Το Ναρκοπέδιο των Βοτάνων

Η παράλληλη, και εναλλακτική επονομαζόμενη ιατρική στηρίζεται εν πολλοίς στη δυσπιστία των ασθενών απέναντι στο ισχυρό κύκλωμα των φαρμακοβιομηχανιών, ιατρών και κυβερνητικών οργανισμών, αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι ένα μέρος της δυσπιστίας αυτής οφείλεται και στην καλά οργανωμένη και ταλιμπανικής φύσεως επίθεση των εναλλακτικών ενάντια στην mainstream ιατρική και τις μεθόδους της, με όπλα την παραπληροφόρηση, τη συνωμοσιολογία και τον φανατισμό που καλλιεργούν, κι όλα αυτά μέσα σε ένα οιονεί αριστερό περιτύλιγμα. Πέρα από αυτά όμως θα ήταν ψευδές και ανήθικο να εκμηδενίζαμε τη συνεισφορά της ιατρικής επιστήμης στη θεαματική επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής των προγόνων μας και ημών των ιδίων, με την προϋπόθεση φυσικά ότι βάζουμε και ‘μεις λιγάκι το χεράκι μας.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο κύριος όγκος της επίθεσης κατευθύνεται στα φάρμακα, με τη συστηματική υπονόμευση της θεραπευτικής τους ικανότητας αφ’ ενός και τον υπερτονισμό των παρενεργειών τους αφ’ ετέρου, σε τέτοιο βαθμό ώστε να παρομοιάζονται με κοινά δηλητήρια. Παράλληλα δε παρατηρείται άνθιση και ραγδαία εξάπλωση μιας ολόκληρης βιομηχανίας εναλλακτικών φαρμάκων-σκευασμάτων, πέρα από τα ομοιοπαθητικά, τα οποία υπόσχονται όλων των ειδών τις θεραπείες και τα οποία υποτίθεται ότι βασίζονται σε φυσικά και ακίνδυνα συστατικά. Άλλωστε αυτό αποτελεί και το κύριο όπλο προώθησής τους. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Είναι τα διάφορα βοτάνια που κυκλοφορούν τόσο ακίνδυνα.

Εδώ θα κάνω μια μικρή παρέκβαση για να τονίσω τη σύγχυση που υπάρχει ανάμεσα στο φυσικό και το τεχνητό. Οι περισσότερες δραστικές ουσίες βρίσκονται ήδη μέσα στη φύση σε φυτά και ζώα, και υπάρχει ειδικός κόσμος που τριγυρνάει τον πλανήτη με μόνο σκοπό να αντλήσει από ντόπιους και ιθαγενείς πληροφορίες γύρω από παραδοσιακά γιατροσόφια. Οι φυσικές αυτές ουσίες αναλύονται και τις περισσότερες φορές όπου είναι δυνατόν παρασκευάζονται με χημικές μεθόδους στα εργαστήρια, ώστε μεταξύ των φυσικών και των τεχνητών να μην υπάρχει καμιά διαφορά. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι παρ’ όλο που η λέξη φυσικό παραπέμπει σε κάτι αγνό και ακίνδυνο, στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Φτάνει μόνο να φέρουμε στο νου μας τα κατακόκκινα μανιτάρια με τις άσπρες βούλες της κοκκινοσκουφίτσας.

Σχετικά με την επικινδυνότητα διαφόρων φυσικών σκευασμάτων, πέρα από τις κατά καιρούς επισημάνσεις των επιστημόνων, θα αναφερθώ σε μια πρόσφατη εργασία από το πανεπιστήμιο της Αδελαίδας στην Αυστραλία όπου τονίζεται ο τοξικός χαρακτήρας πολλών φυτικών σκευασμάτων, τα οποία σημειωτέον κυκλοφορούν ελεύθερα στο εμπόριο και τα οποία λανθασμένα θεωρούνται ασφαλή.

Σύμφωνα με το άρθρο, πολλά από τα σκευάσματα αυτά περιέχουν υδράργυρο, αρσενικό και μόλυβδο και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες ή και θάνατο ακόμα αν ληφθούν σε αυξημένες ποσότητες ή σε ενέσιμη μορφή, ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα. Συγκεκριμένα, ανάλυση 251 ασιατικής προέλευσης σκευασμάτων, που κυκλοφορούν στην Αμερική εντόπισε αρσενικό σε 36 από αυτά, υδράργυρο σε 35 και μόλυβδο σε 24. Πολλά από αυτά δε αναμειγνύονται με κανονικά φάρμακα για να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους, και κατά συνέπεια και την επικινδυνότητά τους.

Αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι χρησιμοποιούνται από το 30% των αμερικανών, και μάλιστα χωρίς τη γνώση των ιατρών τους. Μερικές από τις σοβαρές παρενέργειες των φυτικών αυτών σκευασμάτων περιγράφονται στη δημοσίευση για όσους θέλουν να τις πληροφορηθούν.

Additional Information

The Herbal Minefield