Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Η Επιστροφή των Πρασίνων


Το

τσουνάμι της κρίσης που ανακάτωσε πέρα από τα οικονομικά και τα πολιτικά πράγματα της Ευρώπης, ξέθαψε απ’ το βυθό σέρνοντας στην επιφάνεια και τα πράσινα κόμματα.

Μια πρόσφατη δημοσκόπηση στη Γερμανία τους φέρει να παίρνουν ένα 24% των ψήφων, πολύ κοντά δηλαδή με τους ήδη θαλασσοδαρμένους σοσιαλδημοκράτες που αν γίνονταν εκλογές τώρα δα, θα μπορούσαν άνετα οι δυο τους να σχημάτιζαν κυβέρνηση. Οι λόγοι της δημοσκοπικής αυτής έκπληξης είναι αφ’ ενός καθαρά γερμανικοί και έχουν να κάνουν με την απόφαση της Μέρκελ να παρατείνει τη λειτουργία των πυρηνικών εργοστασίων για άλλα 8 με 14 χρόνια, αφ’ ετέρου εμπίπτουν και στο γενικότερο πολιτικό κλίμα της ανυποληψίας της σοσιαλδημοκρατίας, εξ αιτίας της νεοφιλελεύθερης στροφής που πήρε στο τέλος ενός κακοτράχαλου και επικίνδυνου τρίτου δρόμου.

Τα πράσινα κόμματα, με το λίγο από δω, και το λίγο από κει, όντας λίγο νεοφιλελεύθερα, αλλά και λίγο σοσιαλιστικά, λίγο της υπεύθυνης διακυβέρνησης, αλλά και των διαδηλώσεων, ειρηνιστικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά ευαίσθητα, ανεκτικά και κοσμοπολίτικα φαίνεται ότι έχουν τα εχέγγυα να τραβήξουν όπως το σφουγγάρι τη δυσαρέσκεια κυρίως της φιλελεύθερης και μορφωμένης μεσαίας τάξης των πόλεων, που αηδιασμένη συνάμα από το όλο πολιτικό σκηνικό, ψάχνει έναν νέο, αλλά ευέλικτο πόλο να πιαστεί.

Τα πράσινα κινήματα από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν στην Ευρώπη, αρχής γενομένης από τη Γερμανία το 1980 με τις μαζικές αντι-πυρινικές διαδηλώσεις, με τον καιρό ωρίμασαν σε κόμματα και σφήνωσαν σε μια μικρή γωνιά του πολιτικού σκηνικού, τα περισσότερα από αυτά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ανάμεσα σε κεντρο-δεξιούς και κεντρο-αριστερούς σχηματισμούς, πηγαίνοντας μια από δω και μια από κει.

Στη Γερμανία για παράδειγμα, μπορεί να είναι πιο γνωστή η επταετής συγκυβέρνηση των πρασίνων με τους σοσιαλδημοκράτες (1998-2005), αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που στα διάφορα κρατίδια σχημάτισαν κυβερνήσεις συνασπισμού και με τους χριστιανοδημοκράτες. Αλλά και κατά τη διάρκεια της πρασινο-κόκκινης συγκυβέρνησης δεν δίστασαν μέσω του ΥΠΕΞ Γιόσκα Φίσερ, να στηρίξουν τον καγκελάριο Σρέντερ στον πόλεμο με το Κόσσοβο και το Αφγανιστάν, ερχόμενοι σε αντίθεση με τα’ αδελφά πράσινα κόμματα, καθώς επίσης και το σχέδιο Hartz IV το οποίο προέβλεπε δραστικές περικοπές των κοινωνικών παροχών.

Μια πρόσφατη και κραυγαλέα περίπτωση στήριξης δεξιών, άκρως νεοφιλελεύθερων σχηματισμών αποτελεί το ιρλανδικό πράσινο κόμμα το οποίο σχηματίζοντας κυβέρνηση συνασπισμού το 2007 με το Fianna Fáil, έθαψε στο χώμα αξίες και αρχές μαζί και την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του, οι οποίοι στις ευρωεκλογές του 2009 κυριολεκτικά το μαύρισαν. Αλλά η ζημιά που ήταν να γίνει, έγινε. Οι δραστικές περικοπές στα σχολεία και τις δημόσιες συγκοινωνίες, η υπερβολική στήριξη των τραπεζιτών, και οι ιδιωτικοποιήσεις, ζητήματα ταμπού στην πράσινη ατζέντα, έγιναν και με τη δική τους ευλογία.

Στην Τσεχία οι φετινές εκλογές του Μαΐου, δεν έφεραν καλή τύχη στους πράσινους, μιας και έχασαν και τους έξι βουλευτές από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, προφανώς πληρώνοντας τις κακές τους παρέες, δηλαδή τη συμμετοχή και τη στήριξη που παρείχαν στην αμιγώς δεξιά κυβέρνηση και την εμπλοκή τους στις συνήθεις ασθένειες της διαφθοράς, διαπλοκής και κακοδιαχείρισης.

Στην Αυστραλία, στις εκλογές του Αυγούστου οι πράσινοι, το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κόμμα της ηπείρου, κέρδισαν ένα 12% της ψήφου και συνέδραμαν τον κεντρο-αριστερό συνασπισμό για το σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης, ικανής, κατά δήλωσή τους, να επιβάλει τα προσήκοντα περιοριστικά μέτρα λιτότητας.

Στη Σουηδία, το πράσινο κόμμα βγαίνοντας αρκετά ενισχυμένο από τις προχθεσινές βουλευτικές εκλογές καλείται τώρα να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στο σχηματισμό κυβέρνησης του κεντρο-δεξιού συνασπισμού. Αν και προς το παρόν αρνείται να παράσχει στήριξη, δεν είναι βέβαιο ότι θα εμείνει στη θέση του αυτή αν το δέλεαρ είναι αρκετά ισχυρό. Αλλά τελικά δεν έχει και πολύ νόημα να αξιολογούμε ένα κόμμα από το κατά πόσον συμμαχεί με τη δεξιά ή τη σοσιαλδημοκρατία, την κεντρο-δεξιά ή την κεντρο-αριστερά στο βαθμό που η τελευταία, όπως ακόμα και στη Σουηδία, ενέχεται για τις πιο σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι οι εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις που συνέβησαν την περίοδο 1998-2006 στη Σουηδία έγιναν από συνασπισμό σοσιαλδημοκρατών, πρασίνων και αριστερών.

Στην Ελλάδα, το ντόπιο πράσινο κόμμα έχοντας δίπλα του τόσο στα δεξιά, όσο και στα αριστερά, οικολογικώς «ανησυχούντα» κόμματα να του κλέβουν την πατέντα, δεν κατόρθωσε όλα αυτά τα χρόνια να σηκώσει κεφάλι. Με τις μέχρι τούδε αμιγώς μονοκομματικές κυβερνήσεις, δεν βρέθηκε ακόμα προ διλήμματος σχετικά με το ποιους θα πάει και με το ποιους θ’ αφήσει, αν και η εκλογική σύμπραξη με το Πασόκ στην Αθήνα στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, αφήνει ένα κάποιο στίγμα και για τις όποιες μελλοντικές βουλευτικές.

18 σχόλια:

Νοσφεράτος είπε...

και ας θυμηθουμε συν τοις αλλοις- την ξεχωρσιτη και ακουραστη προσπαθεια του Ντανυ Κον Μπεντιντ υπερ της Ελλάδας τωρα στον καιρο τς κρισης (που τοσο υποτιμηθηκε απο τα κυριαρχα ΜΜΕ στην..Ελλάδα)

Ανώνυμος είπε...

Τα πράσινα κόμματα είναι απαραίτητα σε επί ίσοις όροις κυβερνητικές συνεργασίες που ελπίζω να δούμε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα.

Δεν θα εμπιστευόμουν σε ένα πράσινο κόμμα ολόκληρη τη λειτουργία του κράτους , αλλά πρέπει να βρίσκονται σε κάθε κυβέρνηση σαν συνεργάτες και έχουν πολλά να δώσουν.

Διαλλακτικότητα , βούληση και λογική χρειάζεται

στελιος είπε...

Η ουσία είναι οτι κάτι αλλάζει και σπάει το μονομπλόκ της απόλυτης κυριαρχίας των αγορών.
Στο δρόμο προς την αλλαγή θα δοκιμάσουμε τα άλογα που θα τρέξουν καλύτερα.

akrat είπε...

ωχ...

και πάνω που τους βρίζω...

Νοσφεράτος είπε...

φυσικά παρατηρειται μια συντηρητικοποιηση των πρασινων κομματων Αλλά και γενι΄κά παρατηρειται μια χωρις κατευθυνση και νοημα κινητικοτητα ολων των κομματων..Και των κοματων της αριστεράς βεβαια

Νοσφεράτος είπε...

απο την αλλη τα Πρασινα κομματα με την αντιρατσιστική αντιφασιστική ιδεολογια ισως αποτελέσουν αναχωμα στον οτον ενετελώς ορατο αμεσο κινδυνο που πλαναται σαν Εφιαλτης σημερα στην Ευρωπηκαι φυσι΄κα και Ελλαδα. Τον Κινδυνο του Νεοφασισμου , της Πολιτιμικής ακροδεξιας του Ρατσισμου , του Εθνολαικισμου.

Θανασης Ξ. είπε...

Να τους ψηφίσουμε καλέ, στις Δημοτικές ή όχι;;....

cynical είπε...

Θανάση, δεν διαλεξανε καλη παρέα...

Θανασης Ξ. είπε...

Στο Αιγάλεω συνεργάζονται με τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ (κι όχι με του ΠΑΣΟΚ)...

Στην Αθήνα μην κοιτάς, ο Καμίνης άλλωστε είναι υπερκομματικός...

Καλό ΣΚ

cynical είπε...

Θαναση, το λεω και μεσα, μια απο δω και μια απο κει...

Καλο Σ/Κ

grsail είπε...

Αυτά τα ‘πράσινα’ κόμματα μοιάζουν πολύ και με ταπράσινα άλογα.
Ας μην ξεχνούμε ότι και η χολή είναι πράσινη.
Ίσως και το χρώμα του ψέματος θα έρπεπε να θεωρηθεί πράσινο.
Επίσης και ο χειρότερης μορφής και ελεύθερος από κάθε ηθικό φραγμό οπορτουνισμός είναι πράσινος.
Τα κλεμμένα από το παγκόσμιο κοινό δολάρια για πράσινα αυτοκίνητα και πράσινους γλόμπους είναι και αυτά πράσινα.
Τα κρυμμένα κάτω από τα τραπέζια πετροδολάρια που χρηματοδοτούν το εγκληματικό αντιπυρηνικό (sic) κίνημα είναι, πίστεψέ το, πράσινα !
Η τρομοκρατία και παραπληροφόρηση του κοινού περί επερχόμενων καταστροφών και ανθρωπογενούς θέρμανσης του πλανήτη έχει, ναι !, χρώμα πράσινο.

Σουν το λέω φιλικά: όπου βλέπεις (μη φυτικό και γήινο) πράσινο να τρέχεις μακρυά. Πολύ μακριά.

Άσχετο:
Διάβασε και μία κανελί με βούλες (αλλά και με αποχρώσεις πράσινου) ανάρτηση που εμένα τουλάχιστον με έκανε να καταπιώ αμάσητο ένα από τα λαξοτανίλ της γιαγιάς:

http://agisgios2.blogspot.com/2010/10/cern-70-cern-911.html
.

Νοσφεράτος είπε...

πολύ ενδιαφερον το τελευταιο σχολιο.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=sSTLDel-G9k

Ενα προσφατο ενδιαφερον βιντεακι απο μια οικολογικη οργανωση. (το βιντεο αυτο ειναι backup, γιατι το original αναγκαστηκανε να το αποσυρουν σε λιγοτερο απο μια μερα).

Άναυδος είπε...

Από το άρθρο: " Στην Ελλάδα, το ντόπιο πράσινο κόμμα έχοντας δίπλα του τόσο στα δεξιά, όσο και στα αριστερά, οικολογικώς «ανησυχούντα» κόμματα να του κλέβουν την πατέντα ...".

Καμία πατέντα δεν κλέβουν κανενός τα άλλα κόμματα (προσοχή: εννοώ στο θέμα "οικολογία").

Οι "Οικολόγοι" (ή "Πράσινοι") πουλάνε οικολογία όπως θα πουλούσαν και οποιαδήποτε άλλη θεωρία φτάνει να έπαιρναν κομμάτι της εξουσίας. Έτσι κάνουν σε όλη την Ευρώπη, έτσι κάνουν και στην αισχρά δικομματική Ελλάδα.
Έψαχνα μια λέξη να τους χαρακτηρίσω και την ιδέα μου έδωσε ο @grsail, "οπορτουνιστές".
Επειδή, όμως, είναι λέξη που συνδέεται με τις απαρχές των ζυμώσεων της Διεθνούς, και στις προ Οκτωβριανής επανάστασης διαμάχες, επειδή επίσης, δεν είναι λέξη που καταλαβαίνει ο πολύς κόσμος, και επειδή οι "Οικολόγοι" δεν είναι ούτε αριστεροί ούτε δεξιοί, παρά μόνο περιφερόμενη ιδεολογία θιάσου, υποστηρικτική στα διεθνιστικά παιχνίδια (προσοχή: του Καπιταλισμού, βλ. παγκοσμιοποίηση), εγώ θα τους λέω "καιροσκόπους της εξουσίας".

Greek Rider είπε...

Πολλά πράσινα κόμματα χρηματοδοτούνται από ακροδεξιούς νεοφιλελεύθερους με στόχο να στρέψουν την "πράσινη" διάθεση των πολιτισμένων δυτικών προς ανέξοδες γι' αυτούς πρακτικές.

Για την ταμπακιέρα όμως π.χ. τις πετρελαϊκές εταιρείες ή την υπερθέρμανση του πλανήτη κτλ ούτε λέξη!

Το έχουν ρίξει στην ποδηλατοδρομία τις Κυριακές και στην ανακύκλωση. Καλά κάνουν βέβαια, αλλά αυτά είναι στάχτη στα μάτια.

Κάτι όπως η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη των πλέον ανεύθυνων εταιρειών.

Και ξαναλέω κάποιες πράσινες οργανώσεις χρηματοδοτούνται κατευθείαν από νεοφιλελεύθερα και ακροδεξιά λόμπι.

Μάλιστα φτιάχνουν και οικολογικές ιστοσελίδες σε όλο τον κόσμο για να περνάνε τα δικά τους μηνύματα για το τι σημαίνει οικολογία.

Στην εποχή μας οικολογία χωρίς σκληρή σύγκρουση με τα συμφέροντα των εταιρειών δεν μπορεί να υπάρξει.

Greek Rider είπε...

Επίσης θυμηθείτε αυτό το άρθρο του Ν.Σεβαστάκη για τη νέα "θεότητα":

http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=14.06.2008,id=5841176

Αντιγράφω ένα μικρό απόσπασμα:

"Ποιο είναι εδώ το ενοχλητικό; Μάλλον όχι καθαυτό το γεγονός της ιδιοποίησης της περιβαλλοντικής ευαισθησίας από τον «έξυπνο» φιλελευθερισμό των free press και των οικολογούντων του γλυκού νερού που πολλαπλασιάζονται με ανησυχητικό ρυθμό. Αυτό είναι ώς ένα βαθμό αναμενόμενο. Το ενοχλητικό είναι η διαχείριση αυτής της ευαισθησίας με τους όρους μιας θρησκευτικότητας χωρίς θρησκεία, μιας καλής συνείδησης που βασίζεται όμως στη λήθη και στη σκανδαλώδη παραμέληση κρίσιμων παραμέτρων της οικολογικής κρίσης. Οταν ας πούμε δεν θίγεται η ιερή αγελάδα της μοντέρνας ιδεολογίας, η Ανάπτυξη και η Πρόοδος, όταν αποσιωπάται το πρόβλημα των ορίων τού «πάντα περισσότερο», καταλήγει κάπου εδώ: στην καλύτερη περίπτωση σε έναν προσκοπικό νεορομαντισμό και όλο και πιο συχνά στην αμήχανη περιφορά δημόσιων ευχών που ζητούν να ικανοποιήσουν τους πάντες."

Νοσφεράτος είπε...

''Οταν ας πούμε δεν θίγεται η ιερή αγελάδα της μοντέρνας ιδεολογίας, η Ανάπτυξη και η Πρόοδος, όταν αποσιωπάται το πρόβλημα των ορίων τού «πάντα περισσότερο», καταλήγει κάπου εδώ: στην καλύτερη περίπτωση σε έναν προσκοπικό νεορομαντισμό''

O N. Σεβαστακης -με την ιδια οξυδερκεια με την οποια κρινει τον νεορομαντισμο του πρασινου κινηματος κρινει επισης και τον ΕΘΝΟρομαντσμό..
-----------παντςω και περαν του οτι οι κριτικές στην απολιτικη πολιτική των Οικολογων τκια το ασχετο συνθημα ''ουτε δεξια ουτε αριστερά ''
( που οπως ειπε ο Ν. μΠΟΜΠΙΟ : δεν ξερω αν υφισταται η διακριηση αριστεράς και δεξιας - ξερω ομως οτι αυτοι που λένε οτι δεν υφισταται ειναι ΔΕΞΙΟΙ)\
περα απο αυτές τις γονιμες κριτικές
- παραμενει το γεγονός οτι
στην παροσυα κριση της Αλλαδας
οι Μόνοι που προσέφεραν αμεριστη κα ουσιαστική συμπαρασταση στην Ελλάδα - περαν της Ευρωπαικής Αριστεράς , ησαν οι Ευρωπαιοι Πρασινοι
και ιδιως ο
(κατα συκοφαντημένος απο τους εθνικιστες- και εριφρονημενος απο μα μαξιλαμλιστική στα Λογια αριστερά στην Ελλάδα
Ντανιελ Κον Μπεντιτ )

archaeopteryx είπε...

όσο το ψάχνω (και το ψάχνω) καταλήγω ότι τα Πράσινα Κόμματα, ασχέτως, καλοπροαιρέτων, είναι αγορασμένα Γερμανικά (ή νεο ταξικ αν προτιμάτε) κόμματα. Οι οργανωμένες Πράσινες ΜΚΟ είναι 100% Γερμανοκαθοδηγούμενες. Τα Πράσινα κόμματα κυνηγάνε την μειοψηφία που θα χρειάζεται να είναι σε κοινοβούλια και να καθορίζουν τύχες λαών (όπως πχ με τον φόρο άνθρακα στην Αυστραλία). Στις ΗΠΑ είναι μέρος των Δημοκρατικών.

Επειδή έχουν φτιαχτεί σε παλιές αριστερές ή αριστερίζουσες γραμμές, το χρησιμοποιούν για καμουφλάζ, αλλά είναι βαθυ Γερμανικό κράτος, και εργαλείο εδραίωσης του Δ' Ράϊχ. Οι Ναζί είχαν πολλές πράσινες ιδεοληψίες και έχει τεκμηριωθεί κατά κόρον.