Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Διαφορές των Φύλων στα Μαθηματικά


Δεν ξέρω ποιες προτεραιότητες είχατε εσείς στα σχολειά σας, αλλά στα δικά μας δεν εθεωρείτο κάποιος καλός μαθητής αν δεν πρώτευε στα μαθηματικά. Οι καλοί βαθμοί στο μάθημα αυτό μπορούσαν να αντισταθμίσουν τυχόν ελλείψεις σε μαθήματα θεωρητικής κατεύθυνσης τα οποία στη συνείδηση των γονιών, και κατ’ επέκταση και των μαθητών ήταν μειωμένης σπουδαιότητας συγκρινόμενα με τα μαθηματικά, την άλγεβρα δηλαδή και τη γεωμετρία. Η διάκριση επομένως στα θεωρητικά μαθήματα, αρχαία, λατινικά, έκθεση και γλώσσα, είχε αίγλη κατά τι μικρότερη απ’ ότι η διάκριση στα μαθηματικά. Όποιος δε διακρινόταν και στα δυο, τόσο το καλύτερο γι αυτόν, μιας και τότες είχε όλα τα προσόντα για να γίνει και σημαιοφόρος.


Τα πράγματα στην τάξη ήταν έτσι μοιρασμένα ώστε σε γενικές γραμμές τα μεν θεωρητικά μαθήματα να αποτελούν προνομιακό πεδίο των κοριτσιών, τα δε θετικά, των αγοριών. Δεν γνωρίζω ποιες ήταν οι συνθήκες εκείνες που έδωσαν στα μαθηματικά το συγκεκριμένο πρωτείο. Πιθανόν, κάποιοι να πρόκριναν ότι οι ανώτερες νοητικές ικανότητες αντανακλώνται πιστότερα στην καλή επίδοση στους αριθμούς, παρά στην κατοχή και καλή χρήση της γλώσσας.


Πάντως εμπειρικά και στατιστικά δεδομένα συγκλίνουν στο ότι η σχέση των γυναικών με τα μαθηματικά παραμένει εντελώς άνιση και διαχρονικά προβληματική. Γεγονός που μοιραία θέτει επιτακτικά ερωτήματα για τους παράγοντες εκείνους που συντελούν στον αποκλεισμό των γυναικών από χώρους σπουδών και καριέρας οι οποίοι είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την μαθηματική επιστήμη. Οι παράγοντες αυτοί χοντρικά δεν μπορεί παρά να είναι δυο: Φύση ή Κοινωνία. Nature or Nurture? Είναι δηλαδή οι γυναίκες γενετικά προσχεδιασμένες ώστε να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ιδιαιτερότητες της αφηρημένης μαθηματικής σκέψης, ή είναι το κοινωνικό περιβάλλον και το παιδαγωγικό πλαίσιο εκείνα που τις κάνει να μειονεκτούν;


Όπως καταλαβαίνετε, πολλές ειδικότητες είναι μπλεγμένες στη διερεύνηση αυτού του τόσο πολύπλοκου, σύνθετου και αμφιλεγόμενου προβλήματος. Ψυχολόγοι, εξελικτικοί και γνωστικοί, βιολόγοι, νευροφυσιολόγοι που ασχολούνται με την ανατομία του εγκεφάλου, πειραματικοί και θεωρητικοί και μια αράδα από άλλες παρεμφερείς ειδικότητες.


Για να δώσω ένα παράδειγμα από τα καθ’ ημάς, σύμφωνα με την μελέτη της Άννας Χρονάκη, αναπληρώτριας καθηγήτριας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που διεξήχθη στο πλαίσιο του έργου ΘΕΦΥΛΙΣ κατά το ακαδημαϊκό έτος 2003-4 στα τμήματα Μαθηματικών της χώρας μας, βρέθηκε ότι τα περισσότερα μέλη ΔΕΠ ήταν άνδρες, με την κατά φύλο κατανομή διδασκόντων να είναι περισσότερο άνιση στις υψηλότερες βαθμίδες. Για παράδειγμα, στη βαθμίδα του καθηγητή 93,5% ήταν άνδρες και μόνο 6,5% γυναίκες, ενώ στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή 87% ήταν άνδρες και 13% γυναίκες. Στις βαθμίδες του επίκουρου καθηγητή και του λέκτορα η άνιση κατανομή συνεχίζει, παρόλο που δίνεται η αίσθηση για μια μείωση των έντονων διαφορών. Συγκεκριμένα στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή υπήρχαν 75,5% άνδρες έναντι 24,5% γυναίκες και στη βαθμίδα του λέκτορα 68% άνδρες έναντι 32% γυναίκες.


Σε διεθνές τώρα επίπεδο, η ίδια εργασία της κ. Χρονάκη μας πληροφορεί ότι για τη σχέση φύλου και επίδοσης στα σχολικά μαθηματικά έχουν διεξαχθεί τρεις μεγάλες μελέτες: η First Ιnternational Mathematics Study το 1964 σε 10 χώρες, η Second International Mathematics Study κατά τα έτη 1980-82 σε 15 χώρες, και η Third International Mathematics and Science Study (TIMSS) ανάμεσα στα 1994-97, σε περισσότερες από 40. Ενώ λοιπόν στις δύο πρώτες γενιές μελετών τα αγόρια βρέθηκε να υπερτερούν των κοριτσιών στα tests, στη τελευταία φαίνεται τα κορίτσια να σημειώνουν ίδιες, αν όχι καλύτερες επιδόσεις από τα αγόρια. Ωστόσο, πρόσφατες αναλύσεις στο πρόγραμμα αξιολόγησης PISA 2003, καταδεικνύουν ότι οι έμφυλες διαφορές εξακολουθούν να υπάρχουν, παρόλο που δεν είναι πάντα στατιστικά σημαντικές. Με εξαίρεση την Ισλανδία, τα αγόρια μοιάζει να υπερέχουν συστηματικά έναντι των κοριτσιών τόσο σε διαφορετικές χώρες όσο και σε διαφορετικές περιοχές των μαθηματικών, καθ’ ότι κάθε μια από τις προηγούμενες μελέτες εστίασε και σε διαφορετικές δεξιότητες.


Τα τελευταία νέα από το μέτωπο της μελέτης των έμφυλων διαφορών στα μαθηματικά έρχονται από την μετα-ανάλυση των αποτελεσμάτων της TIMSS και PISA μαζί, από την Nicole Else-Quest και την ομάδα της στο Villanova University, PA, που περιελάμβαναν 493,465 μαθητές ηλικίας 14-16 από 69 χώρες.


Και τα νέα, κορίτσια, όπως μάς διαβεβαίωσε η προφεσόρισσα δεν ήταν καθόλου κακά για μάς! Σε σύγκριση με τ’ αγόρια δεν τα πάμε κι άσκημα, αν και σε μερικές χώρες τα πάμε καλύτερα απ’ ότι σε άλλες. Και μαντέψτε πού: εκεί όπου και οι διαφορές των φύλων σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο είναι και οι μικρότερες. Παρ’ όλα όμως τα στερεότυπα που κι εδώ μας ακολουθούν, τα κορίτσια σκίζουμε!


Ζορίζοντας παραπάνω το πράγμα, η ομάδα έρευνας βρήκε ότι τα κορίτσια θα αναπτύξουν όλες τους τις μαθηματικές ικανότητες αν τους δοθούν τα κατάλληλα εκπαιδευτικά εργαλεία και τα κατάλληλα πρότυπα γυναικών που διέπρεψαν και διαπρέπουν στα μαθηματικά. Αν φυσικά τ’ ανακαλύψουν. Μια Υπατία δεν είναι από μόνη της αρκετή, ούτε και οι κάποιες λίγες άλλες που βιογραφούνται στο ωραίο βιβλίο «Το Παντελόνι του Πυθαγόρα».


Αλλά το πιο βασικό εύρημα της έρευνας είναι ότι εκεί που κυρίως την πατάνε είναι στο θέμα της αυτοπεποίθησης και των κινήτρων και όχι της βιολογικής κατασκευής. Δεν είναι δα και δύσκολο να διακρίνουμε πόσο, ακόμα και σήμερα, οι οικογένειες και τα σχολεία ποντάρουν στα αγόρια και πόσο λιγότερο στα καημένα τα κορίτσια. Δώστε λοιπόν αυτοπεποίθηση και κίνητρα στα κορίτσια και θα σαρώσουν!


Τα αποτελέσματα κι από μια άλλη πρόσφατη έρευνα από το Madison University έδειξαν επίσης προς την κατεύθυνση των κοινωνικών/πολιτισμικών αφετηριών ως υπευθύνων για την αποθάρρυνση των γυναικών. Οι απαντήσεις στα τρία ερωτήματα που τέθηκαν, όσον αφορά στην έμφυλη διαφορά στις μαθηματικές επιδόσεις 1) στο γενικό πληθυσμό και 2) ανάμεσα στους προικισμένους και 3) στο κατά πόσον υπάρχουν γυναίκες με ιδιαίτερες μαθηματικές ικανότητες, ήταν κατά σειρά ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΝΑΙ.


Σήμερα στην Αμερική υπάρχουν τόσα κορίτσια όσα και αγόρια στην επιλογή των μαθηματικών στο σχολείο και οι επιδόσεις τους είναι παρόμοιες. Παρ’ όλα αυτά μόνο το 30% των διδακτορικών στα μαθηματικά απονέμονται σε γυναίκες. Πάλι καλά, αν σκεφτεί κανείς ότι μισό αιώνα πριν το ποσοστό αυτό ήταν γύρω στο 5%.


Φυσικά δε λείπουν και οι απόψεις που αποδίδουν γενετική βάση στη μαθηματικά ικανότητα. Με πρώτο και καλύτερο τον Larry Summers, τέως πρόεδρο του Harvard και νυν οικονομικό σύμβουλο του Obama, ο οποίος είχε αποδώσει, προφανώς πριν αναλάβει αυτό το πόστο, τις μαθηματικές ικανότητες των ανδρών στη μεγαλύτερη γενετική τους διαφοροποίηση. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του Summers, τα αποτελέσματα της ομάδας του Madison έδειξαν ότι παρόμοια διαφοροποίηση υπήρχε στα tests τόσο των κοριτσιών όσο και των αγοριών.


Όποιος έχει όρεξη για περαιτέρω βόλτες στο διαδίκτυο μπορεί να ανακαλύψει πληθώρα μελετών για τη σχέση μαθηματικών επιδόσεων και κοινωνικών παραγόντων, παραγόντων που διαμορφώνουν την εικόνα που έχουν οι γυναίκες για τον εαυτό τους και οι άλλοι γιαυτές. Φυσικά, όσοι έχουν αντίθετη αλλά τεκμηριωμένη άποψη, ας κοπιάσουν να την καταθέσουν!


51 σχόλια:

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

..αχ...
μ'αυτή την αιώνια "μάχη" των φύλων...

cynical είπε...

Β.Βimbo

Εχω προσεξει οτι εχει ατονησει τελευταια και ειπα να βρω ευκαιρια να την ξαναφερω στο προσκήνιο!!

vague είπε...

Έχω να πω ότι τα μαθηματικά τα κατάλαβα όταν τελείωσα το σχολείο. Βέβαια ήταν αργά για ανάλογη κατεύθυνση (ήμουν ήδη αλλού), αλλά τουλάχιστον έσωσα την αξιοπρέπειά μου, στα δικά μου μάτια, αφού κατάλαβα ότι δεν είμαι τελικά ζαβό.

Όσο πήγαινα σχολείο, ποτέ δεν κατάλαβα τι έφταιγε, αλλά τώρα έχω βάσιμες υποψίες ότι κάτι πήγαινε (και νομίζω ακόμα πάει) στραβά με τον τρόπο διδασκαλίας. Και για να είμαι ειλικρινής, ποτέ καθηγητής μαθηματικών δεν στάθηκε στη δυσκολία μου να κατανοήσω. Συνέχιζε απλώς το μάθημα με τους καλούς του μαθητές.

Ζησης είπε...

Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρονται
οι γυναίκες για τη βελτίωσή τους
στον τομέα των μαθηματικών.
Αυτό που έχει σημασία είναι αν
αυτή η βελτίωση τις κάνε
περισότερο η λιγότερο ,γυναίκες, μητέρες, και συζύγους.
Όσο για την ανάρτησή σου:
μια e-διάλεξη για σεμινάριο.

Greek Rider είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Greek Rider είπε...

cynical καλησπέρα. Εγώ θέλω να πω τη γνώμη μου λίγο ευρύτερα. Το κοινωνικό με το νευροβιολογικό μάλλον (έτσι έχω καταλάβει εγώ) είναι αλληλένδετα. Όταν διαπαιδαγωγείται κάποιος με τον Α ή τον Β τρόπο τότε ξεφυτρώνουν και οι ανάλογοι νευρώνες.

Πιστεύω όμως ότι και η βιολογία , πέρα του εγκεφάλου, είναι πολύ υποτιμημένη. Δηλαδή τα ποσοστά ορμονών που έχει ο κάθε άνθρωπος στο σώμα του, οι "θερμοστάτες" του, οι παλμοί της καρδιάς του, και πολλά, πολλά ακόμη βιολογικά-σωματικά φαινόμενα.

Δεν ξέρω τι έχει προτεραιότητα. Όμως νομίζω ότι η βιολογία με την οποία γεννιόμαστε έχει τουλάχιστον εξίσου μεγάλη σημασία με την διαπαιδαγώγηση, ακόμη και για το αν μπορεί κάποιος να συγκεντρωθεί με υπομονή πάνω από ένα διάβασμα που απαιτεί βαθιά κατανόηση.

Ο κάθε άνθρωπος βέβαια μπορεί να σκαλευθεί μέσω των κοινωνικών δομών. Όχι όμως σε εντελώς άλλο σχήμα από το γενικό καλούπι του. Είμαστε δηλαδή, όπως έλεγε ο Σαίξπηρ, αυτό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι...

Βέβαια με άπειρη δουλειά και κόπο όλα αλλάζουν, αλλά αξίζει πάντα ο κόπος;

aris είπε...

Καλημέρα,
Μια άλλη μέρα ανατέλλει και μας φέρνει αισιόδοξα νέα! Οι γυναίκες παίρνουν την «εκδίκηση» τους . Νέα επαγγέλματα , δυναμικά που χρειάζονται την μαθηματική λογική – ανάλυση κατακτώνται από τις νέες αποφοίτους των Θετικών, Οικονομικών και Τεχνολογικών Σπουδών. Στην αγορά εργασίας τα πράγματα διαφοροποιούνται γιατί ακόμη οι προκαταλήψεις σχετικά με τις ικανότητες τους των γυναικών δεν έχουν ξεπεραστεί . Ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς . Νομίζω ότι η εκπαίδευση μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά ώστε να αποδομήσει αυτή την διαιωνιζόμενη κατάσταση.

Sophia είπε...

:-) Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που έχει διαβάσει το «Το Παντελόνι του Πυθαγόρα».
Όσο για τα στερεότυπα, καλά κρατούν, ειδικά στα μικρά μέρη...
Ουφ...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Με τα συμπεράσματα στο τέλος συμφωνώ. Από όλο το πρώτο μισό κέιμενο γίνεται φανερό ότι ουσιαστικά οι αιτίες είναι κοινωνικής προέλευσης. Όχι μόνο θέμα καλλιέργειας προσδοκιών, αλλά ακόμα επαγγελματικής ανέλειξης κι απασχολησης. Σήμερα πάντως τόσο η θετική όσο κι η τενχολογική έχουμε σημαντικότατους αριθμούς κοριτσιών, ενώ μοιάζει να αυξάνεται σημαντικά κι ο αριθμός των αγοριών στις θεωρητικές σχολικές κατευθύνσεις.

Πάντως ο μύθος περί γυναικείας θεωρητικής κατεύθυνσης δεν ίσχυε -και δεν ξέρω πώς βγήκε. Αρκεί να μετρήσουμε πόσοι και πόσες είναι γνεικά οι φιλόλογοι κι οι ιστορικοί.

Από την άλλη, μεγάλη σημασία έχει ο τρόπος διδασκαλίας ως σύστημα. 'Ένα άλλο σύστημα εκπαίδευσης, πιο κριτικό, διαθεματικό και σύγχρονο που νσέβεται τη μαθητική κλίση κι επιθυμία, και να καλλιεργεί την επιλογή και τη δεξιότητα θα αποδέικνυε ότι δεν υπάρχουν γενετικές έμφυλες διαφορές.

k2 είπε...

Cynical καλημέρα!
Στις σταδιοδρομίες που έχουν να κάνουν με έρευνα ή πανεπιστήμιο, και στις θεωρητικές επιστήμες η διαφορά υπέρ των αντρών μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίζει να ανατρέπεται. Κι εκεί χτυπούσε ακόμα πιο περίεργα, γιατί έβλεπες π.χ. από ένα Τμήμα Φιλολογίας ή Ιστορίας να αποφοιτάνε 80 γυναίκες και 20 άντρες, αλλά οι άντρες να καταλήγουν τελικά με διδακτορικά και πανεπιστημιακή καριέρα. Μου κάνει πραγματικά εντύπωση που ακόμα οι άντρες κατευθύνονται στα μαθηματικά πιο πολύ απ’ό,τι οι γυναίκες, κι είναι πολύ διαφωτιστικά αυτά που αναφέρεις.
Πάντως αυτό που αναφέρεις στην αρχή, να θεωρούνται πιο σπουδαία τα μαθηματικά – και κατ’επέκταση πιο έξυπνος κάποιος που διαπρέπει στα μαθηματικά απ’ό,τι κάποιος που διαπρέπει π.χ. στα αρχαία ελληνικά – μ’έκανε πάντα έξαλλη. Υπάρχουν δε μαθηματικοί που ισχυρίζονται ότι «όποιος δεν ξέρει μαθηματικά δεν ξέρει να σκέφτεται». Στην πραγματικότητα όμως όλες οι επιστήμες χρειάζονται σκέψη. Η σκέψη είναι ενιαία. Η διαφορά είναι στο πώς εκφράζεται: στις θετικές επιστήμες με αριθμούς, ενώ στις θεωρητικές επιστήμες μέσω της γλώσσας. Το θέμα είναι τι γοητεύει κάποιον: οι αριθμοί ή η γλώσσα; Κι επίσης: η αφηρημένη σκέψη (όπου μπαίνουν και θετικές επιστήμες και θεωρητικές: π.χ. μαθηματικά και φιλοσοφία) ή η σκέψη που ξεκινάει από κάτι πιο χειροπιαστό (κι εδώ έχουμε και θετικούς και θεωρητικούς επιστήμονες: μηχανικοί, ιστορικοί, κοινωνιολόγοι).

cynical είπε...

Γεια σου Ρίσκι,

Απ' ότι αντιλαμβανομαι δεν σου λειπει η νοημοσυνη! Με το παραπανω!

cynical είπε...

Γεια σου Ζήση,

αυτο που γραφεις ειναι αλλη κουβεντα. Και διχως αλλο σημαντικη. Δεν θα το ανεφερα το θεμα αν οι αποφοιτοι θετικων επιστημων δεν ειχαν καλυτερη θεση στην αγορα εργασιας. Με τις γυναικες να επιλεγουν περισσοτερο θεωρητικες κατευθυνσεις λογω κοινωνικων στερεοτυπων, δεν κανουν τιποτε αλλο παρα να διαιωνιζουν τα στερεοτυπα...

Unknown είπε...

Αααααααααχαχαχαχαχαχαχα!

Ένα θα σου πω: overanalysing, και multitasking δεν βοηθούν στα μαθηματικά!

Άμα αποποιηθούν οι γυναίκες τη φύση τους, τότε ναι, σίγουρα θα φτάσουν τους άντρες στα μαθηματικά – και μη μου πεις ότι στη σύγχρονη κοινωνία δεν την έχουν αποποιηθεί!!!

Τώρα, στο σοβαρό κομμάτι της ανάρτησής σου, το οποίο είναι και το πρώτο. Γιατί άραγε τα μαθηματικά θεωρήθηκαν ανώτερα των θεωρητικών και ανθρωπιστικών επιστημών;
Μα είναι ολοφάνερο, λόγω της αγοράς! Εξ ου και πάντα λέω πως η αξιολόγηση οφείλει να αποκλείει τον «πελάτη» απ’ τους κριτές, ή έστω να προσδίδει πολύ μικρή βαρύτητα στη γνώμη του!

VAD είπε...

Στην κουζίνα,στην κουζίνα!Ακου μαθηματικά:)))

cynical είπε...

Καλημερα @Rider,

πολλοι ειναι αυτοί που περιμενουν στη γωνια για να αποδωσουν βιολογικη βαση (κατωτερη νοηση) στην υποδεεστερη θεση των γυναικων στην αγορα εργασιας.

Ενω υπαρχουν διαφορες στον εγκεφαλο εν τουτοις δεν μπορει εξ αυτων και μονο να προεξοφληθει κατι τετοιο, μιας και οι διαφορες αυτες θα μπορουσαν να σημαινουν και το αντιθετο.

Πραγματικα λαμβανοντας υπ' οψιν την πλαστικοτητα του εγκεφαλου στο να προσαρμοζεται στο περιβαλλον, μπορουν να εξηγηθουν τα συγκεκριμενα traits. Κυριως μεσα απο επανακαλωδιωση των ηδη υπαρχοντων νευρωνων και οχι εξ αιτιας γεννησης νεων. Αλλα αυτο ειναι λεπτομερεια για το θεμα μας.

Επισης δεν ειναι διαπιστωμενο κατα ποσον οι ορμομικες διαφορες αναμεσα στα φυλλα επιδρουν και στη νοηση. Τα τεστ δειχνουν οτι κατι τετοιο δεν υφισταται. Ουτε εαν λογω σεξουαλικης επιλογης τα αρσενικα μπορει να ειναι καλυτερα στη γεωμετρια (λογω υποτιθεται καλυτερης αντιληψης του χωρου).

Αυτο που ειναι πιο πιθανον να συμβαινει ειναι οτι η βιολογια προδιαθετει για ορισμενες στασεις συμποριφας οι οποιες και μπορει να διαμορφωνουν και τη σταση στα μαθηματικα για παραδειγμα.

cynical είπε...

Γεια σου Αρη,

φίλε των γυναικών! Ειμαι σιγουρη οτι θα μας προσλάβεις!

cynical είπε...

VaD, αν δεν απατωμαι φιλολογος δεν εισαι;;

cynical είπε...

Σοφια,

ασε κοριτσι μου και κατι αδιαβαστο!

cirut είπε...

Στο σχολείο μου συνέβαινε το εξής, ιδιάζον. Υπήρχε μαθηματική αρσενική ηγεμονία, ως συνέβαινε ευρύτερα, υπήρχε όμως μία κοπέλα που ήταν μακράν καλύτερη όλων μας στα Μαθηματικά. Από μικρή ήταν σ' όλα καλή, μετά ..βαρέθηκε και προτίμησε τα ..τεμπέλικα μαθ/κά, από τη λογοδιάρροια της ιστορίας, το χάος των Αρχαίων κλπ. Έπιασε και τα ..ερωτικά, αφού τα κορίτσια "..ξυπνάνε νωρίς".

Αυτό (η υπεροχή, πονηροί) δεν της συγχωρέθηκε ποτέ! Πόσο μάλλον όταν μας έκανε με τα κρόμμυα στη Μαθηματική Εταιρεία. Ακόμα και ..τώρα, της το κρατάω!

Με τις δεξιότητες, όταν δοθούν ερεθίσματα, οι γυναίκες ανταποκρίνονται άνετα. Στις ανατολικές χώρες, από παλιά, έβλεπα νταλικατζούδες, γερανίστριες, εργοδηγές, οδηγούς ΜΕΤΡΟ κοκ. Στο στρατό μας ήρθε μια Αμερικάνικη μοίρα αεροπλάνων, με 2-3 πιλοτίνες, που κυκλοφορούσαν και με σορτς. Είναι να μη σε πιάνουν οι ..ανταγωνισμοί μετά;

cynical είπε...

Γεια σου Δημο,

εμενα δεν μου ειναι εντελως καθαρο αν υπαρχουν εν τελει διαφορες στα τεστ. Φαινεται οτι ειναι ανυπαρκτες σε μικρες, μεχρι και το γυμνασιο ηλικιες, και οτι διαφοροποιουνται μετα και παλι με βαση τις γενικοτερες κοιν. συνθηκες.

Η συνθεση της θεωρητικης κατευθυνσης στο Λυκειο ειναι κατα 74% απο κοριτσια. Στη θετικη το ποσοστο ειναι περιπου το ίδιο. Στη τεχνολογικη αρκετα μικροτερο.

Οι μαθηματικοι κατα 70% ειναι αντρες. Υπαρχει μια διπλωματικη για το θεμα εδω:

http://www.math.uoa.gr/me/dipl/dipl_kotarinou.pdf

Ακριβως Δημο. Σε μεγαλο ποσοστο φταιει ο τροπος διδασκαλιας και η ενθαρρυνση.

cynical είπε...

Γεια σου K2,

ειναι το φαινομενο της glass ceiling που ισχυει για τις γυναικες. Ενω ειναι καλυτερες στο σχολειο, και το πανεπιστημιο, μετα στην αγορα εργασιας τα θαλασσωνουμε.

Ποσες γυναικες εχουν βαλει πλατες για να κανει καριερα ο συζυγος; Ε;; Ποσες; Δεν ξερω πολλους συζυγους να εχουν κανει το αντιθετο.

Να δεις τι γινεται σε μας. Οι αντρες συναδελφοι (που ειναι και μακραν η πλειοψηφια) να δεις τι γνωμη εχουν για τους θεωρητικους επιστημονες. Τους κοιτουν αφ' υψηλού και αλλαζονικα.

Ισως γιατι ειναι κατα πλειοψηφια γυναικες, Και γιατι ειναι κατα πλειοψηφια γυναικες; Υπαρχει και μια αλλη διασταση. Ισως επειδη οι γυναικες σαν πιο social και πιο κοντα στον ανθρωπο να μην επιλεγουν τον αψυχο και ακαρδο κοσμο των θετικων επιστημων. Ισως λεω...

cynical είπε...

Darthiir

το θεμα ειναι οτι δεν τα επιλεγουν. Και γω αν αρχιζα τωρα δεν θα τα επελεγα. Αλλα ηταν εκεινα τα κατηραμενα Λατινικα που με ειχαν αποθαρρυνει. Και ο τροπος που διδασκαν τα αρχαια. Ολο γραμαμτικη και συντακτικο.

Εκαναν τα θεωρητικα μαθηματα να μοιαζουν απεχθη! Νομιζω οτι και τωρα με τον ιδιο τροπο διδασκονται.
Αμφιβαλω παντως οτι ειναι θεμα ανατομιας εγκεφαλου που δεν μας πανε τα μαθηματικα. Λιγο πολυ δεν ισχυουν αυτοι οι διαχωρισμοι περι αριστερο-δεξιου εγκεφαλου κλπ.

Συμφωνω οτι κι η αγορα επαιξε ρολο σε μεγαλο βαθμο που δοθηκε το πρωτειο στα μαθηματικα.

cynical είπε...

cirut,

αυτες οι ανατολικινες ειχαν και κατι βαρυγδουπα ονοματα, οπως "ενεργεια", μπορισλάβα, σταλίνα, κ.α.

Unknown είπε...

(α) χρησιμοποίησες την σωστή λέξη: δε σας πάνε, όχι δεν είστε καλές.
(β) δεν είναι θέμα ανατομίας, αλλά μηχανισμού σκέψης. Γνωρίζεις ότι κατά τη διαδικασία της σκέψης στον γυναικείο εγκέφαλο εμφανίζεται ηλεκτρική δραστηριότητα σε πολλά κέντρα ταυτόχρονα – multitasking, multivariable analysis – overanalysing και δε συμμαζεύεται, πράγματα που με βάση τους στόχους της φύσης για τα φύλα, δεν είναι καθόλου κακά για τη γυναίκα, ενώ στον άντρα εμφανίζεται ηλεκτρική δραστηριότητα στα εντοπισμένα κέντρα που αφορούν στη δραστηριότητα.
Για να μην αναλύσουμε πολύ παραπάνω τι επιτυγχάνεται με όλα αυτά, που ορθώς και επιτυγχάνεται, γιατί ορθώς επιλέχτηκαν ορισμένα πράγματα από τη φύση, η οποία μοιράζει τις δουλίτσες και δεν λέει να κάνουν όλοι απ’ όλα, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο παιγνίδι της, μπορούμε απλά να επιβεβαιώσουμε, ότι οι γυναίκες δεν έχουν έφεση στα μαθηματικά, όχι ότι αν αποφασίσουν όμως να ασχοληθούν δεν θα τα καταφέρουν και όλας!
Επίσης καλό θα ήταν να επισημάνουμε πως μπορεί μεν να εμφανίζονται γυναίκες με πολύ μεγάλη έφεση στα μαθηματικά από άντρες, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες από τους άντρες (ή το αντίθετο) μιας και το πιθανότερο είναι ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είναι γενικότερα καλύτερη στη χρήση του εγκεφάλου της, και αν πχ ξεπερνάει 2*Α την απόδοση Α ενός «φωστήρα άντρα τστα μαθηματικά, αν ασχολούταν με τις θετικές επιστήμες θα ξεπερνούσε πιθανόν κατά 2*Β και την καλύτερη γυναίκα στις θετικές επιστήμες!

Αλλά το θέμα είναι αν τελικά μας αρέσει να ξεπερνάμε ο ένας τον άλλο, ή να συνεργαστούμε για να ζήσουμε!!! :)

cynical είπε...

@Darthiir,

Για το τι ειναι ικανες να κανουν οι γυναικες και για το τι δεν ειναι, δεν μπορω να το δεχτω χωρις να κανω το αναλογο search ωστε να πεισθω για τα περιθωρια λαθους.

Οταν λενε οτι ο γυναικειος εγκεφαλος ειναι ετσι και ο αντρικος αλλιως, ειναι σαν να λενε οτι υπαρχει στανταρ αρσενικο και στανταρ θηλυκο. Το ιδιο συμβαινει και με το γονιδιομα.

Αρκετοι παιζουν το χαρτι του βιολογικου προκαθορισμου, γιαυτο καλο ειναι να το ξεσκεπαζουμε.

Κατα τα αλλα, οσο δεν μας στριμωχνετε, οχι εσεις αλλα οι προγονοι σας με τις ιδεες που σας εχουν κληροδοτησει, εμεις μονο συναινεση και συνεργασια θελουμς. Βασικα στα πιατα, και στο ξεσκονισμα...

ELvA είπε...

Τελευταια και ...καταιδρωμενη :)
για να πω οτι συμφωνω με οσους ισχυριζονται οτι τα Μαθηματικα δεν διδασκοντουσαν,τουλαχιστον στα Ελλ.σχολεια,με ενα τροπο που θα προσελκυε το μεσο μαθητη, αλλα οι καθηγητες δουλευαν με τους καλους και μονο μαθητες, αγνοωντας ουσιαστικα τους μεσους, που φυσικα ποτε δεν ειχαν δυνατοτητα να γινουν καλυτεροι!Δε ξερω αν κανεις αναφερθηκε και στο μεγαλο αριθμο των μαθητων στη ταξη, αλλο ενα προβλημα που συντελει στο να μη μπορουν να βοηθηθουν κι αυτοι που δεν ειναι 'αστερια' και ενδεχομενα χρειαζονται παραπανω εξασκηση και επιβλεψη απο το καθηγητη!
Δε πιστευω στις διαφορες μεταξυ ανδρων-γυναικων, μονο στις διαφορες μεθοδου διδιασκαλιας και αριθμου μαθητων στη ταξη!
Ουφ τα ειπα και παλι :)

Unknown είπε...

Όπως παρατήρησες (έχεις στεγανά ε;) δεν σου είπα ότι οι γυναίκες δεν είναι ικανές για τα πάντα, αλλά ότι δεν τους πάνε τα πάντα. Τεράστια διαφορά.
Επίσης δεν σου είπα πως είναι και πως δεν είναι ο εγκέφαλος, αλλά τι παρουσιάζει ο μέσος αντρικός και ο μέσος γυναικείος εγκέφαλος και ότι αυτό που παρουσιάζει εξηγεί και εξηγείται άψογα από τον απ’ τη φύση προορισμό των δύο φύλων (εκτός και αν θες να μου πεις ότι η φύση ήθελε και τους άντρες να τεκνοποιούν, αλλά έκανε λάθος στη μετάφραση).

Δεν με ενδιαφέρουν οι πρόγονοι, με ενδιαφέρει να μην πηδάμε τη ζωή μας στο όνομα του ανταγωνισμού της ισότητας και του φεμινισμού…

Επίσης πιστεύω ότι η φύση ξέρει καλύτερα απ’ τους ανθρώπους :)

cynical είπε...

Γεια σου Ελβα,

τα μαθηματικα ηταν περιβεβλημενα με ενα πεπλο μυστηριου και ιεροτητας βρε παιδι μου, μονο για τους εκλεκτους, τους μυημένους και τους φωτισμενους. Τα αγορια το εβλεπαν σαν προκληση, ενω τα κοριτσια λιγοτερο επιθετικα και ανταγωνιστικα δεν πολυ ηθελαν να αναμετρηθουν μαζι τους.

Ετσι μαλλον εξηγειται.

cynical είπε...

Αυτο κι εγω λεω darthiir,

δεν ξερω πώς εκανε τον θηλυκο και τον αρσενικο εγκεφαλο η φυση. Δλδ, το οτι δεν εκανε η φυση τους ανδρες να τεκνοποιουν δεν μου εξηγει γιατι πρεπει να εχουν και διαφορετικο εγκεφαλο ειτε σαν ανατομια ειτε σαν κυκλωμα. Επισης δεν ξερω αν εχουν κοινα τα βασικα κυκλωματα και αν διαφοροποιουνται απο το κοινωνικο περιβαλλον τα υπολοιπα. Κι οποιος πει οτι το ξερει, δεν θα λεει την αληθεια.
Τι ειναι εγγενες και τι επικτητο.

Οσο για τη φαγωμαρα, κανεις δε τη θελει, εφ' οσον τα πιατα ειναι πλυμμενα και στη θεση τους!

Sophia είπε...

Για αυτό υπάρχουν και τα πλυντήρια πιάτων... ;-ΡΡΡΡ

Unknown είπε...

Μόνο που το σκεπτικό που ανέπτυξα έρχεται σε συμφωνία και με τη διαφορετικότητα των φύλων, αλλά και με το γεγονός ότι παρά τη διαφορετικότητά τους, αυτά είναι ικανά για όλα, αρκεί να καταπιέσουν τη φύση τους!
Τα δύο φύλα είναι διαφορετικά. Ίσα είναι, όμοια δεν είναι. Και επειδή έχουν και διαφορετική φυσιολογία, αλλά και διαφορετικές ορμόνες (οι οποίες καθορίζουν στο μέγιστο τον φαινότυπο), διέπονται από διαφορετικούς μηχανισμούς!
Και έχουν και διαφορετικό προορισμό για να μπορούν να μοιράζονται!

VAD είπε...

Δεν απατάσαι φυσικά,ξέφυγα απ'τα στερεότυπα:)))

NdN είπε...

Τον τελευταίο καιρό βλέπω όλο και περισσότερες γυναίκες να ασχολούνται με επαγγέλματα που θέλουν καλή γνώση μαθηματικών. Οι θηλυκές traders πληθαίνουν, τα front offices των τραπεζών έχουν και κρεμάστες για ταγιέρ, στο engineering βλέπεις συχνά γυναίκες σε υψηλές θέσεις. Οπότε οι παρατηρήσεις στον αληθινό κόσμο συμφωνούν με πολλά από τα θεωρητικά αποτελέσματα.

cirut είπε...

@Cyn καλημέρα,

σκέφτομαι να λύσω το πρόβλημα του σπασίματος πιάτων, με ενεργειακό τρόπο. Στα σκυλάδικα αντί να σπαν πιάτα καινούρια ή πλυμμένα, να σπάνε τα ..άπλυτα, απ' το νεροχύτη.

Έτσι θα έχουμε συνεχώς καινούρια πιάτα, (έστω κι ό,τι είναι) και θα έχουν (μετά τους σκυλάδες/ούδες) και οι γάτες δουλειά!

Κι είναι ακόμα πρωί.... Φαντάσου ως το βράδυ! Tα μαθηματικά στην πίστα.

k2 είπε...

Cynical καλημέρα!
Συμφωνώ γενικά μαζί σου και νομίζω ότι πιο πολύ δεν έχει να κάνει με το τι ταιριάζει στο μυαλό των αντρών ή των γυναίκων, αλλά με τις κοινωνικές συνθήκες και με το σε τι καριέρες ωθούνται συνήθως αγόρια και κορίτσια, ήδη από το σχολείο: ο γιος μηχανικός ή γιατρός για να βγάζει λεφτά, η κόρη δασκάλα, φιλόλογος ή άντε τώρα πια και νομικός, για να δουλεύει μεν, αλλά να έχει και χρόνο για σπίτι και παιδιά. Και μάλλον ένας απ'τους λόγους που αρχίζει να αλλάζει αυτό είναι ότι αλλάζουν σιγά-σιγά τα πρότυπα (αν και, μια βόλτα από το ΕΜΠ είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς ότι οι γυναίκες είναι μειοψηφία, και μάλιστα στους μηχανολόγους ή τους ναυπηγούς σχεδόν ανύπαρκτη).
Α, κι αν βρω ποτέ άντρα διατεθειμένο να αφήσει κατά μέρος την καριέρα του για να είναι αυτός πιο πολλές ώρες στο σπίτι, μέχρι που θα πειστώ να κάνω και παιδί! :)

cynical είπε...

ΝdN,

το μονο που διερευνησα λιγακι ηταν για τις επιδοσεις στα τεστ μαθηματικων. Τωρα στην πραγματικη αγορα εργασιας, εχω την εντυπωση οτι υπαρχουν μεγαλες διαφοροποιησεις οσον αφορα τα τεχνικα επαγγελματα. Υπαρχει βεβαια κλεισιμο της ψαλλιδας, και ειναι αυτο που παρατηρεις.

cynical είπε...

Καλα cirut,
δεν χρειαζεται να πηγαινουμε ως το σκυλαδικο. Υπαρχουν και τα χαρτινα πιατα. Και οικολογικα και ανακυκλωσιμα.

cynical είπε...

@k2,
θα επρεπε το κρατος να υποχρεωνει και τους πατεραδες στο να παιρνουν γονικη αδεια. Σημερα την παιρνουν μονο οι γυναικες. Λλιως να τους κοβει μορια ο εργοδοτης και να μην παιρνουν προαγωγη.
Επισης να υπαρχει και μια υπηρεσια ή ενα μηχανημα που να αποφορτιζει τις γυναικες απο τις ενοχες που δεν παρατησανε τη δουλεια τους για να μεγαλωσουν τα παιδια τους.

wolfgangius είπε...

Το θέμα αυτό είναι αρκετά συχνά θέμα συζήτησης μεταξύ των μαθηματικών/φυσικών. Και ίδιοι αναρωτούνται για τα αίτια αυτής της αναντιστοιχίας. Παρόλο που έχω λάβει μέρος σε πάμπολλες τέτοιες συζητήσεις πότε δεν αποφάσισα να το ψάξω. Ο προβληματισμός σας με κινητοποίησε και έκανα μία ψιλοερευνούλα που ελπίζω να συνεισφέρει στη συζήτηση.

Μία πολύ καλή παραπομπή είναι η http://www.kif.nbi.dk/She_Figures_2006.pdf, η οποία είναι μία στατιστική έρευνα της ΕΕ για τη γυναίκα στην επιστήμη.

Το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό ώστε να επιδέχεται απαντήσεις του τύπου φταίει μόνο η κοινωνία –μπιχεβιοριστική αντίληψη– ούτε του τύπου φταίνε μόνο τα γονίδια – γενετική αντίληψη. Η μάχη μεταξύ γενετιστών και μπιχεβιοριστών είναι πάντα ισόπαλη –όπως πάμπολλες φορές έχει δείξει η ιστορία– μιας και οι δύο αυτοί παράγοντες μαζί διαμορφώνουν τις παρατηρούμενες συμπεριφορές!

Θα αναφέρω πρώτα δύο γενετικά αίτια. Καταρχήν, μελέτες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών στην ικανότητα κατανόησης των μαθηματικών και γενικότερα των θετικών επιστημών. (Βλ. για παράδειγμα το πρώτο συμπέρασμα στο http://books.nap.edu/openbook.php?record_id=11741&page=2). Τα γενετικά αίτια που ίσως να έχουν να κάνουν με τη διαφοροποίηση αυτή πρέπει να βρίσκονται αλλού και έχουν άμεση σχέση με τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος/α για να γίνει ερευνητής/πανεπιστημιακός. Καλώς ή κακώς σήμερα η διαδικασία αυτή απαιτεί εκτός από ένα διδακτορικό και 2-3 μεταδιδακτορικά. Αυτό σημαίνει: Α) Μία θέση σε ένα ερευνητικό ινστιτούτο ή πανεπιστήμιο θα είναι δυνατή στην ηλικία των 30-35 στην καλύτερη. Για πολλές γυναίκες που θέλουν να κάνουν οικογένεια αυτός είναι ένας λόγος να σταματήσουν μετά το διδακτορικό τους και να μην ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα – μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο παλιομοδίτικο, αλλά το έχω δει να συμβαίνει τόσο πολλές φορές γύρω μου! Βλ. επίσης http://www.nih.gov/news/pr/oct2007/od-31.htm. Β) Κάθε ένα με δύο χρόνια απαιτείται μετακίνηση από μία χώρα (ή ήπειρο) σε άλλη. Γενικά οι άντρες είναι πιο ευέλικτοί σε αυτόν τον τομέα, ενώ οι γυναίκες, ιδίως αν έχουν και κάποιο παιδί, όχι σε τέτοιο βαθμό. Βέβαια, σε αυτήν την ανελαστικότητα παίζουν ρόλο και οι σύντροφοι των γυναικών αυτών –αν υπάρχουν– μιας και οι άντρες πιο δύσκολα θα παρατήσουν τα πάντα για να ακολουθήσουν τη σύντροφό τους σε κάποια άλλη χώρα. Το αντίστροφο όμως είναι πολύ συχνό. Δηλαδή οι άντρες είναι πιο ευέλικτοι στις μετακινήσεις όταν πρόκειται για τη δική τους δουλειά από ότι όταν πρόκειται για τη δουλειά της συντρόφου τους!

Μπορεί οι δύο αυτοί λόγοι να μη φαίνονται και τόσο σημαντικοί, αλλά στην πραγματικότητα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της υπάρχουσας εικόνας. Για παράδειγμα στο φυσικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών μόνο 2-3 καθηγήτριες έχουν κάνεις διδακτορικά και μεταδιδακτορικά στο εξωτερικό, το ίδιο και στο ίδρυμα του εξωτερικού που βρίσκομαι τώρα. Οι περισσότερες τα κάνουν στο χώρα που διαβιούν, αλλά αυτό μειώνει τις πιθανότητές τους να καταλάβουν μία μόνιμη θέση.

wolfgangius είπε...

Όσο αφορά τα κοινωνικά αίτια. Α) Οπωσδήποτε ο τρόπος με τον οποίο μία κοινωνία αντιμετωπίζει τη γυναίκα παίζει σημαντικό –ίσως και τον πρωτεύοντα– ρόλο στη διαμόρφωση αυτού του φαινομένου. Για αυτό άλλωστε και στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου οι γυναίκες θεωρούνταν ισότιμες εργασιακά με τους άντρες, παρατηρούνται τα μεγαλύτερα ποσοστά γυναικών ερευνητριών και κατόχων διδακτορικών (πάνω από 50%), βλ. διαγράμματα στις σελίδες 21, 25 και 28 του http://www.kif.nbi.dk/She_Figures_2006.pdf. Η Ιαπωνία όπως φαίνεται βρίσκεται στον αντίποδα! Β) Η ανδροκρατία σε αυτούς τους τομείς κάνει οπωσδήποτε πιο δύσκολη τη ζωή των γυναικών πανεπιστημιακών/ερευνητριών –ένα κληροδότημα του παρελθόντος όπου επικρατούσαν διαφορετικές συνθήκες– κάτι το οποίο τείνει να αλλάξει – και θα αλλάξει μιας και ο ρυθμός αύξησης των γυναικών ερευνητριών είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο των ανδρών! (Βλ. βλ. διαγράμματα στις σελίδες 26, 30, 31 και 32 του http://www.kif.nbi.dk/She_Figures_2006.pdf). Επιπλέον, όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια είναι equal opportunity employers ενθαρρύνοντας και προωθώντας τη γυναικεία συμμετοχή στην έρευνα.

Xavier είπε...

Τα έχει αναλύσει αυτά η Βιτζίνια Γουλφ, και το πνέυμα της ανάρτησης νομίζω συμφωνεί μαζί της.

doera είπε...

Ως μηχανολόγος μηχανικός, το ποιο θετικό και εφαρμοσμένο πεδίο των επιστημών, στο οποίο ενταχθηκα αρχικά από αντίδραση αλλά και σπρώξιμο, έχω να πω ότι είναι όλα θέμα κουλτούρας. Επίσης εκ των υστέρων είχα να δουλέψω σε ένα κόσμο με σχεδόν μόνο άντρες, συχνά αρνητικά τοποθετημένους απέναντι στις γυναίκες στο χώρο τους. Ένα χώρο που εξ ορισμού είναι λίγο πιο σκληρός σε συνθήκες-σε επίπεδο εφαρμογής- από αλλους επαγγελματικούς χώρους. Προφανώς όλα αυτά είναι αποτρεπτικά για κάποιες γυναίκες.

cynical είπε...

Καλημερα wolfgangius,

πολυ ενδιαφερουσα και σημαντικη η παρεμβαση σου!

Γενετικα αιτια δεν εχουν ανευρεθει
για το λογο οτι δεν υπαρχει και διαφορα στην performance. Αλλα το ιδιο το προβλημα ειναι αρκετα δυσκολο απο μονο του, στο βαθμό που δεν υπάρχει καποια αξιοπιστη μεθοδος που να μπορει ν' αντιστοιχησει με αδιαμφισβητητο τροπο μια βιολογικη διαφορα (που υπαρχουν) σε μια συγκεκριμενη επιδοση που ειναι αποτελεσμα ψυχολογικων και κοινωνικων συντεταγμενων.

Γιαυτο οι γενετιστες θα πρεπει να μενουν εξω απο τετοιες περιοχες.

Αυτα που εξιστορεις για το τι τραβαει μια γυναικα για να κανει ακαδημαικη καριερα ισχυουν και τα γνωριζω απο πρωτο χερι. Και ειναι απολυτως αληθή! Το παιδι, αλλου το συνελαβα, αλλου το γεννησα, αλλου το μεγαλωσα. Από το ενα post-doc στο αλλο. Μια αλλη γνωστη αστρονομος, μου ελεγε οτι οι γυναικες του συναφιου της αδυνατουν να κανουν παιδια επειδη παιρνουν πολλες ωρες σε αστεροσκοπεια σε πολυ κακες καιρικες συνθηκες και στην υπαιθρο.

Αλλα ειναι και ενας αλλος παραγοντας που σχετιζεται με το φυλο και ειδικα με την κοινωνικη συμπεριφορα. Ο ακαδημαικος χωρος ειναι πολυ ανταγωνιστικος, ωστε η εξευρεση εργασιας και η προωθηση στην ιεραρχια να χρειαζονται ιδιοτητες οι οποιες δεν συναδουν και πολυ με τον χαρακτηρα μας: Δημοσιες σχεσεις, ρουφιανες, διαγκωνισμους, υπερ-εκθεση του εαυτου, υπερβαλλουσα αυτοπεποιθηση, και διαθεσιμοτητα....

Αλλα αυτα τα χαρακτηριστικα απαιτουνται και σε αλλους επαγγελματικους χωρους. Οχι μονο στηνacademia, που εκει τουλαχιστον μπορεις να εχεις και ευελικτο ωραριο και εργασια απο το σπιτι, αν δεν κανεις πειραματα.

Σ' ευχαριστω επισης και για τα στοιχεια.

cynical είπε...

Γεια σου Xavier,

Μηπως θυμασαι που είναι γραμμενα;

cynical είπε...

Γεια σου doera,

Ειναι οντως αρκετα κουραστικο να δουλευεις σε χωρους οπου υπερτερουν και μαλιστα κατα πολυ, οι ανδρες. Δεν μπορεις να κανεις ευκολα κολλητους.

Xavier είπε...

Καλησπέρα Κυνική. Στο A Room of One's Own.

cynical είπε...

Ευχαριστω Xavier.

wolfgangius είπε...

Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και πιο νέα έκδοση, του 2009, της ΕΕ για τη σχέση γυναίκας και επιστήμης http://ec.europa.eu/research/science-society/document_library/pdf_06/she_figures_2009_en.pdf. Από ό,τι δείχνουν τα στοιχεία τα πράγματα καλυτερεύουν :)

Έχεις απόλυτο δίκιο όσο αφορά το θέμα της επίδοσης. Είναι δύσκολο –αν όχι αδύνατο- να συνδυάσεις τις γενετικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων με μία πανομοιότυπη συμπεριφορά σε κάποιο ζήτημα – εδώ η επίδοση στις θετικές επιστήμες. Και όντως εδώ οι γενετιστές δεν έχουν και πολύ δουλειά. (Σύμφωνα με το διάγραμμα στη σελ. 26 οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη απορροφητικότητα στην αγορά εργασίας, αυτό θα μπορούσε να συνδυαστεί κάλλιστα και με την καλύτερή τους απόδοση!).

Αλλά το ζήτημα που τέθηκε –αν το κατάλαβα καλά- ήταν το ποιοι είναι λόγοι που αποθαρρύνουν/εμποδίζουν τις γυναίκες από το να συνεχίσουν μετά την απόκτηση του πτυχίου τους. Και εδώ νομίζω ότι οι γενετιστές έχουν μπόλικη δουλειά μιας και η παρατηρούμενες συμπεριφορές των δύο φύλων διαφέρουν, με αποτέλεσμα να διαμορφώνουν την πραγματικότητα που περιγράφεις. Αναμφισβήτητα πολύ από αυτούς τους λόγους είναι κοινωνικοί -μπορεί να είναι και οι περισσότεροι- αλλά θα ήταν άδικο να μη ληφθούν υπόψη και οι βιολογικοί.

Ως παράδειγμα θέτω το εξής νοητικό πείραμα. Πόσοι/ες έλληνες/νίδες στην ηλικία των 30+ θα έφευγαν για να κάνουν ένα μεταδιδακτορικό στην Αυστραλία; Νομίζω ότι το ποσοστό των ανδρών θα ήταν μεγαλύτερο. Το ποσοστό αυτό θα μεγάλωνε υπέρ των ανδρών αν υπήρχε ένας γάμος ή ένα παιδί στη μέση. Νομίζω ότι αυτή η διαφοροποίηση στη συμπεριφορά έχει –όσο και να μη μας αρέσει- και γενετικά εκτός από κοινωνικά αίτια!

Ανώνυμος είπε...

ωραιο αρθρο

βεβαια εγω δεν ξερω καμια απολυτως κορυφαια μαθηματικο ή τελος παντων να ασχοληθηκε με φυσικη και να διακριθηκε σε κορυφαιο επιπεδο..

cynical είπε...

Προσφατο παραδειγμα, η νεαρη ιρανη καθηγ στο stanford που πηρε το βραβειο fields (αντιστοιχο του νομπελ στα μαθηματικα)

Ανώνυμος είπε...

εξαιρεση..για καθε ενα τετοιο παραδειγμα υπαρχουν μυριαδες παραδειγματα αντρων...

ποσα νομπελ φυσικης εχουν γυναικες;

επισης μηπως οι γυναικες υπερεχουν στα θεωρητικα μαθηματα