Η Κουλτούρα της Πληροφορίας

«Αυτός ο λαός δεν έχει κουλτούρα!». Τούτη τη βαριά κουβέντα ξεστόμισε προ μηνών ο κουλτουριάρης αρχηγός της ΚΥΠ στα κανάλια και καταρράκωσε όση αξιοπρέπεια μάς είχε απομείνει. Ευτυχώς, γρήγορα διευκρίνισε ότι δεν ήμασταν εντελώς και για τα μπάζα, μόνο κάποια αδυναμία στην κουλτούρα περί της πληροφορίας βρήκε να μας καταλογήσει, εξ αιτίας της οποίας και θα χρειαζόμασταν εντατικά μαθήματα.

Ενώ παραδέχτηκε πως μετά τόσα χρόνια στο σχολειό ήμασταν πια ξεφτέρια στους υπολογιστές τα δίκτυα, τη φάρμα και το facebook, εν τούτοις δεν γνωρίζαμε πώς να εφαρμόσουμε όλη αυτή την πληροφορία που αποκομίσαμε, με τρόπο χρήσιμο για το καλό της πατρίδας, και των συνανθρώπων μας φυσικά.

Φυσικά και είμαστε άνθρωποι υπεύθυνοι, και δεν θέλουμε οι γνώσεις μας να μένουν αναξιοποίητες και στο συρτάρι, στέλνοντας στο βρόντο όλα αυτά τα χρήματα που ξοδεύτηκαν απλόχερα για την παιδεία. Μόνο που δεν βρίσκαμε κάποιον υπεύθυνο από την κυβέρνηση να μάς καθοδηγεί.

Ευτυχώς η ευκαιρία δεν άργησε να φανεί. Με το νέα φορολογικό νομοσχέδιο κάθε νομοταγής πολίτης και πατριώτης θα μπορεί πλέον να αξιοποιεί επ’ αμοιβή όλο τον πλούτο πληροφοριών που θα έχει αποκομίσει σχετικά με το επίπεδο ζωής των γειτόνων του εφοριακών, τελωνειακών, δικαστών, βουλευτών, ιατρών, περιπτεράδων, βενζινάδων κλπ, εντοπίζοντας και καταγγέλλοντας στις αρμόδιες αρχές βίλες, πισίνες, Καγιέν, έπιπλα δια χειρός Βαράγγη, κ.α.

"Μα θέλετε να γίνουμε όλοι χαφιέδες;", ξεστόμισε ολόχαρο και στα ξεκούδουνα, το γελαστό παιδί Πολίτης στο πάνελ της επεισοδιακής περασμένης Δευτέρας, καθώς απευθυνόταν στην υπουργό μάρκας Διαμαντοπούλου.

"Μα τι λέξεις είναι αυτές;", απάντησε ενοχλημένη, η ολίγον χλομή κυρία Υπουργός, φοβούμενη μην και η κατάπτυστος αυτή λέξη λεκιάσει το εκσυγχρονισμένο της λεξιλόγιο, και το κομψό της ταγιεράκι, πιθανόν. "Είναι ευθύνη του καθενός μας προς την πατρίδα", απάντησε τραυλίζοντας η κυρία, φροντίζοντας με κεφαλιά ψαράκι, να στρέψει στο λεπτό την κουβέντα προς τις εξυπνάδες του νομοσχεδίου της.

Ωραία και καινοτόμος επιχειρηματική δραστηριότητα σκέφτηκα, με μιας, αναλογιζόμενη την αύξηση του ΑΕΠ που θα επέρχετο από το εμπόριο του μεγάλου αυτού πλούτου πληροφοριών, με εμπορικό εταίρο όχι φυσικά το κράτος, αλλά τις ίδιες τις πηγές άντλησης της πληροφορίας. Ως γνωστόν το κράτος είναι και κακοπληρωτής και τσιγκούνης. Ενώ οι κάτοχοι αδήλωτου πλούτου πληρώνουν πάντα τοις μετρητοίς και σε τιμές αγοράς.

Υπάρχει μεγαλύτερη υπευθυνότητα από αυτό; Τρέχω για τα εύσημα και την πατέντα!