Αν πρόκειται κάτι να αλλάξει στην πορεία της Ευρωζώνης,
είναι όταν συμβούν μόνο δυο πράγματα:
1) να
αρχίζει να αυξάνει η ανεργία στην Γερμανία και
2) να
αρχίσουν να πέφτουν οι εξαγωγές της.
Για το πρώτο δεν έχουμε ακόμα πολλές ελπίδες, όσο
διευρύνεται ο στρατός των min-jobbers και όσο η Μέρκελ επιβάλει κοινωνικό
dumping.
Επίσης, δυο είναι τα ερωτήματα που κυριάρχησαν τα τελευταία
χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα.
1) Το
πού στο διάολο χρωστάνε όλα τα κράτη, αφού όλα είναι υπερχρεωμένα και
2) Το
πώς στο διάολο γίνεται και ο όγκος των Γερμανικών εξαγωγών δεν μειώνεται, μιας
και πολύ μεγάλα κομμάτια της ΕΕ και της ΕΖ έχουν βουτήξει στη λιτότητα και εξ
αυτής έχουν μειώσει τη ζήτηση και την κατανάλωση.
Με το δεύτερο, δηλαδή
με την πορεία των εξαγωγών της θα ασχοληθούμε στο παρόν σημείωμα.
Η εικόνα που έχουμε για το 2012 είναι ότι
Το 69% των εξαγωγών της κατευθύνεται στην Ευρώπη
Το 59% πάει στην ΕΕ
Το 53% πάει στην ΕΖ
Το 16% πάει στην Ασία
Το 12% πάει στην Αμερική
Το 2% πάει στην Αφρική
Το δε εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας με τις περιοχές αυτές
είναι θετικό, εκτός από Αφρική και Ασία, όπου είναι αρνητικό.
Α. Ας δούμε κατ’ αρχάς ποιοι είναι οι κυριότεροι εξαγωγικοί
προορισμοί της Γερμανίας.
Για το 2012 και κατά σειρά ύψους εξαγωγών σε $US έχουμε τους
δεκαπέντε πρώτους ως εξής:
- Γαλλία
- ΗΠΑ
- ΗΒ
- Ολλανδία
- Κίνα
- Αυστρία
- Ιταλία
- Ελβετία
- Βέλγιο
- Πολωνία
- Ρωσία
- Τσεχία
- Ισπανία
- Σουηδία
- Τουρκία
Από αυτούς στην Ευρωζώνη ανήκουν
μόνο οι ΕΞΙ.
Β. Ας εξετάσουμε μετά,
τις κυριότερες χώρες από τις οποίες εισάγει. Αυτές είναι
- Ολλανδία
- Κίνα
- Γαλλία
- ΗΠΑ
- Ιταλία
- ΗΒ
- Ρωσία
- Βέλγιο
- Ελβετία
- Αυστρία
- Πολωνία
- Τσεχία
- Νορβηγία
- Ισπανία
- Ιαπωνία
Από τις χώρες αυτές, μόνο οι ΕΞΙ
ανήκουν στην Ευρωζώνη. Το γεγονός αυτό, καθώς και το ότι από τους κυριότερους
15 εξαγωγικούς προορισμούς επίσης, μόνο οι ΕΞΙ ανήκουν στην ΕΖ, μας κάνει να
υποθέσουμε ότι η Γερμανία άπαξ και φύγει από το ευρώ και υιοθετήσει ένα
σκληρότερο μάρκο θα την έχει σίγουρα
δύσκολα.
Γ. Και ας δούμε στο τέλος τις χώρες με τις οποίες έχει κατά σειρά τα
μεγαλύτερα εμπορικά ελλείμματα
- Νορβηγία (-17.7 δις δολ.)
- Ολλανδία (-15.6 δις)
- Κίνα (-10.7 δις)
- Ιρλανδία (-5.3 δις)
- Λιβύη (-4.8 δις)
- Ιαπωνία (-4.7 δις)
- Ρωσία (-4.4 δις)
- Νιγηρία (-4.4 δις)
- Βιετνάμ (-3.2 δις)
- Μπαγκλαντές (-2.7 δις)
Αυτό που συμπεραίνουμε από το (Γ) είναι ότι η Γερμανία έχει
εμπορικό έλλειμμα με τον 4ο, 5ο και 11ο πιο
σπουδαίο εξαγωγικό της προορισμό, δηλαδή με Ολλανδία, Κίνα και Ρωσία. Αν κάποιοι θεωρούν ότι αν η Γερμανία φύγει από το ευρώ θα
μπορεί να επιβιώσει από τις εξαγωγές στην Κίνα και Ρωσία, ας το ξεχάσουν. Και
με τις δυο έχει σημαντικά εμπορικά ελλείμματα.
Δ. Πόσο έχει
επηρεαστεί το εμπόριό της με την κρίση;
Αυτό φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα, το οποίο απεικονίζει
τη μεταβολή στο χρόνο που έχει το ποσοστό των συνολικών συναλλαγών της
Γερμανίας μέσα στην ΕΕ. Παρατηρούμε ότι αυτό μειώνεται με το χρόνο, τόσο ως προς
τις εισαγωγές, όσο και ως προς τις εξαγωγές. Αντιθέτως αυξάνεται προς την
Αφρική και Αμερική, αλλά το μερίδιο που έχουν οι περιοχές αυτές στις εξαγωγές
της είναι ακόμα μικρό. Όπως είδαμε στο (Α) δέχονται το 2% και το 12% των
γερμανικών εξαγωγών αντιστοίχως.
Από το επόμενο διάγραμμα φαίνεται επίσης η μείωση του
μεριδίου της Γερμανίας στο παγκόσμιο εξαγωγικό εμπόριο. Από το 11% το 1991,
έχει πέσει στο 8% το 2011. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι το μερίδιο που
χάνουν οι Γερμανία, Αμερική, Βρετανία, ΕΖ κλπ χώρες το καταλαμβάνει εξ’
ολοκλήρου η Κίνα και δειλά-δειλά η Ινδία, η οποία και πλησιάζει το μερίδιο της
Βρετανίας.
Αν θελήσουμε να εξετάσουμε πόσο έχει επηρεαστεί ο όγκος των
εξαγωγών της στους κυριότερους προορισμούς της τα τελευταία λίγα χρόνια, τότε
παίρνουμε το επόμενο διάγραμμα.
Από αριστερά προς τα δεξιά συναντάμε κατά σειρά
τις χώρες Γαλλία, ΗΠΑ, ΗΒ, Ολλανδία, Κίνα, Αυστρία, Ιταλία, Ελβετία, Βέλγιο,
Πολωνία, Ρωσία και Ισπανία. Κάθε group στηλών αντιστοιχεί και σε μια χώρα. Οι
στήλες σε κάθε group αντιστοιχούν σε διαφορετική χρονιά, από το 2007 ως το
2012. Η κίτρινη στήλη αντιστοιχεί για παράδειγμα στο 2012.
Όντως για το 2012, παρατηρούμε μείωση των Γερμανικών εξαγωγών
προς τις Γαλλία, Ολλανδία, Κίνα, Αυστρία, Ιταλία, Ελβετία, Βέλγιο, Πολωνία, Ρωσία και Ισπανία, όπως λογικά πρέπει
να συμβαίνει. Η μόνη χώρα προς την οποία αύξησε τις εξαγωγές της είναι οι ΗΠΑ. Με
το ΗΒ η κατάσταση παρέμεινε η ίδια όπως και το 2011.
(κλικ για μεγέθυνση)
(κλικ για μεγέθυνση)
11 σχόλια:
... 1) να αρχίζει να αυξάνει η ανεργία στην Γερμανία και
2) να αρχίσουν να πέφτουν οι εξαγωγές της ...
To δεύτερο εξηγήθηκε δεόντως. Χωρίς όμως να θέλω να απαξιώσω τον πνευματικό σου κόπο, ίσως θα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα σε μερικές γραμμές: Ότι δηλαδή, γιατί το μαγαζί που έστησε η Γερμανία την τελευταία εικοσαετία, να το διαλύσει με τα ίδια της τα χέρια; Μπακάλικη τεκμηρίωση, θα μου αντιγυρίσεις και δεν θα' χεις κι άδικο. Τη στιγμή που πουλάει συγκριτικά ποιοτικότερα προϊόντα ως προς τους βασικούς ανταγωνιστές της εντός (κι εκτός) ΕΕ, και είναι επίσης και καλός τραπεζίτης (βλέπε: τοκογλύφος) γιατί να χαλάσει τη σιρμαγιά; Τέρμα λοιπόν, το δεύτερο το λύσαμε: Απ' αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στην Ευρωζώνη.
Από την άλλη το πρώτο σηκώνει πολλή κουβέντα, που δεν την άνοιξες. Δεν αυταπατώμαι περί εξέγερσης εντός Γερμανίας, ίσως γιατί οι mini-jobbers (κατά βάση εργαζόμενοι σε χαμηλής ειδίκευσης πόστα) συμπεριφέρονται σαν λούμπεν προλεταριάτο και από το τελευταίο προκοπή (ως προς την εξέγερση) μην περιμένεις.
Το πράμα μπορεί να αλλάξει όταν οι υψηλής κατάρτισης Γερμανοί εργαζόμενοι χάσουν τη θέση τους στον καταμερισμό της εργασίας και συνάμα την κοινωνική τους διαστρωμάτωση, λόγω του ολοένα αυξανόμενου outsourcing προς Ινδία και Κίνα μεριά, όπου ακόμα και δουλειές μηχανικών, και οικονομολόγων φεύγουν προς τα κει. Στην Γερμανία αρκούνται να βάλουν την σφραγίδα έγκρισης.
Στα δε χρηματιστηριακά οι καλοπληρωμένοι μπρόκερς του χρηματιστηρίου της Φραγκφούρτης αντικαθίστανται από πολυπύρηνους υπολογιστές και λογισμικά αγοραπωλησιών.
Όλοι οι παραπάνω θα γίνουν αδιαμαρτύρητα mini-jobbers;
Αυτοί έχουν πιθανότητα να κάνουν κάτι.
Αλλά μάλλον θα αργήσουμε να το δούμε, μη σου πω ότι εμείς θα έχουμε πεθάνει ... :-(
Spiral,
Παντως δεν ειχα στο νου μου περι εξεγερσης των ανεργων στη Γερμανια. Οχι, δεν το πηγα τοσο μακρια. Συμφωνω, οι mini-jobbers (17% του εργ δυναμικου) δεν αποτελουν μοχλο ανατροπης.
Σχετικα με τις εξαγωγες δεν μπορεσα να βγαλω καποιο καθαρο συμπερασμα.
Αυτο που ειναι σιγουρο ειναι οτι εχει ελλειμματα με Ρωσια-Κινα (μαλλον παντα θα γινεται αυτο), Και οτι το 2012 οι εξαγωγες της επεσαν σχεδον παντου εκτος ΗΠΑ.
Αν παει ετσι και το 2013 η Γερμανια θα σφιχτει. Αλλα τοτε θα εχει ξαναβγει η Μερκελ και ετσι δεν θα υπαρχει προβλημα..
Μπορεις να μου πεις τι εκανε να εκτοξευθουν οι Ελληνικες εξαγωγες στην Τουρκια;
Μήπως οι εξαγωγές προς την Τουρκία περιλαμβάνουν και έργα? Το 2011-2012 η ΜΕΤΚΑ εκτελούσε εκεί έργα της τάξης του 1δις ευρώ
Για να το συνεχίσω και να το γενικεύσω, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι η ανάπτυξη της Γερμανίας (και άλλων περιφερειακών, όπως Κίνας ή Κορέας) θα συνεχίζεται εσαεί. Γιατί:
- Όσο και να μειωθεί το εργατικό κόστος συμπιέζοντας τα μεροκάματα,
- Όσο και να αυτοματοποιηθεί η παραγωγική διαδικασία,
- Όσο και να αυξάνεται το outsourcing,
- Όσο και αν ένα iphone, ή galaxy λόγω των παραπάνω να φτάσουν να κοστίζουν 60 ευρώ και η φτηνότερη ΒΜW 3000,
δεν θα μπορούν να πουληθούν γιατί ο κόσμος θα εργάζεται σαν mini-jobber, ή στην χειρότερη θα είναι άνεργος.
No money, no honey baby!
Eν κατακλείδει πιστεύω ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση η Γερμανία αγοράζει χρόνο μέχρι το μπαμ, που ενδεχομένως να είναι ένας πόλεμος, που θα κάνει το restart. Στο τελευταίο (μελλοντικό πόλεμο) όμως έχει ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας.
Τι έκανε να εκτοξευθούν οι Ελληνικές εξαγωγές στην Τουρκία; Λογιστικό τερτίπι, ή δούλεψε ο διαμετακομιστικός κόμβος της Cosco και οι εκτυπωτές της ΗΡ κλπ ψιψιψόνια (το θυμάσαι;) λογίζονται σαν ελληνικές εξαγωγές;
Καίριο θέμα , έξοχη δουλιά. Ειλικρινά μπράβο.
-και λέω αυτή η κοπέλα άργησε να γράψει αλλά το καλό ..-
Αν θυμάμαι καλά τα πετρελαιοειδή είναι τα κύρια εξαγωγικά προϊόντα προς τη Τουρκία (διυλιστήρια κτλ).
Η Τουρκία εφαρμόζει και μια άκρως προστατευτική πολιτική, για τα προϊόντα που την ενδιαφέρουν, έναντι των τρίτων χωρών. Έχει δρομολογηθεί λοιπόν μια διαδρομή των προϊόντων αυτών μέσω Ελλάδας ώστε να παρακάμπτονται οι δασμολογικές επιβαρύνσεις καθ΄ ότι οι συναλλαγές με την ΕΕ δεν επιτρέπεται να φορολογούνται. Βέβαια δεν νομίζω να έχει πάρει αυτό το φαινόμενο τέτοια διάσταση ώστε να επηρεάζει τις στατιστικές των συναλλαγών, αλλά ποτέ μη λες ποτέ.
Dyer, εχεις δικαιο
"...Θεαματική είναι η ποσοστιαία αύξηση,(2001) συγκεκριμένα 168,02%, που καταγράφηκε στις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων και λιπαντικών από την Ελλάδα προς Τουρκία, η αξία των οποίων ανήλθε σε 1.186.619.521 ευρώ, καταλαμβάνοντας τη μερίδα του λέοντος στο σύνολο των ελληνικών εξαγωγών προς Τουρκία,
ενώ κατά 42,01% αυξήθηκαν οι ελληνικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων στην Τουρκία,
κατά 22,10% αυξήθηκαν οι ελληνικές εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων και
κατά 189,90% οι εξαγωγές διάφορων - μη ταξινομημένων κατά κατηγορίες προϊόντων και
στον αντίποδα κατά 55,42% μειώθηκαν οι ελληνικές εξαγωγές πρώτων υλών..."
Παντως, μια τοσο μεγαλη αγορα οπως η τουρκικη θα επρεπε να τυχει μεγαλυτερης προσοχης. Ισως με διακρατικες για ορισμενα ειδη. Υπαρχει και ελληνο-τουρκικο επιμελητηριο...
Εντυπωση επισης προξενει και η αυξηση εξαγωγων προς τη Βουλγαρια, και σε σημαντικο ογκο με απολυτους αριθμους.
Τα Βαλκανια παντα ηταν προνομιακος χωρος της Ελλαδας. Αντι να κοιταμε προς δυσμας, απ' οτι φαινεται ας κοιταξουμε καλυτερα προς τη γειτονια μας.
Τώρα που έχω τα στοιχεία μου για την Τουρκία CYNICAL για το 2012
Ορυκτά λάδια καύσιμα 1.968.774.221 που αποτελούν το 71,5%.
Το βαμβάκι 202.060.680 το 7,3%.
Πλαστικές ύλες και τεχνουργήματα 152.143.673 το 5%.
Αργίλιο κτλ 67.378.392 το 2,4%.
Φαρμακευτικά 5.913.365 το 2,1%.
Στο βαμβάκι υπήρχε αύξηση 126% λόγω διεθνών συγκυριών, αλλά το κακό με το βαμβάκι είναι ότι επειδή δυστυχώς έχει καταστραφεί ουσιαστικά η κλωστοβιομηχανία στην Ελλάδα, το παραγόμενο βαμβάκι το πήραν οι τούρκοι ανεπεξέργαστο, ενώ αν λειτουργούσαν τα κλωστήρια θα αγόραζαν βαμβακερό νήμα με πολύ μεγαλύτερη προστιθέμενοι αξία. Το αποτέλεσμα είναι να υφίστασαι όλη την περιβαλλοντική επιβάρυνση για την παραγωγή του βαμβακιού και να παίρνεις ψίχουλα, κάτι σαν την Αίγυπτο!
Η Τουρκία δεν είναι εύκολη αγορά. Κ΄ αρχήν ο Ερντογάν εφαρμόζει μια προστατευτική πολιτική σε πολλά προϊόντα για να στηρίξει την παραγωγή του και τις θέσεις εργασίας. Ο προστατευτισμός είναι και δασμολογικός και νομοθετικός αλλά και γραφειοκρατικός! Πολλές φορές δεν αρκεί το μπαξίσι. Επίσης οι τούρκοι επιχειρηματίες είναι πολύ «προσεκτικοί» με τους εξαγωγείς προς την Τουρκία, πρέπει να προσαρμοστείς στις συνήθειές τους για να εξάγεις.
Παρ’ όλα αυτά είναι μια οικονομία με τεράστια ανάπτυξη (λόγω του προστατευτισμού) ο νεοπλουτισμός ωθεί στην κατανάλωση ακριβών αγαθών και άρα πάντα υπάρχουν ευκαιρίες.
Cynical για τους εξαγωγικους προορισμους της Γερμανιας ειναι ευκολο να παραθεσεις την πηγη;
Tα links ειναι τα εξης:
https://www.destatis.de/EN/FactsFigures/Indicators/LongTermSeries/ForeignTrade/lrahl01.html
(time series for export services by germany
http://www.trademap.org/tradestat/Country_SelServiceCountry_TS.aspx
time series for export services by germany
http://www.trademap.org/tradestat/Country_SelProductCountry_TS.aspx
(time series for export Goods by greece)
ta 2 τελευταια διαγραμματα με τις μπαρες, ειναι tailor made
δεν υπαρχουν ετοιμα
Δημοσίευση σχολίου