Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Από το Σύνταγμα στον Κορυδαλλό


Ας πούμε ότι η κα Μιράντα Ξαφά, ο κ. Στέφανος Μάνος και το κολλητήρι κ. Πάσχος αποφασίζουν να απολύσουν 50, 000 δημοσίους υπαλλήλους. Αν θεωρήσουμε ότι κάθε ένας απ’ αυτούς στοιχίζει βαρύ βαρύ 2,000 ευρώ μηνιαίως, τότε η κυβέρνηση θα μπορεί να στέλνει κάθε μήνα στους τραπεζίτες ένα δωράκι ίσο με 100 εκατ. ευρώ.

Η βουλή, από την άλλη, για 300 έχει ένα μηνιαίο προϋπολογισμό ίσο με περίπου 20 εκατ. ευρώ. Δηλαδή 10,000 δημόσιοι υπάλληλοι συντηρούν 300 αναλογία που θα τη ζήλευαν και οι ρωμαίοι αυτοκράτορες.

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι βουλευτές δεν είναι μόνο άχρηστοι και επικίνδυνοι, αλλά και ύποπτοι για ποινικά κολάσιμες πράξεις, θα πρότεινα οι εργασίες της βουλής να μεταφερόντουσαν σε κάποιο άλλο κτήριο με λιγότερες ανέσεις μεν, αλλά λειτουργικό. Άλλωστε τον περισσότερο χρόνο τα έδρανα παραμένουν κενά, και οι μόνες στιγμές που γεμίζουν είναι όταν οι αρχηγοί, χρειάζονται κλακαδόρους για τους θεόπνευστους λόγους τους και γλάστρες για την τηλεοπτική τους εικόνα .

Έτσι, σαν ένα τέτοιο δημόσιο κτήριο θα πρότεινα τις φυλακές Κορυδαλλού, όχι φυσικά τα κελιά, προς θεού δεν εννοώ κάτι τέτοιο, αλλά την πολύ ευρύχωρη και πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα συνεδριάσεων του συγκροτήματος. Νομίζω ότι μια τέτοια μεταφορά θα έδινε ένα πολύ ευχάριστο και υπεύθυνο μήνυμα στον εξαγριωμένο κόσμο.

Τώρα, βέβαια υπάρχουν και κάποιοι καλοί βουλευτές οι οποίοι δεν θα ήθελαν να συνδεθεί η φυσιογνωμία τους με ένα τέτοιο χώρο και θα έλεγα δικαίως.

Αυτοί λοιπόν οι βουλευτές θα μπορούσαν πάραυτα να διαχωρίσουν τα τσανάκια τους από τον υπόλοιπο συρφετό και να κάνουν κάτι πολύ χρήσιμο। Να εγκαταλείψουν τα μαντριά και τις στρούγκες του Περισσού και της Κουμουνδούρου, και καθώς πήρε και καλοκαιριάζει, να βγάλουν τραπεζάκια, δλδ τα γραφεία, έξω στα πάρκα και τις πλατείες, στο κέντρο και τις γειτονιές, και να αρχίσουν να ακούνε πρώτα και μετά να μιλάνε με τον κόσμο. Να μοιράζουν διαφωτιστικά άρθρα, μπροσούρες, να παίζουν βίντεο με ο,τιδήποτε θεωρούν χρήσιμο και διαφωτιστικό, κι αυτό κάθε μέρα, δυο βάρδιες τη μέρα, κι άμα λάχει και τρεις, για τους ξενύχτες.

Έχει μάλλον η Αριστερά ξεχάσει, πως ο καλύτερος δρόμος για τη βουλή δεν είναι από τα γραφεία, αλλά από τις πλατείες, τα πάρκα και τους δρόμους. Καιρός λοιπό να το θυμηθεί, αν θέλει πραγματικά να προσφέρει...

4 σχόλια:

grsail είπε...

http://grsail.blogspot.com/2011/05/blog-post_19.html

... ήταν ένα σχόλιο που έγινε post :-)

Ανώνυμος είπε...

Καλά το είχες ξεκινήσει. Το χάλασες εκεί που έγραψες ότι είναι καλοί βουλευτές ο Τσίπρας και η Αλέκα. Γελάει ο κόσμος...

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Ε, ξέρεις βέβαια ότι πολλοί βουλευτές της Αριστερά πέρασαν από τον Κορυδαλλό πολύ πριν από τη δική σου πρόταση. Καιρός να περάσουν κι άλλοι και όχι σαν σύνεδροι...

Όσο για τον ανώνυμο που γελάει μάλλον τον εαυτό του υποτιμά. Στον Κορυδαλλός μπορεί να μην ήταν ο Τσίπρας και η Αλέκα (αυτή πέρασε μόνο από ασφάλειες, με τον πατέρα και τον άνδρα της όμως ήμουν εγώ εξορία) αλλά χιλιάδες οι κομμουνιστές και αριστεροί που πέρασαν χρόνια εκεί. Μεταξύ τους και βουλευτές. Έχει μήπως κάποια ειρωνεία και γι αυτούς;;;; Δεν του ζητώ να συμφωνεί με την Αλέκα, άλλωστε κι εγώ μπορώ να διαφωνώ, αλλά είναι πολύ λίγος για τέτοιο χιούμορ

Ανώνυμος είπε...

Δεκαετίες κοινοβουλευτικής ζωής.
Λυμένα τα προβλήματα (κομματικά, οικονομικά, κοινωνικά κι ό,τι άλλο), έχουμε και μια ηλικία τώρα πια...
θλίβομαι να βλέπω το πάλαι ποτέ επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα να περιορίζεται σε φραστικές καταγγελίες, σε πορείες και διαδηλώσεις σκέτη περατζάδα, την ατιμωτική για μένα κατάσταση να μην συνοδεύεται ούτε από τροχονόμο, να μην τολμάει να ξεστομίσει μια φορά το πάμε στη βουλή και μένουμε εκεί, να μην περιλαμβάνει στα τραγούδια που βάζει κάτι παραπάνω απ τη "Μαργαρίτα η Μαργαρώ" (λες και φοβούνται μπας και ξυπνήσουν κατά λάθος το όποιο επαναστατικό του κόσμου), να εννοούν να μην επιδέχονται συμμαχιών ακόμα και ως σήμερα που χάσαμε τη μάχη και σε λίγο χάνουμε και τη χώρα.
Την ίδια χώρα που οι ήρωες που αρέσκεται να θεωρεί τώρα δικούς του, δεν περιμένανε εντολή του κόμματος για να πολεμήσουν.
Δεν ρώτησαν οι Γλέζος και Σιάντας αν πρέπει να κάνουν κάτι, ούτε οι πρωταργάτες του Πολυτεχνείου (οι προβοκάτορες κατά το ΚΚΕ για όσους είναι κάπως μεγαλύτεροι).
Δεν θα μπορούσανε σήμερα να βρούνε καλύτερο τρόπο να απαξιώσουν αυτό το κόμμα στα μάτια του λαού.
Διότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και να η ευκαιρία να μπεί ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και πόσο εννοούσες αυτά πούλεγες όταν δεν είχες τ αυγό στο κώλο.
Διότι, καλά τα λέγαμε στους εύκολους καιρούς.
Εδώ σε θέλω κάβουρα.