Ο Ivan Shishkin είναι ρώσος ζωγράφος, πάνω κάτω στην ίδια χρυσή εποχή με τους εξίσου Great Masters Ilya Repin, Isaak Levitan, Ivan Kramskoi, Nikolai Yaroshenko, Ivan Aivazovsky, Andrei Ivanov, Vasily Surikov, που ήκμασαν κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα στην Αγία Πετρούπολη, με επίκεντρο την αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών.
Μοναδικός στην απεικόνιση των δασών της Ρωσίας, και των ανοιχτών χώρων της τάιγκας του Βορρά, ο Shishkin αναδεικνύει με επικό θα έλεγες τρόπο τη μεγαλοπρέπεια του ρωσικού τοπίου, συγχωνεύοντας οργανικά το όλον με τη λεπτομέρεια.
Μοναδικός στην απεικόνιση των δασών της Ρωσίας, και των ανοιχτών χώρων της τάιγκας του Βορρά, ο Shishkin αναδεικνύει με επικό θα έλεγες τρόπο τη μεγαλοπρέπεια του ρωσικού τοπίου, συγχωνεύοντας οργανικά το όλον με τη λεπτομέρεια.
Σήμερα είχα την τύχη να δω μερικά έργα του εκ του σύνεγγυς, απλωμένα σε φυσικό μέγεθος στις βορειανατολικές πλαγιές της Πάρνηθας.
Η Έκθεση θα διαρκέσει ως τα μέσα Δεκεμβρίου, και η είσοδος θα είναι ελεύθερη για όσους είναι σε θέση να την αναζητήσουν.
Αναρτήσεις
23 σχόλια:
Εκπληκτικές φωτογραφίες. Έχεις την εντύπωση ότι σε λίγο θα βγουν τα ξωτικά να χορέψουν! Θα πάω σίγουρα στην έκθεση!
;-) H φύση είναι πάντα ο καλύτερος καλλιτέχνης... Εμείς λίγο παραπέρα ειδικευόμαστε στα πιο ζεστά χρώματα...
;-)
Elf, βιασου, γιατι αμα πεσουν τα πρωτα χιονια, ο Shiskin θα αποσυρει τους πίνακες του και θα χασεις την μοναδικη αυτη ευκαιρία!
Πάντως θα το πω και η μισή ντροπή δική μου: εμένα μόνο η μεσαία φωτογραφία μου μοιάζει για πίνακας με ρώσικο θέμα. Πιστεύω ότι τα υπόλοιπα τέσσερα έργα είναι δια χειρός...cynical: εκπληκτικές φωτογραφίες ασύληπτης ομορφιάς από το εναπομείναν άκαυτο τμήμα της Πάρνηθας! Μόνο που θέλουμε πληροφορίες προσπέλασης στα πανέμορφα αυτά τοπία!
Navarino-s,
Λοιπον εισαι εν μερει σωστος, ως το ποιος πινακας ειναι ..καλλιτεχνημα της φυσης και ποιος ειναι δια χειρος Shishkin. Υπάρχει και αλλος!
Λοιπον, ολη αυτη η πλευρα της Παρνηθας αναμεσα στο Τατοι και την Μολλα ειναι απιστευτης ομορφιας, με τεραστια και καταγερα έλατα και βελανιδιες. Και, που 'σαι! Τίγκα στο ραδικι!
Δεν πολυπρόσεξα πρέπει να είναι και ο πρώτος! Αλλά χάθηκε ένα γκρο-πλαν σε ραδίκι; Σε εξαρτημένα άτομα απευθύνεσαι χριστιανή μου!
Sofia,
θελουμε φωτογραφιες, για να συγκρινουμε!
navarino,
Ακομα δεν ξεπεταχτηκαν! Δεν πήρανε μπόι. Βεβαια, αμα τα εκανα μεγεθυνση θα φαινοτανε γιγαντιο, αλλα δεν ηθελα να φανω και αγυρτισσα.
Πώς παμε απο εξαρτηση μανιταριων? Από κούμαρα; Ειχε παντως πολλα κι απο δαυτα.
navarino-s,
αντε, ας το παρει το ποταμι! Ο πρωτος ειναι.
Εγώ πάλι , παρά το ότι "βλέπω" με ένα μικροσκοπικό netbook και παράλληλα δεν φοράω τα γυαλιά μου , πιστεύω πως τα "κούμαρα" είναι δικά σας Cynic μου !
Μην με διαψεύσετε , θα με πληγώσετε :)
Παίζουμε και στα μανιτάρια αλλά μόνο της Μεσσηνίας γνωρίζω. Στα άλλα υπάρχει και κάποιο ρίσκο μη χάσουμε και τις συντάξεις μωρέ παιδί μου!
Ολες , πλην αυτής με τα κούμαρα και της τελευταίας , δείχνουν πως κάπου στο βάθος , υπάρχει ένα ξέφωτο λουσμένο στον ήλιο . Σήμερα δεν είχαμε καθόλου ήλιο :)
κυριε αμ,
οχι!. Τα κουμαρα, δεν ειναι φούμαρα. Παραδεχομαι οτι τα ζωγραφισα εγω!
Δεν ειχε ηλιο. Οντως. Αλλα εκανα το παν να σας μπερδεψω, βαζοντας και ηλιο!
Καταλαβα, καταλαβα navarino,
εξολοθρεύσατε όλο τον σπορο μανιταριων και ραδικιων στην Αττικη και αρχισατε να βαζετε χερι τωρα και στη Μεσσηνια!
1oν. Αν είσαστε σε θέση να "βάζετε" και ήλιο σε σκοτεινά τοπία , τότε ...
2ον. Μα για την δική μου ασφάλεια , είπα , σας βλέπω από μικροσκοπικό netbook και δεν φορώ και τα γυαλιά μου , άρα ...
:))))))))))))
Συμπτωματικά ήμουν στα ίδια μέρη και πέρασα μέχρι Μαλακάσα. Μέσα στη μικροομίχλη, τη πρασινάδα, την υγρασία. Νοσταλγικό ειδυλλιακό τοπίο. Και από κάτω οι θάμνοι να συναγωνίσζονται τις κορυφές! Πολλά αυτοκίνητα όμως. Μετά πήγα από Οινόφυτα στα Δερβενοχώρια και γύρα από την άλλη μεριά της Πάρνηθας με τα μισοκαμένα. Απογοήτευση…
Όμως κάποτε είχα τη τύχη να περάσω έστω στα γρήγορα από τα τοπία των λιμνών και δασών του Λένινγκραντ και της Λατόγκα προς τη Φινλανδία και έχασα το νου μου. Εναλλαγές, χρώματα, νερά… ήταν Άνοιξη. Η σημύδα κυριαρχούσε. Ένας πλούτος του κόσμου που αν χαθεί…
Κανεις καλλιτέχνης δεν μπορει να συναγωνιστεί τη φύση,ζωγραφίζει από μονη της.Οι φωτογραφίες πανεμορφες...
-Απορία:Τα κούμαρα μετατράπηκαν σε τσίπουρο;:)
Αχ βρε Cynical, αν τωρα ξαναπώ ότι η μονη φυση που με κάνει αν μενω εστατική στην θέα της, που δεν με απογοητευσε ποτέ, που με ιντριγκάρει πάντα... ειναι η ανθρωπινη φυση, θα φανώ πολύ μιζερη.
Μα τι μου κάνεις; Μα πως μου διαλυεις τα δογματα;
κυριε "αμ",
η τεχνολογια και ηλιους βαζει και φεγγαρια... Χωρις την τεχνολογια η Φανη Παλη και η Ντορα δεν θα βλεπονταν στις φωτογραφιες.
Στεργιο,
η Παρνηθα ειναι απο τα ωραιοτερα βουνα και τοσο κοντα στην Αθηνα. Ειναι κριμα που ο κοσμος δεν παει ουτε και στο Τατοι, που ειναι πανεμορφο και ευκολα προσβασιμο με αυτοκινητο.
Η Ελλαδα εχει πολυ ωραια δαση. ΑΠιστευτα. Τωρα αρχιζουν να γινονται γνωστα. Ας ειναι καλα τα leader, που εδωσαν χρηματα για να χτιστουν ξενωνες.
Γεια σου VaD,
Να ρωτησω. Υπάρχει κανενα δασακι στο Σουδαν, που να μην ειναι απο φοινικιες;
Οχι τα κουμαρα, οσα ηταν γινομενα φαγωθηκαν επι τοτπου!
Κατερινα,
δεν βάζουμε διλήμματα! Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Η ομορφια καποιων τοπιων πολλες φορες μου εκοψε την ανασα και εκανε την καρδια μου να χτυπησει μια οκταβα παραπανω. Καθε φορα αυτη την εμπειρια ψαχνω.
Τα μεγάλα τροπικά δάση πολύ μακριά από μας,προς το Νότο.Μικρά φοινικοδάση βλέπουμε στις όχθες του Νείλου,ανάρτηση προσεχώς...
Δημοσίευση σχολίου