Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Οι Διαφανείς Ντουζιέρες ως Καθρέφτης των Ταξικών Διαφορών



Η Κηφισίας είναι ό,τι πιο σύγχρονο, ό,τι πιο ευρωπαϊκό έχει να επιδείξει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Θα έλεγα ίσως ότι είναι ο μοναδικός δρόμος που φέρνει κάπως προς Ευρώπη, ειδικά συγκρινόμενος με την Μεσογείων, τον δεύτερο τη τάξει δρόμο, που προς το παρόν ανεβαίνει μεν δυναμικά, αλλά, παρ’ όλ’ αυτά φαντάζει ακόμα σαν το φτωχό συγγενή που τρέχει να προλάβει.

Βέβαια είναι και η Βουλιαγμένης, αλλά δεν έχει αποκτήσει ακόμη τη γκλαμουριά και τη φινέτσα της Κηφισίας. Για άλλους κεντρικούς αντιπροσωπευτικούς δρόμους της πρωτεύουσας ούτε λόγος να γίνεται, για την Αχαρνών π.χ. ή τη Λιοσίων, ή την Λεωφόρο Καβάλας, ή το ποτάμι, ή την Ιερά Οδό. Καμιά τους δεν φτάνει την Κηφισίας η οποία παραμένει by far η βασίλισσα των αθηναϊκών κεντρικών οδών. Μπορεί να σας τη δίνει ο babis, μπορεί να σας εξοργίζει το πάρκο των γυάλινων γραφείων, αλλά ομολογείστε ότι από κει πρωτοπερνάτε τους ξένους επισκέπτες σας όταν θέλετε να τους δείξετε την σύγχρονη Αθήνα· πρώτα από την βωβούπολη δηλαδή και όχι από τη Λιοσίων. Αυτή η συγκεκριμένη εκδρομή, αν επιμένετε σε πλουραλισμούς και αντικειμενικότητες στις ξεναγήσεις, μπορεί να γίνει από το δεύτερο ή τρίτο ταξίδι τους και μετά, όταν θα έχετε εξοικειωθεί κάπως μαζί τους και όταν δεν θα υπάρχει πλέον ο κίνδυνος η Λιοσίων να τους καταστρέψει την εικόνα που έχουν για τη μεγάλη μας πόλη. Ήδη, θα έχουν δει τόσα πολλά τα μάτια τους που δεν θα υπάρχει πλέον περιθώριο ν’ αλληθωρίσουν κι άλλο.

Θα σας παρακαλέσω, να μην θεωρήσετε διαστροφή τη συνήθειά μου να απολαμβάνω κάποιες φορές έναν απογευματινό περίπατο στον παράδρομο κατά μήκος της Κηφισίας. Είναι τότε που με πιάνει μια φαγούρα να θέλω να μπω μέχρι τα μπούνια στο θόρυβο και στο καυσαέριο, να νοιώσω στο πετσί μου εκ βαθέων τι πάει να πει πόλη, μητρόπολη, μεγαλούπολη, να βουλώσουν τα αυτιά μου απ’ τα κορναρίσματα και τα μαρσαρίσματα και τα ρουθούνια μου από τις εξατμίσεις των φορτηγών και των λεωφορείων και προ πάντων να χαζέψω τις βιτρίνες, που τις καημένες λόγω θέσης δεν βρίσκεται εύκολα περιπατητής να τις παρατηρεί και να τις χαϊδεύει, όπως για παράδειγμα τις βιτρίνες της Ερμού που τις καταβροχθίζουν καθημερινά χιλιάδες μάτια.

Δεν χρειάζεται φυσικά να περιγράψω το είδος των εμπορευμάτων της Λεωφόρου. Τα πάντα, στην πολυτελή τους εκδοχή. Ό,τι έχει, τρόπος του λέγειν, η Γ. Σεπτεμβρίου, αλλά εδώ στον υπερθετικό.

Μια απ’ τις διαφορές είναι στο μέγεθος. Πάρτε τα έπιπλα για παράδειγμα. Κάτι μικρά στενόχωρα καναπεδάκια, στην Γ. Σεπτεμβρίου, κάτι τρίμετρους καναπέδες για άπλες, ξάπλες και φαρδιές αγκαλιές, στην Κηφισίας. Για στριμωγμένα δυάρια και τριάρια στην Γ. Σεπτεμβρίου, για μεζονέτες δίπατες και τρίπατες στην Κηφισίας. Ανάλογοι λοιπόν κι οι καναπέδες, ορίζουν με το μέγεθος πώς θα ‘πρεπε η αγάπη να βολεύεται: με τον πόντο στα δυτικά, να ξεχειλίζει ανεμπόδιστα και να διπλοτεντώνεται με τον πήχη στα βόρεια.

Τα ίδια και στις κουζίνες. Από μακριά κάνουν μπαμ τα σπίτια για τα οποία προορίζονται. Με νεροχύτες στη μέση, με διπλούς και τριπλούς φούρνους, σαν να υπάρχει περίπτωση τελικά κάποια νοικοκυρά να μπει στον κόπο να τα χρησιμοποιήσει όλα αυτά. Αλλά είπαμε εδώ όλα παίζουν στον υπερθετικό.

Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι στη διαφάνεια των υλικών. Πάρτε για παράδειγμα τις καμπίνες των ντους. Μετά από πολύωρες παρατηρήσεις και διασταυρώσεις δεδομένων σε διάφορα καταστήματα επί της λεωφόρου, ναι, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι ντουζιέρες της Κηφισίας, εντελώς διαφανείς, είναι σαφώς πιο ξεδιάντροπες από τις αμμοβολισμένες ντουζιέρες της Γ. Σεπτεμβρίου, οι οποίες ακόμα κρατάνε τα ηθικά προσχήματα μιας εργατικής τάξης, που παρά τις προσδοκίες του Λένιν και άλλων συγκαιρινών του ουτοπιστών, ότι δήθεν θα αποτελούσε πρωτοπορία και κεφαλή των εξελίξεων, μετά από τόσα χρόνια εξακολουθεί να παραμένει οπισθοδρομική και σεμνότυφη.

Και δεν είναι αυτή η εξήγηση η μόνη. Είναι και τα σώματα τα οποία εκτρέφονται στις παρυφές της Κηφισίας με τα γιγάντια γυμναστήρια, που με τον ιδρώτα σταγόνα-σταγόνα τσιτώνουν κοιλιακούς, σμιλεύουν τρικέφαλους, φουσκώνουν τετρακέφαλους, αλφαδιάζουν πλάτες και σφίγγουν στήθια και καπούλια. Πάνε οι εποχές που τα γιαπιά έφταναν και περίσσευαν για να χτίζουν σώματα ο Παπαμιχαήλ κι οι όμοιοί του. Πώς να τα κρύψεις λοιπόν αυτά τα σώματα; Η διαφανής ντουζιέρα δεν είναι παρά η ελάχιστη δυνατή έκθεση, ο πιο επιτρεπτός συμβιβασμός, για να μην μείνουν εντελώς αθέατα αυτά τα κομψοτεχνήματα.

Αλλά εμένα μου έμεινε τελικά η απορία. Γιατί τελικά τέτοια σπατάλη, οι φαρδείς καναπέδες της Κηφισίας να φιλοξενούν τα τόσα συμμαζεμένα σώματα ενώ τα στενόχωρα καναπεδάκια της Γ. Σεπτεμβρίου να αναγκάζονται πολλές φορές να στριμώχνουν μπόγους και μιαν ανοικονόμητη πλαδαρότητα;


Για να κατανοήσετε πλήρως την τελευταία παράγραφο, θα πρέπει αναγκαστικά να διαβάσετε το άρθρο η «Σημειολογία του Πάχους» στο οποίο επιχειρώ μια ταξική ανάλυση του φαινομένου. Ευχαριστώ για την κατανόησή σας.

29 σχόλια:

Swell είπε...

Καλημέρα Αλσήνικαλ (εκ των άλσος+cynical-για να μην παρεξηγηθώ), μου θύμησες μια γελοιογραφία του ΚΥΡ πριν χρόνια. Η σελήνη και στη μέση του πουθενά μια πινακίδα: "Προσεχώς περιοχή Βωβού". H Λ.Kηφισιάς αποκαλείται και Λεωφόρος Μάντισον της Αθήνας, γιατί εκεί είναι συγκεντρωμένες οι περισσότερες διαφημιστικές εταιρίες.

cynical είπε...

@αλ-σουέλ (αλ: άρθρο αραβικό)καλημέρα. Επί της ουσίας, δεν κάνατε κανένα σχόλιο. Τελικά είστε υπερ της διαφάνειας ή υπέρ της αμμοβολισμένης;

Greek Rider είπε...

@cynical, swell, καλημέρα. Στις ΗΠΑ, το μέρος που ο καπιταλισμός ακμάζει πιο πολύ, το 63% είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενώ το ποσοστό αυξάνεται στο 80% για ηλικίες άνω των 25. Συγκεκριμένα 58 εκ είναι υπέρβαροι, 40 εκ είναι παχύσαρκοι, ενώ 4 εκ είναι παθολογικά παχύσαρκοι.

Συνεπώς στην χρυσή κοιτίδα του πλούτου πως συμβαίνουν αυτά;

Η γνώμη μου: Ενώ οι παχύσαρκοι (απλοί άνθρωποι κατώτερων κυρίως τάξεων) προσπαθούν να αντικαταστήσουν την κατανάλωση με τροφή, οι πιο κομψοί των ανώτερων στρωμάτων προσπαθούν να αντικαταστήσουν το υπαρξιακό τους κενό με κατανάλωση.

Μια ποιοτική ισότητα μέσα στην ποσοτική ανισότητα.

Περαστικός είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ματιά σου. Κάποιες φορές, όταν οι σκέψεις με βαραίνουν, αναζητώ λίγη λήθη παρατηρώντας απλώς τον ευδαιμονισμό που προβάλλουν κάποια μέρη σαν αυτό και αφήνοντας το μυαλό μου να αδειάσει, αν και συχνότερα οδηγούμαι σε νέες σκέψεις. Την έχω περπατήσει την Κηφισίας αρκετές φορές και όταν λέω ότι την έχω περπατήσει, εννοώ από την Κηφισιά μέχρι τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Ανώνυμος είπε...

Εμείς που στη ντουζιέρα έχουμε κουρτίνα με δελφινακια ,ιππόκαμπους ,αστερίες, και άλλα θαλασσινά πως προσδιοριζόμαστε ταξικά ? Αισθάνομαι προδότης της τάξης μου αλλά δεν ξέρω ποια είναι αυτή.
Βοηθήστε με

Left Liberal Synthesis είπε...

Αν ο θόρυβος της Κιφησίας ,και η κιτσαρία της Βωβόπολης,σε κάνουν να γράφεις έτσι χαλάλι σου.Πρόσεξε την υγεία σου μόνο τα Ντεσιμπέλ δεν κάνουν καλό.
Η αλά Διαλεκτικό Μαρξισμό αναγωγή της ντουζιέρας σε "ταξη"μετρο έχει εκκεντρικότητα δε λέω,αλλά έχω δει κάτι γκλαμουριές στην γεννέθλια Β'Πειραιώς,που θα σου φύγει το καφάσι.Εκεί να δεις μεταμοντέρνο που πάει σύννεφο.Το τρελλό και γοητευτικό με την ελλαδίτσα είναι ότι οι λεφτάδες είναι καραλούμπεν ότι και να κάνουν,και οι μη λεφτάδες όταν τους παρατηρούν στην ουσία βλέπουν τους μεταλλαγμένους εαυτούς τους.Κάτι σαν τη διαφήμηση του "ιδιοκτήτης νησιού με επτά γράμματα"
Στο μεταξύ αν σε ενδιαφέρουν οι δρόμοι,ως ερευνητής ποδηλάτης έχει μια χαρά εκπλήξεις με δρομάκια τρέλλα ,και απίθανες γωνιές.
Η υστεριά για την αβοίωτη αθήνα αφορά όσους δεν μπορούν να ζήσουν σε καμία πολή.

Swell είπε...

Άντε να σχολιάσω και επί της ουσίας, αφού το προηγούμενο σχόλιο εκλήφθηκε ως ανούσιο. Πάντα η διαφάνεια με έλκει. Από τις ντουσιέρες μέχρι τη ζωή. Άσε που η αμμοβολή είναι, συνήθως, για τα ύφαλα των πλοίων που έχουν πιάσει μπλέμπα.

Swell είπε...

@De profundis: Ποτέ κανείς λούμπεν δεν ανήκε σε τάξη. Άτακτοι είστε.

Κούκος είπε...

Σε ότι αφορά τις ντουζιέρες ψηφίζω γκλάσνοστ και τα έχω καλά και με τα αστικά θέλω μου και με τη ταξική συνείδησή μου.

cynical είπε...

@greek rider, συμφωνείς κι εσύ με την παρατήρηση ότι τα κατώτερα στρώματα είναι και παχύσαρκα. Γιατί έχω κάτι χοντρούς φιλους που θεωρούν κι από πάνω ότι κατάγονται από αριστροκρατικές φυλές.
Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν η Παπαρήγα εξελέγη Γεν. Γραμματέας το πρώτο που έκανε ήταν να αδυνατήσει! Το θυμάσαι; Επίσης η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου. Τη θυμάσαι σαν κ. Δασκαλάκη και μετά σαν κ. Αγγελοπούλου;

cynical είπε...

@περαστικέ,εμένα πάντως αυτός ο τεχνητός και υπερβάλλον ευδαιμονισμός με βαραίνει πολύ. Μου κάνει εντύπωση που περπάτησες την Κηφισίας all the way down μέχρι την Αλεξάνδρας. Από σένα θα περίμενα να την είχες τρέξει.

cynical είπε...

@de Profundis, τα παιδιά ως γνωστόν δεν έχουν αποκτήσει ακόμα ταξικό προσδιορισμό. Μάλλον μπαίνετε στην εφηβία και δικαιολογημένα δεν γνωρίζετε ακόμα που ανήκετε. Το ότι πετάξατε τα κουβαδάκια, είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι.

cynical είπε...

@LLS, καλησπέρα, είδες πόσο επικίνδυνο είναι το επάγγελμα του συγγραφέα; Είδες τι κάνουν για να γράψουν κάτι πρωτότυπο και να αποκτήσουν εμπειρίες; Αμα μια βόλτα μεχρι την Κηφισίας βγάζει κάτι που πλησιάζει το "αριστούργημα" γιατί να τρέχουμε στα μηκη και τα πλάτη της γης για έμπνευση; Καλά που υπάρχει και ο babis και κάνουμε και καμιά ανάρτηση.

Και αυτοί στα Β.Π. από κάπου σαν την Β! Πειραιώς θα προέρχονται. Οι γνησιοι Κηφισιώτες ήταν είτε τσοπάνηδες είτε μπαξεβάνηδες..

Ψηφίζω Αθήνα. Άλλωστε επέλεξα να ζω εδώ. Και την Πάρνηθα που την πας, και τον Υμηττό, και το Σούνιο;

cynical είπε...

@swell, θα περίμενα να απαντούσες, εμείς κυρία μου δεν κάνουμε μπάνιο σε ντουζιέρες. Εμας μας περιορίζει μονο η φύση!

cynical είπε...

@κ. κούκε μπερδεύτηκα. Αν ψηφίζετε glasnost, τότε η ντουζιέρα σας θα πρέπει να είναι διαφανής, οπότε θα ανήκετε στα προνομιούχα στρώματα, σύμφωνα με την αλάθητη λογική της ανάρτησης. Δηλα. δηλώνετε ευθαρσώς ότι είστε αστός;;; Ντροπή!!!

Swell είπε...

Δυστυχώς, σε κάποια θέματα έχω συμβιβαστεί. Τη φύση την απολαμβάνω μόνον όταν είμαι σε διακοπές με τη βάρκα. Τα παιδιά μου, αντιθέτως, την απολαμβάνουν καθημερινά. Κι όταν κάνουν μπάνιο καθαριότητας, το κάνουν μπροστά στα μάτια του κόσμου: Των γατών!

SUN W KNIGHT είπε...

Καλή μου cynical, υπάρχουν μόνον δύο τάξεις... εμείς και οι άλλοι...
Εμείς όμως χωριζόμαστε σε αμοραλιστές και ηθικολόγους και αυτή η διάκριση επιδεινώνει τα πράγματα...

cynical είπε...

@sun w knight, δεν έχω αμφιβολία ότι στην ταξη σου ήσουν ο πιο καλός ο μαθητής.

Spyros Vlahos είπε...

Η εποχή είναι για one-liners

katerina είπε...

Με συγκίνησες. Κηφισίας;;; η ....Πατρίδα μου.
Την ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή, την κατεβαίνω στις 10πμ την ανεβαίνω στις 10μμ.
Έχω γελάσει στην αγκαλιά της, έχω κλάψει στην αγκαλιά της, εχω θυμώσει(πολύ!!!!!!) στην αγκαλιά της, εχω ερωτευτεί στην αγκαλιά της.
Χαίρομαι που την μοιράζομαι με κάποια. Νόμιζα ότι μονο εγώ την αγαπάω τόσο πολύ....

cynical είπε...

@σπυρο καλησπέρα. Τι είναι on-liners?

cynical είπε...

Γειά σου Κατερίνα. Καλώς ήρθες!Βασικά είμαι παιδί της Μεσογείων, αυτήν ανεβοκατεβαίνω καθημερινά, αλλά έχω την Κηφισίας για τις κοινωνιολογικές μου παρατηρήσεις, και τα εικονικά μου ψώνια . Τονίζει την Ευρωπαία που έχω μέσα μου, ενώ η Θηβών βγάζει την Βαλκάνια που έχω μέσα μου.

OnWine είπε...

Να υποθέσω οτι η ...αβάσταχτη ανάγκη σου να γράψεις κάτι, σε έκανε να αναρτήσεις τις ...ντουσιέρες???

Γιατί ψάχνω λογική εξήγηση... και δεν βρίσκω... Πάντως υπάρχουν και αλλα θέματα τέτοιας... εμβέλειας.. και με αφήνει κατάπληκτο οτι το σχόλιό μου είναι το 22ο!... μόνο!!!!

cynical είπε...

Κ. Σχολιαστή, η απορία μου για τη διαφάνεια των Ντουζιερων ήταν απολύτως ειλικρινής, και επειδή ειμαι φιλέρευνο πνευμα θέλησα να 1) να πιστοποιήσω την παρατήρησή μου με διάφορες IN-FIELD EXPEDITIONS επί της Κηφισίας σε διαφορα καταστήματα και 2) να επιχειρήσω εξηγηση κοινωνιολογικής υφής. ΑΝ δεν βρισκετε λογικες τις εξηγησεις μου, θα ηθελα να ακούσω τις δικές σας.

Το προβλημα της αναρτησης υπάρχει πάντα και κυριως η τυρανια της πρωτοτυπίας. Και ετσι να το δειτε το θεμα δεν θα πέσετε εντελώς έξω.

Όπως υποπτεύεστε θα συνεχίσω με την κοινωνιολογία των ταξικών διαφοροποιήσεων του μπιντε, της χέστρας κ.λ.π. εφ' όσον τέτοιες συσχετισεις υφιστανται. Προς το παρον είμαι στο σταδιο της έρευνας.

OnWine είπε...

Αν η αβάσταχτη γοητεία της πρωτοτυπίας καθιστά την συνέχεις του λαμπρού σας πονήματος... ακαταμάχητη, θα συνιστούσα να συνεχίσετε με μπιντέ. Η χέστρα είναι επικίνδυνη, μπορεί να οδηγήσει σε... ανώμαλες ατραπούς...

cynical είπε...

@σχολιαστή ευχαριστώ για τις ιδεες που μου δώσατε. Όντως η χεστρα είναι επικίνδυνη γιατί δημιουργει στροβιλους, αλλά έχει ενδιαφέρον γιατί εκτος απο ταξικές, υφισταται και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις. Αν έχετε ταξιδέψει σε μουσουλμανικές χωρες θα το έχετε παρατηρήσει.
Πάντως, αν παρακολουθείτε την στροφή στην ιστοριογραφια, θα έχετε διαπιστώσει ότι η ιστορια πλεον γράφεται από τα καθημερινά χρηστικά αντικείμενα (και από τους μπιντέδες φυσικά) και όχι από τα πεδία των μαχών.

OnWine είπε...

Η παρατήρηση γιά το πως και πού η ιστορία αποτυπώνει τα γεγονότα... ενδιαφέρουσα... να την κουβεντιάσουμε, ή η σημειολογία του μπιντέ... προέχει??

OnWine είπε...

α... και κάτι ακόμα... ο πλήθυντικός είναι της ...μεγαλειότητας... οπότε και δεκτός, ή του εκ της ηλικίας σεβασμού, οπότε και ...απορριπτέος μετά βδελυγμίας???

cynical είπε...

@Σχολιαστή καλημέρα σε μια νεα μερα. Ο πληθυντικός και βεβαίως είναι της μεγαλειότητας και δηλώνει σεβασμό προς τους σχολιαστές. Άλλωστε, εδώ στα blogs είμαστε όλοι έφηβοι!!!
Στα καθ' ημάς ίσως ο μπιντες να καταγράφει ακριβέστερα τις κοινωνικές ανακατατάξεις, διότι από τη θεοποίησή του περάσαμε στην σταδιακή κατάργησή του. Θα το εξετάσω το ζητημα και ισως μελλοντικά συγγράψω την ιστορια της χωρας μεσα από τα ειδη υγεινης της.