Μαζική άρνηση πληρωμής χαρατσιών και στην Ιρλανδία

Διάφορα αναπάντεχα, ευχάριστα, έως πολύ ευχάριστα αναπάντεχα άρχισαν να συμβαίνουν τα δυο τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, όχι μόνο σε κάθε χώρα χωριστά αλλά και δι-ηπειρωτικά. Ας πούμε, κάτι που σπέρνεται σε μια μεριά, το βλέπεις ξάφνου και απροειδοποίητα να σπέρνεται κι αλλού, χιλιάδες μίλια μακριά, σαν να συνέβη κάτι τελευταία στους ανέμους, κι εκεί που κάθονταν για χρόνια μαζεμένοι στο κονάκι τους, λες και τους λύθηκε το χαλινάρι, κι αφήνιασαν, κι άρχισαν να καβαλάνε βουνά, να δρασκελίζουν θάλασσες και πελάγη, να ορμάνε σε πεδιάδες και κοιλάδες, ν’ ανακατώνουν τα μυαλά, ν’ αρπάζουν σπόρους, γύρη και ιδέες από τη μια μεριά και να τις απιθώνουν σε κάποια άλλη μακρύτερα, κι αυτή η γύρη, οι σπόροι κι οι ιδέες να βρίσκουν στην καινούργια γωνιά αφράτο χώμα, να φουντώνουν και να καρπίζουν.

Κάποιοι τέτοιοι καλοί άνεμοι μετέφεραν τις στάχτες του Μπουαζίζι από την Τυνησία, σε πόσες και πόσες γωνιές του πλανήτη που τις λίπαναν, κάποιοι άλλοι ήρθαν απ’ το νότο, απ’ τη Μαδρίτη, πέρσι το καλοκαίρι δροσεροί και μας ξύπνησαν ένα πρωί στο Σύνταγμα, πολλά μικρότερα αεράκια σηκώνονται κατά καιρούς στο Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο και μας χαιρετούν, είναι σαν να μας λένε, περιμένετε παιδιά, όπου να ‘ναι θα δυναμώσουμε κι εμείς να ξεκινήσουμε τα μεγαλύτερα ταξίδια, και να είναι τώρα η Ιρλανδία που νοιώθει το ταρακούνημα του ανέμου του «Δεν Πληρώνω» απ’ την Ελλάδα, και το καλωσορίζει.

Ναι, οι στωικοί Κέλτες, τα καλά παιδιά, οι υπομονετικοί Ιρλανδοί, αυτοί λοιπόν ανακάλυψαν έστω και αργά τα καλά της ανυπακοής, τα δώρα του «Δεν Πληρώνω», που με τόση υπομονή και επιμονή καλλιεργήσαμε στο δικό μας κήπο. Και ήταν τόσοι πολλοί οι καρποί που δρέψαμε, που τους εξάγαμε κιόλας.

Οι Ιρλανδοί λοιπόν έστησαν απ’ το Δεκέμβρη, και με τη βοήθεια 9 βουλευτών της αριστεράς μια ολόκληρη εκστρατεία άρνησης πληρωμής των φόρων νερού και ιδιοκτησίας, και μάλιστα σε μια χώρα με πρόβλημα στεγαστικών δανείων και απομείωσης της αξίας των ακινήτων σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι εδώ. Ενώ λοιπόν η προθεσμία για την καταβολή των φόρων λήγει στις 31 Μαρτίου, μέχρι τώρα έχει πληρωθεί μόνο το 15% του αναμενόμενου ποσού, δηλαδή περίπου $29 εκατ. σε σύνολο $200 εκατ.

Και η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ακριβώς την ίδια μέρα θα πρέπει να πληρωθούν $4 δις για εξόφληση μέρους των δανείων της πεσούσης Anglo Irish Bank. Όπως γράφουν δε σήμερα οι Times της Ν. Υόρκης, ο παρόν φόρος δεν είναι παρά το πρελούδιο για έναν ακόμα μεγαλύτερο φόρο που απαιτεί κι εκεί η γνωστή μας Τρόικα, ως αντιστάθμισμα του bail-out.

Βλέποντας τους Ιρλανδούς να έχουν στυλώσει τα ποδάρια, και τις διαδηλώσεις και τις κατά τόπους συγκεντρώσεις να θεριεύουν, η Κυβέρνηση απαντά με τους γνώριμους εκβιασμούς ότι θα περάσει το φόρο στους λογαριασμούς του νερού και της αντίστοιχης ΔΕΗ, ότι η Τρόικα θα τους κόψει τα λεφτά και όλα τα σχετικά, όπως τα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι.

Όπως δηλώνουν οι διοργανωτές της εκστρατείας εναντίον του φόρου, οι συμμετέχοντες είναι από όλα τα κοινωνικά στρώματα και διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων, με μέσο όρο ηλικίας τα 40.