Αναμένοντας τους πραγματικούς εκσυγχρονιστές

Δεν είναι λίγο αυτοί που θεωρούν ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να «ευημερήσει» είναι να τεθεί υπό καθεστώς επιτροπείας, όπως ακριβώς και οσονούπω θα συμβεί. Είναι τόση δε μεγάλη η πίστη στην «ανικανότητα» του ελληνικού λαού, κράτους κλπ, από τη μια, και στην «ικανότητα» των ξένων επιτρόπων, από την άλλη που ακόμα και αν οι τελευταίοι αποφάσιζαν να μας μουντζώσουν και να μας παρατήσουν, ένα όχι ευκαταφρόνητο λεφούσι θα έτρεχε ξωπίσω τους να τους θερμοπαρακαλεί.

Και αυτή την πίστη δεν μπορώ παρά να τη συμμεριστώ. Η Ελλάδα όντως θα «ευημερήσει», όντως θα νοικοκυρευτεί, όντως αυτοί που θα πάρουν στα χέρια τους τα ηνία των υπουργείων θα τα καταφέρουν «καλύτερα», όντως είναι ικανότεροι και καταλληλότεροι των εγχώριων κατσαπλιάδων, όντως έχουν περγαμηνές και θητεία στην εκτίναξη των δεικτών ευημερίας τω χωρών απ’ όπου προέρχονται, όντως θα «εκσυγχρονίσουν» το κράτος, και όντως θα επιβάλλουν τάξη, πειθαρχία και υπακοή.

Δεν έχει παρά κανείς να δει πώς τα κατάφεραν οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες κάτω από την καθοδήγηση αυτών των ίδιων, των «ικανών». Ρίξτε μόνο μια ματιά στο παρακάτω διάγραμμα, που δείχνει την χρονική εξέλιξη από το 1979 ως το 2007 του ποσοστού αύξησης του εισοδήματος. Μεγάλη επιτυχία, και χωρίς αμφιβολία τρελές αυξήσεις, ειδικά μετά το 1990, όπως φαίνεται και από την απότομη αύξηση της κλίσης των καμπυλών.

Αν πάρουμε το 1979 ως αρχή, με την υπόθεση, όπως φαίνεται στο διάγραμμα, ότι όλα τα εισοδήματα αυξάνονταν τότε με το ίδιο ποσοστό, φτάνουμε λίγο πριν από την κρίση, στο 2007, όπου το εισόδημα του 0.1% αυξάνεται κατά 390%, του 1% κατά 224% και του υπόλοιπου 90% κατά 5%. Σημαντικό όντως αποτέλεσμα. Το οποίο δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί αν οι ικανοί και επαΐοντες τεχνοκράτες δεν καταργούσαν το πελατειακό κράτος, αν οι αμερικανοί δεν έπαυαν να είναι τεμπέληδες, και αν το πνεύμα της αξιοκρατίας δεν εξαπλωνόταν σε όλο το φάρδος της αμερικανικής επικράτειας.

Ας μην έχουμε λοιπόν κανένα δισταγμό κι αμφιβολία. Με το νέο καθεστώς επιτροπείας, ο ελληνικός καπιταλισμός θα μπει επιτέλους στο δρόμο του αληθινού και γνήσιου εκσυγχρονισμού, ώστε η ελληνική οικονομία να μπορεί να παράγει αποτελέσματα ισάξια με αυτά που μόλις τώρα παραθέσαμε. Παρεμπιπτόντως, παρόμοιες επιτυχίες έχει να επιδείξει και κάθε χώρα που καταφέρνει να εκσυγχρονιστεί με το «σωστό» τρόπο.

ΥΓ1. Το γράφημα είναι από μια τελευταία ανάλυση του EPI (Economics Policy Institute).

ΥΓ2. Η μεγάλη βουτιά στα εισοδήματα του 2002, φαντάζομαι ότι θα αντιστοιχεί στο σκάσιμο της φούσκας των dot.com. Το «ενθαρρυντικό» είναι ότι τα εισοδήματα επανήλθαν τάχιστα στην «κανονική» κερδοφορία.

Υ.Γ3. Οι λέξεις σε εισαγωγικά μπορούν να αποκτήσουν νόημα μόνο εφ’ όσον συνοδεύονται από κατάλληλες επεξηγηματικές ερωτήσεις. Για παράδειγμα όταν μιλάμε για «ευημερία» θα πρέπει πάντοτε να συμπληρώνουμε το «ευημερία για ποιον;», ή όταν στολίζουμε κάποιον με τον επιθετικό προσδιορισμό «ικανός», θα πρέπει δίπλα δίπλα να συμπληρώνουμε και το «ως προς τι;». Και πάει λέγοντας...

Το εγκώμιο του EPI πλέκει εδώ ο Krugman.