Μια ματιά στον κόσμο

Όσο τα κόμματα και οι ειδικοί επί των αποκρυφισμών θα ασχολούνται με το τι θέλει άραγε να πει ο ποιητής, δηλαδή το ΣΤΕ, ας ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στα όσα ωραία και ενδιαφέροντα συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν αυτές τις μέρες στον υπόλοιπο πλανήτη.

Πρώτα πρώτα την προηγούμενη Παρασκευή είχαμε στην Τεχεράνη αλλαγή φρουράς. Ο Αχμαντινετζάντ αποτελεί παρελθόν, μια και είχε ήδη διανύσει τις δυο, επιτρεπόμενες από το σύνταγμα προεδρικές θητείες. Μεγάλος νικητής, από τον πρώτο κιόλας γύρο ο μοναδικός ανάμεσα στους υποψήφιους, αλλά και ο πλέον μετριοπαθής ιερωμένος, Hassan Rouhani. Ο Rouhani υπήρξε κύριος διαπραγματευτής κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τη Δύση στο φλέγον ζήτημα των πυρηνικών. Το ότι είναι κληρικός, δεν σημαίνει ότι είναι και σκληροπυρηνικός, αρκεί να σκεφτούμε τον Μακάριο, τον Martin Luthr King, τον ταπεινό Πρόεδρο της Παραγουάης, Lugo-Μendez, 2008-2012, τoν Desmond Tutu, για την καμπάνια του ενάντια στο απαρχάιντ, και άλλους που μού διαφεύγουν. Αλλά και ούτε και φιλελεύθερος. Εντάξει στο Ιράν είμαστε. Παρ' όλα αυτά,  όμως η δημοκρατία δεν λειτουργεί λιγότερο απ' ότι σε άλλες χώρες, τύποις δημοκρατικές. Για παράδειγμα, διάβαζα χθες ότι ο Αχμαντινετζάντ θα παραπεμφθεί για κακουργηματικές πράξεις, κάπου τον Νοέμβριο, όταν και τυπικά θα παραδώσει τα κλειδιά. Σε αντίθεση με άλλες δημοκρατίες, στο Ιράν, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν ισχύει ο νόμος περί Ευθύνης Υπουργών, πόσω μάλλον Πρωθυπουργών.  

Ανάμεσα στις βασικές δεσμεύσεις του νέου προέδρου είναι να θέσει τέρμα στις κυρώσεις, να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό (~30%) και να βρει πεδίο συνεννόησης με τη Δύση. Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα κρατήσει στη Συρία. Είναι κάτοχος διδακτορικού στις νομικές επιστήμες από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και μιλάει άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά και Αραβικά. 

Το επόμενο γεγονός ήταν η διήμερη συνάντηση των G8 στη Β. Ιρλανδία, η οποία τερματίζεται σήμερα. Το κυριότερο θέμα ήταν το τι θα γίνει στη Συρία, αν δηλαδή η Δύση, Αμερική και Ην. Βασίλειο θα εξοπλίσουν τους αντάρτες της Συρίας. Ο Πούτιν κρατάει σθεναρή στάση, αρνούμενος κάθε τύπου επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας. Το κλίμα ήταν γενικά ψυχρό. Αλλά ούτε και στο ΗΒ υπάρχει ομοφωνία. Τόσο ο πληθωρικός δήμαρχος του Λονδίνου όσο και ο Κλεγκ, αλλά και 80 βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού αντιτίθενται σε μια τέτοια προοπτική. Ισως το κλειδί βρεθεί από τη νέα κυβέρνηση του Ιράν, αν αποφασίσει να το δει αλλιώς. Όπως έχουμε γράψει και προηγουμένως, το πρόβλημα για τη Δύση δεν είναι η Συρία καθ' αυτή, αλλά το Ιράν.

Χθες, στην άλλη μεριά του κόσμου, στη Βραζιλία ξέσπασαν μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, σε πολλές μεγάλες πόλεις ταυτόχρονα. Αφορμή στάθηκε η αύξηση της τιμής των εισητηρίων στα ΜΜΜ. Αυτό φυσικά ήταν μόνο η αφορμή, για να ξεσπάσει η υποβόσκουσα οργή για τη διαφθορά, την εγκατάλειψη των σχολείων και των νοσοκομείων και ενάντια στη διοργάνωση του παγκόσμιου Κυπέλλου τον επόμενο χρόνο, το οποίο και θα απορροφήσει τεράστιους, πολύτιμους πόρους. 

Μια άλλη ενδιαφέρουσα είδηση αφορά στα φοιτητικά δάνεια στο Ην. Βασίλειο. Σε έκθεση την οποία διέρευσε ο Guardian, η κυβέρνηση σχεδιάζει να πουλήσει εκκρεμή δάνεια 40δις λιρών, που αφορούν 3,6 εκ. φοιτητές, σε τράπεζες και funds, τα οποία για να καταστούν ελκυστικά σκοπεύει να τους αυξήσει το επιτόκιο ακόμα και αναδρομικά. Έτσι ένας απόφοιτος για να τα αποπληρώσει θα χρειαστεί ολόκληρο τον εργασιακό του βίο. Όπως, έχουμε ξανατονίσει, οι κυβερνήσεις κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποθαρρύνουν τους επίδοξους φοιτητές. Σημειωτέον, τα εκκρεμή φοιτητικά δάνεια στις ΗΠΑ έχουν ξεπεράσει τα 1 τρις δολ και είναι η επόμενη μεγάλη φούσκα που έρχεται.

Ας ελπίσουμε, ότι όσο γράφουμε αυτές τις γραμμές, τα ΜΑΤ δεν θα έχουν προλάβει να εισβάλουν στην ΕΡΤ.