Μια απορία θέλω να εκφράσω σήμερα, έναν παραλληλισμό που μου γυροφέρνει το μυαλο από το Σάββατο.
Αν το κίνημα αμφισβήτησης της κλιματικής αλλαγής, παρά τις σχολαστικές πειραματικές μετρήσεις και τις περίτεχνες θεωρητικές αναλύσεις, θεμελιωμένες πάνω σε αυστηρούς φυσικούς νόμους, απόρροια της εργασίας χιλιάδων επιστημόνων σε ολόκληρη την υφήλιο, μπόρεσε να ριζώσει τόσο γρήγορα και να εντάξει στους κόλπους του εκατομμύρια πεπλανημένους οπαδούς,
πώς είναι δυνατόν το κίνημα αμφισβήτησης των πορισμάτων των νεοκλασσικών οικονομικών αναλύσεων, βασισμένων σε μεταφυσικές προϋποθέσεις περί της τελειότητας και του αλάθητου ας πούμε των αγορών, καθώς και σε σαφώς υποδεέστερες, έρμεες αστάθμητων ψυχολογικών παραγόντων θεωρητικές κατασκευές,
να είναι ακόμα τόσο ασθενικό και αβέβαιο;
Τι άλλο παραπάνω από τη σημερινή κατάρρευση χρειάζεται να δει κανείς για να τους απορρίψει μιας δια παντός;
Ρητορική η ερώτηση, αλλά θα έσκαγα αν δεν την έκανα!
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
:) Καλημέρα, cynical.
Σε τέτοια ερωτήματα μπροστά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια (και τα πόδια πολλές φορές) ψηλά. :)))
Το πρώτο, μπορεί και να βοηθάει κάποιες πετρελαιο-εταιρείες, ενώ το δεύτερο;;...
..βέβαια η απάντηση αυτή είναι νεοκλασική..:)))))....
Καλή μας βδομάδα..
Καλημέρες,
Η απάντηση στο τελικό σου ερώτημα είναι: Χρειάζεται να δει αξιόλογες εναλλακτικές.
ΙQ και θάρρος.
Θέλεις να απαντήσουμε η είναι ρητορικό το ερώτημα; Τι συμφέροντα υπάρχουν οικονομικά και πολιτικά πίσω από κάθε θεωρία;
'Τα ευκολως εννοουμενα παραλειπονται'
ελεγαν καποτε, αλλα, τωρα τα κανουν θεωριες και σεναρια προς εκφοβισμο οσων δεν φροντιζουν να ...ενημερωνονται!
Τη καλημερα μου, φιλη cynical!
Όλα είναι θέμα ιδεολογίας. Οι άνθρωποι έχουν μία κοσμοθεωρία (η οποία δύσκολα αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν), μία ιδέα για τα πράγματα και πιστεύουν αυτά που προσεγγίζουν και δικαιολογούν τα πιστεύω τους. Άλλωστε τα αποτελέσματα των πειραμάτων και οι αποδείξεις δεν είναι προσιτές στο ευρή κοινό. Εσύ π.χ. που είσαι Αριστερή δεν δέχεσαι την αμφισβήτηση της κλιματικής αλλαγής. Γιατί να συμβαίνει το ίδιο και με κάποιον που δεν είναι Αριστερός; Κατά αντιστοιχία και για τα οικονομικά θέματα.
Εδώ μία ταινία στο κινηματογράφο βλέπουμε και υπάρχουν πέντε διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλογα με τις ιδεοληψίες μας, πως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα σε θέματα όπως οι επιστημονικές θεωρίες και τα οικονομικά μοντέλα;
Με λίγα λόγια, αυτό που εσύ θεωρείς δεδομένο για κάποιον είναι ένας μύθος και αυτό που εσύ θεωρείς το λογικότερο πράγμα στον κόσμο για κάποιον άλλο είναι μία ασυναρτησία.
Καλημέρα σε όλους,
Δε χωρά αμφιβολία οτι οι οικονομολογοι με τις θεωριες ή μαλλον με τη θεωρια που πρεσβευουν εχουν αναλαβει τα ηνια διαχειρησης του πλανητη ολοκληρου.
Ο τροπος διαχειρησης στηριζεται σε μερικες παραδοχες (γνωστες πλεον σε ολους) οι οποιες συγκρινομενες με τις παραδοχες που διατυπωνουμε εμεις οι φυσικοι στις θεωριες μας, ηχούν αρκετα primitive και σε πληρη αναντιστοιχια με την πραγματικοτητα.
Η εμπιστοσυνη στη θεωρια αυτη δεν προήλθε απο την επιστημονικη κοινοτητα με κριτηρια αμιγως επιστημονικα, αλλα επιβληθηκε με διοικητικα μετρα απο τις κυβερνησεις Θατσερ-Ρεηγκαν. Στη συνεχεια ιδεολογικοποιηθηκαν οπως συμβαινει με τις οικονομικες θεωριες και οπως δεν συμβαινει με τις φυσικες. Δηλ δεν υπαρχει κομμα Ηeisenberg και κομμα Schroedinger.
Εχει αποδειχτει δε οτι ο τροπος διαχειρησης της οικονομιας βασει αυτων των παιδαριωδων αρχων εχει αποδειχτει καταστροφικος, και οχι μόνο εκ του αποτελεσματος.
Και αναρωτιεμαι πώς εμπιστευομαστε να μας κυβερνα μια τετοια απλοικοτητα ; Ενταξει δε λεω, γινονται φιλοτιμες προσπαθειες να εξελιχθουν οι οικονομικες θεωριες, αλλα και πάλι δεν δικαιολογειται η ανευ ορων παραδοση ολοκληρη της υφηλιου.
Η οικονομια ΔΕΝ ειναι επιστημη, οι αποφάνσεις της δεν διεκδικουν οικουμενικη αντικειμενικοτητα.
Αυτο ειναι προφανες, διοτι το αντικειμενο της ειναι απο τα πιο πολυπλοκα που υπάρχουν.
Ετσι το ποια θεωρια θα επικρατησει βασιζεται οχι στην πειθω της, αλλα στη δυναμη αυτών που για δικους τους λογους εχουν συμφερον να μας πεισουν. Η "αληθεια" των οικονομικών θεωριών επιβαλεται μεσω της ιδεολογιας.
Αυτο πρεπει να καταστει σαφες. Και αυτο προσπαθω να κανω.
Νομίζω ότι η σχετική επιτυχία του πρώτου κινήματος, ωφείλεται στο ότι κατάφερε να γίνει μόδα από τη μία αλλά και να ανοίξει νέες πολλά υποσχόμενες αγορές από την άλλη που είναι και το σημαντικότερο.
Ενώ το δεύτερο απαιτεί έμμεσα ή άμεσα τον περιορισμό των αγορών, οπότε έχει χάσει από τα αποδυτήρια (για να συνεχίσω και στο πνεύμα προηγούμενης ανάρτησης).
Το κλίμα το βλέπουμε και το σύστημα το βλέπουμε…. Το γιατί στο πρώτο παριστάνουμε εύκολα τα παλικάρια και στο δεύτερο μούγκα, ψάξε να το βρεις στην ιστορία του… ποδοσφαίρου!!!
Εύκολα δηλώνουμε υπέρ ή κατά μιας ομάδας ελεύθεροι και ωραίοι από οποιοδήποτε φόβο που φυλάει τα έρημα. Άμα λάχει να πούμε δίνουμε και μια μάχη όπου βρεθούμε και σταθούμε. Όταν όμως πρόκειται για ένα σύστημα που έχει τη δύναμη της καταπίεσης την οποία ονομάζει ελευθερία και δημοκρατία και βρίσκεται από πάνω σαν δαμόκλεια σπάθη, πες μου εσύ πως θα πας κόντρα στην…. Ελευθερία και τη δημοκρατία; Μαύρο φίδι που σ΄ έφαγε κύριε, τρομοκράτη, ανατροπέα, επικίνδυνε, ύποπτε κάθε παρανομίας για να μη πάω σε παλιούς γνωστούς χαρακτηρισμούς κομμουνιστοσυμμορίτης κλπ, κλπ.
Το γιατί πραγματικά δεν ξεσηκώνεται ένα νέο κίνημα κατά του νεοφιλελευθερισμού ενώ βλέπουμε τα αποτελέσματα είναι ένα πολύ σύνθετο κοινωνικό – ταξικό - ψυχολογικό φαινόμενο που έχει άμεση σχέση με τη ταξική εξουσία και τα μέσα και μηχανισμούς καταπίεσης που διαθέτει ώστε να ελέγχει τη συνείδηση και να ποδηγετεί την ελεύθερη πολιτική βούληση των πολιτών.
Από την άλλη υπάρχει το πρόβλημα του υποκειμενικού παράγοντα δλδ αυτό που έθεσες, ελλιπώς όμως, («ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΞΗΡΑΣΙΑ») με την έλλειψη οργάνωσης και θεωρίας (οράματος) που θα συσπειρώσει δυνάμεις κατά του νεοφιλελευθερισμού και του συστήματος γενικότερα γιατί αυτό που βλέπουμε δεν αφορά καθαυτό τον νεοφιλελευθερισμό αλλά τον καπιταλισμό με όποια μορφή και αν λειτουργεί.
Αλλά άντε να πεις να κινηθεί κάποιος κατά του συστήματος…. Θέλει αρετή και τόλμη… ή αλλιώς κότσια να υποστείς πάνω σου τις μανιασμένες δυνάμεις του συστήματος που τόλμησες να αμφισβητήσεις. Αν όμως αμφισβητήσεις τους επιστήμονες οικολόγους ή παραοικολογους μπορεί να γίνεις και… προσωπικότητα των μέσων που λαχταρούν για τέτοιες αδάπανες «αντιθέσεις» που αφήνουν άθικτο το οικοδόμημα της εκμετάλλευσης. Μπήκες τώρα γιατί το ένα και γιατί όχι το άλλο;
Μπορείς έτσι να καταλάβεις γιατί τις ποδοσφαιρικές αντιθέσεις κάποιοι τις λένε λανθάνουσες κοινωνικές αντιθέσεις που εκφράζοντα λοξώς, με ευκολία και χωρίς τον φόβο για μετά- συνέπειες που υπάρχουν στο πολιτικό πεδίο.
Άλλο να ρίξεις πέτρες για τον ΠΑΟΚ ή τον Ολυμπιακό και άλλο για ν’ αλλάξεις το σύστημα. Δες και τη νομοθεσία. Το πρώτο χουλιγκανισμός το δεύτερο τρομοκρατία. Βάλε φάκελο, αποτυπώματα, DNA, φωτο, σήμανση, παρακολούθηση, οικογενειακό φακέλωμα, ΣΕΝΓΚΕΝ…. Μέρα με νύχτα οι συνέπειες. Και όποιος θυμάται και το ιδιώνυμο ξέρει καλά…
Το θέμα δεν είναι να διαπιστώσεις το εγκληματικό αποτέλεσμα ενός συστήματος αλλά η δύναμη να το ανατρέψεις. Αν δεν έχεις δυνάμεις όσο σωστά και να το λες απλά περίγελος των δυνατών θα είσαι, στολισμένος με χίλια προσβλητικά επίθετα. Το λέω γιατί μου συνέβη να κάνω σωστές επισημάνσεις αλλά να φάω φούμο ως «καθυστερημένος» και «ξεπερασμένος», που δεν καταλάβαινα το… «σύγχρονο κεφάλαιο»! Τι και αν δικαιώθηκα μετά. Πάλι τα ίδια ακούω για άλλα θέματα κ.ο.κ. Αν όμως η δύναμη της εξουσίας ήταν με το μέρος μου ακόμη και μπαρούφες να έλεγα η αλήθεια τους ήταν... αυταπόδεικτη!!!
Αυτή είναι η κατάσταση με τους ταξικούς και πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων. Το ψέμα να γίνεται αλήθεια και αντίστροφα.
Με τέτοιους όρους μη περιμένεις εύκολα κίνημα κατά των νεοφιλελεύθερων Νομπελιστών που μας βύθισαν στη κρίση. Να περιμένεις να φτάσει η φτώχεια σε απίστευτο σημείο για να τους αρνηθούν κάποιοι. Μέχρι τότε εμείς κάνουμε τη δουλειά του μυρμηγκιού (φλόγας) επενδύοντας σε ένα δυναμικό που θα χρειαστεί τις σημερινές αμφισβητήσεις μας.
Φυσικά το θέμα είναι μάλλον τεράστιο παρά τον απλό τρόπο που το έθεσες. Δεν εξαντλείται με δυο λέξεις.
@ cynical
Μα το είπες και μόνη σου. Η οικονομία δεν είναι επιστήμη. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν κάποιο συγκεκριμένο σύστημα με αυστηρές αρχές.
Είναι ένα χαοτικά δυναμικό σύστημα που κάθε λεπτό διαμορφώνεται από όλες τις κοινωνίες συνεχώς, και κάθε μέρα αλλάζει ελαφρώς. Μπορεί τα golden boys της Wall Street, ή ορισμένες συγκεκριμένες πολιτικές να θέτουν κάποιους κανόνες, αλλά οι κανόνες αυτοί έχουν χαμηλότερη βαρύτητα από τη δυναμική που έχουν οι ίδιες οι κοινωνίες.
Δημοσίευση σχολίου