Στη δουλειά μου έχουμε έναν κήπο με παρτέρια εδώ κι εκεί, που ανάλογα την εποχή είναι ανθισμένα με τριαντάφυλλα, πανσέδες, γεράνια. Έχουμε επίσης κι έναν καλό άνθρωπο που τα φροντίζει και τα μεγαλώνει. Ας είναι καλά.
Ένα πρωινό καθώς τον διέσχιζα να πάω προς το κτήριο, βλέπω μπροστά μου μια κυρά απ’ το προσωπικό να σκύβει και να κόβει ένα ολάνθιστο και δροσερό τριαντάφυλλο.
«Γιατί το κόβεις;», ήταν η πρώτη μου αντίδραση.
«Μα, είναι δικά μας», μού απάντησε με θράσος.
«Μα τώρα, δεν είναι πια «δικά μας». Είναι δικό σου!» τής ανταπάντησα με οργή.
Οι πέντε, έξι λέξεις που ανταλλάξαμε εκείνο το πρωί, μου εντυπώθηκαν βαθιά στο μυαλό. Τις μέρες αυτές, με τις φωτιές και τις καταπατήσεις, ξαναβγήκαν πάλι στον αφρό και μου πήραν τ’ αυτιά απ’ το ζουζούνισμα.
Η έννοια «δικά μας», δηλαδή «ολονών μας» είναι δύσκολο να χωνευτεί. Ή θα είναι δικό μου, ή θα είναι δικό σου, ή θα είναι "κανενός". Κι αλίμονο αν τύχει κι είναι του κανενός. Επέλαση και αρπαγή! Το είδαμε, το βλέπουμε, θα το ξαναδούμε!
Ένα πρωινό καθώς τον διέσχιζα να πάω προς το κτήριο, βλέπω μπροστά μου μια κυρά απ’ το προσωπικό να σκύβει και να κόβει ένα ολάνθιστο και δροσερό τριαντάφυλλο.
«Γιατί το κόβεις;», ήταν η πρώτη μου αντίδραση.
«Μα, είναι δικά μας», μού απάντησε με θράσος.
«Μα τώρα, δεν είναι πια «δικά μας». Είναι δικό σου!» τής ανταπάντησα με οργή.
Οι πέντε, έξι λέξεις που ανταλλάξαμε εκείνο το πρωί, μου εντυπώθηκαν βαθιά στο μυαλό. Τις μέρες αυτές, με τις φωτιές και τις καταπατήσεις, ξαναβγήκαν πάλι στον αφρό και μου πήραν τ’ αυτιά απ’ το ζουζούνισμα.
Η έννοια «δικά μας», δηλαδή «ολονών μας» είναι δύσκολο να χωνευτεί. Ή θα είναι δικό μου, ή θα είναι δικό σου, ή θα είναι "κανενός". Κι αλίμονο αν τύχει κι είναι του κανενός. Επέλαση και αρπαγή! Το είδαμε, το βλέπουμε, θα το ξαναδούμε!
Αναρτήσεις
34 σχόλια:
Για πες όνομα και διεύθυνση της καλής κυριούλας γιατί κάποιος πέρασε προχτές και από τον κήπο μου...
Kαλά, κι εσύ γιατί της μίλησες στον ενικό;
Περίμενα ότι θα αναλύσετε την πτώση του κομμουνισμού μετά από τέτοια στιχομυθία...
Είμαι βέβαιος πως θα γνωρίζεις την ιδιαίτερη "σχέση" που έχουν οι Ιάπωνες με τα άνθη .
Θα γνωρίζεις λοιπόν , πως θεωρούν σοβαρό παράπτωμα το να κόβεις άνθη . Πιστευουν πως αφαιρούν ζωές μ' αυτόν τον τρόπο !
Γενικά πάντως , βασιλεύει η αυθαιρεσία . Θυμίζει δέντρο που δεν κάηκε στην μέση του πουθενά σ' ένα καρβουνιασμένο δάσος .
Αυθαιρεσία και ωχαδελφισμός .
Αλήθεια , δεν μας γράφεις , σε στραβοκοίταξε ?
Darthiir,ευχαριστως,
η καλη αυτη κυριουλα, οπως και ολες οι άλλες καλες κυριουλες και κυριουληδες έχουν μια πολυ στενη αντιληψη περι του δημοσίου χωρου γενικώς. Αν δεν εχει φραχτη ο κηπος, τοτε δυσκολα τα βλεπω τα πραγματα.
Swell,
Λες, γιαυτο να καταπατουν τα δαση, γιατι καποιος θα τους μιλησε στον ενικο...
Πολύ ωραίο το πoστ σου cynical.
Αυτά όμως είναι πλέον ψιλά γράμματα.
Η λογική πλέον λέει ότι ο καθένας για τον εαυτούλη του και όλοι εναντίον όλων.
Ούτε κοινά πράγματα ούτε κοινές αξίες.
Καλησπέρα @Rider,
έχω την πεποιθηση οτι πίσω από τις μεγαλες και τις μικρες παρανομιες υπάρχει η ιδια νοοτροπια. Οτι στηριζονται στο ιδιο ακριβως υπόβαθρο. Απλώς όπου βρει προσφοροτερο εδαφος θα εκδηλωθει και εμπρακτως, απο τα απλα κοινοχρηστα πραγματα, μεχρι τα δαση.
Η εν λόγω κυρια αν δεν εχει σφετεριστει δημοσια περιουσια η ιδια, πάντως δεν θα εχει και ενοχες να το κανει, ή να δικαιολογησει και οσους το κανουν. Αυτο εξηγει και τη γενικη ανοχη.
Στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν ηταν το κοψιμο του λουλουδιου αυτο καθ' αυτό, αλλα η δικαιολογια που εδωσε, που με διαόλισε!
Γεια σου κυριε "αμ".
Δεν καταλαβε, τιποτα μαλλον! Αυτο κανει η συγχρονη ελλαδα.
Μεταφραζει αυτό που ανηκει σε ολους, σε αυτο που ανηκει σε "μένα", αφου και εγω αποτελω μερος του 'όλου".
Βασει αυτης της λογικης, και το "κοινοχρηστο" γινεται "ιδιόκτητο"!
Τα δικα μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας :P
Μανο,
εγω παντως τα ειδα ολα, ειδα ολη τη συγχρονη ελλαδα μεσα σ' αυτα τα λογια. Τι κομμουνισμος, τι σοσιαλοσμος!
Εδω ειδα την αρπακτικοτητα θεωρητικοποιημενη!
Αν όμως σου είχε πει ότι το έκοψε
για να τον δώσει σε κάποιον;
Αν σου μιλούσε για έναν αβάσταχτο έρωτα, που τη χτύπησε κατακέφαλα;
Τι θα έγραφες;
;-)
Γεια σου Xristeo,
ακριβως ετσι! ΑΛλα υπαρχει και η ανταπάντηση: Αφού τα κοινα ειναι δικα σου, τοτε, γιατι οχι και τα δικα σου να ειναι και δικα μου;
Γεια σου Τσαλαπετεινε,
εμ, τότε δεν θα εγραφα αναρτηση, και ειδικα αυτες τις μερες.
Τα πάθη συγχωρούνται! Ειναι αμαρτιες αλλης κατηγοροας. Και το αδικημα στιγμιαιο...
Λοιπόν, από τα πρώτα πράγματα που θυμάμαι να μου έχει πει ο πατέρας μου είναι το εξής (λουλούδια γιασεμί το αντικείμενο του πόθου): "άμα ο καθένας που περνάει κόβει και από ένα, τότε σε λίγο, κανείς δεν θα έχει κανένα". Έχω να κόψω λουλούδι, (οκ, εξαιρώ τα κολοκυθολούλουδα) ακόμα και από τα δικά μου γιασεμιά και αγιοκλήματα, από τα τέσσερά μου χρόνια...
Πάντως, η δική μου πρόταση είναι να φυτέψουμε παντού φραγκοσυκιές... Και έχω και μερικά πρόχειρα σενάρια για τις μανδάμες που καταχράζονται τα κοινά..
Γεια σου Sophia,
και φραγκοσυκα να φυτεψουμε αν ο αλλος τα θεωρει οτι τα δικαιουται, θα τα κοψει, πασει θυσια. Το θεμα ειναι τι σταση κραταμε απεναντι στα κοινα. Τι σημαινει κοινη περιουσια για τους πολλους; Η σταση της κυριας δειχνει καθαρα ποια ειναι η επικρατουσα αντιληψη. Χρειαζεται πολυ δουλεια προς αυτη την κατευθυνση. Αλλο παραδειγμα, αποτοκο της ιδιας αντιληψης περι κοινων ειναι τα σκουπιδια, και η διαμορφωση του χωρου εξω απο τα σπιτια. Απο μεσα κουκλα, κι από εξω πανουκλα...
Συμφωνώ _απόλυτα_ (βέβαια, αν ο άλλος πάει να κόψει τα φραγκόσυκα, που, apropos, έχουνε φανταστικά λουλούδια, έ, δεν μπορεί, θα τον εκδικηθεί και λίγο η φραγκοσυκιά...) και δεν θέλω να μιλήσω ΚΑΝ για τα σκουπίδια και τους αρχιβρωμαρέους που μας περιστοιχίζουνε.... Περισσότερο πληγώνομαι στο σχολείο, όπου τα παιδιά έχουνε και το σωστό παράδειγμα, και την παρακίνηση, και την γνώση του τί πρέπει να κάνουνε, και το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούνε, αλλά....
Δεν είναι θλιβερό ότι δεν το καταλαβαίνουν καν; Ουκ οίδασι τι ποιούσι, αν δεν το καταλάβουν όμως κάποια στιγμή, πάμε χαμένοι όλοι.
cynical στην Ελλάδα ισχύει το όποιος τα πάρει πρώτος όσο και το ότι δηλώσεις είσαι! Κακώς βέβαια...ίσως αναρωτιέμαι εγώ τώρα ... αν όλοι μαζί τέτοιες μέρες αντιδρούσαμε όπως εσύ(με την συνάδελφό σου) θα άλλαζε κάτι τελικά?...
Από το και «ολωνών και δικό μας και δικό μου, αναγκαστικά και αυθόρμητα» της αρχέγονης ζωής στο «δικό μας και δικό μου» της πρωτόγονης κονότητας, μετά στο «δικό μου» των ταξικών κοινωνιών, μετά στο «δικό μας και δικό μου» των σοσιαλιστικών, και κατόπιν πάλι, σε ανώτερο επίπεδο, στο «ολωνών και δικό μας και δικό μου ταυτόχρονα και ενσυνείδητα» του κομμουνισμού είναι ένας κύκλος της διαδικασίας «θέση, άρνηση και άρνηση της άρνησης»… Μέχρι να τον περάσουμε θα φάμε πολλές φάπες ακόμη.
Τέλος πάντων, με το επεισόδιο διαπιστώνει κανείς ότι οι παλιές γενιές του σεβασμού του κοινωνικού πλούτου έχουν φύγει από τη ζωή και έχουν αντικατασταθεί με τις γενεές που γαλουχήθηκαν μετά τον πόλεμο, δηλ της αυθαιρεσίας, της διαφθοράς και της αρπαχτής. Τώρα οι «νέοι» γέροντες δεν θα διδάσκουν τί θυσίες έκαναν για τον κοινό καλό και τη κοινωνία αλλά με τι μεγάλη πονηρία και εξυπνάδα εξαπάτησαν τη κοινωνία και της έκλεψαν τα ασημικά που της είχαν για προίκα οι προηγούμενες γενεές.
Ελλάς το μεγαλείο σου!!!
Μα έχω και φράχτη!
Σοφία μου, εγώ στο έχω ξαναπεί, η κοινωνία τείνει αυθόρμητα προς την κατάσταση υψηλής εντροπίας και το έργο που δαπανάται είν' ελάχιστο για να μπορέσει να συγκρατήσει τις τιμές της σε χαμηλά επίπεδα - αυτό που δαπανάς εσύ στο σχολείο, σίγουρα δεν αρκεί :/
ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΥ.
ΓΙΑ Ν'ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΤΡΙΒΗ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ(ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ)Η ΟΠΟΙΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.ΕΑΝ ΔΕΝ "ΦΥΓΟΥΜΕ"ΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ.
ΟΥΣΤ...ΔΡΟΜΟ... ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΕΙΕΣ (ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΣΚΟΥΜΕ ΕΠΙΡΡΟΗ)ΑΠ'ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ.ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΒΡΑΣΜΟ...ΤΕΡΜΑ "Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ",ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ,OI ΚΛΕΦΤΕΣ,ΟΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ ΜΑΣ.
ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΑΚΟΣ
Έτσι κάπως βλέπουμε και αυτή τη χώρα. Γι αυτό και την αντιμετωπίζουμε ως εχθρό.
Γεια σου Περαστικε,
κοιταξε, ετσι κι αλλιως οι μεζονετες εχουν υψηλους μαντροτοιχους. Ειτε ειναι καμενο το δασος, ειτε οχι αυτες βλεπουν παντα το γκαζον.
Αλλωστε στα καμμενα, οι τιμες γης πεφτουν προσωρινα γυρω στο 15-20% και μετα ξανατραβανε την ανηφορα. Δεν χαμπαριζει ο νεοπλουτος παιδι μου.
Γεια σου XRISTEO,
το σιγουρο ειναι οτι αν δεν αντιδρασει κανεις δεν θα αλλαξει τιποτε. Για να αντιδρασουμε ομως θα πρεπει πιστευω να εχουμε πληρη γνωση των πραγματων. Οσο γνωριζεις το συστημα πως λειτουργει στις λεπτομερειες του, τοσο πιο πολυ το σιχαινεσαι και τοσο πιο πολυ οργιζεσαι. Και αυτα τα συναισθηματα ειναι καλος οδηγος...
Darthiir,
αφου εχεις φραχτη μη φοβασαι! Ουτε τις καμηλες να φοβασαι μη σου τις παρουν, εφ' οσον εχουν κουδουνακια
Οι καθωςπρεπει κυριουλες εμαθαν να σεβονται την ατομικη ιδιοκτησια. Στην κοινη υπαρχει το προβλημα.
Στεργιο
ασχετο, πιθανον και ολιγον σχετικο.
Μια φορα που ψαχούλευα ενα ρωσσικο λεξικο διαπιστωσα οτι δεν εχουν λεξη για το εχω. Αναφερονται σε αυτο περιφραστικα, οπως και οι αρχαιοι μας προγονοι, δηλ, καπως σαν "εστί παρ' εμού".
Ισως ειναι καταλοιπο της κοινοτικης οργανωσης οπου μοιραζονταν σχεδον τα παντα και η ατομικη κατοχη δεν ειχε και πολυ νοημα. Οι περιφραστικες διατυπωσεις δεν ειναι ευχρηστες. εννοιες σε κοινη χρηση ειναι εκφραζονται μονολεκτικα.
Ισως και σε αλλες γλωσσες λαων που μεχρι προσφατα ειχαν τετοιο ειδος οργανωση, το ρημα "εχω" να δηλώνεται επισης περιφραστικα.
Παντως Στεργιο, και παλια υπήρχαν ανθρωποι που ειχαν αισθηση του γενικου καλου, αλλα ταυτοχρονα και αλλοι που δεν την ειχαν. Οταν τα ξερονησια γεμιζαν, καποιοι αλλοι γεμιζαν τις τσεπες τους.
Γεια σου "Αδυναμε Κακέ",
η γενικευση της αρπαγης συνεπεσε χρονικα με τη γενια του Πολυτεχνειου στα πραγματα. Ειναι θεμα ομως συγκεκριμενων ανθρωπων ή παγκοσμιας συγκυριας και μεταμορφωσης του καπιταλισμου προς το αρπακτικοτερο; Εχω την εντυπωση πώς οταν οι μαζες αρχισαν να διεκδικούν τον τροπο ζωης των ελιτ, θελησαν δημοκρατικοτατα να εχουν μεριδιο και στη ρεμούλα, η οποια πριν ηταν αυστηρα οριοθετημενη στους κολπους της ανωτερης ταξης. Οι λαικιστικες κυβερνησεις τοσο της δεξιας οσο και του Πασοκ, προμοδοτησαν αυτο το αιτημα, στο ονομα του λαου παντα! Καποια στιγμη θα σταματησει αφου πληρωσουμε σαν χωρα ενα μεγαλο τιμημα.
Ηδη η νεα γενια θεωρει και αυτη τον εαυτο της αδικημενο. Δεν ειναι βεβαιο τι θα πραξει αμα παρει αυτη τα υνια της εξουσιας. Θα βαλει τερμα ή θα θελησει καιυτη το δικο της μεριδιο; Δεν εινμαι πολυ αισιοδοξη για το τι θα πραξει, παντως.
Γεια σου ΚitsosMitsos,
Δες λιγακι τι εγραψα στον "αδυναμο Κακο". πιο πανω για την εξουσια της γενιας του Πολυτεχνειου. Οταν πηρε το Πασοκ την εξουσια το 81 θαρρεις και εδωσε το συνθημα της γενικευμενης αρπαχτης. Τα ανερχομενα στρωματα που ήταν στην μπαντα τις προηγουμενες δεκαετιες ορμησαν να οικειοποιηθουν ό,τι έβρισκαν. Οι συγκυρια ηταν οτι τοτε ερχονταν φρεσκα χρηματα απο ευρωπη για την αναδιαρθρωση της χωρας. Πού πηγαν, ολοι ξερουμε.
Έλα μ' ντε που πηδάν και το φράκτη!
Ναι, οι κυρίες
(Οι κύριοι σκαρφαλώνουν μέχρι και στις νερατζιές...)
εγώ να δεις τι τραβάω με όσα λουλούδια τύχει να φτάσουν ή και να περάσουν έξω από τα κάγκελα της αυλής! Ούτε μια μέρα δεν μένουν, κατευθείαν κόψιμο και συχνά πέταμα λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα. όχι μόνο δικό τους, αλλά και αναλώσιμο μιάς χρήσης (το μυρίζεις, το περιεργάζεσαι και ύστερα το πετάς)
Tyler,
Τα λουλουδια οπως και οι καρποι που προεξεχουν απο τις αυλες θεωρουνται οτι δεν ανηκουν στον ιδιοκτητη αλλα σε ολους. Με το ιδιο λοιπον σκεπτικο τα οικειοποιούνται.
Παρομοιως δρουν και οι ιδιοκτητες των σπιτιων. Θεωρουν για παράδειγμα, ότι και ο δρομος εξω απο το σπιτι τους ειναι ιδιωτικος και οτι τους ανηκει. Δηλαδη και αυτοι οικειοποιούνται τροπον τινα το δημοσιο όταν τον φραζουν τον δρομο με γλαστρες ή αλυσιδες ωστε να μην παρκαρει κανεις αλλος εκτος αυτων.
Και παει λεγοντας..
Το πρώτο πληθυντικό η αλήθεια είναι πάντα μας ήταν ενοχλητικό και αδιανόητο?
γεια σου kayadesigner,
η χρηση του πρωτου πληθυντικου βολευει και σε περιπτωσεις μεταθεσης ευθυνων, επισης. Και με αυτη την εννοια χρησιμοποιειται ευρυτατα.
Δημοσίευση σχολίου