Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Θετική Ψήφος-Αρνητική Ψήφος


Ο κύβος ερρίφθη και στις 4 του Οκτώβρη θα πάμε, όσοι πάμε, στο ραντεβού με την κάλπη, που πόρρω απέχει στις συγκεκριμένες συνθήκες από το να είναι ραντεβού και με την ιστορία. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα την αφηγηθούμε αργότερα.

Στην κάλπη προσερχόμαστε φυσικά για να ψηφίσουμε το κόμμα της αρεσκείας μας το οποίο και επιθυμούμε να μάς κυβερνήσει. Αυτή θα ήταν μια εύλογη απάντηση στο ερώτημα του «πώς ψηφίζουμε;», τού ποια είναι δηλαδή τα κριτήρια επιλογής μας, αλλά θα διαφωνήσω, μιας και στη σημερινή πραγματικότητα, πιστεύω ότι τα κριτήρια τείνουν να υπαγορεύονται από λιγάκι διαφορετικούς λόγους.

Για πολλές πολλές δεκαετίες η εκλογική συμπεριφορά καθοριζόταν κυρίως από πολιτικά ιδεολογικά κριτήρια, τα οποία και μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά, μιας και σπάνια σύζυγοι ψήφιζαν διαφορετικά ο ένας από τον άλλον και όμοια, σπάνια τα παιδιά διαφοροποιούνταν πολιτικά από τους γονείς τους. Αυτό συνέβαινε για συναισθηματικούς λόγους, που η σκούφια τους μπορεί να κρατούσε από τόσο παλιά, όσο από την εποχή που ο Βενιζέλος φαγωνόταν με τον Βασιλιά και από τη διαχρονική ύπαρξη σαφών διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα, που συντηρούσαν την Δεξιά-Αριστερή πόλωση.

Σε γενικές λοιπόν γραμμές θα ονόμαζα την ψήφο μιας μεγάλης περιόδου της ελληνικής πολιτικής ιστορίας σαν θετική, δηλαδή σαν «ψήφο για να...», κατά τα πρότυπα της «θετικής ελευθερίας».

Δεν θα έλεγα ότι το ίδιο συμβαίνει και σήμερα: πρώτα, από την πρόσφατη εμπειρία και δεύτερον, από την αποδυνάμωση των λόγων εκείνων που έκαναν τον πολίτη να είναι ορκισμένος πιστός ψηφοφόρος υπέρ ενός συγκεκριμένου κόμματος, να το ρίχνει δηλαδή «δαγκωτό», όπως λεγόταν.

Η διάρθρωση του πολιτικού πεδίου σήμερα, δείχνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος, οι νεώτερες κυρίως ηλικίες, έχουν χάσει τους παραδοσιακούς δεσμούς με τα μεγάλα κόμματα, και δεν επιθυμούν να λειτουργούν πλέον σαν οπαδοί, δεμένοι εκ γενετής με το λουρί από ένα συγκεκριμένο κόμμα. Μιας και τα δυο μεγάλα κόμματα, από την μεταπολίτευση και μετά ολοένα και περισσότερο συγκλίνουν στις πολιτικές τους, κάνοντας και τους διαχωρισμούς, αλλά και τις δεσμεύσεις χαλαρότερες, το εκλογικό παιχνίδι από τη μεριά των ψηφοφόρων, μέσα και από την κατάλληλη καθοδήγηση των ΜΜΕ φυσικά, παίζεται με διαφορετικούς πλέον όρους.

Από τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις γίνεται φανερό ότι οι προτροπές αφορούν προς μια ψήφο με αποτρεπτική κυρίως λειτουργία. Για παράδειγμα, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, οι ψηφοφόροι καλούνταν να προσέλθουν στις κάλπες με το σκεπτικό να αποτρέψουν κυρίως την εκλογική άνοδο του Καρατζαφέρη, ενώ η κουβέντα για το θετικό περιεχόμενο της ψήφου, για το ποια δηλαδή θα ήταν τα πλεονεκτήματα της χώρας μας αν στο ευρωκοινοβούλιο υπερίσχυε ο ένας ή άλλος σχηματισμός, ήταν πολύ περιορισμένη, έως ανύπαρκτη.

Στις σημερινές εθνικές εκλογές, η ψήφος καθίσταται πάλι όμηρος, των μικρών κομμάτων και αυτή τη φορά, συνδέοντάς την με την επίτευξη ή όχι αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος και με την κατά συνέπεια εξασφάλιση μιας μετέπειτα ομαλής ή ανώμαλης πολιτικής ζωής.

Παρατηρώντας κανείς τους πίνακες που δημοσιεύονται στις εφημερίδες σχετικά με τις προϋποθέσεις εξασφάλισης της αυτοδυναμίας, αναλόγως του αριθμού των κομμάτων που θα μπούνε στη Βουλή και αναλόγως του ποσοστού των ψήφων που θα πάνε στα κάθε λογής μικρά κόμματα, ο ψηφοφόρος αναγκάζεται να μπει σε αρκετά σκληρά διλήμματα, και να χρησιμοποιήσει την ψήφο του όχι θετικά υποστηρίζοντας το μικρό κόμμα που εμπιστεύεται και έχει πιθανότητες να μπει στη Βουλή, (όπως για παράδειγμα Οικολόγοι και Σύριζα), αλλά αρνητικά, ψηφίζοντας κάποιο άλλο, (όπως Πασόκ), στοχεύοντας έτσι στην αποτροπή μιας δυσάρεστης και ίσως ταραχώδους πολιτικής εξέλιξης. Ο συσχετισμός της αρνητικής ψήφου, όπως την ονομάζω, με την "αρνητική ελευθερία", (ελευθερία από καταναγκασμούς και δεσμεύσεις), είναι και εδώ εμφανής.

Τόσο η αρνητική ελευθερία όσο και η αρνητική ψήφος αποτελούν μεταστροφές της πρόσφατης εποχής, σε αντίθεση με παλιότερες περιόδους, όπου η ελευθερία και η ψήφος χρησιμοποιούνταν κυρίως με το θετικό τους πρόσημο. Το αν είναι για καλό ή για κακό, δεν μπορώ να το κρίνω. Ο καιρός θα δείξει.

31 σχόλια:

szygouras είπε...

- Διεθνής κρίση, φοροδιαφυγή και ανευθυνότητα. Ο τόπος χρειάζεται εκλογές.
- Είναι μια απόφαση δικιά σας. Εσείς εκτιμήσατε.
http://www.youtube.com/watch?v=JweuqsoECuQ

Lehman Brothers + Φοροδιαφυγή + Ανευθυνότητα = Εκλογές
Έχουμε θεσμικό πρόβλημα;

Swell είπε...

Eχω μια απορία. Στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ τώρα, ανάλογα με το που ψηφίζεις, θα ψηφίζεις και αρχηγό;

Sophia είπε...

Νομίζω ότι η τάση για το "μη χείρον βέλτιστον" αρχίζει να επικρατεί όλο και περισσότερο πράγμα που μάλλον μας κάνει να παρεκλίνουμε από την βελτιστοποίηση των πρακτικών που μας περιβάλλουνε. Επιλέγουμε κάτι όχι επειδή είναι καλύτερο, αλλά επειδή είναι το λιγότερο χάλια. Με αυτόν τον τρόπο, θεωρώ ότι μειώνονται σαφώς οι προοπτικές βελτίωσης των πραγμάτων. Επιπροσθέτως, αυτή η λογική του τζόγου, όπως καθορίζεται από το εκλογικό σύστημα, νομίζω μας απομακρύνει από το να αποκτούμε και να διατηρούμε μια βασική ιδεολογία και κρίση όσον αφορά τα πολιτικά.

μ είπε...

@Swell
Από τα ΝΕΑ:
Το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ να κατατεθεί στον Άρειο Πάγο από τους επικεφαλής όλων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που προβλέπεται και από τον νόμο για τους συνασπισμούς κομμάτων. Πρώτος στη σειρά της κατάθεσης ο υπογράφων εκ μέρους του ΣΥΝ, ο πρόεδρός του. Κανένας αρχηγός συνδυασμού. Οι επικεφαλής των συνιστωσών, de facto επικεφαλής του εκλογικού αγώνα για λογαριασμό των συνιστωσών που εκπροσωπούν όσο και του ενωτικού ψηφοδελτίου. Όλοι οι υποψήφιοι θα εκλεγούν με σταυρό, δηλαδή κανένας δεν θα κάνει χρήση του προνομίου εκλογής χωρίς σταυρό εκ της θέσεώς του.

Τον πρόεδρο της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας που θα προκύψει να τον εκλέξει η Κοινοβουλευτική Ομάδα, με δημοκρατικό τρόπο και με βάση τον κανονισμό λειτουργίας της, μετά τις εκλογές.

Cynical, συμφωνούμε. Δε νομίζω όμως ότι στις πρόσφατες Ευρωεκλογές υπήρχε έντονη τάση ανάσχεσης της δύναμης του Καρατζαφέρη. Λίγοι ψήφισαν συνειδητά κάποιο άλλο κόμμα για να μειωθεί το ποσοστό του Καρατζαφέρη και δυστυχώς περισσότεροι τον ψήφισαν.

Στέργιος είπε...

Δε μπορώ να μπω τώρα στην ουσία της ανάρτησης αλλά μόνο ήθελα να παρατηρήσω κάτι για τον Μάνο.

Με βάση το ισχύον ΠΔ για τις εκλογές, υπάρχει κίνδυνος ο ΣΥΡΙΖΑ να εκληφθεί ως «Συνασπισμός κομμάτων» και τότε θα γίνει το… έλα να δεις στην ελληνική πολιτική σκηνή. Και να γιατί: μπορεί, λέμε μπορεί, ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει ας πούμε 45% και το ΠΑΣΟΚ 30%. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει 117 βουλευτές και το ΠΑΣΟΚ 78+40=118! Έτσι πρώτο κόμμα στη Βουλή θα αναδειχτεί το ΠΑΣΟΚ το οποίο και θα πάρει την εντολή! Μα είναι πράγματα αυτά;;; Άλλος να είναι πρώτος στο λαό και άλλος στη Βουλή; Τι, να γυρίσουμε σε εποχή 1956;

Να, αυτό είναι το πλέον… καυτό πρόβλημα αυτών των εκλογών. Τι θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτος. Κατάλαβες!!!!!!!

μ είπε...

Στέργιο,
υπάρχει όντως ο κίνδυνος ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι το πρώτο σε δύναμη...εξωκοινοβουλευτικό κόμμα.
;)

akrat είπε...

καλημέρα καλό φθινώπορο
ψηφίσω το βοτσαλάκι δίπλα στην άμμο
ακόμα το μυαλό μου στις διακοπές είμαι...

cynical είπε...

Καλημερα szygouras,

Τυπικα, νομιζω, ότι δεν υπαρχει θεσμικο προβλημα, διοτι το συνταγμα προβλεπει την κηρυξη προωρων εκλογων αν συντρεχουν σοβαροι λογοι. Και επι της ουσιας συντρεχουν σοβαροι λογοι, μονο που ειναι διαφορετικοι απο αυτους που επικαλεστηκε ο Καραμανλης. Αλλωστε, μεχρι τωρα ολες οι προωρες εκλογες βασιζονταν στο ...κυπριακο! Τουλαχιστον, τωρα οι λογοι ηταν κοντυτερα στην πραγματικοτητα.

cynical είπε...

swell,

απλώς θα πρεπει να βαλουμε τωρα σταυρουδακι και στον Τσιπρα. Ολος ο ορυμαγδος των τελευταιων μηνων αυτο ειχε σαν αποτελεσμα. Δεν ειναι εντυπωσιακο; Φανταζομαι οτι και στους οικολογους ετσι θα γινεται. Μην το ξεχασεις και δεν βγει το παιδι γιατι μετα θα εχουμε κανενα χρονο αλλες συνεδριασεις.

Στέργιος είπε...

Εντάξει Μάνο, εσύ λες μια άποψη, δε λέω κάποιοι λένε καλύτερα πρώτος στο χωριό….

Όμως εγώ κάνω άλλους συλλογισμούς. Και επειδή κάποιοι που τους είπα τους σοβαρούς και υπεύθυνους προβληματισμούς μου με ρώτησαν με τι ποσοστό μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, έχω να τους πω ότι με… 45% μπαίνει σίγουρα και αν το ΠΔ δεν έκανε διακριτική μεταχείριση σε βάρος του, θα έπαιρνε παρακαλώ 117+40=157 έδρες, δηλ απόλυτη πλειοψηφία!!! Αυτές είναι αδικίες!!!

Αλήθεια, αν είσαι πρώτο εξωκοινοβουλευτικό κόμμα παίρνεις με μπόνους την απόλυτη πλειοψηφία στις εκτός Βουλής έδρες; Δεν το λέει αυτό το ΠΔ. Ε, ε, δεν θα ήταν και άσχημο να έχεις απόλυτη πλειοψηφία και ό,τι κάνουν οι πρώτοι στους εντός Βουλής δευτεροτρίτους να το κάνεις εσύ στους εκτός Βουλής. Εξουσία να είναι και ότι να ‘ναι!

akrat,
σύνελθε και κάνε το βοτσαλάκι βόλι….

cynical είπε...

καλημερα Sophia,

και γω πιστευω οτι ολο και λιγοτερο υπερισχυουν τα ιδεολογικα κριτηρια στην επιλογη της ψηφου. Γιαυτο υπαρχει παντα ενα μεγαλο ποσοστο αναποφασιστων, μπορει και γυρω στο 25-30%.
Το βλεπουμε και στη σταση των αριστερων κομματων απεναντι στην απλη αναλογικη. Παλια, πριν το 89 την προβαλαν συνεχεια, και αυτο αντανακλουσε απ' ευθειας και την πολιτικη τους αντιληψη περι αντιπροσωπευτικοτητας. Και ηταν δικαιο αιτημα, διοτι ετσι το κοινοβουλιο αντανακλουσε αμεσα την λαικη θεληση.

Μετα τις πολλαπλες ομως εκλογες του 89-90, το αιτημα αυτο το χαντακωσε , μπροστα σε μια πιο "ρεαλιστικη" αντιμετωπιση της πολιτικης, που θεωρουσε σαν πιο σημαντικο την εκλογη αυτοδυναμων κυβερνησεων. Αλλα ετσι συντηρειται και ο δικομματισμος, εναντιον του οποιου τωρα βαλει. Δεν γινονται ομως να τα εχεις και τα δυο.

cynical είπε...

Καλημερα Μανο,

αναφερομαι κυριως στις προτροπες και στα βλογς και στον τυπο, για συμμετοχη στις ευρωεκλογες με κυριο γνωμονα να μην βγει ο ΛΑΟΣ. Το σκεπτικο ηταν οτι οι οπαδοι του Καρατζαφερη θα πηγαιναν ετσι κι αλλιως, ενω οι αριστεροι σαν καλοπερασακηδες θα προτιμουσαν τις παραλιες.

cynical είπε...

Στεργιο, δεν φταιει το ΠΔ. Ο ΣΥΝ και το κεφαλι του φταιει. Τοσο καιρο σερνει αυτες τις ουρες που πανε να του κατσουνε και στο κεφαλι. Δηλαδη του κάτσανε! Ας τις απορροφησει, ας κανει ενα κομμα με το ονομα "ΣΥΝ+", ή "ΣΥΝ με τις 9 ουρες" και ας παρει που λεει ο λογος και το 45%.

Κατι τετοια λες Στεργιο, οτι ταχα θελει 45% για να μπει στη βουλη, και στο τελος κανεις δεν θα παει να τον ψηφισει! Ποιος θα φταιει αν δεν μπει στη βουλη;
Φυσικα, ο Στεργιος!

cynical είπε...

Καλη σου μερα @akrat.

Ξερεις ποση δυναμη ειχαν τα βοτσαλα στην παλια αθηνα. Μεχρι που και εξοστρακιζανε!

Iptamenos Ollandos είπε...

Η ψήφος για ελευθερία από (αρνητική) και η ψήφος για ελευθερία προς (θετική) εκτός φυσικά από το αντικείμενο στο οποίο απευθύνονται προϋποθέτουν την ελευθερία. Όπως πολύ σωστά δείχνεις στο κείμενο σου δεν υπάρχει σε καμμιά από τις δύο ελευθερία επιλογής. Στην μία έχουμε ιδεολογίες και συναισθηματικούς λόγους και στην άλλη αποτρεπτικούς λόγους εξαιτίας κάποιου φόβου.

Θα μου επιτρέψεις για πρώτη φορά να τολμήσω να γίνω πιό κυνικός από σένα, και να αναρωτηθώ: δεν αποποιούμαστε γενικά, το δικαίωμα της ελευθερίας μας όταν με την ψήφο μας επιλέγουμε κάποιον (άγνωστο-γνωστό, κατά το γνωστοί-άγνωστοι) για να του την προσφέρουμε στο πιάτο;

cynical είπε...

Γεια σου Ιπτάμενε,

Στην αναρτηση αυτη επιχειρησα να δειξω μια ταση μετατοπισης των κριτηριων που εφαρμοζουμε για να ψηφισουμε και σχηματικα παρουσιασα δυο τροπους προσεγγισης της εκλογικης πραξης, τον θετικο και τον αρνητικο. Ο θετικος υπαγορευεται απο συναισθηματικα και ιδεολογικα κριτηρια. Θα ηθελα να διαχωριζα αυτα τα δυο, διοτι μπορει καποιος να ψηφιζει απο ιδεολογια, χωρις να υπαρχουν συναισθηματικες αναφορες.

Το θεμα για μενα ειναι ανοιχτο ως προς τα εξης: Με αφορμη το σχολιο σου, μπορει καποιος να πει οτι η θετικη ψηφος, στην περιπτωση που υπαγορευεται απο ιδεολογικα κριτηρια, αποκλειει την ελευθερια επιλογης;
Η γνωμη μου ειναι οτι μαλλον δεν την αποκλειει, πραγμα που υφισταται στην αρνητικη ψηφο.

Το αλλο ανοιχτο θεμα ειναι δεοντολογικης φυσης. Πρεπει να ψηφιζουμε με γνωμωνα το πολιτικο προγραμμα (ας υποθεσουμε οτι υπαρχει), καποιου κομματος το οποιο συμφωνει με τις δικες μας πολιτικες πεποιθησεις, ή με γνωμωνα ευρυτερες στρατηγικες, οι οποιες εξυπηρετουνται καλυτερα με την αρνητικη ψηφο;

Το τελευταιο θεμα που θετεις νομιζω οτι αποτελει διαχρονικο προβλημα της πολιτικης φιλοσοφιας. Δηλαδη, τού αν η εκχωρηση μερους της ελευθεριας μας (σε θεσμους νομους κυβερνητες, βουλευτες κ.λ.π.) για να συνυπαρξουμε ως κοινωνια, συνεπαγεται οντως στερηση ελευθεριας. Και οτι η στερηση αυτη γινεται μεγαλυτερη σε συνθηκες αντιπροσωπευτικης δημοκρατιας. Τι να σου πω! Αμεσοδημοκρατικες συνθηκες μπορουν να στεριωσουν;

szygouras είπε...

Συμφωνώ αγαπητή cynical, εννοούσα όμως το εξής: ο ΠτΔ έδειξε τη μέγιστη δυνατή δυσαρέσκεια μπροστά στις κάμερες (βλ βίντεο) για την πρόωρη διάλυση της Βουλής που είναι αναγκασμένος να υπογράψει (ίσως η σημερινή καθυστέρηση στην θυροκόλληση του σχετικού Π.Δ. να εντάσσεται στην ίδια πρακτική). Το ότι αυτή δεν σχολιάστηκε, είναι το ίδιο "περίεργο" με τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων προς τον Καραμανλή στη ΔΕΘ.

Ποιός αλήθεια δεν προσβάλλεται, όταν ένας Πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει ότι "εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας" είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, η περιστολή των δημ. δαπανών και οι ιδιωτικοποιήσεις; Πολύ δε περισσότερο, όταν ο ίδιος Πρωθυπουργός των 5,5 ετών έχει αυτοπροσδιοριστεί ως προστάτης των θεσμών και ζητά εκλογές αποδίδοντας το κρατικό έλειμμα και το χρέος στο ΠΑΣΟΚ και στα διεθνή τοξικά ομόλογα.

Δεν νομίζω ότι η δυσαρέσκεια του Παπούλια έχει να κάνει μόνο με τη χρησιμποίηση του ονόματός του από τον Καραμανλή, ίσως γι αυτό μάλιστα στη συνέντευξη του ο Καραμανλής πέταξε κάτι περί "ρόλου και αρμοδιοτήτων του ΠτΔ" σε μια πιθανή νέα αναθεώρηση του Συντάγματος.

Λέτε τελικά να παίρνει πίσω το αίμα του το Καραμανλέικο; Λέτε η αναθεώρηση του 1985-86 που τόσο κάθησε στο στομάχι του θείου, να έγινε για να ωφεληθεί μετά μια 20ετία ο ανηψιός;

Τέλος πάντων, ας μην ανοίξουμε κουβέντα για τη διάκριση των εξουσιών της δημοκρατίας.

cynical είπε...

καλησπερα szygouras,

ειδα ξανα το βιντεο και προσεξα την χαρακτηριστικη κινηση του χεριου του Παπουλια, που θα σημαινε "τωρα μαλιστα, ετσι που τα εκανες, τι αλλη διεξοδο εχουμε" ή "τωρα μαλιστα, αυτα τα εχουμε ξανακουσει". Θα μπορουσε να κανει διαφορετικα ο Παπουλιας και να αρνηθει; Εχει αυτη την αρμοδιοτητα. Δεν την εχει;

Κανενας προεδρος όμως δεν το εχει κανει μεχρι τωρα. Ειναι μεγαλη ευθυνη αλλωστε να τη σηκωσει μονος του.

Εγω παντως αν ημουνα Παπουλιας, απο την πρωτη στιγμη που παιχτηκε το ονομα του, θα εβγαινα απο το παιχνιδι της εκ νεου υποψηφιοτητας. Και αξιπρεπως οταν τελειωνε η θητεια μου θα πηγαινα σπιτι να χαρω τα εγγονια μου.

ο κύριος "αμ" είπε...

Με συγχωρείς βρε Cynic μου που δεν θα σχολιάσω το γραπτό σου , αλλά θέλω να πω κάτι στον Στέργιο .

ΣΤΕΡΓΙΟ είσαι προβοκατορας , στο είπε κι ευγενικά η Cynic !!!!

Πολλά φιλιά ,
θα σας δω στον "άλλο" κόσμο ....της Αριστεράς για να μην παρεξηγηθούμε
:):):)

ippoliti_ippoliti είπε...

Αγαπητή Cynical, εκφράζεις απόλυτα τον τρόπο που πελαγοδρομώ. Θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ ή Συνασπισμό; Δεν μπορώ άλλο θέλω να φύγουν, να φύγουν. Εάν ψηφίσω με θετικά κριτήρια θα ψηφίσω το Συνασπισμό παρά τα προβλήματά του, εάν ψηφίσω με αρνηγικά κριτήρια θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ.
Είδομεν. Πόσο δίκηο έχεις, πόσο καλά περιέγραψες την πραγματικότητα τη δική μου και φαντάζομαι κι αρκετών άλλων.
Είναι και αυτή η προηγούμενη ανάρτηση του Τσαλαπετεινού (κυρίως μην μετανιώσουμε).
Καλό καλό βράδυ και καλό φθινόπωρο

Στέργιος είπε...

Κύριε αμ.
Εδώ ο κόσμος είναι γεμάτος προβοκάτορες, σε έναν παλιοκαιρίσιο κολλήσατε; Σε λίγες ημέρες θα έχουμε και πάρτι προβοκατόρων, όταν η εκλογική μάχη θα ανάψει και τα λογικά επιχειρήματα (αν υπάρχουν βέβαια τέτοια) θα έχουν εξαντληθεί. Θα δείτε ακόμα και ταξίματα για υπουργούς του ΣΥΝ σε όσους με τις εξυπνάδες τους καταφέρουν να τον κάνουν πρώτο… εξωκοινοβουλευτικό κόμμα… καλομελέτα!

ο κύριος "αμ" είπε...

@ Στέργιος
δεν φαντάζομαι να παρεξήγησες το "προβοκάτορας" ?

Πάντως να σου πω κάτι ; (ναι!)
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτοί που θέλουν να βρεθούν σε υπουργικούς θώκους , θέλουν ντε και καλά να πάρουν και το κόμμα μαζί τους .

cynical είπε...

Kαλημερα κυριε "αμ"

με το πάσο σας! πώς να σχολιασετε αμα ο Στεργιος λεει τετοια πραγματα!

cynical είπε...

Καλημερα Ιππολύτη

καλα ξεμπερδεμματα σε ολους μας!

Unknown είπε...

Και δεν έχουμε και καμιά τσιτσιολίνα...
Θα μας γ.... που θα μας γ.... να παιρνουμε τουλάχιστον και λίγο μάτι....
Το συναίσθημα δε το συζητώ, έχει πεθάνει προ πολλού...

Στέργιος είπε...

Κύριε αμ,
Σιγά μη παρεξηγήθηκα για το «προβοκάτορας»! Έχω ακούει μάλιστα ότι κάποιοι προβοκάτορες έγιναν και… ιστορικά πρόσωπα, είναι αλήθεια;

Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια οι αριστεροί έχουμε θλίψη για φαινόμενα «ανάρμοστης» πολιτικής διολίσθησης. Τι να πούμε για ονόματα και στελέχη; Για ξεπουλήματα από τη κορυφή μέχρι τα νύχια; Δυστυχώς, η παγκόσμια ήττα πριν 20 χρόνια, ακόμη επενεργεί διαλυτικά και νομιμοποιεί, νομίζουν κάποιοι, και τη προσωπική απάρνηση των ιδανικών. Δεν θα μου φαινόταν τίποτα παράξενο, από όσα λες ή αφήνεις να εννοηθούν. Εγώ όμως ποτέ δεν τους έδωσα συγχωροχάρτι στο όνομα της "ελευθερίας επιλογών". Έχω και εγώ δικαίωμα στη κριτική όταν κάποιος αρνείται τα ιδανικά του ή, ακόμη χειρότερα, τα εξαργυρώνει…

Τώρα λοιπόν κοίτα τα πανηγύρια κάποιων με τη φαγωμάρα που υποδαυλίστηκε έντεχνα στον ΣΥΝ για να εξασφαλισθεί μια αυτοδυναμία. Όχι δεν χρεώνω τίποτα στον Αλαβάνο (μεγάλη απώλεια σε κρίσιμη στιγμή), άλλοι είναι οι αρχιτέκτονες και οι μάστορες της εξέλιξης αυτής. Ίσως τους δούμε κάποια στιγμή.

Η εκτίμησή μου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με οποιαδήποτε κατάσταση θα μπει στη Βουλή, ε, καλά βρε Cynical όχι με 45% αλλά με 4,5% ή κάτι πάνω- κάτω… σε ένα «κόμμα» θα κολλήσουμε όταν πρόκειται για το «Κόμμα»; Θα υπάρξει μετά τη τρικυμία μια επανασυσπείρωση και πολλοί που τώρα αηδιάζουν θα τους βρει ο «πατριωτισμός» και θα αρνηθούν γίνουν οι αίτιοι των όποιων εξελίξεων.

Του ΣΥΝ του έχω ασκήσει αυστηρή ιδεολογική και πολιτική κριτική για σοσιαλδημοκρατική παρέκκλιση. Τώρα όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται για τις ενέργειες της άρχουσας τάξης να νομιμοποιήσει σε βάρος του λαού την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ με κάθε αθέμιτο μέσο κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι άλλης διάστασης, αν και δεν ξέρω τι θα κάνουν τα στελέχη του ΣΥΝ (;;;;) αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία. Να ξανά το ερώτημά σου από τη πίσω πόρτα.

Για την ώρα αναμονή για ΣΥΝ και παρακολούθηση του ΚΚΕ, της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α κλπ. Σε μια βδομάδα θα έχουμε άλλο τοπίο. Στο τέλος το ισοζύγιο ίσως δεν είναι τόσο αρνητικό όσο προβλέπουν οι Κασσάνδρες.

Κούκος είπε...

Καλησπέρα Κυνική!
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την ανάλυσή σου. Μερικές παρατηρήσεις:
-Την περίοδο που χαρακτηρίζεις τη ψήφο θετική, δεν πρέπει να παραβλέπεις την ελληνική ιστορία, με τις εκλογές της βίας και της νοθείας, το κλίμα τρομοκρατίας και τα σχετικά.Πολλοί τότε ψήφιζαν άλλο από αυτό που πραγματικά ήθελαν για χίλιους δυο λόγους που δεν είναι της στιγμής να τους αναφέρουμε.
-Κρίνοντας την ψήφο της σημερινής περιόδου, στο όποιο συμπέρασμα δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε και το μεγάλο ποσοστό αποχής, που κάτι έχει και αυτό να μας πει.
- Για όλο αυτό το μπάχαλο που γίνεται στον Σύριζα ταιριάζει γάντι η παροιμία: Εδώ καράβια χάνονται...
Το πρόβλημα της ελληνικής αριστεράς εκτός όλων των άλλων είναι και ψυχιατρικό. Πάσχει από το σύνδρομο κλωτσοκαρδαράγαλο.
Κοινώς, κλωτσάει τη καρδάρα με το γάλα, όποτε τη γεμίζει.

Καλό φθινόπωρο!

Odyssey είπε...

Έτσι συμβαίνει συνήθως στα καφενεία. Γκρίνια ολοχρονικά και επί 4ετίαν, όλοι εναντίον όλων των κακώς κειμένων και της γενικευμένης απαξίωσης, αλλά όταν έρθει η ώρα της κάλπης κάθε "κατεργάρης" στον πάγκο του.
"Να φύγει η δεξιά", η "αριστερά", η "μέση" και οι άνω κάτω. Να μην ανέβει το ποσοστό του ΛΑΟΣ, να σωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, να μη χαρεί ο Καραμανλής και να κλάψει η Ντόρα.
Από διανοούμενους η τεκμηρίωση.
Πονούσα, όταν δεν είχα φωνή, μήτε κάλπη. Η κάλπη υπάρχει, για να έχω τη δυνατότητα να επιλέγω, δημιουργώντας και συμβάλλοντας. Κάλπη δίχως δράση δεν έχει και πολύ νόημα. ΑΝΤ1 ή MEGA;
Η "δημοκρατία" υπάρχει, έστω και ολιγαρχική, για να έχω τη δυνατότητα να πω: "δε μ' αρέσει κανείς". Δεν θα ψηφίσω κι ας γίνει ο Καρατζαφέρης πρώτο κόμμα. Αν μου στερήσουν το δικαίωμα της ψήφου, πάλι στους δρόμους κι ας γέρασα. Αλλά είτε με Κατατζαφέρη είτε με ΠΑΣΟΚ, η πολιτική θα υπηρετεί το κεφάλαιο. Ένα σοβαρό ποσοστό αποχής είναι μήνυμα δυσαρέσκειας και απαρχή για κάτι καινούργιο και από τα κάτω. Προϋποθέτει, όμως, δράση, προσφορά και αγώνα. Κόστος προσωπικό δηλαδή.
Με έξυπνους σχολιασμούς και εσπευσμένες προεκλογικές αναιρέσεις απόψεων και ιδεών, δημοκρατία δεν θα έχουμε.
Προς τι, λοιπόν, οι συμβιβασμοί του λιγότερου κακού, όταν όλοι κακοί ή ανίκανοι είναι; Άσχετο παράδειγμα: Και ο φασίστας Πούτιν και το ΚΚΕ, για την αποκατάσταση του Στάλιν κόπτονται. Τι ωραία! Κι εγώ πρέπει να διαλέξω πώς θα ξαναγραφεί η ιστορία...
Κι όπως έλεγε ένας συχωριανός μου, που έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά και τόφαγε: "Δεν αρκεί μόνο να ονειρεύεσαι. Δεν αρκεί μόνο να ζεις".
Καλό βόλι, αδέρφια.
Υ.Γ. Σοφία, όπως τα λες είναι: Τζόγος. Να περνά ο καιρός.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εισπράξει τα πεπραγμένα του.
-Οι Οικολόγοι - Πράσινοι είναι το πρώτο κόμμα, που προέρχεται από franchise. Μας το θυμίζουν και στο ψηφοδέλτιο: "Μέλος του Ευρωπαϊκού Κόμματος των Πρασίνων". Έχουν τη βούλα και την έγκριση. Ποιών; (Βομβαρδισμοί Γιουγκοσλαβίας, εισβολές κλπ).

cynical είπε...

Καλημερα Darthiir,

δεν μπορεις να αγνοησεις το γεγονος οτι προσπαθησαν πολυ με Ψινακη και Μπάρμπα. Δεν τους βγηκε ομως. Συγκρινεται τωρα ο Ψινακης με την Τσιτσολινα;
Να δεις θεαματικοτητες που θα εκανε το καναλι της βουλης!

cynical είπε...

Καλημερα Κουκε,

ψηφιζαν αλλο κομμα, περισσοτερο απο φοβο. Οχι απο τακτικισμους. Αν ηταν ελευθεροι θα ψηφιζαν θετικα.

Ετσι τουλαχιστον θα ηθελα να πιστευω! Και αυτο το στηριζω στο μεγαλυτερο βαρος της ιδεολογικής παραμέτρου και της κομματικης δεσμευσης.

Δεν θυμασαι Κουκε τι γινοταν στις ευρωεκλογες; Υπηρχε μεγαλη δυσκολια στο να γινει αποδεκτη η αποχη σαν θετικη πολιτικη σταση. Βάσει παλι τακτικισμων το επικρατουν επιχειρημα εναντιον της, ηταν οτι ετσι ευνοειται ή αδικειται καποιο ή καποια κομματα.

Με την αριστερα, ας την λυπηθει ο θεος! και ας μην καταληξει να γινει τροφιμος των γελοιογραφων. Αυτο με τους 11 αρχηγους, θα μπορουσε να τροφοδοτησει πολλα πενάκια..

cynical είπε...

Καλημερα Οδυσσεα,

αν η Δημοκρατια συμπυκνωνεται στην εκλογικη πραξη ζητω που καηκαμε! Και επειδη αυτο ακριβως συμβαινει γιαυτο και ο τοσος πονος και οι υπολογισμοι για το πού δεν θα πάει (κυριως) η ψηφος.

Η ψηφος αλλα και καθε πραξη θα πρεπει να αντανακλα την θεληση αυτου που πραττει. Αλλιως παιρνουμε διαστραμμενες και ψευδεις εικονες.


Καλο αυτο για το φραντσαιζ κομματων Ο.Π.