Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Πω, πω τι έπαθε το Εκουαδόρ!


Η ιστορία της αθέτησης πληρωμών του Εκουαδόρ είναι αρκετά γνωστή. Εν περιλήψει, ο Πρόεδρος Κορέα, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του τον Ιανουάριο του 2007, και αφού τον Απρίλιο του ιδίου έτους φρόντισε να στείλει στην «ευχή του θεού» τους αξιωματούχους του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, πήρε την πρωτοβουλία να συστήσει ανεξάρτητη διεθνή επιτροπή λογιστικού ελέγχου για τη διερεύνηση της νομιμότητας όλων των δανειακών συμβάσεων από το 1976 έως και το 2006. Η επιτροπή κατέθεσε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο ένα μέρος του χρέους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παράνομο και ως εκ τούτου να μην πληρωθεί. Ο Κορέα ευθύς αμέσως, τον Δεκέμβριο του 2008, κήρυξε στάση πληρωμών αναφορικά με τους τόκους ομολόγων που έληγαν το 2012 και το 2030, και άρχισε κύκλο διαπραγματεύσεων με ιδιώτες κατόχους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τον Απρίλιο του 2009, από το συνολικό εξωτερικό χρέος των 10,2 δις δολαρίων, (25% του ΑΕΠ), να πετύχει να επαναγοράσει τα 3,9 δις στο 30% της αξίας τους, γλιτώνοντας έτσι χρεολύσια, καθώς και μελλοντικούς τόκους.


«Έχω χάσει τον ύπνο μου μέχρι να πάρω αυτή την απόφαση. Θα μας κοστίσει δάκρυα και ιδρώτα, αλλά πιστεύω ότι κάνουμε το σωστό. Η ζωή είναι πάνω από το χρέος».


Αυτά είπε ο Ραφαέλ Κορέα σε ραδιοφωνικό διάγγελμα την ημέρα κήρυξης της στάσης πληρωμών, περιγράφοντας το χρέος συνολικά ως ανήθικο, απότοκο δωροδοκιών και μιζών.


Πόσα όμως «δάκρυα και ιδρώτα» κόστισε η πράξη αυτή στον λαό του Ισημερινού; Τι έπαθε λοιπόν, σε σύγκριση με τις εποχές που οι κυβερνήσεις του κατάπιναν τα δάνεια σαν καραμέλες και που η εξυπηρέτησή τους μόνο κόστιζε τα 2/3 του κρατικού προϋπολογισμού εις βάρος της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών;


Ας δούμε λοιπόν την εξέλιξη της ιστορίας και ας προετοιμαστούμε να απογοητεύσουμε τους αδιάβαστους ανόητους τραμπούκους της δημοσιογραφίας που πολύ θα ήθελαν, αγνοώντας ή παραποιώντας την πραγματικότητα, τα πράγματα να είχαν πάει αλλιώς.


Ναι αγαπητοί μου, τα ομόλογα του Εκουαδόρ όντως στέκονται πολύ χαμηλά στην εκτίμηση των «επενδυτών». Στην κατηγορία Caa2, όπου βρέθηκαν πρόσφατα, αφού προηγουμένως αναβαθμίστηκαν(!) μάλιστα κι από τη Moody’s. Φυσιολογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η αθέτηση πληρωμών είναι ακόμα πρόσφατη. Δυο μόλις χρονών.


Αλλά ποιος στ’ αλήθεια στο Εκουαδόρ νοιάζεται να βγει για δανεικά στις αγορές; Το νέο σύνταγμα που ψηφίστηκε με ποσοστό 64% το Σεπτέμβριο του 2008, φρόντισε να περιλάβει αρκετά άρθρα με στόχο τον περιορισμό της εξάρτησης της εκάστοτε κυβέρνησης από εξωτερικό δανεισμό, ειδικά δε από τις αγορές. Για παράδειγμα περιγράφονται πολύ αναλυτικά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι κεντρικές και τοπικές κυβερνήσεις μπορούν να συνάπτουν νέα δάνεια, καθώς επίσης και το μέγιστο ποσό, σαν ποσοστό του ΑΕΠ, που θα πρέπει να διατίθεται για την εξυπηρέτησή τους. Το άρθρο 290 μεριμνά ώστε τα νέα δάνεια να συνάπτονται μόνο για τη χρηματοδότηση οικονομικά ανταποδοτικών προγραμμάτων, τα οποία προηγουμένως οφείλουν να υπόκεινται σε οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανάλυση.


Δεν φτάνει όμως αυτό. Αν ρίξουμε μια ματιά στους μακροοικονομικούς δείκτες του Εκουαδόρ βλέπουμε ότι για το 2010 το ΑΕΠ μεγάλωσε κατά 3,7%, ξεπερνώντας μάλιστα και τις προσδοκίες του ΒΜΙ, (Business Market International), το οποίο είχε προβλέψει ένα ταπεινό 2,2%. Η δε πρόβλεψη της κεντρικής τράπεζας για τα επόμενα 5 χρόνια είναι ανάπτυξη μεγαλύτερη του 5% και πληθωρισμός κάτω του 4%. Εν τω μεταξύ, η ανεργία έπεσε στο 6,1% στο τέλος του 2010, από το 7,9% που ήταν το 2009, και τα φορολογικά έσοδα για το 2010 αυξήθηκαν κατά 16,5%.


Οι διαπραγματεύσεις με τις ξένες πετρελαϊκές εταιρίες κατέληξαν επιτυχώς, με τις περισσότερες να συμβιβάζονται με τους όρους Κορέα, αλλάζοντας σημαντικά τους συσχετισμούς ανάμεσα σ’ αυτές και την κυβέρνηση, προς όφελος προφανώς της τελευταίας και των Εκουδοριανών. Οι εξαγωγές πετρελαίου κατά το 2010 σημείωσαν αύξηση κατά 28% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο και επιπλέον αναμένεται να ξεπεράσουν κατά πολύ τα φετινά προϋπολογισμένα έσοδα, (κατά 600 εκατ. δολάρια).


Σχετικά δε με το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών, μόνο κατά τους 4 πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους παρουσίασε πλεόνασμα 41 εκατ. δολαρίων.


Αλλά ακόμα και για την κάλυψη έκτακτων δανειακών αναγκών, πάντα υπάρχουν οι διμερείς και πολυμερείς διακρατικές συμφωνίες με λατινοαμερικάνικες επενδυτικές τράπεζες και οργανισμούς, και φυσικά η πρόθυμη Κίνα, η οποία με μια τσάντα γεμάτη γουάν φέρνει βόλτες ανά την υφήλιο αγοράζοντας, δανείζοντας και επενδύοντας. Τελευταία, το 2009, κάνοντας μια στάση και στο Εκουαδόρ, συμφώνησε να παράσχει 1 δις δολάρια δανεικά για την κατασκευή εγγειοβελτιωτικών έργων, υδροηλεκτρικών φραγμάτων και για την εξερεύνηση νέων κοιτασμάτων πετρελαίου.


«Με ένα επιπλέον δάνειο, τριών περίπου δις από την Κίνα, για το 2011, με τις εξαγωγές πετρελαίου να ξεπερνούν τις προσδοκίες, και με την οικονομία να βρίσκεται σε ανάπτυξη, οι ξένοι επενδυτές είναι πολύ αισιόδοξοι ότι το Εκουαδόρ θα μπορεί να εξυπηρετεί τα χρέη του», δήλωσε αναλυτής του οίκου S&P από τη Ν. Υόρκη.


«Τα ομόλογα του Εκουαδόρ, με τα κινεζικά δάνεια και τις υψηλότερες τιμές πετρελαίου, παρουσιάζουν την καλύτερη οικονομική επίδοση στη Λατινική Αμερική και αυξάνουν την εμπιστοσύνη των δανειστών». Τάδε έφη το Bloomberg, στις 25/6/2011.


Το πρόβλημα βέβαια με το Εκουαδόρ, δεν είναι ότι δεν μπορεί να εξυπηρετεί τα δάνειά του, αλλά οι προτεραιότητες που έχει θέσει για την εξυπηρέτηση πρώτα των πολιτών και μετά των εξωτερικών δανειστών. Και οι στόχοι στο εσωτερικό είναι όντως μεγάλοι.


Το 2011 βρίσκει το Εκουαδόρ με εξωτερικό χρέος γύρω στο 20% του ΑΕΠ και έλλειμμα στα 3,7 δις δολάρια, ποσά τα οποία δεν προξενούν ανησυχία, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η παύση πληρωμών του 2008 είχε ελαττώσει το εξωτερικό χρέος στο 26%.


Πριν αρχίσουμε λοιπόν τις κινδυνολογίες, ας ρίχνουμε καμιά ματιά και στα οικονομικά στοιχεία. Καμιά φορά λένε και την αλήθεια!


24 σχόλια:

athinovio είπε...

πως ζουν οι άνθρωποι κυνική?

Έχουν σχολεία και νοσκομεία?

Έχουν βρύσες με τρεχούμενο νερό και τουαλέτες?

Ή μήπως σε παραπήγματα και λασπόλακους?

cynical είπε...

Αθηνα,

αυτα επαθαν οσο ξεπληρωναν τα χρεη με τα 2/3 του ΑΕΠ.

Δεν μπορει ξαφνικα απο το 2008 τα παλατια να εγιναν καλυβες.

Αντιθετα ο Κορεα αυξησε το social spending σε πρωτοφανες επιπεδο, οπως λεει το bloomberg, απο το οποιο και αντλω τα πλεον αξιοπιστα στοιχεια.

Yannis Tsal είπε...

Πολύ καλό, το υποκλέψαμε πάραυτα!
http://barbudosdesierramaestra.blogspot.com/2011/07/blog-post_04.html

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος της 2 Ιουλίου 2011 3:45 μ.μ. ( όπως θέλει και ο Σταύρος Κυριαζής για να μήν μπερδέυεται)

Ο Σ.Κ. είπε: «Και για να μην ξεχνιόμαστε με τα σκονάκια και τις αντιγραφές...Από που τα πήρε όλα αυτά που λέει? Από ποιόν άλλον? Από το Νίκο Δήμου! Διαβάστε το δημοσίευμά του, στο free press περιοδικό LIFO της 30ης Ιουνίου 2011, σελίδα 17!»
Δυστυχώς δεν γνωρίζω τον Νικο Δήμου, δεν μένω στην Ελλάδα πάνω απο 20 χρόνια, και δεν διαβάζω αμπελοφιλοσοφίες, μόνο ισολογισμούς και το blog της cynical.
Στο θέμα τώρα. Αγαπητή e-cynical ξοδέυετε bandwidth για το λάθος θέμα. Το ερώτημα δεν είναι χρεωκοπία ή όχι, αλλά κράτος που δουλέυει (functions) ή όχι? Οσο η Ελλάδα χρωστάει και υπάρχουν δανειστές και βούρδουλας υπάρχει μια μικρή ελπίδα οι ελληνες να διορθώσουν τα του οίκου τους. Σε περίπτωση χρεωκοπίας αυτή η μικρή ελπίδα θα χαθεί. Εκτός και άν νομίζεις πώς μετά την χρεωκοπία οι έλληνες με την ελέυθερη τους βούληση θα διορθώσουν τη δημόσια διοίκηση και τη νοοτροπία της αρπαχτής? Σε περίπτωση χρεωκοπίας οι έλληνες θα πρέπει να απορροφήσουν 25% απο το ‘φέσι’ γιατί το 1/4 των ομολόγων το έχουν οι ελληνικές τραπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο ευρωπαίος συνταξιούχος και μέσος επενδυτής δεν έχει έκθεση πάνω απο 2% στα Ελληνικά και Πορτογαλικά ομόλογα μαζί.

cynical είπε...

ευχαριστω τσαλ.

Απεκτησες κι άλλη μια καινουργια φωλια;

cynical είπε...

Ανωνυμε,

αντιστρεφω το ερωτημα και ρωταω αν θεωρεις οτι η υφεση, η ανεργια η καταβαραθρωση της οικονομιας, η καταλυση της βουλης και της λαικης/εθνικης κυριαρχιας θα πρεπει να χαιρετηθουν ως αναγκαιτοτητες. Και οτι συνιστουν μεταρρυθμιση προς τη σωστη κατευθυνση.

Αν πιστευεις οτι καποτε θα αποδωσουν, δεν αμφιβαλω. Σε καποια χρονικη στιγμη, η οικονομια πιθανον και να θαλλει. Αλλα το ερωτημα ειναι στο ποτε και μετα απο ποση καταστροφη. Παραμετροι που αποφευγεται να τεθούν.

Αν ειναι ετσι, τοτε καλυτερος μεταρρυθμιστης ειναι ο Πόλεμος. Ξερεις πόσο ανακάμπτει η οικονομια μετα απο αυτον; Τρελλά! Και να μην σου πω και σε συντομότερο χρονικο διαστημα...

Η χρεοκοπια, δλδ η σταση πληρωμων θα συμβεί, έτσι κι αλλιως. Ουτε η Μιραντα Ξαφα δεν το εχει αρνηθει (δες βιντεο Βαξεβανη για το Μνημονιο). Αυτη τη στιγμη γινεται μεταφορα του χρεους των ιδιωτων πιστωτων στα κρατη και την ΕΚΤ.

Καπου στο 2012-2013 πανω από το μισό θα εχει μεταφερθει στους ευρωπαιους φορολογουμενους και αυτη ειναι η ταση. Αυτό γιατι να ειναι δικαιοτερο;

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος της 2 Ιουλίου 2011 3:45 μ.μ

Αγαπητή cynical. Η υφεση, η ανεργια και η καταβαραθρωση της οικονομιας δεν ήρθε απο το μνημόνιο/μεσοπροθεσμο. Ηρθε απο τη μή ύπαρξη παραγωγικών δομών στην ελληνική οικονομία και το ότι ώς κράτος δέν βάλαμε στην άκρη χρήματα την περίοδο των παχιών αγελάδων και των χαμηλών επιτοκίων. Αυτό όλοι οι απέξω το βλέπαν εδώ και χρόνια, μόνο οι “μέσα” σφυρίζαν αδιάφορα. H κατάλυση της βουλής ήρθε απο το έλειμα αξιών που οι ίδιοι οι έλληνες δημιουργήσαν. Οσο αφορά την εθνική κυριαρχία, ποτε την είχαμε? Γίνεται να υπάρχει με τις τσέπες άδειες ή γεμμάτες δανεικά?
Οσο αφορά για μετακύληση του δανείου (“φεσι”) στους ευρωπαίους φορολογούμενους, ναι μπορεί να τους εκθέσεις κατα 1-2% άλλα θα τους διπλασιάσεις ή και τριπλασιάσεις την αγοράστική αξία για να έρθουν να αγοράσουν γή και επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Κατα την γνώμη σου αυτο βοηθά την εθνική κυριαρχία υποθέτω.
Μήν αντιστρέφεις πάλι τις ερωτήσεις. Παρακαλώ τώρα είναι η σειρά σου να απαντήσεις. Θέλεις μια Ελλάδα με οικονομία και δημόσιο που δουλέυει (functions)? Nομίζεις πώς μετά την χρεωκοπία οι έλληνες με την ελέυθερη τους βούληση θα διορθώσουν τη δημόσια διοίκηση και τη νοοτροπία της αρπαχτής?

cynical είπε...

Ανωνυμε,

τα εισπρακτικα μετρα σοκ που επιβληθηκαν στην ελληνικη κοινωνια απεσπασαν απο την οικονομια καποια δεκαδες δις, τα οποια ανατροφοδοτησαν τον κυκλο της υφεσης, με αποτελεσμα η απωλεια αυτη να πολλαπλασιαστει.

Το μνημονιο δεν εισαγει μεταρρυθμισεις προς ενα αστικο κρατος δικαιου. Το αντιθετο μαλιστα.

Η φοροδιαφυγη των ελιτ βασιλευει. Καθως επισης εντείνεται και στα κατωτερα στρωματα, τα φακελλακια συνεχιζουν και τα πορτοφολια θα συνεχιζουν να αδειαζουν, εντονοτερα και στην παιδεια.

Οπως εχω υποστηριξει σε ανυποπτο χρονο και μαλιστα πολλες φορες η μικρη φοροδιαφυγη ηταν ενας τροπος αντιστασης στην αναδιανομη που ποτε δεν εγινε. Και μαλιστα υπο την σκεπη της εξουσιας, για να κραταει τους μισθους σε χαμηλα επιπεδα και να συνεχισει να παραμενει ανενοχλητη στις πρακτικες ρεμούλας και εξυπηρετησης των νταβατζηδων με τους οποιους συγχροτιζόταν και συγχροτίζεται.

Αν δεν ειναι καταλυση εθνικης κυριαρχιας αυτο που συμβαινει σημερα, τοτε δεν θα ειναι και οταν η γερμανικη και γαλλικη σημαια θα κυματιζει στην ακροπολη. Τι θα μας πειραζε; Ενα παλιοκούρελο παραπάνω...

Τοτε γιατι την μαθαινουμε τη ρημαδα την ιστορια;

Η απαντηση μου, μετα από ολα αυτα, ειναι οτι οι ξενες δυναμεις που υπαγορευουν την οικονομικη και εξωτερικη μας πολιτικα τοσο ωμα, οπως εχει αποδειχτει, δεν εχουν καμια πρεμουρα να μας αναμοφωσουν. τα λεφτα θελουν, τους τροπους να τα απκτησουν υπαγορευουν. Τιποτε αλλο, οπως εχει φανει.

Ανώνυμος είπε...

Άσχετος ανώνυμος

Πως ακριβώς συγκρίνεται μια χώρα με 10 δις χρέη με μια χώρα με 300 δις χρέη?

Πως συγκρίνεται μια χώρα με έλειμμα 3.7 δις με μια χώρα με έλειμμα 25 δις?

Πως συγκρινεται μια χώρα η οποία βοηθήθηκε από τις εξαγώγες πετρελαίου (ειδικά σε μια εποχή που το βαρέλι πάει πάνω από 100 δολλάρια) με μια χώρα που δεν εξάγει τίποτα?
Η μήπως το μνημόνιο μας έκοψε τις εξαγωγές?

Κοινώς εξήγησε μου σε παρακαλώ πως καταφέρνεις και συγκρίνεις τα μήλα με τα πορτοκάλια.

cynical είπε...

Ανωνυμε,

πρωτα "διορθωνω" τους τραμπούκους δημοσιογράφους που λυμαίνονται τις prime-time ζωνες τως τηλεθεασης, οι οποιοι χρησιμοποιουν τον μπαμπουλα του εκουαδος σαν επιχειρημα εναντιον της στασης πληρωμων.

Τους παρακαλω να μην το ξαναχρησιμοποιησουν γιατι εκτιθενται.

Επισης το χρεος δεν ειναι 300 δις, αλλα οσονουπω θα γινει 500 δις με το δευτερο bail-out.
Τοσο το καλυτερο θα ελεγε και ο Κευνς, για σταση πληρωμων!

Η οποια ετσι κι αλλιως θα γινει. Γιατί οχι τωρα;

Η Ελλαδα εξαγει και παραεξαγει, υπαρχει σχετικο chain-mail γιαυτο.

Η Ελλαδα επισης πριν μπουμε στο ευρω ειχε και εμπορικα πλεονασματα. καιρος να τα ξανα-αποκτησουμε.

Μεσα στο ευρω αυτο ειναι αδυνατο.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος της 2 Ιουλίου 2011 3:45 μ.μ

Τελευταίο για σήμερα.

Cynical, το «κεφάλαιο» που έχει ελληνικά bonds είναι pension funds που αγοράζουν με αυτό το τρόπο annuities γιατί έχουν μικρές απολαβές άλλα είναι σταθερά. Δεν είναι hedge funds. Η Γερμανία και η Γαλλία δέν θέλουν την Ελλάδα διαλυμένη, το αντίθετο, αλλιώς ποιός θα αγοράζει αυτοκίνητα, υποβρύχια, αεροπλάνα κλπ. Η ιστορία που τόσο σου αρέσει, έχει διδάξει πώς οι έλληνες δεν χρειάζονται εχθρούς, βγάζουν τα μάτια τους μόνοι τους. Αν κατάλαβα καλά απο την προηγούμενη σου απαντησή πιστέυεις πώς μετά την χρεωκοπία οι έλληνες με την ελέυθερη τους βούληση θα διορθώσουν τη δημόσια διοίκηση και τη νοοτροπία της αρπαχτής !!! ??? ή ακόμα νομίζεις πώς τίποτα δεν χρειάζεται να διορθωθεί ?

cynical είπε...

Γιατι να μπερδευουμε το "οτι αυτο το κρατος χρειαζεται να ξηλωθει με ολο το πολιτικο προσωπικο που το εφερε στην ξερα", με το " θα γινει αλλαγη φρουρας με ευρωπαικη μάλιστα πατινα να μας αναμορφωσουν";

Απο πού αντλείται αυτη η πιστη; Η αναμορφωση που επιχειρειται εχει ενα και μονο σκοπο. Τον ειπαμε.

Ποιοι θα ωφεληθουν απο την επιχειρουμενη "αμαμορφωση"; Αυτο ειναι το ερωτημα που εχει αξια.

cynical είπε...

προσθετω και κατι τελευταίο:

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να είμαστε και ευγνόμωνες που σωζώμαστε μόνο μέσα από μια οικονομική καταστροφή.

Προφανώς συγκρινόμενοι με τους "διασωθεντες" Ιρακινούς, Αφγανούς Λίβυους, είμαστε σε πλεονεκτικότερη θέση...

Ισως επειδη εμεις ειχαμε εμπεδωμενη τη δημοκρατια.

Ανώνυμος είπε...

Η σημασία του Εκουαδόρ για μας είναι αυτή μιας χώρας της οποίας η κυβέρνηση δυναμικά πάλεψε (στάση πληρωμών σε μέρος του χρέους κατόπιν έρευνας για την κακή χρήση και μη αναγνώρισή του) να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της οικονομίας της για να βελτιώσει τους όρους συναλλαγής της με τους ξένους πιστωτές. Κάτι δηλαδή που δεν μπορεί να διακρίνει κανείς στην περίπτωση της Ελλάδας.
Σημαίνει αυτό πως μπορούμε να μιμηθούμε τα συγκεκριμένα μέτρα που έλαβε το Εκουαδόρ ;
Όχι, γιατί αν μεν μιλάμε για μία διαφορετικού τύπου καπιταλιστική ανάπτυξη, η Ελλάδα δεν διαθέτει τα πλεονεκτήματα του Εκουαδόρ. Αν, δε, έχουμε κατά νου μία αντικαπιταλιστική ή σοσιαλιστική ανάπτυξη δεν υπάρχουν ακόμη οι υποκειμενικοί όροι για να προχωρήσει.΄
Όπως σωστά ήδη επισημάνθηκε, είναι άλλο πράγμα να έχεις χρέος το 20% του ΑΕΠ και άλλο το 150%. Είναι άλλο πράγμα να είσαι καθαρός εξαγωγέας πετρελαίου (το 56% των εξαγωγών του Εκουαδόρ είναι πετρέλαιο) και άλλο να είσαι καθαρός εισαγωγέας (η Ελλάδα εισάγει το 80% των ενεργειακών της αναγκών και περίπου το 1/3 των συνολικών της εισαγωγών είναι πετρέλαιο). Επιπλέον, η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα. Εάν επέστρεφε στη δραχμή με ταυτόχρονη υποτίμηση, οι εισαγωγές πετρελαίου θα ανατιμούνταν σε τέτοια έκταση που όχι μόνο θα ανέρχονταν στο 50% των συνολικών εισαγωγών εκτρέποντας άλλες, αλλά θα επιβάρυναν σημαντικά το εγχώριο κόστος παραγωγής, τον πληθωρισμό και την ανταγωνιστικότητα.
Συνεπώς, ναι στην δυναμική αναδιαπραγμάτευση και στη δραστική μείωση του χρέους για να ανακάμψει η οικονομία. Όχι, όμως, στην τυφλή αναζήτηση ξένων υποδειγμάτων προς μίμηση, άσχετων προς την δομή και τις συνθήκες κρίσης της ελληνικής οικονομίας.
Παρεμπιπτόντως, η Ελλάδα ουδέποτε την τελευταία 40ετία είχε εμπορικά πλεονάσματα.
Τέλος είναι παράλογο να λέμε πως το συνολικό εξωτερικό χρέος του Εκουαδόρ αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ και συγχρόνως να ισχυριζόμαστε πως για την εξυπηρέτηση των δανείων του πλήρωνε τα 2/3 του ΑΕΠ του.

cynical είπε...

Ειναι 2/3 του προυπολογισμου. Εκ παραδρομης μπηκε του ΑΕΠ. Το πηρα απο εκθεση του eurodad:

http://www.eurodad.org/whatsnew/articles.aspx?id=2968


Οπως εξηγησα και παραπανω, το παραδειγμα Εκουαδορ, οπως και το παραδειγμα Αργεντινης μερικες αναρτησεις πριν, τα χρησιμοποιησα για να ανασκευασω τη λανθασμενη χρηση τους απο τα κεντρα προπαγανδας ως αποφευκταια, για το λογο οτι η αθετηση πληρωμων κατεστρεψε τις εν λογω οικονομιες.
Και στις δυο περιπτωσεις εχει συμβει το αντιθετο.

Το αν θα παμε σε σταση πληρωμων τωρα, σαν ισχυρο χαρτι αναδιαπραγματευσης αυτο δεν εξαρταται απο το τι συνεβη στο Εκουαδ. ή στην Αργεντ. , αλλα γιατι εκτιμω οτι ειναι η καλυτερη λυση.

Ποιο θα ειναι το περιεχομενο της αναδιαπραγματ. και το αν θα μεινουμε στην ΕΕ/ΟΝΕ αυτό ας το συζητησουμε αργοτερα.

Ανώνυμος είπε...

Ομολογώ πάντως ότι ο Ανώνυμος θέτει κάποιες ρεαλιστικά ζητήματα που θέλουν απάντηση.

Οχι τίποτα άλλο αλλά για να ειμαστε όλοι πιο συγκεκριμένοι.

GS

Κώστας.Κ είπε...

Δεκτή η εξήγηση Cynical. Παρεμπιπτόντως, ο ανώνυμος του σχολίου της 4 Ιουλίου 2011 5:29 μ.μ. είμαι εγώ. Απλά ξέχασα να βάλω την υπογραφή μου.

cynical είπε...

Eχω χασει το μπουσουλα με τους ανωνυμους!

Να βαζετε κι απο κανενα ονοματακι διπλα για να ξερω σε ποιον απανταω. Δεν ειναι δυσκολο.

Unknown είπε...

Το θέμα είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει την σημερινή κατάσταση και για την ακρίβεια ευελπιστεί ότι θα επιστρέψει στην πρότερη κατάσταση...
Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος δεν ξέρει από βιωσιμότητα, ούτε και την ενστερνίζεται, προτιμά την αμετροέπεια και την πλεονεξία.
Και η αδράνεια της σκέψης αποδεικνύεται ισχυρότερη από κάθε άλλης μορφής αδράνεια της φυσικής…

ΝοUseForAName είπε...

O Κώστας Κ. έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για το Εκουαδόρ.

Παραθέτω και εγώ ένα ενδιαφέρον άρθρο που βρήκα προς μελέτη και συζήτηση :

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2375.aspx

Cynical τι γνώμη έχεις ?

cynical είπε...

No use...

ευχαριστω για το αρθρο του Βιλιαρδου. Πραγματι, μπαιρνει μια πολυ ξεκαθαρη θεση υπερ της υιοθετησης εθνικου νομισματος. Κυριως γιατι το χρεος θα μπορει να δραχμοποιηθει και με την υποτιμηση να κουρευτει αυτοματως χωρις ενεργοποιηση των cds.
Η καταφυγη σε εθνικο νομισμα δινει τη δυνατοτητα ασκησης νομισματικης πολιτικης οπως και τυπωματος φρεσκου χρηματος για να αντιμετωπιστει η πρωτη περιοδος αναταραξεων, δλδ της μεγαλης υποτιμησης.

Πιστευω οτι ο δρομος που ακολουθειται τωρα και θα διαλυσει τη χωρα ανεπανορθωτα, και θα την οδηγησει σε καταστροφικη πτωχευση αφου προηγουμενως θα εχει καταρρακωσει την αξιοπρεπεια των πολιτων.

Για την τιμη και την αξιοπρεπεια δοθηκαν αγωνες οχι μονο απο εμας αλλα και απο αλλους λαους.


Ειναι σαν τη γυναικα που ενω βιαζεται και ξυλοφορτωνεται απο τον αντρα της, συνεχιζει να παραμενει μαζι του απο το φοβο του αγνωστου και της φτωχειας που θα αντιμετωπισει. Αλλα, δεν υπαρχει ουτε ενας ψυχιατρος, ουτε ενας κοινωνικος λειτουργος που να μην την εχει συμβουλεψει να τον εγκαταλειψει.

και οταν το παρει αποφαση και το κανει, η ανακτηση της αυτοκυριαρχιας και της αξιπρεπειας της, της δινει φτερα για ν' αντιμετωπισει ενα μελλον που πριν φαινοταν τοσο ζοφερό...

Yannis Tsal είπε...

Ναι, πλέον συμφωλεάζω και στο SM όπου είμαι... μέτοχος κατά το 1/11.

Αφελής ερώτηση: Είσαι το ίδιο πρόσωπο με τη συντάκτρια του άρθρου στο Δρόμο; Διαφορετικά ποια έχει αναδημοσιεύσει ποιαν;

cynical είπε...

Τσαλαπετεινέ,

με 11 πουλια, αυτο δεν ειναι φωλιά. Ειναι πολυκατοικια! Ζωη νάχετε...

ως προς το ερωτημα σου, η απαντηση ειναι αυτονοητη.

Πιπεράτος είπε...

Το αναδημοσίευσα κι εγώ.