Σε σας τους συνεπείς και παθιασμένους blogger-άδες, flicker-άδες και YouTube-άδες σκοπεύω σήμερα ν’ απευθύνω κάποιες σημαντικές ερωτήσεις. Γιατί παιδιά μου σκοτώνεστε να γράφετε, να φωτογραφίζετε, να βιντεοσκοπείτε, να χάνετε τον ύπνο σας, τον χρόνο σας και την ψυχική σας ηρεμία;
Βγάζετε κανένα φράγκο απ’ αυτά;
Όχι!
Παραμελείτε άλλες πιθανές πηγές απόκτησης πρόσθετου εισοδήματος;
Ναι!
Τότε γιατί τα κάνετε όλα αυτά;
Την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας, φυσικά κι έτσι δεν χρειάζεται να σπαταλήσω παραπάνω λέξεις για να την διατυπώσω και γραπτώς.
Τώρα θα κάνω την ερώτηση λιγάκι πιο σύνθετη. Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι οι αναρτήσεις σας, οι φωτογραφίες σας, τα βιντεάκια σας πάνε φυσέκι, κι ότι πριν καλά καλά προφτάσετε να τ’ ανεβάσετε, μιλούνια οι αναγνώστες συνωστίζονται από κάτω για να τα γευτούν και να τα κατεβάσουν.
Τι θα νοιώθατε;
Ικανοποίηση, είναι η πιο ακριβής λέξη για να περιγράψει το συναίσθημα.
Και ποια είναι η πιο φυσιολογική κίνηση μετά την αναγνώριση και την επακόλουθη ικανοποίηση; Θέλει και ρώτημα;
Η αύξηση του ρυθμού αναρτήσεων κειμένων, φωτογραφιών και βίντεο.
Είναι όπως και σε μια επιχείρηση. Όσο πιο πολύ σε ζήτηση βρίσκονται τα προϊόντα της, τόσο και επιταχύνεται η παραγωγή για να ικανοποιηθεί η ζήτηση. Στην περίπτωσή μας βέβαια, δεν μιλάμε για προϊόντα, αλλά για δημόσια αγαθά, εφ’ όσον τίθενται στη διάθεση του οποιοδήποτε αδιακρίτως και δωρεάν.
Ας πάρουμε τώρα την αντίθετη περίπτωση, όπου κανένας δεν δείχνει να συγκινείται απ’ την πραμάτεια σας και το πόστο σας στο διαδίκτυο πιάνει ν’ αραχνιάζει.
Ποια είναι πάλι η πιο φυσιολογική κίνηση;
Η αναστολή, ή ακόμα και η διακοπή των εργασιών.
Απ’ όλα όσα είπα προηγουμένως υπάρχει κάποιο απ’ αυτά που ν’ ακούγεται περίεργο και παράλογο; Νομίζω πως όχι. Όσα περιέγραψα αποτελούν λίγο-πολύ τις πιο λογικές και κοινές αντιδράσεις στις αντίστοιχες περιπτώσεις.
Κι όμως, κι όμως, όλα αυτά έπρεπε να αποδειχτούν, δηλαδή να μεταβούν σε καθεστώς ποσοτικοποίησης, να χτιστούν τα κατάλληλα μοντέλα και να επιλυθούν οι κατάλληλες εξισώσεις για να καταλήξουν, οι κ.κ. Bernardo, Huberman, Romero και Wu από το Social Computing Lab της Hewlett Packard, ότι
1. Η παραγωγικότητα που παρατηρείται σ’ αυτού του είδους τις δραστηριότητες (συγκεκριμένα, πρόκειται για στοιχεία που αντλήσανε από το YouTube) έχει ισχυρή θετική εξάρτηση από την προσοχή των άλλων, με συνέπεια η έλλειψη προσοχής να μεταφράζεται σε ελάττωση των αναρτήσεων, έως και τον μηδενισμό τους, (Μεγάλη φιλοσοφία).
2. αυτοί που αναρτούν υλικό στο διαδίκτυο τείνουν να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τους άλλους όταν έχουν χαμηλή επισκεψιμότητα, ενώ δεν κάνουν κανενός είδους σύγκριση όταν το στέκι τους φυσάει, κατάσταση που τους επιτρέπει, φυσικά να αισθάνονται κάπως σαν βασιλιάδες. Και
3. με το να επιζητούν την προσοχή των άλλων σαν ανταμοιβή, μετατρέπουν τα προϊόντα τους από Δημόσια σε Ιδιωτικά, εξ ου και το συμπέρασμά τους περί εγωιστών blogg-ers, Flicker-ers, YouTube-ers.
Λέτε να πρόκειται, προσθέτω εγώ, περί ενός νέου γονιδίου, του blog-ιδίου, το οποίο να ευθύνεται για την περίεργη αυτή συμπεριφορά των φορέων του; Άκου να μας πούνε και εγωιστές; Σε λίγο θα μας πούνε και μαλάκες!
Παρεμπιπτόντως το πιο χρήσιμο στοιχείο που συγκράτησα απ’ αυτή την εργασία είναι ότι το YouTube από μόνο του τραβάει το 20% της http κυκλοφορίας, ή το 10% όλης της ιντερνετικής κυκλοφορίας. Εντυπωσιακό!
Θα τελειώσω, αναφερόμενη στον Άγγλο φιλόσοφο Bernard Russell, ο οποίος αφιέρωσε αρκετή φαιά ουσία και δαπάνησε αρκετές σελίδες στο έργο του Principia Mathematica, (μαζί με τον Alfred North Whitehead), για ν’ αποδείξει ρητά ότι το 1 προστιθέμενο στο 1 δίνει πάντα, μα πάντα 2!
Το άρθρο ολόκληρο μπορείτε να το πάρετε από το τεύχος 4 Oκτωβρίου του NewScientist.
Αναρτήσεις
49 σχόλια:
κάνω σεφτέ??
άντε και καλές αναρτήσεις...
είμαι γουρλής εγώ...
Και καλά σχόλια να ευχεσαι, αφού κανεις ποδαρικό @akrat. Καλό ΠΣΚ...
Καλημέρα,
αυτέ οι έρευνες έχουν κάποια θετικά στοιχεία, αλλά κυρίως γίνονται (προσωπική άποψη) για να δουν οι εταιρείες που πάει αυτό "το καινούριο πράγμα" και πως θα το εκμεταλλευτούν.
ο καθένας μπορεί να συνεχίζει να γράφει ή να μην γράφει, όποτε νιώθει , όπως νοιώθει, τότε θα είναι και πιο αληθινό, έστω και αν η ποσότητα των σχολίων πράγματι μπορεί να επηρεάζει ορισμένους, άλλους όμως όχι.
Kυνική,
θα συνιστούσα στον Βernard Russell να το ξανασκεφτεί το θέμα ακούγοντας το γνωστό τραγουδάκι του Ρασούλη.
Ένα κι ένα κάνουν δύο
λένε μες στο καφενείο
Μα εγώ, εγώ με σένα
ένα κι ένα κάνουν ένα
Ένα κι ένα κάνουν δύο
λένε στο μηχανουργείο
Μα εγώ, εγώ με σένα
Θεέ μου γίνομαι κανένα
Ένα κι ένα κάνουν δύο
λένε μέσα στο κουρείο
Μα μετά τον Ησαΐα
ένα κι ένα κάνουν τρία
Πολύ ενδιαφέρον post. Είμαι καχύποπτος όταν επιστήμονες αρχίζουν να μιλάνε για νέα γονίδια. Οι αμερικανοί έχουν αναπτύξει μια ολόκληρη βιομηχανία πατεντοποίησης όλων των ειδών των γονιδίων, παρακάπτοντας εντελώς το ηθικό οξύμωρο που προκύπτει από την ιδιοποίηση του DNA. Ο λόγος είναι απλός. Κυρίως όσα σχετίζονται με παθήσεις αποφέρουν τεράστια κέρδη μέσω των φαρμακευτικών. Αλλά και γονίδια που προκαλούν συμπεριφορές έχουν την ίδια τύχη με την ελπίδα ότι θα είναι εκμεταλλεύσιμα στο μέλλον. Αν καταφέρουν να πατεντάρουν και το γονίδιο του blogging, τότε μην αποκλείεις σε μερικά χρόνια να πληρώνουμε για να blogάρουμε :-)
Καλημέρα σας αγαπητή Cynical, από το περιοδικό διέφυγε ο χαρακτήρας του ανθρώπου που επισκέπεται καθημερινά blogs με αποκλειστικό στόχο να βρει σύντροφο. Ενίοτε δε, επιτυγχάνει και ζουν αυτοί καλύτερα!
Η επισκεψιμότηα αυξάνει τον ρυθμό των αναρτήσεων. Σωστό. Και μετά από αυτό, η διασκέδαση μεταβάλλεται σε ψυχαναγκασμό...
Καλημέρα Matrix. Φυσικά και εχεις δίκαιο. Οι τυποι ειναι απο τη Hewlett Packard. Υποπτεύομαι οτι το σκεπτικο ειναι το εξης: Καθισανε και μετρησανε το ρυθμό των νεων αναρτησεων, που αποτελει και το αμεσο ενδιαφερον. Μετά σκέφτηκαν και τώρα θα καθόμαστε; Ας βγάλουμε και καμιά δημοσίευση για να μην πάει χαμενο το μετρημα! Διοτι ως γνωστον μονο οι δημοσιευσεις μετράνε!
Πάντως δεν υπάρχει μεγάλη αντιστοιχια αναμεσα στην αναγνωσιμοτητα και τον αριθμο των σχολίων. Αυτη ειναι εμπειρικη παρατηρηση
Καλημέρα Κούκε. Ας τον άνθρωπο, μην τον μπερδεύουμε, εκεί που ειναι τώρα. Και αν ο Ησαιας φερει διδυμα; Μεγάλο αριθμητικο μπλέξιμο!
Καλως ορίσατε κε Βλαχοκυριλέ. Εμενα με ενοχλει που κάθε λίγο και λιγάκι, εντελώς αβίαστα και με μια ελαφράδα ανακοινωνονται και νεες συσχετισεις αναμεσα σε γονιδια και ασθενειες ή συμπεριφορές. Φυσικά τα περισσοτερα από αυτα δεν στεκονται και ανήκουν στη σφαιρα της bad science. Ιδιως αυτά που αναφερονται σε συμπεριφορές. Χαρακτηριστικος ειναι ο πακτωλος των δημοσιευσεων σχετικά με την προσπάθεια συσχετισμού γονιδιων και πολιτικων πεποιθησεων. Ειδικα τωρα, με τις εκλογες στην Αμερικη, εχουν κυριολεκτικα λυσσάξει).
Παρ' όλα αυτά τα πλασάρουν. Περα απο το χρηματικό ζήτημα (πατεντες κ.λ.π.) διαβλέπω και εναν αλλο κινδυνο. Αυτον της αφαίρεσης της προσωπικής ευθυνης, με το να θελουν να τα αναγουν ολα σε γενετικούς προσδιορισμους. Υπάρχει ενα σαφεστατο bias, διοτι δεν εχει τιποτε αποδειχτει οτι οντως πισω απο καθε τι βρισκεται και ενα γονιδιο που παραμονευει.
Γεια σου Swell. Με το να αυξανεται η παραγωγή και η επισκεψιμοτητα, αυξανονται και οι καθε ειδους ικανοποιήσεις. Το αρθρο δεν εξειδικευει στα ειδη, διοτι παραμενει εντος των αυστηρων μαθηματικων πλαισιων. Η συγκεκριμενη εξειδικευση θα αφορουσε τα γραφεια συνοικεσιων, που καλό θα ειναι να αρχισουν να διεξαγουν τετοιου ειδους εντελώς χρησιμες μελέτες! Θα ελεγα οτι αργησαν κιολας!
Καλημέρα Αλέξανδρε. Και μετά αρχιζουν τα ξενυχτια, και τα χάπια. Κοιτα, πόσο κρατανε τα blogs; 2-3 χρονια; Για τοσο λιγο θα αντέξουμε.
Ποτέ ομως η ποσότητα των αναρτήσεων δε πρέπει να επηρεάζει την ποιότητα αυτών.
Ακριβώς όπως συμβαίνει στο blog σας.
Με τετοια φιλοφρόνηση πώς και δεν σ' εχω στο payroll του blog, de Profundis?
μεταφέρω την εμπειρία φίλου μου απο το blogging.
Ο φίλος μου συχνάει μου λέει ποσο όμορφα νοιωθει μπλογκαροντας και ποσα πολλα αποκόμισε απο την απο την ιστορία αυτή. Λεει χαρακτηριστικα.
"Πάντα είχα κάτι να πώ . Η μάλλον πάντα είχα πολλά να πώ . Πριν το μπλογκ δεν με άκουγαν παρα μόνο λίγοι -συχνά κανείς. Και αυτό είναι κάτι που πάντα με ενοχλούσε. Τωρα μέσω του μπλογκ με ακούν-διαβάζουν αρκετοί. Είναι μια ικανοποίηση φίλε μου", μου λέει.
Δεν ξέρω κυνική μου, αν το blog-ιδιο έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες , αλλά αυτό που λέει ο φίλος μου αρκεί.
Mα με έχετε απλά δεν έχω στείλει ακόμα τον λογαριάσμό.
Καλως όρισες common people. Καλά τα λέει ο φιλος σου. Το blogging είναι μια διδικασία με ισχυρό feedback, του οποιου με τον καιρο αρχιζεις να γινεσαι δεσμιος. Από ενα σημειο και μετα δεν το πας, αλλά σε πάει. Και αυτα τα λιγα που νομιζες οτι ειχες να πεις στην αρχη, με το χρονο πολλαπλασιαζονται. Παρατηρεις, ακους γυρω σου πιο προσεχτικά, μαθαινεις, επιταχυνεις τη σκεψη και το διαβασμα, γινεσαι πιο συνειδητος. Και εχεις την ψευδαισθηση οτι παρεμβαινεις. Που ως ενα βαθμο ειναι αληθεια. πεφτει πολλη ζυμωση στα blogs. Άλλωστε εχουν γινει ενας σημαντικος παραγοντας της δημοσιας ζωης. Μα τωρα τι σου λέω;
Τι το κρατας το ρημαδι ακόμα κλειστό; Άνοιξε το βλογομαγαζο και θα δεις τις παρενεργειες ιδιοις ομμασι!
Θα πληρωθειτε σε σταθερές τιμές κ. ντε Προφούντις, που θα αναλογουν στη μερα εγγραφής σας. Μην το καθυστερειται ελπίζοντας στην αυξηση του πληθωρισμου.
Αμάν πια με τους αναλυτές σου,αριθμούς μας καταντήσανε,
γραφω για την πλάκα μου,για το "ξέδωμα" ,για να επικοινωνώ μαζί σας,άσε που οντας άσχετος πληκτρολόγος και έχοντας και τα γκούγκλια και τα ιντερνέτια να πάνε σαν χελώνες εδώ,κάνω ώρες ολόκληρες να ανεβάσω μια ανάρτηση,μια φωτογραφία δέκα λεπτά,παρακαλώ να μου απονεμηθεί το βραβείο υπομονής,διεκδικώ βεβαίως και το βραβείο ασχετοσύνης!
Καλό τριήμερο...
Ο εκσυγχρονισμος και εξολορθολογισμός του συστηματος συνεπαγεται ποσοτικοποιηση και καταμετρηση ολων των άυλων και υλικων προιοντων. Εχουμε βαρεθει να συμπληρωνουμε πινακες.
Δεν εχει γρηγορο ιντερνετ το Σουδαν; Ντροπή του!
Εχεις ολη την κατανοηση μας. Καλο ΠΣΚΔΤ.
αγαπητη κυνική,
ειναι μια απολαυση το αναγνωσμα των αναρτήσεων σου [by the way,πότε πληρώνομαι;΄
κατα τα λοιπα,δεν μας παρατανε οι πασης φύσεως στατιστικολογοι,επιστημονες του κοπανιστου αέρα;΄δεν νομιζω πως ειναι κανεις σε θεση αυτη τη στιγμή να ''μετρήσει''να αποτιμησει και ισως να εξηγήσει,πώς θα παει η βλογολογια
Θα παει ετσι,αλλοιως,πανω κατω και πλαγίως,οπως η πραγματική ζωή
[μα τι λεω,τι λεω,τι λεω....]
cynical ομολογώ ότι είσαι πάντα στην πρωτοπορία κάθε είδους επιστημονικής και πρωτοποριακής συζήτησης και σκέψης.
Θα ήθελα αν μπορούσες να εξηγήσεις πώς συνδυάζεις το 1+1=2 του Ρουσέλ με το όλο σκεπτικό της ανάρτησης;
Αυτή η ιστορία των γονιδιακών καταβολών, έχει καταντήσει το ανέκδοτο της δεκαετίας.
Κουτσοί στραβοί στον Αγιο Παντελεημονα.....
Αν φανταζόταν τι παιχνίδια θα παιζόνταν τόσα χρόνια με το κεντρικό δόγμα της Μοριακής, θα το έπαιρνε πίσω ο έρημος ο Κρικ.
Μήπως τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά, πιο χύμα, από όσο επιμένουμε να τα ....συσκευάζουμε.
Πρώτον το χαρακτηριστικό των blogs είναι η ανωνυμία. Αυτό, ακόμα και αν σου προσφέρει την ικανοποίηση της αναγνωσιμότητας, αν πραγματικά ήταν το ουσιαστικό σου κίνητρο, θα το χρησιμοποιούσε ο καθένας μας επώνυμα.
Δεύτερον, σε μια εποχή πολύ γρήγορη, που η επικοινωνία γίνεται συνθηματολογικά, κλισαρισμένα, επανερχόμαστε στην επικοινωνία της γραφής. Απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, όχι χρόνου αλλά έκφρασης, μιας που απεκδύεσαι των κυριότερων και συνηθέστερων εκφραστικών μέσων της επικοινωνίας, που είναι η γλώσσα του σώματος.
Το βλέπω περισσότερο σαν μια ανάγκη επαναπροσδιορισμού του καθενός μας, σε μια επικοινωνία που δεν έχει συναισθηματικό κόστος.
Αν θέλεις το βλέπω σαν μέτρημα της άποψης μας, του ορθολογισμού μας, του θυμικού μας, απέναντι σε συνομιλητές με τους οποίους αρχικά δεν σε συνδέει τίποτα, είτε κοινωνικά, είτε επαγγελματικά, είτε συναισθηματικά. Στην πραγματικότητα το βλέπω σαν μια υψηλη επικοινωνία του πολύ προσωπικου «εγώ», με ότι απαρτίζεται ένα «εγώ» με ένα κοινό. Αρχικά απροσωπο κοινό. Με την «κοινή» γνώμη αν θες, με την «κοινή» άποψη. Που όμως δεν έχει ρίσκο.
Στη πορεία, βλέπεις ότι δημιυργούνται παρέες.
Ξέρεις πια τον άλλον, τον αναγνωρίζεις, τον εννοείς και πέρα αυτών που γράφει.
Δεν έχει τόση σημασία το θέμα της ανάρτησης αλλά το προσωπο πίσω από αυτή. Αναγνωρίζεις χαρακτηριστικά. Μαθαίνεις τον συνομιλητή σου «από μέσα προς τα έξω».
Και εκει αρχίζει να υπάρχει και συναισθηματικό κόστος, γιατί πια ο άλλος δεν διαφωνει ή συμφωνεί με την δική σου άποψη επι του θέματος, αλλά συμφωνεί ή διαφωνει με εσένα.
Και εκει αρχίζουν και αναπτύσσονται και κοινωνικές συμπεριφορές, είτε επιεικιας, είτε θυμού, είτε ευγενειας, είτε γενικώς στρογγυλέματος.
Λοιπόν ας γράφουμε, ας βάζουμε την σκέψη μας σε λέξεις, ας παλεύουμε με την έκφραση και την επικοινωνία με πιο ζόρικα εκφραστικά μέσα απο την χειραψία, και ας ΄μας αφήσουν με τις γονιδιακές εξηγήσεις του κώλου
Και επιτέλους το «το γιατί και το διότι, έφαγε τον Παναγιώτη»
Καλό είναι να το κρατήσουμε όλοι το άρθρο της cinical και να του ρίχνουμε που και που καμιά ματιά!
Ιδιαίτερα εγώ, ταπεινή μου άποψη!
MARCO
Όχι επειδή είσαι οικοδέσποινα,αλλά αν εξαιρέσω το δικό σου και maximum 3-4 ,τα ιστολόγια που προβάλουν στην ιστοσελίδα σου αναπαράγουν ειδήσεις ή κοινοτοπίες.
Πρωτότυπη κατάθεση μηδεν.
Αρα μιλάμε ουσιαστικά για ψιλοπράγματα
Γεια σου Cynical
Από τότε που έγραψες για τον ελεύθερο χρόνο και το διάβασα σαν να έκανα χειραψία με τον Μητσοτάκη! Ούτε για σχόλιο δεν είχα χρόνο.
Λοιπόν δεν θα αμφισβητήσω την έρευνα, εξάλλου βγάζει συμπεράσματα που δεν εκπλήσσουν κανέναν και φυσικά σε όλους μας αρέσει "να αρέσουμε". Πάντως από τότε που άνοιξα το μπλγκ και είχε 2 σχόλια μέχρι τώρα που έχω...3 (γνώρισα κι εσένα και περνάς να αφήσεις σχόλια) δεν έχω αυξήσει τον αριθμό των αναρτήσεων μου. Σταθερά 1 την βδομάδα (περίπου).
Οσο για τον Αγγλο μαθηματικό, τσάμπα ο χρόνος που ξόδεψε. 1+1=2 στο σύνολο των πραγματικών αριθμών, αλλά υπάρχουν συστηματα που δεν ισχύει και μας κάνει 1...Δεν πειράζει!
Καλό ΣΚ!
Blog-ίδια, γονίδια, πολλές συνδέσεις έκανες cynical… μόνο τα μιμίδια ξέχασες που οι blogers μεταξύ τους έχουν μολυνθεί!
Στα υπόλοιπα συμφωνώ με την katerina που έθεσε το ζήτημα ρεαλιστικά!
Ζητώ συγνώμη που επανέρχομαι, μα έγραφα «ταυτόχρονα» με τον ndn. Αφού αναφέρθηκε στα μαθηματικά πρέπει κι εγώ να σημειώσω ότι, υπάρχουν και φιλοσοφικά μαθηματικά, στα οποία με ιδεαλιστική λογική, 1 και 1 μας κάνουν 3 με ένα κερί παραπάνω!
Αγαπητή cynical
Ο δικός μου λόγος δια τον οποίον γράφω εις το ίντερνετ είναι διαφορετικός από τους προαναφερθέντες και επειδή είσθε φίλη, θα σας τον πω (τσιμουδιά όμως)!!
Είμαι πιόνι των σκοτεινών δυνάμεων του σατανισμού, του εβραιομασονισμού, του νεοταξικού κουλτουριαραιισμού (το είπα ο που!@#ς) και του... λαζοπουλισμού (είναι νεο trend αυτό)!
θέτε να μας κάνετε ενοχικούς στα καλά του καθουμένου ?
Καλησπέρα Πεντανόστιμη. Ας βγάλουνε τη δημοσιευσούλα τους οι ανθρωποι, αλλά να μην μας δουλευουν κιολας που μαθηματικοποιούν την κοινοτοπία. Δυστυχώς, αυτη τη στιγμή εχω ξεμεινει από ρευστό. Εχω μονο δομημένα. Να στα στειλω; Ο de Profundis δεχτηκε παραγωγα και ησυχασε!
Γεια σου Rider. Tο κοινο σημειο που βρισκω με τον Ρασελ είναι η μαθηματικη και μεσα απο πολυπλοκους δρομους αποδειξη της κοινοτοπίας. Πο΄λλες απο τις επιστημονικες εργασιες ειναι εντελώς ασκοπες και δεν προσθετουν τιποτε, παρα μονον χτιζουν βιογραφικά.
Καλησπέρα Κατερίνα. Συμφωνώ με αυτά που γραφεις. Για να μην παρεξηγούμεθα, στην προκειμενη περιπτωση, το γονιδιακό είναι δάκτυλος cynical. Αλλά ότι πίσω απ' οτιδηποτε κοτσαρουν κι ενα γονιδιο, έτσι αυθαιρετα αυτο ειναι γεγονος.
Δεν χρειάζεται καλέ/ή μου busy bee. To άρθρο δεν εγραφε κατι που δεν ξέραμε. Η ικανοποιηση ειναι παντα ιδιωτικη υποθεση και αν δεν την παιρναμε δεν θα γραφαμε...
Γειά σου Marco και καλως ηρθες. Αν μη τι άλλο προσπαθω να αναδεικνυω την κοινοτοπια της ζωης με άλλο μάτι.
Εμ, απ' τα ταξιδια που να σου μεινει χρονος @NdN, να κανεις και αναρτησεις! Τωρα που αρχισες και τις ραδιοφωνικες εκπομπές θα σε χασουμε κι από σχολιαστή και μαλιστα ακριβοπληρωμένο! Ειδες, με το 1+1 ο Ρασελ έβγαλε το ψωμάκι του και τον μνημονευουμε κιολας!
Γεια σου άθεε, μου εδωσες δυο πολυ καλες ιδεες για αναρτησεις. Βλεπω οτι δεν πανε καλα τα μιμιδια του Ντωκινσ, και κατι πρεπει να κανουμε να τα σπρώξουμε. Με μια αναρτηση ισως! Για πες μου που βρισκεται αυτη η νεα λογικη περι 1+1=3. Η αναδειξη της θα σπασει ταμεια!
@Ανορθόδοξε, Πες μου πότε θα εισαι στο blog να ερθω να σου κανω ευχέλαιο. Αν προσεξες, στο δικό μου, πάνω πάνω έχω κρεμάσει μια αρμαθιά σκόρδα κι ετσι καθάρισα απο τον εξω απ' εδώ..
Η Επιστήμη κ. Κ.Κ.Μοίρη μας, κι οχι εγω! Στο blog, όλα εντάξει, το βρήκατε στη θέση του;
Και αυτά που αναρτούμε είναι επίσης προϊόντα – δημόσια αγαθά. Εμπορεύματα δεν είναι.
Ποια είναι η επόμενη κίνηση αν η επιτυχία και η αναγνώριση πάει σφαιράτη; Ας μη τα εξιδανικεύουμε όλα. Ίσως οι πολλοί συνεχίσουν ιδανικά φερόμενοι το ίδιο λειτούργημα της κοινωνικής προσφοράς. Κάποιοι όμως θα τη κάνουν και θα μετατρέψουν την αναγνώριση σε αξία συναλλαγής μετατρέποντας την αναγνώριση σε εμπόρευμα περνώντας σταδιακά από την ανωνυμία στην επωνυμία. Δεν αποκλείω μάλιστα να είναι και κρυφός πόθος κάποιων που δεν βρίσκουν δρόμο αναγνώρισης. Με τόσα που είδαν τα μάτια μας με όσους κατά καιρούς επαγγέλλονταν την ανιδιοτέλεια και την κατάντησαν επάγγελμα…απλά μου στέρεψε η ευκολοπιστία. Εσύ C. εξαιρείσαι εκ της φύσεώς σου. Μην ανησυχείς για τον εαυτό σου ανήκεις στους ρομαντικούς.
Οι περισσότεροι πάντως νομίζω ότι συμμετέχουν γιατί έχουν κάποιο κρυφό ιδανικό ή κίνητρο (σαράκι). Και αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με τη ποσότητα ανάγνωσης ή την αναγνώριση όσο με τη ποιότητα. Κανένας δεν γράφει χωρίς λόγο. Θέλουν την έστω αυτή επικοινωνία με άλλους και τα blog είναι ένας, ανώδυνος ίσως αλλά όχι λιγότερο αξιόλογος, τρόπος επικοινωνίας και «κτυπήματος» ιδεών στη κρίση των άλλων. Όμως δεν σκέφτονται ποσοτικά.
Τα των στατιστικών με αφήνουν αδιάφορο. Γνώρισα ανθρώπους που σε άλλες εποχές έγραφαν, έγραφαν αν και δεν φαινόταν κανένα φως ότι κάποτε θα τα αναγνώσει κάποιος. Απορούσα. Μετά έγραφα και γω στα κουφά. Ε, τίποτα δεν πήγε χαμένο. Όπως τίποτα δεν πάει χαμένο από τη φτωχή έστω, σε σχέση με τον πληθυσμό, ανάγνωση των ποιοτικών blog παραγωγής ιδεών.
Νομίζω ότι αυτό το blogίδιο επικοινωνίας θα συνεχίσει με όποια μορφή ανεξαρτήτως στατιστικών. Τα βασικά κίνητρα είναι άλλα. Επί πλέον είναι ένα ειδικό μεταλλαγμένο γονίδιο της επικοινωνίας, της διαμόρφωσης κοινωνικής συνείδησης και της ανιδιοτελούς προσφοράς που ασφυκτιά στα στήθη των ανθρώπων και αναζητά διέξοδο. Σε ένα κόσμο μάλιστα που οι αξίες απαξιώνονται μετατρεπόμενες εμπορεύματα πεισμώνουν περισσότερο…
Απορία: τι συγγενική… σχέση έχουν Ράσελ και Ρασούλης;;;;
Στέργιος
Αγαπητή cynical. Δεν πρόκειται για νέα λογική αλλά για παλαιολιθική τάση στην οποία, όπως και σε κάθε ανορθόδοξη λογική θεόπληκτων ατόμων, πραγματικό θεωρείται ό,τι δεν συμφωνεί με την υλιστική πραγματικότητα! Το κερί σαν παράσταση του Ενός προστίθεται στο πραγματικό άθροισμα, σαν μιγαδικός αριθμός! Όταν ο ιδεαλισμός δημιουργεί, η φαντασία οργιάζει!
Τι να πω κι εγώ, που με διαβάζουν μόνον ο Περαστικός και το Αερόστατο κι αυτοί μόνον όταν έχουν μέρες να με δούν...
Collaboration!
Iσως γραφουμε για να το κανουν κι αλλοι κι ετσι να μπορουμε πιο πολλοι να μπαινουμε σε πιο πολλα μπλογκς , οπου θα μπορουμε να σχολιαζουμε , ωστε με τη σειρα τους αυτοι να ερθουν στο δικο μας και να σχολιασουν.
Ετσι κυκλικα, γυρω απο την εστια της επικοινωνιας, ανταλλασουμε κλεφτες ματιες διχως το αλλο πρωι να ξερουμε ποιον πλατωνικα αγαπησαμε.
Και ειναι ομορφο [καταλαβαινω] να μοιραζεσαι. Ο Ηomo Εconomicus, εξαλλου, ειναι βρέφος. Βυζαινει ακομα γαλα Entanglement.
Kαλημέρα Στέργιο, και χαιρετισματα απο τας εξοχάς! Για να δούμε πόσο ανθεκτικο θα αποδειχυει το blog-ίδιο!
Όντως Άθεε. Το παραλογο οργιαζει διοτι μπορει να αποδεικνύεται με απειρους τροπους!
Γειά σου Sun w Knight. Θα συνιστούσα κούρα με ενέσεις blog-tox.
@Tic Tac καλημερα. Σαν να ειμαστε, δηλαδη, παγιδευμένοι μεσα σ' εναν παραξενο ελκυστη απ' όπου δεν μπορούμε να ξεφυγουμε. Πολύ τρομακτικό.
πολύ καλό το ποστ!
{για το προηγούμενο δε γράφω, το έβαλα ήδη στα "με άρεσαν"! ;) }
Ευχαριστώ geokalp. Καιρος ειναι να εμφανιστουν διατριβες με θεμα η προσωπικοτητα των βλογερς. Θα δωσουμε δουλεια σε τοσους φοιττες.
Δημοσίευση σχολίου