Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Δελτία και δελτία...


Όλοι συμφωνούμε ότι τα κανάλια πια είναι είτε εξοργιστικά, είτε βαρετά. Άσε πια που οι μισοί φέρουμε μόνιμη εξάρθρωση ώμου από τις απανωτές μούντζες που εκτοξεύσαμε στο γυαλί και δεν είναι για το καλό μας να συνεχίζουμε να αγνοούμε τις υποδείξεις των ορθοπεδικών περί αποχής.


Αλλά το συνήθειο, συνήθειο. Προχθές ξεπέζεψα, μετά από καιρό, στο Star, στο εντελώς παρεξηγημένο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κανάλι. Παρά μια διαδεδομένη αντίληψη, δεν είναι το περιεχόμενο του δελτίου που είναι όλα τα λεφτά, αλλά ο παρουσιαστής του, ο Αιμίλιος Λιάτσος.


Η άμεμπτη εμφάνισή του, η σφιχτοδεμένη του γραβάτα, ο επαγγελματισμός, η θρησκευτική προσήλωση και η σοβαρότητα με την οποία εκφωνεί τις ειδήσεις, που ο αρχισυντάκτης με προσοχή επιλέγει, δίνουν την εντύπωση δελτίου το οποίο απευθύνεται σε ένα επιλεγμένο κοινό, ανυπόμονο να συντονιστεί σε ανταποκρίσεις τουλάχιστον από Λευκό Οίκο, Κρεμλίνο και Ηλύσια πεδία, και όχι από τη Μύκονο ή την παραλιακή, σε κοινό που ζει και αναπνέει για τις αναλύσεις από τις τελευταίες αποφάσεις της συνόδου κορυφής των G8, άντε και των G20, και όχι για τις περιγραφές των δραστηριοτήτων του Club των G69 και της συνόδου των βιζιτούδων.


Όταν δεν αντέχεις Πρετεντέρη, Καψή, Όλγα, Μπάμπη, Σία, George και λοιπούς, το σχολείο του Αιμίλιου είναι μια όαση χαράς και ανεμελιάς. Αλλά και πληροφόρησης. Τι έμαθα λοιπόν;


Να, ότι κυνηγώντας οι του ΣΔΟΕ τους φοροφυγάδες στην Μύκονο, βρέθηκαν μπροστά, λέει ο Αιμίλιος, σε δυο λαβράκια βιζιτούδες, από την αλλοδαπή, σαν τα κρύα τα νερά ήταν οι κοπέλες, με πρόσωπο κόλαση και σώματα φωτιά, αλλά, γιαυτό ακριβώς τον χαίρομαι τον Αιμίλιο, το χείλι του δεν έκανε ούτε ένα σπασμό στην είδηση, κι ούτε το βλέφαρο πετάρισε καθόλου, τα οποία κορίτσια έπαιρναν χιλιάρικο τη φορά, και κάθισε και υπολόγισε ο αθεόφοβος πόσα έβγαζαν τη μέρα, άσε μη σας λέω, ήτανε πολλά, αλλά το χρήμα δεν μπορούσαν να το βρούνε πουθενά, διότι το κατέθεταν σε διάσπαρτους πολλούς λογαριασμούς ανά τας ευρώπας, διαχειριστής των οποίων, όπως μάς πληροφόρησε ήταν ένας παγκοσμίου φήμης μαστροπός απ’ την Τσεχία, που, κι εδώ ήταν η μεγάλη είδηση, δεν λεγότανε Τσακάλι όπως θα ήταν φυσικό, αλλά ...Μόνικα!


Βρε, βρε χαλάσανε κι οι νταβατζήδες, σκέφτηκα με θλίψη.


5 σχόλια:

Στέλιος είπε...

Dear cyn,
Η ψυχρή αταραξία του Αιμίλιου και η σωστή παρατήρηση σου, μου θυμίζουν ενα αμερικάνο κωμικό του βωβού κινηματογράφου το Μπάστερ Κήτον.
Ο κόσμος δίπλα του χάλαγε, ξεκαρδιστικές στιγμές διαδραματίζονταν αλλά αυτός προχωρούσε ψυχρός,ατάραχος, αμίλητος σε νέα συμβάντα πιο ξεκαρδιστικά.
Η αντίθεση είναι το πιο ισχυρό σχήμα λόγου μετά την μεταφορά, έφη Αριστοτέλης στην Τέχνη της Ρητορικής.

philalethe είπε...

Ο Αιμίλιος είναι από τους ανθρώπους που, όπως διαπίστωσα από την συνέντευξή του στο Παρόν προ τινών εβδομάδων, έχει αφομοιώσει πραγματικά και εντυπωσιακά τον ορθολογιστικό-ωφελιμιστικό λόγο και τον πολιστικό εκσυγχρονισμό, όπως τον θέτει ως αίτημα ο Πολυτεχνίτης κος Χατζημπίρος συχνά από την "Ελευθεροτυπία", όπως και εγώ έχω επισημάνει στο ιστολόγιό μου.

Είπε και ελάλησε ότι κάμει infotainment, διότι(ή: και), λέει, είναι πετυχημένο(σαξέσφουλ) και "μια πετυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις".

Λέτε να ήταν κάτι τέτοιοι που εννοούσε ο προφητάναξ ποιητής όταν, τω καιρώ εκείνω, έλεγε "Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τοις ενδόξοις της γης";;; :-)

Ευρυτερος είπε...

O διευθυντής ειδήσεων του star δήλωσε πως είναι αναπόσπαστο στοιχείο του concept λόγω του ιδιαίτερα χαμηλού περιεχομένου του δελτίου του σταθμού και των ειδήσεων που περιέχει να τις εκφωνεί ατάραχος ένας άντρας, καλοντυμένος και ιδιαίτερα σοβαροφανής. Είναι απαραίτητο άλλοθι ώστε το γυναικείο -στην πλειονότητα του- κοινό να πείσει τους συζύγους, τους μπαμπάδες και κυρίως τις ίδιες ότι παρακολουθούν δελτίο ειδήσεων και όχι Espresso live.

Θανασης Ξ. είπε...

Ναι, αλλά τελευταία δεν βλέπω πουθενά την ..Πετρούλα :))))))))))

cynical είπε...

με το στυλ του παντως δειχνει οτι δεν κανει infotainment αλλα σκετο info, το οποιο αξιολογει μεγιστης σπουδαιοτητας.

Οντως κανει, σαν τον Keaton, σαν να μην βρισκεται στο συγκεκριμενο δελτιο, αλλα καπου αλλου. Αυτη την ανακολουθια δεν μπορουσα παρα να τη σχολιασω! Ειναι σαν παντομιμα, δεν ξερω πως να το χαρακτηρισω, ειναι ενα καθαρο παραδειγμα αναντιστοιχιας αναμεσα στο ειναι και το φαινεσθαι...

Ειναι παντως ενδιαφερον το φαινομενο, και μαλλον εχει δικαιο ο Evryteros που λεει ότι με το φαινεσθαι πειθει οτι το "ειναι " που ειναι και το περιεχομενο του δελτιου, βρισκεται σε αντιστοιχια με το "φαινεσθαι".

Ενώ το σύνηθες, αυτο που θα περιμεναμε θα ηταν το "φαινεσθαι" να ηταν αντιστοιχο του "ειναι" και στη θεση του Αιμιλιου να βρισκοτανε ο Λάκης (ο Γαβαλας).

Πετρούλα, πετρούλα, την εφαγε η κριση, θαναση!