Πριν από λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου άρθρο κάποιου Martin Schwartz από το πανεπιστήμιο της Virginia με τον αρκετά εκκεντρικό τίτλο, «Η σημασία της βλακείας στην επιστημονική έρευνα». (Ναι, ξέρω, έχω καλό χέρι και όλο κάτι τέτοια περίεργα άρθρα τραβάω απ’ τον κορβανά του internet). Επειδή αυτό το blog έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με το επίμαχο θέμα της βλακείας, καθώς και αρκετοί σύγχρονοι συγγραφείς, όπως δείχνει η πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή, και επειδή μέσω αυτού του άρθρου θα μπορούσα επί τέλους να αποδώσω το ασήμαντο ερευνητικό μου έργο στην πλεονάζουσα ευφυΐα μου και όχι στην απύθμενη νοητική μου ανεπάρκεια, αποφάσισα να στρωθώ και να το διαβάσω μετά μεγίστης προσοχής.
Τι θέλει λοιπόν να πει ο ποιητής; Ποιους βαθυστόχαστους συλλογισμούς επιστρατεύει για να ανατρέψει δεδομένα αιώνων, ότι βλακεία και επιστημονική έρευνα δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν; Βέβαια, όσοι παροικούν την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα περί αντιθέτου, αλλά, άντε τόλμα να βγεις στη ρούγα να το πεις, χωρίς να κινδυνεύεις να σε ξεφωνίσουν.
Ο συλλογισμός του κυρίου καθηγητή αποδείχθηκε απλός, και, φευ!, αρκετά πειστικός. Εν περιλήψει, λέει τα εξής:
Γενικώς, ως καλός φοιτητής θεωρείται εκείνος ο οποίος διαβάζει μια δεδομένη ύλη, την αφομοιώνει επαρκώς, και στη συνέχεια περνάει με ευκολία όλα τα tests και τα μαθήματα, στις πλείστες δε των περιπτώσεων, με πολύ καλό βαθμό. Κάνει τις εργασίες του, δείχνει να παίζει το αντικείμενο στα δάχτυλα, πάει και τις τσάρκες του, για να μην τον λένε και φύτουλα, και φυσικά, δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που θα αμφισβητήσει ότι ο φέρελπις αυτός νέος δεν είναι και ευφυής.
Όταν όμως ο πολλαπλώς διαγνωσμένα ευφυής αυτός νεαρός, θελήσει να εντρυφήσει στα σκοτεινά μονοπάτια της υψηλής έρευνας, για την οποία φέρεται ταγμένος, τότε, αργά ή γρήγορα ανακαλύπτει ότι αδυνατεί να δώσει απαντήσεις σε αρκετά από τα ερωτήματα που θέτει. Ενώ τούτο αποτελεί εύλογη αδυναμία, γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει έρευνα, να χτυπάς δηλαδή κλειστές πόρτες, μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων αν θα πάρεις και αν ποτέ, απάντηση, ο ευφυής νεαρός που είναι εθισμένος στις σωστές απαντήσεις, αρνείται να προσαρμοστεί στην ιδέα της άγνωστης ύλης, λιποψυχεί, θεωρεί τον εαυτό του ανίκανο και βλάκα, και ενίοτε λακίζει για πιο ευκολοπάτητα μονοπάτια.
Αντιθέτως, ένας νεαρός, ο οποίος προσέρχεται προετοιμασμένος για να μην έχει πάντα έτοιμες τις απαντήσεις, με κίνδυνο να θεωρηθεί από τους αμύητους ομοίους του ακόμα και βλάκας, έχει την υπομονή να χτυπάει κλειστές πόρτες, να βάζει ερωτήματα, να προσπαθεί, ν’ αποτυγχάνει, αποδεχόμενος τον κίνδυνο να μην κατορθώσει ποτέ να πάρει μια απάντηση σωστή. Αυτός ακριβώς ο τύπος του νεαρού είναι κατάλληλος για έρευνα, αποφαίνεται ο Prof. Schwartz, και είναι αυτός τον οποίον κατονομάζει βλάκα!
Γιατί λοιπόν, τα έγραψα όλα αυτά; Νομίζω, ότι το επιμύθιο είναι ορατό, όπως και οι εφαρμογές που έχει στην πραγματική ζωή. Δηλαδή, θέτοντας ερωτήματα ή κάνοντας κινήσεις που μπορούν να απαντηθούν/δικαιωθούν από ένα ρεπερτόριο έτοιμων απαντήσεων/παραδειγμάτων, μπορεί μεν, να διασώζουμε την αυτοπεποίθησή μας και να αφήνουμε ατσαλάκωτη την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, στην πραγματικότητα όμως, είναι η βουτιά στα βαθιά, αυτή που θα φέρει κάποια σημαντική αλλαγή. Και όσο πιο άνετα αισθανόμαστε με την πιθανότητα να είμαστε μέτριοι και να κάνουμε και λάθη, τόσο πιο πολύ θα είμαστε ανοιχτοί στο άγνωστο, στην έκπληξη και στις μεγάλες ανακαλύψεις στη ζωή.
Τι θέλει λοιπόν να πει ο ποιητής; Ποιους βαθυστόχαστους συλλογισμούς επιστρατεύει για να ανατρέψει δεδομένα αιώνων, ότι βλακεία και επιστημονική έρευνα δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν; Βέβαια, όσοι παροικούν την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα περί αντιθέτου, αλλά, άντε τόλμα να βγεις στη ρούγα να το πεις, χωρίς να κινδυνεύεις να σε ξεφωνίσουν.
Ο συλλογισμός του κυρίου καθηγητή αποδείχθηκε απλός, και, φευ!, αρκετά πειστικός. Εν περιλήψει, λέει τα εξής:
Γενικώς, ως καλός φοιτητής θεωρείται εκείνος ο οποίος διαβάζει μια δεδομένη ύλη, την αφομοιώνει επαρκώς, και στη συνέχεια περνάει με ευκολία όλα τα tests και τα μαθήματα, στις πλείστες δε των περιπτώσεων, με πολύ καλό βαθμό. Κάνει τις εργασίες του, δείχνει να παίζει το αντικείμενο στα δάχτυλα, πάει και τις τσάρκες του, για να μην τον λένε και φύτουλα, και φυσικά, δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που θα αμφισβητήσει ότι ο φέρελπις αυτός νέος δεν είναι και ευφυής.
Όταν όμως ο πολλαπλώς διαγνωσμένα ευφυής αυτός νεαρός, θελήσει να εντρυφήσει στα σκοτεινά μονοπάτια της υψηλής έρευνας, για την οποία φέρεται ταγμένος, τότε, αργά ή γρήγορα ανακαλύπτει ότι αδυνατεί να δώσει απαντήσεις σε αρκετά από τα ερωτήματα που θέτει. Ενώ τούτο αποτελεί εύλογη αδυναμία, γιατί αυτό ακριβώς σημαίνει έρευνα, να χτυπάς δηλαδή κλειστές πόρτες, μη γνωρίζοντας εκ των προτέρων αν θα πάρεις και αν ποτέ, απάντηση, ο ευφυής νεαρός που είναι εθισμένος στις σωστές απαντήσεις, αρνείται να προσαρμοστεί στην ιδέα της άγνωστης ύλης, λιποψυχεί, θεωρεί τον εαυτό του ανίκανο και βλάκα, και ενίοτε λακίζει για πιο ευκολοπάτητα μονοπάτια.
Αντιθέτως, ένας νεαρός, ο οποίος προσέρχεται προετοιμασμένος για να μην έχει πάντα έτοιμες τις απαντήσεις, με κίνδυνο να θεωρηθεί από τους αμύητους ομοίους του ακόμα και βλάκας, έχει την υπομονή να χτυπάει κλειστές πόρτες, να βάζει ερωτήματα, να προσπαθεί, ν’ αποτυγχάνει, αποδεχόμενος τον κίνδυνο να μην κατορθώσει ποτέ να πάρει μια απάντηση σωστή. Αυτός ακριβώς ο τύπος του νεαρού είναι κατάλληλος για έρευνα, αποφαίνεται ο Prof. Schwartz, και είναι αυτός τον οποίον κατονομάζει βλάκα!
Γιατί λοιπόν, τα έγραψα όλα αυτά; Νομίζω, ότι το επιμύθιο είναι ορατό, όπως και οι εφαρμογές που έχει στην πραγματική ζωή. Δηλαδή, θέτοντας ερωτήματα ή κάνοντας κινήσεις που μπορούν να απαντηθούν/δικαιωθούν από ένα ρεπερτόριο έτοιμων απαντήσεων/παραδειγμάτων, μπορεί μεν, να διασώζουμε την αυτοπεποίθησή μας και να αφήνουμε ατσαλάκωτη την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, στην πραγματικότητα όμως, είναι η βουτιά στα βαθιά, αυτή που θα φέρει κάποια σημαντική αλλαγή. Και όσο πιο άνετα αισθανόμαστε με την πιθανότητα να είμαστε μέτριοι και να κάνουμε και λάθη, τόσο πιο πολύ θα είμαστε ανοιχτοί στο άγνωστο, στην έκπληξη και στις μεγάλες ανακαλύψεις στη ζωή.
Αναρτήσεις
52 σχόλια:
Καλη σου μέρα Cynical,
Πραγματικά έχεις πολύ καλό χέρι, να βγάζεις λαγούς απο το καπέλο του Internet.
Εξαιρετικό το άρθρο του Schwartz, και από όσο ελάχιστα τον χάζεψα κάνοντας μια μικρή περατζάδα μέσα απο το διαδίκτυο, πολύ με ιντριγκάρισε ο κ. Καθηγητής.
Και ναι, κατα την ταπεινή μου γνώμη έχει και δίκιο. Και ναι, κατα την ισχυρή μου γνώμη έχει και απολυτο δίκιο.
Σε πραγματικές καταστάσεις, όταν ξύσεις λίγο κάτω απο το λουστρο του παντογνώστη, του ξερόλα, βλέπεις την πραγματική ένδεια του. Καταλαβαίνεις, ότι θα ειναι πάντα ασφαλής γιατί απλά μπορεί να πάει απο το Α μεχρι το Β, και ακολουθώντας πάντα ακριβώς τον ίδιο δρόμο.
Ειναι βέβαια ευτυχής, ουδέποτε θα ξαφναστεί απο τίποτα, ...πως άλλωστε αφου τα ξέρει όλα;;;
Ειναι ο κλασικός τύπος που θα πηγαίνει ΠΑΝΤΑ απο την Αθήνα στην Κορινθο (σπανια καταφέρνει να κάνει ακόμα και την αναποδη διαδρομή) απο την Εθνική, χωρίς ποτε να σκεφτεί ότι μπορέι να υπάρχει και η ...Λαμία.
Αν δε κάποιος του πει...άκουσα ρε παιδί μου και για την Θεσ/κη ή την Κρήτη, θα ενεργοποιησει την απυθμενη βλακεια για να του «αποδείξει» ότι δεν υπάρχει.
Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί οι ...μακάριοι ειναι εξαιρετικά ευτυχείς...
Ξέρουν πάντα τον δρόμο, πάνε πάντα σιγουρα στον προορισμό τους...μιας που ποτέ δεν θα επιτρέψουν στον εαυτό τους την ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει και άλλος.
Cynical, Θα μου επιτρέψεις να ..κλέψω αυτη την φράση που λεει ο Dr. Schwartz «Productive stupidity means being ignorant by choice» και να την βάλω στο blog μου.
Αλλωστε δυο φράσεις έχει όλες κι όλες το blog μου ΚΑΙ οι δύο κλεμενες απο εσένα.
Καλημερίζω και πάλι. Καλη βδομάδα να χουμε.
ίσως δεν είναι τυχαίο που σπουδαίες ανακαλύψεις γίναν τυχαία από άσχετους ανθρώπους όπως αναφερει το βιβλίο "Αλλοπαρμένες Μεγαλοφυίες" του Φεντερίκο Τρότσιο από εκδ Τραυλός
Καλημέρα,
ναι η βλακεία είναι συνεχώς δίπλα μας. Δεν εξαλείφεται ποτέ κ με τίποτα. Παίρνει άλλα ονόματα, υποδύεται, υποκρίνεται και νικάει.
Γιατί θάβουμε τα πορτοκάλια, όταν κάποιοι πεινούν και παθαίνουν αβιταμίνωση; Φωνάξτε χιλιάδες οικονομολόγους του Prinston & του LSE να δείτε ότι το υποστηρίζουν, ως ορθό. Βλάκες είναι απλά. Κλπ κλπ κοντινά και μακρινά μας. Εκατομμύρια γιατί, για να γυρίσουμε στα μεμψίμοιρα ίδια.
Ο βλάκας έχει την ειλικρίνεια της ταυτότητας του, τουλάχιστον.
Αγαπητή Cynical,
φαίνεται δεν έχεις κατανοήσει πλήρως το αντικείμενο γιατί το στενεύεις πολύ. Προς διευκόλυνσή σου, σου θέτω το ευρύ πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να αναζητήσεις λύσεις. Παραθέτω κάποιες γραμμές από το βιβλίο του Ευάγγελου Λεμπέση - Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ- 1941.
Η κοινωνική σημασία (των βλακών) ἔχει δεινῶς ὑποτιμηθῆ καὶ τῶν ὁποίων τὰ δικαιώματα εἶναι ἐξησφαλισμένα οὐ μόνον -φεῦ!- ἐν τῷ βασιλείῳ τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ἔτι πλέον ἐπὶ τοῦ χλοεροῦ τούτου πλανήτου!
Εἰς τὴν πολυπληθῆ κατηγορίαν τῶν βλακῶν προσάπτεται ἀσφαλῶς ἄδικος καὶ ἐπιστημονικῶς ἐσφαλμένη μομφή, ὅταν οὗτοι χαρακτηρίζονται εἴτε ὡς ἄχρηστοι...
Πόσον εὐεργετικὴ διὰ τὴν κοινωνίαν εἶναι ἡ ὁμὰς αὕτη (των κατώτερων βλακών) εἶναι περιττὸν νὰ τονισθῆ, διότι ἄνευ αὐτῆς δὲν θὰ ὑπῆρχεν ἐκμετάλλευσις καὶ ἄνευ ἐκμεταλλεύσεως δὲν θὰ ὑπῆρχε πολιτισμός. …
Ἂν ὁ βλὰξ καταφεύγει εἰς τὴν ἐπιτηδειότητα … ὠθεῖται καὶ πρὸς τὴν ἀπάτην. Ἀπάτη εἶναι ὡς γνωστὸν ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἀληθείας ἢ ἡ παράστασις ψευδῶν πραγμάτων ὡς ἀληθῶν.
Εἰθισμένος ὁ βλὰξ νὰ «σκέπτεται» οὐχὶ διὰ τοῦ νοητικοῦ μηχανισμοῦ, ἀλλὰ διὰ χονδροειδῶν ἔξωθεν ἐντυπώσεων, δὲν ἐρευνᾷ τὰς αἰτιοκρατικὰς σχέσεις..
Ὡς πρὸς τὴν κοινωνικὴν προέλευσιν τῶν βλακῶν διαπιστούται ὅτι ἡ παραγωγὴ βλακῶν δὲν εἶναι ταξική. Ἡ πονηρὰ φύσις δὲν ἔδωκεν εἰς ὠρισμένην τινὰ κοινωνικὴν τάξιν τὸ ἐπίζηλον τοῦτο προνόμιον. Ἐπεδαψίλευσεν ἴσως ὡς φαίνεται, εἰς τὴν ἑκάστοτε ἄνω τάξιν τοὺς διασκεδαστικωτέρους ἁπλῶς τύπους βλακῶν, ἀλλὰ δὲν ἐστέρησεν οὐδεμίαν ἄλλην κοινωνικὴν τάξιν τῆς σοβαρᾶς συμβολῆς των. Ὁ βλὰξ ὑπουργός, ὁ ἀγόμενος καὶ φερόμενος ὑπὸ τῶν ὑπαλλήλων του καὶ τὰ μέλη ἑνὸς ἐργατικοῦ σωματείου, τὰ ὁποῖα ἐκμεταλλεύεται ὁ πονηρὸς ἐργατοκάπηλος, ἀποτελοῦν δυὸ ἀντίθετα παραδείγματα τοῦ γεγονότος, ὅτι ἡ βλακεία δὲν ἔχει ταξικὴν πατρίδα
7:15 πμ ???
Στο θεμα μας. Το να μη βρισκεις απαντησεις εντρυφωντας σε αυτο που λεμε "ερευνα" δε σημαινει οτι εισαι βλακας αλλα οτι η γνωση δεν ειναι πεπερασμενη. Αρα ο φοβος του να μη χαρακτηριστεις βλακας, ο οποιος σε κρατα μακρια απ τα απροσπελαστα μονοπατια της Ερευνας, ειναι βλακωδης. Αρα, εχεις δικιο.
H σημασία της βλακείας, φοβάμαι, είναι πολύ μεγαλύτερη στη σημερινή Ελλάδα. Νικήσαμε την επιστήμη.
Μπράβο ρε Cynical!
Υποκλίνομαι... ήθελε πολύ κουράγιο από εσένα ειδικά, να γράψεις αυτή την ανάρτηση!
Και αν δεν μας τα ...χάλαγες εκεί στο επιμύθιο... ε, θα ήταν η ειλικρινέστερη ανάρτηση που έχεις γράψει...
@ Kατερίνα
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια,μένω "υπόχρεως"..(λέμε τώρα..)
@ Κυνική
Με τη μέθοδο της "δοκιμής και αποτυχίας" ίσως; Έχουμε ελπίδα;
Καλό απόγευμα..
@cynical καλησπέρα. Το κείμενο σου μου θύμισε ένα άρθρο στο New Scientist που είχα διαβάσει πριν μερικά χρόνια και μιλούσε για την καινοτομία.
Έλεγε λοιπόν ότι η καινοτομία, συνήθως εμφανίζεται από φυσικούς οργανισμούς οι οποίοι δεν τα πάνε πολύ καλά στο να ακολουθούν τους κανόνες του συστήματος (είτε γιατί δεν είναι καλοί σε κάτι τέτοιο είτε για άλλους λόγους).
Αυτοί λοιπόν οδηγούνται σιγά, σιγά σε νέες εξερευνήσεις και στην διαδικασία που αναφέρεις και εσύ ΔΟΚΙΜΗΣ και ΛΑΘΟΥΣ.
Αυτή η διαδικασία δοκιμής και λάθους δεν είναι εύκολο να ακολουθηθεί από όλους. Οι περισσότεροι δοκιμάζουν την πεπατημένη και σίγουρη οδό. Γι' αυτό και οι μεγάλες ανακαλύψεις σπανίζουν. Οι οργανισμοί όμως που ακολουθούν τέτοιες οδούς είναι πιο κοντά στην καινοτομία.
Μάλιστα πολλές επιχειρήσεις και οργανισμοί δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην καινοτομία για προφανείς λόγους (κέρδος). Γι' αυτό και η καινοτομία έγινε και το ιερό δισκοπότηρο του μάνατζμεντ τα τελευταία χρόνια και έφτασαν τα Harvard Business Review να αναλύουν πώς η ασάφεια, η έλλειψη αυστηρής ιεραρχίας και τάξης είναι τα κατάλληλα οργανωσιακά χαρακτηριστικά μιας επιχείρησης που θέλει ανθρώπους που παράξουν πραγματικά νέες ιδέες. Γι'αυτό και οι τόσες αναλύσεις για μοντέλα όπως αυτό της Google.
Σε γενικές γραμμές αυτό που περιγράφεις είναι το Α και το Ω της έννοιας της καινοτομίας=σημαντική αλλαγής σε όλα τα επίπεδα.
Όπως έλεγε το αρχικό άρθρο του New Scientist ακόμη και η ανικανότητα ενός όντος να συμβαδίσει με τα άλλα ακολουθώντας τους κανόνες του είδους του μπορεί να αποτελέσει πλεονέκτημα αν καταφέρει να βρει εναλλακτικούς τρόπους να πορευτεί.
Λέει ο συγγραφέας: "Productive stupidity means being ignorant by choice."
και συνεχίζει:
"The more
comfortable we become with being stupid, the deeper we will wade
into the unknown and the more likely we are to make big
discoveries."
"Ναι, ξέρω, έχω καλό χέρι.."
Είναι βέβαιο; Τό είπε ο ειδήμων; :)
Kαλησπέρα Κατερίνα,
Αμα βεβαια εισαι ανοιχτος στο αγνωστο εχεις και το ρισκο να χαντακωθεις. Στην πραγματικοτητα, βεβαια δεν πας ξεκαρφωτος στ'αμπελι. Πατας σε πολλες πέτρες πριν κανει ενα μικρο αλμα σε μια επομενη.
Ειδες χερι; Υτο με το αριστερο. Που να δεις και το δεξι.
@Tyler Durden καλησπέρα,
Εχει αλλαξει θα ελεγα το τοπιο των "ανακαλυψεων" . Παλια, ηταν υποθεση ενος ή μιας μικρης ομαδας. Σημερα ενος πολυ μεγαλου αριθμου ανθρωπων που συνεισφερουν απο λιγο. Κατι σαν καταμερισμος αρμοδιοτητων. Κατι σαν διασπορα ρίσκου!
γεια σου @cirut,
γιατι ο πόλεμος ειναι μικροτερη βλακεια; γιατι τα πετανε τα πορτοκαλια; Γιατι αυτο το συστημα εχει βρει αυτον τον τροπο να προστατευει το εισοδημα του παραγωγου. Και να σκεφτεις οτι θεωρειται και ορθολογικο συστημα διακυβερνησης!
Καλησπέρα Στέργιο,
αυτο για τους επιστημονες ομως, δεν το ειχε συμπεριλαβει ο Λεμπέσης. Τωρα συμπληρωνεται η εικονα!
Γιατί παραξενευεσαι για την ωρα Νελλη μου; Νωρις το θεωρησες;
Μεχρι τοτε ειχα τρεξει 10 χμ, ειχα κολυμπησει άλλα 2 και ειχα κανει και μιση ωρα αερομπικ! Τοσο περιεργο ειναι πια;;
Η αδυναμια εξευρεσης λυσης σε προβλημα δεν αντιμετωπιζεται δυστυχως ορθολογικα. Αν συναντας δε αρκετα τετοια εμποδια απο το να περιελθεις σε μονιμη κριση αυτοπεποιθησης, κανεις κατι σοφοτερο και αλλαζεις την ερωτηση...
@vripol,
πολυ φοβαμαι οτι ο ειδημων θα δωσει εντολη να κοπει απο τη ριζα του! Οχι, δεν αποφανθη ακομα.
Γεια σου Swell,
βλακας ειναι αυτος που κανει κακο στους αλλους, αλλα και στον εαυτο του! Στην ελλαδα, μαλλον αυτο το ειδος σπανιζει. κανει κακο στους αλλους, αλλα στον εαυτο του;;; Μαλλον οχι!
@Ξερόλα καλησπέρα,
δεν εχουμε δυστυχως ελπιδα οταν η αποτυχια ειναι το πιο συνηθες αποτελεσμα των δοκιμων. Τοτε επιστρεφουμε στην ασφαεια της βλακειας!
Δηλαδή αγαπητή μου cynical αν την επόμενη φορά που θα με προτρέψει να ερευνήσουμε απόκρυφα μονοπάτια της σεξουαλικής απόλαυσης απαντήσω «στο συγκεκριμένο θέμα είμαι βλάκας και μέτριος» θα κερδίσω πόντους;
Γιατί αν όχι σε παρακαλώ να διευκρινίζεις άλλη φορά ότι αναφέρεσαι μόνο στην έρευνα π.χ Alternatives Paradigms for Manufacturing Strategy και σε καμία περίπτωση σε κάθε είδους έρευνα. Εχεις χρέος στους μη researchers αναγνώστες σου!
Cynical
-Τολμας στον διανοητικό τόπο των βεβαιοτήτων, των πεπατημένων,να αναφέρεσαι στο Trial & Error?
-Τολμας στον τόπο του είμαι οτι δηλωνω,να στοχαστεις για την παραγωγική βλακεία??
Κάτι τετοια κάνεις,και πυροδοτείς την παραγωγική πλευρά του GR,που ορθοτατα επισημαίνει πως η καινοτομία,θέλει πλαστικότητα μορφων οργανωσης ,πλαστικότητα σκέψης.
Σσσσσσσσ μεταξύ μας αυτό πολλές φορές ονομάζεται και entrepreneurship (αστο αμεταφραστο χρονιαρες μέρες) και οι προοδευτικοι άνθρωποι δεν έχουν σχέση με αυτά.
Κατι τετοια κάνεις και παίρνουν πανω τους μερικοί αφηρημένοι βλακολογούντες
Σας καλησπερίζει μια μεγάλη βλάξ!
Πολύ σωστό το άρθρο. Ως εκπαιδευτικός, το έχω δει να γίνεται πολλές φορές.
Καλησπέρα @Rider,
Συμφωνα με τη φυσικη επιλογη, ετσι εξελισσονται οι οργανισμοι. Αλλιως κανεις θα δεχτει την εξελιξη βασει ενος σχεδιου που επιβαλλεται έξωθεν.
Στην ερευνα οπως και στα νεα φαρμακα, σπανια δημοσιευονται οι αποτυχημενες προσπαθειες, οι οποιες ειναι και χρησιμες. Βεβαια και αυτα που δημοσιευονται ειναι μια παρακαμπτηρια οδος αυτης που απετυχε, αλλα υπαρχει ενα overselling των αποτελεματων που συνοδευονται απο τη μονιμη επωδο: "χρειαζονται περισσοτερες ερευνες προς αυτη την κατευθυνση", κ.λ.π.
Σημερα δεν εχεις την πολυτελεια του πολυ trial and error, ουτε να θετεις φιλοδοξα ερωτηματα. Αλλωστε δεν εχει παραχθει καμια μεγαλη θεωρια απο τις αρχες του αιωνα και μετα. Τεχνολογια μαλιστα, αλλα και αυτη εκμεταλλευεται well established θεωριες.
Shmera to trial and error δεν γινεται απο εναν αλλα απο πολλους. Ο κινδυνος διασπειρεται. Ο κ. καθηγητης, ειναι λιγακι ρομαντικος. Κανενας δεν προσερχεται πλεον στην ερευνα με στοχο να αναμετρηθει με τα μεγαλα προβληματα του καιρου του. Απλα θα φαει το κεφαλι του.
Δεν θα το πεις βρε @NdN!
Θα σκυψεις το κεφαλι σα μαθητουδι και θα αφησεις την ωραια δεσποσυνη να σε οδηγησει.. Για δοκιμασε το και πες μου αν αξιζε τον κοπο. Αν ναι, τοτε θα εισαι ενας "παραγωγικος βλακας"
Ε τωρα LLS, εκει που ειπα, μπραβο το παιδι μεγαλωσε, σοβαρεψε, έκοψε και τις ειρωνιες, να σου πάλι ξανακύλησε! χρειαζεσαι μαλλον εμβολιο.
Δηλαδη αν σου απαντησω τωρα σε ορθο και straight λογο δεν θα με χαρακτηρισεις σα βλακα;
Καλησπέρα Σοφια και καλωσόρισες!
Συμφωνα με τον τροπο που την οριζει ο κ. καθηγητης η βλακεια αποτελει μεγαλο προσον. Και θα το εκτιμουνε σιγουρα και οι μαθητες σου, Εχω αμφιβολιες μονον ως προς τους επιθεωρητες..
Cynical
Ποια ειρωνεία καλέ??
Δηλαδή για να σε επαινεσουνε μονο με καραμούζες το δεχεσαι??Ο υπαινιγμος δεν παίζει??
Οσο για τα εμβόλια καλοδεχουμενα.Η πρόληψη ποτε δεν εκανε κακό.
Ακου ειρωνεία......
Δεν ξέρω για τη σχέση επιστήμης και βλακειας,αλλά επειδή γενικώς κυριαρχει η βλακεια,προσπαθώ να εφαρμόσω αυτο που διάβασα κάπου:
-Οταν η ανθρωπινη βλακεια παρελαυνει,
οι ξύπνιοι κάνουνε στην άκρη!
Προσπαθώ λέμε,αλλά ορισμένες φορές παρελαύνει τόσο ορμητικά που δεν προλαβαίνω:)
Πχ,όταν μιλούσε ο Πολύδωρας,
προλάβαινες να κάνεις στην άκρη;
Kαλε μου LLS,
οι αντιρρησεις και διαφωνιες ειναι πανω απ' όλα καλοδεχουμενες και εποικοδομητικες. Διατυπωμενες με ορθο λογο και με χιουμορ, το οποιον διαθετουμε, οπως και την ανεκτικοτητα.
Αλλα για κοιταξε την τελευταια προταση του πρωτου σου σχολίου; Πως να την ερμηνευσω;
Τα αλλα περι "επαινων" μαλλλον ειναι εκ του ..πονηρου. Γνωριζεις οτι δεν ισχυουν. Εμβολιο, εμβολιο..
Χμμ... Δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχουν μόνο έξυπνοι και βλάκες..
Ο εύστροφος (που δεν έχει συναισθηματική ευφυία και είναι αυτοκαταστροφικός) είναι έξυπνος; Με τη σφαιρική έννοια θα έλεγα όχι..
Ο μη έξυπνος και ταυτόχρονα μη βλάκας που έχει επιμονή, πείσμα και κάποια άλλα ψυχικά χαρακτηριστικά, μήπως είναι αυτός που προχωράει καλύτερα την έρευνα;
Μήπως ήθελε να πει για την πολιτική και την τηλεόραση ο καθηγητής; :-)
Cynical καλημέρα! Σύμφωνοι με τον προφέσορα Swchartz εκτός από ένα πράγμα: γιατί να χαρακτηρίσουμε τους εν λόγω φοιτητές βλάκες; Στη χειρότερη περίπτωση είναι απλώς άσχετοι, και όντως ενίοτε πολύ έξυπνοι άσχετοι! Πόσοι δεν νιώσαμε περήφανοι επειδή περάσαμε μάθημα στο πανεπιστήμιο με το λιγότερο δυνατό διάβασμα, απλώς επειδή στίψαμε το μυάλο μας και βρήκαμε κάτι να γράψουμε;
Cynical
Γραφεις ένα άρθρο για την παραγωγική επινόηση του trial & error,που απαιτεί απόσταση απο τις πεπατημένες
Επιχειρούμε ένα ιστολόγιο που (οχι ματαιως από οτι φαίνεται) σκοπεύει κατα το δυνατόν να αποδομησει τα στερεότυπα πολιτικής ,και την ζεύξη (υποτιθέμενων) αντιρροπων εννοιών.
Επισημαίνω επαινετικα την παρέμβαση GR ,που προέρχεται απ'αυθείας μια θετική διερεύνηση του επιχειρείν.
Εσυ τι λες θα διαφωνούσα????
Χαίρομαι και καρα χαίρομαι.
Και η αναφορά της προτασης είναι για κάποιον αφηρημένο που παίρνει θάρρος με όλα αυτά.Δηλαδή εμένα.
Είναι τόσο απλό.
Cynical, καλη σου μέρα,
Μπαινονας στο blog σου -το έχω ξαναγράψει, ο πρωινός καφές αυτός ντε, με το κολομβιανό χαρμάνι, πίνεται με χτυπημα στην πόρτα της Cynical - ειδα τα σχόλια σας με τον lls.
Και ...αυτό το κολομβιανό, μου έδωσε το θάρρος, να κάνω ένα σχόλιο που πιθανότατα δεν μου πεφτει κανενας λόγος να κάνω.
Αν το θεωρήσετε και εσύ και ο lls, ως υπέρβαση των εσκαμένων, ζητώ προκαταβολικά συγνώμη και απο τους δυο σας.
Με τον lls, νομίζω ότι έχουμε ένα κοινό προβλημα, που σε εμένα έχει γενικώς δημιουργήσει διαφορα προβλήματα. Είμαστε ασαφείς στα γραπτά μας..
Λοιπόν η πρωτη μας ιστολογική επαφή, με τον lls, ξεκίνησε με έναν καυγά....διότι εγώ θεωρουσα ότι με ειρωνευόταν και εκεινος έλεγε ότι εξεφραζε θαυμασμό για ένα σχόλιο μου...Και είχε δίκιο.
Βέβαια όσοι διαβασαν εκεινο του το σχόλιο, οι μισοί συμφωνουσαν με εμενα και οι άλλοι μισοί με εκείνον. Απλή παρεξηγηση.
Ζηταω και πάλι συγνώμη και απο τους δύο σας, για την παρέμβαση μου, προφανώς δεν μου πεφτει λόγος, το έκανα μόνο, για να βοηθήσω την συζητηση. Αλλά απο την άλλη ξερω επίσης καλά ...ότι ο δρόμος για την κόλαση ειναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Καλημερα οπωσδήποτε, συγνωμη ...αν χρειαζεται.
Έχει δίκιο σε αυτά που λέει ο Καθηγητής. Και ο Αινστάιν το είχε επισημάνει λέγοντας ότι για να κάνεις ανακαλύψεις πρέπει να έχεις περιέργεια και να αμφισβητείς ανοικτά τις αυθεντίες. Ο Καλός φοιτητής ποτέ δεν θα αμφισβητησει τον καθηγητή. Δεν έχει τα κότσια.
Βέβαια τις μεγάλες ανακαλύψεις και τις επιτυχημένες έρευνες τις κάνουν λίγοι. Είτε είναι βλάκες είτε είναι έξυπνοι. Και αυτό, διότι χρειάζεται συνδυασμός δεξοτήτων για να πετύχεις. Και το πιο βασικό. Πρέπει να "δραπετεύσεις" από την λογική του να απαντήσεις τις ήδη διατυπωμένες ερωτήσεις. Το κλειδί είναι να θέσεις τις ερωτήσεις εκείνες που θα σε οδηγήσουν στις ανατρεπτικές απαντήσεις.
Γεια σου VaD,
βρηκες και συ παραδειγμα με τον βυρωνα!
Γεια σου Προκόπη,
μαλλον ο κ. καθηγητης παιζει με τις λςξεις, αλλα νομιζω οτι ειναι σαφης σε αυτο που θελει να πει: Οτι ναι μεν να σου κόβει λιγακι, αλλα να μην έχεις καβαλησει και το καλαμι, ωστε, απο φοβο μην και στα δυσκολα πεσεις αποτομα κατω, φτανεις να χρησιμοποιεις την ευφυια σου εκ του ασφαλους και στην πεπατημενη οδο ...με αποτελεσμα να μην προαγεις την επιστημη κ.ο.κ.
Στο δια ταυτα, ειναι αυτο που λες, οτι επιστρατευεις υπομονη, πεισμα, κ.λ.π., με τον ιδιο τροπο που και ενας οχι ιδιαιτερα προικισμενος αντιμετωπιζει τα προβληματα του.
Η αντιθετη περιπτωση ειναι τα λεγομενα κοκκορακια που ολα τα σφαζουν , ολα τα μαχαιρωνουν, και αδυνατουν να παραδεχτουν οτι μπορει να μην εχουν μια απαντηση για κατι. Η ερευνα ειναι θεμα ωστης attitude και ταπεινοτητας.
Τωρα, για τα κοκκορακια, την πολιτικη και την τηλεοραση, ποιος αλλος τα ξερει καλυτερα να τα γραψει;;
γεια σου @Κ2,
ο καθηγητης τους χαρακτηριζει βλάκες εντος εισαγωγικών, οχι οτι το εννοει κιολας. Τουναντιον τους θεωρει απολυτως καταλληλους για να θεσουν σκληρα ερωτηματα στην ερευνα τους, γιατι δεν τους νοιαζει και να εκτεθουν αν αποτυχουν. Στην πραγματικοτητα ειναι οι Εξυπνοι.
Γεια σου @LLS,
το επαινετικο, το εξελαβα ως ειρωνικο! mea culpa!
Αλλη φορα οταν κανεις σχολιο, θα το στελνεις στη συντροφισσα Κατερινα, να διορθωνει τις ασαφειες, η οποία μετα θα μου στελνει με κούριερ!
Το διεθετησαμε το θεμα!
Τώρα, να παω να συνδεσω το trial and error, οπως πρεπει να εφαρμοζεται στην ερευνα, με το trial and error του νεοφιλευθ., με ολες τις κακες του implications, δεν θα το κάνω! Μετα θα με παρει κατηφορα κι ο δαρβινος, και ουτε θα ξερω πού θα βγω!
Κατερινα, σου εχω αναθεσει δουλεια. Να γινεις μεταφραστρια των σχολιων του @LLS. μισθος, μπονους, καρτοκινητο, κλπ
καλησπέρα @Αλέξανδρε,
συνηθως ενας φοιτητης θελει να τελειωσει το διδακτορικο του, και να βρει δουλεια, πραγμα που μπορει να το κανει και χωρις να χρειαστει να απαντησει σε μεγαλα ερωτηματα.
Το θεμα δεν ειναι να αμφισβητησεις την αυθεντια, γιατι αν θελεις να κανεις μια πρωτοποριακη ερευνα, τοτε δεν υπαρχει καμια αυθεντια, απλα, γιατι και αυτοι δεν ξερουν την απαντηση. Μπορεις να εκμεταλλευτεις την πειρα και το "ματι" τους που κοβει παραπάνω, λογω πειρας.
Συνηθως κινεισαι κανοντας μονο εφαρμογες μιας δεδομενης θεωριας και τις αποκλισεις που προκυπτουν, υπαρχουν πολλοι τροποι να τις εξορθολογισεις και να τις αποδωσεις σε χιλιους δυο παραγοντες. Για να αρχισεις να θετεις ερωτηματα που θα αμφισβητουν την ιδια τη θεωρια, πρεπει να εχεις γερες πλατες απο πισω σου να σε στηριξουν. Αλλα ετσι μονο προχωραει η επιστημη και η κατανοηση του κοσμου.
Τόσα μπαιτς για να μας πεις οτι είσαι βλάκας αλλα δεν είναι κακό!
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Εγά πάντως σαν φοιτήτης δεν ήμουνα τίποτα από αυτά αλλά απλό στουρνάρη, στερνή μου γνώση...
Νομαδα, προσπαθησα να το πω οσο πιο περιφραστικα μπορουσα για να σας μπερδεψω, αλλα επεσε σε εξυπνο σχολιαστη και την πατησα!!
ΙωάννηΚ,
Ειμαι σιγουρη οτι ετσι, θα εχεις πετυχει πιο πολλα στη ζωη σου.
Cynical
Θα δίνω το bonus εγώ.
Προσπερνάω την σύμβαση περί νεοφιλελευθερισμόυ (προφανως έτσι ονομάζεις την βαναυσότητα του σήμερα,ή οποία έιναι φιλελευθερη όσο εγω ο Μπρατ Πητ) και νομίζω ότι το trial error,δεν είναι μια τεχνολογική ρουτίνα.
Υποκρύπτει την δομική αδυναμία να προσδιορίσεις εκ των προτέρων αποτελεσματα που προκύπτουν απο σύνθετες ανθρωπινες καταστασεις.
Το trial error,έχει νόημα μόνο εκεί οπου επισερχεται ο μυστηριώδης,απροβλεπτος,με άρρητη γνωση και άρρητη άγνοια τύπος που ονομάζεται άνθρωπος.
΄Μια κοινωνία που απορρίπτει ή προσπαθεί να απορρίψει το TE,φλερτάρει με πολυ συγκεντρωτικές και ιεαραρχικές δομές.Η απόρριψη του ΤΕ (στα ανθρωπινα) ,υποκρύπτει την πεποίθηση ολικού ΕΚ ΤΩν ΠΡΟΤΕΡΩΝ ελέγχου ,των ανθρωπινων διαδράσεων .
Και η παρουσίαση της "βλακείας" από εσένα είναι καταλυτική σ'αυτή,την κατευθυνση.
@LLS,
το ΤΕ ειναι ο μοναδικος τροπος να αποσπασεις ενα πειστικο αποτελεσμα αν η διαδικασια που το παραγει ειναι αρκετα πολυπλοκη, ωστε να μπορεσεις να την περιγραψεις με μια χουφτα επιλυσιμες εξισωσεις.
Η κοινωνια ειναι μια περιπλοκη κατασταση και αν θελει καποιος να γνωρισει και αυτη και τον εαυτο του, πρεπει λιγο να καει. Δεν ειναι αυτονοητο;
Αγαπητε Δ.Δρακοναριε,
το προσεξα κι εγω σε διαφορες συζητησεις τελευταια, οτι "ποιος νεοφιλελ. και ποιες ελευθερες αγορες; Το κρατος ηταν αυτο που ηταν παρον και τις εμποδιζε ν' αναπτυχθουν".
Κοιταξε, ομως, υπαρχει μεγαλη ασαφεια στο πόσο ελάχιστο κρατος επιτρεπεται στο νεοφ. κρατος. Οι λειτουργιες του και ο βαθμος παρεμβασης του δεν ειναι καθορισμενα οπως στα μαθηματικα. Ετσι μπορει καποιος αναλογα με το τι θελει να υποστηριξει, να το βλεπει ειτε μεγαλο, ειτε μικρο.
Οταν εγω φωναζω οτι μια μονο ειναι η επιστμη, ολοι μου σερνετε τα μυρια οσα!! Βγαλτε τα τωρα περα μονοι σας...
Και με τη νικη στο σημερινο ματς.
Αγαπητή Cynical,
Κατ' αρχήν: Η νίκη για την M.U. δεν ήρθε στο χθεσινό ματς. Τζάμπα ξενύχτησα και μάλιστα μ' ένα κρύωμα που χειροτέρεψε και σήμερα αισθάνομαι σαν να μ' έχει πατήσει τρένο!
"Πατημένος" άνθρωπος δεν μπορεί να καλύψει με πληρότητα το ζήτημα που θίγεις, όπως καταλαβαίνεις. Μόνο τούτο: Ασφαλώς και κάθε ιδεολογικό ρεύμα, ανάλογα με τις συντεταγμένες του και τις πολιτικές του επιδιώξεις βλέπει το κράτος μεγάλο ή μικρό. Κι εδώ δεν υπάρχει επιστημονική απάντηση. (Ξέρεις τι έχω ακούσει, επειδή υποστηρίζω σταθερά ότι ο όρος "επιστημονικός σοσιαλισμός", εδώ και πολλές δεκαετίες δεν σημαίνει απολύτως τίποτα κι ότι η χρήση του, βλάπτει αντί να ωφελεί;)
Η απάντηση είναι πολιτική. Και δεν μπορεί να "επιστημονικοποιηθεί". Αλλά (κι αυτό νομίζω απαντάει στο "παράπονό" σου), κάλλιστα μπορεί να εμπλουτισθεί από ένα πειθαρχημένο μυαλό, όπως αυτό μιας φυσικού επιστήμονος, ας πούμε!...
Χαιρετώ.
Υ.Γ. Δεν μπορείς να σβήσεις εκείνη την αλαμπουρνέζικη τελευταία παράγραφο, που ο δαίμων του πληκτρολογίου άφησε να παρεισφρήσσει τελευταία και καταϊδρωμένη; Μου χαλάει το (ηλεκτρονικό) προφίλ!...
Περαστικά Δ. Δρακονάριε,
οπως καταλαβαινεις ουτε και εγω υιοθετω τον επιθετικο προσδιοριμό "επιστημονικος" στη λεξη σοσιαλισμος. Δεν εχει νοημα.
Πες μου τι θελεις να σβυσω; Απο ποιο σχολιο και ποια παραγραφο; Δεν μου χτυπαει κατι κακο στο ματι..
Λυπαμαι για την ομαδα σου.
Αγαπητή Cynical,
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον κόπο που θα κάνεις σβήνοντας. Το σβήσιμο αφορά στην τελευταία-τελευταία πρόταση και παράγραφο μαζί, πριν ακριβώς την ημερομηνία.
Χαιρετώ.
ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΙΝΤΕR-MANCHESTER UNITED...
Αυτές τις ημέρες, που θέλει πραγματική γενναιότητα ή αποκοτιά να δηλώνει κάποιος οικονομικά
"(νεο)φιλελεύθερος", είναι διασκεδαστική η εξής παρατήρηση αναλογίας:
Όταν μέσα στην διετία 1989-91, κατέρρεαν οι Πρωτοσοσιαλιστικές χώρες, οι "πεφωτισμένοι" αριστεροί - Ευρωκομμουνιστές κυρίως - έλεγαν δεξιά κι αριστερά (περισσότερο δεξιά είναι αλήθεια):
"Σιγά μην ήταν ΑΥΤΟ το πράγμα που γινόταν εκεί σοσιαλισμός! Δεν τα λέγαμε εμείς;". Κι έτσι απαλλάσσονταν από το δυσάρεστο, κοπιώδες και ψυχοφθόρο καθήκον να δούνε τα πράγματα από την αρχή (συμπεριλαμβανομένων και των δικών τους πραγμάτων βεβαίως...).
Τώρα, έχουμε τους "φιλελεύθερους" που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, όπως ο LLS, απ' ό,τι είδα στο σχόλιό του, αλλά και άλλοι (θυμάμαι ένα αρθράκι του γνωστού και μη εξαιρετέου κ. Νίκου Δήμου, εξέχοντος στελέχους του εν Ελλάδι "φιλελευθερισμού"):
"Μα είχαμε εμείς (σ.σ.: οι "φιλελεύθεροι") κάποια σχέση, έστω και μακρινή, με αυτές τις 'βαναυσότητες';".
Μπα, καμία! Εκτός από αυτήν των χειροκροτητών για κάθε τομέα της οικονομίας που παραδιδόταν στα "επιδέξια" και "νευρώδη" χέρια της ιδιωτικής "πρωτοβουλίας"!
Γελάω φυσικά με αυτά τα καμώματα, καμώματα στρουθοκαμήλων που κρύβουν το κεφάλι στην άμμο.
Οι δικές μου στρουθοκάμηλοι, ευτυχώς απέρχονται σιγά-σιγά... Με εκείνες βέβαια έκλαιγα. Έτσι γίνεται με τις στρουθοκαμήλους που βρίσκονται στο δικό σου νταμάκι...
Αλλά με αυτές που βρίσκονται απέναντι; Γέλια και μάλιστα τρανταχτά!
24 Φεβρουάριος 2009 11:27 μμ
Λοιπόν επιτέλους βρήκα το άρθρο του NewScientist στο οποίο αναφέρθηκα στο πρώτο μου σχόλιο σε αυτό το πόστ πριν από 1,5 σχεδόν μήνα....
Είναι το τεύχος 17 Ιουλ 2004 του NewScientist με τίτλο: "Don't call me clever" του συμπεριφοριστή βιολόγου Simon M. Reader.
Έτσι για την ιστορία!
Δημοσίευση σχολίου