Η Υστερία περί του Εμβολίου

Το μυαλό μου ολοένα και γυρίζει γύρω από τη γρίπη, να, γύρω από τον βαθμό εξάπλωσής της, είτε πραγματικός είναι αυτός, είτε διογκωμένος, γύρω από τον αναμενόμενο κολοσσιαίο τζίρο των φαρμακοβιομηχανιών, γύρω από την υστερία σχετικά με το εμβόλιο. Προσπαθώντας όμως να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά προκύπτει ότι, αν ο ιός παραμείνει αυτός που είναι μέχρι τώρα, ευγενικός δηλαδή και διακριτικός, τότε τι το χρειαζόμαστε το εμβόλιο;

Αν πάλι, ό μη γέννοιτο, ο καλοσυνάτος αυτός ιός τύχει και μεταλλαχτεί κατά Αύγουστο μεριά, τότε που είναι παχιές οι μύγες και γενικώς ευνοούνται οι μεταλλάξεις, και αρχίσει κατά τον Σεπτέμβρη να μάς δείχνει το φρικαλέο, αλλά αγνώστου προς το παρόν στοιχείων, πρόσωπό του και τα αιχμηρά του δόντια, τότε τι αξία θα έχει ένα εμβόλιο που θα έχει σχεδιαστεί πάνω στο πατρόν των σημερινών του γνώριμων χαρακτηριστικών; Θα μπορέσουν οι παρασκευαστές του να κάνουν τις σωστές προβλέψεις; Κι αν ο ιός αποδειχτεί ιδιαίτερα κατεργάρης και τούς την σκάσει; Μήπως όλη αυτή η φασαρία γίνεται χωρίς λόγο;

Απλώς, αφελώς ερωτώ.