Οι οικονομίες των κρατών από ένα σημείο και μετά θαρρείς και είχαν βρει τη λυδία λίθο της καλής λειτουργίας τους, που δεν ήταν άλλη από το μηχανισμό των αξιολογήσεων. Είτε παιδεία ήταν αυτή, είτε υγεία, είτε δημόσια οικονομικά, είτε ολόκληρος ο δημόσιος τομέας, είτε κομμάτια του ιδιωτικού, τίποτε απ’ όλα αυτά, είχαμε πειστεί, ότι δεν θα μπορούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, των επενδυτών, των αγορών, αν προηγουμένως δεν είχε να επιδείξει κάποιο συγχωροχάρτι από κάποιον υπεράνω υποψίας αξιολογητή, που εν πολλοίς ήταν και αυτοδιοριζόμενος.
Γιατί κάτω από ποιους μηχανισμούς, κάτω από ποιες διαδικασίες, και με τις ψήφους και τη σύμφωνη γνώμη ποιών, ερχόταν ο τάδε και ο δείνα οργανισμός για να αξιολογήσει τα πανεπιστήμια, τα κράτη και τις οικονομίες ακόμα και την τύχη των λαών του κόσμου όλου; Φυσικά και δεν υπήρχε καμιά διαφανής και κάτω από κανένα λαϊκό έλεγχο διαδικασία.
Και εδώ έρχεται το ερώτημα. Αν υποτεθεί ότι ολόκληρο το σύστημα στηρίζεται στις γνώμες μιας μικρής κάστας αξιολογητών, δεν θα έπρεπε να έχουν στηθεί και ανάλογοι θεσμοί οι οποίοι θα είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον αξιολόγησης των αξιολογητικών μηχανισμών;
Και μετά, δεν θα έπρεπε, για λόγους διαφάνειας και εδραίωσης εμπιστοσύνης, να υπάρχει και κάποιος άλλος θεσμός από πάνω, που θα αξιολογεί και αυτούς τους ίδιους τους αξιολογητές των αξιολογητών; Και μετά ακόμα ένας άλλος από παραπάνω, και πάει λέγοντας;
Το αδιέξοδο λοιπόν είναι φανερό. Το οποίο και προκύπτει από το γεγονός ότι καμιά εμπιστοσύνη και διαφάνεια δεν μπορούν να οικοδομηθούν αν στις διαδικασίες αυτές δεν συμπεριληφθεί ο λαϊκός παράγοντας και έλεγχος. Γι αυτό, όσοι αξιολογητικοί μηχανισμοί και να στηθούν, όσα πιστοποιητικά και να εκδώσουν, το σύστημα θα εξακολουθεί να βουλιάζει μες’ τα σκατά ανυπόληπτο, αν και θετικά αξιολογημένο.
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Και το λαό ποιος τον αξιολογεί; ή μήπως ο κάθε κυριούλης και κυριούλα που δηλώνουν λαός μπορούν να ελέγξουν τίποτα εκτός από την ποιότητα της ντομάτας που αγοράζουν και μάλλον ούτε και αυτό, αγαπητή μου Cyn;
Ο έλεγχος είναι μέσα μας. Αν τον έχουμε έχει καλώς, αν όχι τότε....
Καλή άνοιξη
Leo,
γιατι λοιπον παρά τους τοσους ειδικους, η δυσπιστια διογκωνεται, αλλά και η "ποιοτητα" πεφτει;
Οποιον και να ρωτησεις θα σου απαντησει οτι τα παραγματα δουλευαν καλυτερα και διαρκουσαν περισσοτερο, τοτε που δεν υπηρχαν αξιολογησεις και πιστοποιησεις.
Πιστευω οτι το ολο συστημα (της τεχνοκρατικης επιλυσης κοινωνικων ζητηματων και ασκησης πολιτικης) ειναι αδιεξοδο, Αντι να κατευναζει τη δυσπιστια, την διογκωνει. Η οικοδομηση εμπιστοσυνης σε μια κοινωνια εχει να κανει με αλλες τακτικες και πολιτικες.
τις ευχες μου επισης!
Υπάρχουν δύο ειδή ανθρώπων: Οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι. Οι Έλληνες είναι από τους πιο μίζερους και απαισιόδοξους λαούς της Ευρώπης (υπάρχουν σχετικές έρευνες). Είναι πολύ λογικό λοιπόν αν ρωτήσεις έναν Έλληνα να σου πει την γνωστή σαχλαμάρα ότι τα πράγματα στο παρελθόν δούλευαν καλύτερα.
Θυμάμαι κάτι παππούδες που λέγανε: "μην κοιτάς παιδί μου τα σημερινά αυτοκίνητα, μόνο φρου-φρου και αρώματα είναι! Τα παλαιά με τις βαριές λαμαρίνες ήταν πολύ καλύτερα!" Το παράδειγμα ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις...
το κρατικο συστημα ελεγχου βασιζεται στο πολιτικο κοστος και ως εκ τουτου τιθεται εκτος αξιοπιστιας
π.χ. ποσοι πιστεουν τον παπακωνσταντινου που λεει πως ειμαστε μια χαρα?
π.χ. ποσοι πιστευουν την παπαρηγα πως για την καταρρευση της οικονομιας φταιει ο παγκοσμιος καπιταλισμος?
Ετσι το καλυτερο συστημα προκυπτει πως ειναι το ιδιωτικο οπου ο ελεγκτης ειναι ο ιδιος ο πελατης
Π.χ. η αξιοπιστια της φιτς-μιτς-κλιτς καθοριζεται απο το ευρος του πελατολογιου της
Αν θες ας πουμε να κανεις μια ερευνα για το πραγματικο μας χρεος και ποιο απο αυτο ειναι οι μιζες δε θα το αναθεσεις σε κομματικοποιημενους συνδικαλιστες αλλα μια εταιρια που ο κοσμος εμπιστευεται
Ολοι κρινονται
Οι κυβερνησεις κρινονται στην καλπη
Οι οικοι κρινονται καθημερινα οταν κανουν ταμειο
cynical,να προτεινω το ντοκυμανταιρ INSIDE JOB,οποιος δεν το εχει δει,να το ψαξει.
Μεσα σε 2 ωρες αντιλαμβανεσαι τη σαθροτητα οχι μονο του χρηματοπιστωτικου συστηματος,των αγορων και των μπουρδελων αξιολογησης,
αλλα συνειδητοποιεις και την αναγκαιοτητα του να καταρριφθει.
Αλλα,αυτη η αναγκαιοτητα πρεπει να γινει κοινη στο συνολο των λαων της δυσης η εστω του Ευρωπαικου Νοτου.
Η καθε χωρα μονη της δυσκολα θα μπορεσει να εγκλωβιστει κ να επιβιωσει.
Μονη ελπιδα ενα ντομινο,οπως συνεβη κ παραδιπλα.Αλλιως δε σωζεται η κατασταση.
celin,
το βρηκα στο vimeo, αλλα με πολυ χαμηλο ηχο. http://vimeo.com/21609279
εχεις κανενα λινκ?
μεσα απο το συντομο αυτο ποστ ηθελα να αναφερθω στο αδιεξοδο, στον τοιχο που συνανταει η πολιτικη, οπως εξασκειται σημερα, δηλ με γνωμωνα την ποσοτικοποιηση (μετρηση) και αξιολογηση των κοινωνικων φαινομενων.
Εχει μια εμμονη προς την κατευθυνση αυτη η οποια δεν ειναι μονο γελοια,και ατελέσφορη, αλλα και καταστροφική. Συγκριτικά, ακομα και ο Κοντ φαινεται πιο σοβαρος και λιγοτερο αιθεροβαμων.
Δλδ πιστευει οτι μπορει να διοικησει κοινωνιες και να παραξει αποτελεσμα μεσα απο τεχνοκρατική οργανωση και ελεγχους, μεσα απο ενα προγραμμα υπολογιστή, τελικα.
Η δυσπιστια δεν ειναι μονο προς τις ντοματες, (αν κι εδω υπαρχει και στηριζεται μαλιστα σε πραγματικη βαση), αλλα σε καθε αυθεντια, "authority", οικονομικη, επιστημονικη, πολιτικη.
Η τεχνοκρατικη πραξη της αξιολογησης ερχεται ταχα σαν φαρμακο για να εξαλειψει τη δυσπιστια. Αλλα δεν το καταφερνει, Αντι να την καταργησει, τη διογκώνει. Και αντι να αλλαξει οπτικη, χτιζει στο ηδη σαθρο εδαφος και φτιαχνει τερατουργηματα, που ειναι κατι παραπανω απο δυσπιστια, ειναι οι θεωριες συνομωσιας.
Γιατι αραγε οι θεωριες αυτες πολλαπλασιαζονται; Απο δυσπιστια στην αυθεντια, η οποια και ερχεται να ασκησει εξουσια.
Νομιζουν δλδ οτι με τον τροπο αυτο θα ξανακολλησουν το διαρηγμενο κοινωνικο συμβολαιο; Πλανην οικτραν πλανωνται..
To εχει ο ομαντεον στο καναλι του στο you tube
http://www.youtube.com/user/omadeon
Εγω δεν το ειδα απο εκει,το νοικιασα σε ντιβιντι απο το βιντεοκλαμ της γειτονιας,
και αν το πετυχεις πουθενα, σου προτεινω να το νοικιασεις γιατι εχει κ καποια ενδιαφεροντα extra features.
To proteinv se oloyw giati einai οσο πιο απλο κ κατανοητο μπορει να ειναι ενα ντοκυμανταιρ με τοσο εξαιρετικη οικονομοτεχνικη αναλυση,
ανετα το παρακολουθουν κ οι αδαεις και μπορουν να βγαλουν τα συμπερασματα τους για το φιδι που εξεθρεψε ο Δυτικος κοσμος στον κορφο της.
Αν κ η πικρη αληθεια ειναι πως αυτο το φιδι στον κορφο της Δυσης,και ο Δυτικος κοσμος,ειναι ενα και το αυτο.
ΥΓ Συμφωνω εννοειται με αυτα που γραφεις.
σας συστήνω και εγω ενα ωραιο ντοκυμανταιρ
HOW TO STAY FREE
http://goo.gl/JFA5N
Εννοούμενη λαϊκή βούληση!
Όλα τα λεφτά!
Δημοσίευση σχολίου