Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Ο Φοιτητής - Πελάτης


Γράφοντας για την Ιδιωτική Ανώτατη Εκπαίδευση είχα αναφερθεί στον κίνδυνο μετατροπής του φοιτητή σε πελάτη-καταναλωτή. Παρ’ όλο που η φράση αυτή μπορεί εύκολα να εκληφθεί σαν φτηνή ρητορεία, τα παραδείγματα που ακολουθούν από την αγγλική πραγματικότητα επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Σαν προειδοποίηση, όταν μιλάμε γενικά για τα καλά ενός συστήματος θα πρέπει να έχουμε στο νου πώς το σύστημα αυτό λειτουργεί στην πράξη, πέρα από τα ιλουστρασιόν φυλλάδια και τις φουσκωμένες αερολογίες των συντακτών τους που κατά κύριο λόγο είναι διαφημιστές και ουδεμία σχέση έχουν με την εκπαιδευτική διαδικασία.


Αν ο ανταγωνισμός, σύμφωνα με τους γκουρού των νεοκλασικών οικονομικών φέρεται σαν η πανάκεια για την λειτουργία της αγοράς, θα ήταν λάθος να μην επισημάνουμε ότι ο ανταγωνισμός επίσης ευθύνεται και για την κατά κόρον υιοθέτηση παρελκυστικών μεθόδων με χαρακτήρα εντυπωσιασμού και κολακείας κατώτερων ενστίκτων και ότι δεν έχει να κάνει με την ποιότητα και μόνον. Δηλαδή είναι σαν να μας λένε ότι οι εταιρίες που κυριαρχούν στην αγορά κυριαρχούν λόγω της ποιότητας των προϊόντων τους και μόνον.

Θα αναφερθώ σε δυο χαρακτηριστικές αλλαγές συμπεριφοράς στα πανεπιστήμια, απόρροια και οι δυο του επικρατούντος εμπορικού πνεύματος και της αντιμετώπισης της διδασκαλίας σαν εμπορικής συναλλαγής.

Η πρώτη έχει να κάνει με το πρόβλημα του πληθωρισμού των πτυχίων και τον μετασχηματισμό του περιεχομένου της αξιολόγησης των φοιτητών και η δεύτερη, με την αλλαγή της συμπεριφοράς των φοιτητών απέναντι στους διδάσκοντες.

Αναλυτικά:
1.Η πίεση που αισθάνονται τα πανεπιστήμια για να προσελκύσουν ικανό αριθμό φοιτητών ώστε να μπορούν να επιβιώσουν οικονομικά, ασκεί μεγάλη επίδραση στον τρόπο που οι τελευταίοι αντιμετωπίζονται, αξιολογούνται και εξετάζονται. Σε γενικές γραμμές αυξανόμενος αριθμός πανεπιστημίων αισθάνεται ότι πρέπει να ευχαριστήσει ή ακόμα και να κολακέψει τους φοιτητές.

Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Frank Furedi, καθηγητή κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kent, [1] δεν υπάρχει ακαδημαϊκός που να μην παραδέχεται ότι ο πληθωρισμός των πτυχίων έχει γίνει πια καθεστώς στις βρετανικές πανεπιστημιουπόλεις. Όπως είναι φυσικό η πίεση αυτή μεταβιβάζεται στους διδάσκοντες τους ίδιους οι οποίοι καλούνται να εφαρμόζουν ελαστικότερα κριτήρια στις βαθμολογήσεις. Ο ίδιος μάλιστα αναφέρει ότι δεν συνάντησε ποτέ περίπτωση που να ζητηθεί από διδάσκοντα αυστηρότερη βαθμολόγηση.

Η πίεση να ανταποκριθούν τα πανεπιστήμια σε αυξανόμενο αριθμό αλλοδαπών (εκτός EU) φοιτητών, οι οποίοι ως γνωστόν πληρώνουν έως και τα διπλάσια δίδακτρα σε σχέση με τους υπόλοιπους φοιτητές, έχει επιδράσει σημαντικά όχι μόνο στον τρόπο της αξιολόγησης, (πολλές ενδιάμεσες αξιολογήσεις σε αντίθεση με μια τελική), αλλά κυρίως στην αντίληψη του τί συνιστά αξιολόγηση. Έτσι, λαμβάνεται υπ' όψιν ο,τιδήποτε μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αξιολόγησης, όπως για παράδειγμα η σύνταξη ενός βιογραφικού, μια έκθεση από κάποιο εργασιακό περιβάλλον, το σχεδιάγραμμα μιας εργασίας αντί της εργασίας της ίδιας, ή σε τελευταία ανάλυση οποιαδήποτε άλλη εμπειρία του σπουδαστή. Σύμφωνα με τον Prof. Furedi η νέα εκδοχή της αξιολόγησης δεν στοχεύει στο να μετρήσει την γνώση που αφομοιώθηκε, αλλά στο να δράσει διορθωτικά. Το αποτέλεσμα είναι πτυχία με χαμηλό διανοητικό περιεχόμενο.

2. Η τοποθέτηση των φοιτητών σε θέση πελατών, [2], οι οποίοι πληρώνοντας απαιτούν και το καλύτερο εμπόρευμα για τα χρήματα που ξοδεύουν, (με κατάληξη την καλλιέργεια από μέρους τους της ψυχολογίας ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο), έχει σαν συνέπεια την έλλειψη σεβασμού και την απαξίωση του ρόλου του δασκάλου, ο οποίος όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικής ποιότητας από αυτόν του πωλητή υποδημάτων, για παράδειγμα.


Αυτά όμως τα αυτονόητα για τις προηγούμενες γενιές πρέπει τώρα να επανατοποθετηθούν στο τραπέζι και να επαναπροσδιοριστούν. «Η πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουμε», λέει ο Prof. Furedi «είναι να εμφυσήσουμε εξ αρχής τον ενθουσιασμό και ιδεαλισμό έτσι ώστε οι φοιτητές να αισθάνονται ότι η πανεπιστημιακή τους εμπειρία δεν θα αναχθεί στη σκληρή γλώσσα του χρήματος».


[1]. “Assessment versus Intellect”, by Frank Furedi, The Guardian 25 March, 2003.
[2]. “Excitement no money can buy”, by Frank Furedi, The Times Higher Educational Supplement, 16 June 2006.

61 σχόλια:

Κούκος είπε...

Καλημέρα Κυνική!
Μήπως η εξέλιξη αυτή στα πανεπιστήμια είναι νομοτελειακή; Μήπως οι αυτονόητες λύσεις δεν είναι εφαρμόσιμες σε ένα τέτοιο σύστημα; Μπορεί να ξεφύγει και να λειτουργήσει ένα Πανεπιστήμιο, έξω και πέρα από τους νόμους της αγοράς; Βέβαια υπάρχει και η αυτορρύθμιση του καπιταλισμού. Υπομονή χρειάζεται.
Δεν έχω λύσεις, προβληματισμούς καταθέτω.

Ανώνυμος είπε...

αν εξαντλήσουμε πρώτα το πρωταρχικό και κυρίαρχο θέμα των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση και μετά το εξίσου κεφαλαιώδες της απασχόλησης-επιβίωσης (εξερχόμενος της τριτοβάθμιας, ιδιωτικής ή δημόσιας), ευχαρίστως θα μπω στη λογική να συζητήσω και για "τη σκληρή γλώσσα του χρήματος"

ενθουσιασμός & ιδεαλισμός

ωραίες λέξεις για εκ του ασφαλούς κατανάλωση

cynical είπε...

Καλημέρα Κούκε. Ναι αυτή θα ειναι η εξέλιξη. Αυτό είναι σιγουρο.

Όλα θα τείνουν να μοιασουν με το fast food Αγγλικό συστημα σπουδών. Ήδη, διαβαζα χθες στη Γερμανια λειτουργουν ιδιωτικά Πανεπ. με τριετες προγραμμα σπουδών, διότι οι εργοδοτες, λεει, αντί για καλά εκπαιδευμένους εργαζομενους θελουν νεους σε ηλικια.

Μέχρι τωρα το πανεπ. λειτουργουσε οχι αποκλειστικα συμφωνα με τους νομους της αγορας. Υπαρχουν διαβαθμισεις στο ποσο ευθυγραμμισμένο μπορεί να ειναι.

Νομιζω, ότι κανενας δεν εχει λυσεις, άν κοιταει να συμβιβασει τα ασυμβιβαστα. Είναι μια νεα κατάσταση για τις περισσοτερες χωρες.

Εχω ομως μια απορια. Γιατι παλιοτερα μπορουσαν και διοχετευαν πορους στα πανεπ. και σημερα, με πολύ υψηλοτερο εθνικο εισοδημα λενε ότι δεν τους φτανουν; Γιατι τους πιστευουμε;

cynical είπε...

Καλημέρα σας κ. Κ.Κ.Μοίρη.

Μα, η επίτευξη ισων ευκαιριων στην εκπαιδευση, προυποθετει καποια αλλη κοινωνια, η οποια πώς θα πραγματοποιηθεί, αν δεν μπάσουμε τον Ενθουσιασμό και Ιδεαλισμό στα σχολεια και Πανεπιστημια, δηλαδή αν δεν πριμοδοτησουμε κάποιες άλλες αξιες περα από τη σκληρή γλώσσα του χρήματος;

κ. Κ.Κ.Μοίρη, θεωρώ ότι μερικές λεξούλες πρεπει να φροντιζουμε να τις θυμόμαστε ώστε να μην αποσυρθούν εντελώς απ' την κυκλοφορια. Για να κρατούμε λιγο λιγο μια στοιχειωδη ισορροπια, ωστε να μην μπατάρει εντελώς η βαρκα.
Ότι τα πράγματα μας ξεπερνούν, δεν σημαίνει ότι θα τα σφησουμε και να μας παρασύρουν.

Ανώνυμος είπε...

σαν το αυγό του Κολόμβου μου ακούγεται όλο αυτό

κι εγώ μαζί σας είμαι για την διάσωση απειλουμένων λέξεων αλλά αν χαθούν οι έννοιες τί να τις κάνουμε τις λέξεις ;

να σας πω και μιαν άλλην ωραία : συναδελφικότητα

θέλετε να καγχάσουμε παρέα ;

cynical είπε...

κ. Κ.Κ. Μοίρη, Εννοώ ότι οι λεξούλες είναι το επανωφόρι που από κάτω κρατούν ζεστές τις έννοιες. Έτσι τουλάχιστον τις αντιλαμβάνομαι. Έχετε δικαιο όμως που το επισημαινετε, γιατι σημερα οι λέξεις βολοδέρνουν αδεσποτες, αφού οι έννοιες πηγαίνοντας περιπατο, χάθηκαν στο δρομο.

Νομίζω, ότι το αυγο του Κολόμβου παραπέμπει σε κλειστό φαύλο κυκλο, χωρις πορτα διαφυγής. Εγώ θα το ονομαζα διαλεκτική (που παραγει νεες διαφυγες), ή (για να χρησιμοποιησω τη γλωσσα της φυσικής), δυναμικό συστημα όπου η ανάπτυξη αντιρροπων δυναμεων είναι απαραιτητη για την επαναφά του σε μια νεα κατασταση ισορροπιας.
Δεν εχω αμφιβολια ότι αυτους τους καιρούς το συστημα ειναι εντελως μακράν ισορροπιας!

Δεν ήταν ομως παντα ετσι τα πραγματα στα σχολεια, και αυτό με κάνει να πιστευω οτι δεν υπάρχει λογος να συνεχισουν και να παραμένουν ετσι.
Στο ενδιαμεσο όμως οφειλουμε να τα παρενοχλούμε.

Επειδη δεν καταλαβαινω τι ακριβως εννοειτε με το "να καγχάσουμε παρεα", θα αποπειραθώ μιας ερμηνειας. Μηπως εννοειτε οτι γραφοντας σε ενα ταπεινο blog απλως καγχαζουμε τα κακως κειμενα, ακομα και όσοι στην παρεα και να μαζευτούμε;

Ανώνυμος είπε...

όχι, όχι
με το "καγχάσουμε" δεν εννοώ σε καμιά περίπτωση πως ομφαλοσκοπούμε ομαδικά, άλλωστε κάποιου είδους "διαλεκτική" υιοθετούμε μέσα στα βλογς μας, αλλιώς ποιός ο λόγος να βγάζουμε φόρα-παρτίδα τις σκέψεις μας ;

απλά επιμένω πως μια απο τις βασικές έννοιες με τις οποίες θα έπρεπε τα παιδιά να εμβολιάζονται μαζικά -και δια της βίας, ενδεχομένως- είναι η συναδελφικότητα

με έχει κατατρομάξει , ξέρετε, αυτή η κατ'ευφημισμόν αποκαλούμενη "ευγενής άμιλλα" μέσα στα σχολεία

είμαι σίγουρος πως με καταλαβαίνετε

Panos είπε...

Εγώ ξέρω ότι το βόλεμα και η ασφάλεια δεν οδηγεί στην εξέλιξη. Αυτό που οδηγεί τη ζωή μπροστά είναι ένας συνδυασμός ανταγωνιστικότητας και συνεργασίας.
Τα πανεπιστήμια πρέπει να βρουν τρόπους να αντεπεξέλθουν στις σημερινές συνθήκες γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση εκτός της προσκόλλησης στο παρελθόν αλά ΚΚΕ ή ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά τη γνώμη μου, αν δε περάσουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις το θέμα έχει εξαντληθεί. Αυτό που κάνουμε είναι να λέει ο καθένας τη παπαρολογία του, ανάλογα με το πως αντιλαμβάνεται το κόσμο.

Swell είπε...

Kαλημέρα Αλσήνικαλ, περιμένω τώρα την άποψή σας επί του ανταγωνισμού μεταξύ των φίλων. Έχω κάνει "διατριβή" στο θέμα.

nelly είπε...

cynical,
τα χαμηλης διανοητικοτητας πτυχια νομιζω ειναι η δικη μας πραγματικοτητα εδω.Και μια αλλη παρατηρηση(χωρις να τιθεμαι απαραιτητα υπερ του ιδ.πανεπ.):τους Ελληνες καθηγητες τους ελεγχει κανεις?Οταν κοβουν ανεξελεγκτα φοιτητες επειδη ξεχασαν μια συγκεκριμενη λεξη?Επειδη δεν ειχαν διαβασει τοσο καλα το βιβλιο που εγραψε ο καθηγητης αλλα καποιο αλλο?Που σε μαθημα επι πτυχιω,σε εξεταστικη,η απαντηση σε ερωτηση ειναι ΜΙΑ(1) λεξη???
Αυτους τους ανεξελεγκτους που συμβαλλουν κομματακι στη χαμηλη διανοητικη αξια των πτυχιων ποιος τους ελεγχει?ΕΔω,στα πανεπιστημια γινονται ιδεολογικοι πολεμοι αναμεσα στους καθηγητες και την πληρωνουν οι φοιτητες!Οποτε,εκτος απ το φοιτητη-πελατη υπαρχει κι ο φοιτητης-ερμαιο.

cynical είπε...

κ. Κ.Κ. Μοίρη, υπάρχει καθόλου άμιλλα σημερα στα σχολεια;

Νομίζω ότι με την κατάργηση της βαθμολογιας στο Δημοτικό και με την πληθωρική και αυθαιρετη βαθμολογηση στο Λυκειο κυριως, τα παιδια δεν έχουν λογους να αμιλλώνται. Επειδή και κανενας δεν μενει στην ιδια τάξη (με το σκεπτικο ότι αν ερθουν τον Σεπτ. έτσι κι αλλιώς θα τους περασουν ό,τι και να γραψουν)έχουν πέσει σε μια γενικευμενη αφασια.

Το εκαπιδευτικό συστημα στην ελλάδα κυριως δεν θεωρει οτι η γνωση ειναι και υποθεση ομαδική (κατι που η Toyota το καταλαβε πολύ νωριτερα). Σπάνια αναθετει εργασιες που τις διεκπαιρεώνουν ομαδες. Αυτο συναδει και με την ευρυτερη κοινωνια. Οι συμπατριώτες μας είναι προθυμοι να βοηθούν μονο αυτους της ιδιας οικογενειας. Οι εκτος, ας πανε να κουρευονται..

Σας εννοήσα τελικώς, κ. Κ.Κ. Μοίρη; Ή πάλι εκτος θεματος ειμαι;;
Στα δικά μου τα χρονια και στην επαρχια που μεγάλωσα, το να ειναι κανεις καλος μαθητης μεταφραζοταν σε αυξημενο κοινωνικό βαρος για τον ιδιο και την οικογένειά του. Έτσι βγαζαμε τα ματια μας για το ποιος θα παρει τη σημαια στις παρελάσεις. Σημερα δεν εχω ιδεα τι ακριβως γινεται. Μονο θεωρητικώς προσπαθω να συμπεράνω.

cynical είπε...

Πάνο καλημερα, εδω προσπαθω να βαλω ενα πλαισιο αρχών μεσα στο οποιο θα φυτρώσουν οι συγκεκριμενες προτασεις. Που δεν χρειάζεται να ειναι πολλές και περιπλοκες.
Τα πανεπιστημια γινηκαν μπαχαλο με τις νεολαιες των κομματων. Χρειάζεται βούληση να τους κοψεις τα ποδια εκει οπου τα μακρυνανε τοσα χρονια. να υπάρχει σειρά στα μαθηματα που δινονται με προαπαιτουμενα. Να δουλευονται τα μαθηματα σε τάξεις με λιγους (<30) φοιτητες και οχι να παπαγαλιζονται.
Να χρηματοδοτει την ερευνα για να μην αναγκαζεται το διδακτικο προσωπικο να τρεχει απο δω κι από κει για να βρισκει προγραμματα για χρηματοδοτηση. Τελος παντων ας δουν πώς δουλευει ενα ευρωπαικο δημοσιο πανεπιστημιο και ας το αντιγραψουν. Τόσο δυσκολο ειναι;

Ανώνυμος είπε...

είστε εντελώς εντός θέματος

επιτρέψτε μου μια τελευταία παρατήρηση : δεν ξέρω τι γίνεται στην Αθήνα, η επαρχία πάντως βγάζει ακόμη τα μάτια της

και τα βγάζει άκομψα

cynical είπε...

Αλσουελ καλημερα. Έγραψα πουθενά σημερα περι ανταγωνισμού; Αλλά αφου το θετεις το θεμα, σε τι μπορουν να ανταγωνιστουν δυο φιλοι; Αν αγωνιζονται πώς να ξεπεράσει ο ενας τον αλλον, αυτο ειναι για το καλο των ιδιων και της κοινωνιας. Υπάρχει αλλο ειδος ανταγωνισμου μεταξυ φίλων;

cynical είπε...

Όχι Νελλη, τους καθηγητες δεν τους ελεγχει κανεις, όπως και τους γιατρούς και τους δικαστες, κ.λ.π. Υπάρχουν τα οργανα αλλά δεν δουλευουν.

Νομιζω όμως ότι σημερα το θεμα της καθηγητικης αυθαιρεσιας εχει περισταλεί. Παλιότερα ήταν ο κανονας.
Σημερα πάλι ολο και πιο πολλοί καθηγητες μοιραζουν βιβλια αναγνωρισμενα στη διεθνη βιβλιογραφια. Δεν γνωριζω σε ποιο ποσοστο. Παντως οσους ξερω το κανουν εδω και καιρο. Δεν τους συμφέρει να γραφουν οι ιδιοι βιβλια. Προτιμουν να μεταφράζουν.

Με τους καθηγητες το προβλημα ειναι οτι η διδασκαλια δεν μετραει και πολύ στην εξέλιξή τους, όσο οι δημοσιευσεις και φυσιολογικα ριχνουν εκει το βαρος. (Είδες τί αποτέλεσμα φέρνει η ΠΟΣΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ στις αξιολογήσεις;;).

Επίσης υπάρχει πολύ χαμηλό ηθικο τοσο μεσα στους φοιτητες όσο και στους καθηγητες. Είναι διάχυτο το αισθημα της ματαιότητας. 'Οτι ό,τι γινεται εδω μεσα δεν εχει τελικά καμιά αξια. Ξέρεις πόσο ανασταλτικος παράγοντας ειναι αυτός;; Και ολη αυτη η επιθεση στο Πανεπ. δεν βοηθάει καθολου. Ας πουμε καποια μερα και τα θετικά του στοιχεια. Που δεν ειναι λιγα.

NdN είπε...

Καλημέρα Cynical,

εχω κάποιες διαφωνίες με τον αξιότιμο καθηγτή του Kent (αυτο που είναι στη λίστα;;). Πράγματι έχει δίκιο να λέει ότι η αξιολόγηση έχει γίνει πιο ελαστική και το ότι αυξανόμενος αριθμός πανεπιστημίων αισθάνεται ότι πρέπει να ευχαριστήσει ή ακόμα και να κολακέψει τους φοιτητές, αλλά αυτό συμβαίνει στο Kent και σε κάποια σαν το Kent. Στα καλά πανεπιστήμια, ας πούμε top-10 υπάρχουν 2 κατηγορίες φοιτητών. Αυτοί που το πανεπιστήμιο ξέρει ότι δεν μπορούν να βρουν δουλειά στη Αγγλία. Αυτοί είναι οι ποίτες εκτός ΕΕ που δεν μπορούν να πάρουν εύκολα άδεια παραμονής και κρίνονται αυστηρότερα από τις επιχειρήσεις. Αυτοί λοιπό και άριστανα πάρουν (distinction), απλά θα κορνιζόσουν το πτυχίο τους.

Από την άλλη είμαστε εμείς. Εμείς που κύριο μέλημα μας δεν ήταν ο βαθμός, αλλά να βρούμε δουλειά. Αν για παράδειγμα λοιπόν εγώ τελείωνα με άριστα από το καλύτερο business school τότε είχα τη θέση στη GS σίγουρη. Εκεί όμως αν δε τα έβγαζα πέρα θα την πλήρωνε το πανεπιστήμιο και δεν θα πήγαινε την επόμενη χρονιά η GS να κάνει recruitment από εκεί. Οπότε σε εμένα το πανεπιστήμιο ήταν αυστηρό. Δηλαδή το Harvard Business School, η Οξχόρδη, το Κέμπριτζ και πολλά άλλα εγιναν πιο ελαστικά; Οχι φυσικά. Κάποια Brighton, Bournemouth etc έγιναν!

Αυτά ακούω από Αγγλους. Εγώ δεν σπούδασα Άγγλία, ένα μεταπτυχιακό εκανα!

καλή σου μέρα!

cynical είπε...

Καλημέρα NdN.
Δεν διαφωνώ καθολου με αυτά που λες. Δεν υπάρχει καμιά έκπτωση στα καλύτερα πανεπιστημια της λιστας. Άλλωστε η ελιτ θελει να παίρνει από καπου εγγυημενα τα στελέχη της. Για τους αλλους δεν τη νοιάζει. Δες αυτά που εγραψα στον Κούκο, ότι οι επιχειρήσεις δεν χρειαζονται καλά εκπαιδευμενους για το στρατο τους αλλά νεους που σημαινει ότι αλλα προσοντα, ψυχολογικά κυριως, μετρούν.

Αν τα τοπ-10 πανεπιστ. εκπαιδευουν x φοιτητες, τα υπολοιπα, όλα μαζί, εκπαιδευουν 15 φορες παρισσότερους. Και αυτο ειναι προβλημα.

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα.

1) Οι επιχειρήσεις δεν χρειάζονται πλέον πτυχιούχους, χρειάζονται σε πολύ υψηλό ποσοστό στελέχη πωλήσεων. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζονται επιστήμονες (αυτοί υποτίθεται ότι μαθαίνουν να διερωτώνται). Συνεπώς το σημερινό σύστημα εκπαίδευσης πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση.

2) Σύμφωνα με τα παραπάνω είτε κάποιος έχει πτυχίο ή δεν έχει θα είναι ένα και το αυτό. Όλοι θα δίνουν επαγγελματικές εξετάσεις πιστοποίησης αφού τα πτυχία δεν θα βεβαιώνουν τίποτα. Αυτά συμβαίνουν ήδη στη Μ.Βρετανία.

3) Οι επιχειρήσεις θα μαθαίνουν σε όλους αυτά που πρέπει να ξέρουν (με "εξελιγμένα" προγράμματα εκπαίδευσης και εταιρικά πανεπιστήμια).

4) Εννοείται ότι οι συμβατικές σπουδές θα μετατραπούν σε ότι είναι στην Ελλάδα η φιλολογικές σπουδές.

5) Εννοείται ότι τα αντικείμενα σπουδών (70% σχετικά με οικονομικά) δείχνουν κάτι σημαντικό που δεν συζητείται και αυτό είναι η γρήγορη αναπαραγωγή του υπάρχοντος συστήματος. Τα στελέχη αυτά δυσκολεύονται στην επιστημονική αμφισβήτηση και σκέψη. Μαθαίνουν να υπακούν και να εκτελούν. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα.

6) Παλιά η εκπαίδευση είχε έναν ρόλο, σήμερα ο ρόλος αυτός διοχετεύτηκε στις επιχειρήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Αν ο Φοιτητής γίνεται Πελάτης τότε και η παιδεία γίνεται εμπόρευμα (και όχι κοινωνικό αγαθό) .Τα εμπορεύματα καταναλώνονται από καταναλωτές .Άρα ο Φοιτητής είναι καταναλωτής και ο καθηγητής έμπορος . Αυτό το εμπόριο λέγεται εκπαίδευση??

Λογικοί συνειρμοί επικίνδυνα μονοπάτια.

OnWine είπε...

Η υγεία έχει γίνει εμπόρευμα... και με αποδεκτά αποτελέσματα...
...γιατί όχι και η παιδεία?

Οταν οι νόμοι της αγοράς ρυθμίζουν τα πάντα, γιατί περιμένετε οτι η παιδεία θα ...ξεφύγει??

Κάπου αυτή η συζήτηση γυρνάει γύρω από τον εαυτό της... σαν να κυνηγάει την ουρά της... και, Cynical... δεν είσαι κυνική, πως να το κάνουμε... μάλλον προς τον ιδεαλισμό σε βρίσκω πλησιέστερα...

Left Liberal Synthesis είπε...

Και μόνο η ιδεολογική χρήση της λέξης "πελάτης" έχει ήδη ,βγάλει το συμπέρασμα.
Πελάτες,αγορές,πωλήσεις, ένα πανεπιστήμιο μπακάλικο.Sorry αυτό δείχνει ότι δεν ξέρουμε και ο καλός μπακάλης σήμερα μόνο με γνώσεις τυριών δεν πάει πουθενά,και γευσιγνωσία θέλει,και λιγο Ποταμιάνο να διαβάσει θέλει κλπ.
Η ιδέα ότι ο καπιταλισμός θέλει κάτι ημιμαθείς ειδικευμένους τεχνικούς είναι μύθος.
Ο ελληνικός τσαπατσουλικος κρατικός καπιταλισμός πιθανόν,και αυτό γιατί είναι κρατικός
Ο τρόμος των ανοικτών κοινωνιών σε όλο το μεγαλείο.
Ας βγάλουμε την λέξη "πελάτης" και ας ορίσουμε τον φοιτητή του 21 αιώνα (που από τα δεκαπέντε του ξέρει όσα εγώ έμαθα -αν έμαθα- στα τριάντα) και τον πούμε "αξιολογητή" φοιτητή ,τότε βρες μου ένα μοντέλο για τα πανεπιστήμια του 21 αιώνα??
Συμφωνώ μάλλον δε το έχουμε βρεί,αλλά όχι και τέτοιο αλλεργικό σοκ,στο άγνωστο!!!!
(πότε θα το φάω το ξύλο......)

Swell είπε...

Μου φαίνεται απίστευτο Αλσήνικαλ, ότι ρωτάς αν υπάρχει άλλο πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ φίλων. Υπάρχει πεδίο "δόξης" λαμπρό!

Left Liberal Synthesis είπε...

Ανταγωνισμός ιδεών και απόψεων ,όχι ανταγωνισμός ανθρώπων.
Εκτός αν πρέπει να βγάλω την λογοτεχνική παρένθεση..........

cynical είπε...

Έτσι μπράβο Rider. Οι επιχειρησεις θελουν 2-3 καλά πανεπιστημια για τα επανω στελεχη. Ειχα γραψει παραπανω οτι οι σπουδες στην ευρωπη θα γινουν τριετεις, αγγλικου τυπου γιατι οι επιχειρησεις πλεον προτιμουν νεους παρα εκπαιδευμενους. Το διαβαζα για τη Γερμανια προσφατα.

Και ας με λεει ρομαντικη, δηλαδή αιθεροβαμονα ο σχολιαστης.

cynical είπε...

Ναι αλσουέλ. Για τα θηλυκά φαντάζομαι, αλλά οπως λεει και η θεωρια περι ανταγωνισμου αυτο βελτιωνει την ανδρικη ρατσα που ειναι γενικώς κατι καλό για εμας.

cynical είπε...

Σωστα το πας ντε Προφουντιε. Αυτο λεγεται εκπαιδευση, ή μαλλον έχει παψει σε μερικά πανεπιστημια στην αγγλια να λεγεται ετσι. Τιμια πραγματα.

cynical είπε...

Σχολιαστή καλησπερα, αλλο να διαπιστωνεις οτι ετσι πανε τα πραγματα και αλλο να το βρισκεις και σωστο.
Η υγεια, η ιδιωτικη κοστιζει και δεν νομιζω οτι αφορα την πλειονοτητα. ΕΠισης, στα καθ ημας, δεν ειμαι βεβαιη αν ειναι και καλυτερη. Εξω απο τα ιδιωτικα μαιευτηρια υπαρχει ασθενοφορο για να μεταφερουν τα δυσκολα περιστατικά στα δημοσια. Λεει κατι αυτο;

Κατα περισταση ειμαι ρομαντικη, οπως και ολοι οι ουτοπιστες οι κοντρα στο ρευμα. Ατσα!!

cynical είπε...

Καλημέρα Φιλελευθερε Αριστερέ. Η οικονομια χρειαζεται στρατο που να τρεχει και να εκτελει. Τα ελιτ πανεπιστημια ειναι για λιγους τοσους οσους χρειαζονται στα headquarters. Το μοντελο σπουδων ειναι το αγγλικο με τα 3-ετη που σε περιπτωσεις κατεβαινουν στα 2. Ισα ισα να μαθεις κατι συγκεκριμενο. Την τάση αυτη την εχω δειξει πλειστακις εδω παρουσιαζοντας το αγγλικο πανεπιστημιο.

Ο τρομος LLS δεν ειναι για ανοιχτες κοινωνιες γενικώς αλλά για τη συγκεκριμενη που δεν μου αρεσει οπως λειτουργει. Το αγνωστο που αναφερεις δεν ειναι καθολου αγνωστο (αν υπαινισσεσαι ενα σεναριο Ιδιωτ. Πανεπ. στην Ελλάδα). Ειναι εφιαλτικο αυτο το γνωστο. Όπως οι μπακαληδες και οι χοντρέμποροι ειχαν γινει εργολαβοι και χτιζανε τις πολεις στην ελλαδα, έτσι και οι φροντιστηριαδες θα κτιζουν Πανεπιστημια.

Το ιδανικο πανεπιστημιο; Ας μην τα παραλεμε. Πάντως το ελληνικο μπορει να φτιαχτει με καποια μετρα ωστε να σταματησει η ασυδοσια, η οποια βολευει τους παντες. Οπως και η ασυδοσια σε ολο το δημοσιο τομεα.

Μη φοβασαι LLS, σαυτο το βλογ δεν δερνουμε τους διαφωνουντες. Απλώς τους εκτελούμε!!

Nα σου πω τωρα τη μαυρη αληθεια δεν εχω καταλαβει ποσο αριστερος εισαι και ποσο φιλελευθερος.

Xavier είπε...

Βαδίζουμε μέσω διαφόρων μηχανισμών, μεταξύ αυτών και οι νέες μορφές της παιδείας, σε ένα νέο μοντέλο "πίστευε και μη ερεύνα" για την κοινωνία, μόνο που το "πίστευε" διανθίζεται με άλλες έννοιες όπως "δούλευε", "κατανάλωνε" κλπ.

Η γενικότερη κοινωνική απάθεια, η έλλειψη φωτεινών μυαλών, η στροφή στο συντηριτισμό και τις θρησκείες, η επαναδιαπραγμάτευση του αυτονόητου, η απαξίωση της "άχρηστης" -για την επαγγελματική σταδιοδρομία- παιδείας και άλλα τέτοια όμορφα είναι στοιχεία ενός -άλλου τύπου- Μεσαίωνα που αν όλα πάνε καλά θα ακολουθηθεί από μια Αναγέννηση.

Xavier είπε...

Α και μπορώ να πω για ένα τουλάχιστον Top-5 Πανεπιστήμιο της Αγγλίας, ότι βλέπει τους φοιτητές ως πελάτες και ανταποκρίνεται σε αυτά που περιγράφει η ανάρτηση, όσο δε φαντάζεστε.

Αυτά από ιδία πείρα, και όχι από την πλευρά του φοιτητή.

Η μόνη ελπίδα που έχω για τα πανεπιστήμια του νησιού ότι κρατούν κάποιο ιδεαλισμό (που έχει γίνει κακιά λέξη μου φαίνεται, θα βγάλω το πιπέρι), είναι για Cambridge και Oxford. Μη πω μόνο για Oxford.

cynical είπε...

Xavier, καλημερα. Δεν εχω να προσθεσω τιποτε παραπανω και χαιρομαι που το εχεις δει και συ απο πρωτο χερι το φαινομενο πελατης φοιτητης. Οι παθολογιες του ιδιωτικού Πανεπ. φαινονται οταν αρχιζεις και μπαινεις σε πρακτικά προβληματα και λεπτομερειες. Δεν φαινονται οταν μενεις σε γενικες ιδεες και δακηρυχτικες αρχες.

Μερικα πανεπ. εχουν αρχισει ηδη και κανουν εκπτωσεις στα διδακτρα για να προσελκυσουν φοιτητες.

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Ολοι μαζί πωλητές ,πελάτες
και καταναλωτές της μάθησης
ενωμένοι για μια επιστημονική
επανάσταση με σκοπό την αναγέννηση
του πολιτισμού μας
χαχαχαχα

καλημέρα CYNICAL

τσίου!!!

cynical είπε...

Γεια σου Karaflokotsyfa.
Ειδες τι ωραια που ξεπουλιέται και ο πολιτισμος; Ευτυχως που δεν μας μενουν φραγκα και ετσι ελλείψει αγοραστών μπορεί να σταματησουν και τα ξεπουληματα.

Left Liberal Synthesis είπε...

Να πω αν ένας λούμπεν φροντιστηριάς τύπου Μανωλικίδη ή Μπελεζίνη,μας έλεγε τι γνώμη του,πολλά θα ήταν καλύτερα.
Υπάρχει προφανώς η ιδέα ότι το πανεπιστήμιο βγάζει ακαδημαικούς μόνο.
Με αυτά τα μυαλιά, γέμισε η Ελλάδα με αμόρφωτους φοροφυγάδες επαγγελματίες και άνεργους με PHD
Στην εκτέλεση αντέχω με ανοικτά μάτια.

Ανώνυμος είπε...

Ανταγωνισμός και πανεπιστήμιο.

Στο blog της Ελένης (tractatus) έγινε μια μεγάλη και ποιοτική συζήτηση για τον νεοφιλελευθερισμό με αφορμή άρθρο του Ν. Κοτζιά για το ΠΑΣΟΚ. Εκεί εκτέθηκαν πολλές απόψεις που δένουν πολύ με το κείμενο αυτό. Μια και ο νεοφιλελευθερισμός τείνει να ανασκολοπίσει όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής ανεξάρτητα αν συμφωνεί κάποιος μαζί του, μπαίνει και στα πανεπιστήμια, στη παιδεία, την υγεία…

Η Κατερίνα σε σχόλιό της ρωτούσε ρητορικά: «Ποιος εμπορευματοποιεί ρε Στέργιε;;; Στο όνομα ποιου;;;». Φυσικά το γνωρίζει… τώρα το σχόλιο της cynical δίνει κάποιες απαντήσεις σε έναν τομέα του ερωτήματος.

Οι νεοφιλελεύθεροι νικητές του σήμερα χαίρονται και γλεντάνε προσπαθώντας να ξαναγράψουν την ιστορία του κόσμου και να ποδηγετήσουν τις νομοτέλειες εξέλιξής ή επακριβώς της μη εξέλιξής του. Φυσικά εγώ γελώ με την ανιστόρητη αμάθειά τους αλλά για την ώρα ξέρω πως είναι από πάνω και δεν πέφτουν πριν ρίξουν τον κόσμο σε φρικτές κρίσεις με δημοκρατικές διαδικασίες ή και χωρίς αυτές.

Δε θα μπω τώρα στην ουσία του άρθρου αν και έχω να πω χωρίς να είμαι ειδήμων. Θα πω μόνο κάτι πολύ πρακτικό για την εμπορευματοποίηση των πανεπιστημίων για την οποία έπεται συνέχεια. Μου ζήτησαν οι βενζινοπώλες να ερευνήσω λίγο τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος τους με κάποιες «έρευνες» του ΕΜΠ που τους βγάζουν κλέφτες στο 80% ή νοθευτές σε απροσδιόριστα επίπεδα κλπ κλπ.

Οι έρευνες παίρνουν μεγάλη δημοσιότητα και ζητείται η κεφαλή των βενζινοπωλών που όλους τους κλέβουν. Βρέθηκαν λοιπόν 10 παραγγελίες «έρευνας» προς το ΕΜΠ στον ίδιο καθηγητή από εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών τις οποίες χρηματοδοτούν εναλλάξ συνολικά με 1 εκατ. Ευρώ! Χρησιμοποιηθήκαν ακόμη και μη νόμιμες, μη πιστοποιημένες διαδικασίες (παράνομα μέτρα και σταθμά, μη ασφαλείς δειγματοληψίες κλπ), για να βγάλουν τα παραγγελθέντα αποτελέσματα τα οποία διαφέρουν παρασάγγας από τις έρευνες του ΓΧΚ και των άλλων οργάνων ελέγχου. Εννοείται πως οι βενζινοπώλες δεν έχουν καμία δυνατότητα «αντέρευνας» και αυτό το ξέρουν και προκαλούν νεοφιλελεύθερα λέγοντας: κάντε και σεις έρευνα είστε ελεύθεροι!!! (εννοούν και ας είναι κατά τη βούλησή σας)! Τόσο ωραία!

Αφού όλα αγοράζονται και πωλούνται (εμπόρευμα είναι ακόμα και η συνείδηση που μπορεί να πουληθεί σε όποιον δίνει τα περισσότερα!!!) δεν θα κολλήσουμε στην πώληση της «έρευνας».

Το ντεσού της υπόθεσης είναι αυτό: Εδώ και λίγα χρόνια διεξάγεται ένας σκληρός αγώνας άλωσης της λιανικής αγοράς καυσίμων από μεγάλες εταιρείες με εκτόπιση των επαγγελματιών βενζινοπωλών. Πέτυχαν σειρά νομοθετημάτων αλλά δεν μπόρεσαν να τους εκτοπίσουν. Έτσι άρχισαν να βάζουν μπρος τα "μεγάλα μέσα" που είναι η συνεχής διαβολή με «αξιόπιστες έρευνες» (ακόμη και τον Ευαγγελάτο επιστρατεύσαν), για να τους απαξιώσουν και να μπορούν να περάσουν μέτρα που είναι αδιανόητα σήμερα όπως η ανατροπή των όρων ασφαλείας κοινού.

Έβαλαν ακόμα και την Επιτροπή Ανταγωνισμού να πει με δυο πορίσματα (Μάρτης 07 και Μαης 08) το απίστευτο για θεματοφύλακα του ανταγωνισμού ότι… τα πολλά πρατήρια εμποδίζουν τον ανταγωνισμό(!!!!) και γι’ αυτό πρέπει παραδοθεί η λιανική σε μερικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ για να έχουμε ανταγωνισμό!!! Να τι λέει στη σελ. 34 για να μη νομίσει κανείς ότι αερολογώ: «Ο αριθμός των 8.000 πρατηρίων συγκρινόμενος με τους αντίστοιχους αριθμούς σε άλλα κράτη-μέλη, εμφανίζεται υπερβολικός και αποτελεί από μόνος του παράγοντα αύξησης των τιμών»!!! Τι να θαυμάσει κανείς; Και παρακάτω σελ 38 λέει: "Η απουσία πρατηρίων -λόγω των υφιστάμενων νομοθετικών περιορισμών (τα μέτρα ασφαλείς των πολιτών εννοεί!!!)- σε ορισμένα τουλάχιστον σούπερ-μάρκετ (…) αποστερεί την αγορά από ένα αποτελεσματικό παράγοντα πίεσης των τιμών προς τα κάτω…". Ζήτω η μονοπώληση δηλαδή!

Χρειάζεται να πω εγώ κάτι άλλο; Και μη νομίσει κανείς ότι αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Στις άλλες χώρες της ΕΕ απλά έγιναν ήδη.

Αν ακόμα κανένας αμφιβάλει τι θα πει νεοφιλελεύθερος ανταγωνισμός και πόσο υγιής είναι ας κρατήσει μικρό καλάθι ακόμη και αν δεν ξέρει τίποτα για ΖΗΜΕΝΣ ΛΌΚΧΗΝΤ, ΝΤ.ΤΕΛΕΚΟΜ κλπ.

Και αν δε βλέπει τι περιμένει τα πανεπιστήμια με την πλήρη ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών τους ε, τότε ναι, είναι ένας χαρούμενος και ξένοιαστος νεοφιλελεύθερος, νικητής κάθε καθυστερημένης ιδέας!

Στέργιος

Psemma-me-ourá είπε...

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ μου, εσύ!
Πάντα τέτοια.

Το ψέμμα που είχες καταθέσει μπήκε στην "αρμόδια" θέση του στον κατάλογό μου.
Αν σκεφτείς και κάποιο άλλο, ...προλαβαίνεις ως την Κυριακή.

Καλό ΠΣΚ.

Valderosso είπε...

Να επισημάνω στον Ανώνυμο, πού μέ περισσή αυθεντία καταδικάζει, κρίνει καί επικρίνει τά πάντα, ότι στήν Ελλάδα σήμερα κάθε άλλο παρά νεοφιλελευθερισμός επικρατεί. Θά τού συνιστούσα νά διαβάσει σχετικά, πρίν βάλει στό ίδιο σακούλι ανόμοια πράγματα.

Πάντως, καί έτσι να ήταν, τουλάχιστον αυτός τού περέχει τό δικαίωμα νά εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του, σέ αντίθεση μέ τά συστήματα πού ασφαλώς ονειρεύεται.

Νομίζω ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια και πολλοί φιλόσοφοι από τήν εποχή τής απόλυτης αυθεντίας τού Μάρξ.

Δέν ήθελα νά αποδιοργανώσω τήν συζήτηση από το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα τής παιδείας, αλλά posts σάν αυτό τού ανώνυμου θεωρώ ότι εκφράζουν έναν παρωχημένο καί τελικά βαθειά συντηρητικό και ασφαλώς απωθητικό τρόπο σκέψης.

SUN W KNIGHT είπε...

Cynical, εμείς που σιχαινόμαστε τον κόσμο των εμπόρων και της αφύσικης ισότητας του χρήματος... σε καταλαβαίνουμε...

Ανώνυμος είπε...

Για Valderosso
Ευχαριστώ που με διδάσκεις γι’ αυτή τη δημοκρατία που μου «παρέχει το δικαίωμα να εκφράζω ελεύθερα τις απόψεις μου, σε αντίθεση με τα συστήματα πού ασφαλώς ονειρεύομαι»!

Έχω όμως ένα πρόβλημα. Στήθηκα πολλές φορές στον τοίχο για αυτή τη δημοκρατία και την υπεράσπισα με νύχια και δόντια θυσιάζοντας τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου πολεμώντας τη χούντα. Γι αυτή τη δημοκρατία που μου «παρέχει το δικαίωμα…» λέω όχι για κάποια άλλη παρότι εσύ προσβλητικώς με κατατάσσεις απέναντι της. Ποιός παρέχει σε ποιόν λοιπόν;;; αυτοί που μάτωσαν για τη δημοκρατία ή αυτοί που την απολαμβάνουν άκοπα; Γιατί, δημοκρατία χωρίς κανένας να έχει αγωνισθεί γι’ αυτήν είναι ανύπαρκτη δημοκρατία… Αν και συ ήσουν μάχιμος τότε (ή και μετά) στο ίδιο μετερίζι μαχητής καλώς το σύντροφο κι ας διαφωνούμε. Αν όχι, μην αρχίσουμε τις ιστορίες ότι όλοι επί χούντας πάλεψαν για τη δημοκρατία κλπ γιατί τότε στις μαύρες μέρες των βασανισμών και των φυλακών ήμουν στ’ αλήθεια πολύ μόνος με ελάχιστους από αυτούς που σήμερα ονομάζουν (κακώς για μένα) ήρωες. Λυπάμαι που τα λέω αυτά αλλά πάει πολύ να με διδάσκεις προσβλητικά… Και δεν είμαι ανώνυμος. Επώνυμος φακελωμένος ως τα άδυτα της DEA και της CIA είμαι και δεν έχω φόβους.

Άραγε δεν έχω δικαίωμα να κρίνω τη δημοκρατία για την οποία μάτωσα; Άραγε δεν μου επιτρέπεται να θέλω καλύτερη δημοκρατία αφού όλοι θα συμφωνήσουν ότι το περιεχόμενό της αλλάζει συνεχώς και μόνο το κέλυφος μένει; Να θυμηθούμε την προδικτατορική δημοκρατία των κοινωνικών φρονημάτων για να γίνω σαφέστερος; Ή μήπως κάποιος είπε ότι η δημοκρατία «κλείνει» ως τέτοια και δεν εξελίσσεται πλέον με το νεοφιλελευθερισμό!!!

Τα άλλα περί Μαρξ. «αυθεντίας» «παρωχημένου τρόπου σκέψης» κλπ είναι υπεκφυγές ή μάλλον παρωχημένος τρόπος σκέψης.

Θα πρόσεξες ότι έφερα στοιχεία για τα πανεπιστήμια και την Επ. Ανταγωνισμού και όχι θεωρίες. Αν σκεφτείς ότι θήτευσα και 3 χρόνια μέλος την Επιτροπής Ανταγωνισμού (του Ν. 703/77) και άλλα τόσα σε επιτροπή σύνδεσης Πανεπιστημίου – Επιχειρήσεων ε, κάτι θα γνωρίζω κι εγώ από ανταγωνισμό, πόσο γνήσιος είναι και τι παιχνίδια παίζονται.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ό,τι θέλει ο κάθε οπαδός του μου φαίνεται… Τελικά οι ατελείωτες οδηγίες της ΕΕ για κάθε τι, είναι νεοφιλελευθερισμός; Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν νεοφιλελευθερισμό; Εφαρμόζουν δηλαδή σήμερα τον Α. Σμιθ και τους νόμους της αγοράς για την αυτορρύθμιση του συστήματος; Αυτά είναι ανέκδοτα. Πουθενά δεν εφαρμόζεται κανένας νέος ή παλιός φιλελευθερισμός για τον λόγο ότι κυριαρχούν τα μονοπώλια που γεννήθηκαν από τον προ πολλού αποβιώσαντα καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού τον οποίο έπνιξαν. Το μόνο που μένει είναι μια κατ’ επιλογή εφαρμογή σκληρών καπιταλιστικών μέτρων που αναδιανέμουν τον παραγόμενο πλούτο ντυμένων με κάτι λέξεις περί δημοκρατίας, κοινωνίας, δικαιωμάτων κλπ λες και περιμέναμε τον νεοφιλελευθερισμό για να τα πει. Αυτό λέω εγώ νεοφιλελευθερισμό.

Όλα τα κράτη είναι βασίλεια γραφειοκρατίας και κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία με χίλιους τρόπους όχι μόνο η Ελλάδα. Η ΕΕ κάνει βίαιες διοικητικές παρεμβάσεις στην οικονομία με Συνθήκες, Σύμφωνα, Οδηγίες, Κανόνες, «εκθέσεις», εγκρίσεις οικονομικών σχεδίων των κρατών (για το καλό μας…), κοινοτικά προγράμματα κλπ που αλλοιώνουν μέχρι τα μπούνια τον ανταγωνισμό. Και μόνο η έγκριση των εθνικών προϋπολογισμών και των οικονομικών και κοινωνικών προγραμμάτων που κάνει κατευθύνοντας τεράστια ποσά σε δράσεις που θέλει αυτή, πέρα από τη ξεφτίλα είναι και μια τεράστια αλλοίωση του ανταγωνισμού αφού δεν αφήνει την ελεύθερη αγορά να τα αυτορρυθμίσει μόνη της.

Σε γεωστρατηγικό επίπεδο οι πόλεμοι τύπου Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ κ.α. το μόνο που κάνουν είναι να ανατρέπουν βίαια υπέρ μιας κατεύθυνσης τον ανταγωνισμό και μετά οι νικητές καλούν τις άλλες χώρες να κάνουν γνήσιο ανταγωνισμό!!! (όλα υπέρ της δημοκρατίας και ελευθερίας γίνονται βέβαια…). Ακόμα και ο Σαρκοζί για να… διασωθούν οι αρχές της αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού ήρθε αρκεί να αγοράσουνε ελεύθερα από αυτόν τα όπλα εξαργυρώνοντας το κομπρεμί για το όνομα της Μακεδονίας! Και η DT εξαγόρασε τον ΟΤΕ με κυβερνητικές (ελληνικές και γερμανικές) αποφάσεις μαζί με τους εξαγορασμένους από αυτόν ΟΤΕ των Βαλκανίων για να ανεβάσει τον… ανταγωνισμό στη περιοχή με έναν παίκτη!!! Ο νεοφιλελευθερισμός του ΜεκρελόΚωστα στις δόξες του! Άστα να πάνε…

Τέλος το ότι σχεδόν σε όλα τα βασικά είδη κυριαρχούν ελάχιστες εταιρείες σε κάθε χώρα αλλά και παγκοσμίως, αποκλείει κάθε έννοια ελεύθερου ανταγωνισμού. Αν δεν έχεις ακούσει για εναρμονισμένες πρακτικές, καρτέλ, δεσπόζουσα θέση, εξαγορές κλπ άνοιξε λίγο τον νόμο περί ανταγωνισμού. Αν το ξέρεις περιττεύει η προτροπή. Στην Ελλάδα 2-3 εταιρείες ελέγχουν το 80-90% του τζίρου των περισσοτέρων ειδών. Το μόνο πεδίο ελεύθερου ανταγωνισμού είναι οι μικρομεσαίες μεταξύ τους αλλά αυτές δεν παίζουν κανένα καθοριστικό ρόλο, είναι άμεσα ή έμμεσα εξαρτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων. Τι να λέμε τώρα για ελεύθερη αγορά, νεοφιλελευθερισμό και ανταγωνισμό. Μη πεις ότι ο νεοφιλελευθερισμός περιέχει τη κοινωνική διάσταση κλπ, κλπ αυτά άσε να τα πιστέψει ο καθένας διαβάζοντας και τα σχόλια της CINIKAL.

Στέργιος.

Left Liberal Synthesis είπε...

@anonymos
Διαπιστώνω ένα "κυνισμό" που κατα πάσα πιθανότητα υποκρύπτει γνώση εν των ένδον.
Παίρνω ως υπόθεση εργασίας ότι αυτό ισχύει,και σας καλώ να παρεμβένετε συχνότερα.
Η χρήση ιδεολογικά φορτισμένων όρων (νεοφιλελευθερισμός,πελάτης κλπ) και οι επακόλουθοι αφορισμοί, μετατρέπουν όλες τις συζητήσεις σε αφόρητη ηθικολογία.
Η οδυνηρή περιπλοκή της πραγματικής οικονομίας και ζωής ,που αναδύουν τα γραφόμενα σας,εμπλουτίζει τον ιστολογικό διάλογο.
Θα μπορούσα να υπογραμίσω πολές διαφορές μου μαζύ σας,αλλά αυτό είναι δευτερεύον.
Σας καλώ θερμα να συνεχίσετε τις παρεμβάσεις

Valderosso είπε...

Ανώνυμε,

Ελικρινά λυπάμαι άν από λάθος έβγαλα συμπεράσματα, αλλά δυστυχώς πιστεύω ότι πρέπει νά έχεις κάποιο μερίδιο σέ αυτό τό λάθος, δεδομένου ότι η καταδίκη τού τί συμβαίνει σήμερα είναι καθολική.

Θά ήταν ενδιαφέρον, εκτός τών κατεβατών τών επικρίσεων, να μας έδινες και κάποιες σκέψεις σχετικά μέ τό τί μέλει γενέσθαι, τί προτείνεις, καί τότε πιθανόν νά κατανοούσαμε κάλύτερα τις θέσεις σου υπέρ τής υφιστάμενης δημοκρατίας, γιά τήν οποία όπως λές αγωνίστηκες.

Οι αναφορές αγώνων, πάντως, δέν δημιουργούν καμμία αυθεντία, ούτε κάνους αυτούς πού αγωνίστηκαν τούς μόνους κριτές τών πάντων, ούτε αφαιρούν δικαιώματα από τούς υπόλοιπους. Εάν προσωπικά είχα συμμετοχή ή όχι σε αγώνες, αυτό είναι θέμα δικό μου, δέν ενδιαφέρει κανέναν άλλον, καί δέν πρόκειται νά τό διαφημίσω στό διαδίκτυο ούτε να το εξαργυρώσω γιά οποιονδήποτε λόγο, της αυθεντίας συμπεριλαμβανομένης.

OnWine είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
OnWine είπε...

Καλώς τον Ανώνυμο Στέργιο!

Παρά το γεγονός οτι έχω διαφωνήσει πάρα πολλές φορές μαζί του... χαιρετίζω την ...επέκτασή του στην Μπλογκόσφαιρα... γιατί νομίζω οτι μόνο η διαφωνία προάγει τον διάλογο και η διαφωνία με αξιόλογους συνομιλητές τον προάγει ...περισσότερο...

Τώρα, φίλε Valderosso.... θα τον συνηθίσεις... και το ύφος ...και τους ...θυμούς... και ΜΠΡΑΒΟ που του τα λές και εσύ... κάπως...
Πάντως, σε ενα διαφωνώ μαζί σου: Η δράση δίνει δικαιώματα... μόνο αυτή δικαιώνει θεωρίες, και αυτός που πάλεψε γιά κάτι... ναι ... είναι μπροστά από αυτούς που ...θεωρητικολογούν ...ακίνδυνα, πως να το κάνουμε!

Και συμφωνώ απόλυτα με τον Στέργιο γιά την ...μοναξιά των όσων αγωνίστηκαν ενάντια στην χούντα, όπως επίσης και γιά τους ...αθλιους που εξαργύρωσαν αγώνες γιά θέσεις ...οφφιτσια..

@lls, μην βιάζεσαι... μέχρι να τα ...ακούσεις!!! Πάντα ...παρορμητικοί, εσείς μόλις βρήτε κάποιον που να ...ικανοποιεί κάποιο από τα ...συνθετικά σας!

Φίλε Στέργιε... δύο απορίες:

1. Γιατί δεν ανοίγεις Blog να εκθέτεις τις ιδέες σου... να αντιπαλεύουμε όλοι σε θέματα ... επιλογής? Ετσι και αλλοιώς, είσαι ήδη ...μπλεγμένος βαθειά, έστω και σαν ...επισκέπτης ομιλητής... νομίζω οτι θα ηταν ενδιαφέρον... και θετικό....

2. Ασε το "Ανωνυμος"... μπερδεύεις το κόσμο... γράφε απλά Στέργιος...

Greek Rider είπε...

Νομίζω ότι το δομικό λάθος της αριστεράς είναι ότι λόγω προοδευτικότητας αποδέχτηκε εν μέρει τον άναρχο καπιταλισμό που επικρατεί.

Χωρίς αντίπαλο δυστυχώς η αριστερά χτυπάει τα πλευρά της όπως τα χτυπούσαν και οι βασανιστές της χούντας.

Μια μορφή μαζοχισμού λόγω πολλαπλών ματαιώσεων. Δεν χρειάζονται αυτά.

Υπάρχει μια καλύτερη λύση που προέρχεται από την κριτική μιας πραγματικότητας που δεν μας αρέσει.

Εγώ έχω έναν αντίπαλο μπροστά μου (την αναγωγή των πάντων σε βραχυπρόθεσμο κέρδος) και τον κοιτάω στα μάτια.

Όλες οι απόψεις είναι άξιες σεβασμού όπως και όλοι οι άνθρωποι.

Greek Rider είπε...

Το βραχυπρόθεσμο όφελος για χάρη της οικονομικής αποτελεσματικότητας διατρέχει τον κίνδυνο να φτάσουμε στον κόσμο που δεν θα έχει καμία άλλη αξία παρά το κέρδος.

Εκεί είμαστε τώρα...

Left Liberal Synthesis είπε...

@σχολιαστή
Απο εσενα ως γνωστόν ,αποδέχομαι τα πάντα.Ο κυνισμός σου μας "πάει" ενώ έχουμε μικροπροβλήματα .... τον cynical........

Ανώνυμος είπε...

Παιδια ποσοι απο εσας εχετε κανει κανοια σπουδη στο εξωτερικο? Αυτοι που δεν εχουν κανει καποια εκπαιδευση στο εξωτερικο, οφειλουν να σωπασουν .Ας κοιταξουν την ελληνικη πραγματικοτητα η οποια ειναι για κλαματα..Με τις ταπεινες μου γνωσεις,εχοντας κανει προπτυχιακο στην Ελλαδα και μεταπτυχιακο στην Αγγλια σε καλο πανεπιστημιο (University of Manchester), οποτε εχοντας γνωσεις και για τις δυο χωρες,η Ελλαδα δεν μπορει να μοιασει την Αγγλια στον τομεα εκπαιδευσης ουτε στο μικρο της δαχτυλακι!!! Και αυτο γιατι? Γιατι εδω καποιος το πτυχιο δεν το παιρνει με αντιγραφη.Γιατι εδω καποιος τις εργασιες του και συναμα την πτυχιακη του δεν την κανει με copy-paste. Γιατι εδω στις εξετασεις ειτε με την μορφη γραπτων εξετασεων ειτε με μορφη εργασιων, το ονομα σου απαγορευεται να αναγραφεται και να το βλεπει ο καθηγητης (φαινεται μοναχα ο αριθμος μητρωου σου) ωστε να σου βαλει κανα βαθμο παραπανω οπως περιτρανα γινεται στην Ελλαδα. Γιατι εδω το γραπτο σου βαθμολογειται απο δυο καθηγητες, ο ενας ειναι ο καθηγητης του μαθηματος και ο αλλος ειναι εξωτερικος καθηγητης. Γιατι εδω εαν σε πιασουν να κανεις copy-paste σε εργασιες σου σε διωχνουν απο το πανεπιστημιο με συνοπτικες διαδικασιες. Γιατι εδω η φοιτηση στο πανεπιστημιο δεν ειναι αιωνια οπως στην ελλαδα. Θελετε και αλλα? Αν ισχυαν αυτα στην Ελλαδαρα θα ημουν περιεργη να εβλεπα ποσοι τελικα θα επερναν πτυχιο?

Ανώνυμος είπε...

Valderosso,
Ο καλός διάλογος προϋποθέτει ίσα δικαιώματα. Εγώ δεν έχω κανένα περισσότερο δικαίωμα από κανέναν και κανένας αγώνας πρότερος δεν δικαιώνει τίποτα σήμερα. Έχω σημερινή άποψη και μόνο αν είναι σωστή στέκει. Άσε τα περί αυθεντίας, δεν υπάρχει πουθενά, μπορείς να διαφωνείς τεκμηριωμένα μη βάζεις ρετσέτες.

Αν ήμουν οξύς στην απάντηση ήταν γιατί ένοιωσα προσβολή με τη φράση σου: «τουλάχιστον αυτός (ο νεοφιλελευθερισμός) μου παρέχει το δικαίωμα να εκφράζω ελεύθερα τις απόψεις μου». Μου ήχησε σαν ύβρη όχι τόσο σε μένα αλλά για όσους κατά καιρούς αγωνίσθηκαν για τη δημοκρατία στον τόπο μας. Φυσικά θα συμφωνείς ότι δεν μας χάρισε τα δικαιώματα κανένας νεοφιλελευθερισμός. Κατακτήσεις του λαού μας είναι και όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα σε αυτά.

Ένοιωσα και αφανή απειλή. Αφού ο νεοφιλελευθερισμός μου έδωσε το δικαίωμα ε, μπορεί και να μου το πάρει δικαιωματικά… Ξέρεις τι παγίδες διακρίσεων μπορεί άθελά σου να κρύβει;;; Θέλουν προσοχή αυτές οι κουβέντες.

Επαναλαμβάνω για να γίνω σαφής: Δεν δέχομαι και δεν έχω κανένα επί πλέον δικαίωμα σε τίποτα. Το δικαίωμα που έχουν όλοι θέλω και δεν δέχομαι να το θίγουν, γι αυτό αγρίεψα. Η εξιστόρηση γεγονότων όμως είναι ακριβώς μέσα στα δικαιώματα μου και δεν είναι αυτοπροβολή, σιγά μην το είχα ανάγκη εδώ. Οι αγώνες που έγιναν τελείωσαν και τους κρίνουν οι άλλοι και η ιστορία. Τώρα κρινόμαστε μόνο για ότι κάνουμε σήμερα και καμία άφεση δεν παρέχει το παρελθόν. Αυτά ισχύουν για όλους φυσικά όχι μόνο για μένα.

Sxoliastis
Σχολιάζω τα περί εξαργύρωσης των αγώνων, απαντώ έμμεσα και στον Valderosso, γιατί συμφωνώ μαζί σου και είμαι βαθιά πληγωμένος. Τι να πω; Χιλιάδες σύντροφοί μου έφυγαν σεμνοί και αφανείς ενώ κάποιοι μετέτρεψαν σε εμπόρευμα ότι έκαναν και δεν έκαναν. Ντροπή για τους αγώνες μας. Και δεν είναι αμέτοχοι αυτοί στη σημερινή διαφθορά και τη κατάπτωση αξιών. Τι να σου κάνει ο απλός πολίτης όταν βλέπει το ήρωα του να ορμά στο πλιάτσικο;

Ευτυχώς εμένα (και τα παιδιά μου) δεν με ξέρει ούτε καν κάποιος κομματικοκρατικός θυρωρός … Κοστίζει λίγο(;) αλλά είναι ηθική απόλαυση να ακούς τους άλλους να σε λένε «βλάκα με περικεφαλαία που κάνεις τον ιδεολόγο»!

Καλό το blog αλλά θέλει συντήρηση και ο χρόνος δεν περισσεύει. Αγρότερα…

Να ευχαριστήσω πάντως όλους που με τη κριτική τους έτσι ή αλλιώς ξυπνάνε το πολιτικό θηρίο μέσα μου. Ίσως αργότερα να είναι μεγάλο πλεονέκτημα που συνομιλώ με τόσο προβληματισμένους ανθρώπους.

cynical είπε...

LLS , λοιπόν, ας δω τον Μανωλικιδη να στηνει πανεπιστημιο και ας πεθανω! Αμ, δε! Νομιζω οτι ο Μανωλικιδης εχει πεθάνει ήδη. Καλά εχουμε ξεφυγει. Η ανεργια στους PdD-ηδες, παρεμπιπτόντως ειναι ποτλυ μικρη. Δες τις στατιστικες της Στατιστικης Υπηρεσιας στο site της. Για τους κατοχους μεταπτ. τιτλων γενικως το 2007 υπήρχαν 5800 ανεργοι σε συνολο 445000. Οι ανεργοι πτυχιουχοι ηταν 48000.

cynical είπε...

Γειά σου Στέργιε,

έχω ξαναγράψει πολλές, μαλιστα φορες, πως γινεται η ερευνα (οχι οτι δεν υπαρχουν και ανιδιοτελεις ερευνητες, ειναι μαλιστα οι πλειονοτητα), αλλά συμβαινει τα αποτελεσματα να ειναι συνηθως διφορουμενα, οποτε μπορεις να τα εκμεταλλευτεις οπως θελεις και να "αποδειξεις" Ό,ΤΙ ΘΈΛΕΙΣ και με τη βούλα της επιστημης. Πάρε για παράδειγμα τα μεταλλαγμενα και τα τσιγαρα και τα κινητά, και άλλα που μου διαφευγουν. Πολύ ενδιαφεροντα αυτα που εγραψες για τους βενζινοπωλους.

cynical είπε...

Καλησπερα psemma me oura. Τον κατάλογο των ψεμματων τον ειδα και τον θαυμασα. Δε μου λες ονικητης τι θα κερδισει; Να ξερω να γραψω κι άλλα.

cynical είπε...

Γεια σου Valderosso και καλως ηρθες στο τσαρδί.

Νομιζω οτι υπάρχουν αρκετες ενδειξεις οτι η ελλάδα ειναι στο δρομο του νεοφιλελευθερισμου, με τις ιδιωτικοποιησεις και το πετσωκομμα του κοιν. κρατους κ.λ.π. Πάντως ουτε στην μητρόπολη δεν υπάρχει καθαρόαιμος νεοφιλελεθυερισμ'ός, οπως τον γραφουν τα βιβλία. Το κρατος το χρειαζονται για να τους ξελασπωνει οταν στριμοχνωνται οικονομικα οι μεγαλοκαρχαριες.

cynical είπε...

Γεια σου Ιππότη του Ηλιου, αθεράπευτα ρομαντικέ και αγνε Ιδεαλιστή. Μακρια από μας το εμποριο και το χρημα. (Θα τα καψω τα ρημαδια τα λεφτά μου!!!)

cynical είπε...

Καλησπέρα Paranoia, Καλως ηρθες και συ στα μερη μας. Όσον αφορά εμενα, ποτέ δεν εχω υπερασπιστει το ελληνικο πανεπιστημιο. Αυτο που θελω να υπερασπιστω ειναι το Δημοσιο πανεπιστημιο. Αυτό που μου εχει μεινει απο τις σπουδες μου στην αγγλια είναι ο εφαρμοσμενος χαρακτηρας των γνωσεων, σε αντιθεση με την Ελλάδα.

cynical είπε...

LLS δεν υπάρχει "ο cynical", αλλά "η cynical".
Δεν θα γλιτωσεις τελικά την κρεμάλα!

cynical είπε...

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ.

Αναψε η κουβεντα και διακινηθηκαν Ιδεες. Σας ευχαριστω για την ανταποκριση. Το θεμα ειναι επικαιρο και ζεον και θα επανελθω.

Ανώνυμος είπε...

Ομαδικές εργασίες = Χ παράσιτα βρίσκουν 1 κορόιδο και το βάζουν να κάνει όλη τη δουλειά.

Αποτέλεσμα να μην μαθαίνει κανείς, ούτε καν το κορόιδο.

Ομαδικές εργασίες μόνο σε προαιρετική βάση μπορούν να είναι οφέλιμες, άρα απαιτούν και ένα διαφορετικό μοντέλο εκπαίδευσης που δίνει την ευκαιρία σε παιδιά με παρόμοια ενδιαφέροντα και όρεξη να γνωριστούν και να συνεργαστούν όχι γιατί είναι απαραίτητο για το βαθμό, αλλά γιατί τους αρέσει.

Ανώνυμος είπε...

Και να προσθέσω ότι το θεμέλιο για την ανάπτυξη της ομαδικότητας είναι ο κάθε άνθρωπος να μάθει να στηρίζεται στις δυνάμεις ΤΟΥ. Όταν το μάθει αυτό γίνεται χρήσιμος και για τους άλλους.

cynical είπε...

Καλημέρα Ανώνυμε/η. Ανεξάρτητα παντως από το πώς ξεφτυλίζεται μια ομαδικη εργασια και ξεστρατιζει απο τον σκοπό της, αποτελει τον πιο προσφορο τροπο για να μαθει να μαθαινει κανεις και να ιεραρχει και ταξινομει τις πληροφοριες. Αν αποδεσμευτει απο τον βαθμο παλι κανεις δεν θα την κανει ετσι οπως ειναι το σχολείο. Μπορουν ομως μερικα μαθηματα να γινονται στη βαση αυτη και με συνεχη ενθαρρυνση και καθοδηγηση απο τον καθηγητη. Δεν εχει νοημα να τους δωσεις το θεμα, και να ορισεις απλά ενα deadline. Αμα εισαι διπλα τους και τους δειξεις πώς να δουλευουν και τους παρακινεις και τους κρατάς το ενδιαφερον ζεστο , η μεθοδος αυτη θα αποδώσει.
Φυσικά το εκπαιδευτικο συστημα θέλει μετατοπιση από την συσσωρευση πληροφοριων στην εμβάθυνσή τους, σε έστω και πολύ μικροτερο ογκο ύλης.

Συνεργασια, άλλωστε σημαινει συνεισφερω και για να το κανω σημαινει οτι κατι εχω κατακτησει και απο μονος μου...

Ανώνυμος είπε...

Αμα εισαι διπλα τους και τους δειξεις πώς να δουλευουν και τους παρακινεις και τους κρατάς το ενδιαφερον ζεστο , η μεθοδος αυτη θα αποδώσει.

Αυτό είναι καλύτερο αλλά απαιτεί έναν καθηγητή για κάθε ομάδα.

cynical είπε...

καλημέρα ανώνυμε/η. Ας καταληξουμε πρωτα στο τι θέλουμε, και ας δουμε μετά πώς θα το πετυχουμε. Τις περισσότερες φορές δεν ειναι καθολου ξεκάθαρος ο στοχος γιαυτο και δεν υπάρχουν και στοχευμενες διεκδικησεις, παρά ενα συνοθυλευμα γενικοτητων πολλες φορες αντικρουομενων και τελειως ανεδαφικών.