Κι αναλογίστηκα, πόσοι από μας άραγε είχαν κάτι να διηγηθούν για κάποιον από τους τόσους πρωθυπουργούς που πέρασαν απ’ την Ελλάδα, ότι δηλαδή μπορεί να ήταν κάποτε γείτονες, ότι μπορεί να παίζανε κάποτε μαζί μπάλα, ή να πηγαίνανε στο ίδιο φροντιστήριο, ή να κάθονταν στο ίδιο θρανίο. Κανείς. Έγκλειστοι οι περισσότεροι πίσω από τις ψηλές μάντρες ακριβοθώρητων σχολείων και πολυτελών επαύλεων, με άλλες παραστάσεις, με άλλα κοσμοείδωλα, μην έχοντας καμιά σχέση, καμιά γεύση, καμιά ιδέα με αυτό που λέγεται λαός.
«Ο ντε Λοσάδα, (προηγούμενος πρόεδρος της Βολιβίας, που έφυγε κι αυτός με ελικόπτερο), δεν ήξερε καν να μιλάει ισπανικά, μόνο αμερικάνικα», συνέχισε σε κάποια άλλη στιγμή η Κίρτσνερ, δίνοντάς μας μ’ αυτό ελπίδες ότι μπορεί να είναι μοίρα τελικά, κάποιος που δεν μιλάει τη γλώσσα του τόπου που κυβερνά, να φεύγει κάποια στιγμή για τον αγύριστο με ελικόπτερο.
Ο Όλιβερ Στόουν πριν δυο περίπου χρόνια, γύρισε το ντοκιμαντέρ «South of the Βorder», εμπνευσμένος απ’ το βιβλίο του Τάρικ Άλι, «Πειρατές της Καραϊβικής». Επισκέφτηκε και συνομίλησε με όλους τους προαναφερθέντες προέδρους, το μεγαλύτερο όμως μέρος της ταινίας είναι αφιερωμένο στον Τσάβες. Παράλληλα, προβάλει αποσπάσματα ειδήσεων και συνεντεύξεων ή ομιλιών αμερικανών δημοσιογράφων, καθηγητών και κυβερνητικών αξιωματούχων, στα οποία ξεδιπλώνεται ολόκληρη η γελοιότητα της αμερικάνικης προπαγάνδας εναντίον του Τσάβες.
Αν έχετε κάποιους ενδοιασμούς για το κατά πόσον ο Τσάβες είναι διδάκτορας, κλόουν ή έμπορος ναρκωτικών, ακόμα και ναρκομανής ο ίδιος, τότε δεν θα πρέπει να έχετε επίσης κανέναν ενδοιασμό και για το κατά πόσον ο ΓΑΠ είναι Great Thinker. Αν η εικόνα αυτή του Τσάβες εκπορεύεται χύδην από δευτεροκλασσάτα media της Αμερικής, τουναντίον του ΓΑΠ, χαλκεύεται σε μέσα κυρωμένα με τη σφραγίδα της αξιοπιστίας και της αντικειμενικότητας.
Η Μπολιβαριανή Συμμαχία των ως άνω κρατών της Λατινικής Αμερικής, με σοσιαλιστικές και κεντρο-αριστερές κυβερνήσεις, τα οποία πέρασαν στην πρόσφατη ιστορία τους από το μαχαίρι του ΔΝΤ, δίνει ένα καλό παράδειγμα για το πώς το επίτευγμα αυτό θα μπορούσε να μεταφερθεί και στον ευρωπαϊκό χώρο. Ειδικά τώρα, που η επιδημία ΔΝΤ αρχίζει να εξαπλώνεται και να μολύνει περισσότερες από μια χώρες.
Το «South of the Border» του Όλιβερ Στόουν παίζεται στο Ιντεάλ και τη Λαϊδα. Αλλά θα αποκομίσετε πολλά περισσότερα αν το συνδυάσετε με το διάβασμα παράλληλα και του βιβλίου του Τάρικ Άλι, «Πειρατές της Καραϊβικής», το οποίο και του έδωσε την έμπνευση.
Αναρτήσεις
11 σχόλια:
Την ταινία δεν την έχω δει. Ωστόσο, η Μπολιβαριανή Συμμαχία είναι μία άλλη μορφή της ΕΕ. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ξεκινάει με φιλολαϊκές προοπτικές και ανάλογα συνθήματα, αλλά οδηγεί σε μία οικονομική και εμπορική συμμαχία. Διατηρώ αρκετές επιφυλάξεις για την εξέλιξή της.
Δειμε,
το οτι υπαρχουν 5 χωρες και μαλιστα μεγαλες και με φυσικους πορους που διατηρουν καλες σχεσεις και διαπνεονται απο τις ιδιες πανω κατω αεχες ειναι πολυ σημαντικο. Τουλαχιστον μπορουν να δρουν σαν ενα μπλοκ απεναντι στις αξιωσεις των αμερικανων, κυριως σε οτι αφορα τους ενεργειακους πορους.
Η ταινια ειναι φρεσκια στις αιθουσες. Ολο και καπου θα παιχτει στα μερη σου.
Μπα, θα την ψάξω πιο πειρατικά... Αλλά θα τη βρω.
Μα τι λες Cynical; Δεν ειναι ένας απο εμάς ο ΓΑΠ; Δεν ήταν μαζί μας στην διαδηλωση για τον ασφαλιστικό νόμο της Πετραλιά;
Δεν δουλεψε σκουπιδιάρης, οικοδόμος, χτιστης, μπογιατζής, φουρναρης, καραγκιοζης, στα εφηβικά του χρόνια; Τοτε που ήταν μεταναστης ντε;
Λοιπόν, προχθές που διαβαζα τα ποσα επαγγελματα άλλαξε μέσα σε περιοδο των 2 εφηβικών του χρόνων, σκεφτηκα ότι θα πρέπει να ήταν τελικά πολύ τραγικός σαν εργαζομενος για να τον διωχνουν συνεχεια απο τις δουλειες και να δοκιμάζει τη τυχη του σε άλλα επαγγελματα.
Αλλά ο Θεός Cynical, ο Θεός που τα παντα εν σοφία εποιησε, του βρηκε και αυτου το επαγγελμα που του ταιριάζει. Πρωθυπουργός.
Οπότε ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα; Αν δεν στεριωνετε σε δουλειά, αν τα αφεντικά σας απολυουν συνέχεια, αν σας πετάνε με τις κλωτσιες, απλά κάποια στιγμή ο ...Θεός, θα σας βρει το επγγελμα που σας ταιριαζει και θα σας το χαρίσει. Υπομονή. Και προσευχή. Και λίγη νηστεία δεν βλάπτει- προστατευει και την υγεία και το εισοδημα. Προπαντός το εισοδημα.
Να έχετε σαν παραδειγμα ότι και ο ΓΑΠ πριν γινει Πρωθυπουργός άλλαξε μεσα σε 2 χρόνια, 20 δουλειές, αλλά βρηκε την καλυτερη...
Και επειδή ήταν πολύ καλό Πρωθυπουργός, μετά τον έκαναν και Στοχαστή!!!
όταν το χρεος φτασει στο 200% του ΑΕΠ, θα τον κάνουν και Νομπελιστα.
Katerina,
δεν μπορεις ομως να αμφισβητησεις οτι προσπαθει το παιδι να γινει ενας απο μας. μεχρι και Βασιλακης Καιλας εγινε στον Αυτιά.
Αναρωτιεμαι μονο, οταν θα υποβαλλει το βιογραφικο του σε καποιον διεθνη οργανισμο, θα τις συμπεριλαβει και αυτες τις προτερες εναχολησεις του στο πεδιο "επαγγελματικη εμπειρια";
Δεν ειναι παραλογο βρε Κατερινα, η πλειοψηφια των ψηφοφορων να εκλεγει ανθρωπους απο αλλο πλανητη και τους οποιους κατα βαθος μισει;
Μα Cynical κοιτα γυρω σου. Η πολιτική στην Ελλαδα και όχι μόνο, αντιμετωζεται σαν κοινωική θεολογία.
Δες την πληθώρα των ξαναμενων fan της νεωτερικής κοινωνίας- μη χεσω- αυτους τους καβλωμένους του εστετ χουλιγκανισμου. Ο πολιτικός ειναι ένας ηθοποιός, που δεν εφαρμοζει πολιτική, που δεν εχει ιδεολογία, που είναι ...καλο παιδί, ποδηλάτης,ακτιβιστής, λουλουδοσυλλέκτης, τροβαδουρος ή ότι άλλη μαλακία. Η πολιτική με όρους ηθικολογίας του μεσαιωνα. Σφαξε με αγά μου να αγιάσω.
Βρωμισε ο τόπος πλαστικές σακουλες. Βλέπεις κανέναν στα blogs να λεει ότι πισω απο την αφημενη πλαστική σακουλα του δρόμου, υπάρχουν εργαζομενοι σκουπιδια.
Απο την μια θα ακουσεις τοςυ φιλελευθερους του εξτρεμιστικου κέντρου- αυτοςυ με την φοβερή ανησυχία για το πουά χταποδι ντε- να βριζουν εργαζομενους που απεργουν γιατί απολυονται συν-αδελφοι τους, και απο την άλλη τοςυ atenistas που μας λένε να παρουμε μια βουρτσα, μια σακουλα, ή δεν ξερω και εγώ τι άλλο, και να τα μαζεψουμε μόνοι μας. Ως ενεργοι πολίτες. Αυτο για αυτοςυ ειναι ...ο ενεργός πολίτης.
Εσυ τωρα ρωτάς αν αυτοι οι άνθρωποι έχουν το οποιοδηποτε πολιτικό κριτηριο; Ρωτάς γιατί αγαπάνανε τον Γιωργάκη άλλοτε σαν ποδηλάτη,άλλοτε σαν χορτοφάγο, άλλοτε σαν μαραθωνοδρόμο και άλλοτε σαν στοχαστή; Καλά το τελευταίο ειναι πραγματικά σουρεαλιστικό!!!!
Γεια σου Cynical,
Aν και έχω αρκετές ενστάσεις με τον Chávez, δεν ξεχνώ ότι ήταν αυτός που στήριξε την Argentina, τα χρόνια που «δεν μπορούσε να βγει στις αγορές» και την είχαν όλη τελειωμένη.
Οι χώρες της Νοτίου Αμερικής έχουν πολλά κοινά (έστω και αν δεν θέλουν πολλές φορές να το παραδεχθούν), σίγουρα πολλά περισσότερα από τις χώρες της ΕΕ και σιγουρότερα περισσότερα από τις χώρες της ευρωζώνης, για να μπορούν να κάνουν συμμαχίες. Έχουν επίσης πολύ πλούτο και (επιτέλους) αρχίζουν να διαχειρίζονται μόνες τους.
Θυμίζω επίσης ότι και στην Argentina o πρόεδρος που έριξε τη χώρα στα βράχια το 2001 (έστω και αν δεν έφταιγε ο ίδιος απόλυτα), Fernando de la Rúa, με ελικόπτερο έφυγε... Eίναι της μόδας.
Γεια σου Apos,
το πιο κοινο και ενωτικο στοιχειο ειναι τα ισπανικα! Εκτος βραζιλίας που ειναι τα πορτογαλεζικα.
Σιγουρα εχουν περισσοτερα κοινα πολιτισμικα στοιχεια οι χωρες της Λατ. Αμερικης απ' οτι οι χωρες της Νοτ. Ευρωπης, ωστε η οικονομικη αλληλεγγυη να στηριζεται επι πλεον και σε μια ψυχικη εγγυτητα.
Διαβαζα επισης, οτι παρολο που ο Λουλα φλερταρει με το νεοφιλελευθερισμο, εν τουτοις δεν στραφηκε εναντιον της Βενεζουελας. Ισα ισα.
Θα μ' ενδιαφερε να ακουσω τις ενστασεις που εχεις για τον Τσαβεζ. Ειδικα γι αυτον η προπαγανδα ειναι τοσο εντονη, που αν δεν ενσκυψει κανεις στο θεμα, ειναι δυσκολο να ξεχωρισει τι ειναι αληθεια και τι ψεμα.
Παντως ο Ταρικ Άλι ειναι πολυ ενθερμος οταν μιλαει γιαυτόν.
Oι ενστάσεις για τον Chávez, αγαπημένη μου είναι ίσως δύσκολο να γίνουν κατανοητές, αν δεν έχεις (όπως εγώ) καταγωγή από αυτά τα μέρη. Αν δηλαδή δεν έχεις μάθει την ιστορία της Ν.Αμερικής σχεδόν από το σχολείο.
Ο Chávez έχει το κλασσικό σύνδρομο του caudillo. Toυ ανθρώπου που πιστεύει ότι πρέπει να μείνει για πάντα στην εξουσία, γιατί η δική του αλήθεια είναι η μοναδική. Κάπως έτσι ζούμε και στην Argentina με τις αλήθειες του Perón. Όσοι τουλάχιστον πιστεύουμε σε αυτές.
Δυστυχώς όμως στη Venezuela μετά από 10+ χρόνια Chávez, τα πράγματα δεν έχουν γίνει και τόσο καλύτερα: φτώχεια υπάρχει (θα μου πεις, πάντα θα υπάρχει), αλλά και πολλή ανασφάλεια και εγκληματικότητα (όπως έχω μάθει). Και «λουκέτο» σε όποιον έχει άλλη άποψη (TV, ραδίοφωνα κλπ).
Καλώς ή κακώς, η Αντιπολίτευση άρχισε να "σοβαρεύεται" και να αποτελεί μια υπολογίσιμη απειλή, αν όχι εναλλακτική. Αυτό -κατά τη γνώμη μου- δεν είναι απαραίτητα κακό. Αρκεί να υπάρχει εναλλακτική. Να διατυπωθεί μια εναλλακτική.
Μέχρι τότε, εγώ διατηρώ τις ενστάσεις μου και ψηφίζω... Hugo.
(χίλια συγγνώμη για την κατάχρηση)
Σ' ευχαριστω πολυ apos για τις πληροφοριες. ΤΟ ψαχνω σιγα σιγα το θεμα. Απ' οτι ομως διαβασα σε διαφορες πηγες, ο Τσαβες δεν ελεγχει την ενημερωση, Το μεγαλυτερο μερος ειναι σε χερια ιδιωτων και τον πολεμουν.
ΤΟ οτι επισης εχει εκλεγει τοσες φορες, χωρις καποιος να αμφισβητησει το αποτελεσμα, μαλλον συνηγορει υπερ αυτου.
Ο Τσαβες δεν ηταν εκεινος που εστειλε την εθνοφρουρα εναντια σε κατι απεργους που διαδηλωναν εναντια στην κρατικοποιηση της επιχειρησης στην οποια δουλευανε; Και τους πυροβολησανε με λαστιχενιες σφαιρες;
Δηλαδη σε τι διαφερει ας πουμε απ'τον ΓΑΠ που στελνει τα ΜΑΤ να δειρουνε κοσμο;
Δημοσίευση σχολίου