Γιατί 70, κι όχι 68 ή 72;

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι η απόφαση για την εκτέλεση της θανατικής ποινής ελήφθη μετά από τα αποτελέσματα ενός IQ test στο οποίο υποβλήθηκε η κατηγορουμένη. Σύμφωνα με νόμο που ισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις κατηγορούμενος με βαθμό νοημοσύνης μικρότερο του 70 προβιβάζεται από την κατηγορία του μελλοθάνατου σε αυτή του βαρυποινίτη.

Τα αποτελέσματα όμως για την άτυχη γυναίκα έδειξαν δυστυχώς βαθμό νοημοσύνης ίσο με 72, και αυτές οι δυο παραπανίσιες μονάδες πλήρωσαν το νόμισμα για τον άλλο κόσμο. Μια κρίσιμη απόφαση πάνω σ’ ένα έωλο και εντελώς αυθαίρετο νούμερο, σαν να επρόκειτο αυτό το 70 ν’ αποφάσιζε το κόψιμο κάποιου επιδόματος κι όχι το κόψιμο του ίδιου του νήματος της ζωής. Γιατί 70 αναρωτιέσαι κι όχι 68 ή 72; Ποιος, και με με ποια πειστική αιτιολογία έστησε το παλούκι στο 70;

Κάποια στατιστικά νούμερα, κάποιες αμφιλεγόμενες και ανυπόληπτες περί IQ θεωρίες που έχουν πάψει πια να εφαρμόζονται ακόμα και σε ανώδυνες σχολικές αξιολογήσεις, συνεχίζουν να επιβιώνουν σε θεσμούς που εμμένουν σαν μικροί θεοί να χαράζουν αυθαίρετα τα όρια ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο.

Κι όλα αυτά τυλιγμένα σ’ ένα μανδύα ψευδο-επιστημονικού τσαρλατανισμού, όπως είναι οι θεωρίες περί νοημοσύνης, εμπειρικές ως επί το πλείστον, νεφελώδεις, αντικρουόμενες, ρευστές, φιλοσοφίες περισσότερο παρά «σκληρά» δεδομένα.

Έχω πολλές φορές από δω πέρα χρησιμοποιήσει σκληρή γλώσσα για την έπαρση των νευροεπιστημών, που χωρίς ακόμα να έχουν βγει από τ’ αυγό, παίζοντας με κλικ, και φωτεινές κηλίδες στις απεικονίσεις, με σενάρια και υποθέσεις πιο πολύ, αξιώνουν να έχουν λόγο στην ίδια τη μοίρα του ανθρώπου βάζοντας ύπουλα την ουρά τους ακόμα και μέσα στα δικαστήρια. Και δεν είναι μόνο τα εν λόγω tests, είναι και οι εντελώς αμφιλεγόμενοι ως προς την αξιοπιστία τους οροί αληθείας, είναι και τα DNA tests και ‘γω δεν ξέρω πόσα άλλα που επιζητούν κι αυτά το μερτικό τους.

Κι ύστερα σου λένε γιατί ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην Επιστήμη…