Όταν μιλάμε για πελατειακό κράτος, εννοούμε αποκλειστικά τους ρουσφετολογικούς διορισμούς στο δημόσιο. Ως εδώ καλώς.
Δεν περνάει όμως από το μυαλό κανενός ότι υπάρχει και μια αντίστοιχη πελατειακή σχέση η οποία τροφοδοτείται από τους ίδιους ρουσφετολόγους πολιτικούς, και η οποία φύεται στον καλό και αγνό ιδιωτικό τομέα, εν είδη λύτρων που πληρώνει ο καλός και αγνός αλλά κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας για να κάνει τις business as usual με το κράτος, δηλαδή να παίρνει δάνεια, να παίρνει δουλειές, να τις υπερκοστολογεί και να αυγατίζει τα κέρδη του εις βάρος των φορολογουμένων και των εργαζομένων.
Τέτοια παραδείγματα θα βρει κανείς στις μεγάλες επιχειρήσεις, στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια και στις μεγάλες ιδιωτικές εφημερίδες, ώστε σε κάποιες από αυτές να καθίσταται αδύνατον να διαχωρίσεις αν οι εργαζόμενοι είναι ιδιωτικοί ή δημόσιοι υπάλληλοι.
Ακόμα κι αν παραδεχτούμε ότι το κράτος υπερδιογκώθηκε, αυτό συνέβη γιατί ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώθηκε. Όχι γιατί τον έφαγε το κράτος, αλλά γιατί ο ίδιος το βρήκε προσφορότερο να ζει ασφαλώς από προσόδους, τόκους και εμπορεία έργων τέχνης, παρά από το να επενδύει και να ρισκάρει.
Μέχρι το '80 ήταν εντελώς ασύμφορο το να δουλεύει κάποιος στο δημόσιο, μιας και ο ιδιωτικός τομέας προσέφερε πιο ελκυστικές και καλοπληρωμένες δουλειές. Από κει και μετά τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Ο ιδιωτικός τομές άρχισε τότε να στρέφεται στα χρηματιστήρια, τα παράγωγα και τα λοιπά, και ο πληθυσμός που αυξανόταν και ήθελε να βρει μια δουλειά για να ζήσει, πήγαινε στο δημόσιο.
Ας μάς πει κάποιος, αν μπορεί, πόσες ήταν οι επιχειρήσεις που μετανάστευσαν στο εξωτερικό, πόσες ήταν οι παραγωγικές επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα τις τελευταίες δυο δεκαετίες, και με ποιο ποσοστό αυξάνονταν με το χρόνο.
Αναρτήσεις
15 σχόλια:
στη χθεσινή ανατροπή του Mega(3/10) ο Αραβαντίνης της Δημοκρατικής Συμμαχίας είπε "Τα λεφτά που θα γλυτώσουμε από τις απολύσεις θα δοθούν στο ιδιωτικό τομέα και θα αξιοποιηθούν καλύτερα!"
Με άλλα λόγια γίνεται ένα outsourcing των δημόσιων υπηρεσιών στις ιδιωτικές εταιρείες. Φυσικά οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα συνεχίσουν να πληρώνονται με μικρούς μισθούς και τα κέρδη των επιχειρηματιών θα είναι τεράστια.
Για να μη μιλήσουμε για τα έργα ΕΣΠΑ. Πολλές εταιρείες καρπωνονται τεράστια κέρδη με τη συνεργασία τους με το δημόσιο για αξιολογήσεις,υποστηρικτικο ρόλο κτλ, δουλειές που θα μπορούσαν άνετα να τις κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι...
jfk
Χρειάζεται ένα μπλόγκ, που να μαζέψει όλα τα επιχειρήματα υπέρ του δημόσιου τομέα, που έγινε η αιτία του κακού.
Μα τι είναι αυτά που λες; Για όλα φταίει ο Δ.Υ. Όλοι το ξέρουν, όλοι το λένε και όλοι συμφωνούμε;
Υπάρχει κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας που σκυλοκονόμισε από "δουλειές" με το δημόσιο, "μειοδοτικούς διαγωνισμούς" και "απευθείας αναθέσεις";
Υπάρχει ιδιωτικός τομέας που κατέφαγε δισεκατομμύρια από θαλασσοδάνεια για να διατηρήσει δήθεν θέσεις εργασίας;
Υπάρχει ιδιωτικός τομέας που ακούμπαγε και ακουμπάει μερικά χιλιάρικα σε επίορκους εφοριακούς για να γλιτώσει οφειλές μερικών εκατομμυρίων;
Υπάρχει ιδιωτικός τομέας που φοροδιαφεύγει;
Υπάρχει ιδιωτικός τομέας που εισπράττει ΦΠΑ και δεν το αποδίδει;
Υπάρχει ιδιωτικός τομέας που δεν πληρώνει τις εισφορές του στα ασφαλιστικά ταμεία ;
Μην αποπροσανατολίζετε λοιπόν την κουβέντα. Το πρόβλημα του κράτους είναι ο ίδιος του ο εαυτός και οι υπάλληλοί του. Όπου να’ναι ξεμπερδεύουμε και μ’ αυτούς !
Καληνύχτα μας και όνειρα γλυκά …
Καλημέρα Cynical..
Μα εδώ είναι η πραγματική αιτία του 'κακού'. Και το πάρτυ συνεχίζεται και ΤΩΡΑ παρά τα όσα νομίζουμε.
Για το ΕΣΠΑ έχουν φυτρώσει σαν τα μανιτάρια δεν ξέρω κι εγώ πόσες εταιρειούλες 'συμβούλων'. Πάνε στον επιχειρηματία. Του φτιάνουν τα χαρτιά. Του κανονίζουν τις υπερτιμολογήσεις έτσι που να μην βάλει απ' την τσεπούλα του ΤΙΠΟΤΕ. Και βέβαια τσιμπάνε κι αυτοι το αεριτζήδικο κάτι-τις τους.
Το ίδιο αρχίζει τώρα, με τις ιδιωτικές 'ελεγκτικές'. Γιατί νομίζετε συγχωνεύονται οι εφορίες;; Γιατί συνεχώς κατηγορούν τον 'φοροελεγκτικό' μηχανισμό;; Γιατί θα τρυπώσουν οι 'κατάλληλοι' και θα αναλάβουν έναντι αμοιβής την 'διαπραγματευση' με το 'κράτος'. (Εδώ φταίμε και οι ΛΟΓΙΣΤΕΣ, αλλά θα το πληρώσουμε κάποια στιγμή, αφού αυτά τα κοράκια θα εισβάλουν κάποτε και στα Λογιστήρια).
Θα θυμάστε και θα ξέρετε καλύτερα από εμένα, το άλλο παλιότερο πάρτι με τα 'σεμινάρια' τα Ιδιωτικά Κέντρα Επιμόρφωσης (ΙΕΚ) κλπ. Αυτό ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ και τώρα. Αυτή τη στιγμή ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ μετεκπαιδεύονται από ΙΕΚ, και τα σεμινάρια αυτά (συνήθως τρίχες) γράφουν ΜΟΡΙΑ στα βιογραφικά τους...
δυο πολυ βασικα στοιχεια
ο κρατικοδιαιτος ιδιωτικος υπαλληλος που χρηματοδοτειται απο τον ελληνικο λαο ειναι ουσιαστικα ενας δημοσιος υπαλληλος με φερετζε
οσον αφορα το outsourcing των δημοσιων στους ιδιωτικους που ανεφερε ο ανωνυμος πρεπει να επισημανουμε πως ειναι προτιμοτερο να δοθουν τα λεφτα κατευθειαν στον ιδιωτικο τομεα για αναπτυξη παρα να δωθουν μεσω του δημοσιου δηλαδη μεσω της καταναλωσης των υπαλληλων
γιατι οπως θα προσεξε ο φιλος ανωνυμος στην χθεσινη εκπομπη ανατροπη η εκπροσωπος της αδεδυ ειπε το απιστευτο επιχειρημα πως χρειαζομαστε το δημοσιο για να δινουμε λεφτα στους υπαλληλους ουτως ωστε μεσω της καναναλωσης να υπαρξει αναπτυξη
και διερωτωμαι αυτο το outsourcing ειναι καλο?
γιατι να μην τα δωσουμε τα λεφτα κατευθειαν στον ιδιωτικο τομεα να κανουμε κατευθειαν την αναπτυξη αφου αυτος ειναι ο σκοπος?
να σου Ανωνυμε, πως την καταλαβαινω τη δουλεια.
Ο Ιδ. τομεας δεν εχει δειξει καλη συμπεριφορα τις τελευταιες δυο δεκαετιες τουλαχιστον, διοτι προτιμησε την κερδοσκοπια απο τις επενδυσεις.
Αυτο που επιδιωκει ξανα, ειναι να συνεχισει τον παρασιτισμο του εις βαρος των έτοιμων υποδομων του δημοσιου πλουτου. Δεν δηλωνει οτι θα κανει νεες επενδυσεις, αλλα οτι θα εκμεταλλευτει τις ηδη δημοσιες επενδυσεις. Αυτο, ομως δεν προκειται να φερει αναπτυξη. θα κανει ο,τι και το δημοσιο, χειροτερα και με πολυ μικροτερους μισθους, αρα με μεγαλυτερα για τον ιδιο κερδη, και οχι για τη συνολικη οικονομια.
Αυτό ακριβώς cynical φωνάζω και εγώ από πέρυσι.
Γιατί δεν μπορεί να βρίζει ο δήθεν "ιδιώτης" ταξιτζής τον δημόσιο υπάλληλο ενώ αυτός έχει κλειστό επάγγελμα (=δημόσιος υπάλληλος πολυτελείας), ούτε μπορεί να βρίζει ο δημοσιογράφος το δημόσιο που ζει κυριολεκτικά κατά 99% από το κρατικό χρήμα (=δημόσιος υπάλληλος), ούτε μπορεί να βρίζει ο φαρμακοποιός, ούτε ο μηχανικός με τα ΕΣΠΑ, ούτε καν ο δήθεν καραμπινάτος επιχειρηματίας που τον "έφτιαξε" η χούντα και τον διατηρεί το ΤΕΜΠΜΕ!
Όλοι τους είναι δημόσιοι υπάλληλοι και μάλιστα πολυτελείας και συχνά πολύ κακής ηθικής ποιότητας όταν δεν μπορούν να αντιληφθούν τα αυτονόητα που λέω.
Ένα λάθος που γίνεται από τους περισσότερους σχολιαστές είναι ότι κατατάσσουν όλο τον ιδιωτικό τομέα στην κατηγορία των κρατικοδίαιτων. Είναι γεγονός ένα κομμάτι της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» βασίσθηκε στη διαπλοκή με το κράτος, δεν είναι όμως το σύνολο. Ένα άλλο κομμάτι που δραστηριοποίητο στη παροχή υπηρεσιών ή στην εκμετάλλευση φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών ήταν κατά κανόνα υγιείς επιχειρήσεις και χωρίς κρατικές συναλλαγές. Αυτές τις επιχειρήσεις έσπευσαν να αγοράσουν οι πολυεθνικές, τα κέρδη των οποίων διοχετεύονται στις μητρικές μακριά από τον τόπο μας. Αυτό δεν βλέπω να ενοχλεί κανένα! Τέλος υπάρχουν και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες στη μάχη του αθέμιτου ανταγωνισμού που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση αργοπεθαίνουν αβοήθητες ή έκλεισαν ή τέλος αναγκάσθηκαν να φύγουν. Είναι εκτός πραγματικότητας όποιος πιστεύει ότι οι μικρές συνήθως επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα διεθνή μεγέθη, για την μεγιστοποίηση των κερδών τους μετακόμισαν στο εξωτερικό. Η ανάγκη επιβίωσης ήταν αυτή που το επέβαλε, η ζημία βέβαια στον τόπο είναι μεγάλη.
Συμπερασματικά θα έλεγα ότι αν εξαιρέσουμε το διαπλεκόμενο κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα, για τον οποίο έχει ευθύνες και ο κρατικός μηχανισμός, ο υπόλοιπος ιδιωτικός τομέας είναι θύμα της παγκοσμιοποίησης, με επακόλουθο να φτωχαίνει ο τόπος. Μάλλον εκεί πρέπει να επικεντρώνουμε τις ενστάσεις μας, και όχι σε ένα νέο εμφύλιο.
dyer,
γραφω πανω στο διπολο ι.τ.-δ.τ. περισσοτερο σχηματικα. Οι αρπακτικες διαθεσεις του ΙΔ εκδηλωνονται σε μεγαλες επιχειρησεις κυριως, και σε πολυεθνικές.
Επειδη το κρατος ειναι εν πολλοις διεφθαρμενο σε επιπεδο ηγεσιας και οχι υπαλληλων, ακομα και ενας επιχειρηματιας που θελει να παραμεινει εντιμος και εξω απο κυκλωματα, για να επιβιωσει αρκετες φορες αναγκαζεται να μπει στο διλημμα της διαπλοκης.
Πολλες μικρες επιχειρησεις, κλεινουν. Αφ΄ενος ειναι ο παγκοσμιος ανταγωνισμος, αφ΄ετερου το σκληρο νομισμα (ευρω) που τον κανει ακομα πιο αδυσώπητο.
greek rider,
σε βλεπω καιρο τωρα να τα χωνεις χοντρα στους ταξιτζηδες!
Δεν μπορεις ομως να τους πεις ΔΥ με την ιδια εννοια που λες τους αλλους που ζουν απο κρατικα λεφτα (προγραμαμτα) εξ ολοκληρου.
Κατα μια εννοια οποιοσδηποτε κλαδος εχει καποιου ειδους προστατευτισμο, πχ αγροτες, θα εντασσετο στην κατηγορια των ΔΥ.
Cynical οι αγρότες είχαν τους δασμούς που ήταν κάτι διαφορετικό, μετά αυτοί καταργήθηκαν λόγω ΕΟΚ. Οπότε καλώς έπαιρναν/παίρνουν επιδοτήσεις.
Αν τώρα κάποιοι ζούνε 100% μόνο από τις επιδοτήσεις είναι και αυτοί ένα είδος δημοσίου υπαλλήλου.
Για μένα όποιος βασίζει την αμοιβή του στο κρατικό χρήμα (το 80% των Ελλήνων άμεσα ή έμμεσα) είναι ένα ευρύτερο είδος δημοσίου υπαλλήλου σε εισαγωγικά.
Οπότε δεν μπορεί να φτύνει εκεί όπου απλώνει το χέρι του.
Αυτό ήταν το νόημα του σχολίου μου.
Rider,
δεν διαφωνουμε καθολου επ' αυτού. Παντως ο στοχος μου ειναι η παρασιτικη επιχειρηματικη ταξη της ελλαδας, αυτη που ηταν παντα ετσι και η οποια απομυζα αιωνες τωρα το κρατος.
Τους υπολοιπους προς το παρον τους αφηνω εκτος, σαν ψιλικατζηδες.
Ποια ακριβωσ είναι η εναλλακτική προταση ?
Κατάργηση κάθε παρασιτικης σχέσης κατάργηση του παρεμβατισμου του κράτους δηλαδή νεοφιλιλευθερισμος ?
Όταν μιλάμε για πελατειακό κράτος, εννοούμε κάθε είδους συμπεριφορά (ακόμα και την πιο απλή και ανώδυνη) στην οποία ο πολίτης ούτε καν σκέφτεται ότι ανήκει σε κράτος με θεσμούς, απλώς παίρνει τον κολλητό του, ψάχνει το βύσμα ή λαδώνει/λαδώνεται ή παραβιάζει/ανέχεται ...κλπ κλπ Έχει γίνει δεύτερη φύση του αυτή η νοοτροπία, από κάποιον τρίτο περιμένει τη λύση του "προβλήματος" που παραδέχεται ότι υπάρχει (όταν τον συζητήσεις).
Δεν θα διαφωνήσω με τις διαπιστώσεις σου cynical, μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω γενικά για μια αέναη ιστορία διαλυμένου κράτους που επηρεάζει δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πόσο φταίει ο καθένας; Δε θα τα χαλάσουμε.
http://bit.ly/oyxG4o
Την ώρα που το καθεστώς εφεδρείας αναμένεται να γίνει πραγματικότητα για χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, γεγονός αποτελούν και οι κενές θέσεις σε επιτελικά πόστα στο δημόσιο. Σύμφωνα με το Βήμα, οι διοικήσεις αρκετών φορέων ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε υπεργολαβίες του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να καλυφθούν τα κενά στον διοικητικό τομέα.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας, μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ), καθώς με διαγωνισμό - που κατέστη άγονος - για την παροχή υπηρεσιών διοικητικής υποστήριξης άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για την εκχώρηση διοικητικού έργου στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Επρόκειτο για διαγωνισμό για την παροχή υπηρεσιών διοικητικής υποστήριξης στην κεντρική υπηρεσία του οργανισμού και σε υπηρεσίες του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Το έργο που θα παρεχόταν περιελάμβανε την αναζήτηση και αρχειοθέτηση λογαριασμών από και προς το φυσικό αρχείο της υπηρεσίας και τη διοικητική υποβοήθηση για τη διενέργεια του πρόχειρου λογιστικού ελέγχου.
Ο ΟΠΑΔ ζήτησε εργατικά χέρια από τον ιδιωτικό τομέα «δεδομένου ότι παρατηρείται, λόγω του μεγάλου όγκου των ασφαλισμένων, καθώς και των συμβεβλημένων προμηθευτών, αδυναμία άμεσης απορρόφησης των πιστώσεων, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μεγάλα ταμειακά υπόλοιπα την ίδια στιγμή που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Οργανισμού παραμένουν υψηλές» αναφέρεται στο κείμενο του διαγωνισμού.
Όπως εξηγεί στο Βήμα, ο πρόεδρος του ΟΠΑΔ, κ. Κ. Σουλιώτης, οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό είναι τέτοιες, που καθιστούν την προσφυγή στο outsourcing αναπόφευκτη. Με την ανάληψη των καθηκόντων του στον ΟΠΑΔ υπήρχαν 1.700 εργαζόμενοι, 500 εκ των οποίων stagiaires και άλλοι 700 που ανήκαν μεν στο υπουργείο Οικονομικών, όμως παρείχαν έργο για τον οργανισμό. Πλέον ουδείς εξ αυτών εργάζεται στον ΟΠΑΔ, όπου έχουν απομείνει μόλις 500 εργαζόμενοι για να καλύψουν τις ανάγκες ενός τεράστιου οργανισμού. Επιπλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, ο ΟΠΑΔ συγκέντρωσε μόλις δυο άτομα από τις μετατάξεις του τελυταίου έτους.
Σύμφωνα με το τεύχος του διαγωνισμού, θα έπρεπε να εργαστούν 26 άτομα για 60 ημέρες, με προϋπολογισμό κατά μέγιστο 80.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ (98.400 με ΦΠΑ). Θεωρητικά, εάν δεν υπήρχε κάποιο επιχειρηματικό κέρδος, τότε θα αναλογούσε μεροκάματο περίπου 50 ευρώ μεικτά σε κάθε έναν από 26 εργαζομένους. Θα κινούνταν, δηλαδή, οριακά σε ένα επίπεδο αντίστοιχο της χαμηλής μισθολογικής κλίμακας του δημοσίου. Όμως, εάν υπήρχε επιχειρηματικό κέρδος - κάτι αυτονόητο για τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας- τότε το «μεροκάματο» που θα προέκυπτε θα κυμαινόταν σε χαμηλότερα επίπεδα από το ημερομίσθιο ενός κρατικού υπαλλήλου.
Η έως τώρα εμπειρία των εργολαβιών έχει δείξει ότι ο υποψήφιος εργολάβος να «χτυπήσει» τον διαγωνισμό, προσφέρει χαμηλή τιμή, προσφέροντας ιδιαίτερα «κουρεμένους» μισθούς και μεροκάματα στους υπαλλήλους του.
Δημοσίευση σχολίου