Η Ατυχία τού να Είσαι Αρσενικό:Μια πλήρης Επιστημονική Μελέτη

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετές χιλιετηρίδες για να καταλάβει επιτέλους η ανθρωπότητα ότι οι διαδόσεις περί της βιολογικής και ηθικής ανωτερότητας των αρσενικών στερούνταν κάθε πραγματολογικής και επιστημονικής βάσης, κι ότι όλα αυτά τα μυθεύματα δεν ήταν παρά μια καλά συντονισμένη πλεκτάνη, μια πυκνοϋφασμένη ιδεολογική κουρτίνα, ένα σατανικό σχέδιο, που διαστρέβλωνε συστηματικά την πραγματικότητα, αποκρύπτοντας υστερόβουλα την αλήθεια. Την μια και μοναδική αλήθεια δηλαδή, ότι το αρσενικό που κρυβόταν κάτω από την αγριωπή του λεοντή δεν ήταν παρά ένα ασθενικό, αδύναμο και φιλάσθενο κακέκτυπο της δημιουργίας. Ένα αποπαίδι της Φύσης δηλαδή και τίποτα παραπάνω!

Δεν είναι μόνο η προϊούσα θηλυκοποίηση τη φύσης, με τη σταδιακή εκπόρθηση των αρσενικών χαρακτηριστικών από τα θηλυκά, που το τεκμηριώνει, είναι και η σημαντική διαφορά στα χρόνια επιβίωσης ανάμεσα στα φύλα, η οποία διαφορά,

α) παρουσιάζεται ως διαχρονική,

β) αγγίζει όλες τις χώρες και τους πολιτισμούς και

γ) παρατηρείται σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες.

Προς το παρόν, ας αφήσουμε στην άκρη το γεγονός της θηλυκοποίησης της φύσης, για το οποίο, γεροί να ‘μαστε, θα γράψουμε μια άλλη φορά και ας συγκεντρωθούμε στη διερεύνηση και τεκμηρίωση της διαφοράς στο προσδόκιμου επιβίωσης ανάμεσα στα δυο φύλα. Έχοντας σκοπό να μην αφήσω ούτε μια χαραμάδα αμφιβολίας ανοιχτή, θα προσκομίσω αποστομωτικά στατιστικά στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και από τις στατιστικές υπηρεσίες διαφόρων σοβαρών χωρών.

Σχετικά με τη διαχρονικότητα του φαινομένου, τα γαλλικά αρχεία, από το 1820 κι εντεύθεν, μάς λένε ότι για όλο αυτό το χρονικό διάστημα όχι μόνο δεν υπήρξε κάποια περίοδος που το προσδόκιμο επιβίωσης των ανδρών να ήταν μεγαλύτερο από αυτό των γυναικών, αλλά κι ότι η διαφορά στη θνητότητα συνεχίζει με τις δεκαετίες να μεγαλώνει. Ας δούμε λοιπόν τι δείχνει η παρακάτω εικόνα.

Κάθε μια καμπύλη αντιστοιχεί σε ορισμένη χρονική περίοδο και αναπαριστά το λόγο θνητότητας των ανδρών ως προς τη θνητότητα των γυναικών, (MR=Mortality Rate). Τιμή του λόγου ίση με 1 δηλώνει ότι η θνητότητα των ανδρών είναι ίδια με αυτή των γυναικών, μεγαλύτερη της μονάδας, ότι οι άνδρες πεθαίνουν σε μεγαλύτερα ποσοστά από τις γυναίκες, ενώ μικρότερη της μονάδες, το αντίθετο. Ο κάθετος άξονας δείχνει τις τιμές MR από το 0.5 έως το 3.5, ενώ ο οριζόντιος τις ηλικίες.

Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για ν’ αντιληφθεί κάποιος ότι καμιά καμπύλη και για καμιά χρονική περίοδο δεν αντιστοιχεί σε τιμές μικρότερες της μονάδος, παρά μονάχα για τις δυο πρώτες από το τέλος, οι οποίες και αντιστοιχούν σε στοιχεία του 19^ου αιώνα και για την ηλικιακή ομάδα των 10 ετών. Οι δυο τελευταίες προς τα πάνω αντιστοιχούν στη χρονική περίοδο από το 1990 έως το 2004, όπου είναι φανερό ότι έχουν για τα καλά ξεφύγει.

Τα στοιχεία λοιπόν που εκθέσαμε δεν αποτελούν παρά αδιαμφισβήτητη διακήρυξη του θριάμβου του θηλυκού επί του αρσενικού, με το λόγο θνητότητας να φτάνει μέχρι και το 3.5. Και πριν προλάβετε να χαρείτε ω! Αρσενικά, σας έχω φυλαγμένο το μυστικό ότι σε άλλες χώρες, του δυτικού πάντα κόσμου ο λόγος αυτός μπορεί να φτάσει και το 5. Μπρρρ!

Ένα άλλο συμπέρασμα που βγαίνει από την ανάγνωση των καμπύλων αυτών είναι ότι η θνητότητα των αρσενικών ξεπερνάει τη θνητότητα των γυναικών ( MR>1), σε όλες ανεξαιρέτως τις ηλικιακές κατηγορίες, εκτός φυσικά από την κατηγορία των 90+ όπου αμφότερα τα φύλα έχουν πλέον αποδημήσει εις Κύριον.

Ο πιο προσεκτικός αναγνώστης του ποστ θα έχει ήδη παρατηρήσει ότι οι καμπύλες δεν επιδεικνύουν μια απλή, μονότονη συμπεριφορά, αλλά αποτελούνται από δυο κορυφές, μια που αντιστοιχεί σε ηλικίες ανάμεσα στα 15-30 και μια άλλη που αντιστοιχεί σε ηλικίες ανάμεσα στα 60-70. Αυτό φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο. Κι επειδή δεν θέλω να σας αφήνω με απορίες, τους λόγους για τα παρατηρούμενα μέγιστα θα τους αποκαλύψω παρακάτω.

Σας διαβεβαιώνω δε, πως ό,τι συμβαίνει στη Γαλλία, συμβαίνει και σε όλες τις καλές χώρες του κόσμου. Και για να μην δώσω λαβή για αμφισβητήσεις, ακριβώς παρακάτω παραθέτω και το ανάλογο τεκμήριο-γράφημα. Κάθε μια καμπύλη αντιστοιχεί σε ορισμένη χώρα. Αν ψάξετε σύμφωνα με το χρωματικό κώδικα και με λίγη υπομονή θα τις αναγνωρίσετε. Ένα μόνο σας λέω, για να σας καθησυχάσω. Είστε τυχεροί που βρεθήκατε σ’ αυτή τη χώρα και όχι στη Ρωσία ή την Κολομβία, μιας και επιδεικνύει έναν από τους μικρότερους λόγους θνητότητας. Προσοχή όμως, μην και μπερδέψετε την καμπύλη της Ελλάδας με αυτή της Σιγκαπούρης και αναθαρρήσετε τζάμπα.

Βέβαια για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ όλα αυτά τα αποτελέσματα ήταν ήδη γνωστά από τον 16^ο αιώνα. Διαβάζοντας κανείς τις ιατρικές εκθέσεις ανά τον κόσμο, είναι ν’ απορεί, βρε παιδί μου πώς γίνεται τ’ αρσενικά να συνεχίζουν ακόμα και υφίστανται. Από πού να πιάσεις, κι από πού ν’ αφήσεις! Έχουμε λοιπόν και λέμε.

Συγκριτικά με τις γυναίκες έχουν μεγαλύτερο ύψος και βάρος, υψηλότερους ρυθμούς μεταβολισμού και αργή σεξουαλική ωρίμαση. Καλά, αυτό το τελευταίο, το γνωρίζαμε. Επιπλέον παρουσιάζουν αυξημένη ευπάθεια του δομικού, παθολογικού, ενδοκρινολογικού και ανοσοποιητικού συστήματος, χαμηλότερη ανθεκτικότητα στις μολύνσεις, στα τραύματα, στο στρες, και στις εκφυλιστικές ασθένειες.

Ενώ, η πολυπαινεμένη τεστοστερόνη καταχωρείται κιαυτή στα μειονεκτήματα, μιας και αποδεδειγμένα αποτελεί σημαντικό παράγοντα ανοσοκαταστολής. Αν το ήξεραν οι φουκαράδες, δεν θα την επεδείκνυαν με τόσο καμάρι. Ανεξήγητο ακόμα, αλλά αληθινό, παραμένει το γεγονός ότι τα παράσιτα ελκύονται ιδιαίτερα από τα αρσενικά, τα οποία στις αναπτυγμένες χώρες κινδυνεύουν δυο φορές παραπάνω από ότι οι γυναίκες να προσβληθούν και να πεθαίνουν, ενώ έως και τέσσερις στις αναπτυσσόμενες.

Ενώ λοιπόν το αρσενικό από βιολογική άποψη και by default είναι το ατελές κομμάτι της φύσης, έχει επιπλέον και τόσο μυαλό ώστε να επιδεινώνει την κατάστασή του με απερίσκεπτες συμπεριφορές. Πίνει και καπνίζει παραπάνω, μπλέκει πιο εύκολα σε φονικούς ανταγωνισμούς και καυγάδες, παίρνει μεγαλύτερα ρίσκα, είναι τις πιο πολλές φορές αφηρημένος και απρόσεκτος, είναι πιο επιρρεπής σε ατυχήματα και δεν του φτάνουν όλα αυτά, αλλά πάει και αυτοκτονεί και συχνότερα.

Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά τα κακά στ’ αρσενικά ενώ τα θηλυκά απολαμβάνουν την ιδιαίτερη στοργή και ασυλία της Φύσης; Εδώ έρχονται λοιπόν οι εξελικτικοί ψυχολόγοι με τη διάγνωση στο τσεπάκι τους. Αν και δεν έχω και πολύ μεγάλη εκτίμηση στο συγκεκριμένο σινάφι, για το λόγο ότι η αντίληψή τους περί εξέλιξης αποτελεί περισσότερο αφήγημα συγκεκριμένης ιδεολογικής χροιάς, παρά επιστήμη, χρεώνοντας για παράδειγμα στη φύση και δη στα γονίδια στρατηγική, ιδιωφέλεια και γενετικό ορθολογισμό, εν τούτοις θα σάς την παραθέσω, για να κρίνετε από μόνοι σας, υποτίθεται «αβίαστα». Σε άλλη ευκαιρία θα αναφερθώ σ’ αυτή τη προσέγγιση εκτενέστερα.

Σύμφωνα με τη θεωρία της σεξουαλικής επιλογής, τα θηλυκά είναι πολύ προσεκτικά και επιλεκτικά στην εκλογή αρσενικού (η πείρα βέβαια δείχνει το αντίθετο, αλλά ας μην πάμε εξ αρχής κόντρα στη θεωρία), διότι αυτά είναι που θα φέρουν και το βάρος της ανατροφής των μικρών. Ένας γερός μπαμπάς με γερά γονίδια, είναι πάντα ένα πλεονέκτημα για τα μικρά και τη μητέρα. Τα αρσενικά από την άλλη, για να κερδίσουν πόντους εξ αιτίας της επιλεκτικότητας των θηλυκών, το μόνο τρόπο που έχουν βρει είναι να κάθονται και να πλακώνονται αναμεταξύ τους, να γυαλίζουν τα φτερά τους, να περιποιούνται τη χαίτη τους, να κάνουν μπράτσα στα γυμναστήρια και ν’ αποστηθίζουν Βέλτσο για τις πιο απαιτητικές. Αυτή βέβαια η τακτική μπορεί να τους εξασφαλίζει μεγαλύτερες πιθανότητες ώστε να περάσουν τα γονίδιά τους στην επόμενη γενιά, αλλά τους αποστερεί πόρους τους οποίους θα μπορούσαν να επενδύσουν στην ενδυνάμωση του δικού τους οργανισμού. Κοντολογίς, κοιτώντας να επικρατήσουν έναντι των άλλων ανταγωνιστών τους στην κατάκτηση του θηλυκού αναπτύσσουν μεν ανταγωνιστικές και επικίνδυνες συμπεριφορές, από την άλλη όμως καταλήγουν να τρώνε το κεφάλι τους!

Αφού εκθέσαμε λοιπόν τα κύρια πορίσματα της θεωρίας της σεξουαλικής επιλογής, μπορούμε να καταλάβουμε και την ύπαρξη των δυο μεγίστων (κορυφών) στις καμπύλες του λόγου θνητότητας που παραθέσαμε προηγουμένως. Το πρώτο μεγιστο που αντιστοιχεί στις ηλικίες της πρώιμης ενηλικίωσης δικαιολογείται από την υπερβολική έκκριση τεστοστερόνης και από των μέχρι εσχάτων αγώνα για την επικράτηση επί του θηλυκού. Αυτό έχει σαν συνέπεια περισσότερο επικίνδυνες συμπεριφορές και μεγαλύτερη πιθανότητα εμπλοκής σε ατύχημα. Το δεύτερο μέγιστο, στις ηλικίες μεταξύ 60 και 70 οφείλεται στην υποδεέστερη φυσιολογία του ανδρικού οργανισμού και τη μεγαλύτερη επιρρέπειά του σε ασθένειες.

Τα συμπεράσματα είναι εύγλωττα και πιστεύω ότι επανορθώνουν με αδιάσειστα και πέραν κάθε αμφισβήτησης στοιχεία τη μεγάλη ιστορική και διαχρονική αδικία εις βάρος των γυναικών.

Thank you for your attention!

Υ.Γ. Τα στοιχεία είναι από

1. Sexual selection and the Male:Female Mortality Ratio

2. http://www.ined.fr/en/everything_about_population/graph_month/excess_male_mortality/