Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Πανεπιστήμια στην Πασαρέλα


Μπορεί τα ελληνικά πανεπιστήμια στο σύνολό τους να αποφεύγουν την αξιολόγηση όπως ο διάολος το λιβάνι, αυτό όμως δεν τα αποτρέπει από το ν’ αξιολογούνται διεθνώς και ερήμην τους, και να φιγουράρουν σε ειδικές λίστες που καταρτίζονται ετησίως από κάποιους οργανισμούς και εφημερίδες.

Τα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου είναι από τα λίγα διεθνώς που αξιολογούνται περιοδικά από εξωτερικές επιτροπές, με εξονυχιστικό ξετίναγμα, όπως η έκθεση RAE (Research Assessment Exercise) για την ερευνητική τους κυρίως δραστηριότητα, καθώς και από τρεις εφημερίδες, την Guardian, τους Sunday Times και Times, στα αντίστοιχα League Tables που δημοσιεύουν και τα οποία λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν από φοιτητές και εργοδότες.

Σήμερα, θ’ αναφερθώ στην περίφημη λίστα Times-QS Τop Universities στην ιστοσελίδα http://www.topuniversities.com/worlduniversityrankings/, όπου παρουσιάζονται τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου για προπτυχιακές σπουδές, για το 2008. Στην λίστα αυτή για πρώτη φορά εμφανίζεται στην 200 θέση το Πανεπιστήμιο Αθηνών, από την θέση 248 που είχε το 2007, και την 508 που είχε το 2006. Θεαματική λοιπόν άνοδος τα τελευταία δυο χρόνια, κατά 308 μονάδες!

Το περίφημο ΕΜΠ είχε λιγότερη θεαματική άνοδο, δηλαδή από την 468 θέση το 2006, μεταπήδησε μόλις στην 356 σειρά την επόμενη χρονιά. Για το 2008 δεν είχα πρόσβαση στη λίστα πέραν των διακοσίων πρώτων. Οπότε θα μείνουμε με την αγωνία και για τα υπόλοιπα ελληνικά πανεπιστήμια.

Σχετικά με τις υπόλοιπες θέσεις τα αποτελέσματα τα γνωρίζετε, καταλαμβάνονται αποκλειστικά από πανεπιστήμια του αγγλόφωνου χώρου, όπως ΗΠΑ, ΗΒ, Αυστραλία, Καναδάς, και από αρκετά Γιαπωνέζικα, Κινέζικα, Σιγκαπουριάνικα κ.λ.π. Καλά, μην κατσουφιάζετε, υπάρχουν και μερικά ευρωπαϊκά, εκτός ΗΒ. Τώρα, γιατί τα αγγλόφωνα πανεπιστήμια είναι και τα καλύτερα, το αναλύσαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, περί Ανωτάτης Παιδείας. Κοντολογίς, τα κριτήρια αξιολόγησης που μπαίνουν είναι αυτά και τα οποία ταιριάζουν και ικανοποιούνται καλύτερα από τον αγγλοσαξωνικό χώρο, ο οποίος και τα θεσπίζει. Δηλαδή, όποιος έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι. Κάπως έτσι....

Αυτό που μου έκανε εντύπωση, όμως, ήταν το πώς βρήκαν άκρη με τα ελληνικά πανεπιστήμια και τα αξιολόγησαν, μιας και τέτοια στοιχεία γενικώς δεν υπάρχουν.
Κοίταξα λοιπόν την μέθοδο αξιολόγησης που ακολούθησε ο εν λόγω οργανισμός. Είναι καλό να τις εξετάζουμε για να έχουμε ιδίαν άποψη περί της αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων που προκύπτουν κάθε φορά.

Η μέθοδος λοιπόν που ακολουθήθηκε εν προκειμένω, βασίστηκε :

κατά 40% στους ίδιους τους εργαζόμενους από τους οποίους ζητήθηκε ν’ αξιολογήσουν σε χωριστές λίστες πρώτα τα πανεπιστήμια της χώρας τους και μετά τα ξένα. Τα πανεπιστήμια δεν αξιολογήθηκαν συνολικά αλλά κατά τομείς, (5), καθ’ ένας από τους οποίους συνεισέφερε με το ίδιο βάρος στο τελικό αποτέλεσμα.

Ένα 10% συνεισφορά στην αξιολόγηση είχαν οι εργοδότες, οι οποίοι βαθμολόγησαν επίσης σε διαφορετικές λίστες για υπαλλήλους, αποφοίτους πανεπιστημίων της χώρας τους και αποφοίτους ξένων χωρών αντιστοίχως.

Το επόμενο 20% ήταν από τον αριθμό των δημοσιεύσεων και αναφορών που είχαν τα μέλη του αντίστοιχου πανεπιστημίου, αριθμοί που λίγο πολύ είναι αντικειμενικοί.

Ένα γενναίο 20% προερχόταν από την αναλογία φοιτητών προς διδακτικό προσωπικό. Εδώ τα πράγματα μάλλον δεν είναι ευνοϊκά για το ελληνικό πανεπιστήμιο, με τους χιλιάδες εγγεγραμμένους πλασματικούς όμως φοιτητές. Στην περίπτωση αυτή, τα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια κερδίζουν αρκετό έδαφος μιας και δεν υπάρχουν τέτοιου είδους φοιτητές.

Και τέλος, το επόμενο 5% ήταν για τους αλλοδαπούς φοιτητές που φοιτούν στο εν λόγω πανεπιστήμιο, και το τελευταίο 5% για το αλλοδαπό προσωπικό που το προτιμά για να εργαστεί εκεί. Και στην περίπτωση αυτή τα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια ευνοούνται λόγω γλώσσας και μόνον. Αυτό ισχύει και για τη Γαλλία καθώς και για όλες τις πρώην αποικιοκρατικές χώρες. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι η Ελλάδα δεν έχει και μεγάλη τύχη σ’ αυτό το δείκτη σε σχέση με ΗΠΑ και ΗΒ, για παράδειγμα.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από την ανάλυση της μεθοδολογίας είναι ότι υπάρχουν τομείς αξιολόγησης, οι οποίοι λειτουργούν υπέρ των αγγλοσαξονικών πανεπιστημίων, όπως η γλώσσα που, ως περισσότερο οικεία, προσελκύει και περισσότερους ξένους φοιτητές και προσωπικό, η ανυπαρξία στους καταλόγους φοιτητών πέραν αυτών που όντως φοιτούν, γεγονός που δίνει καλύτερες αναλογίες προσωπικού/φοιτητών, όπως και η συνεισφορά της γνώμης των εργοδοτών, πρακτική που στην Ελλάδα είναι μάλλον υπανάπτυκτη.

Με αυτό θέλω μεν να δείξω και με στοιχεία, το πώς η μεθοδολογία αξιολόγησης μπορεί να είναι biased, δεν θέλω όμως, επ’ ουδενί λόγω, ν’ αποποινικοποιήσω τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία είναι όντως χάλια.

13 σχόλια:

Swell είπε...

Πάντως αγαπητή Αλσήνικαλ, αν αξιολογούνταν και τα πανεπιστήμια του πεζοδρομίου, φαντάζομαι ότι τα ελληνικά θα έβγαιναν πρώτα...

cynical είπε...

Μπα, Αλσουέλ μεγάλο σκουπιδιαριό έχει και η Αγγλία. Μερικα απο αυτα βρισκονται ηδη στην Κάνιγγος. Και η Αμερικη εχει πολυ σκουπιδαριό. Απορώ γιατι ανεβηκε τοσο το Παν. Αθηνών σε δυο χρονια κατα 300 μοναδες. Μάλλον θα έκαναν καμιά ...ματσακουλιά. Αλλιώς πώς;; Μπας και η μεθοδος των Times μπάζει και οι δικοί μας βρήκανε πρώτοι τις τρύπες;

Ανώνυμος είπε...

παντως απο οτι ξερω τουλαχιστον σε επιστημες που χρησιμοποιουν μαθηματικα κτλ(που ειναι παμπολες) το θεωρητικο υποβαθρο των φοιτητων απο ελλαδα ειναι πολυ καλο και αυτο φαινεται οταν πανε για μεταπτυχιακα εξω και σε καλα πανεπιστημια.τωρα απο τη μερια των εργαστηριων κτλ ειναι πισω αλλα εχει να κανει με την χρηματοδοτηση τους, αν δεν εχουν λεφτα πως θα κανουν εργαστηρια κτλ?απο το αρθρο φαινεται για εναν αλλο λογο ακομα γιατι θελουν να μην υπαρχουν "αιωνιοι"...

cynical είπε...

@Ανώνυμε,
Όπως φαινεται από τα κριτηρια αξιολογησης των πανεπιστημίων απο τους TIMES-QS η ποιότητα της διδασκαλίας παιρνει μονο ενα 20% και αυτο εμμέσως, από την αναλογια φοιτητων/διδασκοντων που στην ελλαδα οπως γνωριζουμε ειναι πλασματική. Ολες οι άλλες βαθμολογιες είναι επι γενικου περιεχομενου.
Η φήμη μπορει να δημιουργειται απο χιλιους δυο παραγοντες, κυριως επικοινωνιακους, απο την ερευνα (και οχι διδασκαλια), απο την καλη διασυνδεση με την αγορα (αυτο δεν προεξοφλει κατ' ανάγκη καλή διδασκαλία) κ.α.
Τετοιες αναλυτικες αξιολογησεις κανει ο Guardian για τα αγγλικα πανεπιστημια. Για τα δικα μας δεν υπαρχει παρομοια ερευνα που θα εδινε μια πιο καλη εικονα.

Έτσι δεν αμφιβαλλω ότι καποια μαθηματα μπορει να διδασκονται πολυ καλα και να διαπρεπουν οι ελληνες φοιτητες. Στην ελλαδα διδασκονται πολλα μαθηματα, η υλη ειναι πολυ μεγαλη αλλά δεν δουλευεται και επι πλεον δεν υπαρχει προθυμια κα ιαπο τις δυο μεριες..

Greek Rider είπε...

@cynical καλησπέρα. Εγώ έχω και μια άλλη άποψη: τα δικά μας πανεπιστήμια δεν είναι τόσο χαμηλά στις βαθμολογίες αυτές μόνο λόγω των προβλημάτων τους αλλά κυρίως επειδή δεν έχουν ευθυγραμμιστεί με τις αντιλήψεις του δυτικού κόσμου.

Μην ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί οι απατεώνες (Πόλσον, Μπους, "μεγάλοι" οικονομολόγοι και golden boys) που τώρα χρεωκοπούν τον κόσμο γύρω τους έχουν βγει από εκείνα τα πανεπιστήμια. Ενώ στην Ελλάδα μέχρι τις αρχές του 1990 (σήμερα δεν ορκίζομαι) κάνανε και μια σοσιαλιστική οικονομία και έναν Μάρξ και Φιλοσοφία και μια Ιστορία. Τώρα όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί με τα χρηματοοικονομικά, κυρίως στο εξωτερικό.

Ανορθόδοξος είπε...

Η άποψή μου για αυτού του είδους τις αξιολογήσεις είναι οτι θυμίζουν τα διαβόητα «μηχανάκια της AGB». Όποιος πληρώσει περισσότερο, ανεβαίνει και στη λίστα...

Ο μόνος τρόπος να μάθεις πληροφορίες που να έχουν κάποια σοβαρότητα για ένα πανεπιστήμιο, είναι να ρωτήσεις τους ίδιους τους φοιτητές.

PN είπε...

Υeahhhhhhhhh.....ανεβαίνουμε!!!!!!!!

cynical είπε...

Καλημέρα Rider. Τα αγγλοσαξωνικά που πρωτευουν ανέκαθεν παρείχαν μια πιο πρακτική εκπαίδευση. Μάθαινες 5 πράγματα τα οποια μπορούσες να εφαρμόσεις κατ' ευθειαν σε μια δουλειά. Και οι δείκτες αξιολογησης που θεσπισαν, ανταποκρινονται πιο πολυ στα στανταρντς του δικού τους εκπαιδευτικου συστηματος. Αυτο το ειχα δει στη φυσικη. Φανταζομαι κατι παρομοιο θα ειναι και αλλού.

το οικ. της Νομικης νομιζω οτι ειναι πιο ΄θεωρητικο, σε αντιθεση με ΑΣΣΟΕ.

cynical είπε...

Σ' αυτο εχεις δικαιο Ανορθόδοξε. Οι από μεσα ξερουν καλύτερα. Σήμερα πάντως διαλεγουν πανεπιστημια αυτα που εχουν τα περισσοτερα συμβολαια με εταιριες για να βρουνε μετά δουλεια. Ξερω κατι τετοια πανεπιστημια του κόλου που γινεται χαμος απο προτιμησεις φοιτητων γιατι σου εξασφαλιζουν μετα δουλεια. Οποια δουλειά.. Και σκαρφαλώνουν στις λίστες.

cynical είπε...

Άντε τυχερέ VK. Εσύ μήπως ξέρεις γιατι ανέβηκε τοσο το UOA? Δεν μπορώ να λυσω το μυστήριο. Μου φαινεται εντελώς κουφο μεσα σε 2 χρονια να τσιμπήσει 308 μονάδες. Τι μαγειρευτηκε;;;

Αυτο με βαζει σε βαθιές σκεψεις για την αξιοπιστια αυτων των κατατ'αξεων.

PN είπε...

Ανεβήκαμε γιατί είμαστε και γαμώ τα πανεπιστήμια και είμαστε μπροστά. Άντε από εκεί. Αμέσως να υπονοήσεις μαγείρεμα των rankings.

Το UOA ROCKS!!!

NdN είπε...

Το παγκόσμιο ranking βασίζεται σε αμφιβόλου ποιότητας μετρήσεις όπως έγραψες και εσύ. Το ranking των Αγγλικών Πανεπιστημίων είναι πιο αξιόπιστο. Βασίζεται και σε άλλα κριτήρια όπως χρήματα που δαπανήθηκαν για την βιβλιοθήκη κτλ.

Πάντως το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει μερικές παγκόσμιες πατέντες βλακείας, αλλά δεν είναι χάλια. Αν ήταν θα ήμουν εκεί κάτω, στα McDonald να σερβίρω burgers. Και εγώ συναγωνιστηκα παιδιά που είχαν τελειώσει άλλα πανεπιστήμια για να προσληφθώ. Και μέτρησαν μόνο οι γνώσεις μας και όχι ποιον ξέρουμε κτλ. Επομένως δεν συμφωνώ ότι είναι χάλια. Εχει βαρίδια, αλλά υπάρχει΄ένα σεβαστό ποσοστό διαδσκόμενων και διδασκοντων που δουλεύουν αρκετα.

καλημέρα!

cynical είπε...

Καλημέρα NdN. Αυτο και γω υποψιάστηκα, και γιαυτο ανελυσα τη μεθοδο που οντως μπαζει απο πολλα σημεια. Δεν υπάρχει λογικη εξηγηση γιατι το Παν. Αθηνων πήδηξε 308 μοναδες απο 500 που ηταν μεσα σε 2 χρονια. Καπου χάνει λοιπον..

Θεωρεις ότι καποιος απο ελλ. παν. μπορει να διεκδικησει ισοτιμα καποια δουλεια εξω; Χωρις να εχει παει καθολου σε ξενο παν. για μαστερ η διδακτορικο;
Αν γινει ποτε η αξιολογηση θα δουμε τελικα τι μετραμε.