Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Η Εξουσία ως Θύμα


Προς στιγμήν είχα την εντύπωση ότι οι εμπαθείς επιθέσεις ενάντια στον αποκαλούμενο διεφθαρμένο λαό είχαν αρχίσει να ατονούν, λόγω του ότι, όπως φαντάστηκα, η κριτική με τα νέα στοιχεία που είχαν προστεθεί στην ανάγνωση της κρίσης, όπως η συμβολή των διαρθρωτικών προβλημάτων της ΕΕ στον οικονομικό μαρασμό της περιφέρειας, η απομύζηση του πλούτου μέσω του μηχανισμού των δανείων και χρεών κλπ, είχε προχωρήσει σε ανώτερα και πιο σύνθετα επίπεδα.


Έκανα λάθος. Οι βιτριολικές πένες, ενίοτε αυτοαποκαλούμενες και αριστερές συνεχίζουν ακάθεκτες το βιολί τους, βουτηγμένες μέχρι το λαιμό στις ηθικολογικές προκείμενες του νεοφιλελεύθερου λόγου.


Ποιες είναι λοιπόν οι αντιρρήσεις μου;

Οι επιθέσεις αυτές πρώτα πρώτα εξακοντίζονται από ένα άκρως απολιτικό επίπεδο εστιάζοντας σε πράξεις απομονωμένες από τις κοινωνικοπολιτικές τους συνιστώσες. Έτσι μένει η εντύπωση ότι η διαφθορά των ελλήνων οφείλεται είτε σε ένα σκάρτο διαχρονικό DNA είτε ότι έγινε ερήμην του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος στο οποίο η διαφθορά, ως γνωστόν, αποτελεί ενδημικό φαινόμενο.


Οι επιθέσεις αυτές, και ειδικά από αυτοαποκαλούμενους αριστερούς που απ’ ότι φαίνεται τα όπλα της κριτικής τους έχουν πάρει διαζύγιο από τη μαρξιστική θεωρία, γίνονται από τη σκοπιά της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας που εκλαμβάνει το λαό σαν Ηθικό και όχι σαν Πολιτικό υποκείμενο και την κοινωνία σαν έναν Αταξικό Όχλο. Κατά κανόνα δε, το κατώτερο στρώμα αντιμετωπίζεται σαν εχθρική μάζα, χωρίς την διαβρωτική επίδραση της οποίας το σύστημα θα λειτουργούσε σαφώς καλύτερα. Από πότε η Ηθική ήρθε να αντικαταστήσει την Πολιτική; Από πότε η κοινωνία έχασε την ταξική της δομή και έπαψε να απαρτίζεται από εκμεταλλευόμενες και εκμεταλλεύτριες τάξεις, εξουσιαζόμενους και εξουσιαστές;


Οι επιθέσεις αυτές, με τον τρόπο που διατυπώνονται αποκρύπτουν τις αιτίες της διαφθοράς που είναι εγγενείς στον τρόπο λειτουργίας του παρόντος συστήματος διακυβέρνησης, καθιστούν το λαό στον ίδιο βαθμό συνυπεύθυνο για την οικονομική παρακμή, και επιπλέον του ζητούν και τα ρέστα για το ότι δεν έδρασε εγκαίρως για ν’ ανατρέψει το σύστημα. Πώς γίνεται και επιλέγοντας μεμονωμένα τρανταχτά «παραδείγματα» να τα γενικεύουν και κατόπιν να εξομοιώνουν το λαό με το δείγμα;


Κι όλα αυτά εκ των υστέρων, όταν μέχρι χθες του ζητούσαν να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή να δανείζεται και να καταναλώνει πατριωτικά, για να συντηρείται η παραγωγική μηχανή και να δημιουργούνται θέσεις εργασίας (αυτή ήταν η ορθοδοξία, αυτό ήταν το δόγμα). Ποιος τώρα έρχεται να τον κατηγορεί ότι έτρωγε με δανεικά και με χρυσά κουτάλια, όταν οι ίδιες οι ανώτατες οικονομικές αρχές της Ευρώπης και Αμερικής με το να μειώνουν τα επιτόκια δανεισμού σε ιστορικά χαμηλά έσπρωχναν κράτη και λαούς στο να κάνουν ακριβώς αυτό, να δανείζονται δηλαδή ασύστολα για να καταναλώνουν; Με διαχρονικό φυσικά στόχο την παγίδευση των λαών στη χρηματιστηριακή αιχμαλωσία.


Ποιος επέτρεψε στις τράπεζες να δανείζουν σε πολλαπλάσιο βαθμό σε σχέση με τα κεφάλαια που διέθεταν; Ο διεφθαρμένος και ηδονοθηρικός λαός; Αυτός ήταν που τις εκλιπαρούσε και αυτές ήταν οι ανήμπορες που ενέδιδαν; Ή συνέβη το ακριβώς αντίθετο;


Πού άνθισαν τα περιβόλια της διαφθοράς, παρά σ’ αυτά τα ίδια κράτη, ντόπια και ξένα που σήμερα μάς λιθοβολούν; Μπορεί να παριστάνει η Γερμανία την άμωμη, όταν οι επιχειρήσεις της, εντός και εκτός συνόρων, δρουν με δέλεαρ τη μίζα που θα μπουκώσουν τους εκάστοτε κατέχοντες θέσεις εξουσίας; Υπάρχει άραγε καπιταλισμός χωρίς διαφθορά; Ας θυμηθεί κάποιος το πού και πότε και ας μας πληροφορήσει. Και τώρα γιατί μας πειράζει τόσο πολύ που η διαφθορά του συστήματος εκδημοκρατίστηκε και κατέστη και κτήμα του λαού; Άπαξ και απλώθηκε και προς τα κάτω πάψαμε να βλέπουμε και την πηγή απ’ όπου συνεχίζει ν’ αναβλύζει;


Κι ας δούμε τελικά τι και ποιον τελικά εξυπηρετούν όσοι συνεχίζουν να εστιάζουν το πρόβλημα της κρίσης στην «ηθική παρακμή» του ίδιου του λαού. Παίζουν το ρόλο τιμωρών; Παίζουν το ρόλο ψυχαναλυτών, οι οποίοι ελπίζουν ότι στήνοντας ντιβάνια σε κάθε γωνιά της Αθήνας ο λαός θα συνέλθει και θα ανακάμψει ηθικά; Τι νομίζουν ότι τελικά θα πετύχουν; Την ηθική ανάκαμψη ενός λαού μέσα από ψυχολογικές προτροπές του τύπου: «να δει επιτέλους τον εαυτό του στον καθρέφτη;». Τι σόι καθρέφτης θα είναι όμως αυτός από τον οποίο θα απουσιάζει το δαιμονικό πρόσωπο της εξουσίας-μέδουσας;


Είναι θέμα ενός κακού λαού η διαφθορά τελικά, ή εγγενής ιδιότητα του συστήματος που εκμαυλίζοντας και εκμαυλιζόμενο εξασφαλίζει την αναπαραγωγή του; Είναι τελικά οι εκλογές το καθαρτήριο κάθε ανομίας; ‘Η η επικύρωση και η νομιμοποίηση προσώπων και πολιτικών που έχουν ήδη προαποφασιστεί και έχουν διοχετευθεί μέσα από κανάλια προπαγάνδισης σαν οι μόνες ορθές και επωφελείς για τον τόπο; Τελευταίο παράδειγμα, ο Nick Clegg στην Αγγλία. Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το από πού ξεπήδησε, αν όχι μέσα από τα κανάλια και τα studio των τηλεοράσεων;


Αφού λοιπόν, ο λαός εκλέγει διεφθαρμένους, σύμφωνα με την τρέχουσα «θεωρία» δεν φταίνε οι διεφθαρμένοι πολιτικοί αλλά ο λαός που τους εκλέγει. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να βρει κανείς ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Ο λαός φυσικά, ενώ οι άλλοι απλά «κάνουν τη δουλειά τους»!


Αν η Αριστερά ακόμα επιδιώκει την ανατροπή του συστήματος καλό θα κάνει να ξαναπιάσει στα χέρια της τα μαρξιστικά εργαλεία κριτικής και ν’ αρχίζει, μέσα από τη σούπα που λέγεται λαός, να ξεχωρίζει, τις τάξεις, τους ταξικούς συσχετισμούς, την ταξική πάλη και άλλα συναφή, ξεχασμένα από καιρό και ας βάλει όλη της την τέχνη στο να ξαναστήσει στα πόδια του αυτό που λέγεται ταξική συνείδηση και ταξικός εχθρός. Έννοιες, ξεχασμένες, συκοφαντημένες και αλεσμένες, χρόνια τώρα, στο μύλο του νεοφιλελευθερισμού και των ηθικών του κατηγοριών. Αυτό θα ήταν, όντως, ένα πολύ πιο χρήσιμο έργο!


Συναφή Κείμενα:

Αντι-θέσεις: Μια κριτική στην πολιτική ρητορική της ανανεωτικής αριστεράς

Κρίση και Ταξική Πάλη

Λαϊκά Στρώματα και Φοροδιαφυγή

Ατομική Καλυτέρευση, Πολιτική Αλλαγή;

Το Πάρτι με τα Μαστίγια

Σφάξε με Πασά μου ν’ αγιάσω


87 σχόλια:

OOO είπε...

Αναδημοσιευσα απλα δυο διαφορετικες ματιες της αριστερας,που εστιαζουν η
βλεπουν διαφορετικα πραγματα.
Και οι δυο απλουστευτικες της πραγματικοτητας.

cynical είπε...

@Αde Gia,

εξ αιτιας του χθεσινου κειμενου του
"Καιρου" στην ελευθεροτυπια, (του δευτερου που αναδημοσιευεις) τα πήρα στο κρανιο και καθισα και εγραψα αυτο το κειμενο!

Ειναι απλοικώς απαράδεκτο!

Αντωνης είπε...

Επιτέλους! Είχα αρχίσει να αισθάνομαι μεγάλη μοναξιά, ομολογώ. Αναδημοσιεύω πάραυτα.

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

να συμφωνήσω,να συμφωνήσω,να συμφωνώ κάθε μέρα ακόμη και μετά θάνατον,
όμως χωρίς την μαζική συμμετοχή του λαού( για μένα πολίτες )...
ούτε "αυτά" θα γινόταν,
ούτε "αλλαγές" μπορούν να γίνουν..!

άρα..???????????

Odyssey είπε...

Το πιο καλό κομμάτι του κειμένου είναι η ερωτησούλα:
"Υπάρχει άραγε καπιταλισμός χωρίς διαφθορά;"

Δεν μπορεί να υπάρξει.
Η "διαφθορά" είναι αποτέλεσμα της βασικής ιδεολογίας και ηθικής του καπιταλισμού, όπως πρώτος τις προσδιόρισε ο κύριος Άνταμ Σμιθ:

"Δεν είναι η ευμένεια του κρεοπώλη, του ζυθέμπορου ή του αρτοποιού που θα μας επιτρέψει να ετοιμάσουμε το δείπνο μας, αλλά οι φροντίδες που αυτοί οι ίδιοι επιδεικνύουν για τα συμφέροντα τους. ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥΣ". (Από τον Πλούτο των εθνών)

Μια κοινωνία που στηρίζεται στο ατομικό - εγωιστικό συμφέρον έχει σαν φυσική συνέπεια την με κάθε τρόπο κερδοσκοπία. Διαφθορά είναι και η καταστροφή του περιβάλλοντος, με στόχο το κέρδος. Διαφθορά είναι η πρόκληση ανεργίας, δυστυχίας και πείνας, για να κερδίσουν κάποιοι λίγοι. Διαφθορά είναι τα επιδόματα φτώχιας, αντί για μισθό και σύνταξη, για να κερδίσει ο τραπεζίτης ή το όποιο μονοπώλιο.

"Κάθε πιθαμή της ύπαρξης των ανθρώπων, από τη γέννηση ως τον θάνατο, έπρεπε να είναι μια ρυθμισμένη αγορά, επί πληρωμή." (Κάρολος Ντίκενς).

Με αυτή την ηθική είναι απολύτως "νόμιμο" και ηθικό να κλέψω.

Αυτό που ο μαρξισμός δεν πρόσεξε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, είναι πως ο καπιταλισμός δεν ήταν μέχρι τη δεκαετία του 70, ο κυρίαρχος τρόπος παραγωγής και σκέψης. Και κυρίως, η κυρίαρχη ηθική.
Ο καπιταλισμός επιβίωσε, γιατί στηρίχτηκε σε προϋπάρχουσες αξίες δημόσιας αρετής, που ήταν ενσωματωμένες μέχρι τότε στο κυρίαρχο σύστημα παραγωγής και αξιών.
Είναι η χρονική στιγμή, που η οικονομική ολιγαρχία, βλέποντας να μοιράζεται τμήμα του μεταπολεμικού πλούτου με τις ανερχόμενες μικρομεσαίες τάξεις, αλλά και τους εργαζόμενους, αποφασίζει να αντιδράσει και να επιβάλλει τις "γνήσιες" αρχές του Άνταμ Σμιθ.
Κατασκευάζεται η "θεωρία" του νεοφιλελευθερισμού, της "αυτορρύθμισης των αγορών" και εξαπολύεται γενική επίθεση καταστροφής κάθε παλιάς αξίας που αποτελεί εμπόδιο στην κερδοφορία.
Ήταν τότε που η κ. Θάτσερ είπε το περίφημο "δεν υπάρχει κοινωνία". Μόνο άτομα και ατομικό συμφέρον.
Ήταν η αρχή της διάλυσης των κοινωνιών και της κατάρρευσης του καπιταλισμού, σαν θεωρία, πράξη και ιδεολογία.
Η εφαρμογή του "υπαρκτού καπιταλισμού" οδήγησε στην κατάρρευση του , το Σεπτ. του 2008. Κι αυτό γιατί η ηθική του καπιταλισμού είναι μία μη ανθρώπινη κατάσταση.
Και σήμερα, αυτό που εισπράττουμε είναι η απροκάλυπτη "μετακαπιταλιστική" βία ενάντια στις κοινωνίες. Και την ονομάζω έτσι, γιατί πρόκειται για ένα οικονομικό σύστημα που δεν χρειάζεται να παράγει και να πουλά για να κερδίσει. Κερδίζει, δανείζοντας.
Με όπλο την ξεφτιλισμένη κομματική πολιτική και τους πολιτικούς επιβάλλεται πολιτικά και ιδεολογικά, πάνω στους πολλούς.
Ιδεολογικοί και πολιτικοί στυλοβάτες του συστήματος είναι όλοι αυτοί που, αδρανείς και βολεμένοι οι ίδιοι, ειρωνεύονται κάθε σκέψη ή τη γέννεση ή την απόπειρα γέννεσης μιας νέας σκέψης και μιας πράξης, που έρχεται σε σύγκρουση με τις κυρίαρχες ιδεολογίες. Όλες υπηρετικές της οικονομικής ολιγαρχίας. (Συνειδητά ή ασυνείδητα).

cynical είπε...

Γεια σου Αντωνη,

μου εδωσαν κι εμενα μεγαλο θαρρος τα δυο εξαιρετικα σου κειμενα στα οποια κανω λινκ.

Η ηθικολογια, οσο ποτε πριν, ηταν στην ημερησια διαταξη επι εποχης καραμανλη του νεωτερου. Εγινε το μονο εργαλειο κριτικης. Και η αριστερα σαγηνευτηκε τοσο που παρατησε τα δικα της εργαλεια.

Σ' ευχαριστω για το λινκ.

cynical είπε...

BBimbo,

οταν αγωνιζεσαι για κατι πρεπει πρωτα να εχεις ξεκαθαρισει ποιος ειναι ο εχθρος.
Παμε για εμφυλιο; αυτος ειναι ο εχθρος; Βουτυρο στο ψωμι τους...

Odyssey είπε...

Και σε ό,τι αφορά τον μαρξισμό, τις "πρωτοπόρες τάξεις" και "την ταξική ανάλυση":
Πού στα κομμάτια, με αυτά τα εφόδια, φτιάχτηκε δημοκρατική κοινωνία; Δηλαδή, κοινωνία ισότητας και ελευθερίας;

Και άλλη απορία:
Η "εργατική τάξη" πόσα χρόνια έχει να κάνει επανάσταση ή έστω μια κάποια ουσιαστική μεταρρύθμιση; Για να υπολογίσω πόσο θα περιμένω ακόμα.

Μία αντίθεση υπάρχει:
"Ποιος είναι με το σημερινό άθλιο σύστημα και ποιος ενάντια".

Και μόνο, όταν ΟΛΟΙ θα αποφασίζουν για ΟΛΑ, χωρίς ενδιάμεσους, αντιπροσώπους, εξουσιοδοτήσεις, πρωτοπόρους ή κόμματα, θα υπάρξει ελπίδα.

Και το τελευταίο είναι θέμα δράσης των κοινωνιών, σαν συλλογικές οντότητες. Να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.
Σήμερα, είναι πολύ πιο φανερό. Κανείς "εκπρόσωπος" δεν έχει αξιόπιστη πρόταση δράσης, για άμυνα και επίθεση.

cynical είπε...

Οδυσσεα,

διαβασε το πρωτο κειμενο του radical desire για τη διαφθορα του καπιταλισμου. Τα λεει πολυ καλα.

Στέργιος είπε...

Μια πρώτη ερμηνεία του θέματος είναι να δούμε κατά πόσο αυτά συμβαίνουν. Μια δεύτερη είναι να δούμε τι είδους υπόστρωμα αποτελούν.

Ο διαλυτικός ιδεολογικός τεμαχισμός της κοινωνίας αποτελεί το ιδεώδες πρόπλασμα κάθε επερχόμενου αυταρχισμού και τελικά φασισμού. Σε παλιότερες εποχές ο απόλυτος συγκεντρωτισμός που εγγυόταν «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» αποτελούσε την προϋπόθεση ιδεολογικοπολιτικής έλξης των μαζών στα κρυφά σχέδια της άρχουσας τάξης για την επιβολή του φασισμού. Σήμερα ο νεοφιλελεύθερος πολυτεμαχισμός, ο απόλυτος ατομικισμός και η ενοχή του καθενός αποτελούν το πρόπλασμα μιας χωρίς αντίσταση επιβολής αυταρχικής εξουσίας.

Πίσω από την ενοχοποίηση του λαού που γίνεται ακόμη και χωρίς τη συνειδητοποίηση του κινδύνου από όσους το κάνουν, ακριβώς όπως γίνεται με αυτούς που βρίζουν συλλήβδην τα κόμματα και τη Βουλή χωρίς να καταλαβαίνουν τι υπονομεύουν, κρύβεται πάντα ο δρόμος για τον φασισμό.

Χωρίς ταξική ανάγνωση της κοινωνίας και χωρίς διάκριση της αιτίας από το παράγωγο όλοι οι «αναλυτές» μαζί και οι δήθεν αριστεροί θα ρίχνουν νερό στο μύλο της σύγχυσης και της πολυδιάσπασης της κοινωνίας ώστε ποτέ να μη σχηματίζεται ένα μέτωπο κατά της βασικής αιτίας που είναι το σύστημα.

Το ότι υπάρχει διαφθορά στη κοινωνία είναι αναμφισβήτητο. Όμως δεν εξαλείφεται με ηθικίστηκα κηρύγματα. Αυτά γίνονται μόνο υποκριτικά για να αποκρύψουν τους πραγματικούς ενόχους. Αν η εργατική τάξης πάρει την εξουσία δεν έχει κανένα λόγο να ανέχεται και τη παραμικρή διαφθορά που θα σημαίνει ότι κάποιοι της κλέβουν τον ιδρώτα. Όμως όταν τον πλούτο τον κλέβει με τη βία της δύναμης και της εξουσίας στην αρχική φάση παραγωγής η άρχουσα τάξη, δεν είναι δύσκολο να εξαγοράζει με λεφτά της εργατικής τάξης ένα τμήμα του λαού. Και σε παγκόσμιο επίπεδο η εξαγορά από το διεθνές κεφάλαιο μέρους της ντόπιας άρχουσας τάξης που γίνεται ο ξενοκίνητος πράκτορας το ίδιο είναι. Αυτό γίνεται κατά κόρο και η διαφθορά του τύπου της κυρά Μαρίας που δεν δήλωσε τις ελιές της είναι απλά η νομιμοποίηση της μεγάλης κλοπής. Όπως η αναπηρία του ψεύτη και η σύνταξη του γέρου είναι η νομιμοποίηση του δανεισμού και της υπερχρέωσης της χώρας.

Η υποκρισία στα ύψη. Όμως εδώ εδράζεται η κατασυκοφάντηση του λαού. Και ο δρόμος προς τη διαιώνιση της ανομίας της άρχουσας τάξης είναι ανοικτός.

…..διπλασιάστηκαν οι ρώσοι δισεκατομμυριούχοι σε ένα χρόνο - συν 30% ο πλούτος της άρχουσας τάξης στη Βρετανία. Δεν είναι τυχαία αυτά σε περίοδο κρίσης. Στοιχεία για Ελλάδα μόλις βγουν οι ισολογισμοί.

Odyssey είπε...

@cynical
Κάθε μέρα γίνονται εμετικές παρουσιάσεις από τα ΜΜΕ για το πόσο κακοί είναι οι έλληνες, που ζούσαν ευδαιμονικά, με δανεικά.
Επίσης, ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος χτες απαίτησε σχεδόν την ποινική δίωξη όσων αντιστέκονται ή μιλούν για "στάση πληρωμών" ή και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Είναι η γενική τρομοκρατία που εξαπολύεται από τους πολιτικούς νονούς της ολιγαρχίας.
Να πιστέψει ο κόσμος πώς είναι ένοχος, που χρωστά και που έχει κάποιον αξιοπρεπή μισθό ή άλλου είδους εισόδημα (αυτοαπασχόληση κλπ).
Αποκρύπτουν πως στα σχέδια τους ήταν , μετά το 1985, η υπερχρέωση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, παράλληλα με την καθήλωση των εισοδημάτων.

Αποκρύπτουν πως η σύμβαση δανεισμού έχει δύο μέρη και πώς σε περίπτωση εξωτερικού παράγοντα που αλλάζει τα δεδομένα, δεν είναι δυνατόν να πληρώνει μόνο ό ένας τις αρνητικές επιπτώσεις.

Και κάνουν πως δεν ξέρουν πως η αιτάι της κατάρρευσης των αγορών είναι αποτέλεσμα της τραπεζικής μόχλευσης και των στοιχηματζίδικων παιχνιδιών.
Αποκρύπτουν ακόμα και το γεγονός πως στις ΗΠΑ δεν τιμωρούν το λαό που δανείστηκε, αλλά την Goldman Sachs.(Απλοϊκά το λέω). Απλοϊκό ξε-απλοϊκό, όμως, προσπαθούν να βάλουν χέρι στα cds's και τα λοιπά παράγωγα. Έστω και επιδερμικά.

Αποκρύπτουν πως επί χρόνια ο δανεισμός πήγαινε στους μεγαλοεργολάβους, στην κλεπτοκρατία, στους μεσάζοντες, στους πωλητές δομημένων ομολόγων, στις μίζες, στα υποβρύχια που γέρνουν, στις νυχτερινές ιδιωτικοποιήσεις τύπου ΟΤΕ και Ο.Α., στον πολιτικό πλουτισμό, στο πελατειακό κράτος, στα λάθος και ελλατωματικά έργα, στην αναγκαία συντεχνιακή θέσμιση της κοινωνίας.
Όλα αυτά τα λένε οι ΕΝΟΧΟΙ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΝΗΣΤΕΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΚΕΣ.
Άρνηση - στάση πληρωμών, από τους πολίτες σε κάθε τόπο. Αυτόνομη τοπική δράση - αυτόνομη και ελεύθερη δικτύωση τοπικών πρωτοβουλιών είναι η δική μας απάντηση.
Και πολιτική ενημέρωσης , για να μη περνά η ενοχοποίηση του λαού.

Left Liberal Synthesis είπε...

Cynical
Υπάρχει μια πόλωση στην σκέψη σου ανάμεσα σε μια ηθική πνευματική αποτίμηση και την πολιτική.
-Η ηθική αποτίμηση λειτουργεί ως αντίπαλη σταση προς την πολιτική.
-Μήπως γιατί αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως "λογιστική";
-Μήπως γιατί καμμία ανατροπή δεν μπορεί να γίνει χωρίς μια ηθικοπνευματική στάση;
Οι τάξεις δεν είναι κοινωνικές κατηγορίες ,οι τάξεις δημιουργούνται μεσα στις διεκδικήσεις
Προσέρχονται όμως σε αυτές μετην ηθική αποσκευή τους,με τους πνευματικούς ορίζοντες
Οποιος παργαματικά ενδιαφέρεται για ανατροπές ενδιαφέρεται για ηθικές στάσεις
Μπορώ λοιπόν να καταχωρήσω στους ηθικολογούντες αριστερούς ενα Σεβαστάκη,ένα Ξυδάκη κλ κλπ
Ολοι όσοι βλέπουν πισω από την κρίση οχι μονο spreads αλλά και psyches.
Δεν θα ήθελα να διαστείλω την συζήτηση αλλα η ανδοαριστερή διαμάχη περί οικονομισμού είναι τόσο παλιά,αλλά από την πιεση των πραγματων επανέρχεται
Οψομεθα.

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

@cynical,
μα το ξανακάναν πολλές φορές,
μεχρι σήμερα,
και πάντα ο "λαός" τους ακολουθούσε ενεργά,
όπως και σήμερα..:(

...και όσο δεν βγαίνουν στο δρόμο
οι μάνες και οι γριές
με τα παιδιά στην αγκάλη,
δεν ελπίζω ούτε περιμένω τίποτες,
διότι...
δεν εμπιστεύομαι...
ούτε τους μεν ούτε τους δε..!!!

-οι αγώνες μπορούν να περιμένουν
όσο κοιμάται ο "λαος" τον ύπνο του δικαίου.-

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή cynical...
Μετά απο όσα έγραψες δεν μπορώ παρα να σε αποκαλώ αγαπητή -συγχώρεσε το ενδεχόμενο θράσσος μου λοιπόν.

Γράφεις μεγάλες αλήθειες στο κείμενο σου αυτό.
Κυριαρχούν πολιτικές(;) ομάδες οι οποίες κατα κόρον χρησιμοποιούν νεοφιλελλεύθερα ιδεολογήματα ως μέσω διαμόρφωσης και μετάλλαξης του πολιτικού λόγου σε ηθικό.

Η ηθική φρασεολογια και γλώσσα -και άρα σκέψη- υποκαθιστά την πολιτική σκεψη κάι αποτρέπει την κατανόηση των πραγμάτων, της ουσιας τους και των αιτιων τους.
Το απολίτικο έχει την ρίζα του στο μαζικό και το καταναλωτικό βέβαια.

Δυστυχώς εχουν καταφέρει να κατασκευάσουν το λαό σαν Ηθικό και όχι σαν Πολιτικό υποκείμενο και την κοινωνία να την κατακερματίσουν σε άτομα τα οποία αλληλεπιδρούν απλα μεταξύ τους και η όποια κοινωνια δεν έχει βούληση, νόημα, ουσία και προσανατολισμό -αυτά μας λένε οι κύριοι των πολιτισμικών σπουδών και του μεταμοντερνισμού.
Επίσης νομίζουμε πως ο τελευταίος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας έγινε πριν 5000 χρόνια άρα μπορούμε να υπομείνουμε τα πάντα.
Οι τάξεις είναι λίγο πιο σύνθετο ζήτημα αλλα συμφώνω ολοκληρωτικά στην ουσία του κειμένου σου.

Φοβήθηκαν τόσο μέ ότι συνέβη
ανάμεσα στον 1ο και τον 2ο παγκόσμιο απο το Βερολίνο μέχρι τη Μόσχα που αποφασισαν να μας κάνουν απολιτικ, καταναλωτικ, αυτοματικ.
Απο τότε λοιπον ήρθε η Ηθική να αντικαταστήσει την Πολιτική και με ποιό έντονο τρόπο απο τη δεκαετία του 60 και με όχημα τις κοινωνικές ονομαζόμενες επιστήμες και τις ψυχοεπιστήμες οπως τις λέω ειρωνικά που κομφορμίζουν ακατάσχετα και μετατρέπουν την πολιτική σε διεκδίκηση ταυτότητας(;!)

Και αυτή η καραμέλα του νεο-Έλληνα πια που οδηγεί στην ευρύτερη ενοχοποίηση και η συλλογική ενοχοποίηση «απαγορεύει» το θυμό και την οργή, δημιουργεί συναισθήματα αυτοαπόρριψης, κατωτερότητας καθηλώνει τους ανθρώπους και οδηγεί αθόρυβα στην αποδοχή οποιοδήποτε μέτρων και ένα είδος παραίτησης. Βασικά πράγματα των κυρίων ψυχοεπιστημόνων, ένα είδος νεας κοινωνικής μηχανικής.
Την αυτοκριτική μας την κάνουμε στο μέτρο του δυνατού.

Το χαρακτηριστικό οσών πατούσαν αυτον εδώ τον τόπο ήταν -και δεν θα αναφερθώ στους αρχαίους προγόνους, ας μην βιαστούν αυτοι οι κύριοι, αλλα στους παππούδες μας- πως ήταν ''σκληρό καρύδι'' όπου και εάν ηταν προσκείμενος πολιτικά και αυτό είναι που άλλαξε. Γίναμε φοβικοί, κακομοίρηδες, ευαισθητούληδες, μαλθακοί, παραιτημένοι.

Πολιτική δίχως ''εμείς'' δεν υπάρχει, αυτο το ''έμεις'' έχει χαθεί.

Θα κλείσω με την εξής φράση:
Ο ηττημένος πολλές φορές γίνεται ο πιο χυδαίος φορέας της ιδεολογίας του νικητή.

Σ'ευχαριστώ πραγματικά που μου έδωσες την ευκαιρία να...εκφραστώ.

Θανασης Ξ. είπε...

Πές τε βρε cynical επιτέλους !
Χθες το κυριακάτικο ΒΗΜΑ βγήκε με πρωτοσέλιδο 'ΟΔΥΝΗΡΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ' !!! Με άλλα λόγια, σας συμπονούμε, αλλά ...φταίγατε κι εσείς που δανειζόσαστε (υπονοούμενο και καλά)...
Θα μου πεις, τί να περιμένουμε απ' το 'συγκρότημα'....
Τέλος πάντων...

Alexandros είπε...

Καλά όλα τα άλλα, όμως η τελευταία παράγραφος με εξέπληξε. Υπό το βάρος του θυμού και της αγανάκτησης σου, εχεις αρχίσει και χάνεις το μέτρο κατά την γνώμη μου. Είπαμε να βρούμε μία εναλλακτική πρόταση που να εμπνεύσει. Μία πρόταση σύγχρονη, επίκαιρη που να κάνει την κοινωνία πιο δίκαιη και λιγότερο σκληρή για τον αδύναμο ή άτυχο άνθρωπο. Στις ξεπερασμένες (και όχι συκοφαντημένες) παπαριές περί ταξικού εχθρού θα "κυλήσουμε" πάλι;

Νοσφεράτος είπε...

Aγαπητη μου θα συμφωνησω απολύτως διαφωνώντας...
Οσο απολιτικος καταλήγει να ειναι ενας λόγος Ηθικολογικός(και οχι Ηθικός) κατά της διαφθοράς γενικά και αόριστα
αλλο τόσο απλουστευτικός και λαικιστικος ειναι ενας λόγος που ταυτιζει τίς κοινωνικές ταξεις με τον ..''λαό''

Οσο απλουστευτικό και φτηνιαρικο ειναι να λέμε οτι φταινε οι πληβειοι για τα νεοφιλελευθερα αισχη
αλλο τοσο ειναι και να τα ριχνουμε στους ενους λύκους που μας ρουφουν το αιμα των φτωχών πλήν τιμιων ελληνων που μεχρι χθες ηταν βουτηγμένοι μεσα στη εκμεταλευση αλβανών , Πακιστανών Ρωσιδων , κλπ αλλά και σημερα μιξοκλαινε γιατο δικό τους Φοβο υποβαθμισης απο τον μικροαστιμό τους ενώ μεχρι τωρα καμαρωνα στα σκυλαδικα και γαυγαδικα μαζί με τις γκομενες τους , η βιαζοντας ουσιαστικά τις εξαναγκασμένες πορνες απο τις Ανατολικές χωρες περιφερονας εδω κι εκει το θρασος την επιδεικτική θρασυτατη αμορφωσια τους και ταις τζιπουρες που αγοραζαν με κοινοτικές επιδοτησεις ....

Δεν ειναι τα πραγματα μαυρο ασπρο ... ξενοιvsπτωχου πλην τιμιου λαουτζικου ουτε φυσικά και το αντιθετο.. (καλοι ..Ευραωπαιοικαι Αμερικανοι vs διεφθαρμένων πληβειων
Και δεν υπάρχει Πια Λαός .. Κοινωνικές ομαδες που περιθωριωποιηθαν αγριως ναι .. Εξευτελισμ΄νοι , αφαντοι , ακατανομαστοι μεταναστες , περιθωριακοι ανεργοι ναι .. Αλλά αυτους τους πατησαν Διπλά .. Και το ξενο Μεγαλο κεφαλαιο και το Μικρο ντοπιο κεφαλαιο .. Και οι μικροεργαολαβοι και οι Ξενοδχοι και τα ενοικιαζομενα δωματια και οι Χωρικοι στις ΜΑΝΩΛΆΔΕς .. οΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΝΕ ΤΩΡΑ ΓΕΛΟΥΣΑΝ ΧΘΕς ΣΑΡΚΑΣΤΙΣΤΙΚΑ μπρος των πόνο των αλλων .. Τωρα η δυστυχία χτυπά ολονων την πορτα .. Αλλά δεν νομιζω πως οι μικροαστοι )(που αυτοονομαζονται ..''λαος'' θα γινουν καλύτεροι ..Μαλον χειροτεροι θα γινουν .. Δειλοι Μοιραιοι και Αβουλοι ανταμα .Για την καταντια μας Φταιε φυσικά η χρηματοστηριοποιηση του Παγκοσμιου κεφαλαιου και τα Λαμογια του παγκοσμιου Νεοφειλελευθερισμου ..
αλλά φταιει και ο Ψωμιαδης δεν φταιει ..;

-και απο την αλλη εχει παραγινει και η ΞΕΦΤΙΛΑ των εννοιων και των Λεξεων ..ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο SAMARAS ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΗΛΕΙ ΤΟΝ νΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΡΙΣΜΌ ..
αΙΔΏς ΑΙΔ

vague είπε...

Από όποια πλευρά κι αν σταθείς, όσο μένεις στην άκρη της, πάντα θα βγαίνεις σε αδιέξοδα.
Σαφώς η αιτία δεν βρίσκεται στις αλόγιστες σπατάλες από μέρους του λαού, ούτε στην μυθική του καλοπέραση όλα αυτά τα χρόνια. Πράγματι, φαινομενικά ο λαός, δεν έκανε τίποτα "κακό".
Και σαφώς η στάση των κυβερνώντων είναι προκλητική, αλλά το να μην αποδίδονται ευθύνες στο λαό (επί της ουσίας όμως - κάτω από την επιφάνεια), θα σήμαινε ή ότι δεν έχει καθόλου ευθύνες ή ότι είναι καθυστερημένος. Εγώ, αποκλείοντας το ενδεχόμενο νοητικής υστέρησης, αναρωτιέμαι αν ήταν ή όχι πάντα, απολύτως συνειδητό το ολοφάνερα σκοτεινό κίνητρο του λαού να υποστηρίζει και να συντηρεί ένα σάπιο σύστημα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, γνωρίζοντας είτε με αποδείξεις είτε υποψιαζόμενος εκ του συνήθους αποτελέσματος ότι έχει να κάνει με κλέφτες και απατεώνες.
Ρωτώ λοιπόν και τον εαυτό μου και όλους: Αν αυτή η εμμονή του ελληνικού λαού να κυβερνάται από τα συγκεκριμένα δύο κόμματα επί σαράντα χρόνια τώρα, δεν δηλώνει συνενοχή, τι δηλώνει; Ανεπάρκεια της Αριστεράς να διακινήσει τις ιδέες της; Εγώ νιώθω ότι με αδικεί αυτή η εξήγηση. Όχι ότι είναι εντελώς άκυρη, αλλά πάντως, δεν εξηγεί τα πάντα.
Ο λαός σήμερα θα πληρώσει την ύποπτη ανοχή του, που έχει τη ρίζα της στην ελπίδα ότι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα, ατομικά καθένας έχει περισσότερες πιθανότητες να ευνοηθεί, από τη λεγόμενη "ευκαιρία" που προσφέρεται στον καπιταλισμό.
Έχει κανείς αμφιβολία ότι αν γίνονταν εκλογές, όχι τώρα που η προπαγάνδα έχει πείσει για κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά σε ένα χρόνο από σήμερα όταν το πιθανότερο είναι ότι όπως πάμε μάλλον θα πεινάμε, θα κέρδιζε με αυτονομία ή η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ;

Greek Rider είπε...

Cynical καλησπέρα. Νομίζω ότι ακριβώς εκεί που λες βρίσκεται η πηγή του προβλήματος.

Όταν όμως ο κόσμος μπορούσε να δανείζεται σχεδόν απεριόριστα πώς να καταλάβει σε ποια κοινωνική τάξη ανήκει; Οι ψευδαισθήσεις ήταν πολλές. Ο καπιταλισμός είναι με βάση αυτό ο μεγάλος Μάικ Λαμάρ της εξαπάτησης.

Και εκεί είναι το μυστικό του καπιταλισμού που πρέπει κανείς να αποκαλύπτει έστω και αν κινδυνεύει να κακοχαρακτηριστεί ως απαισιόδοξος: Να μην αποδέχεται την αισιοδοξία και την ελπίδα που δίνει στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις ο καπιταλισμός και χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να λειτουργήσει σε κανένα επίπεδο.

Πολύ πριν την εμπορία των αξιών και των προιόντων προηγείται η καπιταλιστική εμπορία της ελπίδας.

Υπό την ίδια ακριβώς έννοια που μίλησα, δεν πρέπει οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις και η αριστερά να δέχονται τον δήθεν σοσιαλισμό μέσω δανεικών-όπως γινόταν έως σήμερα.

Αντωνης είπε...

Φίλε Νοσφεράτε,

Αναρωτιέμαι αν μπορούμε να αντλήσουμε κάτι χρήσιμο αυτή τη στιγμή από την περίφημη Ζιζεκική φράση, εμπνεύσεως Λακάν, "How the non-duped err" (Πώς σφάλουν όσοι δεν εξαπατώνται).

Εξηγούμαι: Φυσικά, ο μη εξαπατημένος αυτή τη στιγμή είναι ικανός να δει το ψευδεπίγραφο και παραπλανητικό της λέξης "λαός", την επικάλυψη όχι μόνο ταξικών αλλά και έμφυλων, φυλετικών κλπ ανισότητων. Όλοι ξέρουμε ότι οι συνάνθρωποι μας είναι και λαμόγια και εκμεταλλευτές, και ψεύτες και απατεώνες και ό,τι άλλο θες.

ΑΛΛΑ.

Υπάρχει το αλλά. Και το αλλά είναι ότι ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, μία πλευρά λέει: Εμείς δεν είμαστε με τον "λαό". Ο λαός είναι ψεύτης, τεμπέλης, διεφθαρμένος, δείξε, πείξε, και για να αξίζει την στήριξή μας πρέπει να μας αποδείξει ότι μπορεί να πληρώσει τα σπασμένα.

Αυτή η πλευρά, φίλε Νοσφεράτε, έχει πολύ γρήγορα βρει υποστηρικτές. Στο ΠΑΣΟΚ, στην ανανεωτική πτέρυγα, πιθανώς και σε άλλα τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι αυτοί προβάλλουν ένα σοφιστικέ τρόπο αντίληψης.

Για να στηρίξουν πολιτικά ποιον και τι;

Την λουκατσιανή θεωρία του προλεταριάτου ως αντίβαρο στον λαϊκισμό;

Όχι δα. Για να στηρίξουν το ΔΝΤ και το κονσένσους ότι θα πρέπει το σύνολο της ζημιάς να πέσει στους ώμους των εργαζομένων.

Όσο για τον "λαό", πέραν του ΚΚΕ και λίγων ακόμα "γραφικών", δεν έχει πλέον υποστηρικτές. Θα τον κακίσεις αν πάει στην δεξιά και την άκρα δεξιά που τον κορτάρει, έστω και ξεχνώντας ανερυθρίαστα τις αρχές της; Γιατί, δεν τις ξέχασαν οι πρώην σοσιαλιστές και αριστεροί της αριστεράς και της προόδου (whatever that means?)

Και έτσι κάπως αυτοί που δεν εξαπατούνται σφάλλουν νομίζω φίλε Νόσφυ.

Αντωνης είπε...

Για τον φίλο που είπε για ξεπερασμένες παπαριές περί ταξικού εχθρού.

Κοίταξε, μετά την Οκτωβριανή επανάσταση κανένα καθεστώς που απαίτηση την συντριβή σου δεν μιλάει ανοιχτά για σένα με όρους ταξικού εχθρού. Δεν βγαίνει να σου πει ότι θα σου αλλάξει τον αδόξαστο. Βγαίνει να σου πει ότι βεβαίως, η ωριμότης, η συναίνεση, το καθήκον, θα πρέπει, θυσίες, και διάφορα άλλα που σε έχει πιάσει ο ύπνος στο μεταξύ και δεν ακούς καν.

Τον αδόξαστο θα στον αλλάξει, κατά τα φαινόμενα, η ίδια η καθημερινή σου ζωή και έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μόνο που αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είσαι ταξικός εχθρός. Ούτε ότι καταργήθηκε η ταξική φύση της κοινωνίας. Όταν η Ελευθεροτυπία βγαίνει και σου λέει ότι οι του ΔΝΤ δεν έχουνε να φάνε και οι υπάλληλοι τα παίρνουν χοντρά, αυτό λέγεται επίθεση κατά μέτωπο και χωρίς κανένα ενδοιασμό. Μπορείς να την αγνοήσεις και να αναζητάς ωραιότερα, λιγότερο μωβόρικα, πιο εκλεπτυσμένα λεξιλόγια για να περιγράψεις μια πραγματικότητα που απλώς θα συνεχίσει να γίνεται ωμότερη χωρίς να ρωτήσει τη γνώμη σου.

Δημοκρατία έχουμε στο κάτω-κάτω, σωστά;

Νοσφεράτος είπε...

Όσο για τον "λαό", πέραν του ΚΚΕ και λίγων ακόμα "γραφικών", δεν έχει πλέον υποστηρικτές.''


εδω κανεις λαθος Φιλτατε..
Εχει μπολικους υποστηρικτες ο Λαικισμός

Οχι μόνο το ΚΚΕ

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥς πρωην ....

Οσο για τα αλλα λιγο πολύ συμφωνω (διαφωνώντας )

Θυμαμαι μια φραση του Λενιν πο τα μικρατα μου
'' Οταν το σιδερο στραβώνει απο την μια πλευρά το χτυπαμε απο την αλλη για να ισιωσει '''
( Ισκρα .. Τι να κανουμε '')

Θελω να πώ ..
Καλά κανεις και χτυπάς τον κουφιο λόγο περι ...διαφθοράς .. Αλλά δυστυ΄χως - ετσι ειναι καμωμένοι οι ..λογοι .. αυτό το σωστό χρησιμοπιειται συχνακις για να οικοδομηθει ξανά και ξανά ο μυθος Του ..φτωχου και κατετρεγμένου ''λαου''

Η κριτική πρεπει να γινει και στους δυο λόγους.. Και στον Περι 'διαφθοράς και στον ''λαικισμό''

cynical είπε...

Παιδια καλησπερα,

αυτο που κανω εδω ειναι οτι παιρνω ενα διχτυ με δυο μονο τρυπες. Απ' τη μια περνανε αυτοι που δημιουργησαν αυτο το σκηνικο (εξουσια) και απο την αλλοι οι υπολοιποι. Χοντρα, χοντρα ετσι τα βλεπω. Οι υποδιαιρεσεις, και το από τρυπα θα περασουν ο κυρ-Μητσος και η κυρα-Μαρια δεν με ενδιαφερουν.

Διαφθειρει αυτος που εχει τη δυναμη. Υπαρχει καμια αμφιβολια γιαυτο; Δεν νομιζω. Το να ασχολουμαστε αν αυτος που διεφθαρη επρεπε να διαφθαρει αυτο ειναι ηθικολογια. Οπως και να αντιστρεφουμε τον μηχανισμο. Οτι δλδ, αν δεν υπηρχε ο διεφθαρμενος δεν θα μπορουσε να υπαρξει και ο διαφθορεας. Δηλ. θελετε να πειτε οτι αν δεν υπηρχε η γυναικα, δεν θα υπήρχαν και οι βιαστες γυναικων.
Μαλλον για διαστροφη της λογικης μου μοιαζει αυτο. Και δεν απορω καθολου, μιάς και ο νεοφιλ. εχει διαστρεψει αρκετα αυτο που ονομαζεται ορθος λογος, στην προσπάθειά του να τον φερει στα μετρα του.

Ετσι LLS, oντως πολωνω τα πραγματα. Το χρειαζομαστε καμια φορα για να βλεπουμε καθαρα. Το ιδιο γινεται και οταν θελεις να περιγραψεις ενα φυσικο φαινομενο. Φτιαχνεις ενα πολυ απλο μοντελο χωρις περιττα και λεπτομερειες, οπου εξεταζεις μονο αυτες που θεωρεις κυριες δυναμεις. Και κοιταζεις τις τασεις, δηλ προς τα που παει το συστημα. Μετα αρχιζεις και του προσθετεις κι αλλα καλλωπιστικά στοιχεια, δηλ. τον κυρ-Μητσο και την κυρα Μαρια, που λέγαμε. Αλλα το βασικο μηχανισμο τον εχεις ηδη βρει , ξεκινωντας απο τα απλα.

Οταν θελεις να διεξαγεις εναν αγωνα, δεν μπορεις να τον κανεις αλλιως, παρα μονον αν εχεις ξεκαθαρισει τους εχθρους σου. Αλλιως πελαγοδρομεις και αποτυχαινεις.
Καθαρα πραγματα.

Το οτι πολλοι (απο αυτους της αλλης τρυπας) συμμετειχαν στη διαφθορα, δεν το αρνουμαι. Αλλιμονο. Αλλα εχοντας αναλυσει το μηχανισμο διαφθειροποίησης (πω πω λέξη!), πιστευω οτι η συμμετοχη σε αυτη δεν στεκεται απο μονη της. Ο δρομος της διαφθορας εχει μια μονο κατευθυνση. Απο πανω προς τα κατω και οπωσδηποτε χρειαζεται τους απο πάνω.

Οσο ενοχοποιεις το λαο, ποτε αυτος δεν θα ξεσηκωθει για να καταστρεψει την πηγη της διαφθορας. Και μη μου πειτε οτι δεν θα το κανει γιατι βολευεται σ' αυτο το κλιμα.

Οχι βεβαια. Καταφευγει στη διαφθορα γιατι ετσι εχει βρει ενα τροπο να επιβιωνει μεσα σε ενα συστημα που θεωρει οτι τον αδικει και τον αποκλειει.
Και νομιζεται οτι του αρεσει; Οχι και παλι. Αφου τους βριζει ολημερις και ολονυχτις, τους μουτζωνει και τους φτυνει...

Μεσα στη μαχη (αλλωστε το ειπε και ο Πρωθυπουργος οτι εχουμε πολεμο) δεν υπαρχει η πολυτελεια να κοιτας αποχρωσεις.
Ή Ασπρο ή Μαυρο... Εμεις και αυτοι.

Αφου πρωτα λοιπον χωριστουμε σε ομαδες, ας μιλησουμε και για το πως θα πορευτουμε.

Αυτο δε σημαινει οτι στελνω τις ηθικες αξιες στον καιαδα. Απλως δεν τις βαζω μπροσταρη οδηγο μου στις πολιτικες μου επιλογες.
Στην ιδιωτικη μου ζωη ομως τις εχω κορωνα στο κεφαλι μου.

cynical είπε...

Επισης θελω να καταστησω σαφες, οτι οποιος χρησιμοπειει τη λεξη λαο στη κουβεντα του, δεν σημαινει αυτοματα και οτι λαικιζει!

Μηπως θα πρεπει να ξεκαθαρισουμε πρωτα τι σημαινει λαικισμος;

Εχει πλακα! Ξερετε τωρα τι συνειρμο κανω; Τωρα που με λούζει κρυος ιδρωτας στη σκεψη μπας και κατηγορηθω για λαικισμο επειδη χρησιμοποιω την αριστεροστραφη λεξη "λαος", αντι της φιλελευθερης "πολίτης";

Τα χαμηλα στρωματα, αυτα τελος παντων που ονομαζουμε λαο, πολυ θα ηθελαν τα ανωτερα στρωματα να μην υπήρχαν για να τους χαλουν τη θεα.
Να τα ξεπαστρεψεις στην κυριολεξια δεν μπορεις. Δεν ειναι sic. Μπορεις ομως να αποκηρυξεις, και να συκοφαντησεις τη λεξη λαος.
Εξοριζοντας την απο τα λεξιλογια, "εξορίζεις" ταυτοχρονα και τον λαο απο την κοινωνια.

Η πανουργια της εξουσιας!

Νοσφεράτος είπε...

oσο γιαυτο που μου θυμισες ΑΝΤΩΝΗ
''aντλήσουμε κάτι χρήσιμο αυτή τη στιγμή από την περίφημη Ζιζεκική φράση, εμπνεύσεως Λακάν, "How the non-duped err" (Πώς σφάλουν όσοι δεν εξαπατώνται).''


νΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΉ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ζΙΖΕΚ ΣΤΗΝΠΕΡΙΦΗΜΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ μΑΡΞ ''ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΜΩς ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ''
ε ο ζΙΖΕΚ ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΆ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ''ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΆ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΆ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ''

εστι Δεν Νομιζω οτι ο καυμενος ο ..περημαφανος ΄''αλαος '' μας εξαπατηθηκε απο κανέναν κακό και πονηρο Ξενο η ντοπιο πολιτικο .. ουτε οταν επαιζαν ολοι στο χρηματιστηριο
και στηνανε ΕΛΔΕ στην καθε πολυκατοικια
ουτε οταν καθε πονηρομαγκας ηιμιεγγραμματος εστηνε ΚΕΚ στα καφενεια για να στιμπησει τις επιδοτησεις και αφηνε απληρωτους - δηλαδή εκλεβε - τους δασκαλους που εκμεταλευοτανε -
ουτε οταν κατηγγελνε στην αστυνομια για να τους απελάσει τους μεταναστες που ειχε χρησιμοποιησει στο ..χωραφακι του για να πίνει αυτος τσιπουρα στα καφενεια - μόνο και μόνο για να μη τους πληρωσει οσα τους χρωστουσε ...
Αυτος ο ''λαος ''
δεν εξαπατηθηκε απο κανενα
Η μαλλον εξαπατηθηκε
ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ...
μη κοιτας που τωρα κανουνε το Θυμα .. Ενας ενας ειναι και ..Θυτες

Απλώς οι κουτοφραγκοι αποδειχτηκαν πιο ΘΥΤΕΣ

τζαστ Μπίζνες ..που ελεγε και ο Μαφιοζος σε εκεινη την ταινια με τον ΝτεΝιρο την πως την λεγανε

Αντωνης είπε...

Νόσφυ,

Κράτα λίγο πισινή. Όχι για το αν έχει μπόλικους υποστηρικτές ο λαϊκισμός γενικώς (φυσικά έχει), αλλά για το αν αυτή τη στιγμή ο δεξιός λαϊκισμός έχει τις προϋποθέσεις να κάνει πάρτι ανενόχλητος, οικειοποιούμενος --γιατί όχι-- αυτό που εγκατέλειψε ήδη μεγάλο κομμάτι της αριστεράς.

Δεν διαλέγουμε πάντα τους όρους με τους οποίους ασκούμε πολιτική. Προσπαθούμε, αλλά δεν είναι πάντα αρκετό. Ο κόσμος διαβάζει και βλέπει από ένα κάρο σημεία πράγματα ασύμβατα όχι με την μαρξιστική οπτική αλλά έστω με την βασική συμπόνοια. Όλο κυρήγματα και πρέπει βλέπει. Και δεν είναι ότι δεν ξέρει ότι θα την φάει. Αυτό δεν μπορώ να χωνέψω. Δεν είναι ότι δεν το ξέρει και θεωρεί ότι θα καλοπερνά.

Αντωνης είπε...

Όχι Νόσφυ, η φράση στην οποία αναφέρομαι είναι διαφορετική και αφορά ένα τμήμα του Looking Awry.

Νοσφεράτος είπε...

αγπητη λες
''Μηπως θα πρεπει να ξεκαθαρισουμε πρωτα τι σημαινει λαικισμος;''


ε απο το
-http://luciferidis.wordpress.com/2008/09/22/%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7/

περνω το
Σε ότι αφορά γενικά τον όρο λαϊκισμό θα ήθελα να πω ότι αναφέρεται σε ρητορικές και ιδεολογίες στις οποίες ο « λαός» λειτουργεί ως κομβικό σημείο, σε ένα λόγο (που) διχοτομεί την κοινωνία μεταξύ κυρίαρχων και κυριαρχούμενων»
«Πυρηνικό στοιχείο όλων των λαϊκισμών είναι μια συγκεκριμένη έγκληση του λαού ως υποκείμενου ένα «ρητορικό στυλ » το οποίο εξαρτάται από εγκλήσεις στο λαό»

Εντούτοις, κάθε έγκληση προς τον λαό δεν συνιστά αυτομάτως λαϊκισμό Εκείνο που μετασχηματίζει μια λαϊκή έγκληση σε λαϊκίστικη είναι η πολεμική ρητορική της δομή.
Τα στοιχεία αυτής της πολεμικής ρητορικής είναι ο αντί ελιτισμός αλλά και ο εκθειασμός του λαού, καθώς και η εμμονή στο Ήθος του «μέσου ανθρώπου», στην άμεση επικοινωνία με τους καθημερινούς ανθρώπους, τους απλούς έντιμους, υγιείς *

Μερικά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία του λαϊκισμού είναι:

α) η προσωπική έγκληση, στο λαό.

β) η Επιδεικτική υπεράσπιση της «εθνικής ταυτότητας» (η οποία θεωρείται ότι απειλείται

γ) η συστηματική εργαλειακή εκμετάλλευση συλλογικών μορφών μνησικακίας

δ) η καταγγελία της παρακμής

ε) η ανάδειξη ενός λαϊκού δημαγωγού ηγέτη,

στ) η συστηματική προσφυγή σε δημαγωγικά κλισέ

Σε αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούμε να προσθέσουμε μερικά ακόμα που αφορούν κυρίως στον ελληνικού λαϊκισμό :
Ο ελληνικός λαϊκισμός είναι ηθικολογικός

Τον ενδιαφέρει η έμμονη σε μια «ηθική του φρονήματος» και στο αυταπόδεικτο δίκαιο των «λαϊκών αιτημάτων».


Τον χαρακτηρίζει και μια εργαλειακή αντίληψη του κράτους.

Όταν τους αφορά άμεσα , οι λαϊκιστές θέλουν το κράτος αρωγό και όχι ισχυρό. Όταν όμως, πρόκειται για υποθέσεις που δεν τους αφορούν άμεσα, δεν αντιλέγουν σε ισχυρές και αυταρχικές κρατικές παρεμβάσεις....................

Νοσφεράτος είπε...

''έχει τις προϋποθέσεις να κάνει πάρτι ανενόχλητος, οικειοποιούμενος --γιατί όχι-- αυτό που εγκατέλειψε ήδη μεγάλο κομμάτι της αριστεράς.''

Kαι στον Εθνικισμό κανει Παρτυ Φιλε Αντωνη ο Δεξιος Εθνολαικισμός ..Μηπως αυτο σημαιει οτι φταει η Αριστερα που τον.... εγακτελειψε;

Ασε που εγώ ΔΕΝ πιστευω οτι εγκατελειψε η Αριστερά (αι δεν εννοώ το ΚΚΕ ) κανενα Λαικισμό..
Ισα ισα ..
Να μη Πω οτι εχει βουλιαξε μεσα στονΛαικισμό της

Να εηγουμαι ..Ο Λαικισμός ΔΕΝ ειναι Κακός απο μόνος του Πρωτοι Λαικιστες ηταν και οι Ναροτνικοι ..Κοντολόγής Δεν μπορουμε να κανουμε σε κοινωνιες σαν τις σημερινές Χωρις καποιο ειδος ..Λαικσιμου
Το κακό εινα οταν Βουλιαξουμε σαυτόν .. Το κακό ξεκινά οταν η Αριστερα καβαλησει το καλάμι.. Ξεχασει την θεωρια το προγραμμα το σχεδιο και Βουλιαξει στα ιδια της τα ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ...

Αντωνης είπε...

"Εξοριζοντας την απο τα λεξιλογια, "εξορίζεις" ταυτοχρονα και τον λαο απο την κοινωνια. "

Σε βρήκα μεν αργά, αλλά υποκλίνομαι στην πολιτική σου οξυδέρκεια.

Τα πράγματα είναι σαν το περίφημο μπουγαδόνερο και το μωρό. Δεν πετάς το μωρό μαζί με το μπουγαδόνερο. Και εμείς, έχοντας σιχαθεί εμπειρικά και για χίλιους δυο κατανοητούς λόγους το μπουγαδόνερο λέμε ας πάει στα κομμάτια και το μωρό.

Ο κάθε κρετίνος νόμιζε ότι πουλάει μούρη με την πλάσμα και το αυτοκίνητο και τώρα του τα παίρνουν οι τράπεζες και χρωστάει παντού είναι αδερφός μου. Όπως αδερφός μου είναι αυτός που έσπαζε βιτρίνες τον Δεκέμβρη. Όπως είναι ο βλαξ αγρότης που τα φαγε στα μπουρδέλα. Καλά ή στραβά είναι αδέρφια μου. Τους ρατσιστές και τους σεξιστές ανάμεσά τους θα τους κράζω αιωνίως. Και τον οπορτουνισμό τους επίσης. Και την ανευθυνότητά τους. Αλλά είναι αδέρφια μου και αρνούμαι να τα εγκαταλείψω στους θεράποντες με τα κουστούμια.

How's that for mafia ethics?

Αντωνης είπε...

Το θέμα λαϊκισμός είναι εξαιρετικά σύνθετο. Ας μην ξεχνάμε, φίλε Νοσφεράτε, ότι τόσο ο Laclau (On Populist Reason) όσο και ο Rancière (Hatred of Democracy) αρνούνται επίσης να εγκαταλείψουν μια εκδοχή ριζοσπαστικού λαϊκισμού κόντρα στον αριστεριστικό ελιτισμό.

Πάρε και ένα αρθράκι: http://roehampton.openrepository.com/roehampton/bitstream/10142/12603/1/bowman%2520disagreement.pdf

Νοσφεράτος είπε...

και περι του Περηφανου ελληνικου λαου Ενθυμηθην ενα παλαιοταρον μουΠοιηματιδιον Που Νομίζω οτι ταιριαζει με την περιστασιν

Ο Μηρμυγκολέων
----------------------

Υπάρχει κι ένα ζωντανό που περιγράφει ο Μπόρχης
Που ναι από πίσω μέρμηγκας,μπροστά έχει τους Όρχεις,
Και εχει όψη λιονταριού και είναι πειναλέων,
Ξέχασα να πω το όνομα : Το λεν Μηρμυγκολέων

Με σαρκοφάγο τον μπαμπά και μάνα σποροφάγο
Θα έπρεπε το ζωντανό, να είναι ένα παμφάγο

Αντις αυτού -αλίμονο- τίποτε δεν μασάει
Και- επειδής δεν τρέφεται, εν τελικώς ,ψοφάει

-------------------------------------------------------------------------------------------------
Και οπως με πληροφορει ο A.F.Marx και τον ευχαριστώ:
"µυρµηκολέων ώλετο παρά το μη έχειν βοράν"(Ιώβ, κεφάλαιο Δ, στίχος 11)


http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/blog-post_5569.html

Νοσφεράτος είπε...

Ευχαριστω Αντωνη
ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΜΕ ΤΟ

http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=73269

Νοσφεράτος είπε...

κάθε κρετίνος νόμιζε ότι πουλάει μούρη με την πλάσμα και το αυτοκίνητο και τώρα του τα παίρνουν οι τράπεζες και χρωστάει παντού είναι αδερφός μου. Όπως αδερφός μου είναι αυτός που έσπαζε βιτρίνες τον Δεκέμβρη. Όπως είναι ο βλαξ αγρότης που τα φαγε στα μπουρδέλα. Καλά ή στραβά είναι αδέρφια μου. Τους ρατσιστές και τους σεξιστές ανάμεσά τους θα τους κράζω αιωνίως. ''

Δεν ξερω αν ομαθες αλλά ην Βουλγαροπουλα που Βιασανε καποια παιδια ..του λαου πριν μερικά χρονια στην Αμaρυνθο
Τωρα στην Δικη ουσιαστικα την Ξανα

σαραντα μαρτυρες ειχανε τα παληκαρια..
ουτε ενα ν το κοριτσακι
Και φυσικά τους αθωωσαν Πανηγυρικά
... ''αδελφια'o

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με το σχολιασμό του Riski.

Η ανάλυση σου cynical είναι ενδιαφέρουσα αλλά ελλιπής και μη ικανοποιητική.
Στην δική μου θεώρηση υπάρχει διάχυτη συνυπευθυνότητα αλλά διαφορετικού μεγέθους ανάλογα με την εξουσία (οικονομική , κοινωνική , τεχνολογική ,πολιτιστική κτλ) που έχει ο καθένας μας.
Οι ενήλικοι κάτοικοι αυτοί τις χώρας που τζόγαραν μαζικά στο χρηματιστήριο το 1999,που έχουν τηλέοραση στο σαλόνι του ακόμα , που σκοτώνονται στην άσφαλτο αλλά λατρεύουν το αυτοκίνητο σαν θεό τους , που θεοποίησαν το χρήμα , που έχουν κουλτούρα το 'να περνάω καλά' και το βόλεμα ,που είναι εχθρικοί προς τη γνώση και τον πολιτισμό, όλη αυτή η πλειοψηφία είναι άμοιρη ευθυνών και φταίει η κυβέρνηση;
Όπως πολύ σωστά είπε ο Riski ποιός ψήφιζε σαράντα χρόνια ;
Δέχομαι να κριτικάρουμε σκληρά το υπάρχον σύστημα με τις παθογένειες του αλλά όχι χωρίς διάθεση αυτοκριτικής που πρέπει να διαπνέει κάθε πολίτη μιας δημοκρατικής χώρας.
Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να δεχτούμε ότι η συμπεριφορά του έλληνα είναι ετεροκαθαριζομενη και προγραμματιζομενη και άρα είναι άβουλο ον που θα κάνει καλό αν τον προγραμματίσουμε να το κάνει.Σε ένα βαθμό σίγουρα επηρεαζόμαστε γιατί είμαστε δικτυωμένοι (οπως λέει και το πρόσφατο ευαπώλητο ομώνυμο βιβλίο) και άν κάποιος έχει κεντρική θέση στο δίκτυο πληροφόρησης έχει μεγαλύτερη δύναμη αλλά η εικόνα αυτή δεν είναι κολακευτική για τους πολίτες της χώρας.



Και όσον αφορά τις τράπεζες το θέμα είναι πολύπλοκο. Η υπερβολική ρευστότητα μπορεί να βοηθήσει μια δυναμική κοινωνία με παραγωγικούς στόχους. Στην νομισματική ιστορία σκληρό νόμισμα άποζητούν οι συντηρητικοί πολίτες συνήθως.
Δεν είναι τα πολλά δάνεια μόνο εργαλείο παρασιτισμού και αιχμαλωτισμού του δανειστή από την τράπεζα.
Αν στην χώρα μας πήρε παρασιτικό και καταλωτικό χαρακτήτα γι'αυτό δεν ξέρω αν πάλι μπορούμε να αποδώσουμε την ευθύνη αποκλειστικά στις τράπεζες.

Φιλικά
greekjammer

Αντωνης είπε...

Το ξέρω το έργο Νόσφυ απ' τα νιάτα μου, αλλά ο Ίψεν δεν ήταν κανένας ριζοσπάστης πολιτικά. Το αντίθετο. Δεν είναι τυχαίο ότι το Greek version (γεια σου Κούρκουλε) γυρίστηκε απρόσκοπτα το 1972, εν μέσω χούντας των συνταγματαρχών, έτσι;

Το πολιτικό ερώτημα, και ελπίζω να μην παραμείνει ρητορικό, είναι το εξής απλό;

Είναι εφικτό αυτή τη στιγμή να προχωρήσει κανείς σε πολεμική ενάντια στην ας την πούμε έτσι "λαϊκή διαφθορά" χωρίς να προσχωρήσει αυτόματα στο κυρίαρχο ιδεολογικό στρατόπεδο που χρησιμοποιεί ήδη την ίδια ρητορική; Προσοχή, η φράση κλειδί είναι "αυτή τη στιγμή".

Δεν μιλούμε για πριν τρεις μήνες. Πριν τρεις μήνες ή πριν δώδεκα έχω γράψει και γω πολεμικές ενάντια στην ψευδή ενότητα και την σύγχυση των ταξικών κατηγοριών. Τώρα όμως διαμορφώνεται ένας άλλος συσχετισμός λόγου με τον οποίο νιώθει κανείς ότι πρέπει να αναμετρηθεί.

Νοσφεράτος είπε...

καικτι αλλο Φιλτατε Αντωνη και το λεω με σιγουρια
Ας τους ξαναζουσες καθημερνά ολους αυτους που λες ''αδελφια '' ολους αυτους που ψηφιζουν Ψωμιαδη και ΔΕΝ τους εξαπτά ακνενας και ξερουν πολύ καλά τι κανουν ομως το κανουν ..

και -να δουμε αντους εωρουσες ''αδελφια''


Γιατί η κριση Δεντους εκανε Καλύτερους ..Αλλά ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ..


Αντε Καληνυχτα ..Και με συγχωρεις που παθιαστηκα ..

Αντωνης είπε...

Φυσικά και το έμαθα, και φαντάζομαι γνωρίζεις πώς θα ήθελα πάρα πολύ να τους δω να σαπίζουν στην φυλακή.

Αν θυμάσα απ' τον Νονό, ο δεσμός του αδερφού έχει όρια.

Και αυτό μάφια έθικς είναι.

Αντωνης είπε...

Κατανοώ την οπτική σου Νόσφυ, μην ανησυχείς.

Νοσφεράτος είπε...

Ε δεν ειχα δει αυτο ..

''Είναι εφικτό αυτή τη στιγμή να προχωρήσει κανείς σε πολεμική ενάντια στην ας την πούμε έτσι "λαϊκή διαφθορά" χωρίς να προσχωρήσει αυτόματα στο κυρίαρχο ιδεολογικό στρατόπεδο που χρησιμοποιεί ήδη την ίδια ρητορική; Προσοχή, η φράση κλειδί είναι "αυτή τη στιγμή". ''


Φιλε μου Σημερα περισσοτερο παρ ποτε η Κριτική θεωρια αλλα και καθε ορθιος πολιτικά

οφειλει να κανει κρτική ''ενάντια στην ας την πούμε έτσι "λαϊκή διαφθορά" χωρίς να προσχωρήσει αυτόματα στο κυρίαρχο ιδεολογικό στρατόπεδο που χρησιμοποιεί ήδη την ίδια ρητορική''
Ειναι δυσκολο μεν ..
Αλλά απο την αλλη Δεν ειναι δυνατον να Μη κανουμε
κριτική
και να προσχωρησουμε στην Ρητορική υπερ του..''φτωχου πλήν τιμιου ''λαου'' χωρίς να προσχωρήσουμε αυτόματα στο δεξιο Εθνολαικιστικο αρδηνοφυγδην μιγδην σαμαραδιαροσαλταρισμένο ιδεολογικό στρατόπεδο που χρησιμοποιεί ήδη την ίδια ρητορική''

Αντωνης είπε...

Τι διαφορετικό έκαναν οι Έλληνες από τους Ρώσους, τους Λιθουανούς, τους Γεωργιανούς και όσους νόμιζαν ότι βρήκαν την κότα με τα χρυσά αυγά γιατί απλά δεν καταλάβαιναν τι εστί καπιταλισμός;

Ποια ήταν η καταναλωτική συμπεριφορά του μέσου Αμερικανού που έτρωγε 800 λίτρα βενζίνη στην καθισιά και παρήγαγε πόσα κιλά σκουπίδια τη μέρα;

Είναι εθνικό θέμα η απόλυτη προσωπική ανευθυνότητα που καλλιεργείται σε κοινωνίες ευμάρειας; Αν μετά από τρία χρόνια θεόστενα αποκατασταθεί ως δια μαγείας η ευμάρεια νομίζει κανείς ότι θα κρατήσει τις παραινέσεις ο λαός; 'Οτι βλέπει κάνει ο πολύς κόσμος, μικρό το μυστήριο. Του είπανε μετοχές, πήρε μετοχές. Του είπανε Τι βι, βλέπει τι βι. Του είπανε κομένα, συνηθίζει στα κομένα. Εμπράκτως.

Το κλισέ αυτό λοιπόν είναι βάση αναθεώρησης για την αριστερή πολιτική; Για να καταλάβω, μέχρι τώρα ήμασταν αριστεροί γιατί πιστεύαμε στην αγγελική φύση των συνανθρώπων μας και τώρα δεν είμαστε γιατί απογοητευτήκαμε;

Με απλά λόγια τώρα είναι που πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό, επειδή η οικονομία κατέρρευσε στα αλήθεια;

Αντωνης είπε...

Δεν νομίζω ότι μιλάει κανείς εδώ για πτωχό πλην τίμιο λαό ρε συ Νόσφυ. Δες το κείμενό μου "Οι Έλληνες και η υποκειμενική αλήθεια της κρίσης."

Αλλά ΟΚ, δέχομαι ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε ό,τι αφορά την άλλη πάντα του θέματος, δεν έχω λόγο να διαφωνήσω επί της αρχής με αυτό.

Νοσφεράτος είπε...

Εγώ λεω να παμε να κοιμηθουμε προς το παρόν Γιατί δεν θα τελειωσουμε .. Κι αυριο μερα ειναι...
Αιντε Καληνυχτα ...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εξαιρετικό κείμενο. Ο λαός έχει τις δικές του ευθύνες, αλλά και το σύστημα με τη βραχυπρόθεσμη στόχευση του κέρδους έχουν τις δικές τους ευθύνες. Και το σύστημα δεν είναι μία ιδεαλιστική νοήμων οντότητα, αλλά απαρτίζεται από φυσικά πρόσωπα.

Odyssey είπε...

Κάποιοι δεν θέλουν να δουν πως οι "μαρξιστικές" αναλύσεις της ιστορίας και οι αντίστοιχες ιδεολογίες δεν οδήγησαν σε δημοκρατία, με ισότητα και ελευθερία.
Ποτέ και πουθενά.
Και ακόμα περιμένω να μάθω η "πρωτοπόρα τάξη" πόσα χρόνια έχει να κάνει "επανάσταση";
Με βάση την εξέταση της ιστορίας βγαίνουν συμπεράσματα.
Και όχι με βάση την εξέταση των "μυθολογικών προσεγγίσεων" της ιστορίας.

Όσο τα περί "ισοπέδωσης", καλά και για το ποιοι είναι "δίπλα" στο λαό....
Δεν ξαναμιλώ.
ΥΓ Όταν ένα κόμμα είναι μειοψηφία στη Δούμα, μετά τις πρόσφατες εκλογές και αποφασίζει, όντας μειοψηφία να κάνει "επανάσταση", μήπως δεν λέγεται επανάσταση αυτό, αλλά κάπως αλλιώς;

H επανάσταση ή είναι δημοκρατική ή δεν είναι επανάσταση.
Και "ή θα είσαι μαρξιστής ή θα είσαι επαναστάτης".
Η βασική θεωρία περί "ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων" , οι οποίες αυτόματα οδηγούν σε κάτι καλύτερο, είναι η ταυτόσημη αφετηρία καπιταλισμού - μαρξισμού.
Διαγράφουν το υποκείμενο "άνθρωπος" και το ρόλο του στην εξέλιξη της ιστορίας.
Η "πάλη των τάξεων" είναι υπαρκτή κατάσταση, αλλά συνοψίζεται στη βασική αντίθεση ανάμεσα στο σύστημα και τις κοινωνίες- πολίτες - λαούς ή όπως αλλιώς πείτε το.
Και σ΄αυτή τη σύγκρουση προσκαλούνται άνθρωποι. Ούτε "αριστεροί ούτε "δεξιοί". Άνθρωποι που είτε υποφέρουν είτε συμπάσχουν, συμμερίζονται και στέκονται αλληλέγγυοι στον αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία. (ανεξάρτητα ταξικής προέλευσης, όπως αποδεικνύει η ιστορία).

Και , φυσικά, δεν έχουμε δημοκρατία.

Βαριέμαι τη συστηματική διαστρέβλωση όσων γράφω, επιλέγοντας αποσπάσματα από όσα γράφω.

Alexandros είπε...

@Odyssey

Πες τα!

Αντωνης είπε...

Φίλε Odyssey,

Ο Λένιν και οι συν αυτώ δεν ονόμασαν τον στόχο τους δημοκρατία. Τον ονόμασαν δικτατορία του προλεταριάτου. Πολλά πράγματα ήτανε ο Λένιν, ψεύτης δεν ήτανε.

Δημοκρατία είναι αυτό που απολαμβάνουμε στην Ελλάδα, όπου όλες μας οι κυβερνήσεις είναι δημοκρατικά εκλεγμένες από την πλειοψηφία και με διαφανείς διαδικασίες. Δημοκρατία είναι αυτό που εξουσιοδότησε τον ΓΑΠ, έχοντας την λαϊκή εντολή, να ασκήσει την πολιτική που ασκεί.

Και έτσι, κανένα πρόβλημα και όλα βαίνουν καλώς. Διότι αν δεν είναι δημοκρατία να αποφασίζει αυτός που έχει την πλειοψηφία, τι είναι; Και διότι αν αυτό δεν είναι πραγματική δημοκρατία, ποια ήταν εμπειρικά και ιστορικά η πραγματική δημοκρατία;

Ανώνυμος είπε...

Odyssey
Προφανός και δεν την έχεις ανάγκη, αλλά απο τη πλευρά μου εκφράζω τη συμπάθεια μου για το κεντρικό πυρήνα όσων γράφεις και τη συμφωνία μου για την σκοπιά και τη προσέγγιση σου.
Ο Αντώνης έχει κατα τη γνώμη μου ορθες και τεκμηριωμένες απόψεις.

Νομίζω πως έχουμε ταυτίσει την ελευθερία κίνησης και ιδεών, την απόλαυση διακαιωμάτων και τη διεκδίκηση ταυτοτήτων με τη Δημοκρατια, ίσως ο όρος αστικοφιλελλευθερη Res Publica για παράδειγμα να ταίριαζε περισσότερο για να μην ξυπνάμε το φαντασιακό μας. Ο κοινοβουλευτισμός, η Κεφαλαιοκρατια, ο σοσιαλισμός, η Res Publica, η έμμεση αντιπροσώπευση, η άπλη αναλογική όλα αυτα διαπλέκονται και ''τσουβαλοποιούνται'' στον όρο Δημοκρατία.
Μόνο πως μεταλλάχθηκε η ''Δημοκρατία'' απο το 1925 εως το 1955 να προσεξει κανείς ιστορικά νομιζώ πως θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως μιλάμε γενικά.
Και εάν αναφέρθούμε πως μιλάμε για το σήμερα μόνο, θα τονίσω πως για παράδειγμα το laissez-faire πέθανε, ξαναγεννήθηκε και κυριάρχησε, δεν έπαιξε τον ρόλο του στη ''Δημοκράτια'' που έχουμε σήμερα;
Πάντως το βασικό είναι ο Δήμος ή πολιτικό υποκείμενο ή ''Εμείς'' -και όχι το δικαιώμα στη εργασία ή στην κατανάλωση-, δίχως πολιτικό υποκείμενο όχι Δημοκρατία, ουτε καν πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει-με την ουσιώδη έννοια του όρου, πολίτες- παρά υποτιθέμενη εκπροσώπηση όρισμενων του λαου, έχω βαρεθεί να βλέπω και να μίλαω με εκπροσώπους και να ακουώ για τους ''άλλους''.
Πόλυ εύκολα δεχτήκαμε το να συζητάμε για πολίτες(;) οι οποίοι αντιπροσωπευόνται!
Τι πολίτες είναι αυτοι; Οι πολίτες συμμετέχουν δεν αντιπροσωπεύονται απλά, εάν δεν συμμετέχουν δεν φταίνε μόνο οι ίδιοι, αλλα και οι πολιτικές προτάσεις που τους προσφέρονται, εγώ βλέπω ανθρώπους στη καθημερινοτητά μου που ούτε το αρχέτυπο του νέο-Ελληνα είναι και που διψάνε για λίγο φως πολιτικό, για συμμετοχή και ας εκφράζουν αλλου τη συμμετοχικότητα τους –ή μηπως νομίζουμε πως δεν συλλογικοποιούνται ή κοινωνικοποιούνται οι άνθρωποι απλα επειδή δεν μετεχουν σε κόμματα;
Μήπως άραγε στις μέρες μας δεν προσφέρει αίσθημα(;) συμμετοχής σε κάτι κοινό η κατανάλωση αλλά την ίδια στιγμή υποδηλώνει την προθυμία του ατόμου να ξεκόψει από καθετί παλιό;
Νομίζω πως οι ψυχολόγοι έχουν μελετήσει αρκετά κόλπα και δεν μπορούμε παρά να μιλαμε και με ιδεολογικους, πολιτικους, ταξικους όρους, αλλά και ιστορικούς, ψυχολογικούς, οικονομικούς και ότι άλλο μπορει να φαντάστει κανείς. Ο καθένας ότι επιλέγει. Εμένα πλέον οι ιδεολογικοί όροι δεν με βοηθούν ιδιαίτερα στην κατανόηση των ουσιών, αλλα θεωρώ απαραίτητο να τους γνωρίζω.

Αυτό που έχουμε σήμερα είναι ενα οικομοκεντρικό συστημα κοινωνικής οργάνωσης (κατάτμησης βασικά) το όποιο ονομάζουμε φιλελευθερη Δημοκρατία, ότι συνέβει όμως ανάμεσα στον 1ο και τον 2ο παγκόσμιο απο το Βερολίνο μέχρι τη Μόσχα συνέβη σε μεγάλο βαθμό επειδή η ''φιλελεθερη Δημοκρατια' απέτυχε πολιτικά και κοινωνικά.

Υ.γ:Είναι τόσο πλούσιο, ουσιώδες και πολυεπίπεδο το ζήτημα που χρειάζεται 5ωρη κουβέντα με καφέ ή κρασί νεο-ελληνικού στυλ(για να κάνουμε και λίγο χιούμορ)

Συγχωρέστε με για τη παρέμβασή μου.

nick takolas είπε...

Καλημέρα Cynical,

το μοντέλλο είναι απολύτως ..διαδραστικό. Η εξουσία φθείρει και φθείρεται. Και το κακό είναι ότι μόλα αυτά νικητής βγαίνει και ξαναβγαίνει ο καπιταλισμός, ο οποίος μέσω της "κρίσης", θα κάνει άλλη μια κολοσσιαία μεταφορά κερδών και κεφαλαίων από τη μάζα εμάς στα θυλάκια του.

Με την καπιταλιστικοποίηση της Κίνας δε, έχει και ..τρίτη χιλιετία μπροστά του. Ο Ζίζεκ λέει, ότι αφού η επανάσταση είναι ανέφικτη, let's cut the balls of capitalism, little by little. Ξαναγυρνάμε στο 19ο αιώνα πάλι, πολιτικά....

Να είσαι καλά, παρόλαυτα!

Ανώνυμος είπε...

Εξαίρετο άρθρο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, και σε αντίθεση με το άρθρο του ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΕΤΡΑΔΗ "Ο επιτυχημένος γείτονας" στην Ελευθεροτυπία που με εκανε να αισθανθώ ότι υπάρχουν λίγοι και είμαι μέσα σ΄αυτούς "Αποτυχημένοι γείτονες"

Λίνα Ρόκου

cynical είπε...

Καλημερα Λινα Ρόκου,

ηταν και το αρθρο του Δ. Νολλα "Όσο χειρότερα τόσο καλύτερα", στο container,
που μου εδωσε τη χαριστικη βολη.
Δυο τετοια κειμενα σε μια μερα, δεν τα αντεξα!

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=127529

Νοσφεράτος είπε...

λΟΙΠΌΝ γυρισα ορεξατος αν και ταλαιπωρημενος απο τον ....''λαό''στην καθημερινοτητα του
Και θαθελα να ξεκινησω απο μια προκαταρκτική παρατηρηση

Δεν ζουμε ποιά στην εποχή του
'' Ειτε - Ειτε''
αλλά στην εποχή του Και''

Δηλαδή ..Δεν μπορουμε να λέμε πιά
Φταινει ειτε οι κακοι Ξενοι κερδοσκοποι ειτε ο κακός λαός
αλλά
ΚΑΙ.. (το ενα και το αλλο)

Και αυτο το ΚΑΙ μπορουμε να το χρησιμοποιησουμε και στους ορους που χρησιμοποιουμε
ας παρουμε
την Διαφθορά ..
Λοιπόν μπορει να φαινεται ως απολιτική Ηθικολογική εννοια
Ομως ειναι μια καταεξοχην

Πολιτική εννοια
Και
σε οτι αφορά την τωρινή πανταχου παρουσα και τα πάντα πληρουσα περιπτωση της Τωρινής ελληνικής διαφθοράς
θα ελεγα οτι εχει τεσσερις τουλαχιστον ευδιακριτες πολιτικές και κοινωνικές καταγωγές
α) Η πρωτη
Το παραδοσιακό Μπαξισι - καταλοιπο Οθωμανικής προνετωτερικής αντιληψης του καρτους .. Υπήρχε και το 1910 υπηρχε και στην νεποχή του Τρικουπη και πιο παλια ..Ε δεν εφυγε η νοοτροπία αυτή .. Τιποτε δεν εξαφανζεται
απλώς β) καθησε πανω σε αυτό το πρωτο στρωμα Διαφθοράς ενα δευτερο στρωμα - στενά συνεδεμενο με τις παρκτικές του μετεμφυλιακου καρτους ..και ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ
απο την εποχή της ΕΡΕ οταν Ψηφιιζαν και τα δεντρα και νεκροι και οι πολύ φτωχοι με αναταλλαγμα ενα τενεκέ Λάδι... Απο την εποχή που διαφοροι Γκοτζαμανηδες ειχαν συγκροτησει ενα κοινωνικό στρωμα που ζουμσε με τραμπουκισμους και αλητειες πλαι στο επισηημο κρατος .. Και ολοκληρα στρωματα του πληθυσμου ησαν υποχρεωμένα για ενα κομματι Ψωμι για ενα χαρτι για να φυγουνε στην Αυστραλία στη Γερμανια κ.α Για να γλύτωσουν απο τον Χωροφυλακα και να πάρουν Πιστοποιητικό κοινωνικών φρονηματων επρεπε να ..λαδώσουν

Ε ουτε αυτα τα στρωματα διαφθοράς εφυγαν


Παρεμειναν .. εν πληρη ακμη μεχρι τα 74 και αναβιωσαν σε ολη τους την Δοξα επιΚαρμανλή του Β' ( και ο Α' βεβαια τα τιμησε δεοντως )

γ) το Τριτο στρωμα συνδεθηκε με το Πασοκ ..της δεκαετιας του 80Τα γωστα ..Αυριανη Τομπρας Γκρατζιε Κοσκώτας ...Ε αυτό ηταν η βεκτιναξη η γενικευση του φαινομένου ..παραλληλα βεβαια με την αναπτυξη..


δ)Το τεταρτο επι του ανοιγματος στις Ξενες χρηματιστηριακές αγορες επ Σημιτιου..
και Φυσικά επι καραμνλοκρατιας και της ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗς ΚΑΙ ανικανης ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΉς ΚΥΒΕΡΝΗςΗ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ ΠΟΤΕ Ο ΤΟΠΟς (ιδιως μετα το 2007 οταν ο Ρουσσοπουλας και αλλοι μοιραζαν τριχιλιαρα και δεκαχιλιαρα πανω στην Καμμένη γή και εμπορευονταν τον Πόνο για ψηφαλάκια
Οταν Ρηγμαζαν τα Βατοπέδια κλπ κλπ )
ειδαμε ολα τα στρωματα μαζί συμπυκνωμένα .. Δηλαδή ειδαμε και το α και το β και το γ και το δε
Ομως Αν το καλοκοιταξουμε προσκετικά μόνο ο τεταρτος τυπος Διαφθοράς συνδεεται με τον Νεοφιλλελευθερισμόκαι την Παγκοσμιοποιηση καιλπ
Θα μου πειτε Και οι αλλοι συνδεονται αλλά πολύ εμμεσα..

Θελω να πώ ..Και οι παγκοσμιες απληστες αγορές του Νεοφιλελευθερισμου να υπήρχαν δεν θα ξεμπερδευαμε τοσο ευκολα με την διαφθορά ..Υπαρχει συνδεδεένη πολλέ φορές και με αυτο που αποκαλουμε λαικό κρατος ..(κατα το Λαική Δεξια τυπου ..Σαμαρα)
Και οτι επισης ειναι Πολιτική εννοια .. Συνδεεται με μηχανισμους εξουισασης εθελοδουλειας . εκουσιας υποταγής ..Αλλά και τρομοκρατας του πληθυσμου

Θα συνεχίσω σε επομενο σχόλιο για τους τυπους λαικισμων .. Γιατί φυσικά εχει δικιο ο Αντωνης και δεν ειναι ολοι οι λαικισμοι ''κακοι'' Μπορουν α μετατραπουν ομως .. Και καθε λαικισμός δεν ειναι ιδιος με τον αλλο

Νοσφεράτος είπε...

Μιας και μιλαμε για Λαικισμους..
Ε θαταν αφελές να νομιζουμε οτι οι Λαικισμοι Τουλαχιστον απο πλευράς εξουσιας ειναι μονο Ρητορικές
απο τον καιρό το Περικλή τουλαχιστον η Ρητορική συνδεονταν και με το Ταμειο ( της τοτε Αθηναικής συμμαχιας )και τις παροχες

Και για να ερθουμε στα πιο..προσφατα
εξισου αφλές θατανε να Πιστευαμε οτι ο Ψωμιαδικός εθνολαικισμός π.χ στη Θεσσαλονικη περιοριζεται στα Κλοουνιστικα Σωου που κατακαιρους δινει ο Ζορρο ..
Οχι κυριοι ..Κανεανς Δεν τα χαφτει αυτά .. Ουτε καν οι Ψηφοφοροι του .. Δεν τον ψηφιζουν Γι αυτό. Αφηνουν να Νομιζετε οτι τον ψηφιζουν ..γι αυτό !

Νοσφεράτος είπε...

Δηλαδή αυτά τα καραγκιοζιλικια Δεν γινονται για να γοητευσουν το ..λαό για να τον Ψηφισει ..
Αλλά για να συσκοτισουν και να παραπλανησουν οσους ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥς ΕΞΥΠΝΟ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΈΝΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ Οτι ο ..λαός τον ψηφιζει γι αυτά ..
Καπως οπως ο ταχυδαχτυλουργός που αλλα κανει με το αριστερο του χερι για να μη προσεξουμε το δεξι .

Στέργιος είπε...

Οδυσσέα,

Πολλές φορές έχουμε συγκρουσθεί για θεωρητικά θέματα. Και πάλι θέτεις διάφορα ζητήματα και νομίζει ότι οι μαρξιστές δεν έχουν απάντηση. Γιατί άραγε; Διαφωνείς ή δεν έχουν;

Δεν μπορώ να αρχίσω τα κατεβατά για όλα. Παίρνω κάποια σημεία στο τελευταίο σχόλιο αλλά μη νομίζεις ότι σε όλα δεν υπάρχει απάντηση.

Να πω πρώτα ότι είναι αστείο να μιλάμε για δημοκρατία μεταξύ τάξεων. Δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ. Η ταξική εξουσία δεν μοιράζεται. Ή την έχεις ή δεν την έχεις. Για να καταλάβεις τη συνέπεια, δεν μπορείς να έχεις και εξουσία της εργατικής τάξης και της αστικής και να ισχύουν δυο δίκαια στη παραγωγή και το προϊόν (και τα μέσα παραγωγής) να ανήκει και στον εργάτη και στον καπιταλιστή. Δεν καταλαβαίνεις τι θα πει ταξική εξουσία; Είναι απλά ταξική δικτατορία με δικό της επαναστατικό δίκαιο μη συμβιβαζόμενο με κανένα άλλο δίκαιο.

Δεν υπάρχει μη ταξική δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι πολιτικό σύστημα διαχείρισης μιας ταξική δικτατορίας, δεν είναι αταξική και γενική σε κοινωνία ατόμων. Άρα όποια ταξική δικτατορία υπάρχει αυτή καλείται να διαχειριστεί η δημοκρατία. Η μειοψηφία και πλειοψηφία υπάρχουν μόνο για τη διαχείριση όχι για την ανατροπή. Αν δεν συμφέρει (χιλή) τότε καταργείται η δημοκρατία και όχι η ταξική δικτατορία. Οι διαχειριστές δεν μπορούν να εκτοπίσουν τους ιδιοκτήτες ποτέ.

Η επανάσταση μιας τάξης δεν γίνεται με βάση τη «πλειοψηφία» (Δούμα). Η τάξη δεν ρωτά κανέναν για την επανάσταση. Ρωτά μόνο τον εαυτό της γιατί παράγει το δικό της δίκαιο. Μετά την επιβολή του κάνει και εκλογές που όμως πλειοψηφία και μειοψηφία λειτουργούν για να υπηρετούν το νέο σύστημα όχι για να βλέπουμε κάθε φορά αν σήμερα θα έχουμε καπιταλισμό και όλα θα ανήκουν στους καπιταλιστές και αύριο σοσιαλισμό και όλα τα απαλλοτριώνουμε από τους καπιταλιστές. Ειρηνική αλληλοδιαδοχή ταξικών δικτατοριών με εκλογές και πλειοψηφίες είναι ανιστόρητη αυταπάτη.

Την επανάσταση την κάνουν καταπιεσμένοι που έχουν ιστορικά δίκαιο δεν τη κάνουν ούτε πλειοψηφίες ούτε ισότιμοι πολίτες έναντι άλλων ισοτίμων πολιτών. Την κάνουν γενικά οι λαοί με επι κεφαλής τάξεις, κοινωνικές ομάδες και τις πρωτοπορίες τους.

Ρωτάς η "πρωτοπόρα τάξη" πόσα χρόνια έχει να κάνει "επανάσταση"; Τι νόημα έχει η ερώτηση δεν μπορώ να καταλάβω. Στην Ελλάδα η τελευταία παρόμοια ήταν με τον λεγόμενο εμφύλιο. Ο πολιτικός πόλεμος ήταν ταξικός πόλεμος. Το ίδιο στη Κούβα το 56-59. Το ίδιο στο Βιετνάμ το 65-74 με την μετατροπή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα σε ταξικό.

Αλλά τι νόημα έχουν όλα αυτά ιστορικά; Θέλεις να πεις μήπως ότι δεν υπάρχει πρωτοπόρα τάξη και πας να το βγάλεις από το πόσες αιματηρές επαναστάσεις έκανε -ξέρεις άλλες τάξεις που έκαναν τη τελευταία επανάσταση και δεν το ξέρουμε; Θα γνωρίζεις ίσως ότι η αστική τάξη όταν έπαιζε πρωτοπόρο ρόλο στη κοινωνική εξέλιξη πολύ λιγότερες επαναστάσεις έκανε σε 300 χρόνια. Τώρα τι ζητάς από την εργατική τάξη δε καταλαβαίνω.

Η πρωτοπόρα τάξη δεν αναδεικνύεται από τον αριθμό των αιματηρών επαναστάσεων αλλά από τον ιστορικό της ρόλος τη κοινωνική εξέλιξη. Ποια δηλαδή τάξη είναι ικανή να αναλάβει την εξουσία, να εφαρμόσει ένα ανώτερο από το παλιό κοινωνικοοικονομικό σύστημα ανατρέποντας το προηγούμενο και να θέσει το δικό της δίκαιο στη θέση του προηγούμενου. Με όποιον τρόπο και αν γίνει αυτό δεν έχει τόση σημασία αν και σε μεγάλο βαθμό συνδέονται.

Τη γαλλική επανάσταση την έκανε ο λαός αλλά πρωτοπόρα τάξη ήταν η αστική, αυτή που ήταν η μόνη που μπορούσε να εγκαταστήσει το νέο ανώτερο τότε σύστημα, το καπιταλιστικό. Και φυσικά δεν χρειαζόταν καμιά «πλειοψηφία» για να το κάνει. Αρκεί που ιστορικά είχε δίκαιο. Αυτή είναι η επανάσταση όχι οι υποκειμενικές ερμηνείες για τάξεις και κόμματα. Άσε που τα κόμματα ποτέ δεν κάνουν επανάσταση. Μπορεί να καθοδηγούν αλλά δεν κάνουν. Τις επαναστάσεις τις κάνουν οι λαοί για λογαριασμό μιας τάξης.

Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμη, ιδίως για τους αυθαίρετους αφρισμούς σου στο μαρξισμό, αλλά δεν βρίσκω νόημα.

Δεν παραλείπω να πω ότι πολλές σωστές παρατηρήσεις σου δεν ακυρώνονται από τις επί μέρους διαφωνίες μας.

Alexandros είπε...

Ο λαός λοιπόν, σύμφωνα με κάποιους από εσάς, έχει ενοχοποιηθεί άδικα και εν ολίγοις είναι άμοιρος ευθυνών. Για όλα φταίει η εξουσία. Για να έχει όμως ενοχοποιηθεί άδικα, σημαίνει ότι όλα είναι καλώς καμωμένα από μέρους του, και όταν δεν είναι (αλόγιστα δάνεια, υπερκατανάλωση, διαφθορά, κλεψιά, κλπ) αυτό οφείλεται στο ότι τον εκμεταλεύεται και τον διαφθείρει ο "ταξικός εχθρός" για να γιγαντώσει τα κέρδη του και να τον έχει συνέχεια στην πίεση. Έχουμε δηλαδή ένα λαό ο οποίος δεν φταίει ποτέ.
Όλοι γνωρίζουμε με βάση την ψυχολογία, ότι ο πιο θυμωμένος άνθρωπος είναι αυτός που κατηγορείται άδικα. Αν σας ρωτήσει τώρα κάποιος, καλά, τόσοι πολλοί θυμωμένοι άνθρωποι για ποιο λόγο δεν επαναστατούν; Τι απαντάτε; Δεν επαναστατούν επειδή το σύστημα τους έχει δημιουργήσει ενοχικά σύνδρομα!! Το σύστημα δηλαδή έχει καταφέρει το απίστευτο. Δημιουργώντας ενοχές στον λαό πετυχαίνει και να τον εκμεταλεύεται και να μην του επιτρέπει να απαναστατήσει. Οφείλω να ομολογήσω ότι είναι πολύ ηλίθιος αυτός ο λαός. Και να προσθέσω ότι ποτέ εμείς που τα λέμε όλα αυτά δεν είμαστε τμήμα αυτου του λαού. Διότι αν ήμασταν, θα είχαμε τα ίδια και χειρότερα ενοχικά σύνδρομα.
Με συγχωρείτε που μου φαίνονται παράλογα όλα αυτά, ίσως να μην τα καταλαβαίνω κιόλας, πάω να διαβάσω τον Πάσχο με τον οποίο δεν συμφωνείτε αλλά εγώ τουλάχιστον τον καταλαβαίνω.

Odyssey είπε...

@Aντώνης
ΔΕΝ έχουμε δημοκρατία. Και δεν είναι δημοκρατία αυτό που περιγράφεις στο τέλος του κειμένου σου.
Κάνουμε μεγάλη ιδεολογική και πολιτική χάρη στην οικονομική ολιγαρχία να βαφτίζουμε το πολίτευμα αυτό "δημοκρατία". Αν τους αφαιρέσουμε τη "δημοκρατική νομιμοποίηση" στα μάτια της κοινωνίας, το σύστημα θα αρχίσει να χάνει το λαϊκό έρεισμα του.

Αν κάποια στιγμή προσπαθήσουμε να επισκευάσουμε τις λέξεις, θα δούμε πως καμία χώρα του κόσμου δεν αποκαλεί το πολίτευμα της "δημοκρατία", εκτός από την Ελλάδα. Αυτή χάθηκε στη μετάφραση, όταν έκανε εισαγωγή των όρων, που θα προσδιόριζαν το πολίτευμα, τότε που γίναμε έθνος.
Το όνομα Republic = Πολιτεία, από το λατινικό res publicae (δημόσια πράγματα) είναι η λέξη που χαρακτηρίζει τα δυτικά αστικά πολιτεύματα.
Οι ξένοι, λοιπόν, όταν εγκαθίδρυαν τα πρώτα πολιτεύματα τους, μετά τις αστικές επαναστάσεις, δεν έδωσαν σε αυτά το όνομα "democracy" από το ελληνικό δημοκρατία.(Το είπαν Republic σε αντιδιαστολή με το βασιλικό πολίτευμα rei publicae)
Μήπως, λοιπόν, οι ιδρυτές ήξεραν πως αυτό που έστηναν και χαρακτηρίστηκε από την "αντιπροσωπευτικότητα" ΔΕΝ ήταν "δημοκρατία";

Δημοκρατία είναι ετυμολογικά η δύναμη του δήμου.
Ε, αυτό δεν υπάρχει, σήμερα πουθενά. Δεν μπορεί να υπάρξει η λέξη και η έννοια δημοκρατία, ερήμην του δήμου. Του πρώτου συνθετικού της.
Και κάνουμε και άλλο λάθος:
Η έννοια "κράτος", στην αρχαία Ελλάδα, σήμαινε δύναμη, βία. Σαν πολιτική οντότητα η λέξη δεν συναντιέται πουθενά μόνη της (δημοκρατία, αριστοκρατία , ναι. Αλλά κράτος σκέτο , όχι).
Η δια αντιπροσώπων άσκηση πολιτικής καθιερώθηκε με την αιτιολογία του μεγάλου μεγέθους των εθνικών κρατών, αλλά μεταγενέστερα προστέθηκε και η δικαιολογία της "έλλειψης γνώσεων και αναγκαίου χρόνου" για ενασχόληση με την πολιτική.

Στο ερώτημα σου στο τέλος: "Διότι αν δεν είναι δημοκρατία να αποφασίζει αυτός που έχει την πλειοψηφία, τι είναι; , σου απάντησα , παίζοντας με την ετυμολογία της λέξης. Οι ιδρυτές ΗΠΑ (1776) και Γαλλία (1789) ΔΕΝ έδωσαν στο πολίτευμα τους τη λέξη δημοκραστία, ξέροντας ό,τι δεν μοιάζει με την αθηναϊκή δημοκρατία.
Αν με ρωτήσεις, δημοκρατία είναι να αποφασίζουμε κατά πλειοψηφία, όλοι μας για όλα, διαρκώς και αενάως και όχι κάποιοι άλλοι που έχουν μια στιγμιαία και πρόσκαιρη πλειοψηφία. (Αυτοκυβέρνηση , λοιπόν. Αν υπήρχε αυτό για κάθε
νόμο και κάθε απόφαση, δεν θα ζούσαμε σήμερα αυτή την ανθρώπινη τραγωδία, που ψευδεπίγραφα αποκαλείται "δημοκρατία" ή Republic.)
Αφού αυτοί δεν τη λένε δημοκρατία, εγώ γιατί πρέπει να την πω έτσι;
(συνεχίζεται)

Odyssey είπε...

Στο δεύτερο ερώτημα σου στο τέλος:
" Και διότι αν αυτό δεν είναι πραγματική δημοκρατία, ποια ήταν εμπειρικά και ιστορικά η πραγματική δημοκρατία;",
Είναι προφανές πως "ως σπέρμα, ως πρωτόλεια ιδέα", θα την συναντήσουμε πρώτη φορά στην Αθήνα του Περικλέους, όπου το κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η άμεση συμμετοχή των πολιτών, χωρίς μεσάζοντες και αντιπροσώπους.

Ο όρος "δημοκρατία", τότε, δεν εμπεριείχε την "ισότητα", έννοια που έφερε σε πρώτη γραμμή ο χριστιανισμός και δεν εμπεριείχε, επίσης, την καθολική ελευθερία -ατομική και συλλογική- , έννοια που εμφανίστηκε στα νεωτερικά δυτικά πολιτεύματα. (Republics).

Άρα, η δημοκρατία σαν έννοια πολιτεύματος έχει διαχρονική εξέλιξη και σήμερα, σαν πολίτευμα, όπου η δύναμη ανήκει στο δήμο δεν υπάρχει.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνει το ζητούμενο, απαντώντας στη σημερινή αθλιότητα.
ΠΡΕΠΕΙ να γίνει το πρόταγμα που ενώνει.
Πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε για τη χρεοκοπία των κληρονομημένων αντιλήψεων και να αναζητήσουμε, δημιουργήσουμε, προτείνουμε και διεκδικήσουμε κάτι που δικαιούνται οι άνθρωποι, πέρα από φυλή, φύλο, ιδιαιτερότητες και δυνατότητες. Πού είναι παλιό και ταυτόχρονα καινούργιο.
"η ιδέα ότι κάποιος μπορεί να με εκπροσωπεί, θα μου φαινόταν υβριστική, αν δεν ήταν τελείως κωμική".
Και το αντίστροφο του: "Η ιδέα ότι μπορώ να εκπροσωπώ κάποιον..."

Δημοκρατία, λοιπόν , είναι αυτό που καταχρηστικά λέγεται "άμεση δημοκρατία" και αναζητείται η θέσμιση της.
Θα τη συζητήσουν, θα την επινοήσουν και τελικά θα την θεσμίσουν όσοι τη βάλουν σαν στόχο - πρόκληση και όραμα.
Είναι το μόνο ΕΝΩΤΙΚΟ πολιτικό πρόταγμα, σαν απάντηση στο σημερινό αυταρχικό ολιγαρχικό καθεστώς, που ζούμε, το οποίο παίρνει ψήφους, διαιρώντας τους ανθρώπους και ελέγχοντας τα μυαλά, την παιδεία και την πληροφόρηση. Και τελικά "αντιπροσωπεύει" μόνο την ολιγαρχία.
(Eίναι προφανές πώς αφήνω πολλά κενά με το σχόλιο μου. Έτσι πρέπει.)

Odyssey είπε...


Έπιασα μία - μία τις απαντήσεις και γράφοντας κάτι για τον Αντώνη, δεν διάβασα το δικό σου.
Νομίζω πως υπάρχει αλληλοκάλυψη στα όσα λέμε.
Επιμένω στο να μη χαρίζω τον όρο δημοκρατία στη σημερινή κυρίαρχη τάξη πραγμάτων.

Και βέβαια, η δημοκρατία δεν είναι μόνο ένα σύστημα πολιτικής διαχείρισης της κοινωνίας.

Η δημοκρατία είναι ή πρέπει να είναι "καθεστώς κοινωνίας", το οποίο διακηρρύσσει και κυρίως εφαρμόζει στην πράξη ορισμένες θεμελιακές αξίες, όπως η ισότητα και αξεχώριστα η ελευθερία.
Ισότητα, συνώνυμη με την πραγματική δυνατότητα του καθενός να συμμετέχει στη διαχείριση των κοινών υποθέσεων. "πραγματική δυνατότητα" που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ελευθερία.
Ελευθερία συνώνυμη με την πραγματική δυνατότητα του καθενός να ασκεί χάρη στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης του μια ισότιμη επίδραση στα δημόσια πράγματα. "πραγματική δυνατότητα" που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ισότητα.

Η δημοκρατία πρέπει να ειδωθεί ταυτόχρονα και αδιαίρετα ως "ιδιαίτερο πολιτικό σύστημα" το οποίο χαρακτηρίζουν ειδικοί για κάθε χώρα θεσμοί, ως "ιδιαίτερο πολιτικό καθεστώς", το οποίο εμπνέεται από αρχές πλήρους συμμετοχής των πολιτών και "καθολικού δικαιώματος" στη λήψη ΟΛΩΝ των αποφάσεων, αλλά και ως "ιδιαίτερη κατάσταση" μιας κοινωνίας την οποία διαπνέουν τα ιδεώδη της ελευθερίας και της ισότητας.
Να διεκδικήσουμε, λοιπόν , τη δημοκρατία, σαν το πολίτευμα των ίσων και ελεύθερων ανθρώπων. Σαν
Αυτοκυβέρνηση της ανθρώπινης συλλογικότητας.

Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την πολιτική ατομική και συλλογική πράξη. Αυτήν που έχει για στόχο τον μετασχηματισμό και της σκέψης και της πράξης και της πραγματικότητας.
Να καλέσουμε σε προβληματισμό για την τόσο αναγκαία σήμερα επινόηση νέων αξιών, ιδεών και θεσμών στη θέση των ήδη φθαρμένων.

Odyssey είπε...

@Στέργιε
1. Η ιστορία έχει δείξει πως ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη αυτονομία σε σχέση με την ταξική του προέλευση. Ο ρόλος των ανθρώπων καθορίζεται και από την Παιδεία του και από άλλα πράγματα και όχι μόνο από την ταξική του προέλευση.
2. Η περιγραφή που έδωσα για τη δημοκρατία δεν εμπεριέχει την έννοια της τάξης. Και νομίζω από
άλλη οδό ορμώμενος υπάρχει συνάντηση. Ισότητα και Ελευθερία.
3. Η εμμονή του μαρξισμού στις τάξεις και την ταξική πάλη, σαν βασικό κοινωνικό και ανθρώπινο χαρακτηριστικό έχει για αφετηρία
την ανάλυση των παραγωγικών σχέσεων – παραγωγικών δυνάμεων και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση.Εδώ έχουμε την ίδια οικονομίστικη, παραγωγίστικη και αναπτυξιολάγνα ερμηνεία του κόσμου, τόσο από τον καπιταλισμό , όσο και από τον μαρξισμό. Ε, αυτό έχει διαψευστεί, στην πράξη. Ο άνθρωπος και η πολυπλοκότητα του έχει πολύ μεγάλη αυτονομία σε σχέση με το ρόλο του στην παραγωγή. Περισσότερο εξαρτημένος μπορεί να είναι από τον έρωτα της ζωής του, παρά από την ταξική του θέση. Φυσικά, η ταξική προέλευση αποτελεί σημαντικό παράγοντα συμπεριφοράς και πολιτικής στάσης, αλλά όχι τον μόνο.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχει μπορέσει ο μαρξισμός να "νικήσει" πολιτικά και ιδεολογικά τον καπιταλισμό ή να δημιουργήσει κάπου ένα πρότυπο κοινωνίας, που να μπορεί να αγαπηθεί και να μην μπορεί να αμφισβητηθεί.
4. Κακά τα παραδείγματα που έδωσες Στέργιε. Ισότητα και Ελευθερία. Πολιτική και Επανάσταση που δεν είναι δημοκρατική δεν μπορεί να είναι όραμα και δεν οδηγεί παρά στην δικτατορία όχι της τάξης, αλλά εν ονόματι αυτής. Πάνω από τις αγορές, το κράτος και τις τάξεις στέκεται ο άνθρωπος και η ελευθερία του.
Αυτό μόνο η δημοκρατία, όπως την περιέγραψα, μπορεί να το δώσει.
Ο τρόπος που ξεκίνησε η ρώσικη «επανάσταση» εμπεριείχε το σπέρμα της κακής συνέχειας. Και το ίδιο ισχύει για την Κίνα και αλλού.
5. Κράτησε τις απόψεις σου. Δεν πρόκειται να σε σκοτώσει κανείς στη δημοκρατία. Αφού έτσι κι αλλιώς, χωρίς εσένα δεν μπορεί να έρθει η δημοκρατία.
Η δημοκρατία είναι πολιτική ομπρέλα που μπορεί να ΕΝΩΣΕΙ πολύ κόσμο, πέρα από -ισμούς, ενάντια στην οικονομική ολιγαρχία και τους υπηρέτες της.
Πρέπει να αποσπάσουμε, με κάτι γοητευτικό και βιώσιμο, τα μυαλά των ανθρώπων από την πλύση των ΜΜΕ.

Odyssey είπε...

@Στεργιε
(συνέχεια)
6. Η δημοκρατία, οι τάξεις, το κέρδος και η ιδιοκτησία είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Ε, γι' αυτό πολλές φορές, έχω εμμονές με τον έλεγχο του χρήματος. Χίλιες διαφωνίες μπορεί να παρουσιαστούν για το κέρδος, το ρόλο, το μέγεθος, την αμοιβή, την ιδιοκτησία και τα είδη αυτής.
ΌΜΩΣ, ελάχιστοι ολιγάρχες θα έχουν αντίρρηση στο να πάρει η δημοκρατία τον έλεγχο του χρήματος. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αμφισβητώντας έμπρακτα τους μηχανισμούς του χρέους και αποκαλύπτωντας στους πολλούς, πως η "ελευθερία των αγορών" είναι πρώτα από όλα μία απάτη, όσο οι τραπεζίτες τυπώνουν, ελέγχουν και διακινούν το χρήμα. 9Αυτό είναι το δεύτερο ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ πρόταγμα που καταθέτω ενάντια στην Ολιγαρχία και τα τσιράκια της.
Και δεν είναι πολλοί οι ηλίθιοι σε μια δημοκρατία, που θα μοιράζουν άνισα δουλειές, χρήμα και ιδιοκτησίες.
Και μέχρι να αποκτήσουμε ένα άλλο «νόημα ζωής» και έχοντας στα χέρια των πολλών το βασικό εργαλείο με το οποίο σήμερα η ολιγαρχία πλουτίζει, εξαθλιώνει και ελέγχει τους λαούς, ας υπάρχει το κέρδος σαν κίνητρο. Θα υπάρχει και ο ανταγωνισμός, παράλληλα με την συνεργασία, αλλά τα κέρδη του ενός δεν θα σημαίνουν την καταστροφή του άλλου, όπως σήμερα.
Η δημοκρατία, δηλ. οι πολλοί ισότιμα συμμετέχοντες στη λήψη των αποφάσεων θα βάζουν τα όρια , το δρόμο, τον τρόπο. Όχι εγώ κι εσύ. Δεν έχω βέβαιη πρόβλεψη για το μέλλον.
7. Σε αυτή την διαδικασία αυτοκυβέρνησης και αυτοθέσμισης δεν έχουν θέση τα κόμματα, παρά μόνο αυτόνομα σκεπτόμενοι πολίτες.
Γι ΄αυτό μιλώ για νέα κίνηση πολιτών , ισότιμα συμμετεχόντων, χωρίς ηγέτες και εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους. Όπου αυτοί είναι αναγκαίοι ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ αποφάσεις των πολλών και δεν αποφασίζουν οι ίδιοι. Αλλιώς ΑΝΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ.
Αυτό είναι το τρίτο ΕΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ στοιχείο, για να μη μαλώνουμε ποιος θα γίνει αρχηγός.

Τέλος, καθοριστικός παράγοντας για όλα αυτά, για να μπορεί μια κοινωνία να αυτοκυβερνάται είναι η Παιδεία. Η βασική προϋπόθεση.

Νοσφεράτος είπε...

Ε μια που τοφερε η κουβεντα ανακαλυψα ενα παλιο μου ποστ περι Αμεσης Δημοκρατιας
φυσικά και ειμαι Κατάea

http://nosferatos.blogspot.com/2009/04/blog-post_3244.html

Ανώνυμος είπε...

Odyssey συμφωνω σχεδον απολυτα με την οπτικη σου περι Δημοκρατιας και από την πλευρα μου και εγω επιμένω να μη χαρίζω τον όρο δημοκρατία σε κανεναν που θεωρώ πως υπεραπλουστευει

Θα πρεπει όμως να ειμαστε ειλικρινεις και εμεις που εχουμε την διαφοροποιημενη οπτικη μας για την Δημοκρατια και οσοι την θεωρουν το μηλο της εριδος, την απορριπτουν ή προσπαθουν να την ολοκληρωσουν και θα αναφερθω αναλυτικα αργοτερα στο σχολιασμο μου.
Πιθανολογω φιλε Odyssey πως αυτή μας η διαφοροποιηση ενδεχωμενος να προεκυψε –επετρεψε μου να υποθεσω- επειδη πρωτα μελετησαμε την αρχαια αθηναικη Δημοκρατια και υστερα τους τον σοσιαλισμο ή τον κομμουνισμό, κατι αντιστοιχο εχω παθει επειδη πρωτα μελετησα τον Ηρακλειτο, τον Πλατωνα, τον Αριστοτελη, τον Καντ, τον Χεγκελ και υστερα τον Μαρξ
Είναι μερος της σκεψης μου ο Μαρξ, δεν είναι ο πυρηνας της σκεψης μου, είναι πολύ διαφορετικο να ακολουθησεις την ιστορια των ιδεων και να φτασεις στον Μαρξ και τον Φρουντ για παραδειγμα και διαφορετικο να είναι η πρωτη σου κοινωνικο φιλοσοφικη αναζητηση η ο Μαρξ ή ο Φρουντ, να είναι απαρχη, πυρηνας της σκεψης σου, όλα διαμορφωνονται από αυτόν τον πυρήνα
Αυτό το γεγονος που δεν είναι βεβαιως αρνητικο αλλα παρακαμπτει ένα βασικο σημειο για μενα, την οικουμενικη αξιωση ισχυος ή οποια στο μεγιστο βαθμο της δεν υπηρχε πριν από τον Διαφωτισμο.
Θεωρω λοιπον πως είναι μια χρυση ευκαιρια να κανουμε γονιμο διαλογο.

Στα περι ειλικρινιας θελω να εκθεσω την οπτικη μου πως η πολιτικη γεννήθηκε με την δημοκρατία και την ρήξη που έγινε με την θρησκεία, αυτό που περιγραφει ο John Locke και κατονομαζει ο Κορνηλιου Καστοριαδης ως θρησκευτικη ετερονομια (από εμάς, για εμάς υπό δική μας νομιμοποίηση, όχι από τον προφητη κ.λπ), υπό αυτή την έννοια προϋποθέτει πολιτικό υποκείμενο, αυτό-νομημενη συλλογικοτητα η οποία θεσμίζει τα του εαυτού της.

Αλλά η Δημοκρατια (Κρατος του Δημου) ηταν ένα κλειστο συστημα, μη επεκτασιμο όπως η Ρωμαικη Res Publica (τα κοινα πραγματα) –την οποια πολύ καλα κανεις και αναφερεις για να μην νομιζω πως ειμαι και τρελος που δεν το ακουω από κανεναν- οπου μπορουσε να αποκτησει δικαιωματα καποιος Γερμανος, τα ανοιχτα συστηματα εχουν διαβαθμισεις –πολιτες δευτερης κατηγοριας κ.λπ-
Το θέμα είναι ειτε πως θα εφαρμοσουμε Δημοκρατια που είναι κλειστο συστημα περιλαμβανοντας πολλες κοινωνικες ομαδες ειτε να την απορριψουμε γιατι θελουμε κατι ανοιχτο και επεκτασιμο ως συστημα.

Η Δημοκρατια εδειξε τον δρομο, με τα καλα της και τα ασχημα της, δεν εχουμε καταφερει και παρα πολλα από τοτε –αναλογικα με το τι επιπτωσεις εχουν παγκοσμιως τα οσα πραττουμε- ας μην την κανουμε κουρελι, ακομα για πεφωτισμενες δεσποτιες θα μιλαγαμε.

Για τους -ism (οι οποίοι είναι παράγωγα σχεδόν σε απόλυτο βαθμό της θεώρησης του Διαφωτισμού για τον κόσμο και είναι εισαχθέντες στην ελληνική γλωσσα και σκέψη, εξου και το –ism) θα πω πως η δυτική σκέψη δύσκολα μπορεί να αποκοπεί από αυτούς και τις ιδεολογίες, ηταν ένα κυριο όχημα για να επανελθει το πολιτικο.

Θέλω να προσθέσω στα παρακάτω γραφόμενα σου Odyssey

Η εμμονή του μαρξισμού στις τάξεις και την ταξική πάλη, σαν βασικό κοινωνικό και ανθρώπινο χαρακτηριστικό έχει για αφετηρία την ανάλυση των παραγωγικών σχέσεων – παραγωγικών δυνάμεων και την μεταξύ τους αλληλεπίδραση.Εδώ έχουμε την ίδια οικονομίστικη, παραγωγίστικη και αναπτυξιολάγνα ερμηνεία του κόσμου, τόσο από τον καπιταλισμό , όσο και από τον μαρξισμό.

Και τη μεταφυσική έννοια της προόδου, την κοσμικη μορφη της οποιας εισήγαγε ο διαφωτισμός και να υπενθυμισω ακόμα πως η Αγγλία είναι από τις πλέον ξεκάθαρες ταξικές χώρες, ένω για παράδειγμα δύσκολα νομίζω πως συναντούσε κάποιος συνέχεια αστούς στην Κρήτη το 1890 δέκα χιλίομετρα έξω απ’την Ιεράπετρα.
Και βέβαια υπήρχαν και υπάρχουν καταπιεστες και καταπιεζόμενοι.

Εννοειτε πως ΔΕΝ εχουμε δημοκρατια
Η δημοκρατια δεν χαρακτηριζετε από αξιες όπως η κριτικη ικανοτητα, η ελευθερια σκεψης, διακινησης και εκφρασης απλα, αυτά και ενα εργαζόμενο άτομο που καταναλώνει μπορεί να τα έχει, διχως να είναι πολιτης.

cynical είπε...

παιδια,

ειλικρινα σας ευχαριστω για τις σκεψεις που καταθετε με την καρδια σας. Σας διαβαζω, προβληματιζομαι και μαθαινω.

Πιστευω οτι πρεπει να βαλουμε ενα τελος στον αυτο-οικτιρμο. Οσοι ετυχε να μπουν στην περιπετεια της ψαχαναλυσης, ερχεται καποια στιγμη που πρεπει να παρουν μια γενναια αποφαση και να πηδηξουν εξω απο αυτην, για ν' αποφυγουν τον κινδυνο της ατερμονης ομφαλοσκοπησης και της συνεπακολουθης εξαφανισης.

Με το να συνεχιζουμε το ιδιο βιολι δεν παμε πουθενα. Βαλτωνουμε. Παρα περα τι κανουμε!

Πώς εκτιμούμε την κατασταση; Ποιο ειναι το τελικο ζητουμεν; Να τιμωρηθουμε απο αυτους που μας εφεραν σ' αυτη την κατασταση; Αυτο θελουμε; Την τιμωρια και την εκμηδενιση;

Ή να σταθουμε στα ποδια μας και να δουμε τον ευατο μας μεσα στο παγκοσμιο περιβαλλον;

Ας δουμε πώς θα θελαμε να οργανωσουμε την κοινωνια μας και τι θα μπορουσαμε να κανουμε εμεις γιαυτο. Ας κοιταξουμε μπροστα.

Ανοιξε μια πολυ ενδιαφερουσα κουβεντα περι δημοκρατιας
Και σας παρακολουθω.

Πρεπει να ΜΑΤΩΣΟΥΜΕ!

Αλλα οχι απο το αυτο-μαστγωμα. Αλλα να ΜΑΤΩΣΟΥΜΕ απο το βασανο της σκεψης για το πως θα πορευτουμε και με ποιο τροπο.

Ας στραγγιξουμε το μυαλο μας και ας μιλησουμε με ειλικρινεια και ανοιχτα χαρτια για το μελλον.

Αντωνης είπε...

Στην ανάρτησή του, ο φίλος Αλέξανδρος καταφέρθηκε ενάντια στον Μαρξισμό με τα λόγια: "Είπαμε να βρούμε μία εναλλακτική πρόταση που να εμπνεύσει. Μία πρόταση _σύγχρονη, επίκαιρη_ που να κάνει την κοινωνία πιο δίκαιη και λιγότερο σκληρή για τον αδύναμο ή άτυχο άνθρωπο. Στις ξεπερασμένες (και όχι συκοφαντημένες) παπαριές περί ταξικού εχθρού θα "κυλήσουμε" πάλι;"

Στην ερώτηση που διατύπωσα, ο φίλος odyssey (με τον οποίο ο φίλος αλέξανδρος συντάσσεται ενθουσιωδώς) απάντησε αρνούμενος ότι αυτό που έχουμε είναι δημοκρατία και αναζητώντας την, αυτήν που μας δείχνει πόσο απαρχαιωμένος είναι ο μαρξισμός, που αλλού, στην αρχαία Ελλάδα των λίγων χιλιάδων κατοίκων, των έγκλειστων γυναικών, και των δούλων: Η δημοκρατία με την αγνή, καθαρή της έννοια δεν υπάρχει στην μετα-κλασική εποχή, παραδέχεται. Και τι άλλο να πει όταν καλείται κάποιος να εξηγήσει τα αλλιώς ανεξήγητα και όταν δεν λέει να χωνέψει όσα υπομονετικά εξηγεί ο φίλος Στέργιος, μοναδικός θεωρητικά συγκροτημένος της συζήτησης;

Και έτσι, η βαθιά σκεπτόμενη, άσπιλα δημοκρατική κοινή γνώμη που ανακηρύσσει το 1917 απαρχαιωμένο αναγκάζεται, όταν στριμώχνεται με όσα δύσπεπτα καθυπαγορεύει η δημοκρατικότητά της, να ομολογήσει ότι το δικό της όραμα του μέλλοντος είναι... η επιστροφή στο 500 π.Χ.

Αν αυτό που καταλάβατε από την έννοια της "δικτατορίας του προλεταριάτου" είναι ότι αποτελεί δημιούργημα ανθρώπων που απεχθανόντουσαν τον αυτοκαθορισμό και την ελευθερία --την ελευθερία όχι μόνο από τον οικονομικό καταναγκασμό αλλά και, τελικά, απ' το ίδιο το κράτος-- τότε, δυστυχώς, δεν θα βγει άκρη. Γιατί χωρίς θεωρητική συγκρότηση (μια καλή αρχή είναι το βιβλιαράκι του Ετιέν Μπαλιμπλαρ "Για τη δικτατορία του προλεταριάτου"), δεν σκεφτόμαστε. Παίζουμε απλώς το παιχνίδι των εύηχων ("δημοκρατία"--καλό) και των κακόηχων ("δικτατορία του προλεταριάτου"--κακό) λέξεων.

Ουδέν άλλον σχόλιο.

Αντωνης είπε...

Διευκρινιστικά, αναφέρομαι στον Στέργιο ως μοναδικά θεωρητικά συγκροτημένο στο κομμάτι εκείνο της συζήτησης που αφορά στην έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου (και άρα των "κακών ολοκληρωτιστών" στο λεξιλόγιο της εκπάγλου δημοκρατίας).

Για την αμεσοδημοκρατία πιο συγκεκριμένα, ο φίλος Νοσφεράτος με καλύπτει πλήρως.

Όσο για το ερώτημα γιατί δεν επαναστατεί ο θυμωμένος λαός που διατυπώνει ο Αλέξανδρος, οι απαντήσεις είναι οι εξής δύο: α) γιατί φοβάται ότι έτσι θα χάσει τα μέσα αυτοσυντήρησής του, όπως κάθε ανθρώπινο ζώο (ο όρος είναι αυστηρά ουδέτερος και αναφέρεται στον ζωϊκό χαρακτήρα του βασικού ενστίκτου της αυτοσυντήρησης) β) καλό θα είναι να μη βιαζόμαστε, έχει ψωμί ακόμα η νέα περίοδος.

Left Liberal Synthesis είπε...

Cynical
Δεκτός ο επικος τόνος
Δεν είναι κατανοητος ο όρος αυτοοικτιρμός εκτός αν αφορά
μετανοημενους αστυνομικούς που συμμετέχουν σε παράνομα πορνεια περίεργα deals με dealers
φακελακηδες των εφοριων των πολεοδομιων των δημαρχιων
γιατρούς που με το προσχημα των μισθών του ΕΣΥ κάνουν και κανένα ψιλοπαρανομο ιατρείο
τέλος πάντων όλοι όσοι με οποιοδήποτε πρόσχημα συμμετέχουν στην γενικευμένη διαφθορά
Ε σε όλους αυτούς κανένας αντικαπιταλισμος δεν μπορεί να δώσει συγχωροχάρτι και ούτε μπορεί να σταματήσει όσους θέλουν να μπλοκάρουν την διαφθορά
Ο πρώτος πληθυντικος μας δεν είναι γεναιωδορος και δεν αφορά όλους

Ξηγημενοι!

Στέργιος είπε...

Οδυσσέα συνοπτικά

Μη περιμένεις να συμφωνήσω σε όλα.

Θέλω να λες διαφωνώ με τον μαρξισμό όχι να προσπαθείς να τον μηδενίσεις. Ξέρεις καλά που είναι αυτοί που 150 χρόνια τον μηδενίζουν . Έχεις υψηλό επίπεδο και οι αφορισμοί το υποβιβάζουν.

1. Μα φυσικά δεν ταυτίζονται τα άτομα με τις τάξεις. Βασική μαρξιστική θέση. Εκ των εκτελεστών του αστού και πλούσιου στέλεχος του ΚΚΕ, Μπάτση, ήταν εργάτες. Εκ των εκτελεστών του Λόρκα φτωχοί…
2. Η δημοκρατία ή είναι ταξική η δεν υπάρχει. Είναι σύστημα διαχείρισης ταξικής εξουσίας όχι αταξικό σύστημα. Δεν πειράζει επέμενε στις θέσεις σου.
3. Όταν δεν ξεχωρίζεις το βασικό από το δευτερεύον στον καθορισμό των βασικών ταξικών συμφερόταν που καθορίζουν και τις βασικές πράξεις και όχι τις παράγωγες ή τις φαινακισμένες τότε ο έρωτας καθορίζει τη… τάξη!
4. Γιατί η επανάσταση ενός λαού (σήμερα – όχι επί Σπάρτακου) για λογαριασμό μιας τάξης που φέρνει το ανώτερο επόμενο σύστημα να μην είναι σήμερα δημοκρατική; Αν δεν είναι απλά θα πνιγεί η επανάστασή της. Πολύ μπερδεύεις τις τάξεις, το ταξικό δίκαιο τις ταξικές δικτατορίες με τις μορφές διαχείρισης δηλαδή τη δημοκρατία τους.
5. Η μετεφυλιοπολεμική δημοκρατία εκτέλεσε χιλιάδες για τις απόψεις τους. Και ο Ροβεσπιέρος. Κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει γιατί το βασικό ένστικτο του καπιταλισμού όταν δεν ικανοποιείται σκοτώνει. Δες της «υψηλές» δημοκρατίες του κόσμου που σκοτώνουν ασύστολα στο Ιράκ και Αφγανιστάν. Ή μήπως θα έλεγες στον Ιρακινό και τον Αφγανό: «Κράτησε τις απόψεις σου. Δεν πρόκειται να σε σκοτώσει κανείς στη δημοκρατία». Είσαι σίγουρος μωρέ Οδυσσέα ή μαζί μπορεί να βρεθούμε αύριο σε κανένα λάκκο;
6. Συμφωνώ, είναι μεγάλο θέμα η δημοκρατία. Όμως όταν τη βγάζουμε από τα ταξικά χαρακτηριστικά της, τη χάνουμε και τη ψάχνουμε στους ουρανούς της θεωρίας.
7. Θέλεις να οργανώσει τους πολίτες χωρίς οργάνωση (κόμμα)! Αφαιρείς τις τάξεις και ισοπεδώνεις όλους σε πολίτες αυτομάτως ισότιμους. Κάνεις πως δεν ξέρεις ποια τάξη κυβερνά πραγματικά και μιλάς για κάποιους ολιγάρχες. Αν πάθαιναν δηλαδή ατύχημα θα εξαφανίζοινταν οι τάξεις και θα έμενα οι… ελεύθεροι πολίτες. Είπαμε όμως όταν αφαιρείται η ταξικότητα της κοινωνίας τη ψάχνεις στον ουρανό. Ε, δεν είμαστε ουράνια κοινωνία. Και η ταξική δικτατορία που μας κυβερνά είναι όχι μόνο γήινη αλλά μας θάβει και κάτω απο τη γη και χαίρεται πολύ να ακούει ότι η δημοκρατία της δεν είναι ταξική αλλά αταξική που κάποια κορόιδα νομίζουν ότι έτσι απλά συμφωνούν διαδικτυακώς να τη καταργήσουν και αυτή δήθεν καταργείται. Τα ποτάμια αίματος που έρχονται αν τολμήσεις να τη καταργήσεις δεν τα λέει.


Το είπα Οδυσσέα, δεν αποκλείεται παρά τις διαφωνίες μας να βρεθούμε στον ίδιο λάκκο αν ενοχλούμε την αστική δικτατορία που σήμερα ντύνεται με την αστική δημοκρατία. Οι τάξεις δεν εξαφανίζονται με λόγια.

Να είσαι καλά

Alexandros είπε...

Εχθές μιλούσα με την κοπέλα που καθαρίζει το σπίτι κάθε 15-20 μέρες. Είναι από την Αλβανία. Τώρα είναι γύρω στα 40, έφυγε από την πατρίδα της και ήρθε στην Ελλάδα 22 χρονών παρά το γεγονός ότι σπούδαζε στο πανεπιστήμιο.
Όταν της έθεσα το θέμα της οικονομικής κρίσης μου είπε: "Δεν ξέρω που οφείλεται η κρίση ούτε αν όντως υπάρχει. Αυτό που ξέρω είναι ότι τόσα χρόνια εδώ στην Ελλάδα έχω καταλάβει ότι είστε τεμπέληδες. Όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι από εσάς"
Αυτά μου είπε η Αλβανίδα. Τώρα θα πούνε κάποιοι: "Μα καλά, μας κάνουν υψιλή κριτική και οι Αλβανοί; Δεν κοιτάνε τα χάλια τους;" ή κάποιος άλλος θα μπορούσε να πει: 'Μα δεν κοιτάτε τις στατιστικές; Οι ΈΛληνες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι στην Ε.Ε!!"
Για το πρώτο απαντώ ότι δεν έχει σημασία ποιος κάνει την κριτική αλλά αν είναι σωστή και για το δεύτερο έχω να πω ότι οι στατιστικές είναι του κώλου και εκτός αυτού σημασία δεν έχει πόσο δουλεύεις αλλά αν είσαι παραγωγικός.
Εγώ λοιπόν λέω να κοιτάξουμε τα δικά μας χάλια και να κάνουμε την αυτοκριτική μας (ως λαός και ο καθένας ατομικά) και να μην αθωώνουμε το λαό στο όνομα μίας προσπάθειας διαχωρισμού ρόλων (π.χ. όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας, η εξουσία είναι ο εχθρός και πρέπει να καταδειχθεί αυτό και να γίνει κατανοητό ακόμα και αν πρέπει να κάνουμε το άσπρο μαύρο και ας είναι γκρι).
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο. Ούτε η εξουσία παρουσιάζεται ως θύμα και ο λαός αυτός που φταίει ούτε το αντίθετο. Τα πράγματα είναι συγχεχυμένα και λειτουργούν αμφίδρομα. Αν μία ιδεά δεν στηρίζεται σε αλήθειες δεν έχει ελπίδες. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι δεν έζησε καλά μόνο κάποια απροσδιόριστη ολιγαρχία στη χώρα μας τα τελευταία 20 χρόνια. Σε αυτή τη χώρα έζησε καλά το 70% του πληθυσμού για πολλά χρόνια κοροϊδεύοντας την κοινωνία. Όσο εθελοτυφλείτε και δεν βλέπετε την αλήθεια, τόσο θα απορείτε για ποιο λόγο οι θεωρίες σας φαντάζουν φωνές βοώντων εν τι ερήμω και θα αναρωτιέστε που κάνετε λάθος.

Στέργιος είπε...

Ο Αλέξανδρος στον κόσμο του!

Καλά, αν του πει, αν τολμάς βγάλε τους Έλληνες της Γερμανίας, της Αμερικής, της Αυστραλίας κλπ, τεμπέληδες, θα αρχίσει άλλες απολογητικές θεωρίες «του κώλου» (γνωστές μη τις αρχίζεις…) για να μας βγάλει τρελούς… αρκεί να αποκρυβεί η αλήθεια για το πώς το σύστημα οργανώνει τη παραγωγή και τους ανθρώπους ώστε να φαίνονται συνυπεύθυνοι οι άνθρωποι! Τι να πει κανείς….

Alexandros είπε...

Κοίτα Στέργιε, δεν περιμένω από εσένα να πάρεις στα σοβαρά αυτά που γράφω. Ανήκεις στην κατηγορία των φανατικών ιδεολόγων ενώ εγώ στην κατηγορία των ορθολογιστών. Είσαι ένας θεωρητικός του κομμουνισμού, χρήσιμος για να γίνονται συζητήσεις και να ανταλλάσσονται απόψεις αλλά όπως όλοι οι φανατικοί κομουνιστές δεν έχεις λύσεις για τα πραγματικά προβλήματα παρά μόνο για τα θεωρητικά. Είσαι, με λίγα λόγια, συμπαθής αλλά παραμένεις ένας βερμπαλιστής.

Panos είπε...

Φοβερά πράγματα!!! Κάποιοι τύποι τύπου Στέργιος έχουν δει το 'φως' όπως οι θρησκόληπτοι αλλά δε μου κάνει εντύπωση. Για όποιον αμφιβάλλει ότι ο Μαρξισμός έχει υπόγεια συνάφεια με την θρησκεία και ειδικά με τον Χριστιανισμό υπάρχει μια παλιά ανάρτησή μου.

Νοσφεράτος είπε...

παιδες νομιζω οτι η συζητηση εχει ξεστρατισει ..Μη...μαλώνετε..
(ελεγε να βαλω κατι για τον Λαικισμό αλλά ΔΕΝ..)
μαλλον θα βαλω κανα ποιηματακι

http://nosferatos.blogspot.com/2009/02/blog-post_6908.html

Αντωνης είπε...

Και για όποιον αμφιβάλλει ότι υπάρχει συνάφεια ανάμεσα στον καπιταλισμό και την θρησκεία έχει γράψει κάτι κάποιος Walter Benjamin: http://radicaldesire.blogspot.com/2010/01/walter-benjamin.html

Ανώνυμος είπε...

Και όποιος δ ε ν αμφιβάλλει ότι υπάρχει κοινή συνάφεια ανάμεσα
και στον καπιταλισμό
και τον Μαρξισμό
και τις μονοθειστικές θρησκείες τι θα πρέπει να συμπεράνει;...

Υ.γ:Ποιά είναι η κοινή τους ρίζα;
του καπιταλισμου και του Μαρξισμου;

Δεν χρείαζεται κανένας Walter Benjamin φίλε Αντώνη και κάποιος Ιουδαϊκοκεντρικός μυστικισμος του Gershom Scholem, απλά να θέλουμε να δούμε, άλλα μαλλον δεν θέλουμε να δούμε ή απλα βλέπουμε και δεν μιλάμε.

Αντωνης είπε...

Άσε με να μαντέψω! Οι Εβραίοι! Το βρήκα;

Addendum περί καλής αστικής δημοκρατίας και κακού μαρξιστικού ολοκληρωτισμού: http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_29.html

Ανώνυμος είπε...

Όχι...ο Διαφωτισμός...
Προκαταλαμβάνεσαι...

Αντωνης είπε...

Αλήθεια; Ο Διαφωτισμός είναι και η ρίζα των μονοθεϊστικών θρησκειών που συνδέεις με καπιταλισμό και μαρξισμό ως πράγματα που έχουν κοινή συνισταμένη δηλαδή; Δεν το ήξερα.

Ούτε ότι ο "Ιουδαιοκεντρικός μυστικισμός" που αναφέρεις μετά αφορά τον Διαφωτισμό και όχι τους Εβραίους ήξερα, ομολογώ.

Κοίτα να δεις! Και νόμιζα ότι είσαι αντισημιτιστής. Θα παρεξήγησα.

Ανώνυμος είπε...

Απο αυτό:
''Ποιά είναι η κοινή τους ρίζα;
του καπιταλισμου και του Μαρξισμου;''

Συμπαραίνεις αυτο:
''Αλήθεια; Ο Διαφωτισμός είναι και η ρίζα των μονοθεϊστικών θρησκειών που συνδέεις με καπιταλισμό και μαρξισμό ως πράγματα που έχουν κοινή συνισταμένη δηλαδή; Δεν το ήξερα.''


Aυτο όμως:
''Και όποιος δ ε ν αμφιβάλλει ότι υπάρχει κοινή συνάφεια ανάμεσα
και στον καπιταλισμό
και τον Μαρξισμό
και τις μονοθειστικές θρησκείες τι θα πρέπει να συμπεράνει;...''

Απευθύνεται σε αυτο:
''Και για όποιον αμφιβάλλει ότι υπάρχει συνάφεια ανάμεσα στον καπιταλισμό και την θρησκεία''
και σε αυτο:
''Για όποιον αμφιβάλλει ότι ο Μαρξισμός έχει υπόγεια συνάφεια με την θρησκεία και ειδικά με τον Χριστιανισμό υπάρχει μια παλιά ανάρτησή μου.''
Αλλα απάντησες εσύ και για τους δύο.

Και τέλος σε αυτο:
''έχει γράψει κάτι κάποιος Walter Benjamin''
Απευθύνεται αυτο:
''Δεν χρείαζεται κανένας Walter Benjamin φίλε Αντώνη και κάποιος Ιουδαϊκοκεντρικός μυστικισμος του Gershom Scholem,''
-καταδυκνείω το μειγμά ιουδαικου μυστικισμού, ιδεαλισμού και ιστορικού υλισμού του Benjamin.-

που το θέτεις σαν επιχειρηματολογία σου και απαντω:
''απλά να θέλουμε να δούμε, άλλα μαλλον δεν θέλουμε να δούμε ή απλα βλέπουμε και δεν μιλάμε.''
Επειδή αυτα δεν τα λέμε γιατι δεν είναι αρκουντος υλιστικά...

Πληρη παρερμηνεία δηλαδη...
Δεν σε παρεξηγώ, αλλά υπέθεσες πως..., με παρερμήνευσες...
Δεν πειραζει, είναι αργά...
Καλή ξεκούραση σου εύχομαι.

Υ.γ:Και αντισημιτιτής είναι λάθος όρος συναισθηματικά φορτισμένος και πολιτικά χειραγωγήσιμος, σημιτικές είναι και οι αραβικές γλώσσες, όποτε γράψε αντιεβραίος ή αντι-ιουδαίος (εάν καταλαβαίνεις την διαφορά) αλλά χαλάρωσε, μπορει και να'μαι Έλληνας Εβραίος φιλέ και να μην χρειάζομαι αυτοκλητους υπερασπιστές.
Κρίμα και νόμιζα πως εσύ κάποια πράγματα θα τα καταλάβεις, αλλα απλά ανακάτεψες προτάσεις προσπάθωντας να δειξεις λογικά σφάλματα. Τέλοσπάντων.
Καληνύχτα, δίχως διάθεση ειρωνίας.

Ανώνυμος είπε...

...Και ρίξε και μια ματιά στο άρθρο που παραπέμπεις για τον benjamin και παρατήρησε την ώρα του σχολιασμού και τι αυτός λεέι...

http://radicaldesire.blogspot.com/2010/01/walter-benjamin.html

Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις.

Odyssey είπε...

@Στέργιε
Δεν μηδενίζω τίποτα.
Συγνώμη που διέκοψα τη συνομιλία, αλλά δύσκολα πια θα μπορώ να συμμετέχω σε ωραίους και μεγάλους διαδικτυακούς διαλόγους.
@Αντώνη
Αντώνη εντάξει. Αν αυτό που κατάλαβες είναι η επιστροφή στην αρχαιότητα, μάλλον εγώ φταίω.
@Αλέξανδρε
Μη νομίζεις πως συμφωνούμε.

Ο μαρξισμός είναι μέρος της προσωπικής μου κουλτούρας. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ήταν ο προσωπικός μου τρόπος ερμηνείας του κόσμου επί πολλά χρόνια.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτός το δικό μου εργαλείο. Μια τσιγγάνα, από αυτές που λένε τη μοίρα, μου έμαθε και τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα και απο κει γνώρισα την Άρρεντ, τον Καστοριάδη και μερικούς ακόμα φίλους. (Η αλήθεια είναι πώς δεν περίμενα να μάθω τόσα πολλά από μια τσιγγάνα, που έμαθε γράμματα και την ελληνική μυθολογία από έναν άλλο τσιγγάνο, που χάραζε την αλφαβήτα με ένα ξύλο πάνω στο χώμα της κατασκήνωσης.Τάρα τη λέγανε). @Δ.
Αυτή την παρένθεση στη χρώσταγα.

Η σκέψη είναι μία αέναη κίνηση.
Ζήτω η ανεμόεσσα σκέψη, λοιπόν. Πετάει σαν τις μέλισσες και σαν τα πουλιά, συλλέγοντας γύρη και νέκταρ. Από παντού. Για να το κάνει μέλι.
Μέλι είναι η δημοκρατία.

Η δημοκρατία είναι η δύναμη του δήμου. Τίποτα άλλο. Δεν έχει επίθετα. Η "ταξική δημοκρατία" δεν είναι δημοκρατία.
Για τα περαιτέρω, θα αποφασίζει η συλλογικότητα. Μπορεί εγώ να την ονειρεύομαι σαν ισότητα και ελευθερία, αλλά δεν θα προκαταλάβω τις αποφάσεις τις συλλογικότητας, που λέγεται δήμος.
Θα συνεχίσω να το παλεύω.

Ο λόγος που δεν μπορώ να συνεχίσω είναι που στον τόπο μου, προσπαθούμε να κάνουμε πράξη αυτά που περιέγραψα στα προηγούμενα και μάλλον πάμε καλά.
Θα δείξει. Είναι αυτό που λένε συγκρατημένη αισιοδοξία.

Το πολιτικό πλαίσιο, που αποτελεί το αρχικό ενοποιητικό στοιχείο της συλλογικής πράξης, το έχω περιγράψει.
Η συνέχεια θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.
Δεν υπάρχει δρόμος προς τη δημοκρατία. Τον ανοίγεις , προχωρώντας.

Σαν ομάδα - κίνηση - συλλογικότητα δεν έχουμε εκπροσώπους. Κυκλικά και ανάλογα με το θέμα κάποιοι βγαίνουν μπροστά για να μιλήσουν ή να υλοποιήσουν όσα συναποφασίσαμε.
Φυσικά, δεν έχουμε και αρχηγούς.
Κι αν διεκδικηθεί, κάποτε, κάποια θέση από αυτές που παρέχει το σημερινό ολιγαρχικό σύστημα , σαν ψευδαίσθηση δημοκρατίας, ο "αντιπρόσωπος":
-Τη μόνη δουλειά που θα έχει είναι να υλοποιεί συλλογικές αποφάσεις.
-Δεν θα είναι μόνιμος, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, που προϋποθέτουν σχεδόν ομοφωνία.
-Θα είναι ανά πάσα στιγμή ανακλητός, από το "σώμα" που έχει συμφωνήσει να εκπροσωπεί.

Με άλλα λόγια στη θέση της λογικής των "καταλληλότερων" αντιπαραθέτουμε τη δύναμη και την ομορφιά, την ικανότητα και την καταλληλότητα των συλλογικών αποφάσεων.
("Καταλληλότερη" για δήμαρχο θεωρούμε τη Τζούλια, αφού από όσα συναποφασίζουμε ο ρόλος του δημάρχου θα είναι διακοσμητικός. Κάνει για διακόσμηση η συγκεκριμένη και έχει και ένα ακόμα προσόν: Αυτό που πουλάει είναι δικό της. Οι "καταλληλότεροι" αυτό που πουλάνε είναι δικό μας).
(Και σιγά μη του μείνει ο παχυλός μισθός του δημάρχου. Θα "απαλλοτριώνεται" υπέρ της δημοκρατικής επανάστασης. Άμα του αρέσει. Αλλιώς,...ο επόμενος).

Απλά πράγματα, δηλαδή. Και εύκολα.
Και με χιούμορ.
Και πάνω απ' όλα με έρωτα.

Θα τα λέμε, Στέργιε, Αντώνη, Αλέξανδρε κλπ φίλοι. Ίσως από άλλα μετερίζια, αλλά θα τα λέμε. Δεν είστε εσείς ο εχθρός.

Νοσφεράτος είπε...

χμμμ

Ανώνυμος είπε...

Odyssey
Διαφωνούν τα όσα γράφεις με τα όσα γράφω;
Δεν κατανοώ το ''επίδικο'' της παρένθεσης.
Καταλάβαινω πως λόγω χρόνου ίσως να μην μπορείς να απαντήσεις απλά εκφράζω την απορία μου.

Η ουσία είναι να ασχοληθείς με τον τόπο σου και πραγματικά εύχομαι ολόψυχα κουράγιο και καλή δύναμη, ανυπομονώ για νέα απο τον τόπο σου.

Alexandros είπε...

@Odyssey

Ίσως να μην συμφωνούμε σε κάποια πράγματα. Δεν έχω διαβάσει και Μαρξ να σου πω την αλήθεια. Ότι ακούω γύρω γύρω. Δεν έχω εντρυφήσει ούτε στα περί πολιτικών συστημάτων ούτε στα περί κοινωνιολογικών θεωριών. Ποτέ δεν μου αρέσανε οι πολιτικές επιστήμες. Μου αρέσει όμως να ακούω ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό και να τους διαβάζω.
Και η πολιτική πρέπει να είναι εκσυχρονιστική και ευέλικτη. Να προσαρμόζεται στις συνθήκες. Όχι να προσπαθεί να ακυρώσει την πραγματικότητα προς χάριν της θεωρίας. Ακόμα και μία τεχνολογική ανακάλυψη είναι ικανή να βγάλει μία πολιτική πρόταση άχρηστη.
Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε θεωρίες που εφαρμόστηκαν στην πράξη και απέτυχαν πριν από 100 και 50 χρόνια. Και να βλέπουμε αυτούς που τις υποστηρίζουν να έχουν ένα ύφος ξερόλα. Αυτό δεν είναι πλέον πολιτική θέση. Δεν ξέρω αν είναι θρησκεία αλλά πολιτική θέση δεν είναι.

Νοσφεράτος είπε...

Και αντισημιτιτής είναι λάθος όρος συναισθηματικά φορτισμένος και πολιτικά χειραγωγήσιμος, σημιτικές είναι και οι αραβικές γλώσσες, όποτε γράψε αντιεβραίος ή αντι-ιουδαίος ''


και πάλι Χμμ..
Και κατι ακομα

Καλά μωρε τι γινεται με αυτές τις συζητησεις στης Cynical

Για την διαφθορά ξεκιναμε ... σε ασχετα περι αμεσοδημοκρατιας καταλήγουμε

αλλά και σε αλλες τελευταια για αλλα ξεκιναμε παλι στα περι αμεσο δημοκρατιας καταλήγουμε
και στους ..,,, Εβραιους ..που μας ροτυφουν το αιμα κλπ κλπ που ολο κατι μου θυμιζουνε
Τί γινεται δω περα μέσα ...μώ τη Μεταδημοκρατια μου ...αμοτι μου

Ανώνυμος είπε...

Odyssey
και όποιος άλλος ενδιαφέρεται για άμεση-συμμετοχική δημοκρατία, ακόμα ένα παράδειγμα απο την Ισπανία.

http://nimertis.blogspot.com/2010/04/blog-post_6757.html

Odyssey είπε...


Δεν είπα κάτι κακό. Αναφέρθηκες στην προσωπική σου διαδρομή ανάγνωσης κάποιων πραγμάτων και είπα κι εγώ να πω κάτι για τη δική μου, που είναι ανάποδη.

@Αλέξανδρος
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε σε όλα. Μπορούμε να προχωράμε και με διαφωνίες.

"Άμεση δημοκρατία"
Πιστεύοντας πως αυτό που ζούμε και ό,τι προτείνεται, μέχρι σήμερα, από την πολιτική ΔΕΝ είναι δημοκρατία, νομίζω πώς είναι καιρός να βάλουμε σαν πρόταγμα, σαν επιδίωξη , σαν πολιτικό στόχο τη δημοκρατία, χωρίς επίθετα.

Αυτή θα χαρακτηρίζεται από τη μέγιστη συμμετοχή του πολίτη στη λήψη των αποφάσεων. ΟΛΟΙ για ΟΛΑ.
Κι επειδή, αυτό είναι πολίτευμα προς επινόηση και επειδή δεν έχει νόημα η άρνηση, η αντίρρηση ή η διαφωνία με κάτι που δεν υπάρχει, να πω κάτι με πράξεις.

-Πρόσφατα, κάποιοι πολιτικοί, κυρίως σοσιαλδημοκράτες, μίλησαν για "συμμετοχική δημοκρατία". Αυτά τα επίθετα, μάλλον ακυρώνουν την έννοια της δημοκρατίας, γιατί προσπαθούν να διαφοροποιηθούν από τη σημερινή μορφή "δημοκρατίας". Μα, αυτό που ζούμε σήμερα ΔΕΝ είναι δημοκρατία, οπότε δε χρειάζεται διαφοροποίηση.

-Όπως σας έχω πει, έχουμε ξεκινήσει πολιτική κίνηση (ψάχνουμε όνομα και όποιος μπορεί ρίχνει ιδέες).
Μπορεί κάποιοι, λοιπόν, να έχουν ενστάσεις ή να μιλούν για ουτοπίες, αλλά δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, όταν προχωράς σε κίνηση , που θα αντικαταστήσει τη λογική του κόμματος να μην εφαρμόσεις την δημοκρατία.

Μερικοί βασικοί κανόνες:

*Δεν υπάρχουν αρχηγοί.

*Όπου χρειάζεται κάποιος εκπρόσωπος/οι της κίνησης παρουσιάζουν τις απόψεις, που έχει ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ η ομάδα. ΔΕΝ μιλά κανείς εξ ονόματος της ομάδας για θέματα που δεν έχουν αποφασιστεί.

*Δεν υπάρχει "κομματική" πειθαρχία ή "δημοκρατικός" συγκεντρωτισμός. Όταν δεν εκπροσωπούν την ομάδα, ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει.

*Καλούμε τον κόσμο σε συμμετοχή και όχι να μας ψηφίσει.

*Προφανώς, παροτρύνεται ο μέγιστος αριθμός ανθρώπων, μέσα από διάλογο, μελέτη και συζήτηση, να παίρνει πρωτοβουλίες και να μη φοβάται να αναλάβει "εκπροσώπηση".

*Σε τυχόν συμμετοχή σε εκλογές π.χ. δημάρχων, όσοι εκλεγούν δεν παίρνουν ΚΑΜΙΑ απόφαση για ΚΑΝΕΝΑ θέμα , που δεν έχει προηγούμενα συζητηθεί και δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις.

*Εάν πρέπει , λόγω επείγοντος γεγονότος, που δεν επιτρέπει χρονικά την συναπόφαση ή άλλου άγνωστου πιθανού περιστατικού, να πάρει ο εκπρόσωπος κάποια απόφαση, θέτει τον εαυτό του στην διάθεση της ομάδας , με το ερώτημα της ανάκλησης, σε περίπτωση που δεν έχει πράξει ορθά.

*Είναι θέμα αυτοδέσμευσης η ανακλητότητα οργάνων, για τα οποία η σημερινή θέσμιση της κοινωνίας έχει θητεία.

*Οικονομική επιτροπή ελέγχου, μικρής διάρκειας, στην οποία υποχρεωτικά θα συμμετάσχουν όλοι , μετά από κλήρωση.

*Ελέγχει και τα οικονομικά των εκλεγμένων "αντιπροσώπων" και αποφασίζει ή εισηγείται στο σώμα για απόφαση, πόσα χρήματα θα απομείνουν στον "εκπρόσωπο". Π.χ. εξωφρενικά μεγάλες αμοιβές έχουν οι "αντιπρόσωποι" στο σημερινό σύστημα, με το απαράδεκτο αιτιολογικό "για να μη λαδώνονται". Το επιπλέον ποσό που "απαλλοτριώνεται" πάει για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων, που έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν την φτώχια και την επερχόμενη πείνα.

Κάπως έτσι και όλα είναι ανά πάσα στιγμή σε διαδικασία τροποποίησης προς τη κατεύθυνση της λειτουργικότητας και της διεύρυνσης της δημοκρατίας.

ΥΓ Σε αυτό το πλαίσιο, βάλαμε σε έντυπο που έχουμε πρόσβαση, το τίτλο: "Τζούλια , για δήμαρχος", αφού είναι καλύτερη ή εξ ίσου κατάλληλη με τους "καταλληλότερους", που έχουν φυτρώσει σαν μανιτάρια. (Σιγά την καρέκλα, που θέλει ειδικές επσιτημονικές γνώσεις)
Ο καθένας που αποδέχεται τις προαναφερθείσες αρχές μπορεί να εκτελεί χρέη δημάρχου.