Κατασκηνώνοντας έξω από τον Λευκό Οίκο

Το περιβάλλον, δεν θα αποτελούσε τη μόνιμη τσόντα των πολιτικών δεκάρικων, και των προεκλογικών εξαγγελιών των κομμάτων αν δεν δρούσε εξωραϊστικά στο συνήθως τραχύ προφίλ των εξαγγελόντων. Μέριμνα για το περιβάλλον υποδηλώνει αθωότητα, ευαισθησία, ανθρωπιά, προβατάκια που βόσκουν και παιδάκια που ζωγραφίζουν ανέφελους ουρανούς και λαμπερούς ήλιους. Όπως και να το κάνουμε όλα αυτά δρουν καθησυχαστικά στους ψηφοφόρους. Αυτά στο πριν. Διότι στο μετά, το «περιβάλλον» πετιέται σούμπιτο στην κάλαθο των όποιων συμφερόντων και το προφίλ επανακτά την πρότερη σκληρή του γραμμή.

Αν αυτό συμβαίνει σε κάθε χώρα, οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση. Αφού ο πρόεδρος Ομπάμα στην προεκλογική του εκστρατεία ενέπνευσε τις περιβαλλοντικές οργανώσεις με τις υποσχέσεις του περί «απελευθέρωσης των Αμερικανών από την τυραννία του πετρελαίου», και αφού οι τελευταίες συνέβαλαν με ζέση στη χρηματοδότηση αυτής, μαζεύοντας πόρτα-πόρτα τον οβολό των περιβαλλοντικά ευαίσθητων πολιτών, και ειδικά της νεολαίας, τώρα έρχεται και τις αναιρεί, κάτω από την προσφιλή, αλλά όχι πλέον πιστευτή, δικαιολογία «του εθνικού συμφέροντος».

Από τις 21 Αυγούστου και για δυο εβδομάδες, Αμερικανοί από όλες τις ηλικίες, πολιτικές πεποιθήσεις και κοινωνικές τάξεις βρέθηκαν να κατασκηνώνουν έξω από τον Λευκό Οίκο, σε μια μοναδική από το ‘70 κινητοποίηση, διαμαρτυρόμενοι εμπράκτως και με προσωπικό κόστος, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του τις 1250 και πλέον συλλήψεις που συνόδευσαν την ειρηνική διαμαρτυρία, για την αποτροπή της προγραμματιζόμενης διέλευσης από αμερικανικό έδαφος αγωγού, που θα μεταφέρει αργό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα του Καναδά στα διυλιστήρια του κόλπου του Μεξικού, στις ακτές του Τέξας. Ανάμεσα δε στους συλληφθέντες ήταν και ο ακτιβιστής, και γνωστός επιστήμονας της NASA περί της κλιματικής αλλαγής, James Hansen.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον αγωγό Keystone XL, μήκους περίπου 2,400 χλμ, ο οποίος θα μεταφέρει 500,000 βαρέλια ημερησίως και θα διασχίζει κάθετα περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές έξι αμερικανικών πολιτειών. Και ποιο είναι το πρόβλημα, θα σκεφτεί κανείς. Πρώτα-πρώτα, το πετρέλαιο αυτό, είναι από τα πλέον βαριά και βρώμικα που υπάρχουν, (καμία σχέση με το καθαρό και ξάστερο πετρέλαιο της Λιβύης), και εξορύσσεται από τις γεμάτες πίσσα αμμώδεις εκτάσεις της καναδικής πολιτείας, με τις πλέον ενεργοβόρες τεχνικές. Η διαδικασία εξόρυξης εκτιμάται ότι εκπέμπει τρεις φορές περισσότερο CO₂ απ’ ό,τι από τις κανονικές πετρελαιοπηγές, και αν το σχέδιο αυτό αναπτυχθεί πλήρως, φυσικά με τη συμβολή του εν λόγω αγωγού, η Βόρεια Αμερική θα καταστεί ο μεγαλύτερος βιομηχανικός ρυπαντής και συντελεστής της κλιματικής αλλαγής. Κατά δεύτερο λόγο, οι φόβοι για διαρροές, οι οποίες αν συμβούν θα μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα τεράστιων περιοχών, κάθε άλλο παρά αβάσιμοι είναι. Μόνο μέσα σ’ ένα χρόνο, εντοπίστηκαν ούτε λίγο, ούτε πολύ 14 διαρροές στον ομοειδή με τον προγραμματιζόμενο, αγωγό Keystone I.

Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει όλο το χρόνο μέχρι το τέλος του έτους ν’ αποφασίσει αν θα εκδώσει τελικά την άδεια διέλευσης. Αν και η τελευταία έκθεση του Υπ. Εξωτερικών δεν δικαιώνει τις ανησυχίες των περιβαλλοντολόγων, εν τούτοις οι πιθανότητες για την τελική ακύρωση του σχεδίου συνεχίζουν να είναι υψηλές. Προς αυτό συνηγορούν οι πιέσεις των ακτιβιστών που προγραμματίζουν καινούργιο γύρο κινητοποιήσεων, η συμπαράσταση εξεχόντων μελών της αμερικανικής διανόησης, (όχι ένα, αλλά εννιά Νόμπελ έχουν υπογράψει έκκληση για τη ματαίωσή του αγωγού), αλλά και οι επερχόμενες εκλογές το 2012, στις οποίες ο Ομπάμα θα ήθελε να κατέβει με τουλάχιστον κάποια μέτωπα κλειστά.