Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Οι «Άλλοι» των Ψηλών Βουνών


Παρασκευή βράδυ, σε σπίτι φίλων που μόλις είχαν γυρίσει από πολυήμερο trekking στα βουνά της βόρειας Ινδίας, στα χαμηλά των Ιμαλαΐων και μέχρι τα 5,000 μ. δηλαδή, κι όχι παραπάνω, χάζευα με έξαψη όσες φωτογραφίες είχαν καταφέρει να τραβήξουν τις ώρες που δεν έβρεχε, τις ώρες που δεν αναγκάζονταν να περάσουν κάποιο ορμητικό ρέμα, τις ώρες που δεν είχαν τις αισθήσεις τεντωμένες μπρος τις απαιτήσεις ρημαγμένων παγετώνων με τις απύθμενες, κρυφές ή φανερές, ρωγμές.

Στα χαμηλά, εκεί που τελειώνει ο δρόμος και αρχίζει πια η αναμέτρηση με το βουνό, η ζέστη πολλή, ενώ στο πέρασμα στα ψηλά, το κρύο αφόρητο. Και ανάλογος κι ο εξοπλισμός που πρέπει να καλύπτει όλες αυτές τις διαφορετικές κλιματικές ζώνες, και φυσικά οι σκηνές, οι υπνόσακοι, οι χύτρες, τα φαγητά, το νερό, τα ξύλα για τα ψηλότερα γυμνά και παγωμένα μέρη, τα σχοινιά, το φαρμακείο και άλλα ποικίλα χρειαζούμενα για τα καθημερινά και τ’ αναπάντεχα.

Βοηθοί πολύτιμοι σε τέτοιου είδους περπατήματα, οι σέρπας. Γεννημένοι στα βουνά και μαθημένοι στα υψόμετρα, με στοιχειώδη δικό τους εξοπλισμό, ούτε καν ένα ζευγάρι παπούτσια της προκοπής, δεν το ‘χουν σε τίποτε να ζαλικώνονται τον εξοπλισμό των άλλων και να σκαρφαλώνουν και να ισορροπούν ανάλαφροι και ακριβείς, με την πυξίδα και τον χάρτη ενσωματωμένα σε μόνιμη θέση στο κεφάλι τους. Και πάντα αλάνθαστοι.

Τους έβλεπα στις φωτογραφίες, τους περιεργαζόμουν με προσοχή, χωρίς όμως να μπορώ να ξεχωρίσω πρόσωπα και διαθέσεις. Ένα ασκέρι από 35 άτομα, μονίμως φορτωμένοι, με το κεφάλι κάτω σκυφτοί, και μονίμως σε κίνηση. Ακούραστοι, εξυπηρετικοί, ευγενικοί, αλλά από άλλα μέρη, από άλλους κόσμους. Τι να πεις, τι να σου πουν. Θαρρείς, δεν ήταν μάνα αυτή που τους έφερε στον κόσμο, παρά τίποτε μυστήρια πνεύματα και ξωτικά των βουνών, παρά τίποτε αλλόκοτοι θεοί, απ’ αυτούς με τα δεκάδες χέρια που βλέπουμε να πλημμυρίζουν μοναστήρια και ναούς.

Είχαν τελειώσει πια οι φωτογραφίες, το μπουκάλι με το κρασί είχε πιάσει πάτο και η νοερή περιπλάνηση στα υψίπεδα ανάμεσα στα σύνορα Ινδίας και Νεπάλ, έσβηνε κι αυτή σιγά-σιγά. Μόνο κάτι τελευταίες έμεναν από τη στιγμή του αποχαιρετισμού της ομάδας με τους σέρπας.

«Οι μισοί, τράβηξαν κατά Νεπάλ μεριά, κι οι άλλοι μισοί κατά Ινδία», ήταν ο επίλογος της φίλης μου. «Και πέρασαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Άνοιξαν μάλιστα και τα κινητά τους, έπιασαν σήμα, και χαμογέλασαν ευχαριστημένοι που οι δικοί τους ήταν στη θέση τους, περιμένοντάς τους να τους περιποιηθούν και να τους ξεκουράσουν».

Δεν ξέρω πως, αλλά αυτή η τελευταία φράση που ‘ρθε και με προσγείωσε, γκρέμισε όλη την εικόνα που είχε πλάσει η φαντασία μου για τους ανθρώπους αυτούς. Ξαφνικά τους έφερα πάλι πίσω και τους προσάρμοσα στη γη, τους άλλαξα πλαίσιο, τους ένοιωσα κοντινούς και οικείους. Δεν ήταν πια οι αγέρωχοι και μυστηριώδεις σέρπας οι δαμαστές των βουνών και των χιονοστιβάδων, οι δίχως όνομα και ζωή, οι μυθικοί απόγονοι του Yeti, αλλά άνθρωποι κανονικοί, ίδιοι κι απαράλλαχτοι όπως κι εμείς, που θα ‘χαν σχέσεις πιθανόν με τη Νokia, που θα έβριζαν πιθανόν κάποια αντίστοιχη Vodafone των Ιμαλαΐων γα τις υπερχρεώσεις και τις κακές συνδέσεις, που θα ‘χαν μάνες, πιθανόν κι αυτές με κινητό στις παράγκες τους να περιμένουν, που, που, που...

Τελικά, τι τα θες τι τα γυρεύεις, αυτό που δεν μπόρεσα να δω μέσα στις τόσες φωτογραφίες, μ’ έκανε να το συνειδητοποιήσω στ’ αναπάντεχα ένα κινητό.

Κι ύστερα μου μιλάς για τον «Άλλον». Πες μου λοιπόν, πολύξερε, πώς θα τον συναντήσω τον «Άλλον» άμα δεν έχει κινητό;

16 σχόλια:

Β.Bimbo( PR Profil ) είπε...

ώρες - ώρες σε χαίρομαι..!
μια στα μοναστήρια...
μια στις νταλίκες...
μια στα βουνά...
αλλά πάντα...
ανθρώπινη..:-)

Sophia είπε...

Και όπως, αποκαλυπτικά έμαθα την προηγούμενη βδομάδα, από την φωτεινή οθόνη της σκοτεινής αίθουσας, "δεν υπάρχουν Άλλοι"...

aris_physical είπε...

Στα Θιβετιανά «Γιέτι» σημαίνει «Το μαγικό πλάσμα». Αλλοι το αποκαλούν "Δαίμονα" . Οι Σέρπας ως απόγονοι του παράξενου αυτού πλάσματος δεν εχουν τις φοβίες και τις ανασφάλειες του σημερινά "εξελιγμένου" τεχνολογικά ανθρώπου. Εχουν βρει διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας . Αλλά σ' αυτά τα ψηλά βουνά της βόρειας Ινδίας τι το θέλεις αυτό τον μπελά, το κινητό , όταν και συ έχεις γίνει ένας " Άλλος " ! Συγνώμη Σοφία αλλά υπάρχουν " Άλλοι" !

cirut είπε...

Χαρά στο κουράγιο των φίλων σου! Και στο πείσμα τους. Μπράβο. Και χαρά δική σου να τους έχεις. Έφεραν τσάι Ασάμ;

Ο Σέρπα Τένζινγκ, λέγεται ότι δεν ήταν ο πρώτος, που με το Χίλαρυ* κατάκτησαν τα Ιμαλάια, το 1953. Άλλοι Σέρπας, ενδέχεται να είχαν πιάσει κορυφή. Ποιος τους ήξερε;

*(εξ ου και η Χίλαρυ Κλίντον, ξέρεις. Γεννήθηκε τη μέρα της κατάκτησης. Join the winner και οι γονείς της, πανάρχαιο ρητό! Γι' αυτό έφτασε ως εδώ!!)

Το 2000 ο Σέρπα Babu Chiri ο πιο φημισμένος Σέρπα, ανέβηκε από την κατασκήνωση βάσης μέχρι την κορυφή του Έβερεστ σε 16 μόνο ώρες !!!

Για την επικοινωνία των Σέρπας έχω γράψει κάποτε κάτι, με γεράκια, απ' αυτά με το διπλό, προς τα πάνω, τσάκισμα των ακροφτέρουγων. Εν καιρώ!

cynical είπε...

γεια σου B. Bimbo.

που βρισκεται αραγε η ανθρωπια; Στην πολιτικη; Δεν μπορω να βλεπω αλλο τη ντορα και τον αβραμοπουλο. Θα χασω ο,τι καλο μου εμεινε πανω μου.

cynical είπε...

Γεια σου Σοφια,

υπαρχουν και παραυπαρχουν. Αλλα αντε, να τους αναγνωρισεις σαν "ιδιους"! Αμα δεν ειναι λευκοι, χριστιανοι και μεσαια ταξη, αρχιζουν τα δυσκολα.

cynical είπε...

καλημερα aris-physical,

οι σερπας ειναι πραγματι ανθρωποι σκληραγωγημενοι. και γιαυτο που κανουν πληρωνονται ελαχιστα, αλλα πολυ περισσοτερο απο τους ομοιους τους.
Λογω αυτου του μυθου που τους ακολουθει, επεσα απ' τα συννεφα οταν εμαθαν οτι κυκλοφορουσαν με κινητο!
Και εδω ερχεται το μπλεξιμο του δυτικου ανθρωπου, που επιμενει να βλεπει ορισμενες ομαδες ανθρωπων σαν εξωτικούς.
Και η αποικιοκρατια εκει στηριχτηκε. Ο Eduard Said ασχοληθηκε με το θεμα στο περιφημο βιβλιο του "Οριενταλισμος".

Sophia είπε...

;-) Μα και βέβαια... Και το αγαπημένο μου θέμα στην λογοτεχνία, είναι αυτό που εμπλέκεται με theories on The Other... To σχετικό ταινιάκι όμως, που μνημόνευσα, έχει ένα πολύ ενδιαφέρον argument, και έχω ήδη αναφέρει την απάντηση στην τελευταία ερώτηση του trailer.. Κρίμα που το trailer είναι επεξηγηματικό όμως, και χάνει κανείς τo twist του σκηνοθέτη και της ιστορίας.

Greek Rider είπε...

Καλησπέρα cynical, θίγεις ωραία θέματα σήμερα.

Σε ό,τι αφορά το κινητό νομίζω ότι παρόλο που στην πόλη δεν το θέλω και καμιά φορά είναι τυραννία για τον εργαζόμενο και λουρί του αφεντικού στο λαιμό του, αν ήμουν εκεί πάνω θα ήθελα να έχω ένα κινητό...

ellinaki είπε...

Δεν έχω να σχολιάσω κάτι στο post σου. Έχω όμως μία γερή συμβουλή. Να πας στο Νεπάλ! Θα δεις πολύ διαφορετικούς ανθρώπους από αυτό που φαντάζεσαι.

Είναι μία εμπειρία μοναδική και ένα ταξίδι όχι και τόσο δύσκολο.

cynical είπε...

γεια σου cirut,

κι αν εφεραν απ' αυτο το τσαι, δεν με κερασαν! Θα το απιτησω στην επομενη επισκεψη.

Σκεφτομαι αν το κινητο ειναι αυτο που ενωνει ολη την ανθρωποτητα, το αλλο πραγμα που κανει την ιδια δουλεια και αγκαλιαζει ακομα περισσοτερους ανθρωπους ειναι η πλαστικη ασπρη κερεκλα που πουλανε οι γυφτοι.

Την εχω δει στα πιο απιθανα και πιο απομακρυσμενα μερη. Και δρα εντελως καθησυχαστικα!

Η φιλη μου κανει ακομα πιο απιθανα ορειβατικα πραγματα. Εχει μεγαλη θεληση και στοχοπροσηλωση.

Το εβερεστ, δεν ειναι η χειροτερη κορυφη των Ιμαλαιων. Οταν πετυχεις καλες καιρικες συνθηκες, και εχεις και οξυγονο, μπορεις να το κανεις με μεγαλες πιθανοτητες επιτυχιες.
Αυτο που δυσκολα παλευεται ειναι το Κ2, αν και κατα τι χαμηλοτερο.

Να σκεφτεις οτι στην ιστορια εμεινε ο Χιλαρυ και οχι ο σερπας που τον συντροφευσε. Μολις προσφατα αρχισε να αναφερεται και το ονομα του, για λογους πολιτικης ορθοτητας. Εστω...

cynical είπε...

Καλησπερα Rider,

επιασα τον εαυτο μου να αναγνωριζει τους σερπας, τους "άλλους", οχι βασει των ανθρωπινων τους ιδιοτητων, αλλα με βαση τα αντικειμενα (τα κινητα) που ειχαν κοινα με μενα. Ηταν μια αυθορμητη κι οχι επεξεργασμενη αντιδραση.
Θα μπορουσε αντι για κινητα να εβγαζαν μια ψηφιακη καμερα και να φωτογραφιζαν τους φιλους μου. Το ιδιο θα εκανε..
Το κινητο ειναι χρησιμο εργαλειο. Αρκει να συμφιλιωθουμε με την ιδεα οτι καποιες φορες θα το εχουμε κλειστο και δεν θα γεμιζουμε ενοχες και αγχος γιαυτο.

cynical είπε...

Καλησπερα Ελληνακι,

Αν το κανεις το ταξιδι σαν τουριστας, χρειαζονται χρηματα. Θα το ηθελα να το συνδυαζα με trekking, οποτε χαλαλι τα λεφτα! Θα δω τι θα υπαρξει τα επομενα χρονια, κατι ομως μεσα στις δυνατοτητες μου.

ellinaki είπε...

cynical,

Είναι πολύ πιο φτηνά από όσο νομίζεις. Περίπου 1300 ευρώ για 15 μέρες, all inclusive. Φυσικά και trekking 5 μέρες μέσα κλπ κλπ.

cynical είπε...

Ellinaki,

Ποια εταιρια το οργανωνει, μαζι με trekking και με 1300;

ellinaki είπε...

@ cynical

Δεν είναι πακέτο διακοπών. Είναι ατομικό ταξίδι σε συνδυασμό με κάποια πακέτα trekking, ζούγκλας και δικών σου μετακινήσεων.

Με την πρώτη ευκαιρία θα σου στείλω ένα mail, με πληροφορίες.