Έμπαινε ...Γιούτσο!

Η κατά τακτά χρονικά διαστήματα ενασχόλησή μου με θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος που αφορούν ριζική αλλαγή νοοτροπίας, αντανακλά την έκπληξή μου για το πόσο διαφορετικά μπορεί να σκέφτεται η νεώτερη γενιά σε σχέση με την αμέσως προηγούμενή της. Αυτό το εξέθεσα εν συντομία στα «Νέα Αυτονόητα» αλλά και πιο εκτενώς στη σειρά άρθρων για τα «Πυρηνικά».

Το εντυπωσιακό, δε, είναι ότι η αλλαγή αυτή σκέψης και νοοτροπίας δεν έχει να κάνει με πληρέστερη πληροφόρηση της εν λόγω γενιάς και κατά συνέπεια με ορθότερη κρίση, αλλά με την επικράτηση μια νέας Ιδεολογίας σε συμφωνία με την αλλαγή προτεραιοτήτων που έθεσε η νέα αυτή φάση ανάπτυξης του παγκόσμιου καπιταλισμού και οι οποίες προτεραιότητες κρυσταλλώθηκαν, με συνεχή προπαγάνδα από τα Μ.Μ.Ε., σε ένα νέο τρόπο θέασης του κόσμου. Κύριος άξονας αυτού του καινοφανούς τρόπου σκέπτεσθαι απετέλεσε η Εργαλειακή Λογική η οποία εσκεμμένα ταυτίστηκε με τον Ορθό Λόγο.

Αφορμή για τα παραπάνω στάθηκε το ένθετο περιοδικό «Ταχυδρόμος» της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» της 17/5/2008 με τον προκλητικό τίτλο του εξωφύλλου περί του αν η Οικολογία συνιστά όντως Μύθο (!).

Στο άρθρο παρουσιάζονται οι «αιρετικές» θέσεις έγκριτων μελών της πνευματικής κοινότητας της χώρας οι οποίες θέτουν σε άμεση αμφισβήτηση τις μέχρι τούδε επικρατούσες ή αμφιλεγόμενες απόψεις για μια σειρά από hot κοινωνικά θέματα της εποχής, όπως η Ευθανασία (Christina Nicolaidis), το άβατον του Αγίου Όρους (Β. Αλεξάκης), η Πυρηνική Ενέργεια (Α. Γιούτσος), τα Ιδιωτικά Ανώτατα Ιδρύματα (Β. Κιντή), τα Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα (Ε. Northoff), κ.α.

Επειδή θεωρώ ότι ο,τιδήποτε γράφεται στα έντυπα του Λαμπρακομάγαζου ούτε τυχαίο είναι, ούτε αθώο, εκλαμβάνω το παρόν άρθρο σαν καθαρή απόπειρα επέμβασης στην κοινή γνώμη και μάλιστα με ένα βεβιασμένο και χονδροειδή τρόπο.

Συγκεκριμένα, θα σταθώ στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας όπου ο κ. Α. Γιούτσος, διευθυντής του πυρηνικού αντιδραστήρα του Δημοκρίτου, προσβλέποντας προφανώς σε δική του αναβάθμιση από διευθυντή ενός ταπεινού αντιδραστηρίσκου χρήσιμου κατά κύριο λόγο στους ραδιοακτινολόγους και πυρηνικούς γιατρούς, σε διευθυντική θέση ενός αξιοσέβαστου nuclear plant, υπεραμύνεται της άμεσης (σε ορισμένα χρονικά πλαίσια φυσικά) εγκατάστασης πυρηνικού αντιδραστήρα στη χώρα μας στη λογική

1. του «πράσινου» της ενέργειας αυτής, (καραμέλα που πρόκειται να την ακούμε όλο και πιο συχνά),
2. της μείωσης των ρύπων, (προφανώς ο κ. Γιούτσος θεωρεί ότι ρύπο συνιστά μόνο το CO2 και όχι τα ραδιενεργά απόβλητα),
3. του να προλάβουμε να πιάσουμε σειρά στην ουρά, διότι κατά τον κ. Γιούτσο υπάρχει ήδη συνωστισμός έξω από τα γραφεία των εταιριών που πουλούν πυρηνική τεχνολογία, από υποψήφιες χώρες που έστω και την ύστατη στιγμή ανανίπτουν μετανοημένες,
4. των ψυχροπολεμικών καταλοίπων, διότι τώρα που μας τέλειωσαν οι κακοί Ρώσοι δεν υπάρχει φόβος να σπείρουμε τον κόσμο με πυρηνικά αφού θα τα διαχειρίζονται ασφαλώς οι καλοί Αμερικάνοι.

Θέλω να καταστήσω σαφές ότι αφιερώματα και πρωτοβουλίες σαν το παραπάνω πρόκειται να δούμε πολλά από το σύνολο του τύπου στο προσεχές μέλλον, με το μεγαλύτερο μέρος του δημοσιογραφικού χώρου να παρέχεται σε αυτούς που υποστηρίζουν τις επιλογές της Νέας Τάξης και με τον λιγότερο (αν και αυτό είναι συζητήσιμο) στους αντιφρονούντες, και παρουσιάζοντας τους πρώτους σαν τους αιωνίως αδικημένους από μια πρότερη ανεύθυνη και ανορθολογική αριστερή σκέψη την οποία έφτασε πλέον ο καιρός να βάλουν στο περιθώριο για να βρει η ανθρωπότητα τη σωστή της πορεία!