Οι εσωτερικές αντιφάσεις μιας θεωρίας στα μαθηματικά ή τη φυσική είναι το πρώτο και κύριο κριτήριο για να τη στείλουν στην κάλαθο των αχρήστων. Μπορεί η θεωρία να μην έχει και μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα, μπορεί ακόμα και να έρχεται σε αντίθεση με την κοινή εμπειρία, αλλά άπαξ τα αξιώματα και τα θεωρήματα που την απαρτίζουν και τα αποτελέσματα που προκύπτουν εξ αυτών χαρακτηρίζονται από σύμπνοια και εσωτερική συνοχή, καταλήγοντας σε ένα σφιχτοδεμένο, αρμονικό και συμπαγές οικοδόμημα, τότε η θεωρία αυτή έχει αρκετά διαπιστευτήρια για να περπατήσει. Κάπως έτσι συμβαίνει για παράδειγμα και με τις πάμπολλες θεωρίες των Χορδών που επιμένουν να ασχολούνται εδώ και τριάντα χρόνια με το πρόβλημα της ενοποίησης των τεσσάρων δυνάμεων της φύσης. Αυτό που τις σώζει, όπως λένε οι ειδικοί, είναι η εσωτερική τους λογική και συνοχή.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την πολιτική, η οποία, όπως την αντιλαμβανόμαστε είναι πλήρης αντιφάσεων. Και όχι μόνο σε φιλοσοφικό επίπεδο, όπου διάφορες πολιτικές θεωρίες καλούνται να συμβιβάσουν έναν αριθμό αντικρουόμενων εννοιών (όπως για παράδειγμα ελευθερία και ισότητα), ή διαφορετικούς τρόπους δίκαιης κατανομής οικονομικών, φυσικών και κοινωνικών πόρων, αλλά και σε καθημερινό, πρακτικό επίπεδο.
Σαν παράδειγμα λογικής αντίφασης, θα πάρω το διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς για την εφαρμογή της απλής αναλογικής στις εκλογές. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια το είχε βγάλει από τις πρώτες θέσεις της ατζέντας της, αλλά το ξαναθυμήθηκα όταν διάβασα το εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στα άλλα, ετίθετο και αυτό σαν αίτημα.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο συγκεκριμένος τρόπος καταμέτρησης των ψήφων είναι και ο μόνος που καθρεφτίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη λαϊκή θέληση και αντιπροσώπευση. Από την άλλη μεριά όμως, δεν είναι και η καλύτερη μέθοδος για την ανάδειξη αυτοδύναμων και σταθερών κυβερνήσεων. Έτσι, οι εκάστοτε εκλογικοί νόμοι ταλαντεύονται ανάμεσα στα δυο αυτά αιτήματα και υιοθετούν κάποιο ενδιάμεσο σχήμα ανάλογα με τη συγκυρία.
Επομένως, η υιοθέτηση της απλής και άδολης αναλογικής, μπορεί να καθιστά την αντιπροσώπευση αναλογικότερη, αναδεικνύει όμως και πολυκομματικά κοινοβούλια, όπερ σημαίνει ότι προϋποθέτει κάποιο είδος συνεργασίας ανάμεσα στα διάφορα κόμματα που θα εκπροσωπηθούν, ώστε να μπορεί τελικά ο τόπος να κυβερνηθεί.
Και εδώ εντοπίζεται η λογική αντίφαση της Αριστεράς. Διότι, δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα να πρεσβεύει την απλή αναλογική και την ίδια στιγμή να δηλώνει ότι δεν έχει διάθεση να συνεργαστεί με κανένα άλλο. Το βέβαιο είναι ότι η άρνηση συνεργασίας ακυρώνει όχι μόνο τα ευεργετήματα του εν λόγω εκλογικού συστήματος, (κατάργηση του δικομματισμού για τον οποίο τόσο πολύ κόπτεται), αλλά και το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα, μιας και οδηγεί στη διάλυση της βουλής και την επανάληψη των εκλογών. Δώρον άδωρο δηλαδή!
Επιπλέον, τη μόνη φορά που εφαρμόστηκε η απλή αναλογική, το 1989, η Αριστερά λόγω της συνεργασίας της με τη Ν.Δ. κατέληξε να απαξιωθεί πλήρως στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων της, βάρος που ακόμα κουβαλάει. Πώς λοιπόν η Αριστερά, εφ' όσον συνεχίζει να συμμετέχει στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, σκοπεύει να λύσει το λογικό αυτό μπέρδεμα;
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την πολιτική, η οποία, όπως την αντιλαμβανόμαστε είναι πλήρης αντιφάσεων. Και όχι μόνο σε φιλοσοφικό επίπεδο, όπου διάφορες πολιτικές θεωρίες καλούνται να συμβιβάσουν έναν αριθμό αντικρουόμενων εννοιών (όπως για παράδειγμα ελευθερία και ισότητα), ή διαφορετικούς τρόπους δίκαιης κατανομής οικονομικών, φυσικών και κοινωνικών πόρων, αλλά και σε καθημερινό, πρακτικό επίπεδο.
Σαν παράδειγμα λογικής αντίφασης, θα πάρω το διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς για την εφαρμογή της απλής αναλογικής στις εκλογές. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια το είχε βγάλει από τις πρώτες θέσεις της ατζέντας της, αλλά το ξαναθυμήθηκα όταν διάβασα το εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στα άλλα, ετίθετο και αυτό σαν αίτημα.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο συγκεκριμένος τρόπος καταμέτρησης των ψήφων είναι και ο μόνος που καθρεφτίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη λαϊκή θέληση και αντιπροσώπευση. Από την άλλη μεριά όμως, δεν είναι και η καλύτερη μέθοδος για την ανάδειξη αυτοδύναμων και σταθερών κυβερνήσεων. Έτσι, οι εκάστοτε εκλογικοί νόμοι ταλαντεύονται ανάμεσα στα δυο αυτά αιτήματα και υιοθετούν κάποιο ενδιάμεσο σχήμα ανάλογα με τη συγκυρία.
Επομένως, η υιοθέτηση της απλής και άδολης αναλογικής, μπορεί να καθιστά την αντιπροσώπευση αναλογικότερη, αναδεικνύει όμως και πολυκομματικά κοινοβούλια, όπερ σημαίνει ότι προϋποθέτει κάποιο είδος συνεργασίας ανάμεσα στα διάφορα κόμματα που θα εκπροσωπηθούν, ώστε να μπορεί τελικά ο τόπος να κυβερνηθεί.
Και εδώ εντοπίζεται η λογική αντίφαση της Αριστεράς. Διότι, δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα να πρεσβεύει την απλή αναλογική και την ίδια στιγμή να δηλώνει ότι δεν έχει διάθεση να συνεργαστεί με κανένα άλλο. Το βέβαιο είναι ότι η άρνηση συνεργασίας ακυρώνει όχι μόνο τα ευεργετήματα του εν λόγω εκλογικού συστήματος, (κατάργηση του δικομματισμού για τον οποίο τόσο πολύ κόπτεται), αλλά και το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα, μιας και οδηγεί στη διάλυση της βουλής και την επανάληψη των εκλογών. Δώρον άδωρο δηλαδή!
Επιπλέον, τη μόνη φορά που εφαρμόστηκε η απλή αναλογική, το 1989, η Αριστερά λόγω της συνεργασίας της με τη Ν.Δ. κατέληξε να απαξιωθεί πλήρως στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων της, βάρος που ακόμα κουβαλάει. Πώς λοιπόν η Αριστερά, εφ' όσον συνεχίζει να συμμετέχει στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι, σκοπεύει να λύσει το λογικό αυτό μπέρδεμα;
Αναρτήσεις
52 σχόλια:
Οι συνεργασίες υποτίθεται πως θα γίνονται με κόμματα που έχουν κάποια κοινή ιδεολογία ή έστω κοινό ένα μέρος τους. Η τότε συνεργασία του ΚΚΕ με τη ΝΔ σήμανε για τα καλά την επικείμενη αλλοπροσαλη τακτική του ιστορικού κόμματος.
Γεια αου Tyler,
εχω την εντυπωση οτι και με το ΠΑΣΟΚ να συνέπραττε, παλι τα ιδια θα λεγονταν. Γιατι, αυτο που διακηρυσσει συνεχεια δεξια κι αριστερα είναι οτι και τα δυο μεγαλα κομματα εχουν την ιδια αντιλαικη πολιτικη που εξυπηρετεί τα ιδια μεγαλα συμφεροντα.
Παντως δεν γνωριζω τι προσδοκουσε τοτε το ΚΚΕ και γιατι το εκανε. Σκοπευε να κανει στροφη στην πολιτικη του, να περάσει απο κομμα μια ζωη της αμυνας, σε κομμα δε διεκδικητικες διαθεσεις;
Γιατι κακα τα ψεμματα, με ψυχολογικους ορους, a priori αρνηση συνεργασιας, δειχνει γενικώς φοβια, ανασφαλεια και ελλειψη καθαρων στοχων.
Υποτίθεται ότι το ΚΚΕ διατηρεί την κοινοβουλευτική του φύση με σκοπό την εσωτερική κατάρευση του συστήματος.
Τώρα γενικά για την Αριστερά, αν δεν απατώμαι, υποτίθεται ότι ανεπίσημα έχει τη λειτουργία της συνεχούς αντίδρασης με σκοπό τον αποσυντονισμό του δικομματισμού. Προσωπικά δεν θα είχα κάποια ένσταση σε αυτό αν δεν γινόταν τόσο άτσαλα και χωρίς συγκεκριμένο στόχο και πρόγραμμα.
Άρα δεν με εκπλήσει και η απαίτηση για απλή αναλογική από την Αριστερά.
Γεια σου Ελληνακι,
Η αριστερα μου δινει την εντυπωση οτι ουτε στοχο εχει για το τι θελει να κανει, ουτε, ακομα περισσοτερο, για το πώς θα τον πραγματοποιήσει.
Μα, αν το ΚΚΕ επιθυμει να αλωσει το συστημα απο τα μεσα αναγκαστικα θα πρεπει να συνεργαστει, επειδη πάντα θα του λειπουν ψηφοι. Αμα φτασει στο σημειο να διαθετει πλειοψηφια, τοτε δεν θα χρειαζεται και τον κοινοβουλευτισμο.
Αν, οπως λες επιλεγει το δρομο της συνεχους οχλησης, οπως κανουν τα δυστροπα παιδια, τοτε αποκλειεται να συσπειρωσει περισσοτερο κοσμο, από αυτον που εχει.
To μαγαζάκι να "κρατιέται" ανοιχτό , να κρατάμε εμείς τη "σφραγίδα" που αποφέρει τα εκ του προϋπολογισμού και από τις λοιπές επιχειρηματικές δραστηριότητες έσοδα και βλέπουμε!Πού διακρίνετε αγαπητή μου τις αντιθέσεις;
1. Οι 'αυτοδυναμίες' συνδιασμένες με την περίφημη 'κομματική πειθαρχία', υποβαθμίζουν τον βουλευτή από 'αντιπρόσωπο' της λαϊκής θέλησης, σε άβουλο 'πρόβατο', σε ένα απ' τα 150+1 κουκιά. Καλλιεργούν τις 'αλαζονίες', την διαπλοκή, την αδιαφάνεια, τα βατοπέδια κλπ συγχέοντας την εκτελεστική (κράτος) με την νομοθετική (κοινοβούλιο) εξουσία, που θα όφειλαν να είναι ανεξάρτητες.
2. Υπό την θεωρητική αυτή ματιά, κάθε κίνηση που θα οδηγούσε σε μή αυτοδυναμίες (πχ ψήφιση απλής αναλογικής) θα την θεωρούσα προοδευτική, θα έβαζε την Δημοκρατία μας σε μια άλλη φάση, πιό ώριμη, θα ανάγκαζε τα κόμματα να επεξεργαστούν, να μελετήσουν και τελικά να πετύχουν συνεργασίες, θα μας οδηγούσε σε ένα πιό Ευρωπαϊκό μοντέλο διακυβέρνησης.
3.Τα κέντρα εξουσίας, είναι προφανέστατο πως δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως στις τρέχουσες εκλογές, κανάλια και οικονομικοί παράγοντες απόλυτα ενορχηστρωμένοι, σείουν το φόβητρο της 'ακυβερνησίας', αγνοόντας μάλιστα το πολιτικό παιχνίδι, φτάνουν στο σημείο να προτείνουν ακόμη και μια υπερσυνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Είναι προφανές πως τα κέντρα εξουσίας προτιμούν την αδιαφάνεια, τον σκοτεινό συγκεντρωτισμό, προτιμούν να έχουν να κάνουν με έναν παίχτη στο τραπέζι της διανομής των κερδών.
4. Η Αριστερά δεν μπόρεσε να επιλύσει το ζήτημα της πολυδιάσπασής της, που έχει προκύψει ήδη πολλά χρόνια πριν
την κατάρρευση του 'υπαρκτού σοσιαλισμού' (ο οποίος επιδείνωσε ασφαλώς το πράγμα) και δεν φαίνεται στο κοντινό μέλλον έστω και η παραμικρή πιθανότητα να τα καταφέρει. Οι λόγοι είναι βέβαια ιστορικοί, αλλά με τα χρόνια δυστυχώς η κατάσταση μοιάζει να έχει 'απολιθωθεί'. Το αστείο είναι, πως και οι δύο 'κύριοι' πόλοι της αυτή τη στιγμή μοιάζουν να διαγωνίζονται ο ένας τον άλλο στην στείρα 'μοναδικότητα', στο 'όποιος είναι πραγματικά επαναστάτης δεν κάνει συνεργασίες' κλπ. Αναζητούν τον λόγο ύπαρξής τους, τα διαπιστευτήρια επαναστατικότητάς τους, σε μια παράξενη 'παρθενία' που πέφτει μοιραία στην παράδοξη αντίφαση που επισημανε η Cynical.
5. Φαίνεται πως και ο ψηφοφόρος ακόμη δεν είναι ώριμος. Το σκιάχτρο της ακυβερνησίας λειτουργεί. Η λογική της 'χαμένης ψήφου' να παίζει. Φαίνεται πως το βράδυ των εκλογών θέλουμε να βγάζουμε 'πρωθυπουργό', κυβερνήτη, ηγέτη, δερβέναγα. Είμαστε ακόμη οπαδοί του wash and go αποτελέσματος. Πώς αλλιώς θα ξεσπάσουμε σε πανηγυρισμούς; Πώς θα πάμε την άλλη μέρα (το αθωώτερο) να πειράξουμε τους φίλους 'σας σκίσαμε'; Γίνονται αυτά τώρα; Σαν σεξ χωρίς οργασμό θα ήταν...
Γειά σου cynical!
Ακολουθείς μια λογικότατη σειρά νοημάτων αλλά σε κάποια όμως στιγμή που το πράγμα έχει και άλλη εκδοχή εσύ παίρνεις τη μία! Κατεβαίνεις δηλαδή τη Συγγρού και εκεί στην Παραλιακή με τις δυο κύριες κατευθύνσεις (Γλυφάδα-Πειραιά)στρίβεις για Πειραιά ενώ υπάρχει και η Γλυφάδα, υπάρχει δηλαδή το ενδεχόμενο πως η απλή αναλογική και η ανάγκη συνεργασίας να αναγκάσει τα κόμματα της εξουσίας να κινούνται σε συγκεκριμμένα πλαίσια και με σαφή προγράμματα και όχι άλλα προεκλογικά και άλλα μετά με την αυτοδυναμία! Αφού τους βλέπεις ότι τώρα κοροϊδεύουνε λεει συνεργασία με την Αριστερά το Πασόκ και ο Πάγκαλος ο προλετάριος μιλάει για ντιντήδες των βορείων προαστείων αφού σιγουρεύτηκε πλέον ότι με όλα τα συγκροτήματα των ΜΜΕ να τους σπρώχνουν: η αυτοδυναμία είναι εξασφαλισμένη! Για να υπήρχε όμως η απλή αναλογική που θα έπρεπε να δώσει ο Γιωργάκης συγκεκριμμένη απάντηση π.χ. για τους ενοικιαζόμενους εργάτες και όχι να το στρίβει στη σχετική ερώτηση με το "θα ελέγχουμε τα γραφεία ενοικίασης". Το υπάρχον εκλογικό σύστημα και η αυτοδυναμία που διαμορφώνεται την κάθε φορά από τα ΜΜΕ (το 2004 σπρώχνανε τον Καραμανλή)είναι που τους δίνει αυτή τη σιγουριά και την έπαρση και με αυτούς τους όρους καλά κάνει η αριστερά και τους λέει: "φτου σας κουφάλες, υποχείρια των ΜΜΕ και του κεφαλαίου που θέλετε και συνεργασία!"
@ cynical
Ναι. Η διαφορά είναι ότι εσύ μιλάς βάσει απλής λογικής, ενώ εκείνη σκέφτονται βάσει του Μανιφέστο του Μπόρκοβιτς του 1922*.
Σοβαρά πάντως. Η κατάρευση του κοινοβουλευτισμού εκ των έσω είναι επίσημη γραμμή του ΚΚΕ. Είναι και ο λόγος που το ΚΚΕ κατεβαίνει στις ευρωεκλογές.
*(Η πόλη και η χρονολογία είναι φανταστικά. Η ιδέα πραγματική)
Καλημερα navarino-s!!,
το επιχειρημα που θετεις ειναι σωστο και συνοψιζεται στο οτι με την εφαρμογη της απλης αναλογικης τα μεγαλα κομματα θα αναγκαστουν να γινουν πιο σαφη και δεσμευτικα ως προς τις προεκλογικες τους εξαγγελιες.
Αυτο ομως ισχυει και προς την αλλη κατευθυνση, δηλαδη προς τα αριστερα, και μαλιστα θα ελεγα ακομα παραπάνω, διοτι και ο χωρος αυτος πασχει απο σαφηνεια και ως προς τους στοχους και ως προς τους τροπους επίτευξης των στοχων. Για δεσμευτικοτητα δεν γνωριζουμε διοτι δεν δοθηκε ακομα η ευκαιρια να το αποδειξουν.
Δυστυχως οι συσχετισμοι δυναμεων ειναι τετοιοι που η αριστερα θα πρεπει να επωμισθει το μεγαλυτερο βαρος αξιοπιστιας και μεθοδικοτητας. Θα μπορουσε να θεσει μια μινιμουμ ατζεντα συνεργασιας σε ορισμενα θεματα τα οποια θα ειχε επεξεργαστει με προσοχη. Αλλα ετσι οπως παρουσιαζεται μαξιμαλιστικη και ενιοτε με πυροτεχνηματα, συρομενη πισω απο γεγονοτα, χανει αυτη τη δυνατοτητα.
Το παρελθον εχει δειξει οτι όποτε εγιναν μεγαλα βηματα αυτο προεκυψε από μια γενικη συναινεση. Και τα βηματα δεν περιμενεις (αυτη ειναι η κατασταση) να τα κανει ο ισχυρος, αλλα ο πιο αδυναμος.
Σε συναρτηση με τα προηγουμενα, το ερωτημα για μενα ειναι γιατι η αριστερα παραμενει παντα μια αμελητεα ποσοτητα; Γιατι δεν προσελκυει κοσμο; Ειναι συγκυριακο ή δομικο; Δηλαδη, αμα θελει να ειναι στο κοινοβουλευτικο παιχνιδι και να εχει πιθανοτητες να κυβερνησει ίσως θα πρεπει να αλλαξει στρατηγικη και να βαλει νερο στο κρασι της; Αλλιως, μηπως θα πρεπει να γινει επαναστατικη και να παραμεινει στον κοινωνικο της μονο ρολο, εγκαταλειποντας σχεδια συμμετοχης σε κυβερνηση;
Γεια σου Ξερολα,
καλα απο το μαγαζι, οχι "μαγαζακι", του Περισσου, δεν περιμενω και τιποτε παραπανω. Με εξαγριωνει, αν μη τι αλλο ο ναρκισσισμος του.
Είναι εν γένει απογοητευτικό να ακούς πως κόμματα δημοκρατικού πολιτεύματος αρνούνται τη συνεργασία.
Όποια και αν είναι αυτά.
καλημερα Θανάση Ξ.,
στο σημειο 1., παρελειψες να αναφερεις τη διαπλοκη με τη δικαστικη εξουσια!
Τα κεντρα εξουσιας, για να ειμαστε ρεαλιστες, φυσικα και δεν θελουν πολυκομματικες κυβερνησεις, οπως επισης και τα δυο μεγαλα κομματα, για το λογο οτι δεν τις εχουν και αναγκη. Ακομα και με απλη αναλογικη, παλι θα ερχονται πρωτα σε ψηφους, και αυτο και μονο το γεγονος θα τους δινει τον αερα να καθοριζουν αυτοι το παιχνιδι. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Αρα, η αριστερα θα πρεπει πρωτα να επανεξετασει τη δικη της στρατηγικη. Και αναφερομαι ειδικα στον ΣΥΝ (άνευ συνιστωσών), μιας και το αλλο στρατοπεδο εχει απο γεννησιμιου του το αλάθητο.
Ψυχανεμιζομαι οτι υπαρχει και μια αλλη κομβικη αντιφαση ως προς το ρολο της αριστερας γενικα, όπως τον αντιλαμβανεται αυτή και όπως τον αντιλαμβανονται οι πολιτες. Ειναι το τι περιμενει η ιδια απο τον εαυτο της και το τι περιμενει ο κοσμος απο αυτην. Αμα στοχευεις στην εξουσια, πρεπει να κινηθει αλλιως. Αμα θελει να διατηρησει τον οποιο επαναστατικο ή κινηματικο της χαρακτηρα θα πρεπει να κανει αλλα πραγματα. Αυτο ομως θα πρεπει να ειναι ξεκαθαρο και σε αυτους που την ψηφιζουν.
καλημερα @ellinaki,
αυτο το γνωριζουν (την καταργηση του κοινοβουλευτισμου) οι ψηφοφοροι του; Αμφιβαλω! Παντως ο Λενιν πηρε την εξουσια με εφορμηση. Το ΚΚΕ πώς θα την παρει;
darthiir,
πιστευω οτι ο κοσμος εχει βαρεθει τις πολώσεις. Ολοι βάλλουν (και δικαιως) εναντιον του δικομματισμου, αλλά ας μας πουνε με ποιο τροπο θα ξεπεραστεί αυτος.
Ε όχι και όλοι.
Περίπου το 60%(+), αν δεν κάνω λάθος, του ελληνικού πληθυσμού, είναι υπερ του δικομματισμού και των αυτοδυναμιών!
Γειά σου Cynical,
λές: "τη μόνη φορά που εφαρμόστηκε η απλή αναλογική, το 1989,... "
Είσαι σίγουρη ? Εγω νομίζω ότι δεν εφαρμόστηκε ποτέ η απλή αναλογική, παρότι την πρότεινε το ΠΑΣΟΚ τότε, γιατί το ΚΚΕ προτίμησε τη συνεργασία με τη ΝΔ.
Αλλά μπορεί και να μην θυμάμαι καλά, ήμουνα μικρός τότε...
Καλημερα ΝP,
Καλα εγω ημουν αγεννητη τοτε !
Αλλα οπως μου ειπε η μαμα μου:
οι πρωτες εκλογες εγιναν τον Ιουνιο του 1989 με απλη αναλογικη που ειχε εισαγει ο Παπανδρεου. Δεν βγηκε αυτοδυναμη κυβερνηση και τοτε συμμαχησαν ΝΔ και Συνασπισμος (οπου ηταν μεσα και το ΚΚΕ).
Ξαναεγιναν εκλογες τον Νοεμβριο του ιδιου χρονου και παλι δεν βνηκε αυτοδυναμη κυβερνηση. Τοτε σχηματιστηκε η οικουμενικη κυβερνηση με τον Ζολώτα και ξαναεγιναν εκλογες τον Απριλιο του 1990 (δεν ξερω με τι συστημα), οπου πλειοψηφισε ο Μητσοτακης οριακα ομως.
Δηλαδη εγινα 3 εκλογικες αναμετρησεις σε μικρο χρονικο διαστημα, και απο τοτε η αριστερα δεν ξαναμιλησε φωναχτα για απλη αναλογικη.
Αυτό είναι ίσως το βασικό κακό των Ελλήνων. Όπως διδάσκει η ιστορία, συνεργάζονται μόνο όταν απειλούνται ως σύνολο...
Γι' αυτό και μάλλον στη χώρα μας συνεργασίες δε φτουράνε και ίσως (παρότι δε μου αρέσει) η "λαϊκή σοφία" ξέρει καλύτερα που προτιμά τις αυτοδυναμίες...
@darthiir,
εχουμε μπει σε φαυλο κυκλο νομιζω.
Δε θελουμε το δικομματισμο γιατι διαιωνιζει την αδιαφανεια τη διαπλοκη και τη ρεμουλα.
Απο την αλλη τον θελουμε, γιατι φοβομαστε την ακυβερνησια και τις πολλαπλες εκλογικες αναμετρησεις.
Και γιατι φοβομαστε την ακυβερνησια; Γιατι το εχουμε σαν δεδομενο οτι δεν υπάρχει ποτέ των ποτών περιπτωση να σχηματιστει μια κυβερνηση συνεργασιας.
Και ανακυκλωνόμαστε στην τυφλα μας και στο πεισμα μας.
Cynical είσαι έξυπνος άνθρωπος και στην τελευταία παράγραφο δίνεις μόνη σου την απάντηση. Γιατί αλλιώς η αριστερά θα κληθεί να συμμετάσχει σε κάποια συνεργασία μόνον όταν το βαθύ κράτος και οι κατέχοντες θελήσουν να κάνουν παραχωρήσεις προς τους εργαζόμενους κάτι που όχι μόνο δεν φαίνεται στον ορίζοντα αλλά συνεχίζεται δυστυχώς ακάθεκτη η αποψίλωση και κατεδάφιση των κατακτήσεων αιώνων. Από το 1989 και δώθε ο αχόρταγος καπιταλισμός ισοπεδώνει διαρκώς εργασιακές σχέσεις και κεκτημένα δικαιώματα. Προχθές ο Ρωμανιάς της ΓΣΕΕ που σημειωτέον ανήκει στη ΔΑΚΕ δήλωσε ότι χάθηκαν πια οι επιπλέον αμοιβές για υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες. Οι εργαζόμενοι,είπε, δεν μιλούν για να μη χάσουν τη δουλειά τους! Με πιούς να συνεργαστείς ρε cynical; Τα κόμματα της εξουσίας δεν είναι φυσιολατρικοί όμιλοι, εκφράζουν συγκεκριμένα συμφέροντα που δεν θέλουν να κάνουν παραχωρήσεις! Φοβούνται την κοινωνική έκρηξη γι' αυτό πάνε το πράγμα λάου-λάου η από το τέλος του 2009 ανάκαμψη πήγε στα τέλη του 2010 και μετά του 11 και του 12! Ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι αν δεν επιστρέψουν τα δικαιώματα και τις αμοιβές που αφαίρεσαν από τους εργαζόμενους, δεν πρόκειται να σκάσει μύτη ούτε ίχνος από ανάκαμψη! Όταν το αποφασίσουν τότε θα κληθεί και η αριστερά να συμμετάσχει και έχουν τον τρόπο να το μεθοδεύσουν! Αλλιώς ναι μόνο η επανάσταση ή ο φασισμός θα είναι η λύση! Και εγώ φοβάμαι για το δεύτερο γιατί εδώ βρίσκεται η απάντηση στο ερώτημα σου γιατί δεν προσελκύεει κόσμο η αριστερά: γιατί η αριστερά δείχνει το δρόμο το δύσκολο και οι ολοκληρωτισμοί την ευκολία. Ο κόσμος πιστεύει ότι θα αλλάξει η κοινωνία με το τηλεκοντρόλ από την πολυθρόνα!
Σημείωση: Όταν λέω αριστερά εξαιρώ βέβαια από αυτήν το ΚΚΕ το οποίο με τους επαγγελματικούς μηχανισμούς και της επιχειρηματικές δραστηριότητες, την έλλειψη διαλόγου και του παραμικρού σπέρματος ελέυθερης έκφρασης και δημοκρατίας, συνιστά έναν μηχανισμό συντηρητισμού, οπισθοδρόμησης και απλουστευτικής ερμηνείας των κοινωνικών φαινομένων που μόνο σε οργανισμούς θρησκευτικών αιρέσεων παραπέμπει!
cynical
Βασικά έχω μια απορία. Υπάρχει κάποιο άλλο παράδειγμα χώρας η οποία να λειτουργεί με απλή αναλογική και πολυκομματικό κοινοβούλιο και να δουλεύει το σύστημα; Στην Ιταλία, για παράδειγμα, τι εκλογικό σύστημα έχουν;
Γεια σου Newton,
Δεν υπάρχει σταθερο εκλογικο συστημα σε καμμια χωρα. Δυσκολευομαι να βρω ακρη. Στην Ιταλια παλια υπηρχε η απλη αναλογικη και απ΄οτι θυμαμαι υπηρχαν κυβερνησεις συνεργασιας για πολυ καιρο. Αλλα αυτο που μου εμεινε είναι οτι γινοταν μπαχαλο. Δεν ξερω ποσο αληθευει. Αυτο που ακουγα ηταν οτι ολο γινονταν απεργιες.
Σημερα για να κυβερναει τοσα χρονια ο Μπερλουσκονι μαλλον θα πρεπει να ισχυει καποιο ισχυρο πλειοψηφικο συστημα.
cynical
Χμμ, βασικά δεν την ανέφερα τυχαία την Ιταλία. Σίγουρα υπήρχε -δεν γνωρίζω σήμερα τι έχουν- σύστημα απλής αναλογικής και όπως λες γινόταν μπάχαλο. Εκλογές μετά εκλογών και ο Μπερλουσκόνι να γλύφει ένα σορό κόλους και να προσπαθεί να ελέγξει τα μμε για να εκλεγεί. Ίσως κάποιος πιο "παλιός" από εμάς να μπορεί να μας διαφωτίσει καλύτερα. Πάντως το σύστημα της απλής αναλογικής μου φαντάζει κάπως σαν επανάσταση στο μυαλό μου.
@Νευτωνα
@ΝP,
στην παρακατω ιστοσελιδα αναλυεται ο τρεχων εκλογικος νομος Σκανδαλιδη. Ειναι απλη αναλογικη για τις 260 απο τις 300 εδρες. Μετα μοιραζονται οι υπολοιπες και ...καλο κουραγιο!
Δειχνει επισης επιγραμματικα στην αριστερη στηλη τα εκλογικα συστηματα που ισχυσαν στην μεταπολιτευση.
http://www.ekloges.gr/pages.asp?langid=1&pageid=49
Γεια σου Cynical,
το κείμενό σου χτυπάει ένα ακόμα καμπανάκι για τον στρουθοκαμηλισμό της αριστεράς
Μία "καραμπινάτη" αντίφαση από τις πολλές που την ταλαιπωρούν
Επειδή στο ιστολόγιό μας μαζεύουμε όλα τα σχετικά παράδοξα πήρα το θάρρος και το αναδημοσίευσα
Καλημέρα
Navarino-s,
Και εγω οταν αναφερομαι σε αριστερα, εννοω το Συνασπισμο. Δεν χρειαζεται δικαιολογηση.
ΑΑυτο που ζηταω στη τελευταια παραγραφο ειναι καθαρο, αλλα και απολυτο. Αν η ριζοσπαστικη αριστερα επιλεξει τον κινηματικο δρομο, ας το ξεκαθαρισουμε και ας τη στηριξουμε γιαυτο, εφ' όσον συμφωνούμε.
Ας ξεχασει ομως τα ενδιαμεσα διλλημματα για εκλογες και εκλογικες συνεργασιες που με μπερδευουν και με κανουν να ξεσκαλιζω αντιφασεις.
Το γιατι δεν ελκυει κοσμο η αριστερα, δεν νομιζω οτι οφειλεται στο δυσκολο δρομο που προτεινει. Η εντυπωση που εχω ειναι οτι δεν δειχνει καποιο δρομο, παρα μονο καποιες "στασεις".
Ο δρομος, κατα τη γνωμη μου, ειναι ενας: η Οικονομια. Δηλαδη, ο τροπος αναπτυξης και εξοικονομησης πορων και μετα η διανομη τους. Και εδω πρεπει να ειναι παραπανω απο πειστικη. Σε ποια στρωματα θα στηριχτει; Με ποιους συμμαχους στο εξωτερικο; Ποιο οικονομικο μοντελο θα ακολουθήσει;
Καποιος, που πληττεται αμεσα απο την κριση δεν εχει περιθωρια για πειραματισμους. Θα ακολουθησει το μη χείρον.
καλωςόρισες αριστερη στρουθοκάμηλε!
σ' ευχαριστω για την αναμετάδωση.
Πιστευω, οπως και συ οτι υπαρχουν και αλλες αντιφασεις. Καποια θα μου ερθει στο μυαλο. Αν τις καταγραψουμε, ισως απαντησουμε και στο ερωτημα γιατι η αριστερα ειναι παντα στη γωνια και εξ αυτου τρωγεται με τα ρουχα της.
Δεν θεωρω οτι η ανοδος της τον περασμενο Δεκεμβρη ειχε καποια σχεση με πραγματικες αιτιες και δομικες της αλλαγες. Περισσοτερο με το χρηματιστηριακο φουσκωμα και ξεφούσκωμα μοιαζει. Οποτε ας μην ταλαιπωρειται για να προσδιορισει τις αιτιες του συγκεκριμενου γεγονοτος.
Οπως και το χρηματιστηριο το 99, ετσι και το εκλογικο ποσοστο του Δεκεμβρη καθισαν στα φυσιολογικα τους μεγέθη.
Φίλη Cynical,
Όπως και ο παραλληλισμός που κάνεις στην αρχή η ανάλυσή σου έχει μεν μια εσωτερική συνοχή, που όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Κι όταν λέμε πραγματικότητα, εννοούμε τις δυνατότητες μιας άλλης πραγματικότητας που η καθιέρωση της απλής αναλογικής θα απελευθέρωνε. Με αυτή την έννοια θα λέγαμε ότι στη συγκεκριμένη ανάλυση έχεις επηρεαστεί μάλλον άθελά σου απο το πνεύμα Πρετεντέρη.
Οι δυνατότητες αυτής της άλλης πραγματικότητας θα μπορούσαν να είναι οι εξής:
Να φούσκωναν τα αριστερά ποσοστά καθώς θα απελευθέρωναν ψήφους απο τον εκβιασμό του μικρότερου κακού.
Αν φούσκωναν αυτά, θα ξεφούσκωναν τα άλλα.
Ακόμα, η σούμα των πιο φουσκωμένων ψήφων πιθανόν να έβαζε σε δεύτερες σκέψεις την Αριστερά για μια κάποια αριστερή συνεργασία.
Ακόμα, η πιθανή δυσκολία σχηματισμού κυβέρνησης να υποχρέωνε σε Μεγάλο Συνασπισμό. Αυτό θα ήταν πανηγύρι για την Αριστερά, με την προϋπόθεση ότι θα χειριζόταν επιδέξια τα πράγματα.
Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε τη σεναριολογία, πιστεύουμε ότι γίναμε κατανοητοί.
Η πολιτική δεν έχει μόνο αντιφάσεις. Έχει και πολλές δυνατότητες να οδηγήσει τα πράγματα σε άλλες, καλύτερες -αριστερές για μας- κατευθύνσεις.
Τα λέμε.
H Αριστερά ψάχνει μια εσωτερική συνοχή και αυτοκαθορισμό σε μια εποχή όπου ένας μεγάλος αριθμός των στελεχών της, δεν αντιλαμβάνεται ίσως επαρκώς ή μάλλον δεν προσαρμόζεται στις απαιτήσεις αυτής. Η αίσθηση που μου αφήνει βλέποντας τον κόσμο γύρω μου είναι αυτή της ελάχιστης ευελιξίας και μερικού στρουθοκαμηλισμού. Σε κάποιο επίπεδο, νομιζω πως αιωρείται το ερώτημα των μέσων και των σκοπών και αν και πότε αγιάζονται και ποία η θέση ως προς αυτά. Ζούμε και προσαρμοζόμαστε στην εποχή μας ή προσπαθούμε να την προσαρμόσουμε?
γεια σου LeftG700,
για Πρετεντερη λιγο δυσκολα! Δεν τον ακουω καν. Τωρα ομας, που μου το επεσημανες, θα τον προσεξω μην και εχω κολλησει "Πρετεντεριτιδα" και το χειροτερο δεν το εχω παρει χαμπάρι!
Χαιρομαι, που κι εσυ βλεπεις το θεμα των συνεργασιων, τις οποιες προσδιοριζεις στα αριστερα. Αν υπαρχουν οι συνθηκες, φυσικα ειναι το βελτιστο. Αλλα προς το παρον δεν υπάρχει τετοιο ενδεχομενο.
Συμφωνω οτι η απλη αναλογικη θα φουσκωσει τα ποσοστα της αριστερας. Αλλα οχι τοσο ομως ωστε να μπορει να "κάνει Παιχνίδι" μονη της. Παντα, δεδομενων των συνθηκών και της υπαρξης ενος αμετακινητου κομματιου της.
Οσο η ριζοσπαστικη αριστερα δεν ξεκολλαει απο το 3%, τοσο τα ερωτηματα θα πληθαινουν για το "γιατι". Κατι προσπαθησα να ξεσκαλισω εδω.
καλο απογευμα.
Γεια σου Σοφία,
Μιλας για τον Συριζα φανταζομαι, γιατι το ΚΚΕ εχει αποφασισει για τη φυσιογνωμια του και δεν προκαλει συγχυσεις. Αποκατεστησε τον Σταλιν και ολα πηγαν στη θεση τους.
Στο Συριζα, οπως αντιλαμβανομαι, υπαρχουν δυο διαφορετικες προσωπικοτητες που, κατ' εμε, προκαλουν και ολο αυτη την ταραχη και το μπερδεμα. Η μια, η ανανεωτικη, κλεινει προς τη σοσιαλδημοκρατια, η άλλη προς το πιο κινηματικο και επαναστατικο. Ειναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα, και ασυμβίβαστα κατα τη γνωμη μου. Δεν μπορεις να τα εχεις ταυτοχρονα. Στο ονομα του πλουραλισμου φτιαχνει μια κακοφωνια.
Κι όμως η μέγιστη πλειοψηφία των πολιτών πέραν ΛΑΟΣ και ΝΔ παντα προσέβλεπε σ'αυτή τη συνεργασία,αλλά μονιμως οι ηγεσίες των κομμάτων προσβλέπουν μόνο στα στενά κομματικά οφέλη.
-Οχι βρε,ακομα δεν ήρθαμε,πού να ξεκινάμε πάλι,δεν πρόκειται ναρθω για τις εκλογές,θέλω τέσσερις μερες ταξίδι μπρος πίσω,δεν αξίζει την ταλαιπωρία...
Διάβασα τα σχόλια και θα προσπαθήσω να απαντήσω σε μερικά πράγματα που ειπώθηκαν για το ΚΚΕ με τα λίγα που ξέρω.
Το ΚΚΕ επιδιώκει το φούντωμα αυτού που λέμε στην "ξύλινη γλώσσα" λαϊκό κίνημα. Δηλ, την ανάπτυξη αγώνων των εργατών, των εργατοϋπάλληλων-μισθωτών, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών-βιοτεχνών-αυτοαπασχολούμενων που ενώ έχουν στην ιδιοκτησία τους επιχειρήσεις τα έσοδά τους (και άρα τα προβλήματά τους) δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά των μισθωτών και τέλος της νεολαίας. Να το πω λίγο πιο απλά. Πρώτος στόχος του ΚΚΕ είναι οι εργαζόμενοι να οργανώνουν τους αγώνες τους, να συμμετέχουν ενεργά στα συνδικάτα όπου να παίρνουν αποφάσεις που να έρχονται σε ρίξη με την εργοδοσία. Να μην αφήνουν τα προβλήματά τους στα χέρια εργατοπατέρων που συμβιβάζονται μονίμως με την εργοδοσία. Να βάζουν αιτήματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, όσο ριζοσπαστικά και αν φαίνονται. Όλα αυτά με στόχο να καλλιεργηθεί στον ίδιο το λαό η συνείδηση ότι είναι ο μόνος παραγωγός του πλούτου και άρα πρέπει κάποια στιγμή να συγκρουστεί ευθέως με το καπιταλιστικό σύστημα και την εξουσία του μέχρι που να το ανατρέψει. Παράλληλα, μέχρι να γίνει αυτό, το ΚΚΕ και οι δυνάμεις που επηρεάζει στους τόπους δουλιάς θα προσπαθούν να αποσπάσουν κατακτήσεις σήμερα, στο τώρα (πχ να υπογράφονται συμβάσεις εργασίας με μεγάλες αυξήσεις στους κάδους όπου επικρατεί το ΠΑΜΕ).
Γιατί είναι πρώτος στόχος του ΚΚΕ η οργάνωση και η πάλη του λαού; Και, αν ισχύει αυτό, γιατί συμμετέχει στις εκλογές; Συμμετέχει στο κοινοβούλιο εφόσον του δίνει τη δυνατότητα το ίδιο το σύστημα, ώστε να υπάρχει και εκεί μία φωνή αντίστασης. Παράλληλα όμως, το ΚΚΕ έχει πλήρη συνείδηση ότι μέσα από τον αστικό θεσμό του κοινοβουλίου λίγα έως ελάχιστα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς όφελος της μεγάλης μάζας του λαού. Γι’αυτό και δεν έχει σαν αυτοσκοπό τις εκλογές, γι’αυτό και ιεραρχεί σαν πρώτο θέμα την οργάνωση των εργαζομένων και την αναπτυξη του κινήματος που ανέφερα παραπάνω.
Το ΚΚΕ δεν έχει μιλησει ποτέ για ανατροπή του συστήματος "από μέσα". Αυτό αφήνει να εννοηθεί μόνο ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με τη θολή και ακαθόριστη περιγραφή ενός κάποιου σοσιαλισμού, όταν λέει ότι για να ανατραπεί ο καπιταλισμός πρέπει οι αγώνες να γίνονται μέσα στην ΕΕ και μέσα στους υπάρχοντες θεσμούς γι’
αυτό και πρέπει να μείνουμε μέσα σε αυτούς. Το ΚΚΕ λέει στους εργάτες ότι ακόμη και στην περίπτωση που μια φιλολαϊκή κυβέρνηση με τη συμμετοχή του ΚΚΕ πάρει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, αργά ή γρήγορα η αντίδραση της αστικής τάξης και των μεγαλοαστικών στρωμάτων, θα φέρει στο προσκήνιο τη σύγκρουση (βλ Χιλή του Αλιέντε).
Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ κάνει ξεκάθαρα λόγο για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, για κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, για συνεταιριστικοποίηση της αγροτιάς και των μικρών επιχειρήσεων. Το λέω αυτό γιατί ειπώθηκε παραπάνω ότι το ΚΚΕ δεν ξέρει τι θέλει ή δεν αναφέρει ξεκάθαρα τι θέλει. Βεβαίως η προοπτική της επαναστατικής αλλαγής δεν σημαίνει ότι θα γίνει πράξη αύριο μεθαύριο, γι’αυτό και το επικαιροποιημένο κάθε φορά πρόγραμμα του ΚΚΕ βάζει θέματα για το σήμερα. Πάντως το βασικό του πρόγραμμα μιλάει ξεκάθαρα για ανατροπή. Δεν κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος αυτό, αλλά το αναφέρων γιατί ειπώθηκε ότι το ΚΚΕ μιλάει για "από μέσα" ανατροπή που είναι διαστρέβλωση των θέσεών του.
Για τη λεγόμενη συγκυβέρνηση. Στην ουσία δεν ήταν ακριβώς συγκυβέρνηση. Δεν κυβέρνησε δηλ ο τότε ΣΥΝ μαζί με τη ΝΔ. Δεν εφάρμοσαν κάποιο κοινό τους πρόγραμμα ούτε συνέρραψαν τα προγράμματά τους. Απλά, σε μία κατάσταση που βρώμαγε από παντού, ο τότε ΣΥΝ αποφάσισε να συμμετέχει σε μια ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ κυβέρνηση, μόνο έργο της οποίας ήταν 5 συγκεκριμένα πράγματα (δεν τα θυμάμαι τώρα απ’έξω αλλά εύκολα τα βρίσκει κανείς). Αν δεν κάνω λάθος, η κυβέρνηση εκείνη ούτε φορολόγησε, ούτε άσκησε εξωτερική πολιτική και γενικά δεν ήταν μια "κανονική" κυβέρνηση αλλά μία υπηρεσιακή με προδιαγεγραμμένους στόχους και πλαίσια. Το κύριο καθήκον της ήταν η λεγόμενη "κάθαρση" δηλ η παραπομπή σε δίκη των πολιτικών υπευθύνων για τη σωρεία εγκληματικών σκανδάλων της κυβέρνησης Α.Παπανδρέου.
Είναι τουλάχιστον θράσος από πλευράς ΠΑΣΟΚ, μετά από τόσα χρόνια σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής γεμάτη (συν τοις άλλοις) και με τρανταχτά σκάνδαλα, να κατηγορεί το ΚΚΕ για "συγκυβέρνηση" και για "σύμπραξη με τη δεξιά". Το ΠΑΣΟΚ που είναι "δεξιά" από μόνο του κατηγορεί το ΚΚΕ για στήριξη της δεξιάς! Τι άλλο θα ακούσουμε! Αυτά τα αναφέρω γιατί η προπαγάνδα και η επιχειρηματολογία του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή που φτάνει μέχρι και σήμερα να διαμορφώνει συνείδηση ότι το ΚΚΕ συνεργάστηκε με τη Δεξιά και πρέπει αιωνίως να απολογείται για αυτό. Τους μισούς άμα ρωτήσεις σήμερα από τους νέους δεν θα ξέρουν τι ήταν η κυβέρνηση Τζανετάκη και ποιοί ήταν οι στόχοι της.
Ακόμη, ο τότε ΣΥΝ είχε προτείνει εξ αρχής στο ΠΑΣΟΚ να συμμετέχει και αυτό σε μια οικουμενική κυβέρνηση τον Ιούνιο. Το ΠΑΣΟΚ δήλωνε ότι δεν συνεργάζεται με τη Δεξιά. Λίγους μήνες μετά (Νοέμβρη) συμμετείχε στην οικουμενική μαζί με τη Δεξιά... Αυτό τα λέει όλα!
Ναρκισσισμός το ΚΚΕ; Εκπλήσσομαι. Τι να πει κι η... Αριστερά που λένε πολλοί παραπάνω (=ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ) με τη "γενιά του άρθρου 16", το "κινημα της οικολογίας" και την καπήλευση των λέξεων "αριστερά" και "κίνημα" τις οποίες κλίνει σε όλες τις πτώσεις. Για να μην θυμηθούμε την έπαρση από τις δημοσκοπικές θριαμβολογίες του περυσινού χειμώνα... Το ΚΚΕ ακόμη και σε θέματα που θα δικαιούνταν να επαίρεται (ανάκληση απολύσεων κ.ά.) κρατά πάντα σεμνή στάση. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και συγγνώμη για τα "σεντόνια".
Χμ...
Η λογική πολλών υποστηρικτών της απλής αναλογικής λέει:
Πρώτα η απλή, και μετά θα ελευθερωθούν δυνάμεις...
Το άλλο σενάριο γιατί δεν παίζει; Πρώτα συζητάμε (σοβαρά ε; οχι προσχηματικά) για κοινά σημεία και συνεργασίες και μετά βλέπουμε αν μπορούμε να θεσπίσουμε την α.α.
Γιατί να μην το παίξουμε safe side δηλαδή;
1.Θα είμαι κακός σήμερα. Διαβάζω απίστευτα πράγματα σαν να ξαναγράφεται η ιστορία.
Η απλή αναλογική (αα) δεν είναι αυτοσκοπός είναι σύστημα σωστής καταγραφής των πολικών δυνάμεων της κοινωνίας, στον αντιπροσωπευτικό της οίκο, τη Βουλή. Ε, δεν νομίζω ότι θα τολμούσε κανείς, λόγω των όποιων προβλημάτων, να ισχυριστεί ότι πρέπει άλλο συσχετισμό να έχουμε στη κοινωνία και άλλο στη Βουλή.
Εγώ δεν δέχομαι κανένα επιχείρημα που λέει κάτι τέτοια και φυσικά πολύ περισσότερο να έχει ένα κόμμα στη κοινωνία το 40% και να κυβερνάει σε βάρος του 60% γιατί «έτσι το λέει το σύστημα» το οποίο βέβαια το ψήφισαν προηγούμενα πάλι κόμματα που έπαιρναν έτσι τη πλειοψηφία στη Βουλή. Μετά ξαμολούσαν τους κονδυλοφόρους τους να μας πείσουν για την «ακυβερνησία» της αα κλπ. Είναι κάποιος που έχει αντίρρηση;
Όποιος λέει ότι δεν μπορούν να γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας ενώ ο λαός αυτό επιθυμεί με τη ψήφος του, τότε δεν μας κάνουν τα κόμματα και αυτά αλλάζουμε όχι το εκλογικό σύστημα για να καβαλήσουν αυτά το λαό. Όταν τα κόμματα αντιφάσκουν με τη θέληση του λαού δεν αλλάζουμε ούτε τον λαό (με τα κανάλια) ούτε το εκλογικό σύστημα. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.
Διαβάζω: «Η κατάρρευση του κοινοβουλευτισμού εκ των έσω είναι επίσημη γραμμή του ΚΚΕ». Μπράβο για την απίστευτη βλακεία, όποιοι τη λέτε. Μα τόσο άσχετοι είστε από ΚΚΕ όσοι υποστηρίζετε τέτοια πράγματα; Δεν γνωρίζετε ούτε καν την επίσημη θέση του ΚΚΕ που λυσσωδώς πολέμησε τις θεωρίες αυτές του Πουλαντζά και του ευρωκομουνισμού;;;; Τι να σας πω.
Άκου να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική αν «αμα θελει να ειναι στο κοινοβουλευτικο παιχνιδι και να εχει πιθανοτητες να κυβερνησει (…) Αλλιως, μηπως θα πρεπει να γινει επαναστατικό και να παραμεινει στον κοινωνικο μονο ρολο»!!! Η άγνοια της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος αλλά και των θέσεών του για τον κοινοβουλευτισμό σε αστική και σοσιαλιστική δημοκρατία, και για την επανάσταση, σε τέτοια αστεία οδηγεί. Δεν το εξηγώ μπορεί ο καθένας να το βρει.
Λέει κάποιος: «αυτο το γνωριζουν (την καταργηση του κοινοβουλευτισμου) οι ψηφοφοροι του (του ΚΚΕ); Αμφιβαλω!». Μπράβο! Εσύ που το γράφεις το γνωρίζεις ή το διάβασες σε έντυπο του εμφυλίου πολέμου;;;; τι να πω δηλαδή, να σου φέρω το απόσπασμα από το πρόσφατο πρόγραμμα του ΚΚΕ; Ή θα μου πεις ότι εσύ ξέρεις κάποιο πρόγραμμα του ΚΚΕ που δεν το ξέρουν όλοι οι άλλοι; Γράφει το πρόγραμμα του ΚΚΕ: «Η σοσιαλιστική δημοκρατία θα κατοχυρώσει την ύπαρξη των κομμάτων που δρουν μέσα στα πλαίσια του σοσιαλιστικού συντάγματος. Κοινωνικοπολιτικές ενώσεις, πχ. ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα γυναικών, νέων, οικολόγων με πολιτικούς προσανατολισμούς….» και μη θυμηθείς τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Δε θυμάμαι πρόγραμμα του ΚΚΕ που να υποστηρίζει τον μονοκομματισμό για τη χώρα μας.
Το πώς θα πάρει, αν πάρει, το ΚΚΕ ή το όποιο επαναστατικό κίνημα την εξουσία δεν προδιαγράφεται γιατί είναι παράγωγο των συνθηκών και των συσχετισμών δυνάμεων. Μπορεί ακόμα και με εκλογές κάτω από ορισμένες ειδικές περιστάσεις. Και καλά θα κάνουμε να ξεχωρίζουμε την κοινωνικο-οικονομική επανάσταση (αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και της οικονομικής βάσης) που είναι το ζητούμενο και ο στόχος από την επαναστατική (βίαια) διαδικασία κατάληψης της εξουσίας που είναι μέσο. Μακάρι το αιματηρό μέσο να εξαλείφονταν. Αλλά σε μια επανάσταση ποτέ δεν φταίνε αυτοί που τη κάνουν.
Από τις εκλογές του 1951 ποτέ δεν εφαρμόστηκε αα. Τι ακούνε τα αυτιά μου για το 1989 κλπ;;; Ε, όχι και το καλπονοθευτικό σύστημα του Κουτσόγιωργα απλή αναλογική!!! Συνέλθετε.
1.Θα είμαι κακός σήμερα. Διαβάζω απίστευτα πράγματα σαν να ξαναγράφεται η ιστορία.
Η απλή αναλογική (αα) δεν είναι αυτοσκοπός είναι σύστημα σωστής καταγραφής των πολικών δυνάμεων της κοινωνίας, στον αντιπροσωπευτικό της οίκο, τη Βουλή. Ε, δεν νομίζω ότι θα τολμούσε κανείς, λόγω των όποιων προβλημάτων, να ισχυριστεί ότι πρέπει άλλο συσχετισμό να έχουμε στη κοινωνία και άλλο στη Βουλή.
Εγώ δεν δέχομαι κανένα επιχείρημα που λέει κάτι τέτοια και φυσικά πολύ περισσότερο να έχει ένα κόμμα στη κοινωνία το 40% και να κυβερνάει σε βάρος του 60% γιατί «έτσι το λέει το σύστημα» το οποίο βέβαια το ψήφισαν προηγούμενα πάλι κόμματα που έπαιρναν έτσι τη πλειοψηφία στη Βουλή. Μετά ξαμολούσαν τους κονδυλοφόρους τους να μας πείσουν για την «ακυβερνησία» της αα κλπ. Είναι κάποιος που έχει αντίρρηση;
Όποιος λέει ότι δεν μπορούν να γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας ενώ ο λαός αυτό επιθυμεί με τη ψήφος του, τότε δεν μας κάνουν τα κόμματα και αυτά αλλάζουμε όχι το εκλογικό σύστημα για να καβαλήσουν αυτά το λαό. Όταν τα κόμματα αντιφάσκουν με τη θέληση του λαού δεν αλλάζουμε ούτε τον λαό (με τα κανάλια) ούτε το εκλογικό σύστημα. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.
Διαβάζω: «Η κατάρρευση του κοινοβουλευτισμού εκ των έσω είναι επίσημη γραμμή του ΚΚΕ». Μπράβο για την απίστευτη βλακεία, όποιοι τη λέτε. Μα τόσο άσχετοι είστε από ΚΚΕ όσοι υποστηρίζετε τέτοια πράγματα; Δεν γνωρίζετε ούτε καν την επίσημη θέση του ΚΚΕ που λυσσωδώς πολέμησε τις θεωρίες αυτές του Πουλαντζά και του ευρωκομουνισμού;;;; Τι να σας πω.
Άκου να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική αν «αμα θελει να ειναι στο κοινοβουλευτικο παιχνιδι και να εχει πιθανοτητες να κυβερνησει (…) Αλλιως, μηπως θα πρεπει να γινει επαναστατικό και να παραμεινει στον κοινωνικο μονο ρολο»!!! Η άγνοια της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος αλλά και των θέσεών του για τον κοινοβουλευτισμό σε αστική και σοσιαλιστική δημοκρατία, και για την επανάσταση, σε τέτοια αστεία οδηγεί. Δεν το εξηγώ μπορεί ο καθένας να το βρει.
Λέει κάποιος: «αυτο το γνωριζουν (την καταργηση του κοινοβουλευτισμου) οι ψηφοφοροι του (του ΚΚΕ); Αμφιβαλω!». Μπράβο! Εσύ που το γράφεις το γνωρίζεις ή το διάβασες σε έντυπο του εμφυλίου πολέμου;;;; τι να πω δηλαδή, να σου φέρω το απόσπασμα από το πρόσφατο πρόγραμμα του ΚΚΕ; Ή θα μου πεις ότι εσύ ξέρεις κάποιο πρόγραμμα του ΚΚΕ που δεν το ξέρουν όλοι οι άλλοι; Γράφει το πρόγραμμα του ΚΚΕ: «Η σοσιαλιστική δημοκρατία θα κατοχυρώσει την ύπαρξη των κομμάτων που δρουν μέσα στα πλαίσια του σοσιαλιστικού συντάγματος. Κοινωνικοπολιτικές ενώσεις, πχ. ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα γυναικών, νέων, οικολόγων με πολιτικούς προσανατολισμούς….» και μη θυμηθείς τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Δε θυμάμαι πρόγραμμα του ΚΚΕ που να υποστηρίζει τον μονοκομματισμό για τη χώρα μας.
Το πώς θα πάρει, αν πάρει, το ΚΚΕ ή το όποιο επαναστατικό κίνημα την εξουσία δεν προδιαγράφεται γιατί είναι παράγωγο των συνθηκών και των συσχετισμών δυνάμεων. Μπορεί ακόμα και με εκλογές κάτω από ορισμένες ειδικές περιστάσεις. Και καλά θα κάνουμε να ξεχωρίζουμε την κοινωνικο-οικονομική επανάσταση (αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και της οικονομικής βάσης) που είναι το ζητούμενο και ο στόχος από την επαναστατική (βίαια) διαδικασία κατάληψης της εξουσίας που είναι μέσο. Μακάρι το αιματηρό μέσο να εξαλείφονταν. Αλλά σε μια επανάσταση ποτέ δεν φταίνε αυτοί που τη κάνουν.
Από τις εκλογές του 1951 ποτέ δεν εφαρμόστηκε αα. Τι ακούνε τα αυτιά μου για το 1989 κλπ;;; Ε, όχι και το καλπονοθευτικό σύστημα του Κουτσόγιωργα απλή αναλογική!!! Συνέλθετε.
Συγνώμη εκ λάθους το 1ο κομμάτι αναρτήθηκε 2 φορές και δεν γνωρίζω πως να το αποσύρω..
2. Η Ιταλία εφάρμοζε ως το ’92 αα με τη πίεση του ΚΚΙ. Μετά τη κατάρρευση του πάει και αυτή. Ωστόσο την αα την ήθελε τότε πιο πολύ η άρχουσα τάξη αφού της διασφάλιζε ότι το ΚΚΙ με το 30-35% που έπαιρνε δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει πλειοψηφία στη βουλή ενώ με ένα πλειοψηφικό δεν ξέρεις τι γίνεται!!! Ποτέ όμως με την αα δεν παρατηρήθηκε «ακυβερνησία» όπως την εννοούμε εμείς. Αντίθετα ήταν η εποχή της μεγάλης οικονομική άνθισης της Ιταλίας. Σήμερα το σύστημα δεν είναι αα. Είναι μεικτό με όρια και τα ¾ εκλογή με σχετική πλειοψηφία και το ¼ αναλογικά.
Λέει η C: « Και εγω οταν αναφερομαι σε αριστερα, εννοω το Συνασπισμο». Θα πάθω εγκεφαλικό, πάει. Ένταξη βγάλτε τώρα και το φιρμάνι για το ποιοι είναι και ποιοι όχι αριστεροί. Πείτε και στο 10% που είναι όλες οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς ότι δεν είναι αριστεροί.
Οι συνεργασίες μεταξύ κομμάτων είναι ζήτημα τακτικής και όχι αρχής. Άρα το ΚΚΕ και κάθε αριστερό κόμμα δεν έχει πρόβλημα να συνεργασθεί με όποιο κοινοβουλευτικό κόμμα της αστικής τάξης, αν υπήρχαν οι λόγοι. Είναι βλακείες αυτά που ακούω για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ότι τάχα δεν θα μπορούσε να συνεργασθεί με αυτά, είναι εκτός αρχών του και το ’89 ήταν έξω από τις αρχές του κλπ, κλπ. Λες και το ’90 που ήταν και τα τρία κόμματα μαζί εξαφανίστηκε από τη μνήμη σας και θυμάστε μόνο τα δύο του 89! Μπράβο επιλεκτική μνήμη!!! Το μόνο που ισχύει είναι η πολιτική επιλογή συνεργασιών και σε αυτό κάνουμε κριτική για το ’89 ή το ’90 γαι σήμερα, όχι για θέμα αρχών.
Για να μην έχετε αφελή αντίληψη, σας λέω ότι το 1934 το ΚΚΕ ήταν εκείνο που συγκρότησε το «Παλλαϊκό Μέτωπο» όλων των αριστερών δυνάμεων. Και αυτό ήταν εκείνο που υπέγραψε το «Σύμφωνο Σοφούλη- Σκλάβαινα» να στηριχτεί αστική κυβέρνηση από το ΚΚΕ άσχετα αν οι φιλελεύθεροι το έστριψαν με απίστευτες συνέπειες για τη χώρα, όπως το πραξικόπημα επαναφοράς του βασιλιά και η δικτατορία της 4ης Αυγούστου (ο Μεταξάς εκλέχτηκε από τα αστικά κόμματα πριν γίνει δικτάτορας).
Επίσης το ΚΚΕ ήταν εκείνο που πήρε τη πρωτοβουλία για το ΕΑΜ και για την ΕΔΑ με άλλες πολιτικές δυνάμεις και κόμματα. Συμμετείχε με δεξιούς και κεντρώους στη κυβέρνηση της απελευθέρωσης άσχετα με τις εξελίξεις μετά την επίθεση των άγγλων. Ήταν αυτό που συγκρότησε τον ενιαίο Συνασπισμό και μετείχε στις Κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα.
Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει για όλα αυτά αλλά το να λέει ότι δεν μπαίνει ή δεν πρέπει να μπαίνει σε αστικές κυβερνήσεις είναι ανιστόρητη βλακεία. Εγώ λέω ότι οι συμμαχίες είναι θέμα τακτικής και τα άλλα θέμα κριτικής, ηθικής. πολιτικής κλπ. Όχι αρχής.
Και δεν χρειάζεται να είσαι καθόλου με το ΚΚΕ για να τα πεις αυτά. Αρκεί να είσαι γνώστης.
Το γιατί τώρα το ΚΚΕ απορρίπτει τις συνεργασίες είναι όχι γιατί ποτέ δεν θα τις κάνει αλλά γιατί στη σημερινή συγκυρία δεν υπάρχει, κατ αυτό, έδαφος. Κανείς δεν ξέρει τι γίνεται αύριο. Αν π.χ. παρουσιαστεί φασιστικός κίνδυνος μωρέ θα πάει και με τη ΝΔ και με ΠΑΣΟΚ και με ΣΥΡΙΖΑ για να σώσει τη δημοκρατία. Αυτή την αστική δημοκρατία που θέλει να τη γκρεμίσει για να φέρει τη σοσιαλιστική. Αν το θεωρείτε αντίφαση είναι γιατί δεν ξέρετε ότι η αριστερά υπερασπίζεται τις δημοκρατικές κατακτήσεις και τις αστικές ελευθερίες ως καλή και απαραίτητη προϋπόθεση ανάπτυξης των σοσιαλιστικών δημοκρατικών θεσμών, δεν τις θεωρεί εχθρικές προς κατάργηση αλλά μορφές που πρέπει να πάρουν πραγματικό περιεχόμενο και να μην είναι μόνο τυπικές.
Αυτός ήταν ο λόγος που τόσα χρόνια ο κόσμος βλέπει την Αριστερά να αγωνίζεται για δημοκρατικές κατακτήσεις, που στα μυαλά κάποιων αντιφάσκει διότι «αφού θα τα καταργήσει, τι τα θέλει;». Έλα μου ντε, τι τα θέλει; Πλάκα κάνει; Και πάνε στη φυλακή τα στελέχη της υπερασπίζοντας τέτοια απλά δικαιώματα για πλάκα, αντί να κρυφτούν και να συνωμοτούν για επαναστατική κατάργησή τους;
Μπορεί να κάνω σκληρή κριτική στη τακτική του ΚΚΕ για τις συμμαχίες για πολλους λόγους. Έχει κατά τη γνώμη μου σοβαρά προβλήματα. Όμως δεν θα έλεγα ποτέ σε βάρος του πράγματα που δεν υπάρχουν.
Ας είμαστε πιο προσεκτικοί.
Γεια σου Stepas και καλωςόρισες κι εσυ σημερα.
πολυ ξεκάθαρα και διαφωτιστικά τα σχόλιά σου για το ΚΚΕ. Ας μην ξεχνάμε όμως οτι και το ιδιο εξεθρεψε και εκτρέφει αρκετους εργατοπατέρες. Αλλα δεν ειναι εδω το θεμα. Το ερωτημα ειναι και παλι πώς διαλεγοντας κανεις το δρομο του loner, μπορει να φτασει καπου.
Η διαρκεια της συγκυβερνησης το 89 ηταν μικρη και οντως ήταν για τη παραπομπη. Δεν υιοθετω τη συγκεκριμενη μομφη εναντιον της αριστερας και σε προηγουμενη αναρτηση ειχα παρει θεση εναντια στα μισολογα του Κοροβεση. Η οικουμενικη Ζολωτα εγινε για να προκηρυχθουν ξανα εκλογες τον επομενο χρονο.
Χρησιμοποιησα τη λεξη "ναρκισσιστικο" διοτι πιστευω ότι το ΚΚΕ δεν αναγνωριζει οτι μπορει να υπαρχει και καποιος αλλος τροπος διαχειρησης των κοινων περαν αυτου που πρεσβευει. Δεν δεχεται καμια αλλη αποψη και γιαυτο σε οσα εγραψα μεχρι τωρα αναφερομουν στην αλλη αριστερα.
Γεια σου VaD,
το εχω ξαναγραψει και μερικους μηνες πριν, οτι εδω που φτασαμε χρειαζεται συνεργασια και συναινεση για να τεθουν τα διαχρονικα προβληματα της χωρας σε βαση επιλυσης, (υγεια παιδεια). Τι στο καλο, στις ευρωπαικες δημοκρατιες αυτα συνεβησαν εδω και πολλες δεκαετιες πριν χωρις να χρειαστει να γινει καμια κοσμογονια.
Κοιταξε VaD, αμα ο Αρης ειναι να παιξει σε τελικο για το κυπελλο, να δεις πως θα ερθεις ελλαδα! Δικαιολογιες λοιπον η αποσταση!
Γεια σου Dpurpler και καλωςορισες στο βλογ,
δεν ξερω αν ειναι safe ή όχι, αλλα νομιζω οτι η δευτερη εκδοχη που αναφερεις, φαινεται πιο λογικη. Η συνεργασια σε μια μινιμουμ ατζεντα δεν σημαινει και αφομειωση. Συνεργαζομαι οπου υπάρχει εδαφος και αντιπολιτευομαι στα υπολοιπα. Δεν ξερω γιατι η λεξη συνεργασια ακουγεται τοσο απεχθης. Της αποδιδεται το ιδιο πανω κατω νοημα οπως και με τη συνεργασια με τον εχθρο σε περιοδο εμπόλεμη.
Ορτσα Στεργιο!
ξεσπάθωσες σήμερα.
Η αα προφανως και δεν ειναι αυτοσκοπος. Ειναι το προσφοροτερο μεσο σε συνθηκες κοινοβουλευτισμου ωστε οι λιγοτεροι ισχυροι να εχουν να ελπιζουν.
Η αα δεν εχει να επιδειξει σημαντικο παρελθον. Οπου εφαρμοστηκε, εδωσε κυβερνησεις που οντως δεν αντεξαν. Με μια ματια στο google περι των εκλογικων νομων της εσπεριας δεν ειδα πουθενα τετοιο σχημα να βρισκεται εν ζωη.
Τα κομματα Στεργιο αλλαζουν πολυ πιο δυσκολα, απ' οτι ο εκλογικος νομος. Λαθος μου που δεν διευκρινησα οσο επρεπε οτι σε ολα τα σχολια εννοουσα τον ΣΥΝ και οχι το ΚΚΕ, το οποιο το θεωρω ανεπιδεκτο για οποιαδηποτε συνεργασια, καθε μορφης. Δεν θελω να επεκταθω γιατι δεν εχω και την καλυτερη γνωμη για τη φυσιογνωμια του και την δημοκρατικοτητά του.
Θεωρησα οτι ο ΣΥΝ θα πρεπει να κατασταλαξει σε μια φυσιογνωμια απο τις πολλες που ενσωματωνει για να γνωριζουν και αυτοι που τον ψηφιζουν, για συναισθηματικους πλεον λογους, τι να περιμενουν. Χωρις να γνωριζω και πολλα, νομιζω ότι αλλο πραγμα ειναι να τρεχεις δεξια κι αριστερα σε διαφορα κινηματα και αλλο να στοχευεις την εξουσια. Για το δευτερο χρειαζεται μεγαλυτερη συγκροτηση και σοβαροτητα.
Ο εκλογικος νομος του 89 περιγραφεται σαν απλη αναλογικη σε αξιοπιστα πανεπιστημιακα εγχειριδια. Αλλα αν δεν ηταν, δεν θα προεκυπτε η κυβ. συνεργασιας. Ετσι νομιζω.
Σχετικα με Ιταλια. Θα με τρελανεις Στεργιο. Μια δεν την ελει η αρχουσα ταξη την αα και μια την θελει. Καλα, με 30% το ΚΚΙ τι ρολο επαιζε; Δεν ειχε δα και 3%.
Το δηλωσα, δεν ασχολουμαι με το ΚΚΕ!!! Δεν με νοιαζει τι ειναι και τι δεν ειναι. Δεν μπορω να τα βρω μαζι του σε κανενα λογικο επιπεδο. Δεν μπορω να συννενοηθω, διοτι μετακινει συνεχεια τη βαση των επιχειρηματων του και ...ζαλιζομαι.
Απ' ότι ξερω το 90 εγινε η οικουμενικη για να πανε σε εκλογες, γιαι ειχε παραγινει το κακο με τις ατελεσφορες προηγουμενες δυο. Μπραβο που το εκανε και δεν το μεμφομαι. Εκανα και αναρτηση γιαυτο. Μακαρι να το ξανακανει και συντομα.
Καλώς σας βρήκα :)
Θα μπορούσα (ακαδημαϊκά) να συμφωνήσω με τον Στέργιο για το ηθικό πλεονέκτημα της αα.
Αλλά υπάρχει και η πραγματικότητα και το σχόλιό μου εκεί ακριβώς στόχευε. Δεν είμαστε επιτροπή επιλογής πολιτικών συστημάτων για να διαλέξουμε το καλύτερο. Ε΄΄ιμαστε πολίτες, που ποτέ δεν έχουμε ψηφίσει με αα, έχουμε ένα πλειοψηφικό σύστημα που θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο με τον νόμο Παυλόπουλου και αυτό σε μερικούς αρέσει και σε άλλους όχι.
Δεν ξεκινάμε λοιπόν από ένα σημείο μηδέν. Έχουμε ήδη το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής (ε.α) και προσπαθούμε να διαπιστώσουμε (κοιτάζοντας γύρω μας το περιβάλλον) αν θα ήταν σκόπιμο και ωφέλιμο να το αλλάξουμε.
Δεν ξέρω. Με ελκύει πολύ η ιδέα της α.α., απεχθάνομαι το όριο του 3% αλλά και οποιοδήποτε κομμάτι του εκλογικού συστήματος περιορίζει και νοθεύει την θέληση του Λαού.
Αλλά πραγματικά, αν ήταν στις επόμενες εκλογές να εφαρμοστεί η α.α. και με δεδηλωμένες τις διαφορές που έχουν τα κόμματα στα προγράμματά τους, το πιο πιθανό θα ήταν να είχαμε (μετά από ποιός ξέρει πόσες εκλογικές αναμετρήσεις) συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Επόμενη εναλλακτική ΝΔ-ΛΑΟΣ. Και στις δύο περιπτώσεις θεωρώ ότι οπισθοδρομούμε.
Να υποστηρίζω λοιπόν ένα σύστημα που μου αρέσει θεωρητικά, αλλά στην πράξη θα μου φορτώσει μία κυβέρνηση και πολιτικές που πιστεύω ότι θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο την ποιότητα της ζωής μου, είναι βλακεία εκ μέρους μου.
Εαν η Αριστερά, αντίθετα, μου έδειχνε σημάδια διαλακτικότητας, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να δοκιμάσω. Αλλά συγνώμη, δεν πηδάω στο κενό χωρίς αλεξίπτωτο και μάλιστα με δεδηλωμένη την άποψη του πιλότου ότι δεν θα μου δώσει (σε καμμία περίπτωση και με παρομοιώσεις του τύπου "κάθοδος στον Άδη)το αλεξίπτωτο που ελπίζω...
Εδώ βάλανε τους υποψηφίους ο ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσουν βρε παιδιά ότι σε καμμία περίπτωση δεν θα συνεργαστούν μετεκλογικά με το πασοκ, τι να λέμε τώρα; Για ποιά απλή αναλογική μιλάμε; Που θα μας βγάλει;
(και τώρα ελπίζω να μην "αρχίσουν τα όργανα" να με λένε εγκάθετο και παπαγαλάκι, όπως γίνεται κατά κόρον τον τελευταίο καιρό σε όποιον τα βάζει με τις περιώνυμες συνιστώσες...)
Φίλη Cynical,
Καλημέρα. Αναφερθήκαμε στο πνεύμα Πρετεντέρη. Αυτό ζει ανάμεσά μας έτσι κι αλλιώς, δεν ειναι απαραίτητο να τον ακούει ή να τον διαβάζει κανείς. Θέλει μεγάλη προσοχή για να μη σε ...καταλάβει!
Ναι, είμαστε υπέρ της αριστερής συνεργασίας. Απο αυτήν όμως δεν εξαιρούμε καμία δύναμη της Αριστεράς. Εδώ βλέπουμε αρκετοί έχετε ξεγράψει το ΚΚΕ. Είναι δυσκοίλιο, συμφωνούμε. Αλλά τα πράγματα εξελίσσονται. Μη νομίζεις ότι δεν συζητάνε κι εκεί και δεν προβληματίζονται. Άλλο που δε βγαίνει προς τα έξω.
Τον Ιούνιο του 1989 εφαρμόστηκε το αναλογικότερο σύστημα ενισχυμένης αναλογικής. Όχι απλή αναλογική. Σ' αυτό τα πανεπιστημιακά συγγράμματα δεν τα λένε καλά. Και νάταν το μόνο...
Τα λέμε.
DPurpler,
σχετικα με την αα, ακουγα τον Κοντογιωργη που επεσημανε στις Ανιχνευσεις της τεταρτης για την παρεξηγηση που γινεται στην ονομασια των διαφορων εκλογικων νομων στην ελλαδα. οτι δλδ ονομαζουν καποιους ενισχυμενους και ultra ενισχυμενους, ενω δεν εχουν και μεγαλη σχεση. Μου εκανε εντυπωση οταν ειδα οτι ο παρων εκλογικος νομος μοιραζει αναλογικα τις 260 απο τις 300 εδρες. Και το ιδιο περιπου γινεται και στη Γερμανια. Εκει που παιζεται εναι στις υπολοιπες 40.
Το υπολοιπο του σχολιου σου, αντανακλα και τον δικο μου προβληματισμο.
Ασε δε που ολα τα κομματα, σαν τις καλες παρθενες κοπτονται για συνεργασιες. Αλλα στο διαταυτα, μετατρεπονται σε γεροντοκορες, που το ενα τους βρωμαει και το αλλο τους ξυνιζει. Εγω βλεπω μονο υποκρισια. Και ελλειψη βουλησης.
Φιλε LeftG700,
ξεχασα να ρωτησω πώς προσδιορίζεται το πνευμα Πρετεντερη. κατι ψυχανεμιζομαι, αλλα θα ηθελα να το ακουσω ρητά.
Επισης, δεν καταλαβα ποιοι ειστε υπερ της αριστερης συνεργασιας. Ποιοι, δλδ με ποιους. Και πότε.
Παντως το ΚΚΕ στο διαλογο για την παιδεια εχασε την ευκαιρια και δεν πηγε. Ας πηγαινε, ας το παλευε οσο μπορουσε, ακι αν δεν γινοταν τιποτε, τοτε να ελεγε το γνωστο "ηλθον ειδον και απηλθον"!
Ο Γιαννης Βουλγαρης νομιζω εχει καποια authority.
Φιλικα
Φίλη Cynical,
Ορίζουμε ως πνεύμα Πρετεντέρη τον τρόπο ανάλυσης και γενικότερα τον τρόπο σκέψης που διέπεται από μια «κοινή» και «αδυσώπητη» λογική καθώς και ένα ορθολογισμό που σε οδηγεί να πεις «ναι ρε γαμώτο, έτσι είναι, πώς και δεν το βλεπα;». Ο ορθολογισμός αυτός ισχύει σε μεγάλο βαθμό αλλά μέσα στο «ορθό» πλαίσιο σκέψης, το συστημικό, το ισχύον. Δεν είναι εύκολο να ξεφεύγει κανείς από αυτό το πνεύμα ακόμα κι αν το θέλει όταν η ζωή μας κυριαρχείται από την ιδέα του «Τέλους της Ιστορίας». Αυτά σε γενικές γραμμές. Και να διευκρινίσουμε ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν για όλους, δε τα λέμε προσωπικά για σένα αλλά για όλους μας.
Το μπλογκ μας είναι …κολλεκτίβα! Γι’ αυτό μιλάμε πάντα σε πρώτο πληθυντικό.
Μην ανοίξουμε κουβέντα για το ΚΚΕ γιατί θα ξημερωθούμε.
Δεδομένου ότι ο Βούλγαρης είναι κεντροαριστερός έχει πολύ authority, ιδίως τώρα που το ΠΑΣΟΚ είναι στα πάνω του. Δεν ξέρουμε σε ποια γραπτά του αναφέρεσαι, δεν μπορούμε να κρίνουμε. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι στις πρώτες εκλογές του 1989 η Αριστερά με τον ενιαίο ΣΥΝ είχε πάρει 14% παρά κάτι ψιλά. Με απλή αναλογική αυτό σημαίνει 42 έδρες! Εκτός κι αν έχεις γεννηθεί το 1940 και πριν, θυμάσαι ποτέ την Αριστερά με τόσες έδρες;
Τα λέμε.
Φιλοι LeftG700΄
Ενας τροπος σκεψης, ανεξαρτητα σε ποιες προκειμενες βασιζεται, οταν δεν παραβιαζει τους κανονες της τυπικης λογικης, ειναι λογικός. Είτε μάς αρεσουν τα συμπερασματα, είτε οχι. Δεν εννοω αληθινός, με τη φιλοσοφικη εννοια.
Στο συγκεκριμενο ποστ προσπαθησα να φερω στο φως, μια απο τις αντιφασεις της αριστερης σκεψης.
Το οτι πηρε 42 εδρες, οπως αναφερεις, και μετα δεν μπορεσε να αξιοποιησει τιποτε, ερχεται πισω στα λογια μου.
Δεν θεωρω οτι η εγκυροτητα καποιου εξαρταται απο την κομματικη του τοποθετηση.
Αλλα και πάλι, δεν εχει νοημα να σπαταλαμε χρονο στο κατα ποσο η αα του 89 ηταν βέρα αα ή ήταν κατα 90%.
Φιλικά
Φίλη Cynical,
Καλημέρα. Έγινε παρανόηση. Δεν γράψαμε ότι το 1989 η Αριστερά είχε 42 έδρες. Το ακριβώς αντίθετο, δλδ δεν είχε. Το γράψαμε -λίγο μπερδεμένα ίσως- ως απόδειξη της μη αναλογικότητας. Κάναμε τη διευκρίνιση γιατί απ’ ό,τι είδαμε το έθιξαν κάποιοι σχολιαστές κι όχι γιατί είναι τόσο σημαντικό, συμφωνούμε.
«Δεν θεωρω οτι η εγκυροτητα καποιου εξαρταται απο την κομματικη του τοποθετηση».
Συμφωνούμε αλλά αυτό ισχύει -κι εκεί όχι απόλυτα πάντα- για τις σκληρά θετικές επιστήμες. Όχι για τις πολιτικές. Στις πολιτικές η εγκυρότητα προκύπτει μόνο μεταξύ όσων συμμερίζονται το ίδιο «πλαίσιο σκέψης». Ο Βούλγαρης είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα στο συγκεκριμένο ζήτημα. Απ’ όσο καταλαβαίνουμε γιατί επαναλαμβάνουμε δεν ξέρουμε σε ποιο βιβλίο του αναφέρεσαι έκανε το εξής: Βάφτισε απλή αναλογική το σύστημα του 89 επειδή ήταν φτιαγμένο έτσι ώστε το πρώτο κόμμα να πρέπει να πάρει σχεδόν 50,01% για να κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Κι αυτό γιατί ο Αντρέας ήθελε να βγει πρώτα η ψυχή του Μητσοτάκη και μετά να γίνει πρωθυπουργός! Αυτό δεν είναι όμως απλή αναλογική, δεδομένου ότι η αναλογικότητα δεν ήταν γενική.
Έτσι λοιπόν, για το δικό μας πλαίσιο σκέψης προκύπτει με απόλυτα ορθολογικό τρόπο και σύμφωνα με όλους τους κανόνες της τυπικής λογικής ότι ο Βούλγαρης στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι ντενεκές ξεγάνωτος! Τρανό παράδειγμα ότι η εγκυρότητα επηρεάζεται από τις πολιτικές πεποιθήσεις.
Τα λέμε.
Καλημερα leftG700,
Παρεμποπτόντως, θυμηθηκα και τον Heidegger, για να μην χρεωνουμε μονο τους θετικους επιστημονες.
Συμφωνω οτι στις πολιτικες επιστημες το συστημα πεποιθησεων καποιου ερευνητη προσδιοριζει περισσοτερο απ' οτι στις θετικες, τη θεωρια που θα υιοθετησει για να ερμηνευσει ενα κοινωνικο φαινομενο. Και τουτο, διοτι τα συνθετα συστηματα δεν μπορεις να τα μαθηματικοποιησεις.
Στην ακαδημαικη κοινοτητα ομως, δεν μπορει να λεει ο καθενας λιγο πολυ οτι θελει, αλλα ακολουθει καποια μεθοδο διερευνησης και αιτιολογησης. Αυτο σαν γενικη παρατηρηση, για να δικαιολογησω γιατι εχω εχω περισσοτερη εμπιστοσυνη στα γραπτα των ακαδημαικών. Οχι φυσικα τυφλη εμπιστοσυνη. Αυτη δεν την εχω ουτε στους θετικους.
Το θεμα, του κατα ποσον το 89 ειχε εφαρμοστει η καθαρή αα ή καποια παραλλαγη της δεν ειναι και μειζον! Για να κλεισει το θεμα, που επαναλαμβανω, δεν ειναι και τοσο σημαντικο, ας το αναγω σε θεμα ορισμου της αα.
Δεν γνωριζω ακριβως τον εκλογικο νομο του τοτε, ουτε τον σημερινο για να μπορεσω να πω με ακριβεια οτι η αα του 89 ήταν αα του 90% (τυχαιο νουμερο), και η αα του σκανδαλιδη, είναι αα του 75%.
Η ουσια ειναι οτι αν ψηφιζόταν εκλογικος νομος με αα95%, η Αριστερα θα την απερριπτε, ως μη καθαρη αα;;
Φίλη Cynical,
Απ! Τι θα πει "αα του 89 ήταν αα του 90% (τυχαιο νουμερο), και η αα του σκανδαλιδη, είναι αα του 75%". Ο ορισμός είναι κουτσός και λίγο στρεψόδικος. Υπάρχει η απλή αναλογική. Και υπάρχουν και οι διάφορες μορφές ενισχυμένες αναλογικές. Η άποψη ότι η ενισχυμένη αναλογική είναι παραλλαγή της απλής αναλογικής είναι μία λογικά θεμελιωμένη άποψη. Αλλά εντός ενός πλαισίου το οποίο εμείς τουλάχιστον δεν αποδεχόμαστε. Δεν παίζουμε σ' αυτό το γήπεδο που λένε όσο καλό και άγιο νάναι.
Τε ερώτημα που βάζεις στο τέλος δεν μπορούμε να το απαντήσουμε. Δεν μπορούμε να ξέρουμε κάτω από ποιές συγκυρίες θα συμβεί κάτι τέτοιο -οι συγκυρίες παίζουν ρόλο στην πολιτική. Έπειτα, έτσι μπάχαλο που είναι η Αριστερά δεν μπορούμε να γίνουμε φακίρηδες. Πληροφοριακά πάντως ο ισχύον νόμος αλλά και του Παυλόπουλου για τα μικρά κόμματα είναι περίπου σ' αυτό το ποσοστό αναλογικός. Φυσικά αυτό δεν τον μεταμορφώνει σε απλή αναλογική.
Τα λέμε.
Συγγνώμην Κυνικά μου,
άργησα να το εντοπίσω το άρθρο σου, είμαι και σε ταξείδι τώρα, δυό λογάκια μόνο:
Πότε στην μεταπολεμική μας ιστορία, πες από το 1952 και δώθε κάποια ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ κυβέρνηση (ΟΛΕΣ τέτοιες ήταν... ΟΛΑ τα εκλογικά συστήματα καλπονοθευτικά ήταν...) πότε αγαπητή ήταν κάποια από αυτές σταθερή;;;
Για σκέψου το λίγο...
Τα αποδέλοιπα... άστα... Άλλα λόγια ν' αγαπιώμαστε...
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
Δημοσίευση σχολίου