Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Η Πευματική Παράδοση του Ναζισμού


Από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου «Η γοητεία του Ανορθολογισμού», και ήδη από τον πρόλογο, ο Wolin ρίχνει τον αναγνώστη στα βαθιά.

«Θα ήταν βολικό να δεχτούμε, όπως υποστηρίζουν μερικοί», γράφει, «ότι ο φασισμός ήταν ένα αντιδιανοητικό φαινόμενο που προσέλκυσε μόνο εγκληματίες και αχρείους. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι αυτό δεν ισχύει. Πολλοί πρωτοπόροι διανοούμενοι της Ευρώπης ασπάστηκαν το πολιτικό όραμα του φασισμού. Άλλωστε μετά τον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο και το κραχ του ’29 η αξιοπιστία της δημοκρατίας είχε διαβρωθεί σε ανεπανάληπτο βαθμό. Ένας πρόχειρος κατάλογος των φίλων του φασισμού στο χώρο της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας, με ονόματα όπως αυτά του Ερνστ Γιούνγκερ, του Gottfried Benn, του Pierre Drieu La Rochelle, του Σελίν, του Πωλ ντε Μαν του Έζρα Πάουντ, του Giovanni Gentile, του Γέητς, του Μαρινέττι, του ντ’ Αννούντσιο, του Wyndham Lewis, δεν θα αποκάλυπτε παρά την κορυφή του παγόβουνου». Ας προσθέσω και τον Κνουτ Χάμσον, που τον παρέλειψε.

Εξετάζοντας διεξοδικά ο συγγραφέας, τις πνευματικές ρίζες της ακροδεξιάς πολιτικής, μοιραία σκοντάφτει στους Νίτσε, Γκομπινώ, Γιούνγκ, Χάιντεγκερ, Μωρίς Μπλανσό, Μπατάιγ, κ.α., των οποίων το ειδύλλιο με το φασισμό περνάει από ψιλό κόσκινο.

Ο ναζισμός δεν ήταν μια πολιτική κίνηση που ξεπήδησε ξαφνικά και από το πουθενά στην Ευρώπη την επαύριο της οικονομικής κατάρρευσης της Γερμανίας. Μπορεί αυτή να απετέλεσε τον καταλύτη για την εδραίωσή του, αλλά οι ρίζες του ναζισμού, όπως ανέλυσε διεξοδικά ο Isaiah Berlin, βρίσκονταν βαθιά εδραιωμένες στην πνευματική ιδιοσυστασία της Γερμανίας και συγκεκριμένα στο ρομαντικό ιδεαλιστικό κίνημα που ευδοκίμησε από τον 19ο αιώνα εκεί ως αντίδραση στο πνεύμα του γαλλικού κυρίως Διαφωτισμού. Βασική παράμετρος, η απουσία ευάριθμης αστικής τάξης στη Γερμανία η οποία ποτέ δεν μπόρεσε να αυτονομηθεί από την κυριαρχία των τοπικών φεουδαρχών και γαιοκτημόνων. Μια σύντομη ανάλυση βρίσκεται σε παλαιότερη ανάρτηση με τίτλο «ΕΚΛΕΚΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ: Ρωσία-Γερμανία».

Θα ήταν λάθος να ισχυρισθούμε ότι ο ρομαντισμός μπορεί να εξομοιωθεί με το φασισμό, μιας και η ρομαντική κοσμοθεωρία περιέχει πολύ περισσότερες πλευρές. Όμως ο ρομαντισμός ερχόμενος σε αντίθεση με τον ορθό λόγο, το αστικό και φιλελεύθερο πνεύμα της Δύσης, τις εξισωτικές αρχές της δημοκρατίας κ.λ.π., παρείχε τις κατάλληλες ψυχολογικές συνιστώσες για την ανάπτυξη και επέκταση της ναζιστικής ιδεολογίας. Έτσι η προπαγάνδα του Χίτλερ μιλούσε μια γλώσσα που στ’ αυτιά των Γερμανών δεν ηχούσε περίεργα. Στην πραγματικότητα, οι εθνικιστικές, λαϊκιστικές τάσεις που κυριαρχούσαν στη Γερμανική κουλτούρα για περισσότερο από 150 χρόνια χρωματίστηκαν με μια νέα φυλετική χροιά.

Οι κριτικοί του πολιτισμού αναφέρονται συχνά στον φιλόσοφο, ποιητή και θεολόγο Ηerder (1744-1803) σαν τον πρόδρομο της παγγερμανικής κοσμοθεωρίας, ο οποίος απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στην έννοια της εθνικότητας και του πατριωτισμού, θεωρώντας ότι υπάρχει μόνο μια τάξη στο κράτος, αυτή του «λαού». Πολλοί επίσης στοχαστές, δικαίως ή αδίκως διατύπωσαν επανειλημμένα την άποψη ότι η έννοια που έδινε ο Χέρντερ στον όρο «φυλή» ή «αίμα», ήταν πρόδρομος της ναζιστικής έννοιας της «ράτσας».

Ο επίσης γερμανός φιλόσοφος Φίχτε (1762-1814) προς το τέλος της ζωής του, εξελίχθηκε σε διακαή εθνικιστή μεταθέτοντας το κέντρο βάρους από το άτομο στο έθνος και το κράτος. Οι ιδέες του συνέβαλαν στην άνθιση αρκετών ξενοφοβικών συναισθημάτων στη Γερμανία τον επόμενο αιώνα.

Φυλετικές δε θεωρίες περί της ανισότητας των φυλών, με προεξάρχουσα αυτή του Κόμη Γκομπινώ (1816-1882), αν και Γάλλος στην καταγωγή, κυκλοφορούσαν ήδη ευρέως.

Ο Νίτσε με τη θέληση για δύναμη, τον υπεράνθρωπο, το θαυμασμό του για τη σκληρότητα, και το πολεμικό ήθος που ενσάρκωναν πολλοί από τους πλέον αιμοσταγείς τυράννους της ιστορίας, την λατρεία του των ανώτερων ανθρώπων, την επιθυμία εκμηδένισης των ξεπεσμένων φυλών μεταφέρει απεχθή πολιτικά μηνύματα, για τα οποία δεν θα ήταν συκοφαντία να πούμε ότι συντονίστηκαν με τη ναζιστική ιδεολογία λίγο αργότερα. Ο Νίτσε ήταν ο πιο ευαίσθητος δέκτης και εκφραστής του κύματος ηθικής, πολιτικής και θρησκευτικής παρακμής που σκέπαζε εκείνη την εποχή την Ευρώπη.

Ο Γιούνγκ, παραστρατημένος μαθητής του Φρόιντ, που μετά βίας γλιτώνει τη σύλληψη από τους σύμμαχους, ελκύεται και αυτός από τις φυλετικές θεωρίες της εποχής του. Σε δημόσιες δε ομιλίες του δεν παύει να εκφράζεται θετικά υπέρ του Χίτλερ.

Κοντολογίς, η άνοδος και ο εναγκαλισμός της ναζιστικής κοσμοθεωρίας στη Γερμανία βασιζόταν σε ένα ισχυρά εδραιωμένο πνευματικό κλίμα που πρόκρινε την ιδιαιτερότητα και ανωτερότητα του γερμανικού έθνους έναντι των άλλων φυλών και δη των Εβραίων. Η Γερμανία δεν πέρασε από τα μονοπάτια της δημοκρατίας, ούτε εντρύφησε στις ζυμώσεις που προϋποθέτουν την βιωσιμότητά της. Η αποκαλούμενη δημοκρατία της Βαϊμάρης, ολιγόχρονη στη διάρκειά της δεν μπορεί να χρεωθεί σε κάποια δημοκρατική παράδοση που αιφνιδίως καταλύθηκε. Η Γερμανία πρωτογνώρισε και μαθήτευσε με εξαιρετική επιτυχία στη δημοκρατία μόνο μεταπολεμικά.

Αν και παρατηρείται άνοδος τόσο στη Γερμανία και αλλού ακροδεξιών πολιτικών σχηματισμών, πιστεύω ότι το πνευματικό κλίμα είναι διαφορετικό της εποχής του ιστορικού φασισμού ώστε να ελλοχεύει ο φόβος της επανεμφάνισής του. Τουλάχιστον, στο ορατό μέλλον.

43 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Καλημέρα, όταν γράφονται τέτοια πόστ χωρίς οικονομικό συμφέρον πώς είναι δυνατόν να μην σκεφτόμαστε ότι πλησιάζουμε σε ένα άλλο είδος συμμετοχικού σοσιαλισμού;

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί κάθε φορά που κάποιος βάζει στο τραπέζι τον ρομαντικό ιδεαλισμό βγαίνουν όλοι από παντού για να τον τρομοκρατήσουν ότι δήθεν ελλοχεύει ο φασισμός.

Νομίζω ότι βασική ιστορική παράμετρος για την ανάπτυξη του ναζισμού ήταν η οικονομική κρίση και δευτερευόντως οτιδήποτε άλλο.

Αντίθετα ο σημερινός καταναλωτικά υπερδιεγερμένος πολιτισμός μας χρειάζεται και λίγο ρομαντικό ιδεαλισμό για να εξανθρωπιστεί στοιχειωδώς παράλληλα με τον προσανατολισμό της ορθολογικής σκέψης προς τον άνθρωπο και όχι τα αποτελέσματα-σκοπούς αυτά καθε αυτά.

Β.Bimbo( PR Profil ) είπε...

- Κοντολογίς, η άνοδος και ο εναγκαλισμός της ναζιστικής κοσμοθεωρίας στη Γερμανία βασιζόταν σε ένα ισχυρά εδραιωμένο πνευματικό κλίμα που πρόκρινε την ιδιαιτερότητα και ανωτερότητα του γερμανικού έθνους έναντι των άλλων φυλών και δη των Εβραίων.-
άξιον απορίας Συμπέρασμα..!?!
ιδιαίτερα όταν δεν αμφισβητήται,
ότι τα τελευταία 800 χρόνια του γερμανικού εθνικισμού/σοσιαλισμού
είναι αποτέλεσμα/δημιούργημα
της "αμφισβητούμενης" τάξης
των εμπόρων/αστών
(βλ.ΧάνζαHansa/Hanseaten Χανσεάτεν,
Preussen Πρώσσοι,Sachsen Σάξωνες..,
κατ' επέκτασιν δηλαδή Ευαγγελιστές και Εβραίοι)..!!!
μήπως διέφυγεν το γεγονός αυτό
- εξ επιτούτου -
από την σκέψην των καλοπροαίρετων λογίων/συγραφέων...???

Swell είπε...

Kαλησπέρα Cynical, κι εγώ ο αδαής πίστευα ότι ο Χάμσουν έγραφε "όταν βλέπω τις γριές να τρώνε πάστες, μου φαίνεται ότι οι πάστες είναι μουχλιασμένες" γιατί ήταν λάτρης του ωραίου και σφριγηλού. Οποία άγνοια...

grsail είπε...

- Η διαπίστωση ότι «... η Γερμανία πρωτογνώρισε και μαθήτευσε με εξαιρετική επιτυχία στη δημοκρατία μόνο μεταπολεμικά... » είναι φυσικά ορθή αν και παραβλέπεται ή αγνοείται από πολλούς. Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι αυτή η βίωση της δημοκρατίας λειτουργεί περισσότερο στο συμβολικό παρά στο πραγματικό επίπεδο μιας και οι Δυτικοευρωπαϊκές δημοκρατίες είναι μόνον κατ’ όνομα τέτοιες αφού οι θεσμοί (στην οικονομία και στην κοινωνία) είναι στην ουσία ανεπηρέαστοι από τους πολίτες και αφού η ασφάλεια –οριστικά- προτιμήθηκε από την ελευθερία.

- Η ιδεολογία του ευρωπαϊκού φασισμού είναι στην ουσία το ‘σκληρό’ υπόβαθρο του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού παραθέτω ως πείραμα : «θέληση για δύναμη, τον υπεράνθρωπο, το θαυμασμό του για τη σκληρότητα, και το πολεμικό ήθος που ενσάρκωναν πολλοί από τους πλέον αιμοσταγείς τυράννους της ιστορίας, την λατρεία του των ανώτερων ανθρώπων, την επιθυμία εκμηδένισης των ξεπεσμένων φυλών», παίξτε λίγο και ανταλλάξτε ή αντικαταστήστε κάποιες από τις εμφανιζόμενες έννοιες ... το αποτέλεσμα σας θυμίζει κάτι ; [ πχ. θαυμασμός για την σκληρότητα = θαυμασμός για τον πλούτο (που προϋποθέτει σκληρότητα), πολεμικό ήθος = ανηλεής αγώνας για το κέρδος κλπ κλπ ]

- Είμαι σε στάδια αρχικής γνωριμίας με το έργο του Νίτσε, διαισθάνομαι όμως ότι η σύνδεσή του με τον φασισμό ή η υπόθεση της συνάφειας των ιδεών του με τις φασιστικές τον αδικεί βαθύτατα !

- Η αντίθεση που επέδειξαν πολλοί λαοί και έθνη προς τους Εβραίους ή οποία είχε ποικίλες και ιδιαίτερα εκτεταμένες χρονικά εκφάνσεις, είναι ένα φαινόμενο που κατά την γνώμη μου δεν έχει μελετηθεί ούτε εξηγηθεί επαρκώς. Μπορεί να γνωρίζουμε τα ιστορικά δεδομένα αλλά δεν έχουν αναλυθεί (ακόμη) οι βαθύτερες αιτίες.

Odyssey είπε...

Συζητούσα μ' ένα φίλο βαθύ γνώστη της τέχνης και μεταφραστή, από χόμπυ, για το πόσο βαθειά ήταν απλωμένη η απήχηση του φασισμού στη διανόηση της εποχής.
Π.χ. Η λίστα σου δεν έχει τον Τζέημς Τζόϋς και πολλούς - πολλούς άλλους. Να σημειώσουμε, ότι μιλάμε για φασίστες με βραβεία Νόμπελ.
Το να συνδέσουμε την απήχηση του φασισμού μόνο με το πολιτισμικό υπόβαθρο της Γερμανίας και τον ρομαντισμό, θα χάσουμε επεισόδια.
Οι νικητές του πολέμου, οι οποίοι ήταν οι καπιταλιστές και οι κομμουνιστές απέκρυψαν συστηματικά την απήχηση του φασισμού στην "πρώτης γραμμής" διανόηση της Ευρώπης. Και πολλοί διανοούμενοι, μετά την ήττα σώπασαν και οι νικητές τους "βοήθησαν" να το κρύψουν, για να διατηρηθεί μόνο η εικόνα της βαρβαρότητας. Μόνο ο Έζρα Πάουντ, η μεγαλύτερη ποιητική μορφή του 20ου αιώνα δεν αποκήρυξε ποτέ τον φασισμό. Λέω, ο "μόνος", αλλά πρέπει να υπάρχουν κι άλλοι. Έρευνα,όμως, για το θέμα δεν έχει γίνει. Ελπίζω ο φίλος μου να ασχοληθεί με το θέμα, όπως τον έχω παροτρύνει.
Ο φασισμός ήταν λαϊκό κίνημα, που γιγαντώθηκε,μετά την κρίση του 29. Η οικονομική πολιτική του και τα αντικαπιταλιστικά συνθήματα ήταν ένα βασικό στοιχείο της πολιτικής του, που συσπείρωσε μάζες και απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.
Οι νικητές αποκρύπτουν τα μεγάλα λαϊκά ερείσματα του φασισμού σε όλες σχεδόν τις χώρες της ευρώπης.
Ποιο ήταν το οικονομικό του μοντέλο;
Το βρίσκει κανείς στα γραπτά του Έζρα Πάουντ. Και είναι αυτά, που έγραφα στο μπλογκ μου, πριν το κλείσω, για τις τράπεζες, το νόμισμα και τους ιδιοκτήτες του χρήματος. Ούτε είναι τυχαίο, ότι μετά από μεγάλη κρίση επανέρχεται το ερώτημα "Τι είναι το χρήμα";
Οι θεωρίες του Εζρα Πάουντ και των φασιστών εδράζονταν στις απόψεις του οικονομολόγου Clifford Hugh Douglas, ο οποίος είχε καταγγείλει σαν υπεύθυνους της κρίσης και της φτώχιας τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς, που τους εκχώρησαν την έκδοση νομίσματος και τον καπιταλισμό, γενικώς. Είναι αυτά που προπαγανδίζει το zeitgeist και πολλοί άλλοι σήμερα, για το ρόλο των τραπεζιτών στο παγκόσμιο σύστημα.
Ήταν "φυσικό" ένα τέτοιο κίνημα να συγκινήσει και τη διανόηση.
Ψάχνοντας για το συχωριανό μου Παναϊτ Ιστράτι, όντας σοσιαλιστής και ο πρώτος διανοούμενος που κατάγγειλε τον Στάλιν, διεπίστωσα ότι στο τέλος της ζωής του συνεργαζόταν με φασιστικά έντυπα και κινήσεις της Ρουμανίας, διατηρώντας την σοσιαλιστική του φιλοσοφία. Του ήταν πιο συγγενικός ο φασισμός από τον καπιταλισμό. Σ' αυτόν και σε πολλούς άλλους.
Η συνέχεια ήταν, βέβαια, τραγική. Οι "αντικαπιταλιστές" φασίστες συμμάχησαν με βιομηχάνους και τραπεζίτες, άπλωσαν τη βαρβαρότητα και εξουδετέρωσαν ότι "αριστερό" διέθετε η φυσιογνωμία τους.
(Μη ξεχνάμε, ότι οι περισσότεροι τραπεζίτες ήταν εβραίοι).

μ είπε...

Όσο γνωρίζουμε κάτι καλύτερα, λιγότερο το φοβόμαστε και αναρτήσεις σαν κι αυτές βοηθούν πολύ να καταλάβουμε το ναζισμό.

Θα συμφωνήσω πάντως με τον GR πως η οικονομική δυσχέρεια αποτελεί την κύρια αιτία έξαρσης ακροδεξιών φαινομένων. Ασφαλώς υπάρχει η σύνδεση με λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα σπουδαίων ή μη προσώπων. Όταν όμως μιλάμε για ένα φαινόμενο που πλήττει κατά κύριο λόγο τα φτωχά στρώματα, τα δοκίμια και η λογοτεχνία περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Καλησπέρα.

Βεζύρης είπε...

Καλησπερα.
Δεν νομιζω προσωπικα οτι παιζει τοσο σπουδαιο ρολο η παροχη "στεγης" στις φασιστικες ιδεολογιες απο την πλευρα της διανοησης, το ζητημα κατα τη γνωμη μου ειναι περισσοτερο οικονομικο. Εξάλλου τα στρωματα της κοινωνιας, που εναγκαλιζονται συχνα πυκνα με φασιστικες ιδεολογιες και συνηθως αποτελουν το δυναμικοτερο κομματι κινηματων που προκυπτουν απο αυτες, ειναι κυριως μικροαστικα στρωματα. Ο μικρομεσαιος, ο νοικοκυρης συνηθως στρεφεται προς τη συντηρηση. Αν δουμε τη χωρα μας για παραδειγμα, οσες φορες και αν στραφηκε σε ακροδεξιο πολιτευμα (Μεταξας, Χουντα, και το ενδιαμεσο αν θες...), δεν νομιζω να υπηρχε ιδεολογικη στηριξη απο πλευρας διανοησης. Ασε που συνηθως οι οπαδοι τετοιων κοσμοθεωριων, την διανοηση μονο ακουστα την εχουν, ή να ειναι σαν τους Ελληναραδες που ακουνε και δυστυχως πιστευουνε Λιακοπουλους και λοιπους. Ειναι θεμα παιδειας στην τελικη...
Ο Νιτσε αδικειται. Ο ανθρωπος μιλαει συμβολικα... Αν μελετησει καποιος το εργο του βλεπει περιφρονηση για τους συγχρονους του Γερμανους...

cirut είπε...

"Greek Rider"
"..όταν γράφονται τέτοια πόστ χωρίς οικονομικό συμφέρον πώς είναι δυνατόν να μην σκεφτόμαστε ότι πλησιάζουμε σε ένα άλλο είδος συμμετοχικού σοσιαλισμού;",

δεν ισχύει για όλους, οι ιδιοτέλειες πάντα ελλοχεύουν κι είναι κ δυσδιάκριτες, συχνά. Εδώ όμως ισχύει και είναι τόσο παρήγορο.

Ο Ναζισμός, πατούσε στο στέρεο βάθρο του μύθου του εθνικισμού, όταν θεωρητικοποιούνταν. Η οικονομική κρίση έδωσε το λόγο του μίσους. Για τον υπερδιεγερμένο πολιτισμό φροντίζει μόνο μια ακίνδυνη θρησκεία, μιας και η πολιτική δεν έχει πια θεωρία αλλά μόνο κυνισμό. Τι είναι αυτά τα εκατ "πιστών" στην αυλή του Βατικανού;

ELvA είπε...

To προβλημα της ανοδου της ιδεολογιας του φασισμου στην Ευρωπη εχει πολλες παραμετρους. Μια σημαντικη ειναι της καταγωγης και του πολιτιστικου περιγυρου.Ενα παραδειγμα ειναι ο φιλοσοφος Wittgenstein, που ενω ηταν γονος ευπορης Αυστριακης οικογενειας με εβραικη ομως καταγωγη χρειαστηκε να κρυψει πολλες φορες την πραγματικη καταγωγη του προκειμενου
να γινει δεκτος σε καλα σχολεια και γενικα στην Βιεννεζικη χριστιανικη κοινωνια. Φοιτησε σε σχολειo του Linz και υπηρξε για δυο χρονια συμμαθητης στο ιδιο σχολειο με τον Ηitler την εποχη που το κινημα του völkisch εθνικισμου ηταν σε ανοδο ενω η ελιτ των Bιεννεζων συγγραφεων τοτε οπως ο Weininger και ο Kraus εκδιδουν εκτος απο αντισιωνιστικα κειμενα και αλλα οπου φαινεται και η τεχνητη πολωση μεταξυ αρσενικου θηλυκου, θεωριες που επηρεασαν και τους ναζιστες αργοτερα. Το περιεργο ηταν οτι μεχρι το 1904 ο Κraus ηταν μελος και φερεφωνο σοσιαλιστικων ιδεων, ενω μετα αρχισε να τον ενδιαφερει η ηθικη και η 'ανωτεροτητα', σαν
'αριστοκρατικα ιδεωδη' της εποχης. Δεν ειναι τυχαιο που ο ιδιος ο Κraus αναφεροταν στην Βιεννη που ηταν γενετειρα του σιωνισμου και του ναζισμου σαν ''το εργαστηρι ερευνων για την κατστροφη του κοσμου'' !

cynical είπε...

Καλημέρα @Rider,

Μπορεί να μην υπαρχει οικονομικο συμφερον αλλα συμφερον υπαρχει (!): Να ακουσω τις γνωμες σας και να τεσταρω την αντοχη των επιχειρηματων!

Η Γερμανια έχει ιδιαιτερη και ξεχωριστή ιστορια ειδικά όσον αφορά την στάση της προς το Διαφωτισμό και τη νεωτερικοτητα. Χωρις αυτη τη σημαντικη παράμετρο, δεν μπορεί να γινει κατανοητός ο 20ος αιώνας.

Αν δεν υπήρχε η οικον. κατάρρευση της Γερμανιας (λογω των δυσβάχτατων πολεμικών επανορθώσεων προς τους συμμαχους) είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Χιτλερ δεν θα δημιουργούσε ρεύμα. Αλλά, δεν είναι τυχαίο που ήταν στη Γερμανία που η συγκεκριμενη οικ. κρίση πυροδοτησε αυτες τις εξελίξεις. Και οχι στην Αμερική, για παράδειγμα. Και εκεί ειχε προηγηθει το Κραχ αλλα δεν εγινε καποια, έστω συντηρητικη στροφη. Το αντιθετο θα ελεγα.

Η εργαλειακη λογικη προκαλει ασφυξια. Ο ακρατος ιδεαλισμος, πάλι, δεν ξερεις σε τι παραξενιες και ατοπηματα μπορει να οδηγησει...

cynical είπε...

Καλημερα Β. Bimbo,

δηλαδή περιμενεις να βρεις λογικη εξηγηση στο γιατι οι γερμανοι παραφούσκωσαν το εγω τους και προκριναν τη "γερμανικοτητα" ανωτερη απο την "εβραικοτητα"; Άλλωστε η ιδεαλιστικη ψυχη δεν υιοθετει κατ' αναγκη οικονομικα/ορθολογικα κριτηρια αξιολογησης.

cynical είπε...

Καλημερα @Swell,
για τις πολιτικες συμπαθειες του Hamun

http://en.wikipedia.org/wiki/Knut_Hamsun

Β.Bimbo( PR Profil ) είπε...

@cynical..,
ασφαλως και δεν περιμένω
καμμία λογική εξήγηση στο γιατί..,
διότι η κάθε οργανωμένη κοινωνία
(όπως κάθε κόμμα,οργάνωση,εταιρεία)
αρνήται να φανερώσει την δομή
και τον σκοπό της ακόμη και εάν εξαναγκαστεί..!
(βλ.Αθηναική ΔΗΜ.., Πουλαντζας)
απλά είναι ορθό και αναγκαίο
να αναφέρονται όλα τα δεδομένα
(βλ.σχόλιο από Elva )
ακόμη και τα πιό ασήμαντα
(βλ.μεγάλη σχολή των χρονικών στην
γαλλία/γερμανία Annalen Schule )

ευχαριστώ και καλημέρα..:-)

cynical είπε...

Γεια σου @Grsail,

η οικονομικη πρακτική του ναζισμού, περα από τις αρχικές "σοσιαλιστικές" διακηρύξεις δεν διέφερε σε τιποτε από τον καπιταλισμό των δυτικών δημοκρατιών. Υστερούσε λίγο σε τεχνολογικό εκσυγχρονισμό. Αλλα δεν πειραξε δομές και οι επιχειρησεις συνεργασταστηκαν μαζι του και μαλιστα ωφεληθηκαν.

Δεν θα ηθελα να κανω αμεσες συγκρισεις μεταξυ νεοφιλελευθερισμου και ναζιστικης ιδεολογιας γιατι η δευτερη την υπερβαινει κατα πολυ σε ασυδοσια!

Ο Νίτσε πιθανον αν ζουσε αλλα 40 χρονια και γνωριζε τη γερμανια του Χιτλερ να αηδιαζε. Αλλα ο Νιτσε ήταν σφοδρος πολεμιος του Διαφωτισμου και των αξιων του. Καταδικαζε ολο το αξιακο φορτιο περι ισοτητας, ανθρωπισμού, δημοκρατιας, δικαιωματων, ορθου λογου κ.λ.π. Ηταν δε "γερμανος" ως το κοκκαλο και υποστηριζε την γερμανικη ιδιαιτεροτητα.

Στη Γενεαλογια της Ηθικής δεν φείδεται λέξεων να προκρίνει το αριστοκρατικό ηθος των γενναιων και δυνατών και να κατακεραυνώνει τους αδύναμους και υποτελείς, οι οποίοι " πρέπει να θυσιαστούν μαζικά για την ευημερία ενός και μόνο είδους δυνατότερων ανθρώπων..".

Στη "Θέληση για Δύναμη", "..Χρειάζεται μια κήρυξη πολέμου στις μαζες από τους ανώτερους ανθρώπους.... εκμηδένιση των κατώτερων φυλών..."

Μεταπολεμικα υπήρξε μια προσπαθεια αναθεωρητισμου του εργου του και να τον παρουσιασουν κυριως σαν αισθητικιστη και κριτικο του πολιτισμου. Αλλα τοσο σε αυτα τα εργα οσο και στον Ζαρατουστρα η φιλοσοφια του δειχνει καθαρα τις πολιτικες του αποψεις.

Και μενα με απασχολει αυτο το αιωνιο κυνηγητο των Εβραιων. Υπαρχουν διαφορες εξηγησεις, αλλα καμια δεν μου φαινεται τοσο δυνατη ωστε να εξηγει αυτη τη διαχρονικοτητα.

cynical είπε...

Γεια σου Οδυσσεα,

για πολλους διανοούμενους οι συναφειες τους με τον φασισμο επιχειρηθηκε να διαγραφούν ή να εξωραιστούν.

Και απο το αλλο στρατοπεδο ομως δεν ηταν λιγοι οι διανοούμενοι που ετρεφαν λατρεια για τον Σταλιν.

Ο Χιτλερ ειναι αληθεια ότι ειχε μια ορμη και μια δυναμική που στις αρχες τουλαχιστον ήταν πολλά υποσχόμενη για το γοητρο της πληγωμενης Γερμανιας. Σε αυτη τη φαση, δεν θα μεμφομουν τοσο αυτους που παγιδευτηκαν στην εικονα αυτη. Και ο Χάιντεγκερ νομιζω οτι ειχε το σθενος να μην απαρνηθει τις ιδεες του μεταπολεμικα.

Ο εθνικοσοσιαλισμος ηταν οντως λαικο κινημα, μικροεπιχειρηματιες, και κυριως τη μεσαια και κατωτερη δημοσια υπαλληλια. Συμφωνα με εκλογικα αποτελεσματα οι εργατες αποτελούσαν ενα μικρό μονο ποσοστο της εκλογικης του βασης (7%-8%). Αργοτερα προσχώρησαν και ανωτερα στελέχη. Εκτος ομως γερμανιας δεν ειχε πολυ μεγαλη περαση. Τετοιου προσανατολισμου κομματα με μεγαλη συσπειρωση, πανω απο 20%, δημιουργηθηκαν μονο στην Ουγγαρία και τη Ρουμανια.

Δεν εχω τη γνωση να μπω στις ιδιαιτεροτητες της οικονομικης πολιτικης του Χιτλερ. Πάντως παρελαβε μια γερμανια με τεραστιο πληθωρισμο και ανεργια και πολυ γρηγορα την εφερε στα ισια της. Μειωσε την ανεργια ειτε απαγορευοντας εργασια στις γυναικες και τους εβραιους, ειτε τονώνοντας την πολεμικη βιομηχανια, είτε ακολουθωντας άλλου ειδους σφιχτη πολιτικη.

cynical είπε...

Καλησπέρα Μάνο,

οπως εγραφα και στον @Rider, σιγουρα τετοιες ακραιες καταστασεις ευδοκιμουν σε συνθηκες δυσχερεις. Αλλα το οτι η πιεση αυτη δεν μεταφραστηκε σε άλλου τυπου πολιτικο μορφωμα οπως ας πουμε δικτατορια ή περαιτερω συντηρικοποιηση, ή ακομα και κομμουνιστικη επανασταση, εχει σκεση με τη γερμανικη ιδιαιτεροτητα οπως την περιεγραψα.
Το κραχ στην αμερικη εδωσε το νιου ντηλ και η συντριβη των ρωσσων στον Α παγκοσμιο πολεμο εδωσε την εξουσια στους μπολσεβικους. Αυτο που θελησα να εξετασω ληταν γιατι η ηττα των γερμανων και η οικον. καταρρευση βρηκε διεξοδο σε αυτο το συγκεκριμενο πολιτικο σχημα.

cynical είπε...

Καλησπερα "Βεζύρηδες..."

οι διανοουμενοι αποτελουν την προσοψη μιας κυβερνησης. Μεσα απο την αποδοχη ή απορριψη που εχει απο αυτους, νομιμοποιειται ή απονομιμοποιειται και η ιδια στα ματια των πολιτων και στο εξωτερικο. Επισης οι διανοουμενοι μπορουν και να επηρεαζουν και την κοινη γνωμη και να κανουν και αλλες δουλειες στο επικοινωνιακο.

Ο φασισμος οταν προεκυψε ήταν οντως επαναστατικος. με αυτο το προσωπο προσυλκυε τον κοσμο. Και ειχε και πολλες σοσιαλιστικες ιδεες. Ασχετο αν στην πορεια... Στη Γερμανια που δεν υπηρχε δημοκρατικη παραδοση και οι συγκυριες δεν ηταν οι καλυτερες για να εδραιωθει, ο πολυς ο κοσμος δεν ειχε και πολλες επιλογες. Και οι μικρομεσαιοι και οι υπαλληλοι και οι αυτοαπασχολουμενοι, ολοι του εδωσαν την ψηφο τους.
Μια δικτατορια ομως δεν εχει λαικη βαση οπως ειχε ο Χιτλερ. Οποτε ειναι αλλο πραγμα.

Καποιες σκεψεις για τον Νιτσε εγραψα πιο πανω στον grsail. Παντως στ' αυτια ενος που εχει ενσωματωσει τη διαφωτιστικη παραδοση, τα λογια του Νιτσε ηχουν περιεργα. Οχι οτι δεν απετελεσε σταθμο στην προσπαθεια του να "μεταξιώσει" ολες τις αξιες της Δυσης και να τις δει απο μια πιο καθαρη μορφη.

Ο Νιτσε ξαναβγηκε αναβαπτισμενος στην επιφανεια τις τελευταιες δεκαετιες οταν με τους μεταδομιστες αρχισε ξανα η επιθεση προς τον ορθο λογο κ.λ.π.

cynical είπε...

Γεια σου @cirut,

αν δεν υπηρχε το υποβαθρο του ιδιαιτερου γερμανικου εθνικισμου, ο φασισμος δεν θα επαιρνε την τερατωδη μορφη που πηρε. Την μεχρις εσχατων.

grsail είπε...

Θα πρέπει ίσως να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην χρήση των εννοιών δεδομένου ότι έννοια ‘φασισμός’ έχει εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο από ότι η ‘ναζισμός’.

Πιστεύω ότι μικρό κομμάτι του Γερμανικού (Ευρωπαϊκού) λαού αποδέχτηκε τις ιδέες του φασισμού αλλά και αυτό ακόμη αφορούσε κυρίως την αστική τάξη και την διανόηση.

Εντελώς διαφορετικοί ήταν οι ‘συσχετισμοί’ για τον ναζισμό.

Μια γλαφυρή περιγραφή της απέχθειας που επέδειξαν τα μεσαία στρώματα (και όχι μόνο) του Βερολίνου στον ναζισμό και στην χιτλερική αισθητική υπάρχει στο βιβλίο ‘The Fall off Berlin’, των Anthony Read & David Fisher.

cynical είπε...

@grsail

έχεις απολυτο δικαιο στη διακριση μεταξυ ναζισμου και φασισμου. προσπαθησα να μην χρησιμοποιησω στο κειμενο τη λεξη φασισμος. Θα μου διεφυγε ομως καποιες φορες, γιατι η γλωσσα τα συγχεει. Εχω διαβασει το βιβλιο "Η Πτωση" πανω στο ποιο βασιστηκε η ομονυμη ταινια. Ειναι το ιδιο; Δε θυμαμαι τον συγγραφεα.

Odyssey είπε...

Εξάπλωση
Ισχυρά φασιστικά κόμματα ήταν σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί να μην κέρδισαν εκλογές, αλλά έδωσαν στήριγμα και κατάλυση της δημοκρατίας. Αναφέρω Πορτογαλία, Ισπανία, Αυστρία, Κροατία, Νορβηγία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο και σχεδόν σε κάθε χώρα υπήρχε φασιστικό κόμμα.
Σήμερα δεν μπορούν να επανεμφανιστούν, γιατί έχουν εγκαταλείψει τον "αντικαπιταλιστικό" χαρακτήρα τους.
Το Χρήμα
Ο Χίτλερ έδωσε δουλειές και δημιούργησε εισοδήματα, γιατί τύπωσε ανεξέλεγκτα χρήμα, για να χρηματοδοτήσει τις πολεμικές του ανάγκες. Το χρήμα που τυπώνεται για να καλύψει ανάγκες δεν γίνεται "πληθωριστικό" χρήμα. (Το μεγάλο παραμύθι).
Και σήμερα έχουμε ανάγκες, αλλά δεν το μοιράζουν το χρήμα. Το δανείζουν με το σταγονόμετρο.
Και Douglas, όντας μηχανικός στέλεχος επιχειρήσεων, στενοχωριόταν κάθε φορά που υπήρχε ανάγκη για κάποιο έργο και έπαιρνε την απάντηση "δεν έχουμε χρήματα". Διεπίστωσε ότι μέσα στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, όντας διευθυντής αεροναυπηγικής κρατικής εταιρείας,όλα δούλευαν ρολόι και ΠΟΤΕ δεν ετέθη θέμα έλλειψης χρήματος. ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΕ. Εκεί ήταν που κατάλαβε ότι κάποιος ελέγχοντας τη ροή του χρήματος, κοροϊδεύει τους λαούς του κόσμου.

Εβραίοι
Μία εξήγηση για τον αντισημητισμό τότε και σήμερα είναι η ευρεία συμμετοχή των εβραίων, σαν τραπεζίτες του καπιταλισμού και ύστερα σαν βασικοί ιδιοκτήτες μεγάλων εταιρειών. Το ιστορικό αυτό γεγονός οφείλεται σε θρησκευτικούς λόγους. Χριστιανισμός και Ισλάμ αποκήρυτταν τον τόκο, αφήνοντας το θέμα αυτό στους Σάιλοκ. Οι εβραίοι αργυραμοιβοί είναι οι πρώτοι που αν δεν εφεύραν ,διέδωσαν το χαρτονόμισμα.
Είναι αυτοί, που χάρις στην απάτη του τραπεζογραμματίου, δημιούργησαν τις αποικιοκρατικές αυτοκρατορίες και στη συνέχεια τον "καπιταλισμό". Είναι ο λόγος που η πρώτη "παγκόσμια" ισχύς εμφανίστηκε στην Ευρώπη και όχι σε κάποια άλλη περιοχή της γης π.χ. στην πολυπληθέστερη και ανεπτυμένη τεχνολογικά και επιστημονικά Κίνα.
Εκείνοι δεν ήξεραν το κόλπο με το χαρτονόμισμα. Πλήρωναν στρατούς, ναύτες κι έφτιαχναν καράβια, με τυπωμένα χαρτιά, που όλοι νόμιζαν ότι είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό.
Γι αυτό οι βασιλείς της Ευρώπης αναζητούσαν με αγωνία το "Ελντοράντο". Ήθελαν να γεμίσουν τα θησαυροφυλάκια, πριν τους πάρουν είδηση. Τα χρόνια πέρασαν και η απάτη έγινε συνήθεια. Αργότερα, ο χριστιανισμός "ενέδωσε" στο θέμα του τόκου. Το Ισλάμ αντιδρά ακόμα, με αρκετές παραχωρήσεις.
Όμως, οι εβραίοι είναι ακόμα δυσανάλογα ισχυροί στην οικονομία και γι' αυτό μπορούν να σκοτώνουν να λειτουργούν σαν ναζιστές και να μην τους ενοχλεί κανείς.
(είπα σήμερα, να ξεφορτώσω, όσα ξέρω)

cynical είπε...

γεια σου Elva,

και ο Χιτλερ με σοσιαλιστικα ιδεωδη ξεκινησε. Και στον τροπο παραγωγης. Οταν ανελαβε την εξουσια πολλοι απο τους συνεργατες του που τον ειχαν πιστεψει δολοφονηθηκαν. Αλλα ο Χιτλερ εφαρμοσε κοινωνικη πολιτικη (αμα ησουν αρρεν και γερμανος). Αυτος εφτιαξε και το Volkswagen!

Και οι γονεις του Μαρξ ειχαν απαλειψει την εβραικη τους καταγωγη. Η διακριση εναντια στους ευραιους στη γερμανια ειναι πολυ παλιοτερη του Χιτλερ. Ο Χιτλερ δεν ξεπηδησε απο το πουθενα. Ειχε ερεισματα στην ψυχολογια του γερμανικου λαου.

Επισης θα ηθελα να προσθεσω οτι ρολο επαιξαν και οι διαφορες βιολογικες θεωριες που κυκλοφορουσαν τον 19ο αιωνα οι οποιες βασιζομενες (λανθασμενα) στον Δαρβινο προσπαθουσαν να θεωρητικοποιησουν τα περι διαφοράς. Αυτες ειχαν μεγαλη περαση που υποδαυλιζαν τα γερμανικα ενστικτα. Δηλαδη υπηρχε ενα πνιγηρο κλιμα.
Επισης στο τελευταιο τεταρτο του 19ου αιωνα δεν ειχαν μεινει και πολλα φιλελευθερα καθεστωτα στην ευρωπη, εκλογμενα δε κοινοβουλια υπήρχαν σε ελαχιστες χωρες (αγγλια, Ελβετια κ.α.)

cynical είπε...

@Οδυσσεα

χειμμαρώδης!! Πολύ χρησιμα αυτα που γραφεις. Τον Douglas δεν τον ειχα ξανακουσει. Ψαχνοντας τον στον Google δεν βρηκα κατι που να τον συνδεει με τον Χιτλερ.

Παντως μου κεντρισες το ενδιαφερον να κοιταξω τον τροπο που καταφερε ο χιτλερ να ανορθωσει την γερμανια και να την ξαναρματωσει. Συνθημα του ηταν η αυταρκεια. Δεν γνωριζω ομως πως αυτο το χρησιμοποιησε για να ορθωσει την οικονομια.

Εχω βρει κατι αρθρα, αλλα πριν γραψω οτιδηποτε θελω να το χωνεψω πρωτα το πραγμα.

grsail είπε...

μάλλον δεν κυκλοφορεί στα Ελληνικά οπότε δεν θα είναι αυτό

Odyssey είπε...

O Douglas δεν φαίνεται να έχει άμεση σχέση με τον Χίτλερ. Έχει, όμως, με τον Εζρα Πάουντ και το τμήμα των φασιστών, που έδιναν έμφαση στον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα.
Ο Douglas στα βιβλία του επιτίθεται στα Πρωτόκολα της Σιών και τον χαρακτηρίζουν αντισημίτη.
Γενικά, η οικονομική πολιτική του φασισμού, στο κομμάτι που ακουμπούσε τις μάζες ήταν "αντιτραπεζική".
Όταν διεπίστωσα στο internet αυτό που αποκαλώ "τραπεζική απάτη" και "πρωταρχική απάτη του καπιταλισμού", είδα ότι τα περισσότερα στοιχεία και πληροφορίες διακινούνται από ακροδεξιά blogs.
Ψάχνοντας, βρήκα τον Έζρα Πάουντ, ο οποίος την οικονομική του θεωρία την έχει κάνει ποίηση.
Αυτά τα λίγα.
(Για το ρόλο του χαρτονομίσματος στην δημιουργία των αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών και στην αφετηρία του καπιταλισμού είναι δική μου σκέψη).
Την αλήθεια της "τραπεζικής απάτης" μου την έχουν επιβεβαιώσει πολλοί φίλοι από εδώ, ένας πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας και επιβεβαίωσα την αλήθεια του, όταν το θέτω στα blogs σοσιαλδημοκρατών, ευρωπαϊστών και νεοφιλελεύθερων. Και από πολλές άλλες μεριές. Όποτε τίθεται το ζήτημα, ή σωπαίνουν ή ομολογούν "παρεκτροπή", προσπαθώντας να το υποβαθμίσουν.
Τα βίντεο του internet "Masters of Money", "Money as Debt", και "zeitgeist" έχουν πραγματική βάση.
Ο φίλος μου τ. υπουργός, κλείνοντας τη συζήτηση, μου είπε: "Ότι είναι να κάμετε, κάντε το εκτός κομμάτων".
Ο νοών νοείτω.

Odyssey είπε...

Kι επειδή ξέρω ότι θα τα ψάξεις κι επειδή τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτούς που δεν το αξίζουν κι ννοώ τους φασίστες, αυτοί α) πούλησαν τις κοινωνίες, συμμαχόντας με ότι κατηγορούσαν και β) παραμένει επιεικώς "λάθος" η λύση των όποιων οικονομικών προβλημάτων, χωίς δημοκρατία.
Το απέδειξε η ίδια τους η ιστορία. Όσοι ακροδεξιοί εξακολουθούν να δηλώνουν "αντικαπιταλιστές" είναι καιρός να το δουν αυτό.
Τέλος, στις ΗΠΑ, υπάρχει γερουσιαστής, o RON PAUL, ο οποίος εκλέγεται, μιλώντας για αυτά. Υπάρχουν χιλιάδες βίντεο με δηλώσεις του. Είχε βάλει και υποψηφιότητα για Πρόεδρος, αλλά αυτό το έφαγε η νύχτα. Τα συνθήματα του είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Π.χ. καταργείστε τη φορολογία και τυπώστε χρήμα, Restore the Republic κ.ά.

SUN W KNIGHT είπε...

Γειά σου intellectual Cynical.

"Τα πάντα ρει,
λέγει ο σοφός Ηράκλειτος
όμως μιά φανταχτερή φτήνεια
θα επιζήσει απ' τις ημέρες μας"

λέει ο Έζρα Πάουντ...

Greek Rider είπε...

Cynical συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες. Και η εργαλειακή λογική και ο άκρατος ιδεαλισμός οδηγούν σε αδιέξοδα. Για τον άκρατο ιδεαλισμό το έχουν καταλάβει οι περισσότεροι, για την εργαλειακή λογική όχι.

Η Γερμανία με την άνοδο του Χίτλερ καθώς και η Ιαπωνία με την αφύσικα επιθετική τους ιδεολογία είναι πολύ σοβαρά φαινόμενα.

Για την Ιαπωνία δεν έχω καταλήξει ακόμη.

Για τη Γερμανία όμως νομίζω ότι η συμπεριφορά της και η άνοδος του φασισμού οφείλεται:

1) Στην οικονομική κρίση που αντίθετα με άλλες χώρες ήταν πιο δυνατή και δεν αντιμετωπίστηκε όπως στις ΗΠΑ αποτελεσματικά.

2) Ο ιδεαλισμός ήταν ένας λόγος. Όμως η Γερμανία ήταν ένα κράτος με μικρή ιστορία ενιαίου κράτους, ας είναι καλά ο δαιμόνιος Βίσμαρκ. Όταν τα κράτη είναι στο ξεκίνημά τους έχουν πιο έντονο το στοιχείο του εθνικισμού. Δες Σκόπια, Ελλάδα κτλ

3) Η Γερμανία αισθάνθηκε ότι εξευτελίστηκε στον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Αυτή η αρνητική ενέργεια έγινε ένα εκτινασσόμενο ελατήριο βίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Πάντως και η περίπτωση της Ιαπωνίας αξίζει διερεύνησης.

Νοσφεράτος είπε...

νομιζω οτι ειναι σχετικό

http://luciferidis.wordpress.com/2008/09/17/t%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b9/

τωρα
την σημερινη ακροδεξια δεν θα πρεπει να την συγκρινουμε τοσο με τον Ναζισμό
οσο με τον πολύ πιο διαδεδομένο
και μακροχρονο (και σχετικά ηπιωτερο )Φασισμό

cirut είπε...

Καλημέρα,

το κραχ της Αμερικής δεν είχε καμιά σχέση με "εθνική" απειλή έξωθεν. Η Γερμανία είχε, όπως λέχτηκε, το πατατράκ του Α! Παγκοσμίου και τη συνεχή μέγγενη των Αγγλογάλλων. Έτσι χρειαζόταν κάτι περισσότερο από οικονομική αναστροφή. Ένοιωσαν ότι απειλούνται σαν έθνος και ότι οι εχθροί είναι πολλοί και δυνατοί. Χρειαζόταν, λοιπόν, κάτι πολύ περισσότερο από τις ΗΠΑ το 1929.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η ημιμαθής διανόηση, που λές, τα ξέρει όλα, πήγε στη πηγή και νερό δεν ήπιε, ξέχασε τον Σωκράτη
ο οποίος εν οίδε ότι ου δεν οίδε.
Οσον αφορά την "εκλεκτική συγγένεια Γερμανίας-Ρωσίας πρόκειται για την σκυλατοδρομία της σειράς εκμηχάνισης της παραγωγής, η οποία προσφάτως εκομίσθη εις Κίνα.

cynical είπε...

@Οδυσσεα καλημερα,

με βαζεις σε μονοπατια (σχετικα με το χρημα) που δεν τα γνωριζω.
Διαβαζοντας κειμενα και διακηρυξεις ακροδεξιων και γω πολλες φορες μπερδευομαι αν προκειται για ακροδεξια ή ακροαριστερα σχετικα με τον εντονο αντικαπιταλιστικο τους χαρακτηρα και την υποστηριξη των μαζων.
Υποπτευομαι ομως οτι οι λεξεις εχουν αλλο περιεχομενο στους μεν και στους δε. Οταν μιλουν για κοινοτητες και αλληλεγγυη και τα ρεστα, οι ακροδεξιοι εννοουν την αλληλεγγυη των στρατιωτων πρωτιστως και οχι οπως την εννοουμε με τη φιλανθρωπο εννοια της.

Θα συνεχισω αργοτερα...

akrat είπε...

ΚΑΛΗΜΈΡΑ
χαίρομαι που διάβασα ένα κείμενο που λέει αλήθειες.
Ωστόσο να μην παρανοήσουμε...
Δεν υπάρχει κίνδυνος φασισμού ...ή Ναζισμού.
Ωστόσο είναι αλήθεια. Το να ξέρει κανείς τον αντίπαλό του έστω εν σπέρματι ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ.

cynical είπε...

@Οδυσσεα

αγνοουσα τις οικονομικες θεωριες του Pοund σχετικα με το ρολο των τραπεζων. Οντως ετσι ειναι, αλλα δεν μπορω να τις αξιολογησω σχετικα με την ορθοτητα τους και την επιδραση που ειχαν γενικα στους ιθύνοντες της εποχης.

Η εποχη του μεσοπολεμου ηταν πολυ μπερδεμενη πολιτικα και ταραχωδης. Τοσο τα κομμουνιστικα όσο και τα ακροδεξια ρεύματα ήταν στο φορτε τους και η αμφισβητηση της δημοκρατιας πολυ εντονη. Ολοι μιλουσαν για παρακμή. Ο ιδιος λογος που ακουγεται και σημερα δεν μου αρεσει.
Διαβαζοντας σποραδικα αδυνατω να βγαλω ακρη για το κλιμα της εποχης. Παντως τοτε ολη η ευρωπη ηταν ανακατη.

cynical είπε...

Γεια σου ρομαντικε Ιππότη sun w knight,

Η δημοκρατια περιλαμβανει και τους φτηνους και τους ακριβους. Ειναι η αντανακλαση της κοινωνιας. Με την παιδεια ας προσπαθησουμε να αλλαξουμε το συσχετισμο.Τι αλλο;

cynical είπε...

Καλημερα @Rider,

Η Γερμανια κατερρευσε απο τις υπερβολικες πολεμικες επανορθωσεις, τα δανεια που επαιρνε απο ΗΠΑ και την κακη οικον. πολιτικη του Μπρινιγκ στη Δημ. της Βαιμαρης. Οι συμμαχοι την ειχαν τιμωρησει σκληροτερα απο οτι οι Ρωμαιοι την Καρχηδονα.
Ο Γερμανικος εθνικισμος ηταν ιδιαιτερος γιατι τον εθετε και πανω σε βιολογικη βαση, κατι που έλλειπε απο τον ιταλικο φασισμο.

Για την Ιαπωνια ουτε εγω ξερω ιδιαιτερα. Και αυτη ηταν μιλιταριστικο κρατος. Πιστευω βαθια οτι οι χωρες που περασαν σε ακροτητες και ολοκληρωτισμους ηταν αυτες που δεν περασαν απο τον Διαφωτισμο. Ενταξει η Ιαπωνια δεν συγκαταλεγεται στη Δυση, παιδι της οποιας ηταν ο Διαφωτισμος.
Και απο Ελλαδα δεν περασε ο διαφωτισμος, και ισως η αδυναμια λειτουργιας της δημοκρατιας στη χωρα μας να οφειλεται και σε αυτο.

cynical είπε...

Γεια σου Νοσφερατε.

Πολυ ευστοχο κειμενο. Μια επικινδυνη λοξοδρομηση του ρομαντικου στοιχειου.

Ο φασισμος κατ' αρχην δεν ηταν εναντιον των εβραιων, αλλα το εκανε μετα τη συμμαχια με τον Χιτλερ. Ο φασισμος δεν στηριχτηκε σε βιολογικες θεωριες περι αιματος και φυλης. Και ο Μοσσουλινι ειχε ξεκινησει σοσιαλιστης.

Θελω να διαβασω με προσοχη για το κλιμα του μεσοπολεμου καποια φορα. Ηταν ενα καζανι που εβραζε, αν και η φωτια θα πρεπει να ειχε αναψει απο το τελος του 19ου αιωνα ηδη. Δεν ειναι τυχαιο που ο Νιτσε εγραφε αυτα που εγραφε. Ειχε καλη μυτη.

cynical είπε...

Γεια σου @cirut
Πολλοι λενε οτι απο την επαυριο της συνθηκης των βερσαλλιων η Γερμανια ηδη ειχε παρει την αποφαση της, να ξεπλυνει τη ντροπη. Και ενω ολοι ηξεραν οτι εξοπλιζοταν, δεν εκαναν και τιποτε να το σταματησουν. Αραγε μπορουσαν;

cynical είπε...

γεια σου @airgood

και η αμερικη ειχε απο πιο πριν εκμηχανισει την παραγωγη. Νομιζω οτι τα κοινα στοιχεια της Γερμανιας-Ρωσσιας ειναι περισσοτερο ψυχικα, λογω του οτι αμφοτερες οι χωρες δεν περασαν απο διαφωτισμο και ειχαν ροπη προς το μυστικιστικο και τις πνευματικες δυναμεις της φυσης...

cynical είπε...

Καλημερα @akrat
οι λεξεις φασισμος ναζισμος εχουν γινει ψωμοτυρι και εκτοξευονται επι δικαιων και αδικων. Καιρος ειναι τα βαλουμε σε μια σειρα για να ξερουμε για τι μιλαμε.
Επισης χρησιμο θα ηταν να καναμε μια αναλυση της σημερινης νεο-δεξιας στην Ευρωπη, οπως και οτυ δικου μας ΛΑΟΣ.

VAD είπε...

Επειδή δεν ανήκω στην κατηγορία των πρωτοπόρων διανοούμενων,δηλώνω την κάθετη αντίθεση μου στο φασισμό,αυτοι που καινε βιβλία δεν εχουν μέσα τους ίχνος πνεύματος

cynical είπε...

@VaD,

καμια φορά μαζι με τα βιβλια, καιγανε για πλάκα και τους κατόχους τους!

♣ nigromontanus είπε...

Ernst Jünger – Στις Μαρμάρινες Βραχοπλαγιές

http://nigromont.wordpress.com/2013/02/24/ernst-junger-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%bc%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b2%cf%81%ce%b1%cf%87%ce%bf%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%ad%cf%82/