Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Η Πρόσληψη των Απεργιακών Κινητοποιήσεων (γενικώς)


Η απεργία, σαν μέσο πίεσης μιας επαγγελματικής ομάδας απέναντι σε κάποιον εργοδότη, είτε ιδιωτική επιχείρηση είναι αυτός, είτε το κράτος, έχει σαν πρώτο και κύριο μέλημα να πλήξει. Δεν νοείται απεργία εργαζομένων χωρίς κάποιος άλλος, εκτός των απεργών, να θίγεται ή να υποφέρει. Αλλιώς δεν θα υπήρχε κανένας λόγος και να πραγματοποιηθεί.


Αν πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση, η απεργία πλήττει κυρίως την παραγωγή ή την παροχή υπηρεσιών και δια μέσου αυτών αντανακλάται και σε μια περιορισμένη αλυσίδα ανθρώπων που είναι οι πελάτες και οι προμηθευτές, ενώ αν πρόκειται για το κράτος επιδρά σε ένα πολύ μεγαλύτερο και τυχαίο κομμάτι του πληθυσμού.


Η ταλαιπωρία και η απώλεια αποτελούν λοιπόν ενδογενή χαρακτηριστικά μιας απεργιακής κινητοποίησης και αυτό συνέβαινε πάντα. Η δε επακόλουθη δυσανεξία σπάνια έπαιρνε εκρηκτικές διαστάσεις, βάσει του σκεπτικού ότι σε κάποιο μεταγενέστερο χρόνο οι νυν θιγόμενες ομάδες θα μπορούσαν να βρίσκονται στην ίδια θέση με τους απεργούς. Έτσι, η δυσανεξία έδινε βήμα στην ανοχή.


Όχι τόσο εύκολα πια. Τα τελευταία χρόνια, μέσα από μια βαθμιαία διαδικασία σπασίματος κάθε έννοιας κοινωνικού συμβολαίου, οι απεργίες δεν γίνονται πλέον εύκολα ανεκτές. Όχι μόνο από τους εργοδότες, πράγμα που είναι φυσιολογικό, αλλά και από τους άλλους εργαζόμενους, και μάλιστα με εντελώς φτηνές κάποιες φορές δικαιολογίες, όπως τη δικαιολογία της αφαίρεσης του δικαιώματος του ψωνίζειν και ψωνίζεσθαι ή της στέρησης της ελευθερίας μετακίνησης μετά τροχοφόρου εις τους δρόμους και τα πεζοδρόμια πέριξ του Συντάγματος.


Η παρατηρούμενη με τα χρόνια ελάττωση των αποθεμάτων ανοχής των κοινωνικών στρωμάτων απέναντι στους απεργούς, είναι ένα πραγματικό φαινόμενο το οποίο δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνον με βάση το άδικον της συγκεκριμένης απεργιακής κινητοποίησης, που μπορεί βέβαια κατά περίσταση και να ισχύει Διότι δίκαιες ή άδικες απεργίες γίνονταν πάντα. Και δεν βλέπω το λόγο γιατί να έχει αλλάξει τώρα τόσο πολύ το ποσοστό του ενός είδους εις βάρος του άλλου, της συχνότητας δηλαδή εμφάνισης άδικων απεργιών, έναντι της συχνότητας εμφάνισης των δίκαιων.


Επειδή δεν υπάρχει κάποιος σαφής και συγκεκριμένος κανόνας που να χαρακτηρίζει μια απεργία άδικη ή δίκαια, εκτός κάποιων γενικών νομικών διατάξεων, που δεν έχουν και μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης παρά μόνο των δικαστών, το περιεχόμενο της έννοιας «άδικη απεργία» εν πολλοίς διαμορφώνεται κεντρικά από τους κατόχους των μηχανισμών επηρεασμού, που είναι τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση.


Ένας από τους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης είναι και η συκοφαντία, η οποία έχει εφαρμοστεί κατά κόρον και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Όταν όλοι αποδεχόμαστε τη διάλυση των εργατικών συνδικάτων, λίγοι εξετάζουμε και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για τη διάλυση αυτή, μιας και είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι η διάλυση υπαγορευόταν από την εξάλειψη της αναγκαιότητας ύπαρξής τους λόγω βελτίωσης των εργασιακών συνθηκών. Επί τροχάδην, ο ένας μηχανισμός είναι η απειλή απόλυσης των οργανωμένων και ο άλλος, η κατασυκοφάντηση.


Η πιο κοινή μορφή λοιπόν συκοφαντίας των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι η παρουσίαση όλο και συχνότερα των εργασιακών διεκδικήσεων ως συντεχνιακών. Με το άκρως αρνητικό περιεχόμενο που αποδίδεται στη λέξη αυτή, ως απόσπασης προνομίων, ο προσανατολισμός της κοινής γνώμης είναι μια εύκολη πλέον δουλειά, μιας και δεν είναι πολλοί αυτοί που θα καθίσουν να διερευνήσουν το ιστορικό και τα εσωτερικά προβλήματα των απεργών ομάδων, ώστε να σχηματίσουν μια όσο το δυνατόν αντικειμενικότερη άποψη.


Ένας άλλος μηχανισμός απαξίωσης των απεργιών είναι και ο χαρακτηρισμός τους συλλήβδην ως αντικοινωνικών, άποψη που αντιλαμβάνεται την διεκδίκηση σαν ένα zero sum game, με την έννοια ότι αυτό που θα κερδίσει η μια ομάδα, αυτόματα θα χαθεί από κάποια άλλη. Κάτω από την οπτική αυτή οι οποιεσδήποτε διεκδικήσεις ακυρώνονται στη συνείδηση της κοινωνίας και ουδέποτε νομιμοποιούνται.


Εν όψει λοιπόν των απεργιακών κινητοποιήσεων των αγροτών και των όσων επόμενων θα ακολουθήσουν, καλό είναι να τα έχουμε όλα αυτά υπ’ όψιν μας πριν αρχίσουμε να κρίνουμε και να κατακρίνουμε.



46 σχόλια:

Θανασης Ξ. είπε...

cynical καλησπέρα..

Πολύ νηφάλιο, ξεκάθαρο κείμενο..

Διότι, κι εγώ μπορεί να 'εκνευρίστηκα' με τους λιμενεργάτες, ή με τους αγρότες κλπ, αλλά κι αυτό το παιχνίδι των μίντια που τους κατασυκοφαντούν, που τονίζουν τις 'βλάβες' που υποτίθεται θα προκαλέσουν σε άλλες κοινωνικές ομάδες, κάτι δηλώσεις-απειλές, κάτι 'μηνύσεις', κάτι 'επιμελητήρια' κλπ, πολύ με φοβίζουν επίσης..

Τελικά πρέπει να εστιάζουμε στα 'αιτήματα', κατά πόσον αυτά είναι δικαιολογημένα, υπερβολικά, άκαιρα κλπ παρά στον ΤΡΟΠΟ της διεκδίκησης.

Διότι, όλα κι όλα, ΚΑΘΟΛΟΥ δεν θελω να δω τα ΜΑΤ να ανοίγουν τους δρόμους..
Όλα κι όλα..

grsail είπε...

Πολύ σωστά και συμφωνώ ότι πρέπει να προσέχουμε τις ‘κακοτοπιές’ πριν διαμορφώσουμε άποψη, αλλά επιμένοντας λίγο στο θέμα των αγροτών ήθελα να πω ότι ... η τιμή των σιτηρών είναι στα 9 λεπτά το κιλό και οι Έλληνες παραγωγοί έρχονται ίσα βάρκα - ίσα νερά στα 18 με 20 λεπτά ενώ το ΚΚ ζήτησε (ως επίσημη θέση του κόμματος παρακαλώ) 40 λεπτά ! Επίσης ο τόνος του ελληνικού χυμού πορτοκαλιού κοστίζει 1.180 δολάρια και ο εισαγόμενος φτάνει τα 880, … άρα εξαφανίζεσαι από τις αγορές ή πουλάς με ζημιά και μετά _απαιτείς_ την επιδότηση ή σταματάς να παράγεις, επίσης οι αγρότες που αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού συμμετέχουν με λιγότερο από 3% στο ΑΕΠ. Αυτά είναι μη αμφισβητήσιμοι αριθμοί που κυκλοφορούν ευρέως στον ειδικό και ημερήσιο τύπο και σε πολλά μπλογκς. Επί πλέον παρά τις εκατοντάδες τηλεοπτικές ώρες (μήπως χιλιάδες ;) που είχαν στην διάθεσή τους οι αγρότες μας δεν είδα ούτε έναν, μα ούτε έναν, με ένα κομμάτι χαρτί στο χέρι του από το οποίο να διαβάσει πέντε ή δέκα συγκεκριμένα αιτήματα ! Άφησε που η μέθοδος οδικού αποκλεισμού της χώρας είναι από την φύση της κοινωνικά προκλητική … Δεν έχω την αφέλεια να θεωρώ ότι γνωρίζω εις βάθος το ιδιαίτερα περίπλοκο και χρονίζον αγροτικό ζήτημα αλλά οι παραπάνω απλοϊκές παρατηρήσεις με οδηγούν σε κάπως αρνητική τοποθέτηση.
Εν κατακλείδι θέλω να πω ότι είναι στο χέρι μας σε κάθε απεργία να μορφώσουμε θέση με συγκεκριμένα κριτήρια και επιχειρήματα και να μην κρεμόμαστε από μαυρογιαλούρους και παραθυράκηδες για να καταλάβουμε τι γίνεται. Ο χρόνος και ο κόπος που απαιτείται δεν είναι δα και τρομερά. Μόνο λίγος σεβασμός χρειάζεται σε αυτούς που –καλώς ή κακώς- αγωνίζονται αλλά και στον εαυτό μας.

cynical είπε...

Γεια σου Θαναση,

προσπαθησα να δω το θεμα απο μακια (οπως κανω δλδ συνηθως) γιατι αμα μπλεχτεις σε λεπτομερειες χανεις την ουσια το γενικο trend.

Νομιζω οτι εχει χαθει η ανοχη και αυτο κατω απο τη δραση των μηχανισμων που περιεγραψα. Αυτο δε σημαινει οτι ειναι παντα παροντες. Απλως ας τους εχουμε στο μυαλο μας οταν προσπαθουμε να κρινουμε.

Και οταν προκειται για μεγαλες εργασιακες κατηγοριες, τοτε δεν ειναι ευκολο το αναθεμα.
Χρειαζεται πρωτα ευρεια ενημερωση για το πως ξενικησαν ολα αυτα.

cynical είπε...

Γεια σου @grsail,

το αγροτικο ειναι ενα πολυ συνθετο προβλημα, και διαχρονικο. Εχει μαλιστα ιδιαιτερα πληγει με εντολες εως και εξαφανισης απο ΕΕ, απο το '80 και μετα.

Εχω και γω καποια αποσπασματικα στοιχεια αλλα δεν μπορω να τα χρησιμοποιησω ειτε για να δικαιολογησω ειτε για να αναθεματισω.

Ειναι μια μεγαλη κοιν κατηγορια, η οποια δεν τα βγαζει περα. Δεν ξερω ποιος εκανε τα περισσοτερα λαθη, αυτοι η οι εκαστοτε κυβερνησεις. Καπου ψυλλιαζομαι οτι δεν βγαινει ευκολα το συμπερασμα.

Στα καναλια ακουγονται μονο θραυσματα του προβληματαος. Και δεν θελω να τα λαβω υπ' οψιν.

Το ζητημα ειναι δραματικο οχι μονο για την ταξη των αγροτων που με ανωθεν εντολες επρεπε να συρρικνωθει, αλλα και για το προβλημα της διατροφικης αυταρκειας της χωρας μας. Δεν μπορει μια χωρα να ξεριζωσει τα αμπελια, τα σιτηρα και να καλλιεργει ακτινιδια, βερυκκοκα και παπαγιες, γιατι αυτο θελει σημερα η αγορα!

ΥΓ. Ξερεις κανενα καλο βιβλιο που να ασχολειται με την πορεια του αγροτικου ζητηματος στη χωρα απο την ΕΟΚ και μετα;

Greek Rider είπε...

Cynical σε ότι αφορά τους αγρότες σε λίγα χρόνια θα τους χρηματοδοτούνε από τα κονδύλια Natura για να φροντίζουν τις άγριες πλέον φυσικές εκτάσεις τους.... (σοβαρά το λέω αυτό).

Το πρόβλημα είναι οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Με όσους έχω μιλήσει εγώ (όσους ξέρω) είναι άτομα με δύσκολες εργασιακές συνθήκες, φασαρία, φωνές-ουρές, και φοβερή ανοργανωσιά που βγαίνει όλη πρώτα από όλα πάνω τους και τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Τους άλλους που σίγουρα υπάρχουν και είναι πιο λούφα δεν έχει τύχει να τους γνωρίσω από κοντά.

Παρόλα αυτά δεν μπορούν να συνδέσουν την έννοια της βελτίωσης της οργάνωσης της δουλειάς τους με τα συνδικαλιστικά αιτήματα και δεύτερον είναι πλήρως συμβιβασμένοι.

Ο μέσος όρος ηλικίας των ΔΥ είναι υψηλός και ο άνθρωποι πάνω από μια ηλικία δεν έχουν πολλές αντοχές για συγκρούσεις.

Άλλωστε όπως ξέρω, οι περισσότεροι με καθαρούς μισθούς μαζί με τα επιδόματα 1400 ευρώ - το μέγιστο γι' αυτούς που αναφέρομαι - πώς να κάνουν απεργία; Έχουν παιδιά που σπουδάζουν, δάνεια που πληρώνουν, σπίτια, αυτοκίνητα κτλ.

Κανείς δεν τους είχε θίξει το θέμα ότι υπήρχε πιθανότητα να πάθαιναν αυτό που παθαίνουν σήμερα. Ήταν βέβαιοι ότι όλα θα πάνε καλά! Και αν τους το είχε πει κανείς θα τον είχαν περάσει σίγουρα για τρελό...

Άσε που με αυτά που ακούνε στις τηλεοράσεις (δέος και τρόμος) σε λίγο θα προτείνουν και μόνοι τους μειώσεις. Οι εφοριακοί, τελωνειακοί και κάποιοι άλλοι με υψηλές αποδοχές απεργούν γιατί έπαιρναν πολλά χρήματα και μπορούν να κάνουν μερικές μερούλες απεργία. Οι υπόλοιποι των 1400 ευρώ (όταν έρθει η σειρά τους) είναι για να τους κλαίνε οι ρέγκες.

Άσε που οι συνδικαλιστές στο δημόσιο είναι μόνο για δημόσιες σχέσεις και να διοργανώνουν χοροεσπερίδες του τύπου "του νόου ας μπέτερ".

Λυπάμαι πολύ για το κατάντημα των δημοσίων υπαλλήλων, τόσο σε συνθήκες εργασίας όσο και διεκδικήσεων, αλλά και ευαισθητοποίησης.

grsail είπε...

Ας μην αναλύσουμε την σημασία του γεγονότος ότι μόλις εξήντα πέντε χρόνια πριν εξαφανίστηκε ολόκληρη η βιομηχανική υποδομή της χώρας (που ακόμα και οι Γερμανοί την σεβάστηκαν) από τους στοχευμένους Βρετανικούς βομβαρδισμούς του Πειραιά και της Αθήνας μ ε τ ά την αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής ! Βλέπετε η πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας μας υπήρξε βασικός στόχος των «φίλων» και «συμμάχων» μας. Αφού αποτυπώσουμε αυτό το κρατούμενο θα πρέπει να σημειώσουμε και ότι η χώρα αυτή υπήρξε αδιάλειπτα συνεπής στις οικονομικές της υποχρεώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μιλώ για την συνεισφορά μας στο Κοινό Ευρωπαϊκό Ταμείο που είναι της τάξεως των 2,6 δις κάθε χρόνο, βλέπετε είναι κάπως ακριβό αυτό το … club. Να λάβουμε υπ’ όψη μας επίσης την προσήλωση όλων των κυβερνήσεών μας στις ποσοστώσεις όσον αφορά στην Αγροτική μας οικονομία. Οι ποσοστώσεις οδήγησαν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού μας – και παρά τις περιβόητες επιδοτήσεις – στην φτώχεια, έσπρωξαν προς την εισαγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού (άρα αύξηση ανεργίας) και κατέληξαν να περιορίσουν την αγροτική μας παραγωγή στο 3% περίπου του ΑΕΠ ! Αυτό –όπως καταλαβαίνετε- σημαίνει ανάγκη για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που θα μπορούσαν, υπό άλλες συνθήκες, να έχουν παραχθεί εδώ.

Βρισκόμαστε λοιπόν εν έτει 2010 με μια υποτυπώδη Βιομηχανία και με μια κουτσουρεμένη και χωρίς πραγματική προοπτική Αγροτική Παραγωγή … ωραία !

Είναι μακριά –πολύ μακριά- από εμένα να αμφισβητήσω την αδήριτη ιστορική αναγκαιότητα για την Ενωμένη Ευρώπη και τον ιδιαίτερο (εν δυνάμει) ιστορικό ρόλο που μπορεί να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως πρέπει επίσης να γνωρίζουμε την πραγματικότητα και να μην αδικούμε τους εαυτούς μας και την χώρα μας ούτε να επιτρέπουμε σε άλλους, ιδιοτελείς και κακόβουλους (βλ. Financial Times) ή απλώς άσχετους να μας υποτιμούν και να μας προσβάλλουν άδικα ! Στην Ευρωπαϊκή ένωση μας έβαλαν. Δεν μπήκαμε ! Μας έβαλαν με τους δικούς τους και όχι με τους δικούς μας όρους !

Αυτός είναι ίσως ένας από τους βασικότερους λόγους που οδήγησαν στην συντριβή και την πλήρη αποδυνάμωση της Αγροτικού πληθυσμού. Σαν να μην έφταναν αυτά βλέπουμε σήμερα να σπαράζει απέναντί μας μια αγροτική συντεχνία φθαρμένη από την απογοήτευση χρόνων, την έλλειψη σχετικής παιδείας και πληροφόρησης αλλά και στραβά, κακά και άσχημα κομματοκρατούμενη. Υπάρχει άραγε διέξοδος ;


ΥΓ1. Και εγώ -λόγω των ημερών- ψάχνω για κανένα καλό σχετικό βιβλίο, θα σου πω.
ΥΓ2. Αυτό που είπε ο Greek Rider για το Natura και σοβαρή βάση έχει και καθόλου αστείο δεν είναι.

bbimbo ( PR PROFILE ) είπε...

σας χαίρομαι..:-)

...αυτοί θέλουν σήμερα λεφτά
για να ξανακάνουν αύριο τα ίδια...

και σεις κάθεστε και αναλύετε όλο το
εργατικό δίκαιο και το αγροτικό πρόβλημα..!!!

υγ. τον φλεβάρη αρχίζει η σπορά,
θα ήταν ενδιαφέρον να δείτε
πόση "mosandos" θα καλύψει
την ταλαίπωρη αγροτική γή...
...για να ξέρουμε και σε ποιόν χρωστάνε,εκτός της παπαλάμπραινας
και της μιχαλούς...:(

Ανώνυμος είπε...

καλημερα προτεινω το βιβλιο του γερασιμου κακλαμανη το ανατολικο ζητημα σημερα , εκδοσεις εικοστου πρωτου

Unknown είπε...

Κοινωνία; Πιά κοινωνία;
Έλα τώρα, να μας χαλάσει ο καθένας τυχάρπαστος το μαμ, σκατά, κοκό και νάνι με ενδιάμεσα διαλείμματα window shopping και shopping therapy εν αλλάξ;
Ούτε καν μας νοιάζει να μάθουμε πραγματικά το πρόβλημα, να συνεχίσουμε στη βολή μας μας νοιάζει, μην κοροϊδευόμαστε!

Κυριάκος είπε...

Cynical, δε διαφωνώ γενικά, αλλά έχω ζήσει και την άλλη πλευρά, την αλητεία της δημοσιουπαλληλικής συντεχνίας: Στα πανεπιστήμια υπάρχει η επιτροπή ερευνών, μια ομάδα από διοικητικούς υπαλλήλους που διεκπεραιώνουν τις οικονομικές συναλλαγές των ερευνητικών έργων του πανεπιστημίου. Για τον κόπο της η επιτροπή κρατά ένα ποσοστό από τα χρήματα των έργων (10% αν θυμάμαι καλά). Δεν είμαι σίγουρος αν αυτά τα χρήματα καλύπτουν το σύνολο της χρηματοδότησης αλλά είναι πολύ πιθανό.

Μια χρονιά πριν αρκετά χρόνια, όταν δούλευα ως επιστημονικός συνεργάτης στο πανεπιστήμιο της Πάτρας οι υπάλληλοι της επιτροπής ερευνών έκαναν απεργία για να διεκδικήσουν καλύτερους μισθούς. Μόνο που δεν ήταν ακριβώς απεργία, ήταν επαναλαμβανόμενες ημερήσιες στάσεις εργασίας (ή κάτι τέτοιο) που σημαίνει πως πληρώνονταν κανονικά παρόλο που δεν δούλευαν. Την κινητοποίηση την έκαναν ακριβώς πριν τα χριστούγεννα και τη διέκοψαν μόνο για μια ημέρα για να βγάλουν τη μισθοδοσία τους. Έτσι, εκείνοι πληρώθηκαν ενώ δε δούλευαν ενώ εμείς που δουλεύαμε για να πληρώνονται στερηθήκαμε εκείνα τα χριστούγεννα ακόμα και τα ψίχουλα που παίρναμε.

Εγώ στην περίπτωση εκείνη θα έπρεπε να είμαι αλληλέγγυος με τους εργαζόμενους που διεκδικούσαν τα δίκια τους;

Στέργιος είπε...

Με βάση τη θεωρία όλοι εναντίον όλων, καμία άκρη και κανένα δίκαιο δεν θα βγει. Πες μου σε ποια κοινωνική ομάδα ανήκεις για να τη κάνω σκόνη για τις ανομίες της. Ακόμη και ο πλέον σωστός κλάδος (ποιος είναι αυτός;) έχει τις πραγματικές ή φανταστικές (συκοφαντικές) ανομίες του. Έτσι παρέα όλοι μαζί θα βουλιάξουμε γιατί όποιος νομίζει ότι με το όλοι εναντίον όλων θα κερδίσει είναι βαθιά νυχτωμένος. Οι τρίτοι θα κερδίσουν και θα γελάνε σε βάρος μας.

Η απεργία είναι η άσκηση βίας για επίλυση μιας διαφοράς. Είναι νόμιμη μόνο γιατί κατάφεραν να τη νομιμοποιήσουν οι εργαζόμενοι. Αν έμενε στους εργοδότες… Αλήθεια γνωρίζετε πόσο αίμα χύθηκε για τη νομιμοποίηση; Και πόσο χύθηκε και μετά τη νομιμοποίηση;

Τώρα με την γενική ανατροπή του συσχετισμού των ταξικών δυνάμεων σε βάρος των εργαζομένων η εργοδοσία θέλει να πάρει πίσω το δικαίωμα άμεσα ή έμμεσα. Η επί δεκαετίες συκοφαντία κάθε απεργίας και η με δικαστική απόφαση κήρυξης ως παρανόμων του 99% είναι κάποια δείγματα.

Η κοινωνική διάσπαση είναι αποτέλεσμα της εισχώρησης της νεοφιλελεύθερης αντίληψης όπου όλοι είμαστε μόνο άτομα όχι κοινωνία και ερχόμαστε σε σχέση μόνο με προσφορά και ζήτηση άρα όλα είναι λυμένα και είναι απαράδεκτη κάθε ενέργεια έξω από αυτή τη διαδικασία και κυρίως η ομαδική δράση για οικονομική διεκδίκηση και ακόμη περισσότερο η κοινωνική αλληλεγγύη.

Υπογείως εκκολάπτεται βέβαια και ένας υφέρπων αποκεντρωμένος φασισμός. Όταν κάποιος λέει ότι είναι φασισμός η διαδήλωση που κλείνει στο άτομο το δρόμο κάτι κρύβει που δεν ομολογεί . Προφανώς η απαγόρευση δεν θα είναι φασισμός. Όταν το δικαίωμα στην εργασία το εξισώνουν με το δικαίωμα στην απεργία όχι λόγω ανθρωπίνων δικαιωμάτων (σιγά μην δίνουν μάχη για να έχουν δουλειά όλοι οι εργαζόμενοι όπως επιτάσσει το σύνταγμα…) αλλά μόνο για να ακυρώσουν το δικαίωμα με την απεργοσπασία σιγά μη πιστέψω ότι κόπτονται για την ισότητα δικαιωμάτων. Όταν λένε ότι το δικαίωμα του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει το δικαίωμα του άλλου είναι φανερό ότι επιχειρείται να μην αλλάξει καμία σχέση πλουσίων και φτωχών, εργαζομένων εργοδοτών, κυρίαρχων και κυριαρχούμενων.


grsail
περί αγροτών που δεν είχαν… χαρτί με προτάσεις!
Συμμετέχω 30 χρόνια σχεδόν σε διαπραγματεύσεις με υπουργεία. Το πιο μεγάλο αστείο ήταν να μου πει κάποιος ότι ήρθα χωρίς προτάσεις και θέσεις. Αυτό δε γίνεται σε καμιά κινητοποίηση. Αυτές οι διαπραγματεύσεις είναι πολιτικές όχι τεχνικές και οι θέσεις μπορεί να είναι γραπτές, προφορικές, τεχνικά άρτιες ή καθόλου, να συνοδεύονται από πανεπιστημιακές μελέτες ή όχι αλλά το μόνο που μετράει είναι τι δύναμη παρουσιάζεις στο τραπέζι ή στο πεδίο της αντιπαράθεσης. Αυτό είναι το κριτήριο. Βρέθηκα κατά καιρούς σε όλες αυτές τις θέσεις όμως η λύση δεν ερχόταν από τη τεκμηρίωση αλλά από τη δύναμη. Δεν ξέρω τι σχέση έχεις με πολιτικές διαπραγματεύσεις αλλά αδικείς τους αγρότες ή γιατί δεν άκουσες ή νόμισες ότι δεν έχουν προτάσεις. Ποτέ μη σου περνά αυτό από το μυαλό. Και μη πιστεύεις ποτέ αυτούς που λένε «ήρθαν χωρίς προτάσσεις» αλλά να ερμηνεύεις «ήρθαν με προτάσεις που δεν μας συμφέρουν»! Χρόνια στο κουρμπέτι τους ξέρω πριν ανοίξουν το στόμα τους… και στα κανάλια δεν ακούγονται όλα όσα λέγονται…

Όσο για τη προσφορά της αγροτιάς στην Ελλάδα είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα από τους αριθμούς που θυμίζουν να πεθάνουν οι υπεράριθμοι… Και οι αριθμοί δεν είναι μη αμφισβητήσιμοι. Αλήθεια ξέρεις γιατί θεσπίστηκε η σύνταξη ΟΓΑ; Τυπικά είναι απίστευτο έγκλημα χαρίσματος χρημάτων που δεν δικαιούνται. Για πες μου λοιπόν δεν είναι σωστό αυτό; Ε, λοιπόν το σκεπτικό της σύνταξης ήταν αποκαλυπτικό: Η κοινωνία ολόκληρη κλέβει τον ιδρώτα της αγροτιάς μέσα από τους μηχανισμούς των τιμών και της αγοράς και επιστρέφει, ως ένοχη κλοπής, πίσω ένα τμήμα μέσω του ΟΓΑ. Άρα στο ΑΕΠ δεν προφέρουν μόνο όσα λέει η ΕΣΥΕ. Είναι και το κλεμμένο που ποτέ δεν υπολογίζεται γιατί κυκλοφορεί στις τράπεζες και στο Κολονάκι. Γι αυτό σου λέω, θέλει προσοχή.

cynical είπε...

θα εχει ενδιαφερον @Rider

να δουμε μεσα στα τελευταια 30 χρονια ποσο εχει συρρικνωθει η καλλιεργησιμη γη, και πώς εχουν αλλαξει οι καλλιεργειες.

Στο Πηλιο παντως που το ξερω καλα, ολα τα κτηματα με φρουτα παρακμαζουν και αχρηστευονται. Πουλιουνται πια οικοπεδα.

cynical είπε...

@grsail,

πριν ειχες αναφερθει στο ποσο κοστιζει ενα εισαγομενο αγροτικο προιον (χυμοι) και ποσο ενα εγχωριο. Τετοιες ομως συγκρισεις, θα ηθελα να πω, οτι δεν πρεπει να χρησιμοποιουνται σαν επιχειρημα. Γιατι δεν φταιει (μονο) η χαμηλη παραγωγικοτητα των ελληνων αγροτων, αλλα και το κοστος εργασιας που μπορει να ειναι πολυ χαμηλοτερο απο αυτο στις χωρες εισαγωγης. Δλδ, τι ζηταμε; Αυτο ειναι ενα απο τα κυρια προβληματα λογω παγκοσμιοποιησης.
Δεν ειναι να το χρησιμοποιουμε σαν επιχειρημα (γενικα μιλαω) επειδη ο Κινεζος πχ αμοιβεται με μισο δολλαριο (τυχαια) την ωρα.

Το αγροτικο ειναι πολυπλοκο θεμα. Ας το δουμε σε ολες του τις διαστασεις και οχι μονο στο αν οι αγροτες φαγανε την επιδοτηση στα σκυλαδικα.

Ειναι αγριο να σε αναγκαζουν παντως να αλλαζεις ροτα μετα απο ποσες γενιες. Τι να κανουμε δεν μπορουν ολοι να ακολουθουν...

(Παλι μιλαω γενικα και οχι σε σχεση με το σχολιο σου αυτο με το οποιο συμφωνω).

cynical είπε...

B.Bimbo,

τωρα με την monsanto δεν ξερω τι σχεση εχουν οι αγροτες της θεσσαλιας..

Εχεις τιποτα πληροφοριες;

cynical είπε...

Ανωνυμε

ευχαριστω για την προταση βιβλιου. Θα το ψαξω

cynical είπε...

@Darthiir,

σε διαταζω να διαβασεις ενα βιβλιο πανω στο αγροτικο και να μάς κανεις περιληψη τη δευτερα.

ellinaki είπε...

Καλησπέρα Cynical,

Όπως εσύ, έτσι και εγώ προσπαθώ να βλέπω τις καταστάσεις από μακριά και όσο πιο σφαιρικά γίνεται. Αυτό σημαίνει ότι ποσώς ενδιαφέρομαι για τις απόψεις του οποιουδήποτε δημοσιογράφου ή τις δηλώσεις του οποιουδήποτε πολιτικού.

Μένω μόνο στα αιτήματα των απεργών και στον τρόπο δράσης τους. Και πάνω σε αυτό, τόσο τα αγροτικά μπλόκα, όσο και ο αποκλεισμός του λιμανιού έχουν/ είχαν ξεφύγει πέρα από κάθε όριο, για τον απλό λόγο ότι ουδείς εργοδότης επλήγη από τις συγκεκριμένες δράσεις, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος εργοδότης όσον αφορά τα συγκεκριμένα ζητήματα. Αντιθέτως υπάρχουν πολλές άλλες κοινωνικές ομάδες οι οποίες συνεχίζουν να πληρώνουν τη δράση των αγροτών χωρίς να φταίνε.

Όταν λοιπόν, ένας κλάδος κυρήσει απεργία γενικά και αόριστα, χωρίς ουσιαστικά αιτήματα (δηλαδή διαπραγματεύσιμα αιτήματα), με καταχριστικό τρόπο εναντίον πολλών άλλων κοινωνικών και οικονομικών ομάδων, τότε μιλάμε για κατάχριση.

Εχω τοποθετηθεί και πιο ολοκληρωμένα στο πρόσφατο post μου όσον αφορά την κατάχριση της έννοιας της απεργίας, με αφορμή την πρόσφατη αποχή των γιατρών.

Τώρα, για τις επερχόμενες απεργίες... Δεν ξέρω, αλλά υποθέτω πως όταν η χώρα σου πέφτει κατακόρυφα κάθε μέρα, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του και προσπαθεί να συνεισφέρει με το μερίδιό του για να τη σώσει. Αν ο καθένας συνεχίζει να κοιτάει την πάρτη του, και μάλιστα με τρόπο που χειροτερεύει τα πράγματα, τότε δεν μπορώ να βρω οποιαδήποτε εύρεση λύσης σε κοινωνικό επίπεδο.

cynical είπε...

Κυριακο,

σοβαρα κρατανε το 10% του προυπολογισμου των εργων; Μου φαινεται ενα υπερβολικο ποσο! Δλδ σε ενα προυπολογισμος 1,000,000 ευρω κρατανε 100,000;
Ξερω οτι τα παν. παιρνουν ενα overhead από προγραμματα που ειναι γυρω στο 15% Μαλλον αυτο θα εννοεις. Αλλα αυτο δεν παει σε μισθους. Παει και βουλωνει τρυπες του ιδρυματος, εως και κολωχαρτα.

Εισαι σιγουρος; Θα φροντισω να μαθω.

LeftG700 είπε...

Φίλη Cynical,


Δραματοποιώντας λίγο και συμπυκνώνοντας αυτά που γράφει ο Στέργιος:

Οι μεν κυρίαρχοι, που δεν είναι μαλάκες όπως πολλοί νομίζουμε, έχουν καταλάβει πολύ καλά ότι όσο ολέθριος είναι ο ταξικός εμφύλιος (χωρίς να είναι καν απαραίτητο να διεξαχθεί με κουμπούρια), άλλο τόσο είναι ευεργετικός ο εμφύλιος των αντίπαλων τάξεων και μερίδων.

Οι δε κυριαρχούμενοι έχουν τόσο πολύ εσωτερικεύσει την ιδέα ότι "δεν γίνεται τίποτα", που δεν βρίσκουν πια κανένα λόγο να πλακωθούν με τους απέναντι. Επειδή όμως κάπου πρέπει να αποδώσουν ευθύνες για τη ζωή τους, που αντί για μετοχές του "λαϊκού καπιταλισμού" το μόνο που τους προσφέρει είναι τα λαϊκά τεφτέρια για βερεσέ αγορές από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς τους, δαγκώνουν τους διπλανούς τους που τους έχουν και πρόχειρους!

Κάπως έτσι (και όχι μόνο βέβαια) δεν την έχει πατήσει και η Αριστερά;


Τα λέμε.

cynical είπε...

Στεργιο,

θα ηθελα να ηξερα αν δεν ηταν η σημερινη δυσμενης οικον. συγκυρια , η κοινωνια θα στεκοταν περισσοτερο ευνοικη προς τους αγροτες; Μαλλον οχι. Οπως εδειξαν και οι προηγ. απεργιες.
Πιστευω οτι η δυσανεξια ειναι μαλλον γενικη και προς ολες τις κατευθυνσεις.

cynical είπε...

Καλησπερα Ελληνακι,

οταν λεγω σφαιρικα, εννοω απο απόσταση τοπική και χρονική, για να έχω, λέω, ένα overview της κατάστασης.

Οπως συμβαινει όταν ενας ζωγραφος καθε λιγο και λιγακι αποτραβιεται απο τον πινακα και τις λεπτομερειες που ζωγραφιζει, και καθεται σε αποσταση για να δει πώς η συγκεκριμενη πινελια στεκεται στην ολη σύνθεση.

Τα λογια, μια των πολιτικων εδω, μια των δημοσιογρ εκει και μια των αγροτων παραπερα, δεν ειναι παρα οι πινελιες, χρησιμες, γιατι χωρις αυτες δεν γινεται πινακας, αλλα και αχρηστες οταν βλέπουμε μονο αυτες, μιας και ο πινακας εξαφανιζεται.


Καπως ετσι, θελω να βλεπω τα πραγματα. Ειδικα με τους αγροτες που το προβλημα ειναι πολυ συνθετο και μακροχρονιο.

Δεν μπορω να βγαλω ετυμηγορια. Εκει που θα μπορουσα να συζητησω ειναι αν σε αυτη τη συγκυρια ειναι ηθικο (γιατι νομιμο αιτημα εχουν) να ζητανε χρηματα.

Αλλα και παλι αν δεν εχουν πραγματικα, τι θα κανουμε. Θα τους αφησουμε εκθετους;

Το θεμα της καταχρησης των δικαωματων των αλλων νομιζω οτι το ανεπτυξα μεσα στο ποστ. Και στα σχολια ο Στεργιος. Η Απεργια ειναι βια και πιεση. Δεν μπορουμε να εχουμε απεργια χωρις καποιος να βλαπτεται.

cynical είπε...

Φιλοι μου @LeftG700,

γιατι καλε, εγω δεν τα εχω γραψει καλα; και δινετε ευσημα μονο στο Στεργιο;
Τοση αναλυση εριξα κι εγω!

Δεν καταλαβαινω τι θελετε να πειτε για την αριστερα. Γενικως για ολη την αριστερα; ρωταω πραγματικα ειλικρινα .

ellinaki είπε...

Cynical,

Μπορουμε να έχουμε απεργία και να βλάπτεται μόνον αυτός που πρέπει να βλαπτεί; Υπάρχουν πιο "εύστοχες" μορφές αντίδρασης από ένα απλό "τα κλείνουμε όλα, εκβιάζοντας στην ουσία ολόκληρη την κοινωνία". Επειδή εδώ στην Ελλάδα, έχουμε μάθει ότι μόνον έτσι γίνονται οι απεργίες, δε σημαίνει ότι όντως έτσι γίνονται μόνο.

Όλα τα αιτήματα νόμιμα είναι. Ο τρόπος που τίθενται είναι παράνομος, και όπως είπες και εσύ, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ενδεχομένως να είναι και ανήθικος.

Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στην εργατική νομοθεσία, ή την ιστορία του εκάστοτε συνδικαλιστικού φορέα για να βγάλουμε κάποια απλά και λογικά συμπεράσματα. Και το πιο απλό συμπέρασμα είναι το εξής:

Δικαιούμαι να κλείσω έναν δρόμο για οποιοδήποτε πρόβλημα έχω; Ασχέτως του πραγματικού φταίχτη, και ασχέτως του κατά πόσον είναι σύνθετο. Διότι, ειδικά όσον αφορά τη γνωστή τακτική των αγροτών τα τελευταία χρόνια που κάθε Ιανουάριο βγαίνουν και ζητάνε κοκό, εκβιάζοντας όλους του υπόλοιπους επαγγελματικού κλάδους, και τους πολίτες της χώρας, περί αυτού πρόκειται.

Odyssey είπε...

Όλα αλλάζουν, εκτός από τα παλιά μυαλά.
"Καλές" και "κακές" απεργίες είναι ακόμα το θέμα;
Θα έλεγα "σωστές" ή "λάθος" απεργίες.
"Χρήσιμες" ή "άχρηστες" απεργίες. Όχι μόνο για αυτούς που την κάνουν, αλλά για όλους.
Tο θέμα, όπως είπε κάποιος, είναι οι στόχοι.
1. "Λάθος" ή άχρηστη" απεργία είναι αυτή που οι στόχοι της, εκ των προτέρων προοιωνίζουν την ήττα.
2. "Λάθος" ή "άχρηστος" είναι ο στόχος που επίσης δεν οδηγεί πουθενά, ακόμα κι αν ικανοποιεί κάποιες πρόσκαιρες ανάγκες της ομάδας των απεργών.
3. Απεργούν αύριο οι "προνομιούχοι" των δημοσίων υπαλλήλων, με μέσες αμοιβές άνω των 2.000 ευρώ. (χωρίς τα "τυχερά")
4. Λάθος, απαράδεκτος, άχρηστος και εξ ορισμού ηττημένος είναι ο στόχος και η δράση, που δεν πλήττει τη ρίζα και τα αίτια του προβλήματος. Που δεν αμφισβητεί το σύστημα, για λογαριασμό των απεργών και για λογαριασμό όλων μας.
Η "αριστερά" και όχι μόνο αυτή δίδαξε τη συντεχνιακή και οικονομίστικη συνδικαλιστική δράση.
Ουδέποτε τέθηκε σαν στόχος του κινήματος η αμφισβήτηση του ολιγαρχικού συστήματος. Αυτό σημαίνει εξ ορισμού διάσπαση της κοινωνίας και έλλειμμα αλληλεγγύης, αφού δεν αφορά το όλον.
Σήμερα , όπως και χτες, ότι είναι σε εξέλιξη στοχεύει την κυβέρνηση και όχι το σύστημα, που δημιουργεί κρίση και φτώχια.
Αυτό συντηρεί τη διαίρεση και εξασφαλίζει μεγαλοπρεπή ήττα.

grsail είπε...

@Στέργιος

Δεν πιστεύω αυτούς που λένε «ήρθαν χωρίς προτάσσεις», πιστεύω απλά στα ίδια μου τα μάτια και αυτιά. Τόσες μέρες δεν είδα και δεν άκουσα προτάσεις. Κανείς από τους συνήθως υπερφίαλους και κραυγαλέους ‘αντιπροσώπους’ δεν άρθρωσε ούτε μία συγκεκριμένη πρόταση. Αν τις λένε αλλά δεν τις μεταδίδουν τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες τότε φταίνε –και πάλι- οι αγρότες μας.

Η κοινωνική ασφάλιση και η υποστήριξη των απομάχων της εργασίας (ΟΓΑ κλπ) είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των πολιτών και όχι μόνο των αγροτών. Πιστεύω ότι γενιές ολόκληρες αγροτών παγιδεύτηκαν και έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης. Όμως η σημερινή εικόνα τους είναι απογοητευτική διότι (α) είναι κομματικά παγιδευμένοι (β) δεν αρθρώνουν ενιαίες και συγκεκριμένες προτάσεις και αιτήματα (γ) δεν έχουν σχετική παιδεία και πληροφόρηση (δ) δεν επικοινωνούν με τους αγρότες των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών (ε) δεν διαιστάνθηκα τίποτα το κοινωνικά προοδευτικό μέσα στις κινητοποιήσεις τους.

grsail είπε...

Αγαπητή Cynical,

Η Ευρωπαϊκή Συνθήκη, η κατάπτυστη συνθήκη GAP και το συνολικό θεσμικό πλαίσιο (υπαρκτό πλέον) της παγκοσμιοποίησης, είναι μια τριπλέττα συνθηκών που οδηγούν αν όχι στην εξαφάνιση τότε στην δραματική ελαχιστοποίηση της αγροτικής οικονομίας εντός της ΕΕ. Το πώς αυτό μπορεί να ανασχεθεί με κοινωνικά δίκαιο και αποτελεσματικό τρόπο ειλικρινά δεν το γνωρίζω. Διάφορα παραδοσιακά εργαλεία (δασμοί κλπ) δεν υπάρχουν πια και το καθεστώς των επιδοτήσεων αποδείχτηκε τουλάχιστον για τους Έλληνες αγρότες, κυριολεκτικά καταστροφικό. Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα περίπλοκο, όπως ορθά επισήμανες ... πρέπει να διαβάσουμε.

Απορία :

Για ποιο λόγο οι αγρότες της Πελοποννήσου δεν συμμετέχουν στα μπλόκα ;

LeftG700 είπε...

Φίλη Cynical,


ΟΚ, you have a point here (and two, and three)! Σε αδικήσαμε! Ως μη θέλαμε όμως! Γιατί η ανάλυση του Στέργιου πατούσε πάνω στη δική σου εισήγηση και το θεωρήσαμε δεδομένο πως ότι λέγαμε είχε αντανάκλαση και σε σένα. Όμως, για να τα λέμε όλα, ορισμένα πράγματα πρέπει να δηλώνονται ρητώς. Λάθος μας και δεν θα ξανασυμβεί!

Η "μπηχτή" για την Αριστερά σήμαινε το εξής: Ευρισκόμενη σε αδυναμία να κάνει restart, το 'χει ρίξει στο αλληλοφάγωμα. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εμπειρίες μας, αυτό είναι μία από τις βασικές -όχι η μόνη- αιτία του δικού μας "εμφυλίου".


Τα λέμε.

Στέργιος είπε...

grsail,
προφανώς έχουμε διαφορετικά αυτιά!!! Θέλεις δλδ να πιστέψουμε ότι η Μπατζελή δεν έχει καμία πρόταση από τους αγρότες ούτε αίτημα και ψάχνει εναγωνίως να βρει προτάσεις για να μπορέσει να απαντήσει;;; Και κάτι απαντήσεις που ψελλίζει σε τι ακριβώς απαντάει σε προτάσεις που αναμένει επί τέλους να ακούσει;;;!!! Η ειλικρίνεια λέει: αυτά που λένε οι αγρότες τα απορρίπτω, όχι ΝΑ ΛΈΜΕ ΟΤΙ δεν έχουν πρόταση. Έτσι για να είμαστε και εμείς ειλικρινείς.

Έπειτα ο καθένας μπορεί από μακριά να απαιτεί να ακούσει προτάσεις σύμφωνα με τις δικές του προδιαγραφές. Ε, δεν είναι αγρότης για να ορίζει τι θα πουν αυτοί. απλά μπορεί να έχει τις προδιαγραφές του.

Ξαναλέω, βρέθηκα σε πολλές διαπραγματεύσεις. Και εκεί άκουγα τα χαζά «κάντε μας προτάσεις» όχι γιατί δεν είχαμε αλλά γιατί ήθελαν να τις κάνουμε με δικές τους προδιαγραφές για να διορθώσουμε τη δική τους πολιτική που βέβαια ήταν καταστροφική για μας (τους μικρομεσαίους). Ποτέ δεν τους κάναμε τη χάρη και καλά κάναμε.

Κάνοντας σήμερα απολογισμό μπορώ να πω οι εποχές που δίναμε μάχες δήθεν «χωρίς» προτάσεις» ήταν με τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Σκέψου π.χ. μας έλεγαν φοροφυγάδες και «αντεπαναστάτες» κατά της… φορολογικής επανάστασης των «αντικειμενικών κριτηρίων» (!!!) και ζητούσαν δήθεν προτάσεις «βελτίωσή στους» ενώ ήξεραν πάντα ότι προτείναμε το λογιστικό προσδιορισμό εισοδήματος. Μας λοιδορούσαν στα μέσα ενημέρωσης για συντεχνιασμό και για χωρίς προτάσεις μάχες και κινητοποιήσεις. Μετά από 5 χρόνια αγώνων παραδέχτηκαν ότι είχαμε δίκαιο και άλλαξαν νομοθετώντας αυτό που ως τότε δεν ήταν πρόταση!!!

Ρώτα σήμερα για τους αγροτικούς αγώνες του 1959-64. Σχεδόν όλοι θα τους θεωρούν ηρωικούς! Όμως αν διαβάσεις τον τότε τύπο μάλλον θα ντραπείς που και σήμερα τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι κατήγοροι με εξαίρεση ότι σήμερα λείπει η συκοφαντία της «ξενοκίνητης» και «εθνικώς ύποπτης» κινητοποίησης των αγροτών που παρασύρθηκαν από αντεθνικά στοιχεία αριστερών του Παραπετάσματος και ντόπιων συνοδοιπόρων!!!

Παρακολουθώ από παιδί τις αγροτικές κινητοποιήσεις, παιδί αγροτικής οικογένειας που εκριζώθηκε και εγώ. Ακούγοντας προσεκτικά και γνωρίζοντας την άρθρωση του διεκδικητικού λόγου πρέπει να πω ότι πρώτη φορά φέτος παρουσιάστηκαν τα αιτήματα των αγροτών με διπλή σύνθεση και σε πολύ πιο ποιοτική βάση. Μία της λύσης του άμεσου προβλήματος και μια της μακροπρόθεσμης αγροτικής ανάπτυξης. Χάρηκα και τους συμπατριώτες μου από τις Σέρρες και ας ήταν δεξιοί (το πρόβλημα δεν είχε χρώμα) που είχαν πραγματικά φρέσκο και τεκμηριωμένο λόγο και για τις αποζημιώσεις και για το μελλοντικό σχεδιασμό. Και τα άλλα μπλόκα όμως φέτος είχαν μέσα και το αναπτυξιακό αίτημα και δεν πήγαν πίσω. Έδειξαν ευθύνη για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής. Πίσω πήγε μόνο η πολιτική ηγεσία που θέλησε να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όμως σπορά με φύκια δεν γίνεται.

Φυσικά ακόμη δεν έχω πάρει από πουθενά απάντηση γιατί 30 χρόνια η Πολιτεία δεν έλυσε κανένα πρόβλημα της αγροτικής παραγωγής. Περιμένει να της το θυμίζουν οι αγρότες κάθε χρόνο και αυτή να υπόσχεται ψευδώς τα ίδια χωρίς ποτέ να κάνει τίποτα, πέρα από το να εξαγοράζει σιωπή, ψήφους και συνειδήσεις με επιδοτήσεις.

Για τα φθηνά προϊόντα και την ελευθερία του εμπορίου. Καλά ποιος σας είπε ότι οι άλλες χώρες δεν επιδοτούν την αγροτική παραγωγή; Η μεγαλύτερη επιδότηση γίνεται στις ΗΠΑ με ποικίλους τρόπους ακόμη και με τον πόλεμο ελεύθερης κυκλοφορίας των μεταλλαγμένων. Όσο για τις χώρες φθηνού κόστους αυτοί που κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν απαγορεύουν τις εισαγωγές από χώρες που δεν τηρούν εργατικά δικαιώματα και το βασικό κορμό των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας; Σιγά θα μου πείτε. Εδώ κωλοτρώγονται να τις καταργήσουν και εδώ με επίκληση τη παραβίαση τους εκεί, τι να λέμε τώρα. Άλλωστε η εργοδοσία και οι πολυεθνικές έχουν ενιαία στάση έναντι των εργατικών δικαιωμάτων όχι σαν τα κορόιδα τους διασπασμένους εργαζόμενους.

Unknown είπε...

Πφφφ... το αγροτικό είναι αρκετά πολύπλοκο για να κάτσω να το αναλύσω και στην πράξη, για το πρόβλημα φταίει όντως το σύνολο της κοινωνίας! Όχι μόνο οι κυβερνητικοί χειρισμοί. Να μιλήσουμε για τους μεσάζοντες; Να μιλήσουμε για τον τρόπο τιμολόγησης; Να μιλήσουμε για την επιλογή καλλιεργειών; Ή να μιλήσουμε για την καταναλωτική τακτική των ελλήνων; Ή μήπως να μιλήσουμε για το πόσο περισσότερο θα χάσουμε την εθνική μας κυριαρχία αν απεμπολήσουμε και τον τελευταίο πραγματικό πρωτογενή κλάδο μας, που ελάχιστοι έλληνες είναι η αλήθεια τον στηρίζουν;
Σοβαρά μιλώντας, οι αγροτικές κινητοποιήσεις τους υπαίτιους θίγουν!
(Και μη με διατάσσεις εμένα, με νύχια και με δόντια κρατάω το κοπάδι να μην έρθει να σε δαγκώσει κακομοίρα μου!)

cynical είπε...

Καλημερα Ελληνακι

θα ηθελα να διευκρινησω οτι δεν εννοουσα οτι για να αποφασισουμε για ποια σταση θα κρατησουμε σε μια απεργια θα πρεπει απο τα πριν να ξεσκονισουμε την εγκυκλοπαιδεια Μπριτανικα.
Αλλο η απεργια των λιμενεργατων και το προβλημα τους και αλλο σε ενταση και σημασια το προβλημα των αγροτων. Που δεν αφορα μονο τους αγροτες. Αφορα και την ελλαδα ολοκληρη και τον προσανατολισμο της και την επιβιωση της στο μελλον.

Δεν ειναι απλα μια οποιαδηποτε επαγγελματικη ταξη.

Οποτε αναλογα με το ζητημα που διακυβευεται, κλιμακωνονται και τα μετρα πιεσης.

cynical είπε...

@grsail,

γιατι δεν κινητοποιηθηκαν οι αγροτες της Πελοπονν;; Ελα ντε! Δεν ξερω.

Θα κανω μια υποθεση.

Η θεσσαλια ειναι ιδιατερη περιπτωση λογω του μεγαλου καμπου που υποστηριζει μονο ορισμενου τυπου καλλιεργειες, εκτατικες. Αυτες οι καλλιεργιες κανονικα θα πρεπει να ειχαν εκλειψει. Και να ειχαν αντικατασταθει απο ποιες αλλες;;

Εδω υποθετω οτι μπορει να υπάρχει προβλημα. Αν τους ζητανε καλλιεργειες οχι τοσο εκτατικες,πώς θα κατατμησουνε τον καμπο σε μικροτερα χωραφακια;

cynical είπε...

Αγαπητοι @LeftG700

δεκτη η αιτηση μετανοιας. Βρισκεται ηδη στο πρωτοκολλο.

cynical είπε...

Καλημερα Οδυσσεα,

δεν μιλησα για καλεα κακες απεργιες, γιατι οι δυο αυτες λεξεις ανηκουν στη σφαιρα της ηθικης, με την οποια δεν τα παω και καλα.

Τι δικαιο ή αδικο εχει σχεση (περα απο το στενο νομικιστικο) με το ποσο νομιμοποιειται στα ματια της κοινωνιας. Και εδω εστιασε το κειμενο. Οτι ολο και λιγοτερο νομιμοποιουνται πια στα ματια της κοινων οι απεργιες.

Για αχρηστες απεργιες ειναι δυσκολο να μιλησουμε. Συνηθως καποιος δεν ξεσηκωνεται αν δεν πιστευει οτι εχει καποιο δικαιο που μπορει να πεισει και αλλους. Μπορει ομως και να σφαλλει. Οποτε η απεργια αυτη ξεφουσκωνει και γρηγορα.

Αλλες φορες μια απεργια δειχνει προθεσεις ή λειτουργει σαν προειδοποιηση. Χωρις αλλο στοχο. Ολες αυτες ειναι μορφες διαπραγματευσης και διαχρονικες.

Δεν συμφωνω οτι μια επαγγελματικη ταξη θα πρεπει να απεργει μονο οταν εχει σαν στοχο την ανατροπη του συστηματος. Καμμια απεργια τοτε δεν θα συνεβαινε. Αυτο θα συνεβαινε μεσα απο αλλα καναλια

grsail είπε...

@Στέργιος

Δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν προτάσεις αλλά ότι ενώ δόθηκε η ευκαιρία το Ελληνικό κοινό δεν πληροφορήθηκε από πρώτο χέρι, δηλαδή από τους αγρότες για την πραγματική κατάσταση και τις συνολικές τους προτάσεις.

Για τις κινητοποιήσεις του 1959-64 δεν γνωρίζω και πολλά πράγματα οπότε δεν μπορώ να προσθέσω κάτι.

Ειλικρινά εύχομαι να έχεις δίκιο όσο αφορά στις κινητοποιήσεις της Βόρειας Ελλάδας (Σέρρες).

Τα 30 χαμένα χρόνια είναι πολύ μεγάλη συζήτηση και αφορά το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας με πρωταίτιους βέβαια τους λαμβάνοντες τις αποφάσεις.

Τέλος θέλω να διευκρινίσω ότι η κριτική μου (όση και όπως μπορώ) δεν σημαίνει ότι είμαι εναντίον των αγροτών.

Η αγροτική οικονομία είναι ίσως η τελευταία πρωτογενής παραγωγική δραστηριότητα που μας έμεινε (*) ! Σαν τέτοια λοιπόν θα πρέπει να την διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, όχι όμως εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.

(*) Στα βορειοδυτικά σύνορα της Θεσσαλίας με την Ήπειρο υπάρχει, πολύ κοντά στο Μέτσοβο, το Χαλίκι που είναι το τελευταίο χωριό της Θεσσαλίας. Έτυχε να περάσω από εκεί σε μια ορειβατική εκδρομή. Το τοπίο είναι αξεπέραστο αλλά αυτό που κάνει πραγματική εντύπωση είναι τα κυριολεκτικά απέραντα οροπέδια. Οροπέδια ομαλά και με ψηλά χορτάρια που θα μπορούσαν να θρέψουν πολλές χιλιάδες βοοειδή κ.α.

Μόνο που όλη αυτή η τεράστια περιοχή είναι παντελώς έρημη !

Οι χωριανοί άκουσαν το αυτοκίνητο και βγήκαν στην πλατεία να δουν ποιος λοξός πέρασε από το χωριό τους …

NdN είπε...

Γεια σου Cynical,

Πολύ καλογραμμένη η ανάρτηση σου. Νομίζω είναι στη φύση του ανθρωπου να αντιστέκεται, να τα "βάζει" με ότι του κάνει τη ζωή του δυσκολότερη. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η δυσανεξια απέναντι σε απεργίες κτλ. Νομίζω πως ο χρόνος μας είναι πιο πολύτιμος από ποτέ καθότι έχει μειωθεί δραματικά και δεν θέλουμε να πηγαίνει ούτε λεπτό χαμένο και ιδιαίτερα λόγω κάποιων άλλων.

Ακόμα όμως και αν τρώω μόνο Αιγυπτιακές πατάτες και σταφύλια Ν. Ζηλανδίας γιατί τα δικά τους δεν μπορώ να τα αγοράσω, εγώ ως NdN κ συμπονω τον αγώνα τον Ελλήνων/Ισπανών/Πορτογάλλων κτλ αγροτών, και γι αυτό πάω να βγάλω κανένα μεροκάματο το οποίο θα μου φορολογησει το Αγγλικό κράτος με 40% για να γίνει "επιδότηση" στα τιμημένα κωλάδικα της ελληνικής επαρχίας. Κάποιος μου είπε ότι αυτό θα σταματήσει το 2013, αλλά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος.

Σε χαιρετώ!

cynical είπε...

@grsail

και θαλασσοπορος, και ορειβάτης;;
Με εκπλήσσεις ευχαριστα.

Αιωροπτεριστης μηπως;;

NP είπε...

grsail,
συμφωνώ με πολλά απο αυτά που γράφεις θέλω όμως να κάνω 2 σχόλια:

1) Δεν ισχύει η ισότητα
3% Αγροτικό ΑΕΠ = 3% ΑΕΠ υπηρεσιών.

Τό πρώτο είναι και πραγματικό και στρατηγικό ΑΕΠ, ενώ το 2ο είναι αέρας κοπανιστός. Το κουβεντιάζουμε και περισσότερο αν δοθεί η ευκαιρία και το θέλεις

2)Δεν γνωρίζω πολλά για το αγροτικό στην Ελλάδα αλλά θα διατυπώσω μια γενικότητα που ισχύει παντού:
Όταν ο αγροτικός τομέας συναλάσσεται με τον βιομηχανικό, ή με αυτόν των υπηρεσιών, οι όροι εμπορίου μακροχρόνια μεταβάλλονται διαρκώς σε βάρος του αγροτικού. Επειδή καταλαβαίνω ότι έχεις σχέση με τα οικονομικά, συμπληρώνω ότι αυτό συμβαίνει πάντα όταν οι 2 τομείς που συναλάσσονατι προσφέρουν αγαθά με διαφορετικές ελαστικότητες ζήτησης.
Αυτός φαντάζομαι ειναι και ο λόγος που οι αγρότες και σε άλλες χώρες, π.χ. Γαλλία, έχουν σοβαρά προβλήματα παρόλο που είναι πολύ πιο σοβαροί απο τους δικούς μας.
Νομίζω ότι ο αγροτικός τομέας ΠΡΕΠΕΙ να επιδοτείται. Δεν μπορεί να υπάρξει σε ένα περιβάλλον προσφοράς - ζήτησης

cynical είπε...

@Darthiir,

αρα ειναι ενα θεμα που αφορα ολους. Καιοχι μονο τους αγροτες.

Πισω στα βιβλια λοιπον, Διαβασμα!

cynical είπε...

NdN

ξεφευγεις! Δεν θα περιμενα να τα βαλεις με τα σκυλαδικα της επαρχιας. Με προσβαλεις!

cynical είπε...

Καλησπερα @NP,

αν ισχυει (διοτι δεν ξερω οικονομικα) αυτο που λες για την ανισορροπια συναλλαγης αναμεσα στον Αγροτικο και Βιομηχ τομεα, νομιζω οτι εδωσες ενα πολυ καλο επιχειρημα.

Ελα ντε, γιατι οι γαλλοι αγροτες ειναι μονιμως σε αναταραχη;

ellinaki είπε...

@ cynical

Αφορα και την ελλαδα ολοκληρη και τον προσανατολισμο της και την επιβιωση της στο μελλον.
...

Οποτε αναλογα με το ζητημα που διακυβευεται, κλιμακωνονται και τα μετρα πιεσης.


Σύμφωνοι. Άρα μέχρι τώρα τί δεδομένα έχουμε; Από τη μία η κυβέρνηση που καλεί τους αγρότες να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι συνομιλιών και με άλλους κλάδους (που προφανώς αλληλο-επηρεάζονται οι δραστηριότητές τους), και από την άλλοι οι αγρότες που εμμένουν σε διμερείς συναντήσεις με θεματολογία μόνον τα δικά τους θέματα.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να παρακολουθήσουμε κυβερνητικά ανακοινωθέντα ή την μεροληψία των ΜΜΕ για να καταλάβουμε ότι, στην προσπάθεια εύρεσης μίας συλλογικότερης λύσης στο θέμα των αγροτικής πολιτικής, οι αγρότες είναι αδιάλακτοι και δρουν ατομικιστικά.

Οι κλισέ ΚΚΕδήστικες φράσεις του στυλ "ο διάλογος είναι μεθοδευμένος και στημένος", φαίνεται πως έχουν γινει πιπίλα σε οποιονδήποτε κλάδο αρνείται να μετέχει σε τέτοιες προσπάθειες, έστω και τυπικά.

grsail είπε...

Δυστυχώς όχι! Αιωροπτεριστής είναι ο γιός ο μεγάλος, άρα και εγώ έμμεσα, λόγω γονιδιακής συνάφειας :-))

grsail είπε...

@NP

(1) Δεν έχω την γνώση που απαιτείται για να πω κάτι επ' αυτού.

(2) Συμφωνώ πλήρως

Alexandros είπε...

Είμαι της γνώμης, ότι για να "νομιμοποιηθεί" μία απεργία στα μάτια της κοινωνίας πρέπει, πέραν όλων των άλλων (δίκαια αιτήματα, οικονομικά προβλήματα κλπ), να θίγει και τους ίδιους τους απεργούς. Φαντάσου ας πούμε τους δημοσίους υπαλλήλους να απεργούν επ αόριστον χωρίς να έχουν περικοπές στις απολαβές τους. Οι αγρότες, και σε αυτό το θέμα είναι έκθετοι.

Έχω να ανοίξω την τηλεόραση ένα μήνα. Ραδιόφωνο δεν ακούω. Μένω σε νησί οπότε δεν θίγομαι από τις κινητοποιήσεις. Κι όμως, δυσκολέυομαι αφάνταστα να τους υποστηρίξω. Δεν μπορώ να πάω κόντρα στην κοινή λογική. Διότι κοινή λογική υπάρχει, σε αντίθεση με την κοινή γνώμη που είναι μόνο στην φαντασία των ΜΜΕ

Ανώνυμος είπε...

Meta apo ena megalo xroniko diasthma h pi8anothta na 8eoritai diakaih mia kinhtopoihsh apo thn pleura tou kefalaiou einai 0.
fantasteite pws einai na sai anergos.
ekei ti8etai to zitima sto an exei kapoios dikaioma na zei.
ma ti dikaioma na exei to proion tou antagwnismou?Auto einai anor8ologismos!(kai h sulogistikh auth entos eauths klasikh parafrosunh)
ta dikaiomata kai ta kritiria tou dikaiou aporeoun apo thn e3ousia tou kefalaiou.

Taboo:
paranomh kai kataxristikh stis 10/2/2010.
ti einai?

Bullshit:
http://www.youtube.com/watch?v=MeSSwKffj9o
(ante exei mesa kai ena kalo gia tis guaikes ;p)

grsail είπε...

Επεξηγήσεις που μου έδωσε σήμερα πελοποννήσιος φίλος στο ερώτημα γιατί οι αγρότες της Πελοποννήσου δεν συμμετέχουν στα μπλόκα :

(α) οι καλλιέργειές τους γενικά πάνε καλά (από λάδι έως … καρπούζια), και ‘έχουν λεφτά’.
(β) μεγάλο ποσοστό από αυτούς είναι (και για ιστορικούς λόγους) ταυτόχρονα και δημόσιοι υπάλληλοι