Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Σώματα για Φάγωμα


Εδώ και δυο μήνες περίπου, ο Δήμος Αθηναίων προσφέρει στο φιλοθέαμον και φιλομαθές κοινό της πόλης ως βορά, την παγκοσμίου φήμης έκθεση «Bodies», (το περιεχόμενο της οποίας σας είναι ήδη γνωστό), με σκοπό να διαφωτίσει, να ενδυναμώσει, να εντυπωσιάσει, να διδάξει και να εμπνεύσει τους ανέμπνευστους, καθηλωμένους και απαίδευτους δημότες του.

Η έκθεση αυτή, παρά τα αναμενόμενα, δεν ξεσήκωσε καμιά σοβαρή αντίδραση, τουλάχιστον ίσης έντασης με αυτήν που είχε προκαλέσει πριν λίγα χρόνια το πουλί του Κυρίου, πράγμα που σημαίνει ότι οι συμπολίτες μας εξοικειωμένοι πλέον με τα χειρότερα, ξεπέρασαν γρήγορα το γεγονός ότι τα πουλιά που αντίκριζαν αυτή τη φορά δεν ήταν ζωγραφιστά, αλλά ανήκαν σε σώματα ανθρώπων, που κάποτε όμως ήταν ζωντανά.

Είναι γνωστό ότι από τους προϊστορικούς ήδη χρόνους οι άνθρωποι σέβονταν και τιμούσαν τους νεκρούς τους, τους έθαβαν και σε μερικές κοινωνίες τους θεωρούσαν μάλιστα και ιερούς. Άλλωστε κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σήμερα στις δυτικές κοινωνίες, όπου ο νομοθέτης σεβόμενος το λαϊκό αίσθημα κατατάσσει τη σκύλευση νεκρού στα ποινικά αδικήματα. Ο νεκρός λοιπόν παρότι απών από την κοινωνία των ζωντανών ανθρώπων, δεν παύει να θεωρείται ακόμα άνθρωπος και μάλιστα σεπτός ο οποίος και χρήζει του σεβασμού μας.

Στην προκειμένη όμως περίπτωση, η χαλαρότητα και η ανεμελιά με την οποία το κοινό περιεργάζεται τα εκθέματα, μαρτυρούν ότι τα νεκρά σώματα δεν γίνονται αντιληπτά σαν τέτοια, αλλά σαν σάρκες.

Να, όπως για παράδειγμα, η σάρκα του βοδιού, του γουρουνιού και του προβάτου. Αν λοιπόν είμαστε πρόθυμοι και άνετοι στο να δούμε το σώμα του νεκρού σαν σάρκα, γιατί λοιπόν να μην μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να το φάμε;

Γιατί δηλαδή, να μην υπάρχουν, δίπλα στα άλλα, και ανθρώπινα κρεοπωλεία με ολόφρεσκα, μόλις θανόντα σώματα να κρέμονται λαχταριστά απ’ τα τσιγκέλια, ή κονσέρβες, παριζάκια, ζαμπονάκια και λοιπά από ανθρώπινο κρέας στοιβαγμένα σε ειδικά ράφια στα σουπερμάρκετ, ή εξειδικευμένα εστιατόρια με ωραίες πίτες και κεφτεδάκια από εξαιρετικές ποικιλίες ανθρώπων;

Λέτε να δυσκολευόμασταν; Από τι όμως; Επειδή θα ήταν ανήθικο που θα τρώγαμε έναν από μας; Επειδή θα μάς ξίνιζε το διαφορετικό και το πρωτόγνωρο, όπως συμβαίνει σε πολλούς που δεν μπορούν να φάνε βατράχια; Ή, επειδή έτσι θα άνοιγε ο δρόμος για να αρχίσουμε να βλέπουμε και τους ζωντανούς συνανθρώπους μας σαν απλή σάρκα και όχι σαν πρόσωπα;

Η εντύπωση όμως που απεκόμισα παρατηρώντας τα χαρωπά πρόσωπα των επισκεπτών είναι ότι δεν θα δυσκολευόμασταν και πολύ, αρκεί στην αρχή να βρισκόταν κάποιος κ. Μαμαλάκης να μας καθησυχάσει ότι θα τα μαγείρευε με πολύ νοστιμιά και φροντίδα.

43 σχόλια:

Manos Kal. είπε...

Θα υπέθετα ότι η έκθεση αυτή θα μπορούσε να έχει και κάποιο άλλο φιλοσοφικό νόημα. Δεν ξέρω όμως λεπτομέρειες για το πώς βρέθηκαν εκεί οι νεκροί και αν είναι 100% αληθινοί, ούτε έχω δει την έκθεση.

Πέρα από αυτό όμως που είναι και καθαρά υποκειμενικό νομίζω ότι με τη σωστή διαφήμιση οι άνθρωποι σίγουρα θα συνέρρεαν σε ένα ανθρωποφάγο εστιατόριο. Για αυτό δεν έχω καμία αμφιβολία.

Ανώνυμος είπε...

«μαρτυρούν ότι τα νεκρά σώματα δεν γίνονται αντιληπτά σαν τέτοια, αλλά σαν σάρκες»

Η τοποθέτηση δείχνει το ανυποψίαστο άρα (κατά τον ποιητή) και προνομιούχο

Πριν πάμε στην εν’ λόγω έκθεση καλό είναι να έχουμε φαει κάτι

cirut είπε...

Είναι απίθανο να προχωρήσουμε σε καννιβαλισμό. Όχι επειδή είμαστε "πολιτισμένοι", αλλά επειδή το κερδοσκοπικό process, θέλει την οργανική (άρα και την πτωματική) ύλη σημαντικό "εμπόρευμα", συνεπώς θα μας στρέψουν σε ανόργανα delicatessen, τύπου αστροναυτικά χαπάκια κλπ.

Η τεχνολογία θα αναλάβει να αναπαράγει όλες τις γεύσεις. Σουβλάκι - καλαμάκι, σουβλάκι με γύρο (αλά Σαλονίκη κλπ). Το Πάσχα θα γίνεται με assorted...υπόθετα, συνοδευτικά των καταποσίμων χαπιών.

Φαεινή! Εκτός από γεύση, τα χάπια αυτά θα είναι φωσφορούχα, για τους ενύπνιους λαίμαργους (πού να τρέχεις στο ψυγείο κοιμισμένος) και θα διαθέτουν οσμή και ήχο σύμφωνα με την προέλευση τους (βέλασμα κλπ). Optional επίσης αυτόματος μεταφραστής Αγγλικά - Πορτορικάνικα κ σύνθεση με τα χαπάκια της ευτυχίας (Levitra κλπ)

Νέα φοβερά επίπεδα ανάπτυξης διαφαίνονται....

Tyler Durden είπε...

cirut το Soylent Green μάλλον δεν το έχεις δει!

Αρκεί να θυμηθούμε ότι σε καταστάσεις πείνας και πολιορκίας τρώγωνταν οι νεκροί, επίσης να θυμηθούμε και την ιστορία του Ηρόδοτου που η τάδε φυλή έτρωγε τα πτώματα των γονιών τους γιατί θεωρούνταν η μέγιστη τιμή,

o tempora o mores είναι η φάση

katerina είπε...

Και να μην στο εχω πει βρε Cynical, ότι διαβαζω το blog σου, με τον πρωινό καφέ μου!!!!
Βαζε και εσύ βρε χριστιανή μου, ενα σηματάκι... για το πρωί, για το μεσημέρι, για το βράδυ, για ενηλικες, για ...

Μιας που το διαβασα όμως, και μιας που αυτό το κολομβιανό, κάνει την δουλεια του, θα σχολιασω, ότι η ανθρωποφαγία... ειναι πολύ παλιό sport και πολύ επικαιρο στις μερες μας.

Ναι μπορεί να τιμουμε ή «τιμουμε» τους νεκρούς, όχι τόσο αυτους καθ’ αυτούς, όσο ξορκιζουμε, «τιμουμε» τον φόβο του θανατου μεσα απο αυτούς , αλλά ποτέ δεν σταματήσαμε να τους ...τρωμε ζωντανούς.

Καλού κακού μην βάζεις ιδέες. Δεν τόχει σε τιποτα ο Καρατζαφερης αλλά και πολλοί... που θεωρούν εαυτόν ...στον αντιποδα Καρατζαφερη, αλλά ειναι τόσο ίδιοι με αυτόν, προεξαρχοντος μάλιστα του Δημαρχου μας κ. Κακλαμάνη, να αρχισουν να μας λένε, ότι το Νιγηριανό κρέας παει πολύ ωραία με ραδικια, το Πακιστανικό με φασολάκια, και το Σομαλεζικο με γέμιση κάστανο.
Πιθανότατα θα ήταν και πιο έντιμη, πιο ηθική αυτή η σταση εκ μερους τους.

Αλλωστε οι ...επιδιδομενοι στην ανθρωποφαγία, θεωρουν την λεξη Ηθική μάρκα τσιχλας.
Την μασανε ολημερίς και την φτυνουν στα μουτρα όποιου τολμησει να τους καταγγειλει σαν ανθρωποφαγους.

Παντως, ας μην κοροδευομαστε, ειτε το τρωμε το ανθρωπινο κρέας, ειτε το βλέπουμε χαλαροί, να το τρωνε, τελικά το ίδιο ειναι.

navarino-s είπε...

Είχαν σηκώσει το θέμα τα "the monkies" πριν από λίγο καιρό και έγινε έντονος διάλογος με εκατέρωθεν απόψεις. Διαφωνώ και εγώ με την έκθεση αλλά και εσύ ρε cynical νομίζω ότι υπερβάλλεις με το "φαγωμα", το κλιμακώνεις απότομα.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Δεν μπορώ παρά να το βροντοφωνάξω ότι συμφωνώ απολύτως μαζί σου!Δεν είναι μόνο που όλο αυτό το πράγμα είναι κατά βάση μια εμπορική κίνηση, δεν είναι που αποτελεί ύβρι προς τους νεκρούς,είναι που είναι και μια τεράστια αντίφαση!!Σε μια κοινωνία που τρέμει τον χρόνο που περνά γιατί δεν είναι χρόνος βιωμένος ανθρώπινα και συνειδητά, σε μια εποχή που εξορίζει και στοχοποιεί τα γηρατειά ως κατάντια, σε μια κοινωνία που αδυνατεί να περιποιηθεί τους αδύναμους, το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί παρά να είναι έκθεμα!!Δυστυχώς!!

doctor είπε...

Περί του κανιβαλισμού-θανάτου αλλά και της σχέσης τους με τον έρωτα, είχα κάνει ένα ποστ-αφιέρωμα από τα γραπτά του Β.Ραφαηλίδη. Το παραθέτω εδώ:

http://dimitrisdoctor2.blogspot.com/2008/03/won-you-die-tonight-for-love_29.html

Πολύ δυνατά και ώριμα κείμενα. Πολύ καλό blog.

doctor

cynical είπε...

Καλημερα ΔΥ,

κανενας δεν ξερει πώς βρεθηκαν εκει. Αλλα για μενα δεν εχει μεγαλη σημασια. Αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι ο ανθρωπος για να βγαλει χρηματα μπορει να κανει οτι θελει και να προσβαλει οποιον θελει, στο ονομα δηθεν της τεχνης ή της αρλούμπας.

Και το αλλο ειναι οτι και ο κοσμος το βλεπει σαν παρκο παιδικης χαρας, οπως τα τρενακια του τρομου στο λουνα παρκ. Ουτε εγω πήγα και ουτε θα το κανω.

cynical είπε...

Ανωνυμε,
για καλο και για κακο κρατα και τιποτε και για το διπλανο σου..

cynical είπε...

καλημερα @cirut

την εκκεντρικοτητα που τη βαζεις όμως; Και αν τα γευματα αυτα κοστιζουν και αρκετα, τότε θα ανακυρηχθουν στο νεο life-style.
Πιθανον να μην αυγατισουν στην πολιτισμενη δυση αλλα σε καποιες σκοτεινες χωρες του νοτου, σαν κρυφη τουριστικη αττραξιον. Καποτε θα μπουχτισουμε με την πορνεια, την παιδοφιλια κ.λ.π. Και τοτε οι αγορες θα πρεπει να βρουν νεο προιον!

cynical είπε...

Καλημερα @Τυλερ

σιγουρα γινοταν τοτε αν και εχω ακουσει οτι και σημερα γινονται καννιβαλικα γευματα που εχουν θρησκευτικο και τελετουργικο χαρακτηρα.
Η προσεγγιση μου ομως στο θεμα γινεται δια της αλλης οδου.
Στο πώς δηλ. η αποπνευματικοποιημενη Δυση θα μπορουσε να γινει καννιβαλικη. Μεσω αυτου που γραφω, δηλ. της προσληψης του σωματος σαν σκετη σαρκα. Οχι οτι δεν γινεται ενιοτε και με το γυναικειο σωμα.

cynical είπε...

Συγνωμη βρε Κατερινα
που εβγαλα τα σφαχτάρια πρωι- πρωί στα τσιγγέλια!
Καλα δεν ειπα κι οτι θ' ανοιξει οπου ναναι το πρωτο ανθρωπο-ντελικατεσσεν, αλλα, να, το είδα σαν μια καινοτομα, μελλοντική επιχειρηση και νεα αγορα και ειπα να κατοχυρωσω την ιδεα!

cynical είπε...

καλημερα @navarino-s

αν δε το κανω λιγο γκραν-γκινιολ, ποιος θα το προσεξει;

Παντως, βρισκεις λαθος το συλλογισμο; Οχι, πες μου!

cynical είπε...

Καλημερα @carpe diem,

και μαλιστα για ν' αποφορτισει την ατμοσφαιρα ο "καλλιτεχνης-σφαγεας", εδωσε και ενα παιγνιωδη χαρακτηρα στην εκθεση, για να διασκεδασει κι ολας απο πανω.

Και ομως κανενα ταγμα "χριστιανων" δεν μαζευτηκε απ' εξω. Μου κανει εντυπωση. Ουτε την κ. Λουκά ειδα, ουτε κανεναν αλλον!

cynical είπε...

καλημερα @doctor,

οπως το ειδα εγω, εδω προκειται περι καννιβαλισμου σαν εμπορευμα. Τα περι τεχνης, δεν τα ...μασαω!

Πολυ ωραιο το επισυναπτομενο κειμενό σου doctor!

Ανώνυμος είπε...

Πιθανόν η η έκθεση να δείχνει που ήτανε ο πολιτισμός και που έφθασε χάριν και της Χριστιανικής διδασκαλίας, μην είμαστε αχάριστοι δεν είναι κολακεία η αναγνώριση.

Δ. Δρακονάριος είπε...

Αγαπητή Cynical,


Η εν λόγω έκθεση αποτελεί μία πολύ καλή αφορμή για να μιλήσουμε για το επίμαχο ζήτημα των ορίων ή όχι στην Τέχνη. Δεν το θίγεις, όπως δεν το θίγει και κάποιος από τους προλαλήσαντες. Έτσι όμως μένουμε στην επιφάνεια.

Χαιρετώ.




ΥΓ. Από την έκφραση "το πουλί του Κυρίου" που χρησιμοποιείς, υποθέτω ότι δεν έχυσες και μαύρο δάκρυ όταν η Τέχνη παρεβίασε το Ιερό του Θείου, αν και επίσης "είναι γνωστό ότι από τους προϊστορικούς ήδη χρόνους σέβονταν και τιμούσαν τους Θεούς τους". Τι κάνουμε εδώ;

cynical είπε...

καλημερα Δ. Δρακοναριε,


μην βιαζεσαι. Το θεμα της αναρτησης ηταν η προσληψη του νεκρου σωματος, η οποια ερχεται σε πληρη αντιθεση με την εως τωρα πρακτικη. Ακομα και στην απομαγευμενη Δυση, το νεκρο σωμα δεν ειναι πτωμα. Το φροντιζουμε και το τιμάμε.
Η εν λογω εκθεση το αντιμετωπιζει εντελως εργαλειακα. Τον κανιβαλισμο τον χρησιμοποιω εδω σαν το οριο αυτης της εργαλειακοτητας.

Αν ηταν ζωντανα τα σωματα, δεν θα εμπαινα στο κοπο. Ο ζωντανος εχει βουληση. Το ιδιο και αν ηταν ζωγραφιες ή γλυπτα. Ειναι το ιδιο; Το σωμα με την εικονα του;

Εσυ τι εξηγηση θα εδινες;

cynical είπε...

@airgood

ειναι κιαυτο μια αποψη.

Δ. Δρακονάριος είπε...

Αγαπητή Cynical,


Εξήγηση σε τι; Δεν κατάλαβα.


Χαιρετώ.

cynical είπε...

Αγαπητε Δ. Δρακοναριε,

εσυ θα αντιμετωπιζες με τον ιδιο τροπο την απεικονιση του γυμνου χριστου με την εκθεση των νεκρων σωματων; Ποια η ομοιοτητα/διαφορα;

Δ. Δρακονάριος είπε...

Αγαπητή Cynical,


Όσο κι αν με καλείς να μην βιάζομαι, υποχρεωτικά θα σου απαντήσω επεκτείνοντας, ή μάλλον διεισδύοντας λίγο βαθύτερα στο ζήτημα.

Η εισήγησή σου συναρτάται ευθέως με το ερώτημα "πρέπει να έχει η Τέχνη όρια;". Εκ του περιεχομένου συνάγεται πως η θέση σου είναι "ναι". Συμφωνούμε. Και αυτομάτως, μπαίνουμε σε μεγάλους μπελάδες!

Επίσης, η άποψή σου είναι ότι στην επίμαχη έκθεση τα όρια έχουν παραβιαστεί. Και σ' αυτό συμφωνούμε. Όμως αυτό είναι η επιφάνεια.

Το βάθος -και η δυσκολία- διαφαίνεται με ευκρίνεια, αν αποπειραθούμε, από το μερικό (η εν λόγω έκθεση), να φτάσουμε στο καθολικό (ποιά είναι τα όρια, με ποιό σκεπτικό τίθενται και ποιός τα ορίζει;).

Δεν θα αποπειραθώ φυσικά να αναλύσω το ζήτημα. Αυτό προϋποθέτει μελέτη. Όμως μπορώ να δώσω ένα ευρύ, ευρύτατο περίγραμμα: Τα όρια της τέχνης είναι οι κόκκινες γραμμές που αποτελούν πανανθρώπινο ιερό. Οι νεκροί είναι μιά τέτοια κόκκινη γραμμή. Οι Θεοί επίσης. Το υστερόγραφό μου προσπαθούσε να επισημάνει μία αντίφαση δική σου πάνω σε αυτό. Δέχεσαι το ένα, αλλά δεν φαίνεσαι πρόθυμη να δεχθείς το άλλο. Με ποιό σκεπτικό; Επειδή απλώς συμμερίζεσαι τον σεβασμό στους νεκρούς, αλλά όχι και στου Θεούς. Ναι, αλλά έτσι αγαπητή Cynical, δεν κάνουμε τίποτα. Ή μάλλον κάνουμε: Κυνηγάμε την ουρά μας!

Η σύγκριση μεταξύ ύλης και εικόνας είναι είτε ατυχής, είτε βασισμένη σε μία άποψη σύμφωνα με την οποία τα σύμβολα δεν αξίζουν τον σεβασμό, τουλάχιστον στην περιοχή της Τέχνης. Αν συμβαίνει το δεύτερο διαφωνώ ριζικά.

Και σε καλώ κι εγώ με την σειρά μου να φανταστείς στην εικόνα με "το πουλί του Κυρίου" την εικόνα του πιό αγαπημένου σου νεκρού...


Χαιρετώ.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν πήγα στην έκθεση και την βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Περισσότερο μου φάνηκαν τα έργα σαν μοντέρνα γλυπτά, λίγο ποπ αρτ, λίγο τρισδιάστατος Lichtenstein παρά σαν πτώματα. Μάλιστα το αρτίστικο aesthetic (ιδιαίτερα στα σώματα που έχουν τους μυες προς τα έξω σαν να εκρήγνυνται) αποστασιοποιεί εντελώς σχεδόν τα αντικείμενα από την αίσθηση του θανάτου. Καθόλου δεν υπήρχε η ασπρίλα/μαυρίλα και η μελαγχολία των νεκρών. Τα πράγματα ήταν φωτεινά και λαμπερά. Πολύ όμορφη έκθεση!

Απ’ ότι διάβασα τα πτώματα τα προμηθεύτηκε ο καλλιτέχνης από κάποιο κινέζικο νεκροτομείο και πρόκειται για πτώματα που είχαν μείνει στα «αζήτητα» (άστεγοι κλπ, κλπ)

cynical είπε...

@Δ. Δρακοναριε

@spiretos72

προς το παρον βγαζω απ' εξω το ερωτημα αν ηταν τα πτωματα στα αζητητα ή οχι, διοτι θελω να μιλησω για το νεκρο σωμα γενικα.

Οπως μην περιμενετε απαντηση, διοτι και γω θα βαζω ερωτηματα γιατι υποθετω οτι ολοι το ψαχνουμε.

ερωτηματα;
1. ειναι το ιδιο πραγμα, ένα σωμα (εστω και νεκρο), με την αναπαράσταστασή του, δλδ. ζωγραφικη γλυπτικη;

2. αν δεχτουμε οτι δεν υπαρχει ψυχη (που ολοι εδω το πιστευουμε και αποτελει και προυποθεση της συζητησης), υπάρχει περίπτωση να δουμε το νεκρο σωμα οπως ενα αγαλμα; Ειναι προκαταληψη που δεν το βλεπουμε ιδια;

3. υπαρχει διαφορα του νεκρου σωματος-εκθεμμα οπως ειναι σκετο, με το νεκρο σωμα που εχει υποστει πλαστικοποιηση (κυριως για να ειναι ευπεπτο). Εξαφανιζεται ετσι ο νεκρος;

4. Υπαρχει καμια κουλτουρα που δεν σεβεται τους νεκρους της; Πιστευω πως οχι. Γιατι συμβαινει αυτο; Πιστευω οτι ειναι κατι βαθυτερο που ανηκει στην ανθρωπινη φυση και οχι σε καποια θρησκεια ή πολιτισμο. Εκεί διαφερουν μονον οι τροποι εκδηλωσης του σεβασμου.

5. σχεση μεταξυ συμβολων και πραγματικοτηας υπαρχει. Η απεικονηση της ανθρωποφαγιας, οπως στην εικονα αυτου του ποστ, δεν προκαλει κανενα δυνατο συναισθημα, οπως αν την βλεπεις σε real time.

6. Η παναγια εχει ζωγραφιστει πολλες φορες με το στηθος εξω να θηλαζει. Ο χριστος γυμνος, γιατι σοκαρει ;

Δ. Δρακονάριος είπε...

Αγαπητή Cynical,


Βεβαίως και είμαι υπέρ του συλλογικού. Όμως αυτό δεν συμπεριλαμβάνει και την ομαδοποιημένη απάντηση στα λεγόμενά μου! Τα όσα υπεστήριξα, έχουν ελάχιστη σχέση με τις απόψεις και το πνεύμα του @spiretos 72. Επιπλέον, επί του συγκεκριμένου που θίγεις με το post σου, είμαστε και εν διαφωνία. Μου φαίνεται ακατανόητο με ποιό σκεπτικό απευθύνεσαι ταυτόχρονα και στους δύο.

Ως εκ τούτου, αδυνατώ να σχολιάσω. Η συνεδρίαση επί του προκειμένου θεωρείται για μένα λήξασα.


Χαιρετώ.

Ανώνυμος είπε...

ehm.... συγγνώμη δεν είχα σκοπό να θίξω κανέναν...

Ανώνυμος είπε...

cynical
Νομίζω πως το βασικό ερώτημα είναι το 4α. Και μου περνά από το μυαλό πως λίγο πολύ θεωρείς πως αυτή η έκθεση είναι "ασέβεια προς τους νεκρούς".

Δ. Δρακονάριος είπε...

Αγαπητέ spiretos72,


Ουδείς έθιξε κανέναν. Είπες την άποψή σου και καλώς την είπες. Τυχαίνει να διαφωνούμε. Έ και; Τι πιό φυσικό; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και ούτε μπαίνει βέβαια ζήτημα συγνώμης!

Αυτό που είπα με το προηγούμενο σχόλιο στην Cznical ήταν, με άλλα λόγια, ότι δεν διευκολύνεται ο διάλογος με ομαδικές απαντήσεις σε σχόλια διαφορετικού προσανατολισμού και πνεύματος.

Ήταν δηλαδή μιά παρατήρηση επί της διαδικασίας και όχι επί της ουσίας. Αλλά, ενίοτε, οι διαδικασίες δυσχεραίνουν την ουσιαστική συζήτηση...


Χαιρετώ.

Νοσφεράτος είπε...

υμασαι αυτήν την ταινια ;
http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/o_08.html

nelly είπε...

Το "πεθαμενο" ειναι πιασαρικο*... παει αυτο.
Το ιδιο θα πρεπει να μας ενοχλει βεβαια οταν οι Χριστιανοι σπευδουν ανα ορδες να προσκυνησουν λειψανα "αγιων", "οσιων", μοναχων και δε συμμαζευεται. Και εκει περι εκθεσης νεκρου προκειται και μαλιστα του αποδιδονται και "ιδιαιτερες" ιδιοτητες. Και μην ακουσω οτι εκει δεν προβαλλεται το σωμα γυμνο κτλ, γιατι ενα μισολιωμενο κορμι, ποτισμενο με μυρο, λιβανι και τα συναφη, του οποιου ο πρωην κατοχος "θαυματουργει" ειναι πιο προκλητικο μαλλον... Και στις δυο περιπτωσεις χρησιμοποιειται ιδιοτελως το νεκρο σωμα.
####
Σε ευκαταστατο αμερικανικο σαλονι μοστραρει μια πολυ καλα διατηρημενη κεφαλη πολεμιστη Μαορι, που αποκτηθηκε κατοπιν δημοπρασιας.
####
Δε συμφωνω οτι η εκθεση ωθει προς την ανθρωποφαγια αλλα αν πηγαινα θα την αντιμετωπιζα με σκεπτικισμο.
Νομιζω, περισσοτερο απο περιεργεια παει κανεις εκει.


*(και οι ανθρωποι ειμαστε, ετσι κι αλλιως, κανιβαλοι με την πλατια εννοια)

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ κι εγώ μαζί σου, και δεν καταλαβαίνω κι εγώ το νόημα μια τέτοιας έκθεσης.

Νοσφεράτος είπε...

θυμηθηκα αυτήν εδώ την ταινια http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/o_08.html

VAD είπε...

Καλη μερα,cynical μου,το διάβασα κι αλλού,μιλάμε για πολλή βαρβαρότητα και όχι για Τέχνη φυσικά....

ikor είπε...

Καλησπέρα cynical.

Είχα δει την έκθεση αυτή στο Λονδίνο πριν πολλά χρόνια. Και φυσικά ΔΕΝ θα ξαναπήγαινα να τη δω.

Γιατί η μνήμη μου δε χρειάζεται φρεσκάρισμα για να ανακαλέσει τη νεκρή έγκυο γυναίκα ή τον άνδρα που κρατούσε το δέρμα του σαν πανωφόρι...

Οφείλω δλδ να ομολογήσω ότι είναι ένα θέαμα τόσο σοκαριστικό που δεν το ξεχνάς ποτέ!

Δε νομίζω όμως ότι ο κόσμος πάει εκεί για να κανιβαλίσει. Πάει από περιέργεια να δει κάτι που δεν το έχει ξαναδεί.

Εκείνο βέβαια που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι αυτός που εμπνεύστηκε τη μέθοδο αυτή έχει στη λίστα αναμονής του πάνω από 5.000 άτομα που όταν πεθάνουν τον έχουν εξουσιοδοτήσει να τους πλαστικοποιήσει!!

Ματαιοδοξία αιωνιότητας; Ερεθιστική περιέργεια; Λίγο απ' όλα.

cynical είπε...

γεια σου Νοσφερατε,
δυστυχως δεν την εχα δει αυτη τη ταινια. Μαλλον πρεπει να ειναι στο πνευμα μου. Σ'ευχαριστω για την υποδειξη.

cynical είπε...

γεια σου Νέλλη,

το προβλήμα της εκθεσης, οπως το βλεπω ειναι η ασεβεια προς τους νεκρους και κατ' επεκταση προς τον ανθρωπο. Τα λειψανα αγιων, οσιων κλπ, ισα ισα τα σεβονται και τα λατρευουν.

Το κειμενο ανηκει στα σαρκαστικα και την ανθρωποφαγια (απλα σαν γευμα να γεμισει η κοιλια) την χρησιμοποιω συμβολικα σαν το ανωτατο οριο απαξιωσης και υποβιβασμου του ανθρωπου.
η εκθεση ξεφτιλιζει το νεκρο ανθρωπο και την ιδια την ουσια του ανθρωπου. Το ιδιο και οι νεκροκεφαλες ανθρωπων που χρησιμοποιουνται διακοσμητικα. Δεν βλεπω διαφορα.

cynical είπε...

καλησπερα Καπιταλιστικο κομμουνι.

το νοημα ειναι η προκληση μεσω μιας ...καινοτομου σύλληψης.

cynical είπε...

Γεια σου VaD

και καλωςορισες απο την εκδρομη! Αραγε πώς θα αντιδρουσαν οι Σουδανεζοι που ειναι περισσοτερο γηινοι και λιγοτερο ..μεταμοντερνοι;

cynical είπε...

Καλησπερα Ikor

τον κανιβαλισμο τον εννοω μεταφορικα φυσικα. Ακομα και σαν επισκεπτες νομιμοποιουμε την πραξη ασεβειας προς τον νεκρο και τον ανθρωπο.

Τελικα τι μενει σε καποιον επισκεπτη; Η τεχνη οταν στοχευει μονον στο να σοκαρει δεν ειναι τεχνη. Τι προβληματισμο θετει, εστω και με τον τροπο αυτο ο "καλλιτεχνης"; Εδω οι πιο πολλοι μιλανε για την εκπαιδευτικη αξια της εκθεσης! Σαν να μην υπηρχαν αλλοι τροποι να δειχτει το ανθρωπινο σωμα.

Rodia είπε...

Να σου πω... ο ευτελισμός του ανθρώπινου σώματος -του ανθρώπου γενικά, ως ζώντος πλάσματος- είναι γεγονός.
-->> Ο άνθρωπος έχει μετονομαστεί αυθαίρετα σε "άτομο" εδώ και μερικά χρονάκια και η μετονομασία αυτή έγινε δεκτη και διαδόθηκε ευρύτατα στο διαδίκτυο, το είχα επισημάνει παλιότερα, αλλά πολλοί υπεραμύνθηκαν ότι έτσι "πρέπει να λέγεται". Εξακολουθώ να θυμώνω όταν αντί για τη λέξη "άνθρωπος" χρησιμοποιείται η λέξη "άτομο".

-->> Ο άνθρωπος είναι σήμερα ένας απλός αριθμός. Τόσες χιλιάδες σκοτώθηκαν στον τάδε πόλεμο, τόσα εκατομμύρια πεινούν στην Αφρική. Ο λαμβάνων την είδηση -αναγνώστης ή ακροατής- μένει στον αριθμό, δυσκολεύεται να εννοήσει ότι πίσω από τις χιλιάδες και τα εκατομμύρια βρίσκονται άνθρωποι.

-->> Την έκθεση, φυσικά, δεν την είδα ούτε έχω τη παραμικρή περιέργεια να την επισκεφτώ. Μπορεί ο καλλιτεχνης (ή "καλλιτέχνης", αυτό παίζεται) να είχε σκοπό να δείξει αυτό τον ευτελισμό του ανθρώπου -και της αξίας της ανθρώπινης ζωής, συνάμα- αυτό όμως εμένα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Η πρόθεση του καλλιτέχνη, εννοώ. Επειδή μάλλον νομίζω ότι δεν είναι δυνατό να πετύχει αυτό το στόχο -αν υποθεσουμε ότι πράγματι τον είχε!- με αυτό τον τρόπο. Πιθανότατα άλλα συμφέροντα εξυπηρετεί, γνωρίζοντάς το ή όχι.

-->> Δεν είναι αρκετές τόσες εικόνες με ξεκοιλιασμένους και εξαθλιωμένους ανθρώπους στο "φυσικό" τους χώρο, στα θέατρα των πολέμων, των λοιμών, των λιμών, κλπ; Δεν αρκούν τα καμένα κορμιά της Ηλείας π.χ. για να πάρουμε μια γεύση αυτού του ξεπουλήματος της αξίας της οντότητας "άνθρωπος"; Πρέπει να μας το πετάν σαν πατσαβούρα στη μούρη;

..άσε που προωθώντας αυτή τη "λογική" βολεύονται οι οπαδοί των θρησκειών που λατρεύουν το "ανθρώπινο πνεύμα"..
(επικίνδυνα πράγματα λέμε)

Συγγνώμη που δεν στέκομαι και τόσο στην "προσβολή νεκρού", γιατί το νεκρό σώμα είναι πλέον ένα "πράγμα" -νομίζω πάλι...

Rodia είπε...

Εστειλα το άρθρο σου στο buzz-->> http://buzz.reality-tape.com/

cynical είπε...

Γεια σου Ροδιά,
ισως δεν το τονισα αρκετά ότι δια του ευτελισμού του νεκρού ευτελίζεται ουσιαστικα ο ανθρωπος. Το εγραψα με τις ακριβώς αυτές λεξεις στο σχόλιο που ειχα κανει στο ..σχόλιο της Νέλλης παραπάνω.

Δεν πήγα στην εκθεση, αλλα ειδα φωτογραφιες απο τα εκθεματα. Η εντυπωση που αποκομισα απ' αυτές ήταν οτι ηθελε να διασκεδάσει τον κοσμο με κατι τοσο μακάβριο, ώστε οι επισκέπτες να μην το αντιλαμβάνονται σαν τετοιο. Πάντως αν ηθελε να δειξει την αξια της ζωης, ο κώδικας επικοινωνιας ηταν μαλλον λαθος.

Αααα! Αυτό ειναι το buzz?? Ευκολο φαινεται ...

Ευχαριστω για το μπαζάρισμα!