Η Ιδιωτική Μεταφυσική της Δημόσιας Αναβάθμισης

Θα τραβήξω για λίγο ακόμα την κουβέντα που άρχισα χθες περί πανεπιστημίων, για το λόγο ότι μερικά από τα υπερασπιστικά επιχειρήματα τού άρθρου 16 που κυκλοφορούν, με κάνουν και βγάζω καπνούς από το κεφάλι μου, παρά το γεγονός ότι εδώ και πολύ καιρό έχω κόψει τις σχέσεις μου με το κάπνισμα.

Η ναυαρχίδα, λοιπόν, των επιχειρημάτων που προβάλλουν οι υπέρμαχοι του ιδιωτικού πανεπιστημίου είναι ότι τα ιδιωτικά, λόγω ανταγωνισμού θα ανεβάσουν και το επίπεδο των δημοσίων.

Ας δώσουμε πρώτα κάποια παραδείγματα για να δούμε κατά πόσο αυτό μπορεί να σταθεί ή απλώς αποτελεί ξεγυρισμένη παπαριά, απ’ αυτές που εκσφενδονίζονται αβίαστα, (σαν τις αφύλακτες πορδές), κατ’ ευθείαν στον εγκέφαλο, χωρίς πρώτα να περάσουν από το φίλτρο της λογικής.

1. Η ύπαρξη ιδιωτικών νοσοκομείων δεν είχε καμιά επίδραση στη λειτουργία των δημοσίων. (Πέρασαν και δεν ακούμπησαν). Επιχείρημα Τσίπρα, που τον καταχάρηκα χθες στη ΝΕΤ, στην εκπομπή ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ του Γ. Πολίτη.
2. Ο ΟΤΕ άρχισε ν’ αναβαθμίζεται προτού οι ιδιωτικές εταιρίες εισβάλουν στην αγορά. Επίσης είναι κοινό μυστικό ότι όλες τους υπολείπονται του ΟΤΕ σε υπηρεσίες και ποιότητα σύνδεσης. Τα πρόστιμα δε που πλήρωσαν λόγω παραπλάνησης είναι τεράστια, με πρώτη και καλύτερη την ΤΕLLAS και τη VIVODI.
3. Η Aegean δεν τράβηξε καθόλου την Ολυμπιακή προς τα πάνω. Μάλλον, το αντίθετο συνέβη. Δηλαδή την καθήλωσε στο έδαφος ακόμα παραπάνω. (Τα δυο προηγούμενα επιχειρήματα, αποτελούν ευγενική χορηγεία του φίλτατου κ. de Profoundis).

Φαντάζομαι ότι ο καθένας σας θα έχει πληθώρα παραδειγμάτων να αναφέρει, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ μηχανισμός που να εξηγεί την θετική επίδραση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας πάνω στη δημόσια.

Σχετικά με το δημόσιο πανεπιστήμιο, αν υποτεθεί ότι η παρουσία ενός «συμμορφωμένου» ιδιωτικού στη γειτονιά λειτουργήσει σαν αμφεταμίνη ή διεγερτικό των υπαλλήλων και διδασκόντων του δημοσίου, τότε, όπως είναι φυσιολογικό, αυτοί οι άνθρωποι για να κινητοποιηθούν και να μεγαλουργήσουν σύντομα θα στραφούν στο κράτος για «καύσιμα», καθ’ ότι πρόκειται περί δημοσίων πανεπιστημίων. Στην περίπτωση αυτή, το ερώτημα που γεννιέται είναι, εφ' όσον η Κυβέρνηση και πριν την έλευση των ιδιωτικών δεν έδινε πόρους, με καθηλωμένο τον προϋπολογισμό για δεκαετίες, γιατί να θεωρήσουμε ότι αυτό θα συμβεί τώρα, όταν μάλιστα δεν θα είναι και υποχρεωμένη να το κάνει, αφού θα έχει ήδη εκχωρήσει μέρος της αρμοδιότητάς της στον ιδιωτικό τομέα;;;;

Η λογική λέει ότι δεν πρόκειται να το κάνει. Τότε, τί άλλο δρόμο έχει ένα δημόσιο πανεπιστήμιο να αναβαθμιστεί; Έναν και μοναδικό! Να γίνει και αυτό ΙΔΙΩΤΙΚΟ, δηλαδή να κοιτάξει να τραβήξει κεφάλαια από τον ιδιωτικό τομέα, με τον τρόπο που περιέγραψα μόλις χθες.

Θα τελειώσω σχολιάζοντας την πρεμούρα που δείχνει ο Στυλιανίδης να περάσει πάση θυσία το άρθρο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σαν να ήταν αυτή η μόνη μαγική λύση που δεν πρέπει να χάσουμε για την καλυτέρευση της παιδείας που. Σαν να έχει περάσει η προθεσμία από εκτέλεση συμβολαίου μοιάζει η όλη ιστορία. Πολύ με προβληματίζει η σπουδή του. Και δεν είναι για καλό. Κάτι βρώμικο μυρίζομαι.

ΥΓ1. Ειλικρινά θα ήθελα κάποιος να μου περιέγραφε έναν έστω μηχανισμό με τον οποίο θα συμβεί η προσδοκώμενη άνοδος του επιπέδου των δημοσίων όταν αρχίσουν και λειτουργούν τα ιδιωτικά.

ΥΓ2. Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι μιλούν για επιχειρηματίες που θα ΕΠΕΝΔΥΟΥΝ στην ιδιωτική τριτοβάθμια, όταν τα εν λόγω πανεπιστήμια θα λειτουργούν ως ΜΗ-ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ιδρύματα; Μήπως η πρόταση «επιχειρηματίας που επενδύει χωρίς να προσδοκά κέρδος» είναι σχήμα οξύμωρο;