρα...
Πρωτα ομως εχω κατα νου να παρω το "Αναζητώντας τη μνήμη - Η ανάδυση μιας νέας επιστήμης του νου "
Εκδότης: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, του Kandel, Eric R. ο οποιος πηρε νομπελ για τη δουλεια του στην Aplysia , οπου χαρτογραφησε ολους τος νευρωνες της και βρηκε ακριβως τον μηχανισμο της μνημης.

Ξερω αμυδρα οτι καινουργιοι νευρωνες δημιουργουνται ακομα και σε μεγαλη ηλικια. Αλλα δεν ξερω οτι αυτο συμβαινει επειδη υπαρχει μεγαλη ζητηση για ...πνευματικη εργασια. Ξερω οτι ειναι θεμα αριθμου συναψεων ή κατι συναφες. Αμα εχω κατι συγκεκριμενο (τωρα με ενδιαφερει ο μηχανισμος της μνημης), θα το γραψω.
ΚΑλο Σ/Κ

Christina Linardaki είπε...

Αυτό δεν είναι αλήθεια, αγαπητή cynical. Οι νευρώνες στην πλειονότητά τους, αντίθετα με τα κύτταρα στο υπόλοιπο σώμα μας, δεν ανανεώνονται. Αυτό που συμβαίνει είναι να επανακαλωδιώνεται ο εγκέφαλος (rewiring) στο πλαίσιο ενός φαινομένου που ονομάζεται neuroplasticity (δεν έχω πρόχειρο κάποιον δόκιμο ελληνικό όρο, συγνώμη). Όσο για τη χαρτογράφηση περιοχών του εγκεφάλου που ευθύνονται για διάφορες λειτουργίες, έχει γίνει ώς ένα βαθμό. Κατά σύμπτωση, σε αυτό το θέμα αναφέρομαι στο τελευταίο μου ποστ:

http://unseenchrislina.blogspot.com/2009/07/science-no-fiction.html

αν και στο πλαίσιο μιας κάπως διαφορετικής συζήτησης. :)

cynical είπε...

καλημερα @cleareaching,

αυτο για τους νεους νευρωνες που φυτρωνουν και στους ενηλικες, το διαβασα προσφατα καπου, αλλα δεν θυμαμαι πού. Δεν του εδωσα και μεγαλη σημασια για να το τσεκαρω και απο αλλου. Μπορει να ειναι οντως καινουργιο ευρημα, μπορει να κανουν και λαθος. θα δειξει.

Εχω αρχισει να διαβαζω για τη χημεια στις συναψεις και για το πως μεταδιδεται ο νευρικος παλμος κατα μηκος του αξονα και απο τον εναν νευρωνα στον αλλον. Θελω να καταληξω στο μηχανισμο της μνημης, αν ποτε το καταφερω!

Πολυ κατατοπιστικο το αρθρο σου για τα εγκεφαλικα κεντρα.

Ανώνυμος είπε...

Σπινάρει ο γάτος στο τζατζίκι;

Και οι διακοπές, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ !

Ανώνυμος είπε...

Και για να μην είμαι αγενής (εκ του προηγουμένου...)
Ντελάλης

cynical είπε...

Γεια σου Ντελαλη,

Εκ πρωτης οψεως, το βλεπω λιγο δυσκολο. Παντως το ερωτημα σου θα απαντηθει μαζι με το εξ ισου σημαντικο: αν μασάει η κατσικα ταραμά..

Πεστο παλι για τις διακοπες!