Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Ο Ουμανισμός του Ιρανικού Κινηματογράφου


Πολλές φορές όταν αισθάνομαι να πλησιάζει η ώρα που θα πρέπει ν’ αρχίσω να σκέφτομαι για το τι θα γράψω, συνήθως βρίσκομαι παγιδευμένη ανάμεσα σ’ ένα μάτσο από πιθανά θέματα. Να γράψω γι αυτό, να γράψω για κείνο, να γράψω για το άλλο, ανήμπορη για κάμποση ώρα ν’ αποφασίσω και να στρωθώ. Αν σταθώ όμως για μια στιγμή συγκεντρωμένη και με αφουγκραστώ προσεχτικά, κάποιες φορές καταφέρνω να εντοπίσω και ν’ ανασύρω απ’ το σωρό ένα αδύναμο, μα επίμονο σήμα, που μπορεί απλά να είναι ένα ασαφές συναίσθημα ή μια ασχημάτιστη και θολή ιδέα, όπως ένας αδιόρατος ας πούμε, πόνος που έρχεται και ξανάρχεται και που όμως δεν περνά.

Χωρίς ποτέ να γίνεται τυραννικός, η επίμονη παρουσία του μού υπενθυμίζει ότι δεν θα μπορέσω ποτέ ν’ απαλλαγώ απ’ αυτόν, παρά μόνο αν κάποια στιγμή καθίσω κι ασχοληθώ μαζί του, αν του δώσω επιτέλους σημασία, αν του δώσω τελικά διέξοδο και μορφή.

Ένας τέτοιος αδύναμος, μα επίμονος ψίθυρος που με τριγυρίζει πολύ καιρό τώρα έχει όνομα και λέγεται Ιράν και ειδικά Τεχεράνη. Δεν είναι τόσο η αλλόκοτη, αλλά όχι και τόσο αλλόκοτη τελικά καθημερινότητα που με ελκύει να την εξερευνήσω, δεν είναι τόσο τα σαγηνευτικά μάτια των γυναικών και τα διαπεραστικά βλέμματα των ανδρών που θα ήθελα κάποτε να διασταυρωνόμουν μαζί τους, δεν είναι τόσο τα ροδόχρωμα περσικά κοσμήματα, σε κάποιο ψηλό όροφο του μουσείου ισλαμικής τέχνης που με εντυπωσιάζουν με τις γήινες χαρές που αποτυπώνουν, δεν είναι το θεόρατο ηφαίστειο Ντάμαβαντ με τα 5600 μέτρα που σα σκιά απλώνεται πάνω απ’ την πόλη, δεν είναι τόσο αυτό το κράμα ανατολής-δύσης που με αποσυντονίζει, όσο η εικόνα του ανθρώπου όπως αναδύεται από τον ανυπέρβλητα ποιητικό, αισθητικό, χαμηλόφωνο, διεισδυτικό και ιδιαίτερα ουμανιστικό ιρανικό κινηματογράφο. Και είναι αυτές οι εικόνες που μου φουσκώνουν τα μυαλά και με τραβάνε κατά κείνα τα μέρη.

Με αφορμή την πρόσφατη (2009) ταινία του ιρανού Asghar Farhadi, «Τί απέγινε η Έλι» που παίζεται αυτές τις μέρες στις αίθουσες, γύρισα προς τα πίσω και ξαναέφερα στο νου κάποιες παλιότερες ιρανικές ταινίες, που ακόμα και σήμερα, ανακαλώντας τες μου προξενούν βαθιά συγκίνηση.


Πρωτόμαθα για τον περσικό σινεμά από τον Abbas Kiarostami. Απ’ αυτόν κράτησα στο στόμα την πικρή «Γεύση των Κερασιών» βραβευμένη ταινία με τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών το 1997 .


Ο Majid Majidi, με μάγεψε κανονικά με τις τρεις απανωτές ταινίες του «Τα Παιδιά του Παραδείσου» το 1997, «Το χρώμα του Παραδείσου» το 2000, και την φανταστική «Βροχή» (Baran) το 2001.


Θυμάμαι ακόμα τον Jafar Panahi και το κοριτσάκι του με «Το Άσπρο Μπαλόνι», βραβευμένη κι αυτή στις Κάνες το 1995.


Πολλές απ’ αυτές τις ταινίες τις είδα και τις ξαναείδα κι άλλες φορές. Άλλες, που παίχτηκαν στις αίθουσες τις έχασα παρά τη θέλησή μου. Πιστεύω, όχι για πάντα. Και αυτές που 'ναι να 'ρθουν στο μέλλον είμαι σίγουρη ότι δεν θα με προδώσουν, παρά θα συνεχίσουν να με καταβυθίζουν στις πιο ακροτελεύτειες γωνιές της ανθρώπινης ψυχής.
Και το ταξίδι στη Τεχεράνη, όλο και περισσότερο μου καρφώνεται στο μυαλό.

56 σχόλια:

IonnKorr είπε...

Για την θέση της γυναίκας στο Ιράν δεν έγραψες τίποτα.

cynical είπε...

IonnKorr,

καποιοι απο αυτους τους σκηνοθετες εχουν οντως ασχοληθει με τις γυναικες. Αλλα δεν ειναι αυτο που χαρακτηριζει το συγκεκριμενο σινεμα.
Ο ιρανικος κινηματογραφος δεν ειναι ουτε άμεσα πολιτικος, ουτε καταγγελτικος, ουτε εξωραιζει. Τουνατιον. Ειναι ρεαλιστικος και ποιητικος. Με φτωχα μεσα, ασχολειται κυριως με τους φτωχους και ανημπορους.


Πολλες μουσουλμανες εμμενουν στη χρηση της μαντηλας, θελοντας να τονισουν την ιδιαιτερη τους ταυτοτητα σε σχεση με τη δυση, την οποια εχουν καθε λογο να εγκαλουν για πολιτισμικο ιμπεριαλισμο. Οι αραβικες κοινωνιες εχουν τις δικες τους ιδιατεροτητες και δεν ειναι ευκολο να θελουμε να λειτουργουν με τον ιδιο τροπο οπως στη Δυση.

Στο Ιραν παντως οι γυναικες ειναι αρκετα χειραφετημενες, και μπορουν να κανουν το οτιδηποτε, αρκει να εχουν την καταλληλη ...ενδυμασια.

aris είπε...

Καλησπέρα ,
Η ταινία οι «Οι γυναίκες στο Ιράν είναι ακόμα "οφσάιντ"» του Τζαφάρ Παναχί που πήρε και αυτός τη Χρυσή Άρκτο απαντά για τη θέση της γυναίκας.Μάλλον ο ιρανικός κινηματογράφος δεν τόσο απολίτικος αλλά μάλλον δεικτικός και καταγγελτικός.

the elf at bay είπε...

Την 'Γεύση του Κερασιού' την είχα δει τότε σε ένα σινεμά στην Αθήνα, το Αλφαβίλ, δεν ξέρω αν είναι ακόμα εν ενεργεία. Θυμάμαι ότι η οροφή του άνοιγε! Είχα πάει με δυο φίλους μου να την δω και ήταν δυο χαζογκόμενες από πίσω μας και άρχισαν κι έβριζαν τον σκηνοθέτη, για το τι βλακεία πλήρωσαν για να δουν, που δεν καταλάβαιναν τίποτα και άλλες τέτοιες μπούρδες και τότε γυρίζει ο φίλος μου και τις απαντάει ότι είναι κότες και να άνε να δουν Μενεγάκη και άλλα τέτοια ωραία!

Sophia είπε...

;-)) Κι εμείς εδώ στο Φεστιβάλ μας, έχουμε λιώσει αρκετές φορές με τις ιρανικές ταινίες (δες και Τα παιδιά του Πετρελαίου) έχουμε συνήθως ένα ικανό ποσοστό ανά έτος και μάλιστα, αρκετές φορές, και τους ίδιους τους σκηνοθέτες... ;-) Αναμείνατε εις το ακουστικό σας για τις φετινές συμμετοχές...
;-)

Rodia είπε...

Ψάξε και για το Σιδερενιο Νησι -Iron Island- του Μοχάμαντ Ρασούλοφ και θα με θυμηθεις :) Φοβερη ταινια.

Κούκος είπε...

Με το γραπτό σου, με έβαλες σε μεγάλο πειρασμό να ψάξω για τον ιρανικό κινημοτογράφο.
Αν και το ταξίδι στη Τεχεράνη φαντάζομαι ότι δεν θα είναι εύκολη υπόθεση σου εύχομαι ολόψυχα να το πραγματοποιήσεις.
Καλή εβδομάδα!

μ είπε...

Έχει κάτι το ιδιαίτερο το Ιράν, έτσι δεν είναι;

Εύη είπε...

To είδα και εγω το All about Elli!! Ηταν η πρωτη φορα που είδα Ιρανική ταινία...Μου άρεσε αρκετά, αν και το τελος με απογοήτευσε λιγάκι!!
Ισως καποια στιγμή δω και καμια απο αυτες που προτεινεις!!:-)

ELvA είπε...

Aγαπητη @cynical

Τhat makes two of us! :)
Kαι εγω εχω μανια με τον Ιρανικο κινηματογραφο που τα θεματα του ειναι βγαλμενα μεσα απο τη ζωη, ενω οι σκηνοθετες, (ανδρες και γυναικες) εχουν αποψη και δεν δισταζουν να καταγγελουν μεσω της τεχνης, κατι που δεν γινεται παντα στον κινηματογραφο αλλων χωρων.
Aπο τους αγαπημενους ο Κiarostami και το στυλ των ταινιων του, σαν ντοκυμαντερ, που καταγραφουν την πραγματικοτητα.....

αθεόφοβος είπε...

Έχοντας δεί όλες τις ταινίες που γράφεις εκτός από την πρόσφατη «Τί απέγινε η Έλι» που την έχω στο προγραμμα ,θα έλεγα ότι όσοι γονείς έχουν παιδιά θα πρέπει να πάρουν και να τους δείξουν την ταινία «Τα παιδιά του Παραδείσου»,και θα με θυμηθούν.

grsail είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η χώρα αλλά και οι άνθρωποι.
Πιστεύω ότι τίποτα δεν χάνεται, η ιστορία έχει συνέχεια που πολλές φορές προβάλλεται στην ποιότητα των χωρών και των ανθρώπων τους.

Επειδή κάπου είδα σχόλιο για την θέση της γυναίκας στο Ιράν ήθελα να συνοψίσω την θέση της γυναίκας στην Δύση.

Στην Δύση λοιπόν η γυναίκα εργάζεται σκληρά στο σπίτι αλλά γεννάει και τα παιδιά.
Η γυναίκα μεγαλώνει και διαπαιδαγωγεί – συνήθως – τα παιδιά.
Η γυναίκα εργάζεται και εκτός σπιτιού αντιμετωπίζοντας συχνά την αδυσώπητη καθημερινότητα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στην επαγγελματική της ζωή.
Η γυναίκα πληρώνεται κάπως λιγότερο από τους άνδρες για ίδια δουλειά.
Η γυναίκα συμμετέχει στις κλίκες των ‘decision makers’ με ελάχιστα (ελάχιστα!) ποσοστά.

Αν κάποιος νομίζει ότι η θέση της γυναίκας στην Δύση είναι ‘καλύτερη’ τότε μάλλον χρειάζεται εντατικά μαθήματα λογικής ή απλώς … ψυχίατρο !

navarino-s είπε...

Να είσαι καλά που μας θυμίζεις τον περσικό κινηματογράφο με την ιδιαίτερη απλή και ταυτόχρονα πολύ βαθειά ματιά του! Αυτές τις ημέρες μάλιστα που εμείς οι λαύροι σινεφίλ φτιάχνουμε λίστες τις δεκαετίας και δεν βάλαμε ούτε ένα πέρσικο. Και τις έχω δει σχεδόν όλες! Αλλά είναι βλέπεις αυτό το μινιμαλιστικό στυλ που έχουν και χάνουν μετά στην ανάκληση που κάνει η μνήμη μας, εκτός βέβαια από τα ...θηριώδη GB της cynical!

IonnKorr είπε...

Φίλε grsail,

Μένω άναυδος από την άποψή σου για τις γυναίκες στο Ιράν. Τα πιστεύεις πραγματικά αυτά που λες ή θέλεις απλά να προκαλέσεις?

Καμμιά φορά, η αντίθεση με την Αμερική και την Δύση θολώνει το πνεύμα.

Φίλε μου, οι γυναίκες του Αραβικού Κόσμου αλλά και ειδικά του Ιράν είναι από τις περισσότερο καταπιεσμένες του πλανήτη.

Αν τολμήσει γυναίκα να κυκλοφορήσει ασυνόδευτη μετά την δύση σε Αραβία και Ιράν συλλαμβάνεται.

Αν μοιχεύσει μαστιγώνεται.

Και άλλα πολλά.

cynical είπε...

Γεια σου Αρη,

Τωρα θυμηθηκα ότι την εχω δει κιαυτη τη ταινια, σε θερινο. Αλλα δεν μου ειχε αρεσει τοσο πολυ, συγκριτικα με αυτες που ανεφερα. Διαβασα οτι η συγκεκριμενη ταινια απαγορευτηκε στο Ιραν.
Πιο πολυ ανθρωπινο θα το ελεγα το φιλμ, παρα καταγγελτικο. Το κοριτσι λυπαται τον στρατιωτη που πιθανον θα εχει φασαριες αν δεν γυρισει στη θεση της, και ενω μπορει να το σκασει, επιστρεφει. Μετα οι στρατιωτες αφηνουν τα κοριτσια να το σκασουν... χαλαρα πραγματα.

cynical είπε...

Καλησπερα elf,

καλα, τοσο παλια ειναι η Μενεγακη; Απο το 1997 εως τα σημερα! Μπραβο το κοριτσι.

Για το Αλφαβιλ ας απαντησει κανεις πιο ενημερωμενος.

cynical είπε...

Σοφια,
Φεστιβαλ,
Που, ποτε, τι;

cynical είπε...

Σ' ευχαριστω Ροδια,

δεν την ειχα ξανακουσει.

cynical είπε...

Γεια σου Κουκε,

καποιες ταινιες μπορεις να τις βρεις και σε DVD club. Εχω ακουσει οτι το προβλημα με το Ιραν ειναι η βιζα. Κατοχος διαβατηριου με ιρανικη βιζα δεν δινεται δεκτος στις ΗΠΑ. Ισως οταν αλλαζεις διαβατηριο να μην υπαρχει προβλημα.

cynical είπε...

Μανο καλησπερα,

δεν ξερω αν εχει. Στα δικα μου ματια παντως ειναι το πιο "εξωτικο" μερος. Ομως με την αντιθετη εννοια. Δηλαδη, εχω την αισθηση οτι οταν το επισκεφτω θα διαπιστωσω οτι δεν θα διαφερει και πολυ απο μας. Αυτο θελω να δω σε μια χωρα που εχει τοσο κατασυκοφαντηθει και η οποια εχει πολυ βαθιες πολιτισμικες ριζες.

cynical είπε...

Γεια σου ΕΥη,

και μενα με απογοητευσε! Θα ηταν καλυτερα αν αφηνε το τελος στο φλου. Ετσι περιμενα οτι θα εκανε. ΤΟ τελος ηταν πολυ μπαναλ!

cynical είπε...

Γεια σου Εlva,

Ειναι τοσο μινιμαλ. Μ' Ενα ψαρι, μ' ενα μπαλονι, μ' ενα παπουτσι, σου δειχνει τι εστι ανθρωπος. Χωρις συναισθηματισμους, απο αποσταση, αλλα τοσο κοντα.
Μου θυμιζει λιγο Εριχ Ρομερ, τον οποιο εξ ισου λατρευω.

Sophia είπε...

To βασικό πολιτιστικό γεγονός που γίνεται στον Πύργο τα τελευταία χρόνια (και ένας από τους λόγους που μένω ακόμα εδώ): Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους (http://www.olympiafestival.gr/grindex.htm), όπου έχουμε δει κι έχουμε δει ταινίες από το Ιράν, την Παλαιστίνη και άλλα συναφή μέρη. Περισσότερες πληροφορίες και στο site του Νεανικού Πλάνου: http://neanikoplano.gr/ Οι περισσότερες από τις ταινίες προβάλλονται και στο Φιλίπ.
;-)

cynical είπε...

Γεια σου @αθεοφοβε,

Το what about Eli, ξεφευγει απο το γνωστο φοντο των φτωχων και ταπεινων. Εδω εχουμε τη μεσαια ταξη και τα δικα της προβληματα. Ενδιαφερον, αλλα θα μπορουσε να ηταν και συντομοτερο, ειδικα το πρωτο μερος. Το δευτερο παρουσιαζει κορυφωσεις.

Α! τα σχολεια επισκεπτονται μονο εθνικο-πατριωτικες ταινιες. Πρεκας παλια, Σμαραγδης περσι.

cynical είπε...

Γεια σου @grsail,

και μενα μου δινουν την εντυπωση ευγενους ράτσας. Θεωρω οτι υπαρχει σημαντικη μεριδα ιαρανων, με αστικες καταβολες και μεγαλη συναφεια με τη Δυση. Μου κανει εντυπωση που υποστηριξαν τους μουλαδες για να διωξουνε τον Σαχη.

Ναι η γυναικα παθαινει ολα αυτα στη Δυση, αλλα κοιταμε να τα αλλαξουμε. Και για τους ανδρες και για τις γυναικες. Τωρα αν επρεπε να μενουμε στο σπιτι, δεν θα μπορουσαμε να αλλαξουμε τιποτε. Νομιζω οτι αυτη ειναι η διαφορα. Στη δυναμικη των αλλαγων.

Να σου πω ομως, πονηρα σκεπτομενη. Αν δεν μου επέτρεπε ο ανδρας μου να εργαζομαι και με συντηρουσε, αν επαιρνα διαζυγιο και συνεχιζε να με συντηρει (πλουσιοπάροχα) ως ώφειλε, τοτε δεν θα ειχα αντιρρηση να ημουν ιρανή.

Εχω ακουσει οτι στα προαστια της Τεχερανης γινονται τα πιο τζαμάτα παρτυ!

cynical είπε...

Γεια σου Navarino,

βαλε στη λιστα top ten τη "Βροχη"!

Να σε ρωτησω τι θα πει GB? ή θα εκτεθω λογω απυθμενης αγνοιας;

cynical είπε...

Καλησπερα IonnKorr,

Αλλο πάντως Σαουδικη Αραβια κι άλλο Ιραν. Υπαρχει τεραστια διαφορα. Στο Ιραν οι γυναικες μεχρι και με αλεξιπτωτο πηδανε. Και σκι κανουν, και μπανιο κανουν. Αλλα ...χωριστα!

Αλλα διαφορα απο Σαουδ. Αραβια ειναι οτι υπαρχει κινημα γυναικων και μεσα και εξω φυσικα απο Ιραν. Οπως επισης και πολλοι ανδρες εντος τις υποστηριζουν.

Στο Ιραν, υπαρχει δυναμικο αλλαγης. Καποια στιγμη πιστευω οτι θα τα καταφερουν.

Για τις γυναικες στο Ιραν:
http://en.wikipedia.org/wiki/Women's_rights_in_Iran

cynical είπε...

Ευχαριστω Σοφια.

Θα το εχω υπ' οψιν μου. Για δες ο Πυργος!

grsail είπε...

@IonnKorr
... έγραψα λίγο προκλητικά αλλά είναι εμφανές ότι τα κλισέ και η προπαγάνδα μας παρασύρουν σε λάθος θέσεις ... μήπως τα πράγματα δεν είναι _ακριβώς_ όπως εμείς νομίζουμε ;


@cynical
'... συνάφεια με την Δύση ..." ακόμα και το προπονημένο σου μυαλό πέφτει στην ασυναίσθητη παγίδα να θεωρεί a priori θετική την 'συνάφεια με την Δύση' ;-)

Είμαι όμως βέβαιος ότι το εκλεπτυσμένο συναίσθημα και η ανθρωπιά των Ιρανικών ταινιών δεν έχει 'δυτικό' διαβατήριο ...

cynical είπε...

@grsail,

καταλογιζω στα θετικα τον αγωνα για αστικες ελευθεριες που ειναι καθαρα δυτικο φαινομενο. Δεν υπαρχει κατι αναλογο στις αραβικες χωρες.

Πιστευω οτι σημαντικο κομματι της κοινωνιας δεν εχει βαθιες θεοκρατικες καταβολες. Και αυτο το καταλογιζω στα θετικα. Η ποιοτητα του λαου δεν αναγεται στη θεοκρατια και στο απανθρωπο καθεστως. Παει μακρυτερα σε ολη την ιστορια του λαου αυτου.

grsail είπε...

@cynical
... βαθειές θεοκρατικές καταβολές απαντώνται μόνο στην Δύση και στον Αραβικό κόσμο, είναι όμως σχετικά πρόσφατη (~17 αιώνες) εφεύρεση - και ελπίζω προσωρινή.

Η Ινδία η άπω Ανατολή και η Ινδονησία είναι σχετικά αλώβητες από αυτό το 'μικρόβιο' για λόγους που δεν έχω καταλάβει ακόμα.

Οι συνιστώσες του ανθρώπινου πολιτισμού θα πρέπει, νομίζω, να θεωρηθούν - επί τέλους - ισάξιες και να συνεισφέρουν ισόρροπα τα θετικά τους για την δημιουργία του 'επόμενου πολιτιστικού σταδίου'.

Ο αποκλεισμός και ο έντονος εκλεκτισμός δημιουργούν αχρείαστες αντιθέσεις και είναι πηγή μισαλλοδοξίας.

Και ας μην παραβλέπουμε ότι σε όλες τις παραλλαγές κοινωνιών οι γυναίκες ήταν μέσο ισορροπίας και εκπολιτισμού :-))

cynical είπε...

grsail,

Η Ινδια και απω ανατολη ειναι πολυθειστικες κοινωνιες, οποτε υποθετω λότι θα δυσκολευονται μεχρι ν' αποφασισουν σε ποιανου θεου το ονομα θα κηρυξουν τζιχαντ. Η Ινδονησια ειναι μεν μουσουλμανικη, αλλα δεν γνωριζω την κοινωνικη κατασταση στη χωρα και πώς συγκρινεται με τις αραβικες. Πιθανον να υπαρχουν και αλλες θρησκευτικες κοινοτητες επηρεασμενες απ' τη γυρ περιοχη.

Το Ιραν ειχε και εχει αστικη ταξη, με υψηλοτερο εισοδημα απ' οτι οι γειτονες χωρες και αυτο νομιζω οτι κανει τη διαφορα. Στο φιλμ Persepolis της Satrapi, φαινοταν πολυ καθαρα. Αλλα, αν δεις και τα χειροτεχνηματα και τα κοσμηματα καποιου περασμενου αιωνα στο μουσειο ισλαμικης τεχνης δεν θα το πιστευεις οτι προερχονται απο το ιραν οπως μας παρουσιαζεται σημερα.

Πιστευω οτι το σημερινο καθεστως των μουλαδων δεν συναδει με τον ιρανικο πολιτισμο. Ερχεται σε αντιθεση, γιαυτο και υπαρχουν και ευρειες αντιδρασεις στην κοινωνια.

Περα απ' αυτα ομως, αλλο να εισαι μισαλλοδοξος και να προβαινεις σε πραξεις μισους και αλλο να αποστασιοποιεισαι και να στεκεσαι κριτικα απεναντι σε ενα καθεστως. Οχι πολιτισμο. Το τονιζω.

Την τελευταια παραγραφο δεν την καταλαβαινω. Αν ελεγες θυματα, θα μπορουσα να συμφωνησω πιο ευκολα!

grsail είπε...

Βέβαια!

Όσον αφορά τώρα την τελευταία παράγραφο ήθελα να πω ότι οι μανάδες των ατρόμητων πολεμιστών της αραβικής ερήμου, των πολυμήχανων ταξιδευτών, των υπέροχων δημιουργών της αραβικής ποίησης, των ανυποχώρητων θαλασσοπόρων αλλά και των οραματιστών (που διέσωσαν και τα γραπτά των παππούδων μας), δεν μπορεί παρά να είναι πολύ μεγάλες και ελεύθερες ψυχές. Τέτοιες μανάδες με τέτοιες ψυχές υπάρχουν και σήμερα … φαίνεται άλλωστε στα λαμπερά αραβικά τους μάτια !

IonnKorr είπε...

Φίλε Grsail,

αν σου πω ότι "παραληρείς ή παραλογίζεσαι" θα έχω άδικο?

Γράφεις: "οι μανάδες των ατρόμητων πολεμιστών της αραβικής ερήμου"

Θαυμάζουμε μανάδες πολεμιστών!??

Τότε γιατί να μην θαυμάσουμε και μανάδες Ασσυρίων, Ούννων, Βανδάλων, Γερμανών και Αμερικανών και αυτοί πολεμιστές και κατακτητές ήταν και είναι?

Γράφεις: "των υπέροχων δημιουργών της αραβικής ποίησης"!

Σοβαρά βάζεις παραπάνω την μετριότατη αραβική ποίηση από τους αναρίθμητους μεγάλους ποιητές της Ευρώπης!

Γράφεις: "των ανυποχώρητων θαλασσοπόρων"

Τότε γιατί δεν θαυμάζεις τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς?

Γράφεις: "των οραματιστών (που διέσωσαν και τα γραπτά των παππούδων μας)"!

Σοβαρά, οι Αραβες διέσωσαν?

Εκτός από μερικά αστρονομικά κείμενα (π.χ. όπως του Πτολεμαίου) που τα αντέγραψαν, επειδή τα είδαν σχετικά με την αστρολογία που αποθέωσαν, αφάνισαν κάθε ελληνο-ρωμαϊκό στοιχείο στις χώρες που κατέκτησαν.


Γράφεις: "Τέτοιες μανάδες με τέτοιες ψυχές υπάρχουν και σήμερα … φαίνεται άλλωστε στα λαμπερά αραβικά τους μάτια!"

Βέβαια, σου κάνουν εντύπωση τα μάτια τους αφού είναι το μόνον σημείο του σώματος τους που έχουν αφήσει, ακόμη, ακάλυπτο η μαντήλα και η μπούρκα που φοράνε!

Μένει άναυδος κανείς πως κάποιος Ευρωπαίος μπορεί να εκφράζεται, με τέτοιο τρόπο, για λαούς που στήριξαν και στηρίζουν τις στυγνότερες θεοκρατίες της ιστορίας (γιατί μην μου κανείς πως τα καθεστώτα τους είναι Αμερικάνικος ή Ρώσικος δάκτυλος) και που συμπεριφέρονται, στον 21ο αιώνα, σαν να βρίσκονται στην καρδιά του Μεσαίωνα!

IonnKorr είπε...

Και συμπληρώνω ...

Λένε μερικοί ότι διαχωρίζουν τους λαούς, Άραβες και Πέρσες, από τα καθεστώτα τους.

Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε γιατί δεν συμπαθούμε και Αμερικάνους και Βρετανούς και Γερμανούς. Τι φταίνε αυτοί για την καπιταλιστική τους διακυβέρνηση?

Συνήθως όμως σήμερα, κάθε λαός έχει το καθεστώς που η πλειοψηφία του στηρίζει (εκτός κι είναι υπόδουλος).

Ανώνυμος είπε...

Eμενα να δεις cynical τι μεγαλη εντυπωση μου εκανε η αντιδραση του μεγαλοαστου και πλουσιου Ιρανου συγκατοικου μου, στο πανεπιστημιο οταν εγινε η επανασταση των Iρανων εναντιον του σαχη.Δεν μπορεσα ποτε να το εξηγησω και δεν το εχω ξεχασει αν και εχουν περασει 30 χρονια.!
Η δε προταση που μου αρεσει "the world is not run by those who are right;it is run by those who can convince others they are right"
ειναι του Ιρανου καθηγητη jamshid Gharajedaghi .

cynical είπε...

IonnKorr καλημερα,

ένα λαος δεν καθοριζεται μονο απο τις πολιτικές του προτιμησεις. Αν και η λεξη πολιτικη στο μεγαλυτερο μερος του πλανητη ακουγεται σαν ανέκδοτο. Ο πολιτισμος που κουβαλαει ειναι πολυ ευρύτερη εννοια, η οποια περικλειει σχεδόν τα πάντα.

Δεν μπορεις να αρνηθεις οτι οι γερμανοι δεν συνεισεφεραν στον παγκοσμιο πολιτισμο παρόλο που στηριξαν τους ναζι. Το ιδιο συμβαινει και με τους ρωσους που στηριξαν απο τσαρους μεχρι σταλιν.

cynical είπε...

Ανωνυμε καλημερα,

Ωραια βιβλια εχει γραψει αυτος ο ινδος καθηγητης!!

Κοιταξα καποια στιγμη σ' ενα ατλαντα τι στο καλο εξαγει το Ιραν σημερα. Με έκπληξη ειδα ότι μετα τις πατατες, τα καροτα και τα μπροκολα, εξάγει και ...χρηματηστηριακα Προιόντα! Ήμαρτον Αλλάχ μου!

Το πραγμα χρηζει διερευνησης!

Πως αντεδρασε ο πλουσιος ιρανος συγκατοικος σου; Προφανως με το να μεινει για παντα στην Αμερικη! Σωστα;

Ανώνυμος είπε...

Λαθος! πανηγυριζε υπερ των μουλαδων,
γιαυτο τον λογο δεν τον εχω ξεχασει.
Γυρισε πισω στο Ιραν να απολαυσει το θεοκρατικο καθεστως.Πολλοι Ιρανοι και κυριως ολοι οι νεοι και μορφωμενοι ,πολλοι απο αυτους ευνοημενοι απο τον Σαχη ,ηταν υπερ του Χομεινι και εναντιον του Σαχη.!
Εγω τοσα χρονια νομιζα οτι ο Gharajedaghi ειναι Ιρανος.! τα εχω παιξει Cynical ,γιαυτο θα παρω μια σκηνη και θα παω τα μεινω στα βουνα για να ερθω στα ισα μου.!
Ψαχνω ηδη στο διαδυκτιο να βρω μια καλη σκηνη,μπορεις να μου προτεινεις καμμια καλη .Θα την χρειαστω και για αλλες χρησεις.

cynical είπε...

Κοιταξε Ανωνυμε,

αν επιστρεφοντας στο Ιραν ο πλουσιος ιρανος φιλος και συγκατοικος τιμήθηκε απο το καθεστως με υψηλες κυβερνητικες θεσεις, χαλαλι του. Ας τον εχω στα υπ' οψιν, οταν θα επισκεφτω την Τεχεράνη. Μη μου το χαλας τωρα, οτι δεν ειναι ιρανος! Αποφασισε, τι ειναι ο Gharajedaghi???

Η πλακα ειναι οτι πολλες γυναικες πηραν μερος στην ισλαμικη επανασταση των μουλαδων. Φαινεται ζηλεψαν από τις εδω Μου-Λού-δες.

Λοιπον απο σκηνες, υπάρχει ενα καλο site για on-line αγορες.
Αν προκειται για μπιβουάκ, για κοιταξε εδώ:

http://www.globetrotter.de/de/shop/detail.php?mod_nr=vd_14801&k_id=0600&hot=0


Για κάτι καλύτερο εδώ

http://www.globetrotter.de/de/shop/detail.php?mod_nr=bb_11561&k_id=0600&hot=0

Ανώνυμος είπε...

Εσυ cynical,εγραψες οτι ειναι ινδος και,υπεθεσα οτι αφου με διωρθωνει η cynical,κατι θα ξερει.
Στην επανασταση του ιραν πηρε η τοτε αστικη ταξη ,χωρις αστους και την αστικη ταξη δεν γινονται επαναστασεις και αν θυμαμαι καλα οι διαδηλωτες εκαναν πορειες ,οι στρατιωτες του Σαχη σκοτωναν εκατονταδες και οι διαδηλωτες συνεχιζαν να διαδηλωνουν και να προελαυνουν αδιαφορωντας για τους χιλιαδες νεκρους.Ο Σαχης τοτε ειχε τον μεγαλυτερο στρατο μετα την Αμερικη και την Ρωσια και αναγκαστηκε να φυγαδευθει εκτος Ιραν.
Αληθεια ποτε παμε ΙΡΑΝ;,θα ειναι συναρπαστικη εμπειρια.
Τα περι σκηνης, θα προσπαθησω να δω αυτες τις διευθυνσεις.Πολυ ωραια η ιδεα της σκηνης.

Ανώνυμος είπε...

cynical καλο το cite αλλα δεν ξερω γερμανικα .Πρεπει να βρω κατι αλλο.
Ευχαριστω .

cynical είπε...

Γεια σου Ανωνυμε,

να ευχεσαι να μην σε ακουσει ο Στεργιος, που γραφεις οτι ολες οι επαναστασεις ειναι αστικες! Πω, πω εγκεφαλικο θα παθει αμα το δει.

Θα συμπληρώσω ότι υπηρχαν και πολλοι κομμουνιστες (συμφωνα με το φιλμ Παρσεπολις) που πολεμησαν τον Σαχη, για να ισορροπησω λιγο την κατασταση.

Λοιπον, οσοι ενδιαφερονται για Τεχερανη θα πρεπει να συμληρωσουν το ειδικο εντυπο εκδηλωσης ενδιαφεροντος, θα πρεπει να φερουν χαρτι απ' τον κηδεμονα τους, τα αγορακια ν' αφησουν γενια, τα κοριτσακια ν' αρχισουν να ξεφυλλιζουν περιοδικα ιρανικης μόδας, και για επιδορπιο θα πρεπει να συμπληρωσουν ενα τελευταιο εντυπο οπου θα αποδεχονται τους ορους του γραφειου cynical tours, όπως προκαταβολή 50% και προμηθεια 35%.

grsail είπε...

@IonnKorr
Αγαπητέ, διάβασα με προσοχή τα σχόλιά σου [ σχολιανά ίσως :-) ] αλλά η σχετική απάντηση της cynical με κάλυψε πλήρως.


-- Προς αποφυγή των προκαταβολών και των προμηθειών (!) στο cynical tours ας περιδιαβούμε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό του google earth για την Tehran - το είδα παλαιότερα και με έπιασε ζήλια ... μεγάλη ζήλια !

cynical είπε...

grsail,

αντι να ζηλευεις και να καταφευγεις σε εικονικες πραγματικοτηες, ιδου! Συμπληρωσε τα εντυπα και δηλωσε συμμετοχη. Τα εισητηρια με Qatar Airlines ή Turk Hava Yollari κοστιζουν γυρω στα 500 δολαρια και τα καλα ξενοδοχεια γυρω στα 130-150 δολαρια το δικλινο. Το δολαριο τωρα σε σχεση με το ευρω ειναι περιπου στο 1.5

Ανώνυμος είπε...

Γειά. Ψάχνω εδώ και καιρό μία ιρανική ταινία που 'χα δεί πριν κάτι χρόνια (φεβρουάριος 2001) σ΄ένα αφιέρωμα της ΕΤ3. Είχε παίξει με τον τίτλο "Πέρα απ' τη φωτιά". Ξέρει κανείς πού μπορώ να τη βρώ ή πως λέγεται στ'αγγλικά;Ευχαριστώ.

cynical είπε...

Ανωνυμε,

θυμασαι λιγο το σεναριο; για να ψαξω μηπως και τη βρω.

cynical είπε...

Ανωνυμε
εδω ειναι μια λιστα απο ιρανικες ταινιες

http://en.wikipedia.org/wiki/Category:Iranian_films

ΜΕ λιγη υπομονη και με οδηγο το σεναριο θα τη βρεις.

Ανώνυμος είπε...

Σ'ένα χωριό δίπλα από τα πετρέλαια ζούνε δυό αδέρφια που έχουν μαλώσει και μένουν χωριστά. Και οι δύο δουλεύουν στα πετρέλαια αλλά ο ένας είναι αφεντικό και είναι πλούσιος ενώ ο άλλος φτωχός εργάτης. Στο χωριό υπάρχει και μια κοπελιά μουγγή η οποία τους πηγαίνει το γάλα κάθε πρωί. Ο φτωχός ερωτεύεται την κοπελιά αλλά για να την παντρευτεί πρέπει να πάει να τη ζητήσει η μάνα του, η οποία θέτει ως όρο τη συμφιλίωση του με τον αδερφό του...
Ευχαριστώ πολύ.

Sophia είπε...

Χτες πάντως, στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, προβάλλαμε το A Time to Love (http://www.presstv.com/detail.aspx?id=107995&sectionid=351020105) και έπεσε πολύ συγκίνηση, 300 άτομα στον τίγκα κινηματογράφο, με το χαρτομάντηλο στο χέρι (σε κάποια στιγμή, επικρατούσε μια σχεδόν απόλυτη ησυχία, και οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν, ήταν από τις μύτες που ρούφαγε ο κόσμος, σε μια προσπάθεια να κρύψει την συγκίνησή του. Το τέλος της προβολής, αποκάλυψε πολλά κόκκινα μάτια....
Καλύτερη αντίδραση, αυτή των παιδιών που εκτίμησαν τις σωστές συμπεριφορές και κατέκριναν τις λανθασμένες...
;-))))))

cynical είπε...

Ανωνυμε εψαξα ολη τη λιστα αλλα δεν τη βρηκα την ταινια. Λυπάμαι!

cynical είπε...

Σοφια,

εσυ που τα ξερεις ολα, μηπως μπορεις να βοηθησεις τον φιλο απο πανω να βρει την ταινια του;;

Θελω και γω να δω την ταινια. Το κλαμα λενε ειναι λυτρωτικο!

Ανώνυμος είπε...

Και 'γώ έψαχνα όλο τ' απόγευμα αλλά τίποτα. Ευχαριστώ για την προσπάθεια πάντως.

Sophia είπε...

Mετά την τελετή λήξης του Φεστιβάλ, αύριο, ψάχνω ό,τι θέλετε!!!!
;-Ρ

Simurgh είπε...

Μου κάνει εντύπωση ότι τόσο πολλοί στα σχόλια συνδέουν το Ιραν με τους Άραβες, κάποιος μάλιστα πιστεύουν ότι είναι αραβική χώρα! Η αλήθεια είναι ότι στο Ιράν υπάρχει μόνο μια μικρή μειοψηφία Αράβων. Ο ιρανικός πολιτισμός και φυσικά η περσική γλώσσα
διαφέρουν πολύ απ'τον αραβικό. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η παρεξήγηση, αφού απ' το δημοτικό έχουμε μάθει για τους περσικούς πολέμους και ξέρουμε ότι ο Ξέρξης και ο Δαρείος δεν ήταν Άραβες.
Επίσης κρίμα να πιστεύουν κάποιοι, και είναι πολλοί, ότι στο Ιράν απαγορεύεται στος γυναίκες να κυκλοφορούν ασυνόδευτες.

AAL είπε...

Βλέπω κόσμο να σχολιάζει και να νομίζει ότι οι Πέρσες ειναι Αραβες ή ανήκουν στον "Αραβικό κόσμο". Ειναι σα να λες ότι οι Ελληνες ειναι Τούρκοι, ή ανήκουν στον "Τουρκικό κόσμο"...