Σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά η προσέλευση στις ευρωεκλογές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αναμένεται να είναι πολύ χαμηλή. Όχι ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο, αλλά απ’ ότι φαίνεται η συμπεριφορά αυτή εντείνεται από εκλογική αναμέτρηση σε αναμέτρηση, εξού και η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλουν τα κόμματα να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους, κάνοντας έκκληση στα προαιώνια δημοκρατικά τους αισθήματα και προσπαθώντας να τους υπενθυμίσουν ότι κατέχουν δύναμη τόση, ώστε να φτάνει και να περισσεύει για ν’ αλλάξουν τις μαύρες τους τις τύχες.
Το ότι τα κόλπα, οι εκφοβισμοί, αλλά και τα κανακέματα δεν φαίνεται να πιάνουν, δεν σημαίνει ότι οι λαοί γίνηκαν με μιας αμνήμονες, αγνώμονες και αντιδημοκρατικοί, αλλά τουναντίον ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πια να κρύψει τα σημάδια εσωστρέφειας, κρυψίνοιας και αντιδημοκρατικότητας.
Στην Ελλάδα η προσέλευση φαίνεται να είναι αρκετά μεγαλύτερη του κοινοτικού μέσου όρου, και τούτο, διότι εδώ δεν έχουμε όπως αλλού ευρωεκλογές, αλλά κανονικές εθνικές εκλογές, γι αυτό και η ένταση και το πάθος, άσχετο αν την επομένη μέρα που θα ξυπνήσουμε θα δούμε τις ίδιες φάτσες, στις ίδιες θέσεις. Εδώ το μόνο γεγονός που μας υπενθυμίζει ότι βρισκόμαστε στην Ευρώπη είναι η Siemens, την οποία δεν παύουμε να μνημονεύουμε από τον όρθρο ως τον εσπερινό.
Γιατί όμως ο κόσμος δεν μπαίνει στον κόπο να σύρει τα πόδια του ως την κάλπη; Σε μια έρευνα ανάμεσα σε 12000 ευρωπαίους πολίτες, η απάντηση ήταν ότι βαρέθηκαν τα ψέματα και τις ανοησίες και ότι δεν πιστεύουν γρυ απ’ όσα γράφονται και λέγονται, ενώ άλλοι απάντησαν ότι έτσι όπως είναι στημένο το μαγαζί σήμερα, δεν τρέφουν και καμιά ελπίδα ότι ψηφίζοντας θ’ αλλάξουν κάτι.
Απ’ όλους όσους θα ψηφίσουν μεθαύριο στη χώρα μας, πόσοι αλήθεια γνωρίζουν έστω τα προκαταρκτικά, δηλαδή, τι εστί Ευρωκοινοβούλιο, κατά ποια μεριά πέφτει, κ.λ.π., για να μην ρωτήσουμε και για τα πιο προχωρημένα, δηλαδή, τι είδους αρμοδιότητες έχουν οι κ.κ. ευρωβουλευτές οι οποίοι τόσο κόπτονται για την σπουδαιότητά τους; Στην Ελλάδα, είπαμε ότι έχουμε εθνικές εκλογές, οπότε τέτοιου είδους πληροφόρηση δεν θεωρήθηκε απαραίτητη και δικαίως, ενώ στο υπόλοιπο ευρωπαϊκό βιλαέτι, παρά την προσπάθεια που κατεβλήθη ώστε να πληροφορηθεί το πόπολο τα καλά και συμφέροντα της ευρωβουλής, αυτό συνέχισε να κωφεύει, προφανώς σοφά ποιόν, μιας και ο λαός δεν κάνει ποτέ λάθος!
Παρά το γεγονός ότι οι αντιπρόσωποι στα εθνικά κοινοβούλια και στο ευρωκοινοβούλιο ονομάζονται αμφότεροι βουλευτές, πόρρω απέχουν από το να έχουν και τις ίδιες αρμοδιότητες, με πρώτη και κύρια τη νομοθετική, πράγμα που δημιουργεί ευκόλως σύγχυση. Οι ευρωβουλευτές λοιπόν, στερούνται του βασικού αυτού δικαιώματος, το οποίο ασκείται από άλλο μαγαζί, το οποίοι ονομάζεται Κομισιόν και το οποίο στελεχώνεται από μη αιρετούς άρχοντες, δηλ. από τους Επιτρόπους και τους ανθ-υπο-επιτρόπους, καθώς και από ένα κλειστό κύκλωμα γραφειοκρατών, διπλωματών και ο θεός ξέρει από ποιους άλλους, οι οποίοι και εκδίδουν φετφάδες και ντιρεκτίβες από κλειστά κι ανήλιαγα γραφεία των Βρυξελλών, διότι ως γνωστόν εκεί πάντα βρέχει.
Και όσο οι ντιρεκτίβες και οι φετφάδες των Βρυξελών θα μιλάνε άλλη γλώσσα από τις ανάγκες και τις αγωνίες των λαών, τόσο και ο λαός θα απέχει μπουχτισμένος. Και μη μου πείτε ότι η αποχή και η απάθεια είναι σημάδι σήψης του λαού και όχι του πολιτικού συστήματος, διότι εδώ θα διαφωνήσω.
Το ότι τα κόλπα, οι εκφοβισμοί, αλλά και τα κανακέματα δεν φαίνεται να πιάνουν, δεν σημαίνει ότι οι λαοί γίνηκαν με μιας αμνήμονες, αγνώμονες και αντιδημοκρατικοί, αλλά τουναντίον ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πια να κρύψει τα σημάδια εσωστρέφειας, κρυψίνοιας και αντιδημοκρατικότητας.
Στην Ελλάδα η προσέλευση φαίνεται να είναι αρκετά μεγαλύτερη του κοινοτικού μέσου όρου, και τούτο, διότι εδώ δεν έχουμε όπως αλλού ευρωεκλογές, αλλά κανονικές εθνικές εκλογές, γι αυτό και η ένταση και το πάθος, άσχετο αν την επομένη μέρα που θα ξυπνήσουμε θα δούμε τις ίδιες φάτσες, στις ίδιες θέσεις. Εδώ το μόνο γεγονός που μας υπενθυμίζει ότι βρισκόμαστε στην Ευρώπη είναι η Siemens, την οποία δεν παύουμε να μνημονεύουμε από τον όρθρο ως τον εσπερινό.
Γιατί όμως ο κόσμος δεν μπαίνει στον κόπο να σύρει τα πόδια του ως την κάλπη; Σε μια έρευνα ανάμεσα σε 12000 ευρωπαίους πολίτες, η απάντηση ήταν ότι βαρέθηκαν τα ψέματα και τις ανοησίες και ότι δεν πιστεύουν γρυ απ’ όσα γράφονται και λέγονται, ενώ άλλοι απάντησαν ότι έτσι όπως είναι στημένο το μαγαζί σήμερα, δεν τρέφουν και καμιά ελπίδα ότι ψηφίζοντας θ’ αλλάξουν κάτι.
Απ’ όλους όσους θα ψηφίσουν μεθαύριο στη χώρα μας, πόσοι αλήθεια γνωρίζουν έστω τα προκαταρκτικά, δηλαδή, τι εστί Ευρωκοινοβούλιο, κατά ποια μεριά πέφτει, κ.λ.π., για να μην ρωτήσουμε και για τα πιο προχωρημένα, δηλαδή, τι είδους αρμοδιότητες έχουν οι κ.κ. ευρωβουλευτές οι οποίοι τόσο κόπτονται για την σπουδαιότητά τους; Στην Ελλάδα, είπαμε ότι έχουμε εθνικές εκλογές, οπότε τέτοιου είδους πληροφόρηση δεν θεωρήθηκε απαραίτητη και δικαίως, ενώ στο υπόλοιπο ευρωπαϊκό βιλαέτι, παρά την προσπάθεια που κατεβλήθη ώστε να πληροφορηθεί το πόπολο τα καλά και συμφέροντα της ευρωβουλής, αυτό συνέχισε να κωφεύει, προφανώς σοφά ποιόν, μιας και ο λαός δεν κάνει ποτέ λάθος!
Παρά το γεγονός ότι οι αντιπρόσωποι στα εθνικά κοινοβούλια και στο ευρωκοινοβούλιο ονομάζονται αμφότεροι βουλευτές, πόρρω απέχουν από το να έχουν και τις ίδιες αρμοδιότητες, με πρώτη και κύρια τη νομοθετική, πράγμα που δημιουργεί ευκόλως σύγχυση. Οι ευρωβουλευτές λοιπόν, στερούνται του βασικού αυτού δικαιώματος, το οποίο ασκείται από άλλο μαγαζί, το οποίοι ονομάζεται Κομισιόν και το οποίο στελεχώνεται από μη αιρετούς άρχοντες, δηλ. από τους Επιτρόπους και τους ανθ-υπο-επιτρόπους, καθώς και από ένα κλειστό κύκλωμα γραφειοκρατών, διπλωματών και ο θεός ξέρει από ποιους άλλους, οι οποίοι και εκδίδουν φετφάδες και ντιρεκτίβες από κλειστά κι ανήλιαγα γραφεία των Βρυξελλών, διότι ως γνωστόν εκεί πάντα βρέχει.
Και όσο οι ντιρεκτίβες και οι φετφάδες των Βρυξελών θα μιλάνε άλλη γλώσσα από τις ανάγκες και τις αγωνίες των λαών, τόσο και ο λαός θα απέχει μπουχτισμένος. Και μη μου πείτε ότι η αποχή και η απάθεια είναι σημάδι σήψης του λαού και όχι του πολιτικού συστήματος, διότι εδώ θα διαφωνήσω.
Αναρτήσεις
31 σχόλια:
Περνάμε το αμερικανικό σύνδρομο, καθώς δείχνει το πράγμα. Ε, όταν κοντέψουμε να πατώσουμε, θα βγάζει δλδ βρυξελλοκυβέρνηση το 10% με 12% των ευρωπαίων, θα φανερωθεί στα ξαφνικά ένας Ομπαμιέν, Ομπαμόζο, Ομπαμόπουλος, Ομπαμίνι, Ομπαμάουζερ, ή όπως αλλιώς σε ευρωπαϊκό στιλ, να μας σώσει! :)
H πλάκα είναι ότι εμείς (όσοι από μας) θα πάμε να ψηφίσουμε Κυριακή, εν μέσω τριημέρου! Ενώ σε άλλες χώρες οι εκλογές γίνονται καθημερινή. Α ρε Αριστοτέλη τι μας έκανες...
Τί, μαύρος και με επιρροές από Μωάμεθ;;; Σίγουρα δε θα λέγεται Ομπαμόπουλος ;)
Cynical, φαντάσου ποια θα ήταν η συμμετοχή στις εκλογές, αν φέρναμε τους ευρωπαίους να μείνουν και να ψηφίσουν στην Ελλάδα. Αν είναι έξω απογοητευμένοι, εδώ μέσα τί θα πάθουν;
Γεια σου Ροδια,
Ομπαμόπουλος;; Οχι αλλοι ..όπουλοι.
Ψηφίζω Ομπαμίδη!
Γεια σου @Swell,
στην ελλαδα οι εκλογες ειναι ιεροτελεστια. Θέλουνε το χρονο τους και την επισημοτητα τους. Εμεις τις τιμουμε την ημερα του Κυριου. Οχι, σαν τους αλλους που τις βαζουν στην ξεπετα, μια μερα καθημερινη ας πούμε!
Προσωπικά δεν ασπάζομαι την άποψη ότι η αποχή είναι η σωστή απάντηση. Πιστεύω στη συνειδητή ψήφο. Άλλωστε φέτος πάλεψα πολύ για να αποκτήσω το δικαίωμα να ψηφίσω στις ελληνικές ευρωεκλογές.
Κατά τα άλλα, στην πρόταση της Ροδιάς, ως Ιρλανδός, θα ψήφιζα ... Ο' Μπάμα !
κανεις δεν ξερει @Μανο μου,
μπορει να την καταέβρισκαν με το τζέρτζελο και το φολκλορ και να μην χόρταιναν να ψηφίζουν...
γεια σου Ιρλανδε, και καλωσόρισες!
Μπορει να μην ειναι η σωστη σταση, αλλα δικαιολογημενη ως ενα βαθμό ειναι. Αυτοι που ουσιαστικα αποφασιζουν για την ΕΕ δεν εκλεγονται καν, αλλα διοριζονται απο τις κυβερνησεις. Δηλαδη, δεν διακυβευεται τιποτα σημαντικο με την αποχη ή το λευκο. Αντιθετα, η αποχη εχει και αυτη μηνυμα.
Στις εθνικες ειναι διαφορετικα. Εκει μπορεις καπως να επηρεασεις ψηφιζοντας.
Θα μου επιτρέψετε να μην συμφωνήσω με το τελικό σας συμπέρασμα αγαπητή cynical. Ας μην 'αυτοχαϊδευόμαστε' πάντα (εμείς ο 'λαός').
Για την ψήφο αυτή, που τις τελευταίες μέρες έγινε ένα είδος 'μαγκιάς', 'μόδας', κλπ η άρνησή της, η δήθεν προτίμηση της 'ξαπλώστρας', αυτός ο 'λαός' που λέτε πως 'δεν φταίει', ξεχνά -ή σωστότερα έχει αφεθεί να μην γνωρίζει- πως ΕΧΕΙ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ (δικό του) για την κατάκτησή της. Ξεχνά πως για παράδειγμα οι γυναίκες ψήφισαν στην Ελλάδα πρώτη φορά μόλις το 1956 (!) σε βουλευτικές εκλογές. Ξεχνά για άλλο παράδειγμα, πως το ΚΚΕ νομιμοποιήθηκε και μπόρεσε να κατέβει με το όνομά του σαν υποψήφιο κόμμα μόλις το 1974 ! Για 27 ολόκληρα χρόνια σύμφωνα με τον νόμο ήταν έγκλημα να είσαι στο ΚΚΕ, σήμαινε εξορία, τσαλάκωμα ζωών, θάνατο! Ξεχνά, πως όταν το 1967 μας έβαλαν στον γύψο οι συνταγματάρχες, χρειάστηκε κάποιο παιδί να προτάξει τα στήθη του σ' ολόκληρο άρμα μάχης για να ξανάρθει αυτή η έστω ατελής, κουτσή, ρημάδα Δημοκρατιούλα που τώρα απολαμβάνουμε.
Θα συμφωνήσω σε όλα τα άλλα, περί λειτουργίας του Ευρωκοινοβουλίου κλπ κλπ., αλλά δεν φταίει η ανεπάρκεια των θεσμών για την αποχή. Κάποιους 'συμφέρει' η παραίτηση απο δικαιώματα που έχουμε ματώσει για να αποκτηθούν. Κάποιοι μας προτιμούν στον καναπέ, στην ξαπλώστρα. Ας μην είμαστε τόσο ανυποψίαστοι. Η θέση πως με την ψήφο δεν αλλάζει τίποτε, δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη. Κάτω απ' την ξαπλώστρα, εκεί στην ζεστή άμμο, μπορεί να βρίσκεται θαμμένο και το αυγό του φιδιού...
Cynical,
ιστορικά αποδεικνυεται ότι...όχι, ο λαός δεν έχει πάντα δίκιο.
Και ναι θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ, στις εθνικές εκλογές, να ειναι άλλα τα κριτηρια.
Αλλά σε αυτές τις ..."ευρωεκλογές" το διακυβευμα ειναι ΜΟΝΟ ένα. Ψηφιζουμε για το αν μας αρεσει το πολιτικό σκηνικό. Αν θα συνεχισουμε να επιβραβευουμε τα ολιγοπωλια δημοκρατίας, που μας σερβίρουν υποτιμώντας την νοημοσυνη μας. Αν θα συνεχισουμε να γοητευομάστε απο τα καρτελ ..."δημοκρατίας".
Εγώ δεν θα απεχω, θα πάω να ψηφισω. Αλλά, κανέναν, απο όλους αυτους που συγκροτουν...τα γνωστά καρτελ. Κια μην μου πει κάποιος μονο για τους δυο μεγάλους. Μιλάω για ΟΛΟΥΣ. 5+1... και κάτι άλλους, αποστρατους, τσολια, απολειφάδια, γητευτές της λογικης και της συμφοράς. Θα πάω να ψηφισω... αυτόν, που δνε ξερω και ποιος ειναι, που θα πάρει 3000 ψηφους, άντε με καμια γιαγιά που αθ τον ψηφισει κατα λάθος 3001, άντε με τον δικό μου..3002.
Το μηνυμα μου θέλω να ειναι ΕΝΑ και μονο.
ή αλλαζετε... ή ΒΟΥΛΙΑΖΕΤΕ.
Γεια σου Θανάση Ξ.
σωστα αυτα που λες για τους αγωνες για την κατακτηση της ψηφου, αλλα απο τοτε εχει αλλαξει και το πολιτικο παιχνιδι και οι απαιτησεις.
Υπαρχει αγανακτηση για την κοροιδια και τα φτηνιαρικα κολπα του εντυπωσιασμου των πολιτικών. Και βλέπεις οτι η ψηφος απο μονη της δεν φερνει αλλαγες, αν δεν κατεβεις στο δρομο και δεν διεκδικησεις επιμονα. Για παραδειγμα το άρθρο 16 εδω και το ασφαλιστικο.
Οσοι απεχουν απο αυτες τις εκλογες δεν ειναι απαραιτητα ολοι απολιτικοι ή ανενεργοι. Εγω να σου πω δεν περιμενω τιποτε απο τους τζιτζιφιογκους του ευρωπαικου κοινοβουλιου. Τιποτα. Και αυτο φαινεται απο το οτι κανενας, μα κανενας, απο κανενα κομμα, δεν μιλησε για Ευρωπη και για το που παει. Θα τη θυμηθουν αμα εκλεγουν; Αμφιβαλλω.
Γεια σου Κατερινα,
τον λαο τον εχουν σαν το φουρνο του Χότζα. Μια εχει πάντα δικαιο, και μια εχει την τυφλα του...
Αμφιβαλλω πολυ αυτη τη φορα οτι την ψηφο μας την θελουν για να ενδυναμωσουν τη φωνη μας και τη δημοκρατια μας. Οι μεν την θελουν για να δουν ποσο γρηγορα τους παίρνει να κυβερνησουν και οι δε για να δουνε ποσο τα εχει παρει ο λαος στο κρανιο με τα σκανδαλα.
Προσοχη στον Κάτμαν, Κατερινα. Μου εχουν πει οτι κυκλοφορει λυτος και καταπινει ψηφους!
Καλησπέρα ,
δεν θυμάμαι που , αλλά στην σελίδα κάποιου φίλου είχα γράψει ... πως την Κυριακή , θα κάνω σεξ με την κάλπη ! και το εννοώ .
Θα κάνω σεξ , για όλους αυτούς τους λόγους , που με αναγκάζουν , στο να είναι ένα τυπικό συζυγικό καθήκον το πραγματικό σεξ !
Το ωράριο
η αμοιβή
η άδεια
η γονική παροχή
ο φόβος της απόλυσης
ο χαμένος προσωπικός χρόνος
το επίσης χαμένο αίσθημα ελευθερίας
όλα αυτά τέλος πάντων .
Την ώρα λοιπόν που θα τελείτε η "πράξις" , την ερχόμενη Κυριακή , θα έχω και την αίσθηση πως τα πρόσωπα της συνουσίας θα εναλλάσσονται με εκείνους τους άθλιους παλιούς γνωστους που θα σκοτώνονται να μου δώσουν την καλημέρα τους !!!!
Την καλησπέρα μου και κάποια νέα της Ολλανδίας: 40% συμμετοχή (15%-PVV ο καρατζαφέρης στο αντισλαμικό με ευρω-αποσχιστικές τάσεις - Από 0 έδρες πήρε 5)
Η μεγαλύτερη συμμετοχή ήταν το 1979 (η πρώτη φορά) με 55%, η μικρότερη το 1999 με 29% αν θυμάμαι καλά...
Πιστεύω μερίδα στην αποχή έχουν και οι αρνησικάλπιδες δημοσιογράφοι, οι οποίοι σνομπάρουν τα πάντα αλλά δεν έχουν κι αυτοί λύση να προτείνουν.
Πολύ μα πάρα πολύ θα ήθελα να μάθω τι θα ψηφίσουν πολλοί μα πάρα πολλοί δημοσιογράφοι και τακτικοί αρθρογράφοι...
Και όμως! Μέσα από εκλογές στη Ν. Αμερική ανατράπηκαν πολύ επαχθέστερες συμφωνίες για κάποιες χώρες (Βενεζουέλα, Βιλιβία, Ελ Σαλβαδόρ) που είχαν υπογράψει με τις ΗΠΑ προηγούμενες δουλικές κυβερνήσεις τους, συμφωνίες αποικιοκρατικού μάλλον χαρακτήρα και οι λαοί αυτοί γνωρίζουν πρωτόγνωρες και επαναστατικές εμεπειρίες αυτονόμησης και ανεξαρτησίας.
Αλλά δυστυχώς έτσι γίνεται: διαβάζουμε στις εφημερίδες και χαιρόμαστε για τις κατακτήσεις αυτών των λαών και όταν έρχεται η σειρά μας αρχίζουμε τα ...μα και τα...μου και ...ξέρεις αυτό και το ...άλλο και ...δεν γίνεται τίποτα! Πολλά μπορούν να γίνουν ακόμη και με τις εκλογές, αρκεί να το πιστέψουμε.
συμφωνώ για τον όλο θεσμό των ευρωεκλογών, αλλά στη χώρα μας ισχύουν άλλα και είναι ένα εργαλείο για να δείξουμε την απόλυτη απαξία μας για τα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια και συνεχίζουν να συμβαίνουν μέχρι και αυτές τις μέρες.
γεια σας.
στις ευρωεκλογές ψηφίζουμε για κάτι το οποίο δεν νομοθετεί.
στις "εθνικές" εκλογές ψηφίζουμε για κάτι, η δουλειά του οποίου είναι, σε ποσοστό 75%, να επικυρώνει τη νομοθεσία που του στέλνει κάποια διορισμένη ευρωπαϊκή επιτροπή.
περιμένετε να αλλάξει κάτι με την ψήφο σας, όταν η πλειοψηφία έχει "καθοδηγηθεί" αναλόγως, για το τι πρέπει να κάνει;
στο δίλημμα to vote or not to vote, απαντώ to be. το θέλω και το παλεύω.
κατά τα άλλα, μπάμιες.
πάω δεν πάω, τίποτα δεν θ' αλλάξει.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
-Τι έκανες στον Πόλεμο μπαμπά;
-Πολεμούσα παιδί μου!
Και στην μάχη των εκλογών της 7ης Ιουνίου;
Αχ παιδί μου... Ήταν τόσο ζεστή μέρα... Κι η θάλασσα, να την πιείς στο ποτήρι... Και πάλι θα προλάβαινα, αλλά η μαμά σου φορούσε ένα τόσο ωραίο μπικίνι!... Ξέρεις... κάβλωσα! Και κάναμε έρωτα μέχρι τις 8 το βράδυ. Οι κάλπες είχαν κλείσει... Αλλά δεν πειράζει, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η μητέρα σου ορκίζεται, ότι εκείνη τη μέρα σε "έπιασε"! Κι έτσι γεννήθηκες εσύ! Θα προτιμούσες να έχω πολεμήσει στη μάχη των εκλογών της 7ης Ιουνίου και να μην υπάρχεις τώρα;
-Ε όχι ρε μπαμπά! Μη λές μαλακίες!
Cynical, κατ'αρχήν παρά την έλλειψη νομοθετικής αρμοδιότητας του Ευρωκοινοβουλίου ακόμη κι αυτός ο πενιχρός του ρόλος όσον αφορά τον έλεγχο της Επιτροπής δεν μπορεί ν'αγνοείται.
Επίσης η πλειοψηφία των εδρών ανά "ευρωπαϊκά κόμματα" δεν είναι καθόλου αμελητέα υπόθεση.
Τέλος θα συμφωνήσω και θα προσυπογράψω τα σχόλια του Θανάση Ξ και navarino's για τη δύναμη της ψήφου και την ανάγκη ιστορικής μνήμης.
Καλό απόγευμα
Η αποχή, όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα τα πράγματα εδώ, είναι η ΜΟΝΗ συνειδητή πολιτική θέση γιά όσους θεωρούν ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει απαξιωθεί. Και έτσι θα εκτιμηθεί, και έτσι εκτιμάται τόσο από πολιτικούς, όσο και από τα ΜΜΕ... όλα τα υπόλοιπα στερεότυπα και ..κλισέ σχετικά με την υποχρέωση ψήφου στην δημοκρατία κλπ. είναι απλά... κλισέ.
Εχω πολυ καιρό να γράψω εδώ... αλλά συμφωνώ με την αποχή 100%, και μακάρι όλοι να το δείτε έτσι: σαν μιά καταγγελία του ΣΥΝΟΛΟΥ του πολιτικού συστήματος, σαν συνειδητή αποχή από απαράδεκτα δρώμενα, επιδιώξεις, κατεστημένες συμπεριφορές...
Ναι, ξέρω... το λευκό θα ήταν μιά πιό συνειδητή επιλογή... αλλά ποιος έλληνας θα πάει γιά να ψηφήσει λευκό... ενώ γιά μπάνιο (και αποχή) θα πάνε πολλοί....
ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΠΟΧΗ... ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΑΥΡΙΟ!!!!!
Αν "η μόνη συνειδητή πολιτική επιλογή" , είναι αυτό που εκτιμούν οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ , τότε ποιός ο λόγος φίλε "sxoliastis" , να μπαίνουμε στην διαδικασία των εκλογών κλπ ;
Κι αν όλοι αυτοί , εκτιμούν ότι είναι προτιμότερη μιά δικτατορία , για την έξοδο από την κρίση , ποιά θα πρέπει να είναι η στάση μας ;
Αυτή η αφυδάτωση της δημοκρατίας από κάθε περιεχόμενο και η επιβολή της αντίληψης ότι δημοκρατία όλο κι όλο είναι η ψηφοφορία κάθε κάποια χρόνια, κατά την οποία εξουσιοδοτούμε τους κυβερνώντες εν λευκώ, είναι η κύρια αιτία της αποστροφής των ψηφοφόρων.
Αφού σου λένε, από αυτό που ψηφίζω βγαίνει το αντίθετο, αφού στο ενδιάμεσο με πετάνε στο καναβάτσο και παίρνουν μέτρα χωρίς να ρωτήσουν πέρα από εικονικούς διαλόγους με προειλημμένες αποφάσεις, αφού η διαφθορά τους είναι ανεξέλεγκτη, αφού τέλος και τα κοινοβούλια και το ευρωκοινοβούλιο είναι νεκρά όργανα και μακριά χέρια κάποιας άλλης εξουσίας που δεν εμφανίζεται πουθενά, δεν τη ψηφίζουμε ποτέ αλλά κυβερνά, γιατί να πάω να ψηφίσω;
Το ερώτημα είναι σωστό αλλά και επικίνδυνο. Επιβεβαιώνει ότι εισχώρησε βαθιά η απαξίωση της δημοκρατίας που επιδιώκουν, ως άσσο στο μανίκι τους, διάφορες δυνάμεις για «δύσκολους» καιρούς. Τότε που η κατάργηση της δημοκρατίας θα είναι αναγκαία για την επιβίωση της εξουσίας τους. Θέλουν να ξέρουν ότι τότε κανένας δεν θα θρηνήσει για μια απαξιωμένη δημοκρατία. Θα την ανταλλάξει εύκολα με πλάνες υποσχέσεις «σωτήρων» που γρήγορα θα μετατραπούν σε όνειδος. Τότε όλοι θα θυμούνται τι είχαν και τι άφησαν να απαξιωθεί αλλά θα είναι αργά.
Γι αυτό το θέμα δεν είναι απλά να πάμε να ψηφίσουμε, που δεν το συζητώ, αλλά από την επομένη να δώσουμε τις μάχες μας για το χαμένο περιεχόμενο της δημοκρατίας. Για να γίνει καθημερινή διαδικασία ελέγχου της εξουσίας, συμμετοχής στη διαμόρφωση πολιτικών, συμμετοχής στη κοινωνική ζωή και σταδιακά να περιλάβει την οικονομική ζωή την οποία μέχρι τώρα εκχωρούν στις πολυεθνικές, το κεφάλαιο και την εκτελεστική εξουσία.
Όχι μόνο να ψηφίσουμε λοιπόν, αλλά και να δώσουμε τη μάχη του περιεχομένου της δημοκρατίας.
Και αν το ευρωκοινοβούλιο είναι νερόβραστη σούπα καιρός να ενισχυθούν οι δυνάμεις που το αμφισβητούν. Εγώ ποτέ δεν δίστασα να πω από εδώ ότι τα κοινοβούλια είναι μορφή πολιτικής διαχείρισης της ταξικής εξουσίας και του συστήματος. Μπορούν όμως να μετατραπούν εν μέρει σε όργανα ελέγχου αν ο λαός το επιβάλει. Όσο η ταξική εξουσία τα αποδυναμώνει ή τα ξευτελίζει όπως κάνει με τις αναρμοδιότητες του ευρωκοινοβουλίου και την υποταγή τω ν εθνικών κοινοβουλίων στις αποφάσεις και οδηγίες της ΕΕ, τόσο λιγότερη ανάγκη τα έχει ως όργανα ελέγχου.
Εμείς δεν έχουμε λόγο να τους ακολουθήσουμε σε αυτή τη πολιτική ρίχνοντας νερό στο μύλο τους και πηγαίνοντας «για μπάνιο».
«Καλό βόλι» λοιπόν.
Γιά τον Kako,
Συνιστώ την αποχή, όχι επειδή "συμβαδίζω" με την άποψη των ΜΜΕ... κάθε άλλο, αλλάγιατί, ΣΗΜΕΡΑ, ΟΛΟΙ αποδέχονται ότι η αποχή είναι η ΚΑΘΟΛΙΚΗ έκφραση της απαξίωσης κομμάτων και διαδικασιών...
Αλλοι "συνιστούν" φασισμό... άλλοι, με πολύ "ύπουλο" και υπόγειο τρόπο, συνιστούν να ψηφίσεις αυτούς που ...εναντιώνονται στην Ευρωπαική Ενωση, δηλαδή το μουχλιασμένο ΚΚΕ... ο καθείς με το "συμφέρον" του... Ε, λοιπό, η αποχή δεν εκφράζει ΚΑΝΕΝΑ συμφέρον, και ας αφήσουμε τις μαλακίες ότι ευνοεί τα μεγάλα κόμματα... χαστούκι είναι, και μάλιστα ηχηρό...
Τώρα, αν θέλεις να δεις ποιοί υποστηρίζουν φασισμό, ή πως εξελίσσεται αυτή η πορεία από την ακρα αριστερά στον φασισμό, διάβασε τον "υμνο" προς τον Καρατζαφέρη του Greek Rider, και -αφού φρίξεις- θα δεις που πάμε...
Να ψηφίσετε !
Αμα δεν ψηφίσετε ευνοείτε την δεξιά !
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι δεν ψηφίζετε ... δεν έχετε ψυχή ; δεν έχετε τσίπ(ρ)α ;
Ψηφίστε !
Άμα δεν ψηφίσετε ευνοείτε την αριστερά !
Ψηφίστε !
Άμα δεν ψηφίσετε θα έχουμε ακυβερνησία !
Ψηφίστε καλέ κύριε ! Πάρτε κι από 'μας !
Μην ευνοείτε τα μικρά κόμματα !
Μην ευνοείτε τα μεγάλα κόμματα !
Απλώς ψηφίστε που να πάρει !
Χρειάζομαι ένα άλλοθι ... ένα άλλοθι τώρα ... ΨΗΦΙΣΤΕ !
Τι εχουν τα έρμα;
Με τον ήλιο ψηφίζουν,
με τον ήλιο παν για θαλασσα!
Όλα μπορούν να τα προκάνουν,
όπως έλεγε κι ο Χαρίλαος...
Καλημέρα από Ελλάδα...
Μια ζεστή Καλημέρα σε ολους τους αγαπητούς επισκέπτες,
πραγματικα διαπιστώνω μια πολυφωνια απόψεων για την αναγκαοτητα και την αποτελεσματικοτητα της ψηφου στις συγκεκριμενες εκλογες.
Ετσι οπως λειτουργει το ευρωκοινοβουλιο σημερα, βλεπω τον ευατο μου να μην μπορει να παρει μια εντελως ξεκαθαρη θεση αναμεσα σε μια ποικιλια προτασεων, καθε μια απο τις οποιες θεωρω οτι εχει και αρκετο δικαιο:
η αποχη εχει οντως πολιτικο μηνυμα, και την φοβουνται αρκετα αν μεγενθυθει κι αλλο γιατι εκτεταμενη αποχη σημαινει και απονομιμοποιηση που πιθανον να εγκυμονει κινδυνους για το πολιτικο κατεστημενο με ανεξελεγκτες αντιδρασεις, ειτε ακροδεξιες ειτε επαναστατικες.
Απο την αλλη η αποχη ενεχει και κινδυνους και για τους λαους, αν απαξιωσουν τη δημοκρατια την ιδια και την θεωρησουν οτι αυτη φταιει για τη σημερινη καταντια.
Αλλα απο την αλλη, πως να παει το χερι σου να ψηφισεις αυτους για τους οποιους δεν τρεφεις καμμια εκτιμηση, ουτε και για το ευρωκοινοβουλιο το ιδιο; Γινεται ψηφος με μιση καρδια, μονο και μονο να σωσουμε το θεσμο ακομα και ετσι οπως ειναι ημι-ανενεργος;
Εδω το Λευκο ειναι μια συνειδητη σταση. Απαξιωνεις τους εκπροσωπους και δηλωνεις στηριξη στη δημοκρατια.
Τα κομματα και οι διαφορες ευρω-κυβερνησεις ομως θα πρεπει να παρουν ενα μαθημα. Πώς ομως;
Εδω δεν θα ηθελα να γενικευσω και να συμπεριλαβω τις εθνικες εκλογες. Οπως αναφερει ο navarino-s οι εκλογες αλλαξαν πολλα στη λατινικη αμερικη.
Αν πρεπει να προτεινω κατι, αυτο θα ηταν να ενταθει η συζητηση για το μελλον του κοινοβουλευτισμου και τη μορφη που θα θελαμε να παρει. Εχουμε σιχαθει τα επικοινωνιακα κολπα και την αγυρτεια και τα τοσα αλλα εμετικα.
Σαν το περισσοτερο εφικτο σε βραχυπρόθεσμο οριζοντα θα ελεγα οτι ας απαιτησουμε τουλαχιστον την καθιερωση της απλης αναλογικης, ωστε να αποκατασταθει τουλαχιστον μια ισοτιμη και εντιμη σχεση αναμεσα στις ψηφους και το αποτελεσμα. Αυτο θα ειναι μια καλη αρχη.
Απο κει και περα, ας εχουμε τις κεραιες μας τεντωμενες, και ας μην παραγνωριζουμε το γεγονος οτι πολλες μαχες κερδιζονται και στους δρομους.
Αγαπητή Cynical,
Βρίσκω εξαιρετικό το σχόλιό σου. Αισθάνομαι, ότι λείπεις πολύ από τα αποψινά μετεκλογικά "στρογγυλά τραπέζια" της TV.
Τέτοια "στρογγυλάδα" δεν είδα από κανέναν!...
Xαιρετώ.
Ποια πολυ γνωστη δημοσιογραφος εχει αρνητικη αποψη για τα blogs χωρις καν να τα εχει διαβασει;
http://blogo-sphera.blogspot.com/2009/06/blog-post_08.html
την Ευρώπη (των δύο αιματοβαμένω πολέμων) αν προσπαθήσεις να την ενοποιήσεις .... αίμα και δάκρυα θα ανασυρθούν....
στις στάχτες της θα παίζουν παιδάκια γεμάτα αίματα και πόνο...
Cynical ειλικρινά δεν μπορώ να πω ότι έχεις άδικο. Εχεις στέρεα επιχειρήματα για το αν πρέπει να πάει κάποιος να ψηφίσει ή όχι. Και για τις δύο αποφάσεις υπάρχουν κάποια επιχειρηματα και το ζήτημα είναι από ποια πείθεται ο καθένας.
Πάντως εγώ πήγα να ψηφίζω και χαίρομαι που πάρα πολλοί έχουν σε μένα και σε όσους σαν εμένα πήγαμε και ψηφίσαμε, απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση μας. Εξάλλου και εγώ εγώ πιστεύω ότι η γνώμη μου είναι πάντα η ορθότερη.
Δημοσίευση σχολίου