Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Χρεοκοπία των επιλεκτικών μηχανισμών


Τι είναι η «επιλεκτική χρεοκοπία»;

Κατά την κυβέρνηση, ένας απλός τεχνικός όρος που χρησιμοποιούν οι οίκοι για να κατατάσσουν τα ομόλογα κρατών, όρος που ουδεμία σχέση έχει με αυτό που είχαμε διδαχτεί, από τα ίδια πάντα χείλη, ότι δηλαδή συνιστά χρεοκοπία κράτους με συγκεκριμένες συνέπειες, όπως το ότι «δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις, δεν θα εισάγονται τρόφιμα, φάρμακα, και πετρέλαιο, κ.α.».

Ας υποθέσουμε ότι έχουν δίκαιο. Ότι είναι πράγματι ένας αφηρημένος τεχνικός όρος, ο οποίος δεν προκύπτει από καμιά πραγματική, υπό αξιολόγηση, κατάσταση, και ο οποίος δεν επιφέρει κανένα πραγματικό αποτέλεσμα, δηλαδή δεν αλλάζει τη συμπεριφορά καμιάς αγοράς και κανενός κεντρικού τραπεζίτη.

Αν όμως η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η αξιολόγηση που διεξάγουν οι κορυφαίοι αξιολογητές του κόσμου τούτου, οι ημίθεοι των τριών γνωστών οίκων, μέσα από ένα πλήθος πολύ καλά επεξεργασμένων, κατά δήλωσή τους, κανόνων, μεθόδων, διαδικασιών και επεξεργασιών, είναι εντελώς διαχωρισμένη από την πραγματικότητα των κρατών τα οποία αξιολογούν, τότε ποια θα ήταν η γνώμη της για το όλο πλέγμα των μικρο-αξιολογήσεων που θέλει να επιβάλει σε κάθε κοινωνική σχέση, ως την πεμπτουσία της δίκαιης και εύρυθμης λειτουργίας της κοινωνίας και του κράτους; Αναγκαστικά, για λόγους αυτό-συνέπειας δεν μπορεί από τη μια, να απαξιώνει και να αμφισβητεί τη φύση των μακρο-αξιολογήσεων και από την άλλη να αποδέχεται αυτή των μικρο-. Η ουσία είναι η ίδια ανεξαρτήτως κλίμακας. Ή αποδέχεσαι και τις δυο ή καμιά απ’ αυτές.

Μήπως τελικά μέσα στον πανικό των τελευταίων εξελίξεων της ξεφεύγει και καμιά αλήθεια; Ότι δηλαδή οι μηχανισμοί των αξιολογήσεων δεν αναπαριστούν καμιά πραγματικότητα, αλλά δημιουργούν συγκεκριμένες de-facto πραγματικότητες;

Και πάνω σ’ αυτό θα ήθελα να παραπέμψω σε πρόσφατη ανάρτηση για την, μετά την πτώχευση, οικονομία του Εκουαδόρ. Όπως δείχνουν και οι αριθμοί, παρά την κάκιστη κατάταξη των εκουαδοριανών ομολόγων από τις τρεις βασίλισσες της αξιολόγησης, η οικονομία της χώρας κάθε άλλο παρά άσχημα εξελίσσεται.

2 σχόλια:

Paulus Petrocapus είπε...

δεν είναι ανάγκη να φτάσει κανείς μέχρι το εκουαδόρ. μπορεί να πάει στην πιο κοντινή ισλανδία, όπου το κράτος δανείζεται με ομόλογα κανονικά αλλά παράλληλα οι οίκοι-κυβερνήτες έχουν την χώρα στα junk

σχετικό άρθρο
http://www.bloomberg.com/news/2011-07-06/debt-raters-miss-iceland-rebound.html

Ανώνυμος είπε...

ουδεμια σχεσις υπαρχει μεταξυ της υποβαθμισης της χωρας απο οικους και συστασεις του δντ με τις κοινωνικες σχεσεις και αποφασεις της κυβερνησεως

το ΔΝΤ και οι οικοι συστηνουν υγιεις δεικτες οικονομιας για να ανεβουν και οι αξιολογικοι δεικτες

Το πως θα ανεβασει μια χωρα τους δεικτες της ειναι δικη της αποφασις

Αλλες χωρες επιλεγουν αυξηση φορων για μεγαλυτερα εσοδα
Αλλες μειωσις φορων για αυξηση καταναλωσεως

Αλλες επιλεγουν κρατικοποιησεις για κρατικο ελεγχο και προσπαθεια εκκαθαρισεως
Αλλες επιλεγουν αποκρατικοποιησεις για γρηγορο χρημα και εξορθολογηση


Η επιλογη ενος νεοφιλελευθερου ή μαρξιστικου συστηματος ειναι του κρατους και οχι των οικων