Το να καθίσουμε να ασχοληθούμε με τα όσα ανομολόγητα συμβαίνουν στις κρεβατοκάμαρες της Τεχεράνης, τη στιγμή που ένα σωρό μέτωπα έχουν πάρει φωτιά σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Ουκρανία και Ευρωζώνη, θα αποτελούσε ύβρι. Όχι όμως για γεγονότα που αφορούν στο Ιράν και τα οποία μάς αφήνουν καποιες χαραμάδες για το ποιόν των διεργασιών που συντελούνται στο κοινωνικο-πολιτικό επίπεδο της σπουδαίας, από γεωπολιτική άποψη, αυτής χώρας. Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε ότι τόσο η εξωτερική πολιτική του Ισραήλ όσο και της Δύσης σχετικά με τη Συρία και Ιράκ υπαγορεύεται με γνώμωνα το Ιράν, εξ αιτίας της ισχύος, της επιρροής του στην περιοχή και του πυρηνικού του προγράμματος.
Τώρα, θα πείτε τι σχέση έχει το πήδημα με τα πυρηνικά; Έχει και παραέχει! Ο Ρουχανί αποδεικνύεται ένας πολιτικός, περισσότερο πραγματιστής από τον προκάτοχό του, κι αυτό αποτυπώνεται στους χειρισμούς του στον έλεγχο των πυρηνικών και στη διάθεση σύμπραξης που επιδεικνύει για τον τερματισμό της κρίσης σε Ιράκ και Συρία. Αφ' ενός συναινεί στην αλλαγή του Αλ-Μαλίκι, αποδέχεται τον προτεινόμενο νέο πρόεδρο του Ιράκ από τους αμερικανούς, και αφ' ετέρου μεταβαίνει στο Ριάντ για εξεύρεση με τους Σαουδάραβες κοινής λύσης σχετικά με την αντιμετώπιση του ISIS.
Το Ιράν είναι μια εν πολλοίς παραξηγημένη χώρα, όπου εύκολα εξαπατάσαι από την παρουσία των κληρικών, από τη στενή σχέση που έχουν με το κράτος και την κοινωνία και από τον ενδυματολογικό κώδικα των γυναικών, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά, παραμερίζοντας τις κουρτίνες δείχνει ότι τα στερεότυπα το αδικούν. Το Ιράν δεν είναι Σαουδική Αραβία. Οι σιιίτες μουλάδες, όπως γράψαμε στο προηγούμενο ποστ δεν μισθοδοτούνται από το κράτος. Και ο Πρόεδρος, για να το βλέπουν οι δικοί μας, δεν δίνει όρκο σε κάποιον ανώτατο θρησκευτικό άρχοντα, αλλά στον Ανώτατο Δικαστή! Μια τέτοια αποκάλυψη θα σόκαρε τον φιλελεύθερο Μητσοτάκη και ειδικά την κομμουνίστρια Κανέλλη.
Αλλά περισσότερο απ' όλα θα σόκαρε η είδηση ότι το ίδιο το Ιρανικό Κοινοβούλιο, ειδικά το τμήμα ερευνών του εκπόνησε 82-σέλιδη μελέτη για τη σεξουαλική συμπεριφορά των Ιρανών και δη των νέων. Τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ αναμενόμενα και δεν έχουν και τόση σημασία. Εν ολίγοις, συμβαίνει ό,τι συμβαίνει και στις φιλελεύθερες κοινωνίες, μόνο εδώ αφού κλείσουν οι πόρτες των σπιτιών, αλλά κι αυτό φαίνεται ν' αλλάζει. Ένα 80% των ανύπαντρων γυναικών έχει προγαμιαίες σχέσεις, ενώ το ποσοστό των ομοφυλόφιλων ανέρχεται στο 17%.
Το ότι το ανώτατο θεσμικό όργανο αποφασίζει να μπει σε χωράφια ταμπού που μέχρι πρότινος θα έστελναν τους μουλάδες με εγκεφαλικό στο νοσοκομείο και να τα δημοσιοποιεί, δείχνει πόσο πολύ έχει προχωρήσει η ιρανική κοινωνία.
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Συγνώμη,κάτι δεν πάει καλά στo άρθρο
to οποίo γράφει
” απο τους 145.000 χιλιάδες μαθητές που ρωτήθηκαν
το 17% δήλωσαν ομοφυλόφιλοι”
κάποιο λάθος υπάρχει όμως
ειναι υπερβολικά μεγάλος ο αριθμός.
Και φυσικά οχι στον γενικό πληθυσμό,
στα 76 εκατομμύρια 13 εκατομμύρια
ομοφυλόφιλοι δεν κολλάει με τίποτα
Μια διευκρίνηση δεν θα έβλαπτε γιατί αν το διαβάσεις επί τροχάδην αφήνει αυτή την εντύπωση.
Μη σου φαίνεται περίεργο. Γύρω στο 10% είναι, νομίζω, ένα κάποιo consesus , για τις δυτικές χώρες, βέβαια σαφώς λιγότεροι (μάλλον περίπου οι μισοί με 1/3) είναι όσοι το δηλώνουν και το εξασκούν πιο συνειδητά. Υπήρχε νομίζω και μια παλιά έρευνα στις ΗΠΑ, που έβγαζε το νούμερο των εν δυνάμει (νομίζω μέτραγε και τις εφηβικές και προ-εφηβικές εμπειρίες και για αυτό είχε αμφισβητηθεί) ομοφυλόφιλων περίπου στο 1/3 του ΓΕΝΙΚΟΥ πλυθησμού.
Οπότε το 17% ακούγεται πολύ λογικό για μια χώρα που δυτικοφέρνει, πόσο μάλλον στους μαθητές που όσο να 'ναι οι ορμόνες παλατζάρουν ακόμη άγρια.
( νομίζω ότι τα νούμερα αυτά περιλαμβάνουν και τους "μπάι" και όχι μόνο τους αποκλειστικά ομοφυλόφιλους. Αλλά ακόμη κι αν αφορά αποκλειστικά ομοφυλόφιλους, σε έφηβους δεν ακούγεται υπερβολικό)
δεν ειναι αυτο που μού φαινεται περιεργο. Ειναι εντελως φυσιολογικο. Το περιεργο ειναι που η ιρανικη βουλη εχει τμημα ερευνων και οτι ερευνησε αυτο το θεμα, που θεωρουμε οτι στο ιραν θεωρειται το υστατο ταμπου.
Δημοσίευση σχολίου