Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Ελληνική Μετανάστευση σε Δυο Συνέχειες: Δεύτερο Μέρος


3) ΤΡΙΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΥΜΑ - ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Η ιδιομορφία του τρίτου αυτού μεταναστευτικού κύματος είναι ότι
α) κατευθύνεται λιγότερο προς ΗΠΑ και περισσότερο προς Ευρώπη και
β) ότι συνοδεύεται από ένα μεγάλο κύμα παλιννόστησης εξ΄ αιτίας της πετρελαϊκής κρίσης του 1973 αλλά και της ανακοπής των μεγάλων μεταπολεμικών ρυθμών ανάπτυξης των δυτικοευρωπαϊκών οικονομιών.

Η Ευρώπη βγαίνει πληγωμένη από τον Β! Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και αποφασισμένη να ξαναρχίσει. Οι οικονομίες των χωρών αναπτύσσονται με γοργό ρυθμό και χρειάζονται φτηνά εργατικά χέρια. Η Ελλάδα και πάλι στην πρωτοπορία, μαζί με την Ιταλία και Ισπανία, γίνεται ο κύριος αποστολέας μιας ανεκμετάλλευτης και υποαπασχολούμενης εργατικής δύναμης.

Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που δέχεται Έλληνες να δουλέψουν στ’ ανθρακορυχεία της, είναι το Βέλγιο, το 1954. Ανάμεσα στα 1954-1958 15,000 (γιά άλλους 40,000) έλληνες περνούν τα σύνορα. Η Γερμανία μπαίνει στο παιχνίδι λίγο αργότερα, το 1959 με 2,500 εργάτες. Το 1960, η αύξηση όμως είναι αλματώδης, όπου 23,000 προστίθενται αυτή τη φορά. Το 1961, ακόμη 30,000 , το 1962 47,500, το 1963 58,000 και 65,000 τον επόμενο χρόνο. Έτσι, στο τέλος του 1965 περίπου 200,000 έλληνες βρίσκονται στη Γερμανία να δουλεύουν στη βαριά κυρίως βιομηχανία, ενώ μέχρι το 1976 ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων εργαζομένων στη Δ. Γερμανία ανέρχεται στους 630,000, δηλαδή στο 84% του συνολικού αριθμού των μεταναστών στην Ευρώπη μεταπολεμικά. Οι ρυθμοί αυτοί εξόδου συντηρούνται μέχρι την μεταπολίτευση, οπότε και αρχίζουν σταδιακά να πέφτουν. Το ίδιο χρονικό διάστημα η υπερπόντια μετανάστευση γνωρίζει κάμψη, με ...μόνο 236,000 έλληνες να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ανάμεσα στα 1946 – 1963.

Τα αίτια του τρίτου αυτού μεταναστευτικού κύματος, πολιτικά και οικονομικά, οφείλονται στις καταστάσεις που δημιουργήθηκαν μετά τον Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο πόλεμο. Για παράδειγμα, η αμερικανική κυβέρνηση είχε δώσει 75,000 άδειες εγκατάστασης σε έλληνες που προέρχονταν από περιοχές που πέρασαν σε κομμουνιστικό καθεστώς καθώς και σ’ εκείνους που είχαν δεινοπαθήσει κατά την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Την ίδια δε περίοδο, πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες από την ηττημένη Αριστερά ακολουθούν τους δρόμους προς τα Βαλκάνια και την Σοβιετική Ένωση, περίπου 35,000.
Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου, αλλά και τα κατοπινά χρόνια, με τις ανελέητες διώξεις των αριστερών και δημοκρατικών πολιτών, πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ύπαιθρο και να βρούνε καταφύγιο στις μεγαλουπόλεις. Η ανεργία έφτανε σε διψήφια νούμερα, τα χωράφια έμεναν ακαλλιέργητα και η τοπική οικονομία κατέρρεε. Ο εκπατρισμός ήταν και πάλι η μόνη διέξοδος. Η περιοχή δε, που πλήρωσε περισσότερο αυτή τη φορά με εκροή ανθρώπινου δυναμικού ήταν η Βόρεια Ελλάδα, ενώ στην προηγούμενη μεταναστευτική περίοδο, στις αρχές του αιώνα δηλαδή, το ρόλο αυτό τον είχε η Πελοπόννησος.

Η μεταπολεμική μετανάστευση στις ΗΠΑ περιγράφεται στον Πίνακα 2.



Επίσης, ο Πίνακας 3 περιέχει συγκριτικά στοιχεία ανάμεσα στις ΗΠΑ και Γερμανία για την ίδια περίοδο.



Ενώ, η συνολική μεταπολεμική έξοδος αναγράφεται στον Πίνακα 4.


H ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Στα παιδικά μου χρόνια, η Γερμανία ήταν στην ημερήσια διάταξη. Δεν υπήρχε οικογένεια, εκεί στα χωριά της Μακεδονίας όπου μεγάλωσα, που να μην είχε κάποιον δικό της, κάποιον κατάδικό της στα ξένα. Για παιδιά, μιλάω και για γονείς. Το μοτίβο παντού το ίδιο. Η γιαγιά στο χωριό, μεγαλώνει εγγόνια. Παιδιά που λένε τη μάνα, θεία και τη γιαγιά, μαμά. Παιδιά που πηγαινοέρχονται ανάμεσα στο χωριό και τη Γερμανία. Πολλά τέτοια παιδιά, που ονειρεύονται να μεγαλώσουν και να τραβήξουν κι αυτά για τη Γη της Επαγγελίας. Και μετά, η προγραμματισμένη επιστροφή το καλοκαίρι για διακοπές. Έπηζαν οι χωματόδρομοι από ξεχαρβαλωμένες Mercedes, Opel Kadett και Ford Taunus, φορτωμένα ως εκεί πάνω με μπαγκάζια, δώρα κυρίως. Τις πιο πολλές φορές οι κούρσες νοικιασμένες, για τα μάτια του κόσμου. Τεκμήρια επιτυχίας και προκοπής. Καμάρωνε η μπάμπω, δικαιωμένη πια, μπροστά-μπροστά στη Mercedes του γιου της. Σ’ αλλοτινούς καιρούς, ούτε ν’ ονειρευτεί δεν θα μπορούσε τέτοια μεγαλεία! Και μετά έβγαιναν τα νάιλον καλσόν, τα μεγάλα κουτιά με κρέμα Nivea, και οι περίφημες κρέμες προσώπου Marbert. Δώρα που σ’ εκείνους τους καιρούς φάνταζαν εξωτικά. Τα αντίστοιχα της Ελλάδας, δεν πιάνανε μία. Της Γερμανίας ήταν πάντα τα καλλίτερα! Και οι σοκολάτες, καμία σχέση με τις δικές μας!

Σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης εποχής. Καλσόν, Nivea και η Ελλάδα μεσίστια!

Η Γερμανία, όμως, έδωσε ψωμί, το ίδιο και η Αμερική. Τάισε πολύ κόσμο, και μετά τα πρώτα πέτρινα χρόνια, τον ανθρώπεψε. Στα χωριά σιγά-σιγά άρχισαν να ξεφυτρώνουν καλαίσθητα σπιτάκια στην αρχή, σπιταρόνες, σε στιλ δυναστείας, αργότερα. Όλα με λεφτά της Γερμανίας.

4). ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η κατανομή του απόδημου ελληνισμού σήμερα απεικονίζεται στο παρακάτω σχεδιάγραμμα, Πίνακας 5.

Τη μερίδα του λέοντος έχει η Αμερική, έχοντας απορροφήσει το 61% των αποδήμων και ακολουθούν η Ευρώπη με το 23% και η Ωκεανία με το 13%.

Οι δρόμοι της μετανάστευσης παγκοσμίως έχουν αλλάξει. Η Ελλάδα, κυρίως μετά το 1990 δέχεται πια μετανάστες είτε από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες, είτε, σε λιγότερο βαθμό, από χώρες της Ασίας και της υποσαχάρειας Αφρικής. Το ίδιο, πάνω-κάτω συνέβη και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με τους μετανάστες ν’αποτελούν πλέον το 8-10% του συνολικού πληθυσμού τους.

Στην Ελλάδα, ο αριθμός των μεταναστών αντιστοιχεί επισήμως στο 7,0% του πληθυσμού της χώρας, ενώ οι πραγματικοί αριθμοί είναι αρκετά μεγαλύτεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, στην χώρα μας βρίσκονται 762.191 μετανάστες, 415.552 άνδρες και 346.639 γυναίκες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μεταναστών προέρχεται από την Αλβανία 57,5% (438.036 άτομα), ενώ από τις 24 κυριότερες χώρες προέλευσης /αποστολής οι 20 είναι από την Ευρώπη 10 από την Ασία, 2 από την Βόρεια Αμερική και από μία χώρα η Αυστραλία και η Αφρική.

Η κατανομή των αλλοδαπών στην Ελλάδα, ανά χώρα προέλευσης παρουσιάζεται στον Πίνακα 6.




Πέρα λοιπόν, από την αναταραχή που, φυσιολογικά, δημιουργήθηκε τον πρώτο καιρό, οι μετανάστες έχουν σήμερα σε μεγάλο βαθμό ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία, μιλούν τη γλώσσα, έχουν αποκτήσει κάποια σταθερή δουλειά, διασκεδάζουν, ονειρεύονται, νοσταλγούν και αποταμιεύουν.
Είναι συγκινητικό να βλέπει κανείς ανθρώπους να ξεριζώνονται απ’ τις πατρίδες τους και να διαλέγουν τον τόπο μας για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, σαν τη δική τους Γη της Επαγγελίας.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. «Επισκόπηση της ιστορίας της Νεοελληνικής διασποράς», Ι.Κ. Χασιώτης, εκδ. Βάνιας, 1993.
2. «Παγκόσμιοι Έλληνες», Αφιέρωμα εφημ. Ελευθεροτυπία, 27/11/1999.
3. «Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη», Θανάσης. Βαλτινός, εκδ. Κέδρος.
4. Essays on Greek Migration, Migration Series No 1., Social Sciences Center Athens, 1967.

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πιό σιγά τα κύματα παρακαλώ...

να προλαβαίνουμε να διαβάζουμε

cynical είπε...

Καλημέρα σας κ. Κ.Κ.Μοίρη.

Ειναι αλήθεια, είναι πολύ η υλη που σας εβαλα σήμερα. Αλλά, μεσολαβουν τοσες μερες μεχρι την Τρίτη που θα σας εξετάσω, οποτε, δεν θελω δικαιολογιες. Έχετε και παραεχετε καιρο για διάβασμα. Δεχομαι οτι θα ξεσαλώσετε το τετραημερο αλλά δεν πρεπει να παραμελειτε και τις πνευματικες ενασχολησεις.

Swell είπε...

Καλημέρα, μία ερώτηση: Στους μετανάστες που έχουμε από την Ουκρανία, έχεις υπολογίσει και τα μπαλέτα; Ερωτώ ως παλαίμαχος ιμπρεσάριος.

Και μία παρατήρηση: Συνειδητοποιείς, αγαπητή μου Αλσήνικαλ, ότι ζούμε ιστορικές στιγμές; Ότι δημιουργείται νέο κύμα μετανάστευσης από την Ελλάδα; Με μια τεράστια διαφορά από τα προηγούμενα. Ότι πρόκειται για τελείως ανεπάγγελτο δυναμικό. Των Πασόκων.

cynical είπε...

Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω αλλά, για τα τελευταία νούμερα, υπέυθυνο ειναι το "λεσχών και ηθών", κ. Αλσουέλ. Σοβάρα; αυτά που λες για τους πασόκους. Και ποια χώρα ειναι διατεθειμενη να τους δεχτει; Εχουν βρει τοπο προορισμού;

Ανώνυμος είπε...

Οι θύμισες…

Έσκασα στο μελαγχολικό γέλιο (ή και κλάμα;;;) με την περιγραφή σου στο θέμα «Γερμανία» για τους μετανάστες και τα χωριά τους στη Μακεδονία. Ήταν ακριβώς η περιγραφή που θα έκανα και γω ζώντας τα ίδια γεγονότα μικρός. Τα καπνοχώρια των Σερρών ερημώθηκαν και οι δικοί μας έφυγαν. Όλα όσα περιγράφεις ακολούθησαν. Θυμάμαι την πρώτη επιταγή του αδελφού το 1961 για να σώσουμε το σπίτι από την ΑΤΕ και το συγκινητικό του γράμμα. «για σένα μάνα που μας μεγάλωσες, για σένα πατέρα που πολέμησες, για τα μικρά αδελφάκια μου, για τη ζωή μας…»

Ακόμα θυμάμαι τα καλοκαίρια και το βουητό των κουρσάρων (μεγάλες κούρσες)… τους «λαζογερμανούς»… τα καπέλα με τα φτερά… τα μυτερά και γυαλιστερά παπούτσια, τα νάιλον πουκάμισα, το πρώτο ρολόι δώρο από τον αυτόματο πωλητή της Γερμανίας… ευτυχώς οι δικοί μου αποφύγανε αυτούς τους φανφαρονισμούς.

Η συγκίνηση δεν επιτρέπει τώρα σχόλιο στο άλλο μέρος του κειμένου που είναι θαυμάσιο.

Στέργιος

Ανώνυμος είπε...

@swell Τα ουκρανικά (και άλλα μπαλλέτα) δεν εμπίπτουν στην μεταννάστευση αλλά στις πολιτιστικές ανταλλαγές.

Valderosso είπε...

Τι νά προσθέσει κανείς σε αυτό τό καταπληκτικό post. Μόνο συγχαρητήρια, εντυπωσιακή δουλειά.

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα,
Πολύ ωραίο το άρθρο σου!

1) Οι αλλοδαποί αντιπροσωπεύουν το 30% στις οικοδομές (επι των συνολικών εργατών) και έχουν διπλάσιο ποσοστό εργατικών ατυχημάτων! που σημαίνει ότι ακόμη και μεταξύ των εργατών αναλαμβάνουν τις πιο δύσκολες δουλειές.

2) Η Ελλάδα του 1950 ήταν τόσο ισοπεδωμένη που είχε τον δεύτερο μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στον κόσμο (μετά την Ιαπωνία).

3) Μια άλλη παρόμοια ιστορία που θα πρέπει να βρεθεί κάποιος να την αναλύσει είναι αυτή των ναυτικών, εκείνων κυρίως των ετών.

cynical είπε...

Γεια σου πατριωτη Στέργιε. Λαζογερμανοι...Η πληγή των δρόμων. Το αγχος της επιτυχιας και η κραυγαλεα επίδειξή της.
Αλιστράτη Σερρών;; Σου λέει τιποτε; Το χωριο του πατερα μου. Ο πατερας μου δεν μεταναστευσε Γερμανια. Αλλά σε ξερονησια. Μακρόνησο, Γυαρο, Αη-Στρατη... Κάποτε ήθελε να παει Μοζαμβικη. Αλλά έχασε το καραβι και μαζι μ' αυτο και τον δρομο. Βγήκε σε αλλα λιμανια, καλύτερα.
Τους λαζογερμανους τους εζησα στα χωρια της Δράμας. Δοξατο, Αδριανη. Ο ενας με τον αλλον φευγανε. Γυρισαν με πολυ καλες αναμνησεις απο Γερμανια ομως. Μοναχο και περιφερεια. Και φτιαγμενοι. Ο ενας εχτισε σπιτι στο χωριο που ντρεπεσαι ακομα και να το κοιταξεις. ο αλλος εφτιαξε μια βιοτεχνια που κοβει μονεδα και καλοβολευεται με αλλοδαπες παροτι γερων.. Εξανθρωπιστηκε ολη η περιφερεια Δραμας.
Πριν απο 15 περιπου χρονια ειχα βρεθει στη Ν. Υορκη και περασα απο Αστορια. Παρακμη. Μπηκα σε ενα ελληνικο καφενειο και επιασα την κουβεντα. Μετανιωμενοι άνθρωποι. Τι καταφεραμε; τιποτα. Ηταν απο τους τελευταιους μεταναστες που δεν ειχε μεινει τιποτε πια γιαυτους. Αν μεναμε ελλάδα θα ημασταν καλυτερα.. Ετσι ειναι πατριώτη.

Αυτοι χάσανε. Ηρθαν σε λαθος εποχη σε λαθος μερος.

cynical είπε...

Γεια σου Valderosso. Σ'ευχαριστω. Για Γαλλια δεν ξερω. Η μεταναστευση εκει ηταν κυριως για σπουδες. Ειναι ειδικου ενδιαφεροντος και δεν ειχε μεγαλο κοινωνικο impact οπως η αποδημια για οικονομικους λογους. Το Βελγιο εχει ενδιαφερον. Ανθρακορυχοι, μεχρι που παρήκμασαν αφου σακατευτηκαν ανθρωποι.

Η δουλεια αυτή αποτελει μερος μιας ομιλιας που παρουσιασα περσυ αυτην την εποχη περιπου στην Χάλκη, στα Δωδεκάνησα.

cynical είπε...

Γεια σου Rider. Ναι το καταλαβαινω. Ρισκαρουν για να βγαλουν περισσοτερα χρηματα ετσι. Βιαζονται και δικαιολογημενα.

Οι ρυθμοι αναπτυξης δεν εχουν και πολυ νοημα. Αν πριν παρηγαγες ενα παπουτσι και τωρα παραγεις δυο, η αυξηση στην παραγωγη ειναι 100%. Οσο πιο αναπτυγμενη ειναι μια κοινωνια τοτο και μικροτερους ρυθμους παραγωγης εχει εως οτου γινει καποιο breakthrough.

Ναυτικοι... Δεν εχω ιδεα. Αλλά απο το βιβλιο της Καρυστιανη, "Η μικρα Αγγλια" ακομα κρατω τη γευση του..

Ανώνυμος είπε...

Χαιρετώ με σεβασμό τη πατριώτισσα.

Από Σέρρες εγώ με καταγωγή από δίπλα, Χιονοχώρι – Οινούσα…
Δούλεψα μικρός βοηθός οικοδόμος σε σπίτια στην Αλιστράτη και σε όλα σχεδόν τα γύρω χωριά τη δεκαετία του ’60, έκανα πλακάκια. Κάποιοι δεσμοί κρατούνται με μια οικογένεια της εσωτερικής μετανάστευσης.

Από τον πατέρα σου πήρα τη σκυτάλη στη ζωή και νάσου το ‘67-’74 το ίδιο έργο… πριν τα18 μου «το μεγάλο ταξίδι», Γυάρος, Λέρος, Ωροπός, παρανομία, σκοτεινά κρατηρήρια, Γεντί Κουλέ, Καλοχώρι… «παράξενος μετανάστης»… και η ζωή συνεχίζεται, οι γενιές αλληλοδιαδέχονται η μια την άλλη. Τα παιδιά μου συνεχίζουν.

Οι μετανάστες της Ευρώπης γύρισαν σε μεγάλο βαθμό. Τα αδέλφια μου το ίδιο. Πράγματι τα χωριά της Β. Ελλάδας αναμορφώθηκαν και παντού βλέπεις παιδικά όνειρα μεταναστών να υλοποιούνται. Τα σπίτια δείχνουν τη ταυτότητα των ονείρων. Αναπτύχθηκαν πολύ και οι τοπικές οικονομίες.

Τώρα δέχονται μετανάστες που είναι πολλές φορές συγγενείς, από τα Βαλκάνια. Τραγική ειρωνεία της ιστορίας. Κάποιοι νέοι από αυτούς, δούλευαν φτηνοί εργάτες σε κτήματα των παππούδων τους που, μετά τον βίαιο διωγμό τους, κατασχέθηκαν από το κράτος και δόθηκαν σε… «εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες»! Ούτε σε συγγενείς δεν επέτρεψαν να τα μεταβιβάσουν!

Μεταναστεύσεις, εθνικές συμφορές, διωγμοί, κύματα προς τα έξω και προς τα μέσα με ατελείωτα ανθρώπινα δράματα άγνωστα στον πολύ κόσμο. Αυτό το βουητό των δεκαετιών έπλασε και την σημερινή Ελλάδα. Αυτή είναι η ιστορία του τόπου.

Να συμπληρώσω κάτι στην ιστορία σου που ίσως είναι στο τρίτο μέρος. Μας συνέπαιρνε το κλάμα με το τραγούδι, «Βράχο βράχο τον καημό μου» καθώς το ακούγαμε στους δρόμους και ίσως σε βραδινές εκπομπές με «Γράμματα από τη Γερμανία» όταν κρεμασμένες χιλιάδες οικογένειες γύρω από τα μεγάλα ραδιόφωνα της εποχής με τις τεράστιες μπαταρίες- πού ηλεκτρισμό τότε- αγωνιούσαμε για ένα όνομα μια ευχή, μια λέξη!

Στέργιος

Psemma-me-ourá είπε...

Πρέπει να είσαι πολύ γενναία για να τολμάς να τά βάζεις με τον Λιακόπουλο!
Άκου εκεί μόνο 5 εκατομμύρια οι έλληνες του εξωτερικού!
Και 10 μέσα, σύνολο 15. Τί λές καλέ...

Εδώ υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι οι Έλληνες 1ης, 2ης και 3ης γεννιάς είναι 213 εκατομμύρια.

4ης, 5ης καί 6ης: 891 εκατομμύρια

και 77ης γεννιάς 6,5 δισεκατομμύρια.

Σταμάτα τα ψέμματά σου!

ΨευτοΦιλάκια

Spyros Vlahos είπε...

Υποτίθεται ότι σήμερα θα γινόταν μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα επειδή η Κυβέρνηση θα περάσει μέτρα για να φιμώσει τα μπλογκς.
Σου αντιγράφω ένα κείμενο που βρήκα και σε παρακαλώ στείλτο σε όσους ξέρεις.


"Ρε μπλογκερς που ήσασταν σήμερα; Γιατί πήγα στο Σύνταγμα και δεν βρήκα και πολύ κόσμο... Μόνο 7-8 άτομα ήμασταν! Οι υπόλοιποι; Ναι το ξέρω ότι δεν υπήρχε οργάνωση αλλά και πάλι, ψαχτείτε λίγο... Πώς βρεθήκαμε εμείς οι λίγοι; Πού ήσουν ρε Πρέζα; Που ήσουν ρε πρεςς; Που ήσασταν ρε μπλουπερς; Που ήσασταν όλοι εσείς;;; Χαμένοι στο Σύνταγμα;;;
Θέλαμε και ξένα ΜΜΕ να καλύψουν το γεγονός... Μόνο ένας δημοσιογράφος απ' τον ΣΚΑΙ ήταν, αλλά κι αυτός για λίγο μιας και δεν βρήκε πολύ κόσμο... Θέλουμε να πάμε κόντρα και στη κυβέρνηση, τρομάρα μας... Τέλος πάντων... Το πάθημα, μάθημα, για το μέλλον... Γιατί έτσι ανοργάνωτοι, είμαστε βούτυρο στο ψωμί τους... Ας ελπίσουμε να διαψευσθώ. "

Αν μπορούσαμε να παρατήσουμε τη μαλακία με τα μλογκοπαίγνιδα και να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας τότε ίσως ντρεπόμουνα λιγότερο.

SUN W KNIGHT είπε...

Εγώ, όταν μεταναστεύσω θα επιστρέψω στη Μέση Γη...

cynical είπε...

Καλημέρα Στέργιο και καλή βδομαδα. Το βρηκα στον χαρτη το Χιονοχώρι-Οινούσες. Περίεργο με το διπλό όνομα. Δεν ειναι μακρια από το χωριο του πατέρα μου, κατ' εξοχην καπνοχωρι, και με σταρια όμως και καλαμποκια. Ευφορο μερος. Καποια καλοκαιρια το ειχα επισκευτει μικρη. Τα πρωινα καθομασταν ολοι κατω στις κουρελούδες και περνούσαμε σε βελονες τα φρεσκα καπνοφυλλα (μπουρλιάζω λεγεται η διαδικασια) τα οποια μετά οι πιο εμπειροι τα περνουσαν σε σχοινια, που κρεμουσαν κατόπιν σε μεγαλα τελαρα για να στεγνωσουν στον ηλιο.
Καθε καλοκαιρι τα ιδια.

Θυμαμαι αχνά την εκπομπή τα γραμματα απο Γερμανια. Θυμαμαι ομως πιο εντονα τις αναζητησεις του ελληνικού Ερυθρου Σταυρου. Άλλη πληγη κιαυτη. Ποτε αραγε να σταματησαν; Τις ακουγαμε, απο συνηθεια βεβαια γιατι κανενας δεν ηλπιζε οτι μετα απο τοσα χρονια θα βρισκοταν ο χαμενος αδελφος της γιαγιας μου απο τη Σμυρνη. Τοτε με την καταστροφη ηταν στα Αμελε Ταμπουρου.

Στη γειτονια ειχαμε πολλους ποντιους και καραμανληδες. Αλλες ιστοριες αυτοί. Ηταν και ο θειος Λυσιμαχος που εφυγε νυχτα απο ενα χωριο της Δραμας για το "παραπέτασμα" για να γλιτωσει που τον κυνηγούσαν. Που πηγε στην Τασκενδη και δεν ξαναγυρισε. Που...
Άστα. Θα κατσω να τις βαλω σε ταξη καποτε αυτες τις ιστοριες που ξεκινανε απο τον Σαγγαριο με την αιχμαλωσια του παππού και φτάνουν έως Μοναχο και Τασκενδη.

cynical είπε...

Καλημερα psemma-me-oura. Δε μου λες σε αυτά τα 6.5 δισεκατομμυρια εχει βαλει και αυτους τους έλληνες που ηρθαν απο το Σειριο και το αλφα του κενταυρου;

cynical είπε...

Καλη σου μερα Sun w Knight
Έχεις ελεγξει αν ειναι κουφια Ιππότη; Κι αν χωράει το αλογο να περάσει; Δε μου λες, τα Νεφελιμ είναι στην μεσα, στην εξω ή στην παρα-μέσα Γη; Μη σε αρπάξουν κι όλας!

cynical είπε...

Kαλημέρα Σπυρο και καλή βδομαδα. Κοιταξε, αν η μπλογγερς οργανωσαν συγκεντρωση μεσα στο ιερο τετραημερο που το χαλβαδιαζει συμπασα η πνευματικη ελλάδα από την αρχη του ετους, ε, καλά να πάθουν τοτε.
Το ιδιο ειχαν κανει και την καθαρα δευτερα. Ή κατι δεν παει καλα με αυτους που συλλαμβανουν τετοιες ιδεες ή ειναι φαρσα.

Ανώνυμος είπε...

Γεωργίου Χολιαστού

ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΟΙ

Αρίζωτοι στη νέα κι απ' την παλιά τους
πατρίδα ολοσχερώς ξεριζωμένοι
χαμένοι, με χαμένη τη χαρά τους
περνούν οι μετανάστες εις την ξένη'

Και κάνουν συγκεντρώσεις οι καημένοι
και λεν: "η αγαπημένη μας πατρίδα"-
όμως πολύ δεν είναι αγαπημένη
κι όλο λιγότερο είναι πατρίδα.

Γιώργης Χολιαστός

cynical είπε...

@Γιώργη Χολιαστέ. Καλημερα και καλως ορισες. Έτσι είναι όπως τα λες. Η πρώτη και η δευτερη γενια πάει ψιλοχαμένη. Σημερα ομως η πατριδα δεν ειναι ενα ενιαιο πραγμα. Υπαρχουν κοινωνικοι χωροι ανεξαρτητοι απο τα γενικα πολιτισμικα χαρακτηριστικα της χωρας, οπου ο καθενας μπορει να αποκτησει μια ιδιαιτερη ταυτοτητα την οποια να μοιραζεται και με αλλους ανεξαρτητως εθνικοτητας.