Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Ο πραγματικός κίνδυνος


Φωτογραφία: Ξουρή Αναστασία

Καλώς ξεσήκωσε σάλο η υπερψήφιση από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, της πρότασης για την καταδίκη των εξτρεμισμών γενικώς, εξισώνοντας με τον τρόπο αυτό τα φονταμενταλιστικά και φασιστικά κινήματα με τα κινήματα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη επέλαση. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο. Πριν λίγα χρόνια ένα ανάλογο ψήφισμα κατά των ολοκληρωτισμών αυτή τη φορά, εξίσωνε το ναζισμό με τον σταλινισμό. Παρά τις έντονες αντιδράσεις όμως, οι προτάσεις υπερψηφίζονται και η εξίσωση κατοχυρώνεται στη συνείδηση, αν όχι της παρούσας γενιάς, τουλάχιστον της επερχόμενης.

Ποιο είναι όμως το διακύβευμα; Είναι αλήθεια ότι τους έπιασε τάχατες τώρα ο πόνος, τρία τέταρτα του αιώνα μετά, και χωρίς να συντρέχει άμεσος λόγος, να αποκαταστήσουν μια κατά τη γνώμη τους ιστορική ανακρίβεια, σαν δώρο στις επόμενες γενιές; Σίγουρα όχι. Είναι τέτοια η δυναμική των κινημάτων είτε από τη μια μπάντα, είτε από την άλλη που να εμπνέουν τέτοια ανησυχία; Μάλλον όχι. Άρα;

Η ουσία συμπυκνώνεται σε αυτό που ορίζεται ως παρελκυστική τακτική. Όταν ο εχθρός, ο οποίος κατονομάζεται και υποδεικνύεται, βρίσκεται αλλού και "εκεί έξω", δεν είναι δυνατόν εκ των πραγμάτων να βρίσκεται ταυτόχρονα κι "εδώ" και μέσα, δηλαδή και μέσα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, και μέσα στις ευρωπαϊκές επιτροπές, και μέσα στο ευρωπαϊκό συμβούλιο, και μέσα στις εθνικές κυβερνήσεις. Μέσα σε αυτά δηλαδή που κατ' ευφημισμό ονομάζονται δημοκρατικά όργανα.

Είναι όμως αυτά τα ίδια τα "δημοκρατικά όργανα" που στέλνουν τους λαούς πίσω στον μεσαίωνα, είναι αυτά που καταπατούν τη δημοκρατία, κρατώντας μόνο τα φτιασίδια της και τη ρητορική της, είναι αυτά που έχουν πια ξεκόψει από αυτό που ονομάζεται δήμος, έχοντας αποσυρθεί σε αίθουσες κλειστές και διαδρόμους, είναι αυτά λοιπόν από τα οποία κινδυνεύουμε εν πρώτοις.

Ο ολοκληρωτισμός με δημοκρατικό μανδύα δεν είναι 'εξω', αλλά 'μεσα', δεν είναι 'αλλού', αλλά 'εδώ'.

"...Οι κανονικοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι όλα είναι δυνατά, κι αρνούνται να πιστέψουν το τέρας που βλέπουν μπροστά τους. Η αιτία που τα ολοκληρωτικά καθεστώτα μπορούν και πάνε τόσο μακριά, είναι γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού παραδίνεται στο νεφέλωμα των ευσεβών πόθων και στην αποφυγή του κοιτάγματος της πραγματικότητας στα ίσια..."

Αυτά λέει η Χάνα Άρεντ στο βιβλίο της "Περί της προέλευσης των ολοκληρωτισμών". Κι ας φροντίσουμε ν' ανοίξουμε τα μάτια μας.

12 σχόλια:

στελιος είπε...

Θα προσπαθήσουν να μας μπερδέψουν να μην ξεχωρίζουμε το σώβρακο από την κυλότα.
Ο,τι και να κάνουν όμως, η Φύση είναι πιο δυνατή.

ELvA είπε...

Ο πραγματικος κινδυνος ειναι oπως σωστα λεει Χάνα Άρεντ, η αδιαφορια, και εκει φτασαμε, πια, να μην ενδιαφερομασττε ουτε για το τι συμβαινει σ εμας ουτε καν και για το μελλον των παιδιων μας!
Οπου να ´ναι πιανουμε...πατο!

LeftG700 είπε...

Φίλη cynical,


Έχουμε την εντύπωση ότι οι θιασώτες της Ελευθερίας για τους οποίους κάνεις λόγο δεν εξίσωσαν το ναζισμό με το "σταλινισμό". Εξίσωσαν καθεστώτα. Και 'σταλινικό καθεστώς' δεν υπήρξε ποτέ ως επίσημα διακηρυγμένο σύστημα. Υπήρχε όμως σοσιαλιστικό.

Κοντολογίς: τα πράγματα στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι ακόμα χειρότερα. Δηλαδή πιο "μαύρα"... ;-)


Τα λέμε

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Πάντοτε διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τις αναρτήσεις σου.
Αλήθεια όμως μήπως με κάποιον τρόπο πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος αντίδρασης; Απλοϊκό; Πιθανόν!

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

Πως μπορεί κάποιος να μετέχει στα δημοκρατικά όργανα όταν υιοθετεί και προσπαθεί να εφαρμόσει τον αυτιστικό δόγμα της δικτατορίας του προλεταριάτου ή της δικτατορίας του κάθε αυνάνα που σαν απρόσκλητος σωτήρας έρχεται να «σώσει» τον κόσμο από τα «δεινά» που εκείνος φαντασιώνεται;

Ο Μαρξισμός όπως και ο εθνικοσοσιαλισμός ως πολιτικές θεωρίες είναι αποδεκτές. Όμως τα εγκλήματα είναι απαράδεκτα στο όνομα όποιας πολιτικής θεωρίας και αν γίνονται. Στο όνομα του κομμουνισμού έγιναν πολλά εγκλήματα και όχι μόνο από τον Στάλιν. Ωστόσο θεωρώ ότι όπως κάποιος μπορεί να πιστεύει στις χριστιανικές αρλούμπες έτσι μπορεί να πιστεύει και στις ψευδοπροφητείες (ονειρώξεις) του Μαρξ.

celin είπε...

O εχθρος ειναι ενας κ λεγεται Κυβερνηση.Ελληνικη,Ιταλικη,Ισπανικη,Γαλλικη.Οσο γρηγοροτερα το συνειδητοποιησουν οι λαοι της Ευρωπης,τοσο ευκολοτερα θα απαλλαγουν απο αυτον.
Εγω παντως δε μπορω να περιμενω να αφυπνιστουν οι λαοι της Ευρωπης για να ριξουμε ολοι μαζι τη τραπεζοκινητη ολιγαρχια.Ας κανει η Ελλαδα την αρχη κ θα ακολουθησουν οι υπολοιποι.

ΥΓ κ μιας που ανεφερες φιλη cynical την Αρεντ...αγορασα ενα βιβλιο της προσφατα,το ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ειδα τον τιτλο κ σκεφτηκα οτι θα ηταν καλο..
πληρης απογοητευση..σα να διαβαζα εγχειριδιο Συνταγματικης Ρεφορμιστικης Ιστοριας...μια διαρκης εξυμνηση της Αμερικανικης Επαναστασης κ των Ιδρυτων Πατερων κ ενα διαρκες Κατηγορω για τη Γαλλικη.

στελιος είπε...

@Αναρχοφιλελευθερο . Μαρξ προς Αναρχικούς.''Δεν μπορείτε από το τίποτε, με το τίποτε να πάτε στο τίποτε.''

the elf at bay είπε...

Αυτό που με λυπεί είναι η απουσία αντίδρασης. Καταπατώνται πλέον τα πάντα και η επανάσταση πάει περίπατο. Έχουμε πάει πιο κάτω κι απ΄τον πάτο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Εννοείται ότι ψηφίσματα και μνημόνια καταδίκης του τσαρισμού (ο πλέον εγκληματίας τσάρος έγινε άγιος στη Ρωσία(!), των εγκλημάτων της αποικιοκρατίας κλπ δεν έβγαλαν ποτέ. Ούτε οι απόγονοι αυτών των εγκληματιών ζήτησαν ποτέ συγνώμη.

Αν σήμερα εφαρμόσουν όλα όσα έχουν ψηφίσει θα ήμασταν μάλλον κατά πολύ χειρότερα από την εποχή του ναζισμού. Γιατί δεν τα εφαρμόζουν ενώ τα ψηφίζουν; Είναι απλό. Θέλουν να έχουν ένα έτοιμο νομικό οπλοστάσιο καταπίεσης και καταστολής δια πάσα νόσο κατά του εχθρού λαού. Όταν το χρειαστούν δεν θα τρέχουν να νομοθετούν. Η εφαρμογή όμως εξαρτάται κατά πολύ από τους πολιτικούς και ταξικούς συσχετισμούς δυνάμεων.

Αν χειροτερέψουν για του λαούς τα πράγματα και αρχίσουν να αντιδρούν θα χρησιμοποιήσουν νομικό οπλοστάσιο καταστολής. Τότε αρχίζει ο φαύλος κύκλος εφαρμογής μέτρων και αντίστασης. Κατάληξη, ο φασισμός ή η ανατροπή του ημιφασιστικού καθεστώτος με όλα όσα συνεπάγεται αυτό στα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα.

Για να μη μακρηγορώ θυμίζω ότι ιστορικά όλα τα φασιστικά και ημιφαστιστικά καθεστώτα είχαν τέλειο και πλήρες αντιλαϊκό οπλοστάσιο. Κανένα δεν γλύτωσε την ανατροπή. Αν στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στην ΕΕ νομίζουν ότι τα ράσα κάνουν τον παπά και ότι επειδή αυτοβαφτίζονται δημοκράτες νομιμοποιούνται να λαμβάνουν φασιστικού τύπου μέτρα, είναι βαθιά γελασμένοι. Σταδιακά από την ώρα της εφαρμογής θα αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση γι αυτούς. Στην αρχή θα είναι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Μετά όμως έρχονται τα χειρότερα όπως ακριβώς και για κάθε δικτάτορα.

Και μια διόρθωση. Στα αντικομουνιστικά μνημόνια δεν καταδίκασαν επακριβώς τον σταλινισμό. Τον κομμουνισμό σαν ιδεολογία καταδίκαζαν και μάλιστα παρελθόντα και μελλούμενο και ζήτησαν να ληφθούν μέτρα ακόμη και για ΚΚ που ποτέ δεν ανήλθαν στην εξουσία! Δίκαζαν ιδεολογία πίσω από πράξεις που αναφέρονταν στο σταλινισμό.

Όμως όποιος δεν καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσωι από όλα αυτά και παριστάνει τον πούρο δημοκράτη, υπερασπιστή της «δημοκρατικής τάξης και ασφάλειας», θα ξυπνήσει πολύ οδυνηρά…

Το θέμα το σχολίασα στις αναρτήσεις «Ο νεοφασισμός στη νομιμότητα» και «Η καταδίκη του συνδικαλιστή» στο http://aristeripolitiki.blogspot.com /

Στέργιος

SYMASTEV είπε...

Αναρχοφιλελεύθερε,

Κάνεις ακριβώς αυτό που κάνουν τα αντικομουνιστικά μνημόνια. Ούτε μια πρωτοτυπία, ούτε μία! Περιττό βέβαια να πω ότι ταυτίζεις με αστείο τρόπο ανόμοια πράγματα. Περνάς τη δικτατορία του προλεταριάτου για πολιτική δικτατορία ενώ δεν έχουν καμιά σχέση. Ταυτίζεις τις πράξεις αυτών που αποτόλμησαν να εφαρμόσουν το σοσιαλισμό με τα όποια λάθη ακόμη και εγκλήματα με τον κομμουνισμό και τον μαρξισμό, μιλάς για χριστιανισμό σαν ο μαρξισμός να είναι θρησκευτικό δόγμα και όχι εξελισσόμενη θεωρία για δράση κλπ, κλπ.

Παριστάνοντας τον πούρο (αναρχο!) δημοκράτη ξεχνάς σκοπίμως ότι η (αστική) δημοκρατία στα πρώτα της στάδια είχε ταυτισθεί, με τα εγκλήματα της γκιλοτίνας όπως ο κομμουνισμός με τα γκουλάκ κλπ. Όταν ταυτίσουμε την (αστική) δημοκρατία με τη γκιλοτίνα κάνουμε το ίδιο λάθος με το να ταυτίσουμε την δικτατορία του προλεταριάτου με τον Στάλιν ή με κάποιο μοντέλο πολιτικού συστήματος διακυβέρνηση ή τέλος με μια πολιτική δικτατορία.

Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν είναι κανένα πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης. Είναι ταξική εξουσία της εργατική τάξης που έχει έναν βασικό Νόμο-Μήτρα που λέει ότι τα μέσα παράγωγης και το προϊόν της παραγωγής ανήκουν στους εργαζόμενους και απαγορεύεται η απαλλοτρίωσή του και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή η επιβολή αποκαλείται δικτατορία του προλεταριάτου όχι το όποιο σύστημα διακυβέρνησης (διαχείρισή της).

Από κει και πέρα εναπόκειται στα κόμματα της εργατικής τάξης να κτίσουν το πολιτικό εποικοδόμημα πάνω σε αυτό το Νόμο. Το ίδιο ακριβώς γίνεται και στον καπιταλισμό που το πολιτικό εποικοδόμημα κτίζεται στο βασικό δικτατορικό νόμο ότι τα μέσα παραγωγής και το προϊόν της εργασία ανήκουν στο κεφάλαιο. Αυτό δεν παζαρεύεται πουθενά και ακριβώς για αυτό είναι ταξική δικτατορία. Διαφορετικά, με ταυτίσεις ανόμοιων πραγμάτων περνάμε σε γελοιότητες.
Για τεκμηρίωση των όσων λέω μπορείς να δεις: «Η πηγή της Δημοκρατίας» 02/05/2010 http://aristeripolitiki.blogspot.com/


ΣΤΕΡΓΙΟΣ/ Symastev

Αναρχοφιλελευθερος είπε...

Καταρχήν ο μαρξισμός δεν μπορεί να εφαρμοστεί διότι δεν είναι εφαρμόσιμος. Πριν ακόμη πεθάνει ο Μαρξ η θεωρία της αυξανόμενης δυσαρέσκειας του προλεταριάτου είχε πάει στον κάλαθο των αχρήστων. Ο από μηχανής θεός του Μάρξ, η εργατική τάξη , που όταν θα συγκρούονταν (στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες) με τους καπιταλιστές θα εγκαθιδρούσε τον σοσιαλισμό, υπήρχε μόνο στο μυαλό του. Ο Μαρξισμός ασφαλώς και είναι θρησκεία. Έχει καταρριφθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα και κάποιοι εξακολουθούν να τον πιστεύουν απλά επειδή πιστεύουν. Μιλάς για εξελισσόμενη θεωρία. Ποιος έχει εξελίξει την θεωρία του Μαρξ;

Οι γκιλοτίνες στήθηκαν από το 1792 και μετά όταν την εξουσία ανέλαβαν οι ριζοσπάστες(Δαντόν, Μαρά, Ροβεσπιέρος). Το 1789 το λίγο αίμα που χύθηκε περιορίστηκε στο φρούριο της Βαστίλης. Άλλωστε λίγο αργότερα(Αύγουστος του 1789) για πρώτη φορά στην Ευρώπη δημοσιεύτηκε διακήρυξη για τα δικαιώματα του ατόμου και του πολίτη.

Υ.γ1
Ο καπιταλισμός δεν εφαρμόζεται ως δικτατορικός νόμος αλλά διότι κάποιοι( το 93%) ψηφίζουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας(που λέει και η Αλέκα).

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Πολύ γέλιο έχεις αναρχοφιλελεύθερε. Ούτε που καταλαβαίνεις τι λέω. Αν δεν καταλαβαίνεις τι είναι νόμος ταξικής εξουσίας, δεν καταλαβαίνεις τι είναι ταξική δικτατορία και φυσικά δεν είσαι αριστερός. Καμιά σχέση με ποσοστά και εκλογές. Τίποτα δεν έχεις καταλάβει από καπιταλισμό, σε λίγο θα τον βγάλεις και φιλολαϊκό σύστημα με 93%!!!

Περί Μαρξισμού, άσε καλύτερα… Πόσο άσχετος είσαι όταν πας να κάνεις τον αριστερό χωρίς να είσαι… από μακριά κάνεις « κρα»! Ούτε δεξιός δεν απαντά έτσι, δεν το ξέρεις; Είσαι πιο δεξιά;

Για τη Γαλλική επανάσταση και τη πρώτη αστική δημοκρατία ούτε εδώ κατάλαβες τίποτα. Εγώ αναφέρομαι στο πως την απαξίωναν οι εχθροί της για να μην έρθει ξανά ποτέ, όπως οι σημερινοί νικητές απαξιώνουν τον μαρξισμό και τον σοσιαλισμό για να μην έρθει ποτέ με άλλη μορφή όπως ήρθε η 2η, 3η ,5η… γαλλική δημοκρατία και εσύ κάνεις ιστορία γυμνασίου. Αστειότητες.