Ο Ξεχωριστός κ. Χριστοφοράκος

Ο κ. Χριστοφοράκος είναι ένας κομψός, ευφυής, καλοσπουδαγμένος και δημιουργικός άνθρωπος. Όλα στον υπερθετικό βαθμό. Δίχως αμφιβολία, τζέντλεμαν κανονικός. Θα συνέχιζε να είναι και άκρως ευυπόληπτος, αν δεν είχε την ατυχία να έρθουν στο φως τα γαλαντόμα δώρα που χάριζε διακριτικά η εταιρία του σε άλλα εξ ίσου ευυπόληπτα άτομα στη χώρα μας, αλλά και αλλού.

Δεν είναι ο πρώτος που πρωτοτύπησε σε αυτό το σπορ, ούτε φυσικά και ο τελευταίος. Απλά ήταν άτυχος και η συγκυρία κακή. Ο κ. Χριστοφοράκος είναι πλασμένος να κυκλοφορεί σε μεγάλα και άνετα σαλόνια, πράγμα που το έκανε με ευχέρεια και επιδεξιότητα, και δεν είναι πλασμένος για τον Κορυδαλλό. Δεν του ταιριάζει, είναι στον αντίποδα της αισθητικής του, και της αισθητικής μας βεβαίως, και εξ αυτού εικάζεται ότι δεν πρόκειται να παραμείνει εκεί επί μακρόν.

Οι φυλακισμένοι, σε οποιοδήποτε μέρος της γης, σε οποιαδήποτε φωτογραφία, σκίτσο ή καρικατούρα κι αν ανατρέξουμε, απεικονίζονται με τον ίδιο πάντοτε τρόπο. Βρωμιάρηδες, κουρελιάρηδες, με παμπόνηρο και γλοιώδες βλέμμα, αξύριστοι, απεριποίητοι, ξεδοντιάρηδες, ενίοτε και δύσμορφοι στο πρόσωπο ή στο σώμα. Αυτό είναι το στερεότυπο του φυλακισμένου γιατί απλούστατα άνθρωποι με περιποιημένο γένι και ακριβές καμπαρτίνες, τις οποίες έχουν εκπαιδευτεί στα καλύτερα σχολεία να κρατάνε ατσαλάκωτες στο χέρι, δεν φυλακίζονται ποτέ. Μόνο από σπόντα, όπως καλή ώρα με τον Χριστοφοράκο, κι αυτό, αν κι εφ’ όσον ποτέ συμβεί. Αν φυλακίζονταν, απλά, απλούστατα, θα είχαν περάσει και αυτοί στην εικονογραφία και το στερεότυπο θα ήταν διαφορετικό από το επικρατούν.

Αν για τον κ. Χριστοφοράκο αυτό ισχύει μια φορά, για τα νηστικά και λαίμαργα αρκούδια που χόρευαν στα πόδια του περιμένοντας ν’ αρπάξουν από καμιά κουζίνα, κανένα φαξ, ή από κανένα λεμονοστύφτη, τοστιέρα ή καφετιέρα, και για τα άλλα τα μεγαλύτερα αρπαχτικά που τους έτρεχαν τα σάλια περιμένοντας πλουσιότερους μποναμάδες, ισχύει δέκα.

Το πρόβλημα βέβαια θα μπορούσε να λυθεί από μια κυβέρνηση η οποία δεν θα δίσταζε να προχωρήσει στην ανέγερση φυλακών υψηλής αισθητικής και design, στην οποία οι υψηλοί κρατούμενοι θα είχαν όλες τις ευκολίες και ανέσεις, όπως σεντόνια Aslanis, κλινοσκεπάσματα Βερσάτσε, ρομπ ντε σαμπρ Υβ Σαιν Λωράν και χειροπέδες Lalaounis, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα τα χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι. Με την προοπτική ότι το επίπεδο ζωής των κατηγορουμένων δεν θα ξέπεφτε και πολύ από το προηγούμενο, και οι συλλήψεις θα ήταν ευκολότερες και οι καταδίκες πιο συχνές.

Δεν θα τού έπρεπε, όμως, του κ. Χριστοφοράκου, δεν θα ‘ταν δίκαιο, να μπει μόνος αυτός στη φυλακή, με όλα τα υπόλοιπα σιχαμερά ανθρωπάρια, να κυκλοφορούν λυτά εκεί έξω συνεχίζοντας να μάς βρωμίζουν με τις ακαθαρσίες τους. Έτσι, ενώ ο κ. Χριστοφοράκος θα έπρεπε να κλειστεί σε φυλακή-έπαυλη, οι υπόλοιποι σε χοιροστάσιο, και αυτό πάλι πολύ θα τους έπεφτε.

Απ' όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, αν μια πόρνη πιαστεί να εκδίδεται παρανόμως, υπόλογοι στο νόμο και καταδικαστέοι είναι και οι πελάτες. Και στην περίπτωση αυτή ο νόμος εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλων των ειδών τις κοκότες, και της Τρούμπας και της Εκάλης και σε όλων των ειδών τους πελάτες. Εκτός κι αν μια κοκότα καταφέρει να βρεθεί μαζί με τους πελάτες της στην Κυβέρνηση. Οπότε...